De mandatis principvm, sev De officio eorum, qui in provincias cum imperio mittuntur. By Carolus Emmanuel Vizzanius

발행: 1658년

분량: 343페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

271쪽

PRINCIPUM CAP. XII.

deportationis jure imponebatur poena confiscationis; non vero ubi specialiter & expresse illa fuerat imposita; quos singulos, sive illa soret indicta in totum, sive in partem, numero viginti quinque recenset Tholosanus syntag. Iur. Vniversit. Bb. 3.cap. 17. duos supra septuaginta enumerat Chasianaeus ad consuetudiues urgundiae rubr. a. p. n. o. pluribu eqstamen quidquid sit de Iure communi, certe gentium consensu receptum est , quod excepto haereseos laesae Majestatis crimine, nunquam fisco addicantur damnatorum bona, XIV. nisi statuto consuetudine, vel alia speciali Principis constitutione contrarium fuerit dispositum Farinac. d. quaesi. a F. n. IO. or 8. Peregrin. d. tit. I. n. 8 escio Clar recept.sentent lib. I. g n. q. 78. n. p. Noland cons. 97. n. a. b cons. 98. n. s. ol. a. quidem expres e Farinac. d. quae . s. n. 2Ι. Peregrin. d. tit. I. n. a 2 Roland cons98. n. s. voLa. Cum imo, etiam ubi statuta XI. contrarium decreverint, adhuc durare dictae Auth bona damnatorum dispositionem, si invaluerit longa consuetudo, ne XVI bona damnatorum publicentur, senserint Beria2golius conscriminal. 77.n. 6. GOZZadinus con s6. n. q. t ardus,

ad Clarum . 78. . . qui de hujusmodi consuetudine invio XIII. labiliter Bononiae observata testantur, de qua plene doctissimus collega Vermigliolus cons primo per tot. Et illa tantum XVIII.

Constitutiones publicationis bonorum poenam certis deliciis imponentes assiciunt , quae emanaverint a Principe: Cum cnim jus confiscationis inter regalia minora recensea XIX. tur, Vulteius desud. lib. I. cap. s. n. 7. Peregr. dejuresis lib. p. it. 2. n. 8s Cha an ad consuetud Burgund rubr. 2. p. V. opparito n. r. solus Princeps non recognoscens superiorem XX. Publicationis poenam extraordinariam potest dicere, Dacl rubr Cod de Iure i. n. aq. Obadisiasolat. a. cap. 16. n. II C. LAErrea inprowm alligat. Ol. n.6 Ch . . d. rubr. 2. LI. n. I. Romaν cons I9. n. a. Et eudatarius is, cui ille regali jura XXI. expresse concesserit, vel saltem in investitura bonorum pu-

272쪽

blicationem vel merum mixtum imperium indulserit, stri de Magistrat. lib. . cap. o. n. AEOO Gio vagnon cons 9 O. n. 3 voLI. Vatia coya O. n. s. Socin. Iun. cons. 76. n. 2O. lib. . XIII Roman cons. s. n. 3. Caeteri vero Magistratus praeter casus a lege vel consuetudine exceptos poenam hanc nequeunt imponere, nisi a Principe specialis facultas sibi fuerit concessa, . unica C. ne e ussu Princip. Elmin. Iun. co 3 28. n. IO. Cohel ad bust. bon regim. cap. 18. n. Sq. io vagnon cons. 94. XXIII. n. s. vol. I. etiamsi Gubernatores civitatum sint, vel Praesides provinciarum,Nonnii, cons Ioas. n. 18.es I9. Peregrin dejure XXIV. Asci, tib tit. I. n. 2 . Farinac. d. quaest. S. n. I9. O. Vel alias personam Principis repraesentent, ijus imago dican-XXV. tur, Rimin. Iun. cons 328. n. 9. Imo sint ejus delegati vel lo-XXVI. cum tenentes, Mastril de Magistrat. lib. . cap. IO.n. AOq. Cum

haec eadem dispositio procedat in ipsis Praefectis Praetorio

XXVII. Elmin. Iun. cons 328. n. o. Maserit. d. n. O . Et in Cardinalibus a latere Legatis, Nonnius cons Io q. n. ult Farinac. prax. XXvIII. Crim. v. s. s. n. ao Imo quando etiam Principis auctoritas intercedat, extraordinaria haec bonorum publicationis poena tunc tantum imponatur , cum magna aliqua causa adsit, Masril. d. cap. I . n. o'. seseqq. sentha deseud.cap. S. concl. 62.& publica utilitas accedat, iovagnon. con sq. n. s. voLs Buc XXIX. afer. respons 8. n. s. 96. An Vero bona damnatorum, qua

fisco in casibus a jure permissis addicuntur, Principi, vel civitati, vel aliis applicentur,pendet ex privilegiis, oss. iraci Var.

tit depurn. n. s. Gratian cap. 6 2. n. p. Cohel adhuc bon regim cap. Iq. num. I a T. S ad quae bona confiscatio se extendat, disserunt Farinacius prax crimin qu .2s a n. 2 ad OO. a num. Io adflnem. cicaccia dejudic Itb. a. cap. 9. 4. IO8O. ad II 32. an ad ea quae sita sunt extra territorium, Farin cius, quaest. 1 F. an Ioo ad Io9. has anaeus ad consuetud.

