Quaestiones metricae...

발행: 1909년

분량: 101페이지

출처: archive.org

분류: 시학

11쪽

nima περιοῖος sit. Sed quid v0iat nos versum continuare γ

12쪽

Ηiatus vel p0tius συστολη) in Versu 167 is est, qui persa opse in dactylis inveniatur et in aliis numeris ab Euripido in vetusti0ribus tantum fabulis usurpatus sit ses.

posita corripitur , Si proximum Verbum a vocali indipit, qua re semper duas syllabas breves continuas vol in thosi positas vel ars00s s0lutae) effici doctrina motrica p0stulat δ). Versus igitur hanc formam Oxhibot 167- 190:

anapaesti in spondeum exeuntes Vel archebul ei0n, cuius thesis paenultima suppreSSa eSq.

In v. 168 codices praebent: αγροτεραν, altera nutem manus Laurontiani et Plutarchus : ο προτε γαν scf. αI90T 9 in V. 463), quae integra lectio est. De responsi0no )Cf. c. XXII.

D0 400hmii formis, quae altera alteri respondere p08sunt, egit Seidler, de v. dochm. p. 181 Sequ. V. 169 bi

2 Hartung verbis ἀγροτεtρα, αυλή, transpositis accurati0rem re8p0nSionem perfecit. Sed de hac emendandi rati0ne Seidler de v. dochm. p. 109) recte dixisse mihi videtur: ἡ cavendum eSt, ne Syllabarum re8ponSionem nimi8 800tando in angustiores, quam par eSt, limite8 pri800S poeta8 c0mpellamus. Idque eo magis, quam raro IOCUS tam sit molestus et tractatu difficilis, quin aliquam, audaci maXime calam0, aut domendi aliquid aut adiciendi viam relinquat ε.

13쪽

glyconeo ἀκεφαλ i, respondet dimeter choriambicus ακε- ραλ0ς, cuius responsionis eXempla alia c. XXII enumerabo:

V. 170 4

V. 193 s

14쪽

leguntur in Jon. V. 123T: λεbo p 0ι δε γραῖα ρθομαι δεIT0θυη). Utra in syllaba spondei accentus p0Situs Sit, ea eXempla docent, in quibus spondeo iambus respondet:

De responsione conferas pag. 42)

15쪽

Multis locis πατρινος in πατριος corrigi debet: Alc. 249: Med. 431; Troad. 162; El. 1315; Bacch. 1368; Orest 842 si Wilamowitzium sequimur, qui versum itu inter

16쪽

Ρ0sterioris partis periodos secernit catalexis vel syllaba aneesS: I 3 glyconei, ultimus catalecticus II 2 glyc0nei, alter catalecticus III glyc0neus et trimeter iambicus et pherecrateus

IV 3 glyc0nei syllaba ancipiti finiti)

eSSe nemo neget. Itaque metrica quoque offensio Versui 2 10 inesso videtur. Neque ulla ratio est stropham metri causa c0rrigi 'αο λγ 3 ex βασιλε ig), sententiae causa anti- stropham vettobo' in υ 100I' γ).VI. Quae carmina, priusquam chorus advenit, Electra hydriam aqua repletam in capite gerens, dum domum redire properat, canit a condicione sua argumento petito

Vahlen, I. I. pag. 370), ita composita sunt: v. 112-139: stropha I mes0dos I antistropha I

I) glyc0neo significatur hac in enumeratione et glyc0neUS germanus et dimeter choriambicus. 2) cf. O. Jac0b, Di88. Ber0l. 1866; pag. 15 Sequ.

