Explicatio Inscriptionis obscurae in amuleto inscr

2쪽

ΕXPLICATIO

INSCRIPTIONIS OBSCURAE

HEIDELBERGAE.

4쪽

UL RICUS RIDERICUS OPP

Quemnam in usum consectum sit hoe, quod possides, amuletum, utique difficile dictu es Sed eo libentius explicando ei operam

dabo, quo clarius pateat, me non frustra in Palaeogra ira critica I m. III. Praesertim m. . . 61 seqv. laborasse, ut omniae Ponerem, quae adjumento esse possent ejusmodi monimentorum interpretibus. Verum enim vero, quamvis haud facile quisquam tot mulet tractarit, tantoque studio in ea incubuerit, quam ego iv. L c. p. I 4. S. A. ingenue tamen conlevus sum, eorum inter-Pretationem saepenumero esse ambiguam. Quapropter s. 587. viros doctos iterum iterumque rogavi, ut interpretationes meis meliores, Si quae essent, substituere vellenti Minime vero pejores desideravi, Vel Prorsus ineptas, quales in diar Gotting. anni 1829 mensis Octbr. exhibuit Gmetereuntis, vir ceteroquin doctus, quem tamen explanandis inscriptionibus obscuris minime Parem esse, jam pridem ce u

5쪽

runt v Dοηολ morgent. Altern I p. 2 et 57. IrLvESTER DE SAGet CREUEERus noster quod et ego dudum anno MDCCCXVI m. L . . S. I. arbitratus eram. Ac plerumque id vitii philologis inhaeret, ut non nisi correctis, quas scriptas vident, literis interpretari studeant ea, quae, ut in monimentis exstant, intelligere nequeunt, quoniam persuaserunt sibi, a veteribus nil scribi potuisse, nisi s cundum eas leges, quae traditae sibi suere in scholis. Sed ad supra exhibitum ut redeam monimentum, materia ejus Iaspis est nigra, in adversa parte major, in aversa minor, eadem nimirum magnitudine, qua gemmam depictam supra protuli. Atque hoc ipsum gemmarum genus a toto oriente pro mutetis gestari jam

Magis vero nostra interest inquirere tum in imagines, tum pra sertim in literas, quas in gemma videmus esse incisas. Incipiamus igitur a majori inscriptione in aversa parte insculpta.

Quae quum hisce composita sit literis

ante omnia ut verba rite dividantur opera danda es Quod quo facilius fieri possit nomina propria an adsint, quaerere nos oportet

Tom. II S. 44.ὶ Adest autem nomen, et quidem indeclinabile quippe ex Hebraea lingua interpretandum ABPAEAC sive ABPAELUtroque enim modo istud nomen scriptum legimus in amuletis IV. S. 596 599. . Utrum vero hic sit legendum, prius, an Posterius, tum demum patebit, quum inguam divinaverimus, qua Su retpraestigiator IV S. 655. . Atque hanc Graecam esse e voce TOT του , nomini praeposita, liqueti Videamus ergo num hujus linguae ope e verbis sensus elici

possiti Legimus quidem ab initio P A sed nihil haec vox est. Addenda igitur quae sequitur litera C Quo facto legimus a P AC,

6쪽

1 sentim, et quidem prodigiosum, illius scilicet numinis, quod sorte in mente habuerit circulator. Nequeae moveat Epsilon omissum. Innumeris enim ostendi exemplis, decurtata suisse in amuletis nominatam propria III S. 4 . , quam appellativa L o7. , propter o

ruptam nimirum orthographiam, e varia pronuntiatione exortam III S. 376 seqv. l. Tanta scilicet negligentia olim scribi potuisse profecto negaret criticorum turba, si ejusmodi specimina in autographis, quae adhuc exstant, in oculos non incurrerenti Facilius I C intelligent, qui non ignorant, saepissime o posiatum esse pro si IV, 539. Is enim Latine sonat collocato. Atque melius etiam legimus quod sequitur vos Abraxa, quam stos Abrinas. Hoc enim Sigma reserendum est ad sequentia, a quibus explicandis prorsus abstinerem, nisi e multis comperuissem mutetis, ista ad nomen Abrax saepissime addita suisse, et verisimiliter significare , sex oculorum. Quantopere enim Hebraea verba Graecis seripta iteris in istis monimentis vel incuria artificum, vel ipsorum imperitia auctorum, corrupta fuerint, claris equidem ostendi exemplis III S. 76 - 579. . Senarius autem numerus refectus putabatur

