Lucianus

511쪽

σαι τι 'μίτιμος, ἀκζ συνετός, τη τότε γεγονὰς τετταράκοντα, περὶ φιλοσοφέας καὶ φιλοσοφων ἀνδρῶν τοῖς ἰδιώταις ἐπιστευε καὶ κατὰ τὰ in ἐμένων λεγιμεν ἐποιεῖτο τη αἶρεσιν των κρειττονων - γαρ ξιον πιστευσαι

18. m. Igλλ' οἶσθα, υκiνε, οὐχι τοι ἄλλοις 38μενον ἐπιστευον, αλλὰ καὶ ἐμαυτφ' ἐώρων γαρ αυτ ς κοσμιως odi ντας, ἀναβεβλημένους σταλῶς, φροντιζοντας ἀει, ἀρρενωπους, is χρ κουρέας τους πλεέστους,

ofδεω βρὰν ἰδ' υ πάνυ ἐς τὼ ἀδιάφορον περεκπλατον, ς εμπληκτον εἶναι και κυνικὸν ἀτεχνῶς, ἀλλ' ἐπὶ τοι μέσου καταστηματος, ο δ αριστον παντες ναι

μικρὴν ἐμπροσθεν λεγον υτος ωρακέναι τον ον ιοα-σκαλον, ω Ἐρμότιμε, πράττοντα; Iον δανειζοντας καὶ ἀπαιτο-- αι-- και ονἀκώς πάνυ ἐριζοντας ἐν τα7 ξυνουσέαις καὶ τὰ αλλα σα πιδεέκνυνται; η του- των λέγον σοι μέλει, χρι ν εὐσταλῆς D ἀναβολη καὶ vi πώγων βαθὴς καὶ εὐχρμη κοιρά κα προς τι λοιπὸν - ἔχωμεν τουτονὶ κανον καὶ στάθμην κριβῆ των τοιούτων, Οὐερμὴτιμδ φησι, καὶ χρὴ ἀπο σχημάτων καὶ βαθισμάτων καὶ κουρῶς διαγιγνώσκει τους αρέστους, o δ' ἀν--ταῖτα μηd σκυθρωπὴς ὴ και φροντιστικος τοπροσωπον, ἀποδοκιμαστέος - ἀπομοιος 19. αλλ' oρα is μὴ κώ--- ω 'μοτιμε, σι ις αρὴς με πειρώμενος εὐεξαπατώμενος συνίημι. n. ια τι τοὐτ' ἔφησθα;

512쪽

τοις μάλιστα φιλοσοφεῖν, ς - πάνυ χθοιντο αὐτῆσυμφορ - οἱ δὲ δὴ βλέποντες, καν πάνυ ξυδερκεῖς

20 εζωθεν αὐτης περιβολῆς 20. βουλομαι εἰπεῖν, τοιόνδε ἐστιν. οὐχὶ φ της γνωμη των νdρῶν ἔρωτι προ ει αυτοι καὶ uox ἀμεινων γιγνεσθαι ἐς τα της γνώμης ἰ

νων των γνωρισμάτων διορῶν - ορθῶς φιλοσοφουνταἰ V ου γαρ φιλεῖ τὰ τοιαυτα υτ διαφaiνεσθαι, ἀλλ' εστιν πορρητα καὶ ἐν ἀφαγε κειμενα, λὰγοις καὶ συν- ουσωις ἀναδεικνυμενα καὶ ἔργοις τοι ὁμοίοις - ὀις. γουν Μῶμος, ἀκήκοας, οἶμαι, τινα τιάσατο του πιαέστου, ε δε μή, ἀλλα νυν κουε φησι γαρ ὁ μῆθος ερισαι Ἀθηναν καὶ Ιοσειδῶνα κο Ἐφaιστον εὐτεχνιας πέρι, καὶ τον με Ποσειd τουρον ναπλάσοι, την θη- ναν δὲ ο&ίαν ἐπινοησαι, λυφαιστος δὲ ἄνθρωπον αρασυνεστήσατο, καὶ ἐπείπερ αἱ τὸν Μυμον κον ονπερ

γον των is λλων τινα τωσατο περιττὸν ἄν-- λέγειν, ἐπὶ του ἀνθρώπου ἡ τουτο ἐμέμφω καὶ τον ἀρ-

513쪽

φθονῶς μῖν, ς η Diso γενοίμεθά σοι φιλοσοφη- σαντες, ἐγὼ πειράσομαι, πως, ouς τεί, κατ' ἐμαυτον

