장음표시 사용
71쪽
4 cardinales Lega i Apostoliti. Ejusd. Epist. xxvis. ad Ludovic. Germaniae & Carol. Calvum Reges SὸITH, aucti mi, O singuiaris er a nobis , me. Arsen ij Episse. Hortensis, Sedis Apollolicae Legati, Epist. generalis ad
omnes Episcopos. vide rotam. Fauclaei, livre 9. des Antiquites Frans seschap. 39. pag. s s. raporte auxentre prises de re lagat lechangement de Iadiscipline qui s'est introduit dans i Eglise Gallicane. mide Petrum de Maria, lib. s. de concaraia Sacerdotiν γ lmpe 9 , c.F. et 3. Il exige ce Serment d Engel- trude qui s'etoit Separee de Bolon son Mari. Jurans ergo Emesertida Pilia quondam Mattes L, ct c. Epit L lxvj. ad Stephan. Comitem Arvernorum. Nam quia nonnusta impudiea, crea
d. Epist. lxx. ad Hincman. & alios Episcopos in Regno Caroli constitutos. Ferpenate rogo, si Sedis Apostolicae, me. Ejusd. Epist. h. in Appendice ad Episcopos Legatos in Franciam mitas. Quemadmotam Sanctae Romame Ees , me. Ejusd. Epist. iij. ad Adonem Archiepisse. Uiennens. in Appendice ij.
Abas autem mi imus . Genium menerabilem, O e. Constitutio Joan. Pap. VIII. De jure Cardinalium. α/. l. tom. 26. Itemque ex nostra ρraesenti constitutione, o e. Fropter stacitudinem autem Ecclesiarum, me.
72쪽
E imo Fratri Remigio, Hormi a. Suscipientes plena Praternitatis tua congratulatione eostoquia, Oc.
Ei uia. Epist. xx'. ad Sallustium. Ijsdem penὸ verbis utitur quae usurpat Epist. ad Hormisdam; vicarium illum constituit per Beoticam di Lusiis
Virgilius Pap. Epist. vij. ad Auxanium Arelat. Episcopum. Si quae ergo inter Fratres . Co Fiscopos nostros, circ. v Id. Epist. ix. ad Episc. Galliae. Est ejusdem argumenti cum vij. Auxanium Uicarium Sedis Apostolicae constitutum esse nuntians, ejus d. partes explicans, & ei omnes obtemperare jubens. Ejussi. Epist. x. ad Aurelianum Arelatens. cui post obitum Auxanij vices suas delegat, xj. ad Epist. Galliae, ejusd. argumenti. ωι .Pelagii Pap. I. Epist. xij. ad Sapaudum Arelatensem. In forum nostrarum operante Dei miseericordita, Ge. Id. Epist. xiv. ad Childeberi. Reg. ejusd. est argumenti cum superiore. Greg. Mag. Ep. I. lib ij. ad universos Episc. per Siciliam constitutos. an. 39i. I aiae necessarium esse perspeximus, ut, me. Id. lib. ij. Epist. iv. ad Maximianum Epist. indict. X. an. 192. mandata c. . caele ba escacius gerimus , ld. lib. iv. Epist. viij. ad Leonem Episc. primae Justinianae. Pastium merὸ
eae more transimisimus, mices mos Apostolicae Seris agere iterata inmoisatione decernimus, admonentes, ut ita vos,
Ibid. Epist. L. ad Uirgilium Epist. Arelatensem. cubilier; in ei, Calliaeanis partibus uxta antiquum, Oe. Ibid. Epist. iij. ad Episc. Galliarum. Gregorius universis Episc. Galliarum qui sub Regno Childeberti sunt. LAd hae dispensationis A ina prodii is graiardi ersos, circ. Id. lib. xj. Epist. xlv. ad Phocam Imperatorem. De Responsalibus Apostolicis , qui in Palatio Imperat. permanebant. mue loeum. Zachar. Pap. Epist. v. ad Bonifac. Archiepiscopum Et quia sciscitatis es an deleres in B Oaria, Ge. Idem Epist. ix. ad eumdem. Tua autem Redierentia ut DomAo auxiliante ex pit, cre. Idem ibidem. Intereae per alia seripha Fraternitishis suae petistius Sacerdos ambis Areatur in partisui Praneiae O Valliae ad Concilia celebranda , sed dum Deo opitio tua Sanctuas superstes existit quae Sedis . postolicae . nostram iLe repre sentat mitem , anum illis dirigere meresserium non est.
