장음표시 사용
11쪽
per admoneant Sacerdotes populam circlianum: Volavusque. ut disciplinain eondignam babeant,qui hae discere negligunt,sive in jejunio in alia castigatione. Pν opterea dignum est, ut
filios suos doneat ad Aholam sive AD UMONASTERIA. sve foras Presbteris, ut fidem catholicam recte risicam, σ
'vo. Quantam utilitatem asserebat Schola catechetiea canto- rudi juventui tam necessaria & proficua extitit Scholarum. cantorum ijs, qui Di vino servitio jam addicti fuerant. aut suo tempore Deo se mancipare cogitabant. Eius b mentio fit in Libro Sacramentorum, ) ct in Epistola I. Leidradi se rebL Episcopi ad carolum At. Cum enim Augustissimus Jmperator in primo Capitulari Aqui granenti anni DCCLXXX lX. cap. LxxxvIII. statuisset, ut . sonachicantum Romanum pleniter σ ordin biliter per nocturnale oe gradate ostietum peragerent, ne unquam deesset locus, ubi ille addisceretur, cap. LXX. praecepit, ut schola legentium puerorum fiant; Psalmos, nosas, cant , computum, grammatum per singula Monasteria,
vel Episcopia discant. Eam ob causam E Dbardus Junior cap. III. ta arcesium San-Gallensem dilaudat, quod Notherum, Rasertum & Tutilonem septem liberales duxerio ad artes , maxime autem ad Musicam. in quo autem loco musicae vacaverint Monachici habitus pueri, indicant nobis Consuetudines Cluniaeenses ab Udalries conscriptar: pueri sedent in capitula, σ per aliquem pracianentem cantum addiseunt. Tempus huic exercitio a Di fgnat Domnus Edmundis Martene illud, quod poli vigilias S. P. Benedictus concessit, utpon vigiliaι a Fratribus, qui psalterij sel lectionum aliquid indigent, m k ditationi inserviatur. VJ VIII. I b J pag. 3 6. ex editione P. H onu Menaria. i J commem. in Reg. L Benedicti cap. 3. ἱ J J. RUula cap. 8. -
12쪽
Ur Tertium Scholarum genus honis artibus diea.
Sehola im batur: in minoribus Coenobi js minores Zc privat teteriores nebant nostrates; in majoribus econtra & famosito- pro solis ribus majores, quas ob ponuriam Professorum Laico. J ona- rum omnibus patere, & publicas fieri promiscue perci M. miterunt, ita ut Extraneis, Secularibus, Laicti Clericis ad eas convolare liberum cliet,quamquam in plerisq; locis, ne, si Seculares regularibus miscerentur, iaordinem monasticum contusio & perversitas irreperet, exteriores pro Secularibus,seueriores pro Monachisi destinatae fuerint. Do utrisque clare EL ehard
traduntar, inquit, post tempus M.trcello schola elaustri eum Nothero postea cognomine Balbulo,re eateru monastici habitus puerιs exteriores autem , id est Canonica dysoni eam Salomone ct eris comparibus. Solis itaq; Monachis interiores patebant scholae, quorsum ex diversis Coenobi js mittebantur iuniores Fratres : siuamvis enim in 'Iulis coeηο- bos haberenturscholastici moribus et scientia potiores, quorum institatione juniores ad optima quaeque proficerent, in certis tamen Monasterijs msignibus, ubi ct numerus Monachorum extitit copiosior, o rerum temporalium abundantia major, g neralia tenebantur . Monachorum Gymnasia, ad qua H nachυs mittebant sebbates , quos altioribus voluisseat erudirim doctrinis. in Sic Rabavus in Fuldensi Academia discipulos accepit Lupum Ferrariensem & Olfridum Niosenburgensem Monachum, postquam & ipse a Rattario Abbate unacum Hattone Turonis ad Mescuinam missus fuisset. I x. Disciplina porro, quae in his scholis observaba. Earum tur, erat strictissima, cujus specimen nobis submi- .isciplina. nistrat metus disciplina ta conasιca nuper Pariiijs a Sodaliti nostros ι J In Libr. de easibus S. Galli. cap. I.
