장음표시 사용
181쪽
IOANNES MERCERUS, GALLVS, OCCITANVS, HEBRAICARUM LITERARUM IN ACADEMIA PARI SIENSI PROFESSOR.
OANNE Mercerus apud Occitanas honesto loco natus, quum tramque linguam adhuc adole sces didicisset,S eo usque in iuris ciuilis cognitione profecisse ut Harmenopuli et 'χιρον quod vocat,e graeco latinu faceret,mutato 5ssilio,simulatqueVatablu Hebraea Lutetiae docentem audiuisset, tanto animi ardore studium illius linguae est amplexatus,vi illo e vivis sublato, dignus unus videretur qui tanto viro in illius professesione succederet. Hic vero quantum sese praestiterit,adsiuncto ad quatuor linguarum exactam cognitionem, summamque diligentiam,iudicio longe acerrimo, doctissimae ipsius praelectiones partim iam editae, partim deinceps edendae satis superque testantur. Accedebant autem ad hanc eruditionem summum pietatis studiu, candidum ingenium, modestia singularis, vita prorsus inculpabilis,adeo ut ruente ciuilibus ob religionem bellis Gallia,quanuis sacros libros non modo Gramma tice,sed etiam Christiane explicaret, saluum tamen il lum S inuiolabilem amabiles ips1us mores fortiter in
suo munere perseuerantem praestiterint, CXCiu Vnius pene schola prodiisse constet, quicunque in Galliis hodie paul felicius hebrais ant. Repetitis verbbellis
Venetias ornatissimi quendam virum sequutus, ibique Hebraeorum doctissimis admirationi habitus, quum ad stationem suam reuertens per Occitaniam iter facerct intempestiua plane morte sublatus, maximum sui desiderium doctis piisque omnibus reliquit.
183쪽
RISIENSIS REGIVS TYPO GRAPHUS.
NO I diuinum merito censetur illud characterum
'minuentum quorum ope absentes compellamus, mortui etiam ipsi loquuntur, Vis illa denique temporis omnia cos mentis infringitur cui potius quam eidem
Optimo Maximo Deo compendium illud scribendi pene incredibile acceptu feremus, quod Typographicen appellant Sicut igitur Vituperatione maxima digni sui
qui tanto Dei munere,Vel ad bona deprauada vel ad capublicanda quae potius nunquam extitisse opoTtuit, a butuntur ita summam laudern merentur quiddam operam, in arte tam laudabili tamque necessaria, strenue simul de syncere conferunt. Eiusmodi sane fuitVenetiis, patru memoria,diliges simul & eruditus ille Aldus a nutius Romanus,aded quidem Vt summum in hac arte gradum assequutus videretur . Eius vestigia Basileat praesertim Ioannes Frobenius S alii aliquot sequuti sunt,quibus restiteraria plurimum debet. Sed quanto illi caeteros antecelluerunt tanto Daiorem tibi,Robeξ te Stephane,superiores omnes longe lateque stipergresso gloriam tribuendam esse vel ipsa Remens inuidia 5fitetur Nam ut alii tecum nonnulli de libroru quorun dam excusorum elegantii venustat certent, nemo tamen Vel in operosiissimis libris tecum in emendatio
nis fide ac diligentia fuerit comparandus. Tibi linguaui
Hebraeam magnopere illustratam stibi Graecorum characterum summam elegantiam tibi partim in lucem reuocatos,partim f icissime restitutos iii Graeco tum Latinos scriptores plurimos tibi denique infinita qua dam industria&inexhaustis laboribus ex omni u classicorum audi orum penu depromptum latinae linguaeThesaurum debemus. Sed heoctua praecipua laus est, quod non inanis gloriar,non lucri cupidus,officinam tuam sa-Y.Ij.
184쪽
cris praesertim excudendis Bibliis consecrasti quo in
opere toties recudendo, emendando, modisque omnibus illustrando,teipsum quoque superasti. Nemo igitur tibi suscepta cuMatae ologis certamina,nemo stramine uillud simulachrum exprobret, in quod illi qui te vivum
ustulare non potuerunt,omnem suam rabiem effuderunt sed hinc potius omnes quae tua in illis oppugnandis animi magnitudo,qua an propugnada Veritate constantia fuerit,animaduertant: quum carieris rebus omnibus conscientiae tranquillitate anteposita, solum etiam ultro,ingrata relicta patria,Verteris, in pristino instituto iuuandae rei literariae ac praesertim Ecclesiae perseueras,
donec annum agens Vitae L VI anno Dominias ad meliorem vitam die Septembris septima demigrares, ad cuius tumulum hos Versiculos cecinimus. παιπατ iου ης E 'ρίδες,Αυσονας τε Φελφῶ)τας Μουσαι ν ἀπιλ υνομυμ,
185쪽
187쪽
LEMENTE Marotu citra Vlla linguaru vel artiucognitione,rarae excellete quadam ingenii felicitate Gallos omnes poetas priore superantem,idcirco placuit tantis viris adiungere,quod religionis causa bis exul in Psalterii triete gallicis rythmis exprime do uti lissimam,aeternaque memoria dignam operam Ecclesiis nauarit, quan uis Vt qui in aula, pessima pietatis mo-nς statis magistra , vitam fere omnem consumpsiti et)mores parum Christianos ne in extrema quidem aetate emendarit Taurini,Pede montani praefectiRegii fauo
re tutus circiter annum vitae sexagesimum mortuus
189쪽
Gi nunc ad ipsos veros verbi diuini ministros, eosdemque Martyres accedamus. Gulielmus Bri- conetus, nobili in primis familia Parims ortus,&Melda rum Episcopus, quae ciuitas unius diei itinere ab urbe distat,quum coepisset in Galliis quoque CHRI so Eua gelium allatis Luteri libris illucescere,primus ausus est, concionandi munere in sua dioces monachis mendi
cantibus interdicto,anno CHRISTI IS 23 , tum ipse mei, nouo prorsuS CXemplo,Veritatem annuntiare, tum
per adscitos ex Iacobi fabri Stapulensis schola doctos
quosdam Theologos promulgandam curare tanti ope ris laudem proculdubio caeteris praerepturuS,nili partim crucis statim oblatae terrore perculsus, partim a nonnullis quibus nimium tribuebat dementatus, turpi palinodia gloriam hanc omnem ipse sibi inuidisset. Sed o factuben, Tantum enim abfuit ut aberrantem pastorem oues sequerentur,Vt contra Iacobus quidem Pauanas, Bolonia,Picardiae ciuitate celebri,ortuS, CorUm VnuSquOrum opera usus ille initio fuerat,crudeliter Lutetiae anno Domini fas stulatus, protomartyris ibi nomina palma retulerit ex grege Vero ipso alii costantias erisui pastoris confirmati, nullis minis,nullaque suppliciorum acerbitate territi,quanui quatuordecim martyribus anno Dominicis 6 die Octobris sexto, no Codemque igne crudelissime crematis,ad hoc Vsque tem-
190쪽
pus fortissime in verae fidei professione perseuerarint: alii vero vi tempestatis huc dc illuc disiecti primam ertensis,Aurelienni Sylvanectensis,Albiniacenssis Ecclesiarum fundamenta iecerint eo admirabiliore Dei virtute quod mechanicos omnes illos, pannorum videlicet textores,fuisse constat,tam bonarum artium seregrinarum linguarum prorsus imperitos,quam in sacrorum librorum lectione ad miraculum usque exercitatos. Sic quo magis videtur interiisse veritas eo gloriosius vivit.