73쪽
missetur, eeiuranda procura, in quos derutantes in*enem confunde facies eorum, Umminia, ut sine raram homin s sne honore. Somnus emm Deus noster eri
Conci I. Germanic. I. an. et s. sib Carlomano Majore Domiis Regiae, Can. i. Itaque per conciliam Sacerdotum Religiosorum Optimatum meo mordina imas per costates Oistopos, edi constituim- super eoi Archiepiscopum S nfacium qui est missus Sanctι Petri.
Epist. Bonifacij ad Stephan. Papam II. Nam si quid in ista Letatione δε
mana, qua per triginta O sex annos fungebar, utilitatis Ecclesia proriae, ρεμ gi , adhue implere m augere desidero. O autem min ι perite aut intu te a me factum anquid mel dictum reperitur, 3 dicio Ecelesia Romanae prumptί moluntatem humibtate emendare me medestiario.
Epist. xv. Hadriani Pap. I. ad Tilpinum Rhemensem Archiepisc. Injungiamus etiam Fraternitati tua, ut quia is, Oe.
Ex Capitulari Caroli Magn. anno Regni ejus M. Capitul. r. Ut Suffraganei Episcopi subjecti sint Metropolitanis. De Metropolitanis, ut Suffraganei Ado. Episcopi eis secundum Canones subjecti sint; & ea quae ministerium illorum ' emendanda cognoscunt, libenti animo emendant atque corrigant. Epist. Sergii Papae II. ad Episcopos Transalpituri. nostrae humilitatis
Concit. Uernense II. an. 844. cap. xj. De Praelatione Drogonis expectandum videri Episcoporum Galliae cermaniaeque conventum & coniensem. Ne Halitione Peno in mi Drogonis definire auia non audemus, nis expectandum, quam maxime cogi potest, Galli semM mque conventum, crin eo Meia tropolitanorum , retiquorumque Anti Μm inquirendum esse consensum, cui νεή flere nee molumus, nec valea . tamen s quid tale aliquid committi ρο- reli , m nan alia quam qua pratenditur , latet causa, Hi potismum condiem' ι etur, qui a communione Sacerdotν nolu-Excellentια estrae propinquitatis privilegio sociatur. Epist. ij. Nicolai Pap. l. ad Michaelem Imperat oportet erum mestrum Imperiale Decus quia, Oc. Concit. Raven. IV. an. I; tr. cap. iij. Quod quilibet se iaciat promoveri infra annum ad ordinationem, quem requirit beneficium suum. Sol ite pen sentes, quantum Uic Pastoralis, .c. tOm. 29. Concit. Palentin. an. Iaax. cap. ij. De ossicio Ordinar ij. Quid notitia
Oth beae fidei euilibet orthodoxo es necessaria , . c. Ibid. De soro competenti. Ecelesiastica Iurisdictio a saeculari distincta ditasse
Concit. Raven. IlI. an. r 334. Rubr. v. De Delegatis vel Legatis, uls ciant fidem suae Legationis. cum ex protegibus ad quorum qui se asseruerum a Sede Apostolica Legatos, Oe. v. l. tom. 28. Concit. Basileense an. iq; r. Ordo in conserendis Beneficijs per ordinarios. Primo cum per Veneralis Concia, statuta, me. v. l. tom. 3 v. Conci l. bilon. I. Provincitae,an. 13 36. De ossicio vicariorum in pontificalibus. Posteaquam de illorum Urio Hrimus qui Sacre oti Benae 3s,me. v.l. t. 3s. Diuitiaco by Corale
74쪽
CAN. 8S. A pos T. De Primatu Episcoporum. 6cum tinia r.
Epist. ij. Anacteti Papae. In quibus Civitatibus Primates, in quibus Metropolitani esse debeant. ist. 1. Felicis Papae II. De Primatibus & Metropolitanis. α/. loe. pag.
Epith. iv. Damasi Papae I r. De Primatu Apostolicae Sedis. rom. 3. pag.
