Vincentii Madii Brixiani et Bartholomaei Lombardi Veronensis In Aristotelis librum de poetica communes explanationes Madii vero in eundem librum propriae annotationes. Eiusdem De ridiculis et In Horatii librum de arte poetica interpretatio. In fronte

4쪽

BARTHOLOMAEI LOMBARDI

VERONENS I sLIBRUM DE POETICA . COMMUNES EXPLANATIONES: MADII VERO IN EUNDEM LIBRUM PROPRIAE ANNOTATIONES.

Eiusdem de Ridiculis: Et in Horatii librum de arte Poetica interpretatio. In fronte praeterea operis apposta est Lombardi in Aristotelis Poeticam praefatio.

6쪽

Τ RIDENTINO RV Μ, BRIX INENS IV Μ Q, EPISCOPO, AC PRINCIPI OPT. ET CARDINALI AMPLISS.

omnem, CARDINALIs am fime, teriem haeo, amicitiam rerum omnium unam esse dulcissima eaque in hominum scietate micacius omnino nihili enm: uris tamen,dum Pataui Philosophiae IIudi s operam nauarem, ubime ad amicitiam contuli Bartholomaei Lom,

bardi Merona urbe quidem ill tribus ingen s foecundis Gonti, μι is λιῶ s eisdem in eadem tunc civitare uacaba id potismum verum esse

deprehendi. Isti enim mire nos ea charitatis, ac benevolentiae consensio, vene momenso quidem temporis,dum illi uirit seiuncti esse ualeremus; neque postquam e vita excesit, ulla unquam obliuio Iulius coι vlla temporis dimtumitas memoriam eius in me delere potuerit: quandoquidem mutua internos amicitia ex amoenissimis Philosephis Aladi s orta, longa plus annis in inti confietudine, ommuni contubernio,otm, uictu, omnibus dems ossicis ferit coniunctifima. Is igitur,nonus iam hic agitur annus, ubi in Paratima Inflammatorum i cademia nomem arbitror tibi minime ignotum, qui omnia me Badiaegpmnasia, Patauinum praesertim, Optimarum aYtium cause, per Ria Poetices Osiriotelis librumpublice cum explanare voluisset: exordio,quod in hoc uolumineprimum legitur iure dum habito: sputo junguinis primum thoe deinde correptus, in medio vitae cum morte proeptus est, incredibili mehercle omnium, qui eum norant oerore .erat enim doctri na,atque adeo moribuS prope Angularis . cuius immatura mors mihi quam i iis, quam amara,atque acerba ferit, ui ues c periucundos amicitiae

fuctus aliquando deguriarunt, ij secum ies reputent. Hi igitur amici vi, ventis bonori,ac dignitari nunquam defit, ita sane uita fincto dees nolui.

num quos in ora lotias de Poetica librum commentarios una 'ibere coeperamits,ut e tenebris nomen eius fio cut aiunt etiam reluctante ,sir 'per

me feri poset, eriperem n luceml reuocarem .summis laboribus,atque in gibs ad finem perduxi. Horum itaque s ulla erit omnino laus, gloriae η ν partem

7쪽

partem amicus meus foret . quem si a silentio , atque hominum obsiuione

mea indu tria uendicauero, eiuS itidem patriae, cui magnopere me duere

non diffiteor, aliqua ex parte satisfaciam. Franciscus enim pater meus, vir nobilis,atque integerrimus sit quod verum e P, citra factationem etfari licet aere Heronensiuitoris, morabusi probarissimo inhumanio/ ιιs literis est usis princeptore. Ego item, si quid in lyciphnis pro feci,

uiris Verona ortis, Hieroum praecipue Bagolino, scienti s omnibus referto, ac praedito prae caeteris in Philosephia praeceptoribus meis, viris mehercle omni S Freae', id totum acceptum refero. haec accedit, quod cum amicus meus singularis, egoip una tot annos coniunctissime,amariti'medis uixermus, a frema nostira charitate, ac benevolentia minime ab horrere rufion est , icontenderem, ac summa ope niterer, ut apud Beratos, ac IIudi , doctrinisap deditos viros inporiorum eriam utriusque non umsimul duraret terseuerare is memoria. Neminem ita siturum arbitror,qui his auditis, Disce libri edendi consit hum meum non approbet. Cum autem nonras hasce vigilias, Cardinalis amplasime, in diuinum Ar Iotelis de Poetica librum, in lucem edere conriituissem, ut ornario