13쪽
nostro edita . ac praeprimis Cluniaeenses consuetudines, quae successu temporis a Fructuariensi coenobio receptae, demum Seculo XI. a S. Moelmo Hirsavia,& Gsilberto S. Blasib Abbatibus in pleraque Germaniae asceteria propagatae fuere. Tanto vero pietatis studio tantaque cura ibidem nutriebantur adolescentes, . ut merito Bemardus Cluniacensis pronuntiaverit, ' nullum tigu filium majori dιligentia nutriri in palatio, quam puerum quemlibet parvulum in Guniaeo. idem se in italia observas e fatetur S. Murmius Fuldensis Abbas in consuetudinibus e Casino Seculo vi I r. Fuidam illatis. Vis dimici etiam, inquit ille , adolestentioribus fratribus
maximam euram haberi, oe ad hane euram deputatos duos, Pueri quorum probatisma vita habebatur in Monasterio: nee decliis nunquam nare adolescentes ab eorum aspectu,sive in die, sive in nocte,nuπ-
a conspec- quam ausos fuisse. Semper equidem dum in choro psaltu Magis- lebant, aut refectionis hora mensis edentium fratri declia trum intererant, dum in agrum ad labores, aut ipsa baxt. necessaria naturae pergebant, dum cubitum concedebant, dum se lavabant &c. Magistri eos comitabantur, prout fusius explanat Bemardus cit. I c. P. l. Cay. I. ideoque eorum fissio in elaustro taliter ordinata fuit, ut pueris deant juxta murum, Magistri in camelia claustri, ita ut eos p sint jugiter intueri. X. Quando ad chorum venerint idem Rem ardis prosequitur l. 2. Providet eorum Magister principalis , ut
non prius ad Eeelesiam accedant, quam omnes potuerint eo
verusse, σβeptem psalmos sensim re diligenter decantasse ; tunc
primum solemniter venit eam scholaribus Du, o Iuminaribus. tentio in ipse tres illas Fratrum orationes continuat. Ingens ibi in templo. erat singulorum devotio & attenti O. Hinc ut naris rant nJ Ord. Gun. ρ. I. ea' ar. in veteri disciplina monastica. Num: I. in est vet. docipi. monia.fol. 3. Dissilirco by oste
14쪽
rant monumenta San-Gallensia, cum conradus,qm LMdovico imatura morte sublato in imperio successerat, cum Salomone Episcopo Constantiensi ad S.Gallum a cessisset, triduum ibi exegit, mire Religiosorum dis.ciplina & praeprimis juniorum ac puerorum institutione delectatus. Is ut experimentum caperet tot
praeconi js jam olim ubiq; laudatae San Gallensis di Dciplinae, una cum toto comitatu suo, dum psallebant Monachi, ex inopinato chorum ingressias magnam pomorum multitudinam per pavimentum choriante oculos puerorum projici mandavit, a quibus tamen, Oculorum continentiam ut laederent , impetrare non potuit, nullo, ne quidem parvulorum minimo, oculum ad hoc insolitum spectaculum aperiente , aut pomum de terra levante.
x r. Par sere modestia & silentium in scholis viseba- Silentium tur. Nullus alteri loquebatur, nisi petita licentia a Magistras& audientibus omnibus,qui in schola erant: p extra eam nunquam colloqui licebat, minus ho- ra incompetente; ab hac lege exemptos fuisse il- los, qui Praeceptori verba faciebant, persuasit E ehardus junior eap. m. neque enim hora incompete sdicebatur , si codice in manibus Pu eum Domino Mothero loquebatur. Ipsie autem eum propter Regula tenorem sibitu eos interdam ct strepitu obturbaret, ab Abbatibis ei per obedie tiam, quod refutarat, injunctum es . Signis ergo potiusquam verbis invicem petebant necesiaria, quorum omnium notitiam Benevolus Lector haurire poterit ex ordine Cluniaeensi p. I. cap. xvi I. & constitutio nibus Hirsaugiensibus S. Mihelmi Lib. I. a cap. v I. usqῆ
15쪽
ν ad cap. xxv. omnia etiam, quibus indigebant, in
schola inveniebant. Pueri, inquit Guido, habent in schola libros, rosaria eum scutellu , ct ollas ad eapita illorum laυunda. siuid plura ' in per etiam omnia, qua illis sunt ne-s eessaria, ipse per se habent ibi. in
x tr. Sed silere hic non audeo pietatem, quam in s. Deo in D. Blasi j Asceterio scholaribus inter Missarum solennia Misse Su- impensam in antiquis dipticis, quorum non paucaerificis ad usque initium Seculi xvi. supersunt, deprehendi.