εχουσα τοὐς εμπολιτευομένους - ώς φαέ αν ο διδάσκωλος o ooς κεῖθέν ποθεν ἀφιγμένος - σοφους ες ἀκρότατον , ανδρείους παντας, δικαίους, σώφρονας, λιγον θεῶν nodέοντας tara πολλὰ γιγνεται παρ' μῖν, παγντων καὶ βιαζομένων καὶ πλεονε λιπουντων, τούτων οὐδἐν ν δοις, νασii , εν κεένη τη πὀλει τολμώμενον,

ἀλλ' εὐειρήνη καὶ ὁμονοέρ ζυμπολιτευονται, μάλ' εικότως mi γαρ ἐν ταῖς ἄλλοις πὀλεσιν, Ουοι, τὰς στάσεις καὶ φιλονεικέας γεέρει καὶ ἄν ἔνεκα ἐπιμιλευουσιν ἀλλ ήλοις,

514쪽

σίον, ουτ ηδονας ουτε δόξας ρῶσιν, ως διαφέρεσθαι περ αυτῶν, ἀλλὰ πάλαι της πόλεως ἐξεληλάκασιν αὐτα

νδ τινα και πανευδαιμον βιον βιοs σι ρῖν υνομίρ καὶ ἰσοτητι καὶ ἐλευθερψ καὶ τοῖς λλοις ἀγαθοῖς. 23 23. o. ουν, d υῶνες - αξιον πωντας επιθυμεῖν πολιτας γιγνεσθαι της τοιαυτης πὀλεως μήτε κάματον πολογιζομένους τον ἐν τη dφ μήτε προς τομηκος του χρῶνου παγορευοντας, εἰ μέλλουσιν φικο μενοι ἐγγραφήσεσθαι καὶ αυτοὶ καὶ μεθιζειν in πολιτείας; ΙΥΛ. Νὴ Di Ἐρμότιμε, πάντων μάλιστα ἐπιτουτο σπουδαστέον των ' ἄλλων μελητέον, και μητε πατρίδος της ἐνταυθα ἐπιλαμβανομένης πολυν ποι εῖσθαι λὀγον μήτε παίων η γονέων, - εἰσίν, ἐπικατεπόντων - κλαυγμυριμένων ἐπι κλus Iaι, ἀλλα μάλιστα μἐν κἀκεiνους aρακαλεῖν εα την αυτὴν d5ν, εἰ δὲ μὴ ἐθέλοιεν η μὴ ἡναιντο, ἀποσεισάμενον αυτοῖς χωρεῖν εἰ της πανευδαιμονος ἐκείνης πὀλεως και αυτ απορρέφαντα

τὰ ἱμάτιον, εἰ τούτου ἐπειλημμένοι κατερύκοιεν, I l με-762νον κεῖσε o γὰρ δέος μή σέ τις ἀποκλεέση - γυμνον δε ἐκεῖσε κοντα. 24. d γαρ ποτε και ἄλλοτε πρεσβύτουανοῖς κουσα διαιδντος, πιυς τα ἐκεῖ πράγματα ἔχοι,

γὰρ υτος καὶ ἐλθῶντα ἐγγράφειν πιαὶ φυλέτην ποιήσεσθαικοὶ φρατρίας μεταδώσειν της αυτοῖ ώς μετὰ πάντων -- δαιμονοκν' ,αλλ' ἐγὼ λαιθὰμ μ α ἀνοιας καὶ νε4-τητος τοτε, προ πεντεκαέδεκα σχεδὀν τῶ Ἀσως γὰρ ναυτὰ d ἀμφι τὰ προαστεια και προς at αυλαις ν ανJ ελεγε ουν περὶ της πόλεως, εἴ γε μέμνημαι, ἄλλαι πολλὰ καὶ δὴ καὶ τάδε, ς ξυμπαντος - ἐπιμνεις και ξένοι lεν, αὐθιγενὴς δὲ συδὲ εἷς, αλλὰ και βαρβάρους ἐμπολιτεύεσθαι πολλοῖς και δούλους καὶ ἀμορφους και μικρους - πένητας, καὶ λως μετέχειν της πολεως ποτον βουλομενον τον γὰρ δὴ ὀμον αὐτοῖς - αὐ