res coram te venirent, nonnulla ala, quae hoc in volumine continentur, eis

addenda esse putaui jub auspici' enim celebratissimi nominis tui, ut in apertum prodirent, iam Liatverum . quid riaeuerum s quasi id mihi esset integrum e immo pluribus de causis, bist valdissimis , tibi illae, quaslescunque sint, optimo iure debebantur. Nam, ut omittam ill Disisimae si

miliae tuae nobilitarem dccus, principatus at Vsimos ducerdotiorum dignitates perquam eximias singularem gratiam, qua apud c AROLUMCoarem inuictissimum, FERDINANDura Romanorum Regem munt' centifimim, ac eorum plurimis nominibus insignes liberos plurimum polles: quae mehemcle omnia tanta fiunt, ut luerasos quosque ad libros tibi quotidie

mittendos, tuop nominι commendod non excitare filum, verum etiam

gere pq sint: S egiae in primis tamen animi tui dotes id me scire com, pulerunt. De quibus quoties cogito, illud mihi in mentem venit, quod ros loteles de circulo in libro de Mechanicis quae honibus abfert. ait enim circuli naturam admirabilem esse, quoniam ex contrari s confiat: ac pro pterea opera admirationis pisa machinis, quarum parens ipf eri, bomsenes ejicere. Id autem utras uirtute praeditis, cum ex contrara ipsi con T re, optime quadrat. nam cum virtutes moribus conscct eiusdem estotelis testimonio mediocritates esse sciamus; quas circuli centro propor tione respondere contendit: mediocritates autem ex contrarijs aut conflatae

8쪽

sint, atat contrariorum saltem naturam spiam: miarum pro Io non eritis uiri virtutibus insigniti admiranda est iciunt. Quorum illud maximum miti per erit vi ,eos dii alijs inseruiunt, ei e non oramico,sed regio more, hoc est,illis ita cupientibus felicisime dominum. At cum virtutes omnes co/muni omnium consensi cparcat mihi pudor ille tuus ingenuus,p R I N c E p sill ri oenon enim auribus tuis ferum Id vera loquor caput tuum uen

randum, perinde ac ex lauro sertum certatim exornenti nulli mirsi videbitur, sim qui nihil magis, quam uirtutes semper expetim , eximiae virtutes tuae me

ad te rapuerat tibiφ penitus des runt,tulor est hi se no Hos tibi ut dicirem,impulerunt. furit etiam hanc meam uoluntare amor in te meus ut ego

quid sentio Jmmmie uulgaris, quo te sempe colur,o ob mavis. Iusum dum mecum ipse reputo,Princeps spientissime, illa epe sum admira/tim, cur gemmas, margaritus, Geteras id genus praetiose auro compar

mus, uicissimi eisdem aurum tribuamus; amorem autem amore tantum compensi s. quod propterea feri arbitramur: quoniam cum amor vehemens quintam in eum, quem amamus, animi propensiost: humano autem amnio sub luna globo neque praeriantius quaequam, neque quod eum aequet, remomtur .iure optimo fit, ut ipsi sibimet pronum, precium eximi. de Deus optimus maximus non aurum,non gemmas, non imperia Idamum no Arum, quo nihil in homine nobilius,ergas propensem esse exoptat. Cum itaque venerandus ille senex GAvDENTI va pater tvvs illa trifomus, ob eximias virtutes, Cr praeclaram filiorum prolem immortassi gloria dignus, amore non vulgari me per sit prosecutus: A LipRAND vapraeterea illa bifimus frater tuus recolendae memoriae ccvius praesian tiam aperte declarant honores amplissimi, clarissimis af eo rebus gestis parti; quos in prasentia cum MPIIo epiriolae loco' circvsptus, iure optimo de indu Dia praetereo, ne non dicendo de eo, videar dicere voluism qua ferit in me animi volutare,cum Pataui auditorium meum mea summa cum laude frequenter iit Irarit, apertissime demorauerauit: er tu quo que, Princeps illustrissime, quanto me amore complectaris, terilis sit cutala omittam, atque praeteream 9 vrbs tua Tridentum, cum invisiendae iam. phtudinis tuae, vique genua amplexossi paria eo me contuli ; at tu meram per amanter, Er perhumaniter Quae tua sum fit benignitas exve piriti, ut diei illius recordatio mihi nunquam memoria exciderit: quis tam