mmem Enim vero, postquam ad Memento pro vivis pervenerat dantur. Sacerdos, primo loco Abbatem, secundo Priorem, tertio Praeceptorem , seu Informatorem, quarto aliquos e Confratribus, quinto denique Diaconos, Subdiaco-nns, & omnes Scholares co regationis S. Blasib Domino
Deo commendabat. Post hos sequebantur Parentes, Cognati, Amici, &alij Laici, quorum memoriam facere volebat. Eadem in Memento pro Defuntiis obse vata fuerunt: unde etiam mos obtinuit, ut si quem fatis cedere contingebat, ejus nomen Necrologio Monastico , in quo alias soli Monachi San-Blasiani annotabantur, inscriberetur. Qua de re uberior quondam sermo in eiusdem loci annalibus redibit, cum & h die non modicum veteris hujus disciplinae,quam Monachici habitus pueris seu oblatis impendebant nostrates, exemplum in eodem nostro Coenobio superistit, ubi decem vel undecim annorum infantes, sine ulla tamen oblatione Γ qualis a B. Benedicto Reg. ea I ix. praescribitur J aut votorum nuncupatione , ad interiores scholas admitti . ac Iuvenes Togatos appellari conspicimus. Utuntur ij habitu monastico, si scapulare, seu caputium excipias, in dormitorio Novitio
16쪽
vitiorum & Fratrum iuniorum cellas suas habent,ibiisque sub cura Fratris Diaconi, quem Ob reverentiam Seniorem vocant, somnum capiunt; in Refectorio cum
reliquis fratribus reficiunt, &si quid extra scholam delinquunt, ibi disciplinae regulari subjacent; diebus
Dominicis & Festi vis minoribus horis in choro inter sunt, reliquis vero diebus literis operam navant. Nulli praeterea sine licentia pedem claustro efferre, aut literas, seu aliud quidpiam a parentibus accipere permissum est. Emensis hoc modo inferioribus sch Iis libere ad seculum redeunt, aut si Divino impulsia praemissaque matura deliberatione habitum Benedicti num suscipere exoptant, ante alios e Seculo venientes ad Novitiatum admittuntur. XIII. Iam ut ad schoIas canonicis seu exteriores digRrm c bota diamur, oportet. Licet enim coenobiales scholae pro exteri Monachis & oblatis solummodo edocendis primitus Ordinatae fuerint, quia tamen Epit copi & aliarum Ecclesiarum praelati suas exercere neglexerunt, aut tot Iuvenes capere non poterant, eos parentes ad Monasteria mittebant,ut unacum scientiis pietatem qu que imbiberent. Imo, ut scholas initio privata, necessitate sic eogente externis atque Laicis aperirenti Nostrates, coactos eos fuisse tradita Bulaeus. Magnum exinde emolumentum Monasteria cepisse visa sunt: maedam optimorum Juvenum selectum habebant, qui Magistrorum suorum scientia, pietate, ac virtutibus allecti a steticam vitam profitebantur. Atque ita Ecclesia firmissimis columnis fulciebatur; respublica econtra secularis ex ijs, quibus Monachale institutum minus arridebat,Viros prudentes & l iteratos ad provinciarum gubernacula sibi deligere po
17쪽
terat. Alia vero tum Regum ac Principum gratis, tum opibus cumulabantur, si manni Marianae apud a P. But elinum credimus antiqua, ait ille , Benedictianorum praesertim Monasteria sibola publica erant ad juventutem erudiendam a sanctissimia Hru constituta, unde haud levia pablica utilιtas exsιitis: Ipsi magnis divitiis atqae intentibus