515쪽

LPM0UM02. 129μημάτων ποιεῖσθαι τὴν ἐγγραφην ιδ' ἀπο στημει μεγέθους η κάλλους Ουδ' ἀπὸ γένους οὐδε λαμπρῶν προγίνων, ἀλλὰ ταυτα μεν ου ὁ νομ έζεσθαι ταρ' αὐτoiς, ἀποχρῆν ἐκουστο προς τὰ πολιτην γενέσθαι σύνεσιν καὶ ἐπι μων των καλῶν in αδνον καὶ το λιπαρὲς καὶ τιμη θοιναι μηδ μαλακισθηναι πολλοῖς τοι δυσχερέσι

νέσθαι. εἰ μεν οἶν πλησιον ν η πολις καὶ φανερὰ ἰδεῖναπασι, πάλαι ἄν, ε ἴσθι, μηδεν οιάσας αυτ si ειν εἰς αυτην καὶ ἐνεαολιτευόμην αν ἐκ πολλου, ἐπεὶ δέ, ς

φάσκειν εἰ3εναι πολλὴ ἀφθονέα των γησομένων πολ--u γαρ τοιμοι παρεστασιν, αιτόχθονες D. 7θεν ἔκαστος εὶναι λέγοντες. δός γε μην ου μια και ἡ υτ φαίνεται, αλλὰ πολλαὶ και διάφοροι καὶ Ουδἐ αλλήλαις μοιαι μἐν γαρ ἐπὶ τα σπέρια, his ἐπι τὴν εω φέρειν εοικεν, δέ τις ἐπὶ τὰς ρκτους, και αλλην σου της μεσημβριας, πο καὶ η με διὰ λειμώνω καὶ φυτῶν καὶ σκι--δρος και

516쪽

τους,υζους κακίζει, και -- α τὸν μοὐ καὶ ζος ἄπαντες τό τε τοινον πληθος των ων καὶ τὸ ἀνόμοιον

μὰλιστα οἱ γεμὀνες περδιατεινὼμενοι καὶ τ ἐαυτῶν ἔκαστοι ἐπαινουντες ο γαρ οἶδα ντινα τραα ενος ο ἀλλον αυτῶν ἀκολουθησας ἀφικοιμην - προ ν ναόλιν. 2 27. m. Ἀλλ' ἐγώ σε ἀπολίσω τῆς πορέος τοις γαρ προωδοιπορηκοσιν συκῖνε, πιστεύσας οὐκ ἄν σφαλείης.A'. ισι λέγεις τοῖς κατὰ πολ οδον ἐχ ισιν, τίνι των γεμμων ἀκολουθήσασιν; υθις γαρ μῖν τοαυτὸ ἄστορον ἐν ἄλλη μορφῆ ναφαινεται ἀπ των τραπῶν rei τους ἄνδρας μετεληλυθώς. Em. Πῶς τουτο φῆς; AI K. Oτι ὁ μὲν τὴν Πλάτωνος τραπόμενος καὶ συν

517쪽

131ὴ πιθυμοπιμειν ἐγώ τε και συ πολιτείσασθαι η δέον Kδρινθον ἐλθέει, ὁ δ' ἐς Βαβυλῶνα νικόμεοος οἴεται

τως ὁ τινὰ πόλιν δών Κόρινθον εἶδεν, γε ο μδν' αδλις ἐστιν 'ὀρινθος ο ει - μάλιστα εἰς ποριαν

εἰ μή τις - ὀδρα παραπαί. ώς οἴεσθαι καὶ την εἰς περβορέους καὶ την εἰς γνδους αγουσαν ἐς Μινθον

στέλλειν.

της ἐς Κορινθον ἀγούσης τον ἐπὶ Βαβυλῶνος η Βάκτρων

ἀαιόντες. ουὁ γαρ ιδ' ιεῖν καλῶς χει, τῆ τυχη ἐπιτρέπειν ως ταχα αν τι ν ρέσιην ἐχομένη l, εἰ καὶ ἄνευεξετάσεως ὁρμησαιμεν ἐπὶ μίαν των odia ηντιναουν δυ- μνατον με γαρ καὶ τουτο γενέσθαι, και ἔσω ποτὲ ἐγέ