Epist. iv. Sirici j Papae, titui. i. Ut extra conscientiam sedis Apostolicae, hoc est Primatis nemo audeat ordinare, integrum enim judicium est, quod
plurimorum sententia consequatur. m. l. tom. 3. Pag. Mo. Concit. Taurinens. an. 397. Can. I. De Primatu Proculi Epise. Massiliemss. Num eum primum omnium Vis Sanctus Frocubu, Can. ij. De Primatu Arelatenss de Viennensis Ecclesiae. Istud deinde inter Episcopos Vrbium Aretinensis monensis qui de Primatus apud nos honore ceristabant, a Sancta Sonodo de nutum est, ut qui ex eis approba erit suam civitatem esse Metropolim , is totius Prodiiseiae honorem Frimatus obtineat e Et ipse 1uxta canonum ρraceptum Oia uionum basieat potestatem. Certe ad pacis minculum conservandum hoe eonedo utitiore decretum est, ut, si plicet, memoratarum Urbium Eriscopis, unaquaeque de his et mniores subi intra Pro anciam indicet Cnitates , atque eas Ecclesias misitet, quas inpidis suis Dicinas magis esse consti
terat, ita ut memores unanimitatis clue eoncordia , non alter alterum , longius
bi usurpanri, quod est al, propius, inquieteri Decreta Boni iaci; papae l. an. 418. quae non habentur tu prioribus, numero quinquae. a. Ptimati deseruntur negotia quae Metropolitanus explicue non
Zorim. Pap. Epist. v. ad Episcopos Galliae. De Privilegijs Ecclesiae Arelat. Cap. i. Ut qui Romam E Gallia veniunt, formatas accipiant a Metropoli tano Arelatensi. alatamin uniuersis Epistris per Uallias et . Fxovinciar colli
Cap. ij. Ut Metropolitanus AreIat. Episcopos ordinet, de Provintiam Viennens. de per utramque Narbonensem. Jusmus autem praecipuam, sicuti siemper habuit Metropolitanis Episcopus . relatensium Cisitatis in ordinandis Sa-cerntibus , teneat auctoritatem, Viennensem Narbonensem primam O Nais nensem secundam Provinciis ad Ponti iam sum reγοcet. Vuψ is mero post hae eontra . postolisa Sedis adiuta in praecepta Moreum omisso Metropolitano Episcopo in Frovinci s suprarictis, quamquam ordinare nasumpseris ei melis qui orae nam se isticite snerit, uterque Sareiaotia se radiere cognostat. Quomodν enim potest auctoritatem Summi Pontificis obtinere, qui qua erant Pontificu sex ara Oon-
75쪽
Cap. iis. Ut Eeelesae Arelatensi suae Parochiae restituantur.' Omnes
Ejusit. Epist. vi. . ad Epistopos Arisae, Galliae &Hispaniae, de Vise pe
Tuentio Episeopis, a Proculo Massiliensi in Ec lesiae Arelatensis praejudici uinillieitὸ ordinatis. imis resis unises scuta per Africam e s tutis , uniuersis Vcopis pergast--7. Pro unci constitutis , unoeuis episeo tis ρM H janiam constitutis , a pari. cim αδεσι iis statura Fatrum , me: Ejusd. Epist. vij. ad Episcopos Provinciae Viennens. & Narbonn. ij. Ut Metropolitanus Arelatensis in Provincia Uiennens & in utraque Narbonensi ordinandorum Episcoporum habeat potestatem. λα--, Episcopas Fravia me Zυῖ petundae, a pari. Multa conrea et cm formam Frocudus usurpasse,
Ejusd. Epist. viii. ad Hilarium Episcopum Narbonensem, primae Narbo
nensis Episcopos a Metropolitano Arelatensi ordinandos esse. Eo 3mus, Hi νιι ξ μιρο Narbonensis prima Pr is . Mirati ad Oa m sumas, iam vilis tariosius, me. . Ex ejusd. Epist. viij. ad Patroclum Epist. Arelat. adversus Procul. & r pentinas Neophi torum promotiones. λου--, Patroclo Episcopo Grelae. Quid L Precuti damnatione censererim, nee conscientia tua , Ejus d. Epist. xj. ad eumdem, adversus Proculum, ejusque ordinationes. Umus, Frorulo Episcopo relatensi ovim cin is praesenti cum eras, O fre quentius a nobis uteris ιpse si momor, . Eius d. Epist. xij. ad Massilienses. Patroclo esse conunissiim ut Proculi loco alium Episcopum accipiant. Non mirre Proculum in consueta aiauc fronee , me. De hae controversia, vide Pet. de Marea, dissertatione de Primatu Lugdunensi, num. 7 o. pag. 376. & sequentilaus. Et Blondellum de la Primaute ena lise, pag. 73 I. 732.&c.
