Octaviae querela : carmen

발행: 1857년

분량: 24페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

11쪽

Heu, quam Saepe tibi, dilecte Britannice rater, Indulgens odio, verbera saeva dedit. Heu, qu0ties iuvenem iusto raudavit honoro Caesareum, at p0Stp0Suitque Suo. Ast mihi salsa dabat cum m0llibus oscula VerbiS, V0tis me cupiens c0nciliare SutS. Saepe tenens gremio, nescis, Octavia, dixit, 0uam si cara mihi, quae tibi dona parem. Nunc Sci0, quae pretii tam rari dona beatam M sactura essent id ero unu erat. Atque mihi nondum ludis puerilibus apta Temp0ra desierant, cum rata dicta facit. Sic, sic ad positam vadit miserabilis aram Fati ignara sui, quae piet, agna, de0S. ΕΠ, laetus populus me circumplaudit euntei Undiquo iactat 1l0re tegente viam; Per t0ium rutila collucent lampade urbem, Et cautatus Hymen Sidera summa furit.

Sed pariter taedam quatiebas, dira Megaera,

12쪽

8 OCTAVΙΑΕ laevis avibus iunctum lacrymabile s00dust tristes thalam0s, qu0 sugiebat Amor li 0 tulerasne, pateri pietas haec debita natae pDesens0 miserae siccine prolis eras pN patris indignus Sit nomine, iura Suorum Cui 0minae causa prodere vile fuit. Ignoscende tamen genit0r, tua facta luisti: Durus eras nobis, duri0r ipse tibi. Ne tanto obsequi posset 0n digna Videri, Utque animi grati pign0ra certa daret, Agrippina virum Stygias demisit in oras, Ad regnumque tibi sic Ner0, stravit iter. Imbuerat caedes infamia sceptra sutura Cadilibus id verum Scilicet men erat. Me simul atque impune licet contemnere, Caesar quoislibo indigne c0epit habere modis. Augustae litui passim D0minaeque V0cabar;

Errabat populus: Serva Neroni eram. At Servisse parum St: Servam mea iura tenentem

Vidi, legitimi participemque 10ri.

13쪽

QUERELA Haec et plura tuli, mea nec patientia victa St, S0spite te, frater, me mihi care magi S; Cuius in amplexu mihi tui flere licebit

Quique mea lacrymas Sistere doctu eras. 0h qu0ties solans dixti: speremus uterquel 'Tam tua peS, raten, quam mea vana fuit. Quid mihi mentis erat, cum te, dulci SSi me rerum, Qui s0lus fueras portus et ara mihi, His oculis subito exanimem Stratumque Viderem, In mortem caeca te rapiente manui

Illa per insidias si atris murientis inhaeret

Tale nihil metuens, iuvenis data pocula uinit: Ut bibit, ut pall0r mortis in ra venit; Labitur in solix, ocul0Sque gravantibus atris Me quaerit tenebris, aspicienSque gemit. Scires supremum Vale dicere velle Sol 0ri, Sed iam cum tot c0rpore lingua riget. Et post tui scelus Caesar nec lumina exit. lne 'plisquo pulis vix tulit psso in oram l

14쪽

10 CTAVIAE Ast ego muta d0l0re sui, sed pect0re in imo, Barbaro, devovi teque tuumque nefaS. Tunc odium quid sit c0epi sentire vicissim, Et quod s0ntibam dissimulare minuS. Scilicet 0rrendo studeam placuisse tyrann0l Carnifici fratris blandia ipsa Sorori Nec Ner caede una mihi detestandus, et idem, Pr casti Superi, quantus adulter erat l

M0nstra mihi, lingua non reserenda mea: Quamvis audit enim me nonnisi Sylva 0quentem, Talia vel sylva promere teSte pudet. Sanguinis et quantum sceptris immitibus haereti Impia quam multa dextera caede madet lN0n est tanta tigri laniar lubido, Neronem Quanta in Romuleae viscera genti agit. Nec tigris in proprium saevit genus hac qu0que, deSar, Dici parte p0te tu Superare sera S,

Maxima culpa tamen tu peperisse suit.