inhumanus, ac 'reus fit, qui cum Ρ a tot Hemibus amari sint iac

amorem pro amore non rependat s. t belle mecum hac in re agi sinuo;

cum in rebus honeos vincere pulchrum per se habitum. quod te a me

uehementius

9쪽

vehementius inari, vel ita dicam redamari haud quaquam dubitem. potiaris, Cardinalis optime,me tibi hac in parte esse longe supeπiorem: quan/ , do id rario manis te poIIulet. nam cum amor pulchrae rei defderium sit, quo sane' quid pulchrius Ηἰ, eo etiam ardentius amari parsit: tu vero

corporis in animi pulchritudine me plurimum antecellas: majorem etiam in te meam, quam in me tuam, benevolentiam sycitam dubio proces oportet. Quam etiam maiorem reddunt, Princeps amphome, tot in me tua colla merita, atque oficia: vi nihil habeam, ne vitam quidem ipsam, quod tuis

maximis beneficiorum vinculis non sit ob i Elam . E quibus illud unum commemora sistissit, quod in Hieroomi Mnrani discipuli mei, er si

tris eius cimium Tridentinorum,frrogata mulcta poenas florenorum t appellant octingentorum, contuli B. hac ut eos afflueres, cum amea multi ne sinimis quidem precibus exorare potuissent, unica litrearum mearum,

atque ea leui qui meus pudor 'Vignificarione tam mihi libenter condonarii, quam qui maxime . Nec id tibi satis esse visum eri, ns me literis

tuis, quae thesauri loco apud me conservantur, amice, ac fmiliariter admodum etiam reprehenderes, quod in tam exili munere petendo haesitare, cin/ctarit sis visu icum longe maiora in meam gratiam te Iucturum pollicerein vis, atque reciperis. Fuit haec tua in me liberalitas, Princeps illuLI Me, quam accessione tanta exornasti dupra quam credi posti mihi iucunda,' mulsgrara: cuius memoriam beneuolentia cola empiterna : cum prasem tim in amici mei summam utilitatem redundauerit. nam quae ingratiam ami corum obtinemus, cum omnibus multo chariora, gratiorab esse debent,

quam qua sibi ipsis homines impetrant: tum mihi polysimum grata sint, cui

fila amicitia colitur, ita res amicorum cordi unt, ut in Us curae ac Aligentiae plus adhibeam, quam in meis. accipe igitur Cardinalis, maximis clarisioniisl virtutibus ornate, a me Iummopere a te, optime de me merite Modi1 tui, atque adeo Lombardisriptiones has uo nomini ubique terrarum uenerando commendatas; atque ab eo animo habe, a quo quam libentisiime

longe plura, si plura prae tare possit, esses habiturus non mehercle,ut tuis in me amplisi is Οιc gratiam ullam relatam putes: Quippe qui fiam te

potius Iludereint in alios merita prioribus maiora semper, er cumulatio ra con eras, quam, ut ab eis ulla tibi gratia referatur,expectare sid ut apud omnes te latum relinquam cum maximam in te meam benevolentiam exiriere um etiam, cum omnia dedissem, longe tamen plura re Iare, quae tibi deberem. Cumulo autem tuorum erga me meritorum accessit clusi mea me sit opinio scriptionis huius no Me perennitas, atque immortalis

10쪽

tas: quam plane si asse i vGermus, cid quod nos omni Nudio contendi

mus eum acceptam iure tibi refremus . nam cum fortuna virtutum tuarum

comes perpetua cuiatis in rebus felicissime tibi semper a sterit, immorta Diali quoque diuim nominis tui optime consulens, atque prospiciens, essi ciet no tiro testimonio, qui Philosephiae, hoc ut Iludo veritatis in nramis operam navamus, maioris apudpoLIcros fidei, ac certitudinis etra tia, ut eximiae virtutes titie his non is literarum monumentis ad omnem meo

moriam commendentur. I h. VIII. Cui Sept. N D ALI

ridi ut dia