장음표시 사용
21쪽
quaerebunda Voce, M manibus porrectis: qu nunc me Vertam, inquit, patres Oscripti quorum auxiliu implore Zquos deprecer Zquos obtester ξVosne ZAt isti persecutores mei vestras mentes a mea salute abalienaverunt quum uniuersoru hostem me esse dixerui, eorum praecipue qui me sunt iudicaturi nepe arbitrati sunt,si etiaquae in me finxerunt, leuia Viderentur, tamen VOS VC-stris sententiis oppressuros communem omniu hostem
atque oppugnatorem, qualem me isti falsissime mentiti sunt. Ita si eorum verb1s fidem dabitis, nihil est quod de mea salute sperandum sit. Multos salibus perstrinxit,
multos laedoriis,multos pers*pe in re moesta ridere o git,iocando in illorum obiurgationes. V m rogaretur quid sentiret de sacrameto,inquit antea panem, postea Verum CHRISTI corpus,& reli qua secundum fidem. Tum quidam aiunt te dixisse post consecrationem remanere panem. Tum ille:apud pistorem , inquit, panis remanet. Cuidam ex ordine praedicatorum acrius inueheti Tace,inquit,hypocrita. Ali per conscientiam suam contra se iuranti, haec in quit,tutissima est ad fallendusia Quendam prςcipuum aduersarium,nunquam nisi canem aut asinum appella uit Quum verti propter criminu multitudinem ac pondus,res eo die transigi nequiret,in diem tertium est di lata . Qua die cum ingulorum criminum argumenta recitata essent,ac subinde plurimis testibus adfirmarentur, thi surgens ille: Quoniam,inquit, aduersarioLmeOS tam diligenter audistis, conueniens est ut me quoquo dicentem aequis animis audiatis. Data tandem est dicet multis perstrepentibus,ci facultas dicendi. Hi primum a Deo exorsus, deprecatus est eam sibi mentem dari, eam dicendi facultatem, quae in commodum ac salutem animae suae verteretur. Deinde, scio, inquit,R. D. plures fuisse excelletissimos viros, indigna
tuis virtutibus perpessos, falsis oppresse testibus, ini
22쪽
quissimis iudiciis condemnatos.Incipiens aute a Socrate,que iniuste a sui codemnatu retulit nec,quum posset,euadere voluisse,Vt duorum qu pasperrima homini bus viderentur,metu demeret, carceris scilicet 3 mortis. Tum Platonis captiuitate,Anaxagora fugam, ac Zenonis tormenta multorumpraeterea gentilium iniquas damnationes,Rupilii exiliv,Boetii simul & alioru,quos ipse Boetius refert,indignam mortem commemorauit. ΕΠ ad Hebraeorum exempla transsiit Et pri
mum Mosen illum liberatorem populia legumlato rem saepissime a suis calumniatum esse dixit, tanquam seductor esset aut contemptor populi Ioseph insuper afratribus venditum ob inuidiam, post ob stupri suspi
cionem, in Vincula coniectum recensuit Praeter hos Esaiam,Danielem,& ferme Prophetas omnes tanquam contemptoreSDei, tanqua seditiosos, iniquis circum
uentos sentetiis Hinc etiam Susannae iudiciu subiecit: multorum praeterea, qui quum viri sanctissimi extitis sent,iniustis tamen sententiis perierut Postea ad Ioan nem Baptistam, deinde ad Saluatorem nostrum descendens, falsis testimoniis condemnatos inquit omnibus constare: deinde Stephanum a sacerdotum collegio in
terfectum, Apostolos autem omnes mortis damnato S, non tanquam bonos, sedit seditiosos populorum con citatores, Contemptores deorum S malorum Operum enectores. Haec disertera magna cum omnium attentione disseruit. AT quum omne pondus causae in testibus situm esset, multis rationibus docuit nullam his testibus fidem adhibe dam,praesertim quum non ex Veritate, sed CX dio ac malevolentia S inuidia omnia dixissent. Tum odii causas ita explicuit, ut haud procul abfuerit aper suadendo ita erant verisimiles, ut excepta fidei causa)parua illis testimoniis fides adhibita esset. Commotae erant omnium mentes, d ad misericordiam flecteban
23쪽
tur. Addideratenim se sponte ad concilium venisse, ad se purgandum Nitam suam, o studia cxposuerat osti ciorum plena ac Virtutum. Dixerat hunc morem priscis doctissimis viris ac sanctissimis fuisse, ut in rebus fidei sententiis discreparent, non ad pessundandam fidem, sed ad veritatem reperiendam. Ita Augustinum &Hieronymu dissensisse,nec solum diuersa sensisse,sed etiam
contraria,nulla haeresis suspicione. EXPECTABAN autem OmneS,Vt semel se purga ret retractando obiecta,Vel erratorum veniam postularet. At ille nec se errasse asseverans, nec se retractare a