creverunt, omMbιM certatim pios eorum conatas juvantibus
re, opera , consilio. Simile quid Guillelmus Malmesbu-x riensis de B. Lanct auo refert. ) Factis is Monaehus, bo mo , qui nesciret agresti opere victum quaerere, publicia scholas de Dialectica professus est, ut egestaeem Monasterjbcbolarum
xiv. lngens porro discipulorum numeras, qui idenis Diseipu- tidem scholas nostras fresuentabant, ex eo satis eruiis tirum na- tur,quod Ralpertum S. Galli scholasti m aegrotantem merus. Una die quadraginta Canonici, ejus quondam Discia puli, inviserint, & P. Ioannes Egon scribat, Heiaeonem Abbatem & Episcopum Basileensem scholam
Augiensem ad altissimum artium scientiarumq; Omnium culmen promovisse, ita ut undique magnorum Procerum, Ducum videlicet & Comitum Fili j in Augiam convolarint, literis & bonis moribus initiandi, ut deinde ad Episcopatus & Dueatus gubernandos idonei fierent. His adde Soamem ta-4larum de Viris illustribus S. Galli Lib. II. e . XI I I. Bro-erum, Trithemium , & alios, e quibus plura testimonia asserri possent. xv. Neque id mirum cuiquam videbitur, qui istarum scholarum Magistros noviti viri erant, ut Trithemias alta
uJ Gennal. Benedictis. pax. 2. xl Lib. I. de gestis Pontificam Anglorum. ς Lib. de inis illustr. AVia ρ. 2. cap. s. apud P. Bernard. Peasum
18쪽
Mag ri ait,nonsolum inscriptum Divinis, sed in omni quoque litera- quales. tara siecularium studiorum exereitati. Ea de causa ι ndeis Undus Corbeiae Monachus in Lib. de studjs teterum Monachor m os inradκm Hirsaugiensem scholasticum histe en comi is exornat : QMonachorum ille doctissimus
Praeeptor veluti Hieronymus alter Divinarum interpres scripturarum profundissimus sua nos eruditione vertis in stuporem: ar vere coelesita sapientia dιci queat armarium, qui pe quem
nihil lateat doctrinarum. Quod si quem non habebant idoneum , quem alijs praeficerent, aliunde ex alijs Monasterijs evocabant, teste eodem Trithemio. Menamque doctissimus ille Gemblacensis Moηachus Sigebertus
multo tempore in caenobio S. Vncentj Metensis Monaehois rum praceptor , quanquam de alio monanerio, suit: ita Stra-hus Monachus Faldensis ιn Hroeldia, Notherus S. Galli in Stabulensi. Albinus Monachas se talus in Fulda , Milo S. a mandi is corbeia, atque alij complures in alijs Monacterus docendi ad tempus tenuerunι oscium.
X v I. Disciplinam exteriorum scholarum quod attinet, Disciplia non multum ab imerioribus scholis deviasse videtur ex M. Einhardo iuniore in cap. vi. de Monasterio S. Galli. Era ηι siquidem disciplina hei, ut semper, ct tuncsevera, non modo in elaustro, sed θ in Rhota externis. Praecipue tamen in id incumbebant nostrates, ut, quos literis in Viros efformabant, pietate in Deum, vitae innocenintia, ac secularium rerum contemptu prae alijs distin
guerent. Proinde etiam Reges, Principes, caterique nobiles ad distendum Dei ιimorem tam literis, liberos seuos M uathis intra clausera tradiderunt instituendos. Bilem
itaque suam produnt illi, qui, cum monasteriales scholeab omni pene Europa seequentatas penitus negar.