Bonifac. Pap. I. Epist. iij. ad Hilarium Episcopum Narbon. De Patroclo Arelatensi, qui Episcopum qui in Ecclesia Laterensi ordinarat, ut nullus contempto Metropolitano ordinetur Episcopus. Fonifaciuου Discum Drbis Romae, uiar Episcopo Narbonensi , salutem. Dissicilem quidem Mem querimonjs tim-
. Leon. I. Epist. lxxxiv. ad Anastas. Discopum Thessalonicensem. Ut in evocandis Provincialibus Episcopis a Thessalonicensi Pontifice moderatio conservetur, ne .ub hoc colore Sacerdotalis honor contumelijs addicatur, nὸam. plius quam bini de Provincijs Episcopi, quos Metropolitani probaverint, dirigantur, & non amplius a statuto Concilii tempore, quam dies xv. remorentur Episcopi. In evocandis olem ad te Episcopis moderatissimum te ego mo&mus o ne per majoris augentiae speciem fruereri miisaris gloriari ι urqs. tandesi causa asiqua maγον extiterit, ob quam necessarium sit fraternum ad ocare Com. γentum: nos de singuus Provinci s Episcopas quas Metropositani crediderint esse
mittendos, ad Fratervitatem tuam menire se iciar, ita ut a fractituto tempore non' qui Aora i s. dies , ' quo em enerant , retard sume Ibid. cap. xi. Ut si inter eos de negotio fuerit orbata contentio, cuncta Romano rontifici sub M storum ipsinuatione pandantur, ut ab eo quod Deo placuerit ordimur. Si autem in eo quia cum Fratribus tractandum definitia-Disili mro by Conste
76쪽
De primarsius. 49ee Meris dis sa eorum fuem a tua moluntate sententiam , ail mi omnia sitis testorum rei catione referamur , ut rem/tii ambiguitatibur, quia Teo ρ a. erat , decernatur. ., hunc enim finem omnem effectum, curamque dirigimust, ut quod ad unitatem concordiae, quoil is cuctoriam pertinet disciplina, nustassissem One violetur, nusta desidia nusigatur.
Id. Epist. lxx xl x. ad Episcopos Provinciae Viennensis, adversus Hilarium Episc. Arelatensem, post ejus ab Urbe discessum scripta. Dιvinae cultum Reahionis, me. Hujulce litis historiam vide apud Biondellum Te l. FnmisHόen I 'Et e, p. 3aa. 3α 3. & sequentibus, ubi Hilarij Arelatensis innocentiam struit ex Honorato Massiliens, qui ejus vitam conscripsi, & Chelidonium Vesuntionem Episcopum juste ab eodem Hilario depositum testatur, quod Viduam duxisset. Cap. i. Chelidonius Episcopus, quem Hilarius damnarat retractato judicio absolutus. Vuae igitur apud nos in causa Claudon, Episco i gesta, me.
Ibid. cap. is. Projectus Episcopus cui aegrotanti alterum , idem Hilarius substituerat, in integrum restitutus. Huic negetho sic finito Arat .coepiscopino tri Frnem querela successit , circ. ibid. cap. iiij. Hilatio Metropolitani dignitas & potestas in Provinciam Viennensem adempta. Suu unaquaeque pro incia sit contenta Concit,s, me. Ibid. cap. vj. Ut praeter Leont ij Episcopi consensum, alterius Provincia Concilium non indicatur. tande quia alogra longe aba idetur intentio, me. Novell. Velentiniani Ill. Aug. de Episcoporum ordinatione. mide Iuprari ul. De Romano Pontifice. t Leo I. spist. xc. ad Ravennium Episcopum Arelatens. iratulatur ei ad Episcopatum assumpto. Libellus Episcoporum provinciae Leoni Papae. ablatus, de renovando privilegio Arelatensis Ecclesiae. Memores quaηt .m honoris redierentια, . e.
