Philippi Trenta ic. nobilis Asculani Limon, sive, Urbanarum quaestionum libri tres

1쪽

Εx Bibliotheca

majori Coll. Ilona Societ. Iosu

4쪽

NOBILIS ASCULANI

URBANARUM QUAESTIONUM LIBRI TRES.

ApD MOYsmu PEREGO SALVIONI TYPOGRAPEUM VATI AN In Archigymnasio Romano

M. DCC. LXXXII.

6쪽

CARDINALII LIPPus TR 3RTA S. P. D.

UM Te diu animadverte

rim , IGNATI Cardinalis amplissime , a summis be

ne beateque regendae ProVinciae cogitationibus curisque vix respirantem , in bonarum artium studiis ac severa scriptω

rum lectione, quasi in placido quodam sa-

7쪽

pientiae portu conquiescere, Urbanas meas QuaeStiones, seu Variam potius morum historiam, Tuo Nomini, Majestatique OL ferre non dubitavi. Cum enim tantae sint tuae ingenii dotes , tanta bonarum studialiterarum , ut, si in minori fortuna natus

esses, magnus tamen esse debuisses, quo Validiori se clypeo mea haec umquam tueri POSSent, quae nedum Optimo Principe, sed summo etiam philosopho gaudent Patrono Quid, quod nostra haec ipsa studia tuis, Ortum atque incrementum omnino debent auspiciis y Te enim , nec ignoras duce atque auSpice , subcisivi temporis aliquid a gravissimis curis ereptum, sum ausus in eas conferre vigilias, quibus a teneris me dedi totum unguiculis. Verum ut fruges non bo. nitate soli tantum, aut agricolae industria, sed benefico Solis etiam calore gignuntur , sic hominum ingenia non tam natura , aClabore, quam procerum solent benignitate

Virescere . Quare Tibi sane debebunt qui

hunc Disjtirso by Gorale

8쪽

hunc in librum inciderint , si ad primam

paginam non lassi pervenient. Ad haec accedunt immortalia tua, ac pene diVina e ga me beneficia, qui in tam florenti Civitate ita me amplissimi magistratus Ornandum honore duxisti, ut primis me tantae tuae Provinciae subselliis praeesse volueris. Ob quae omnia debitas quidem ago gratias, agamque dum ViVam; nam relaturum et si id

hoc temporis audeam) tamen assirmare non potero, nisi sorte ita SenSurus es, ut me referre gratiam putes , Cum memoriam tene

ho: ausus sum tamen hoc libello referre , non quod ita sim ratus; sed quia sic αχαριοπίας crimen visus mihi sum quodammodo estu-gere . Non enim ita sum Vecors, aut eXPersingenii, qui consulum hoc levidense crasso filo munusculum Tuae putem aut dignitati, aut ingenio respondere. Quae autem eX ΠΟ-stris est, aut finitimis provinciis, quae tam coelo divisa gens , quo non dignitas, non

laus Tua, nec Obscuro, nec Vario Sermone,

9쪽

sed et clarissima, et una omnium Voce pervaserit ξ ubi hae duae res , quibus maXime polles, optimarum artium scientia, et ma ximorum gloria facinorum, non summo nitore persulgeant ξ Quarum altera sane Tibi ViVo nunquam eripietur, altera ne mortuo quidem ; viVit enim , et Vivet ad memoriam posteritatis sempiternam. Domita inter Panarium , Seniumque flumina , na-Valis cursus auctus, emulsae paludes, agri eXcitati, ac restituti, ea Tuae sunt immo talitatis monimenta, quae ita summis Te vi-TiS Comparant, ut omnes quasi coelo delapsum arbitrentur. Quid autem de consilio,

dicendi gravitate, prudentia, humanitate , iustitia loquar 8 Profecto humanitas ea est , ita faciles aditus ad Te humiliorum hominum, ut Tu, qui summos dignitate viros

e cellis , sis facilitate par infimis ; justitia

Vero tanta, quanta ViX Saturno fuisse rege narratur. Verum epistolae finem imponam; non enim ignoro omnem Te non tantum

10쪽

πολυλογIαν, sed etiam χολακείαν plane aversari; praesertim quia nostra laus , propter beneficiorum in me tuorum magnitudinem, foritasse ossicii majorem auctoritatem habere Videbitur, quam sententiae. Igitur Te oro, atque Obsecro , ut Urbanas nostras Quaestiones libenter accipias; sunt enim testes ,

et erunt, Sempiternorum tuorum erga me

meritorum . Quod si Voti sim compos , quantum literis, quantum studiis consequi potero, id omne ad arbitrium tuum, qui haec Semper amaSti, conferam libentissime. Vale.

Bononiae Kal.Sextilibus MDCCLXXXII.