15쪽

Sed n0n a nati digna perire 3ΠU. Damnari meruit, Sed non te iudice, Caesan, N0n nisi per matris crimina acie p0tens. Et matrem, et se demeritam Nero Sustulit i nunc,

Talem non venerer cur go, Uaere, Virum.

Saepe per oppr0brium mihi coniux frigida' dixit: Verior illius v0x, put0, nulla suit. Sive aspexit enim, sugiebat pect0re Sanguis, Et causa algoris trux mihi vultus erat. Seu tetigit, virus velut adspergente c0lubra, 0ua 0suit dextram frigidus horror iit.

Hunc p0teras piare ade0 P0pp3ea, maritiam, Ilic tuus ut 0r0t nilque putare nos a SpAh qu0tius dices, penitus tua cum bona noris: MerceS, en tant digna lab0re parumlSed suerim quam vi impurum ex0Sa tyrannum, Dev0t et pulsam ni iuvet 8S0 0ro: Non mihi sunt inquam violata iugalia sacra,

16쪽

12 CTAVIAE Vix equidem late ari, tali 0ciata marito, Turpe mihi culpae succubuisse putem:

Sed nec succubui, nec Sic mea causa tuenda est:

integra sum vitae dissimilisque viro. Vos habeo testes, nomen mihi dulce, uirites, Post data t0 curae tantaque Signa mei. V0Sque dei, teSt0r quam quani, mente SSe pudica Criminis et puram cum nihil expediat, Cumque 1 bi de iura deum contemtor inultuS, Nomina sollicit0r vana putare deos.

Absit stulta loqu0r demens ignoscit diviti antis agitiis n0n sua poena deeSt. Solus cur timet esse Nero P cur sp0nt tremiscit Saepe et utraque tegens exsilit ora manu pIpsius actorum nimirum terret imago Sanguinolenta fugit se suria Sque SuaS. Ah quoties vidi s0mni simulacra paventem, Et tetigere aures talia verba meaS:9Vae uilis, quid vultis P suri0si, parcite, manest Ante alios genitrix, tu qu0que, si alen, abit

17쪽

QUERELA. lo En vindicia deum Coepisti iam dare poenam, Impi 0be, qua brevior vita sutura lua est. Nulla quies libi erit; quant0que e peior re Ste, Pot 0r i 0stea Semper risin I aget. Viventi ante oculos tua plurima victima stabit, Ultrix, me s0ciam m0 habitura, coli 0rs; Exstinctoque tuis meriti Si 0ena Sit aequa,N0n in supplicium tJx erit una Satis.

Nec regnare diu tantumve Sene Scere monstrum

R0mani p0puli Numina laesa sinent. Eventura cano. Tua te, Nero, crimina perdent , Quaque cades, populo est erit illa dios. Iamque tuae metue S, alienae prodige Vitae, Et m0do sis salvus, quidlibet esse Voles. Numina nunc posces ridebunt illa vocantem; Nunc homines nemo, qui miSerescat, erit. Supplex ad cives, Sed frustra, brachia tendes:

Flecta L, qui lecti nescius ipso uiti

Digna lues, et quam sit re abi octa tyrannia S, Conveniens vita mors documenta dabit.

18쪽

14 OCTAVIA QUERELA. Ah, miseranda lice , sorti collata Neronis, Iudice me, dici sors te laeta p0leSt. Est aliquid sibi mens nullius conscia culpae:

Est etiam h0 aliquid, semper vixisse dolentem: Si didici damnum ducere vile m0ri. Fall01 p an huc video caudis properare ministros pNon fallunt oculi turba cruent3, VeniS. Ultima constanti nunc sente, clavia, perser: Sic es nempe malis eripienda noviS. En pectus, famuli: 0min me dicite vestro, Quam tremet ipse brevi, non tremuiSSe ne em.

SEARCH

MENU NAVIGATION