Leon. Epist. cix. ad Episcopos provinciae. Controversa inter viennens s& Arelatensis Ecclesae Antistites Provinciae divisione composita. Γιώλ*mis Iratribus constantino, Armentario , Murintio, Severiano, Valentino, tars, Stephano, Nectarao, 6onnanti4, Maximo , Myclopis, Theodoro, Justi, Ingenuo, Augustali, Superventori , Fonteio, Fastario , LEO. Lectu misit tmu. Uestrae literu, O c. Hoc piaeceptum Domini Leonis confirmatum est a Sede I, stolica, pr sidente Symmacho Papa, Probo clarissimo viro Consule. Concit. Arelat. II. an. s i. tom.9. nix viij. De privilegio Arelatensis Epis-Copi ad syno4um congregandam an. 4s i. od Arelatensis Episcopi arbitrium
Saniaus congreganda: ad quam tarbem ex amnisin Mundi partibin, praecipue Caecanis, sub . sanctι νήrtini tempore legimus celeόratum fuisse Concibum atque GD- ventum. Si qui commonitus infirmitatu causa defuerit, personam micesua Hrgat. Hilar. Pap. Epist. viij. cap. iv. mide. , 'cId. Epist. xj. ad Epist. qui de Mamerti causa in Synodo cognorant. requiescere sesticitudinem nostram. m magna, me. Ibid. Can. i. Ut per Veramum Episcopum moneatur Mamertus, ut ab ordinationibus indebitis. ordinis siti & privilegiorum periculo. in post nimabstineat. trade nostrae moderationis nomen tenet teδ ad , o c.
77쪽
1ο De Frimatibus. Epist. 1. Symmachi Papq ad Tonium Arelat. Epistola Dilectissimo Histri
cisi. SYMMACHUS. Dissimu tua bteras mandataque Abo nostrari , crescentio Presbiero , me.
M A C H U s. Moris eamdem ms , quod dilectionis tuae relatio de iura, i, O c.
Eju M. Epist. ix. ad Episcopos Galliae. Confirmat divisionem Provinciae inter Uiennensem & Arelatensem Ecclesias a Leone Papa conlii tutam. Dile- mss. fratribus , uniuersis Fratrisin per Vallias consistentibus, SYMMACHus. , Sedu obcae instituta praeduanaa tosticitant, ut, me. Exemplum Libelli, Symmacho Pap.: oblati ab AEgidio Abbate 3t Melliano Notario, de Privilegijs Ecclesiae Arelatens. Quamum in omnisus Ecelesiarum
Pontificibus , O c. Epist. x. Symmachi Papae ad caesarium Arelatensem. Respondet praecedenti. Dile homo fratri Laesaris, SYMMACHUS. Qui veneran a Patrum saluta custodit , circ. - . Pelag. Pap. I. Epist. ad Childebertum Regem. Domino poriosissimo atque praeceltintissimo Gil uerto RO, PELAGI Us. cum celsitudim mestrae multa dona Misericordia divina contulerit, me. Gregor. Magn. lib. ix. Epist. L. ad 2Etherium Epist. Lugdunensem. Te eo mero quod Ecel de mestrae concedendum ex antiqua eo uetudine deposcitu , requiri in Scrinio fecimus, m nihil indientum est unde nobis Oistolas ipsas quas mos dicitis habere , transmittite, ut ex eis quid concedendum est , colligamus. Id. lib. xij. Epist. xv. ad Augustinum Epist. Anglorum. Cum eertum fit pro Omnipotente Sed lasorantibus, edi c. Ibid. Epist. xxxj. IX. Interrogatio Augustini Anglorum Episcopi. F. Detiam qualiter debeamur cum Calliarum atque Britanniarum Epistopis atere 3 s. qu. i. Responsio B. Greg. Pap. In Calliarum Episicopos nudam risi auctoritatem, me. Gi e Synodus Toletana sub Gundemaro aEra 6 3. an. Ch. 6io. habita tempore,um. Bonifac. IV. Con enientibus nobis in unum pro Religione γ Fide qaam christo δε-bemus , placuit ne quid ultra in nobis absurdum mel illicitum oriatur, alterna Costatione decretum 1ustissimae promulgare sententiα ; quo perspicue clareat inte nos ordo ac disciplina Ecclesiasticae Dignitatis , agnoscatur fraternae concorata pacis. Tali ergo distositione necessarium contuentes, .c. Capitula collecta a Martino Episc. Bracar. Capitul. iv. De primatu Metropolitani. m. locum in .lom. 12.