Vitruv. 3, i. Martian. Capella p. 4 Groti , cui opinioni tau REN-τius tanus, ab aliis Itani filius appellatus die in p. 9 Boeth.

et hoc addit: sanisatem heiade essici in corporibus. Ceterum perfectus oculorum numerus haud sine ration Ahrax tribu

batur, quippe qui capite ingeretur gallinacei, quod animal esse υigilantissimum plures demonstravere Scriptores HusAN. 5, 26, S. AELrAN. de natura animal. 4, 29. Lucia N. Gai 3 s p. 94 Bip. . nejus imaginem:

7쪽

qua omnia tam tutelae, quam regiminis symbola continentur m m. III. S. 694 696 699 adeoque species ipsa adprime convenit

numini huic in amuletis saepe, tanquam tutelari, invocato. Sed transeamus nunc ad adverSam gemmae Partem, quam non sicut avenam, ut in lapide cernitur, delineavi, sed e forma in cera expressa, quandoquidem inscriptionis ad caput positae directio hoc efflagitare videtur, quia in gemma ipsa dextrorsum vergi Vide quae de varia in amuletis versuum directione III S. 233. Observavi. Principalis autem figura in adversa hac parte caput est Minervae sive Palladis, quae esse putatur, ut verbis MARTIANI CAPELLAE 188 Groti utar, is Ingenium mundi, prudentia sacra Tonantis A rationis apex divumque hominumque Sacerbosς. Mens igitur et intellectus rerum νοητῶν, ad quas etiam reser e reliquis imaginibus illam papilionis, cujus tam symbolo, quam Graeconomine ψυχῆ, animam denotari nemo est qui ignorati Sed prorsus aliter sese habent rerum νοεοων in gemma imagines, quae tum lucem ipsam, tum remedia oculorum significare recte dix ris. Profecto enim et Stella pone caput, et Fax ante id posita, lucent, lucemque igitur denotanti Advertas praeterea Cancrum, Lacertam et

8쪽

Scormonem, quos omnes aptos me ad oculorum morbos sanandos, humana tradebat superstitio. Eadem enim animalia inter alia, similivi praedita, reperiuntur in hac gemma quam olim III. s. 13. interpretatus sum, ac simul observavi, in votiva alia additam imagini Lacertae esse inscriptionem Latinam LUMINA BESTITUTA. Accedit in nostro amulet eos Abraxa appellatio, cui caput esse supra monui Gallinacei, quo ex aliis item

medicinam oculorum veteres petierunt v. Seren Sammon. QI3. v. a Iin Poeti min. II p. 23 Bum et Marcellum Empir. p. a. 68 . Omnia igitur conspirant ut gemma Tua remedium contineri ocul rum jure assirmare possis. Bestat inscriptio pone caput incisa, de cujus tamen Sem non nisi divinare licet, quum ne literarum quidem omnium lectio certa si Quamvis enim duae priores III nihil habeant dubitationis, temtius tamen character e duabus literis coarctatus esse videtur, quas alii AN, alii AV legere maluerin Utrum vero legas, seu I HANC, seu IHAUC, e neutro certe nomen neque proprium, neque appellativum, elicere poteris. Dividenda igitur verba sunt, quandoquidem III, exclamationem it nemo non Intellecturus es Quae restant trestiterae sigiae esse videntur, quarum significationem nobis Minervae

9쪽

Ηabes jam, Vir doctissime, meam de amuleto uo sententiam: qua licet neutiquam tantas tenebras lucidissimis fugatas esse rationibus affirmare velim, nemo tamen facile certioribus eam infringet, neque meliorem interpretationem in medium adsere Est enim ea, quam dedi, conformis operosae meae ad ejusmodi labores introductioni, in quais Libera per vacuum posui vestigia princeps, Non aliena meo pressi pede: μnec quemquam alium hanc materiam, ante me rudem et informem, majori cum diligentia unquam tractaturum esse persuasum habeo. Dixit u vero semper vale, ita ut nunquam indigeas a letis. Sic salvum e saxint, precor, superi, quos ipsos mysteriis celebrari

compertum habemus.

Dabam die primo anni MDCCCXXXII.