518쪽

α ὀρχης, πριν ἐκπλευσαι, νοβάντα ἐπι σκοπην - σκέψασθαι laniφορ ὁ ἐστι - ουριον et λανῶμα τοῖς Κοριν- θονδε διαπλευσαι ἐθέλουσι, καὶ νη est κυβερντὶτην Da 77dτον ἄριστον κλέξασθαι και ναυν εὐπαγῆ, Ταν ιαρκέσαι προς τηλικουτον τον κλυδων a. 29 29. Eo. ἴτω γε μεινον, Ῥυκῖνε, παρὰ πολ αλην οἶδά γε τι παντας κυκλφ περιελθών ου αλλυς αν ευροις υτε γεμονας μεiνους υιε κυβερνῆτας ἐμπειροτέρους τευ Στωικῶν, και ην γελησης γε ἀφική -

η γῆ ἀληθῶς υπισχνούμενον IJ 30. ἐπεὶ φέρε ει καθάπερ νυν ἔχω, ἀγνοῶν ἔτι στις ἐζ απάντων ἐστὶν ο ἀληθευων, ἔχοιμαὶ τὰ ιμέτερα σοὶ πιστευσας ανδρὶ φίλ*, τὰρ ὀνα

την επειτα νεῶν τις ἀναβιῶναι ποιήσειε Πλατωνα καὶ Πυ-

γδρα, καὶ Ἀριστοτέλην καὶ τους ἄλλους, οἱ δὲ περιστάντες ἐρωτφήν με η καὶ νη ἐς δικαστηριον ἀγα-ντες

οβρεως καστος δικάζοιντο λέγοντες, βέλτιστε υκῖνε, τέπαθῶν τίνι ποτἐ πιστευσας ρύσιππον καὶ Ζηνωνα προ- ITIετίμησος μῶν πρεσβυτέρων οντων παρὰ πολυ, χθὲς και

519쪽

αλλους ἀνθρώπους ἰδών, οἷοι μήῖς ἐσμεν, διὰ το μη Odε μηκέναι το παράπαν, ἔν τινι συλλ4 φ των ἐθι Tn2πων διισχυριζοιτο και λέγοι μηδαμόθι της γης ἀνθρώπους εἰνοι λευκους η ξανθους μηd ἄλλο τι ζ μέλανας, δραπιστεύοιτ' αν α' i τῶν ' εἴποι τις ὁ προς ουτὰν τὴν πρεσβυτέρων Αἰγιόπων, Συ ει η αμεν ταυτα, θρασυτατε, lina; ου γαρ ἀπεδημησας παρ' μῶν οἰ-

πῶς, ω Ἐρμιτ με, συμβουλεύεις; Μ. υτω δικαώτατα γαρ ἐπιπλῆζαι δοκεῖ μοι. - Καὶ γαρ μοιγε, ω Ἐρμότιμε. ἀλλὰ το μετὰ τοὐτο ἴκέτ' οἶδα εἰ μοίως καὶ σοὶ ὀζει εμοι με γαρ

μιτιμος, ἀποδημήσας ει μηδεπώποτε μήτε ες Πλάτωνος μήτε παρὰ τον Ἐπικουρον μήτε λως παρ' ἄλλον τινά. εἰ τοίνυν λέγοι μηδἐ -τω καλον εἶναι μηδ' ἀληθὰ ααρὰ 773 τοῖς πολλοις, , τὰ της τοας ἐστι καὶ Ἀκειν φησίν,ου ὁ ε λδγως θρυσις εἶναι ὀζειεν αν σοι περὶ πάν-

520쪽

ἀπαγορείση, ἄλλως δὲ οὐ μη τοινυν μηδὲ Ἐρμότιμος ἀφ'

ἀσθεν εὐθὶς ἀνατρέπουσιν , η καὶ νὴ in τοῖς τοξ λειν

μελετῶσιν, o κάρφη τινα συνδησαντες, ἔπειτα ἐπὶ κοντου πήξαντες ὐπὀρρω προθέμενοι στοχάζονται ἀφιέντες, καιτυχωσί ποτε καὶ διαπείρωσι τὰ κάρφη, ἀνέκραγον - οῖς ς τι μέγα ποιήσαντες εἰ διεξελήλυθεν αὐτοῖς το βέλας δια των φρυγάνων ἄλλ' ο Πέρσαι γε υτ ποιουσιν ουδε Σκυθῶν σοι τοξόται, ἀλλα πρῶτον μὲν αὐτοι κινουμενοι ἀφ ιππων ς τὸ πολ τοξευουσιν, πειτα δεκα τὰ τοζευ-ενα κινεῖσθοι ἀζιοῖσιν, οὐχ στῶτα ουδε