Concit. Tolet. VI. an. 636. Capitul. xiij. De honore Primatum Palatii.
Fragmenta quaedam aliarum Epistolarum Nic. Pap. I. Epist. iv. Non aliorum, sed Primatis sui judicio quisque se subjiciat. m. loc. rom. 2 a. '. Decretum Gundemari Regis. mide lutum. Concit. Toletan. XII. an. 68 a. capitul. vj. De concessu Toletan. Pontia sci generalis Synodi potestate. Ut Episcopi alterius provinciς cum conniven- Colla- tia Principum in Urbe Regia ordinentur. I ad quoque ' Collationi mutuae δε-
78쪽
Epist. viij. Nicol. Papae I. ad Michaelem Imperatorem. 'm autem Frismatem Diareeseos Sancta Θ Axerit, ine. . Idem Epist. ix. in appendice, ad Rotiandum Archiepist. Arelat Θιά autem deprecatur tua Fraternitas, ut scrutemar, Ge. Ejula. Epist. xix. in appendice, ad Rodulsum Archiepiscopum Bituricensem. II. conquestus est Apostola nostro Frater naster Sigebod- .Archiep. Nam a. q. 3.
. Eiusdem Epist. ad Ludovic. Imperatorem. Denique S ridus, s tale in se ου'q. crimen noverat, O c. Deni Hadriani Papae I. capitul. iij. De Primatu Sedis Apostolicae, Fe de legitima Episcopi vocatione. Ibid. capitul. ix. Salvo Sedis Apostolicae Primatu, res Provinciae cujusque
Synodus Piovinciae dispenset. m. boc. t . 8.lbid. capitul. xxv. Nullus Episcoporum, nisi inimM SMe1 tenent, Vpe letur Primas, aut Princeps Saeerdotum, aut Summu Saeerdos, et ei a uid huiusmodi di, sed tantum ille qui in Metropali sedet, Aut Metropolitanus , aut rchiepiscopus mocetur, O suum in Canombus proxum non omism, te reat eum . umilitis e motam. Et iste qui primam Se em retinri , tantummo o trimae Sedis
stem de Primatu Lugdunensi, & caeteris Primatibus. Dissertatio petri deII1 arca. Selineatio huyus opuscub. d ejus interpretationem duo fraecipue capita tractanda sunt: primum qui siqnificetur Primatus nomine, quod tam frequenter in antiquis, meaiaeque aetatis Scriptoribuου Concit s occurrat. Secundum m quo 'mamentum causa poseerant Vregoriae VIII. tarbanus ad agerendum Lugdunen is Ecclesiae Primatum. Quomam mero non potest ut eorum Capitum discup one defungar, quin caterarum Provinciarum Pr matur attingam , de origine, isque antiqua Civili γ Eeclesia 'ea Provinciarum Avisione, in Vallia, frica, abracaes' hi panis disturatur, adyecta variorum canonum concit3Casthedonensis, S rn dorum Africanarum, aliarumque nova plerumque explicatione. Primates qui primum locum obtinent. Di rguur rem ipsam a mediar, obsedi primitu, ruandum es Primares in universum dici eos qui principem locum in asiquo coegio pri iure obtinent, vel Proceres. alicujus Centis , me. Mors. III. Primates in Africa. caeterim frequentissima Occurrit Frimatum mentia rin se,cit,s rieanu, circ. v. locum. IV. Primates Africani uti Jure Metropolitanorum. Vuod ad rem nostram tertinet ex temone Canonum Africanorum, .c. v. locum. V. Metropolitani in reliquo Occidente dicti sunt Primates. Nec sane remus Metropolitani Latini esserri poterant, quam si Frimates acerentur, me. v. l.
