장음표시 사용
171쪽
Canam iis carmen Bucolicum: sorte alter alterum iuverit. Nam & ego Mularum secundum os sum; melle dicunt omnes cantorem ol timum esse: sed ego non facile illis credo: Non per terram. Nondum enim, meo iudicio, neque praestata tem 36. Βουκολικὸν ω si v αδωμεν. I e ὁ δειρος τὸν graeov ωψελη M. σὰ x' nTEPor Δωρικὴ ἡ συναλοι
Philetam sCantando: sed velut rana quaedam contra cicadas , contendo. Sie dixi dedita opera. Caprarius autem cum suaviter arrisiiset, Hoc, inquit, tibi pedum dona bo , namque esiae νιὸν τι λίδα, ου δοκώ λκου eγεγοωλ . ὁ δὲ Φιλητας, Καος τὸ γ voc' η ως ενιοι, P. διος. ύιος λέφου. ποιητὴς δε Μν κω ουτος. 4 I. BRTPAXΟΣ. Ηγουν, πeὸς τους ει ex μένους σοφοῦς ουδαμινος εἰμι κοὰ
172쪽
173쪽
Sed age, quam primum incipiam iis
so Si in hidae atque ego quidem ca-
aratri vide quaeso itu in tibi pl.iceat Hoc quod nuper in monte breve carmen meditatus sum :
οἱ εστ ριοι γιγγον' sEtiam tune cum sub oeciduis hae dis Notus humidos urget . Fluctus, eumque orion in oceano pedes sistit,ss Si Lycidam tonum ab amore Liberaverit: nam ardens illius
174쪽
Et Halcyones sternent fluctus &
Ilaicvones, quae a glaucis Nereidibus maxime so Inter aves diliguntur, quaecumque e mari victitant. Utinam Agea nacti naviganti in Mitylen atrio nulla tranquilla sint, ut in cor modum Portum Perveniat.
175쪽
Ego illo die anethinam veliar i saceam sAut ex albis violis coronam in capite gestans, Uinum in Ptelea natum e crat re hauriam ,
BAΣ δι ἐτι τρωμνὴ ἐπὶ τῆς γῆς ἐκ
176쪽
brum inligens. Tibiis vero eantabunt mihi duo, Pastores , alter Actiarnentis, Alter vero Lycopitas et & Tityrus prope accinet, Quomodo olliri Xeneam amavit
Et quomodo per montem obe ravit , & quomodo quercus
Is Quae n licuit cur circa ripas fluviii limerae Quum ille velut nix contabes Dat in excelso Haemia s u
177쪽
vel in Atho , vel Rhodope, vel in
extremo Caucalis Cantabit lite quomodo olim νvetuissem exceperit pastorem ampla
Vivum,ob malam impietatem heri: go Et quomodo ipIlim itinae aluerunt
ex pratis Venientes In cedrum dulcem, mollibus floribus, a Pes
τις ην απὸ κέδρου κατεσκευασμένη.
178쪽
- Fo quod illi Mi ita dulce nectar in sos infuderat. O beate Comata , tibi haec iu- si .ada acciderunt: Et tu in arcam in sita suisti, --que tu aΡiam
issos ή9 Misu: σε ἐναριθμκω τοῖς ζωσιν ΕΠ ΕΜΟΙ- ηγουν, ἐπὶ τα το ἐμη. πιπλαταε τα περὶ του Κομι α υπὸ του Θεοκριτου παρA-αρχαιοις ου παραλαμβανομενα, υπὸ μελισσῶν τὸν Κομάταν, καθάπερ δ' Facis pastus totum annum eo gisti.
Utinam meo tempore inter vivas futilas numerat iis l. Tibi. enim P corem in montibus Pulchras CaPellos
179쪽
so Ille haec locutus deliae. Post quem victi sim. Ego talia dixit Care Lycida, mul ta quidem alia Nymphae me quoque docuerunta cum in montibus boves Pal crema Bona, quae sorte ad Iovis inr
ndm fama pertulir. Hoc vero ex omnibus maxime exi mium est,quod tui honoris causa Cantabo. 1 ed arisculta, quando quidem Musis carus es risSimichida: Amores stemurave d; nam miter Tam amat Myrtonem , quam ca-
180쪽
Arariis vero, qui illi viro omnino cari Isin iis est, Pueri sub vis eribus desiderio a ne tit r. Novit Aristita, Im Vir valde bonus Aristis: quem 'ne ipse quidem eanentem e
vertetur: Is πουrt, quam graviter pueri amore uib oisibus utitur Aratus. Eum igitur, o Pan, qtii Hom les amoenos camPos tenes,