liorum falsa crimina velle ostendens, tandem descen dit in laudem Ioannis Hussi ad ignem damnati, Virum illum bonum, iustum sanctum appellans,& illa morte indignum se quoque paratum quodvis supplicium adire forti animo dc constanti,se que inimicis suis cedere dc testibus impudenter mentientibus,qui tamen aliquan do coram Deo,quem falleremo potucrint, essent ratio nem eorum quae dixissent reddituri Magnus erat cir cumstantium animi dolor cupiebant enim Virum tam egregium saluari,si bona mens adfuisset. Ille autem in sententia sua perseueranS,Vltro mortem appetere Vi debatur, laudansque Ioannem Hussum ait,Nihil illum aduersus Ecclesiae Dei statum sensisse, sed aduersus abusus Clericorum,aduersus superbia, fastum ac pompam Prasatorum. Nam quum Ecclesiarii patrimonia primo deberentur pauperibus,tum hospitibus, deinde ecclesiarum fabricis,indignum illi bono videri, dispendi illa meretricibus, conuiuiis, quorum a canum saginae, Cultu vestimentorum, aliis rebus indignis religione Christi. H autem maximi ingenii fuit Quum interrum peretur saepius oratio sua variis rumoribus, lacessereturque a nonnullis sententias eius carpentibuS,mCminem eorum intactum reliquit,paritarque omnes viscit
24쪽
scens,vel erubescere coegit,Vel tacere. Surgente mur mure silebat,turbam quandoque increpanS,postea ora tionem persequebatur, OraΠSatque obtestans,ut se lo qui paterentur que non essent amplius audituri. Nun quam ad hos rumore eXpauit, mente firma atque in trepida. I vero fuit admirabile memoriar argumen
tum CCC XL diebus fuerat in fundo turris foetidae
atque obscurae, cuius asperitatem ipsemet quaestus est, asserens se, ut fortem tonu Virum decet,non propterea ingemiscere ubd indigna perpessus esset,sed mira ri aduersus se inhumanitatem. Quo in loco, nedum te
gendi ,sed ne videndi quidem habuit facultatem Mit
to anxietatem mentiS, qua portuit quotidie illum agitari,quae omnem memoriam excutere debuisset. Ta
men cum tot doctissimos 3 sapientissimos viros in te stes suarum opinionum allegaret,io doctores ecclesi sticos in medium protulit in sententiam suam, ut satis superque fuisset si toto hoc tempore, summo in otio, summa in quiete,sapientie studiis operam dedisset.Vox
eius suauiS,aperta,resonans erat, quadam cum dignit te: gestus oratorius, Vel ad indignationem exprimen dam,vel ad commouendam Commiserationem, quam tamen nec postulabat, nec consequi cupiebat. Stabat impavidus,intrepidus, mortem non contemnens solum,
sed appetens,Vt alterum Catonem dixisses. O virum di gnum memoria hominum sempiterna Non laudo, si quid aduersus instituta Ecclesiae sentiebat doctrinam admiror, plurimorum rerum scientiam eloquentiam, dicend suauitatem,argutiam respondendi. Sed Vereor, ne haec omnia in pestem suam sibi a natura fuerint concessa.
DATVM deinde spactum p nitendi biduo.Multi ad
illum accessere viri eruditissimi, ut ipsum a sententia sua dimouerent, inter quos Cardinatis Floretinus eum adiit,
25쪽
adii vi flecteret ad viam rectam. Sed quum pertinacius in erroribus perseueraret, per concilium haeresis damnatus,& igni combustus est. Iucunda fronte &al cri vultu ad exitum suum accessit: non ignem expauit, non tormenti genuS, non mortiS. Nullus Vnquam Stoicorum fuit tam constanti animo,tamque forti, mortem
perpess us,quam iste appetiisse Videtur. Quom venisset ad locum mortis,seipsum vestimentis exuit. Tum pro cumbens flexis genibus Veneratus est palum, ad quem post ligatus fuit primum funibus madentibus, tum c thena nudus ad palum constrictus fuit ligna deinde cir cumposita, pectus tenus non minuscula, sed grossa, paleis interiectis Quia flamma adhibita fuit canere coepit hymnum quendam, quem fumuS ignis vix interrupit. Hoc maximum constantis animi signum,quuli torignem post tergum ne id videret iniicere vellet: huc inquit,accede,& in conspectu accende ignem. Si enim illum timuissem,nunquam ad hunc locum, quem fugiendi facultas erat, accessuisem. Hoc modo Vir praeter fidem egregius cosumptus est Vidi hunc exitum, singulos actus perspexi. Sive perfidia,sive pertinacia hoc ege
rit,certe ex Philosophiae schola interitum viri descripsisses.
26쪽
27쪽
HIERONYMVS SAVONARO LAITALVS FLORENTINUS, CONCIO NATOR, EX DOMINICANORUM D IN E.
si verbnon miretur tam miseris temporibus Ings tantam in homine cucullato, quidem sub Do
minici,professi iam olim piorum hosti S,nomine pietatem tanto cum Zelo coniunctam,quanta haec in te,Hie ronyme Savonarola,extitiLse plurima tua scripta testan
tur 3 Sed & ipsa mors tibi laudatissimae vitaetestimo nium tribuit, teque facile ab obiectis criminibus falsis simis absoluit siquidem homini tam perdite scelerato quam fuit Alexander ille Borgia, Romanus eius nominis Pontifex VI, vsque adeo displicuisse, ut non nisi te
indignissime damnato& cremato quiescere potuerit, maximum et se Videtur singularis tuae pietatis argumentum, quam merit,postea Marcus Antonius Flaminius, cxcellentissimus poeta , verssibus istis optimis celebrauit.
Dumferasamma tuos, Veronymelascitur artus, Restigiosanctis Alaniata comaue, leuit, σὰ dixit, crudeles parcitesammae, Farcite uni isto viseera nostra rogo. Strangulatu est actostea crematis Florentia, postulatu Pon cu te nisi VI, maximo cum bonorum ciuium luctis,anno Domini