17쪽

His in strophis resp0nsio paene ad syllabam fit. Nam una tantum et lenissima licsentia responsionis invenitur: trochaica glyconei basis respondet spondiacae in V. 122:ῖ, πατερ, Ib δ' ἐυ 'Aυδα - 137: A Zευ Zas, παetsi θ' αἶ ματων. Versuum autem 1 16 et 3 31 responsio turbata sest: κουρα καὶ 1M ετεκεν Κλυῖαιγ γ ozγατλαγ.GV G0770νε, λαῖμευεις In V. 116 κουρα intor ἐγευον αυ 115) et ετεκεν 116)mirum est neque, si omissum esset, desideraretur. Quodsi κοθρα deletum est sex versu proximo facillimo irrepere p0tuit), responsio integra est minime Wilamowitz praeterea transposuit: καzεκεν p.ε Κλυῖαιγ aiozγα), quam ReeU- ratissimam fuisse tota stropha docet φ). Ergo probabilius

phicis idem valere persuasum mihi non est, priusquam alia Euripidis exempla, quae ultimas theses pura8 praebere p08Sunt, reperta Sunt. Arist0phanis vesp. 531 - 636

18쪽

0sse mihi videtur corruptelam in v. 131 latore: ant0 λατρευεις duas syllabas eXcidisse, longam et brevem. Indost os in stropha set in antistropha glyconeus, Cui Spondeus annexus est de quo metro Supra pag. li digessimus). Quae autem verba in laeuna Scripta fuerint nescio. Exompli causa affero: /zλαμον I0770VS p GD, Gu λατρευεις. In v. 120 aliora manus codicis L recto scripsit: εο φευ των G χῖzλt0 V TOVOV. Facillimo ἡ et δυμ omitti p0tuit, quippe quod c0mpendio Seribi soleros. - Lenissima versus 123 correctura ζοας ex ζωας uti lib0bit, quia totius carminis responsio Reeu

VII. SI : δος, ut versus 125, 126 et in proximis strophis 150 156 nominari s0lent, etiam alio l000 invenitur: Cycl0pis v. 49-54 ut mos odos intor stropham et anti- stropham inserti sunt. Huic praeterea ἐπ ρδος anneXaeSi. Eandem formam ἡstr. mes. ant. ep. Vel ab ac)praebunt Sophoclis Philoch. v. 827 seqv. mesodos eX quattuor hexametris dactylicis v. 839-42), epodos ex vorsibus 855 - 864 constat). Arist0phanis Thesm. v. 1143, 11 44 duo dimotri bacchiaci) inter stropham et antistropham iniecti sunt, quibus proodos v. 1136-1139) anf000dit. Ita forma fit: a b c b. - In Aristophanis Vesp. 874 p0st stropham legitur: ista IJα civ. - cf. formam: Rabeo Vel Str. I; ant. I; 0p0d.; str. II; ant. II. ut in

glyc0neus est, qui tribraehyn in basi et ultimam arsim solutam exhibet. Hoc nisi in eo versu, qui cum pr0Ximo o0να ρειη de qua in appendice I agetur) cohaeret, fieri non potest. Alia exempla sunt quorum pleraque basim

ad Euripidis artem nullius momenti sunt). Quattuor vero syllabas post ch0riambum positas esse per Se dubitationem affert nullam scf. c. XXXII).

19쪽

In carminibus antistrophicis vol alter vel uterque Versus ultimam arsim solutam habet: Et in stropha sit in antistropha soluta est:

Multo saepius arsis ultima vel in str0pha vol in anti- stropha soluta est:

20쪽

dubet. Idem phalaeceum legitur in Sophoclis M. v. 633

Una syllaba l0ngi 0r id est glyconeus et motrum iambicum est:

Tαναμ μιος αγ ' αλιου πzερυγι θυη sic Hermanii; codd. ελιου)eto δ' ω ρελι μου Sp.6ὶ πατεγος GV09 α λη utrimetri videntur esse iambici, Sed quia, quicumque VerSUS antecedunt, glyconei sunt et pherecrateus insequitur, hune quoque eiuSdem generiS. Versum eSse Verisimilius est: glyconeus cuius arses post basim posita et in antistropha ultima solutae sunt) set metrum iambicum cuius prior arsis soluta est). - Iterum una syllaba longior est Troad.

nisi fallor, in Iphig. Aul. v. 2l0-212:

SEARCH

MENU NAVIGATION