19쪽
stitutas fuisse asseverare ausi sunt. Deum bonum I an
Bedum Venerabilem, Alcainum, Rabanam Maurum, Auru berum, Hermannum contractum, lementem Scotum, La
francum, Anselmum, Lupum Ferrariensem, aliosque O dinis Benedicti ni Scholasticos ignorarunt φ etiamsi libri ab illis conscripti perjissent hodie,abunde nihilominus discipuli omni scientiarum genere exculti, eorum doctrinam proderent. Verum iam nullus dis putationi locus: plenae sunt Bibliothecae nostratum monumentis & eneom ijs, quae nemo ignorat,niti quia in literis hospes. Restat nunc, ut e multis pauca adducam asceteria, literarum cultura per Germaniam olim prae alijs magis conspicua. xv II. Scholas Salisburgi unacum fide Catholica pIantan Scholan- se L Rupertum docet P. Meegeras in Hi storia Salisbur-lisburgen. gensi; Magistros autem, quibus illa imposterum pro-
ensis. pagata fuerit, non enarrat. Refert tamen Hedis b doctos Viros a Graecia in Galliam venisse, ct a Pipino ac Carolo M. in Monasteria missos esse , ut Graeam linguam docerent Monachos: atque ita aegidιum in Galliis , Apollonium Ratis- bona in Caenobio Hemerant, Vergilium apud Saleburgenses i
elaruisse. Seculo dein decimo munibertas S. Galli Monachus,generis Nobilitate, doctrina.& comuni San titatis opinione illustris, Henrici Bavariae Ducis interventu scholas Salisburgi restituit. Ex his ad Abbatiam Alta hae promotus, postquam pari scientiae&pietatis laude eidem loco praefuisset, demum cellulae dela derio ad S. Gallum rediit,defunctus an : DCCCC-
Q Scienti ιν, qu.u nostrates publice non me maxima laude professi sunt, fusius enarrat Trithemius de illusi. Hris Ord. S. Benedicti, quod proin hie brevitatis eausa notasse susciat. bd Lib. VI. cap. 9. bis. Eccles .
20쪽
LXXX X. Ab eo tempore sensim ruinas haec
schola perpessa est. Seculo postea quinto decimo Erinhardvi de Laing Artium Liberalium Magister advocatus, Ut in vicem Monachorum discipulos scientibimbueret, sed brevi, dictis prius monasticis votis, in Abbatem electus, inter suos neminem habuit, qui pari fructu & encomici altiora studia prosequeretur; unde etiam tanta literarum clades,quam Liba. cap. I. enarrabimus : per totam Salisburgensium Provinciam secuta fuit. xv m. - Hirsaueiense Coenobium quondam Doctorum acressam illustrium Uirorum Seminarium literarum initia Lum ιensis. berto Abbati debet. Evocatus is e Fuldensi Monasterio circa annum DCCCXXXVlli, ut principio statim Hirsaugue Scientias excoleret , ΜΔ hum Mona-
. chum e Rabam disciplina Fuida adductum scholis
praefecit anno inuequente. Eo in munere Successorem nactus est Rathardum Strabi olim Auditorem , &hic anno DCCCLXU, Riebbodonem Monaehum non minus doctum quam probum. Quartus postea Hir-saugiensium scholasticus fuit Harderadin, cumque an: DCCCXCresignatam a Regeabo ne Abbatiam eidem Fratres detulissent, scholas Luthelmo seu Linthelmo commisit, qui etiam uno & triginta annis multos praeclaros viros effecit , Si semundum nimirum post Episcopum Halbers adiensem, Guntigonem, Herdericum Poetam tunc temporis celebrem, Adalberoηem scholasticum S. Albani, ac tandem Abbatem S. Ferrucij constitutum anno DCCCCXX l, quo a ternitatem ad ij tLuthetam Magister caeterorum. Post hunc Herbordus. Diet bardus, Meginradus, Reginbardu3, Theobaldus alitq:c juven-sri P. Me iretis de Vim illustr. S. Galli Lib. I. cap. 3 o. apud