79쪽
VI. Primatus Sedis Roniae. Quod Ecclesia Romana semper liabuit. Sisa a fluetulum mn est P. m Frimatus ad fgnificandum postolicae Sedis detruuarem,
VIII. Collectio Isidori. Id unum praestitis Isidorus , ιndicem nempe, G c. IX. In hae eollectione Primates dicti sivit, qui praesunt Meliopolitanis. Ex his ergo Epistolis mamoit, ut primates dici coeperirit, me. XII. Pontifex Romanus de Metropolitanis primo judicio cognoscebata O autem stlendidior sit hvus arrumenti probatio, XIII. Hoe Jus communicium Constantinopolitanae Sedi per Orientem. Quare eostara smel Episcopo sonstantinopositano Framarus praerogat a post Roma-
XVIl. Desinit quoque jurisdictio Constanti politani Episcopi in alterius
Patriarchatus Metropolitanos. Itaque pririlegium istud iurisdi is AExtra iam
XXII. Lugdunensis Episcopus dictus olim Patriarcha, id est Metropolit
nus. Qu.d is Episcopo 'mirae obserata tam , ω e. XXIII. Occasio novorum Primatum constituendorum. Alium quippe flentium hujuου appestationis , m. XXIV. Ttia genera Primatum apud Hincmarum. Hinem in iis remm naris, quam M pondere, ore. vide totum illud Concilium Claromontanum, nihil aliud continet. Concit. Florentin. Generale, an. a. 38. De Primatu Ecclesiae Romanae. De quibus ita incomitia Hseeptati , ua seni ex Latinis ear pacis in me is eo cilio eonsiperent, in eorum uam ex una pane proponeret, alter Nero ex altera responderer, orc. v. lacum. Di iligod b, Cooste
80쪽
EPis T. II. Anaclata Pari I. titi iri In quibus Civitatibus Primates, in
quibus Metropolitani esse debeant. m. . emn. I. 8a . I T.
Epist. Ainceti Papae ad Episcopos Galliae, tit. iij. Si Metropolitanus consilio egerit, vel sit Episcopi eum iuspeetiim habuerint. Epist. Lucii Papae I. Ut Metropolitanus sine consilio Episcoporum nihil agat, nee ipsi tae illius, nisi quod ad proprias Ecclesias pertinet. Tom. i. paν 6I . tit. iij. ΓIbid. iv. Ut Metropolitanus sine Episcopis causam eorum non audiat. Ibid. v. NE posteriores Episcopi prioribus se praeserant, nec eis inconsultis aliquid agant.1 pistola is . sive Rescriptum Juliis Papi I. titui. xij. Quae Metropoles Pri
mates vocentur. αρ. loc. rom. a.
ibid. tit. xxiij. Ut Metropolitanus nihil agat sine consilio Episcoporum nec illi sine ipsius, nisi quantuin proprias pertinet Parochias.
1bibem. Ei . ι-εcc. De Episcopis de Clericis adeuntibus Imperatorem. Sa quis Θμπω aut Presbire, et c. 4bid. Can. xj. xiij. xiv xvj. MXx. m. Concit. Carthag. II. an. 397. Can. xij. Ut sine consultu Metropolitano nullus ordinetur Episcopus. Numuh- Spiscopu siuensis, dixit , Get.
Condit. Carthag. III. an. 397. Can. xxvj. Ut prime Sed is Episcopus non appelletur Princeps sacerdotum, aut Summus sacerdos, aut aliquid hujusmodi, sed tantum Primae Sed is Episcopus. Ibid. Can. xxviij. Ut Episcopus sine forma Metropolitani l)ngius non proficiscatur. ιδε Concit. Carrhag. U. an. 398. Can. iv. De Rebus Ecclesiae, sine consilio Netropolitani Episcopi non alienandis. et fide ruul. De Rebus Ecclcsiae. Innocent. I. Epist. ad Victric. Rothomag. Archiepila. an. go a. cap. C. Rudd extra conscientiam Metropolitani, non ordinandus sit Episcopus. tritae ritu Episcoporum Ordinationes, &c. m. q. Idem Epist. xviij. ad Alexandr. Episcopium. cap. i;. Quod non oportet secundum Constituta Iinpesatorum duos esse Metropolitanos Episcopos. quo fefellaris utrum di versis Imperiali Ddisio Fro νiae,s, oec. Concit. Mile vitan. II. an. 4i6. Can. x. Ut Epistolas ad Concilium convocandum Metropolitanus subscribat Sc dirigat. Fiaeuit etiam peti, ut omnium Episcoporum Epistolu omnibus de conellis dandu Sanctit- tuasti subscribat. De Privilegijs Ecclesit Arelatensis. Ut Metropolitanus Arelatensis Episco pos ordinet per Provinciam.