273쪽

I. Dυocatorum laudes. Certus eorum numeru tu unoquoque foro. II. Adt ocati per Pr sidem ἐatipetentibus.s V. Prii ilegia Adυocalis concessι. v. Ex Adυocatis udices electi. I. Adbocati indignitate constituit onu

III. Eae iii electi Quaestores. IX. A iocationis initia, o pruressus. l. Mimera eius ere etitum Adboratis primo inde per lium. niιm. x Ita usque ad

PAtrocinia quoque injusta,

o me cognoscimus in nostras provinciis eri omnibus corri ge modis, non sinens itali aliorum vitas in se uscipere, non ampliare ibi praedia nulla modo

ei competentia, non in aliorum iasionem promittere patrocinium, non quemadmodum fra

dant cum Dam irtutem objicere. Nequest tibi cura, cu- u sis be snt haec agentes dominii suspicit enim per omnia tibi .i perfectam fortitudinem, selex, ct imperii favor.

XVIII. ιdex supplare debet debeo, AEL

ratori num xxxv I siti qua pan a. n. X II. o xxviii. Ampliatur num X V. X v. xxv I. XXIX. XXX XXXI. XXXI I .XXX II. di xxx VII. Limitatur num xxx IV o XXXV.

XXXV. Palm irium quid, is undekictum. XXXVIII. Adootatarum nomme an,

ni t Procuratores.

XXXIX. Collegium Procuratorum Vriab. X L. Concinnatores lituim qui. XII. eipublica interest tenuiores non opprι- mi in hιdiciis. Σ LI L Alienatio in potentiorem estprohibita.

274쪽

LI. Prohibetur Hienatio judicis mutandi mus Iacta.

Declaraturnum. LII. LIII. LIV.

V I. Rei litigio a alienatio es prohibita.

Declaratur numer LVII. LvIII. OLIX. Ampliatare num LX. LXI Limitatur num. Lx III. LXIV. LXV. LXVI. LXVII. 9 LXVIII. LXII. Via exequutiva non datur contra tertium.

L X LX. Per Praesidem nuda habenda personarum disinnio in administranda justitia. X X. In Prode qua requirantur. II.

Aboriosa Advocatorum nati, quam confidentiae iniquorum reprimendae, sublevandaeque miserorum inopiae divina instituit providentia, adeo ma- gno publicis privatisque rebus a lumento in civitatibus est adeoque larga ex illis in omnium ordinum mortales emolumenta: commoda derivantur , ut totius Civitatis Oraculi eorum domum jure olim Cicero de orat. lib. p. appellare soleret conveniensque eorum meritis elegans illud Leonis, Anthemii clogium videatur, quo in L Advocati l . C. de Advoc dives. judic. i. de iis dicitur, lapsi erigunt, fatigata reparant, non minin provident humano generi, quam si praeliis atque vulneribin patriam, parentesque salvarent. neque enim solos nostro Imperio militare credimin, qutgladiis, Apeis, ct thoracibi nituntur, sed etiam Advocatos militant namque causarum patroni, 'ui gloriose vocis con a munimine laborantium sem, vitam 8 postero defendunt. Hinc certum constituerunt Imperatores numerum Advocatorum in unoquo que foro, nec sane exiguum, cui viri Catholici l. nemo I S. de Episop. audient quae est repetita in .s . C. deposta . seritia Iuris Doctorum testimonio quam instructissimi l. nemini II. C. de adv. dis. Iud cooptarentur adeo ut praetoriana advocatio centum 'uinquaginta virorum numero constaret L cum adbocatio 8. Q de advoc div. Iudicum. I. ultra quos

qui supernumerarii conscribebantur, apud inferiores Magistratus causas agere possent L nemini II si s . . eodem in Alexandrino foro quinquaginta .petitionem. 13. . eodem in foro

275쪽

ΡRINICIPUM P. XIII. foro Praesecti Vrbis octuaginta. per hanc, se ibi Gothor. ἀ

insriptionem tit. C. de adv. div. Iudic. a. fac observ. lib. I 3. cap. i. d tandem in foro praesidiali Syriae Iuris periti triginta, in foro Comitis Orientis quadraginta, in matricula Advocatorum essent descripti, petitiones . jubemtui 3. C. de advoc. div. Dic. a. Et ex his a Praeside petentibus Patroni causarum ilignarentur l. p. g ait Prieto . deposto imo et Metiam ultro non petentibus,& iis qui propter Adversari potentiam Advocatum non invenirent L nec quicquam, g Advo- cinior. s. I seq. 1. de o . proco iaciemper adhibita cautela, ne peritissimi alteri parti addicerentur, sed par feret Causidicoriim distributio , nec alterutra causa ab inopia boni patrocinii damnum pateretur l. providendum . C. de postu Et quia Anastasi in L laudabiles . C. de adu div judic. a.

testimonio, advocationis o tum maximeprincipalibin praemiis Iv. oportet remunerari, Romani Principes multis privilegiis, ad obeundum impigre munus, Advocatos excitaVerunt l. 3. .

S. 6. 7. sqq. C. de advoc. div judic.p. de his plene Nammar de Oc. Iudic se duos. p. a. q. a. n. esseqqi post depositum ossicium eosdem Comitiva Consistoriana e frui, Claristimis connuinerari voluerunt l. cum advocottos C de div jud. p. 9 L p., eodem et ut hac rationes tempore quietis fucum praeteritorum laborum , conseque rentur, vi erent pro fide atque industria erga clienies os comprobata, privatae conditionis hominum multitudine segregati Ex horum numero Iudices quoque lectos fuisse constat V. y p. 've de judic vel etiam invitos, sancimus 6 es ibi et . . arbitrium C. de adsor dira judic. p. idque optima

ne in ratione, ut observabat Rittersitusius, in re n/4Naest par. 9. cap. 6 num quem morem Vigere in Galliis, ibique digniori vel antiquiori Advocato munus judicandi demandata, quoties abfutura sint Praefecti regii, testatur Gotho ire ius M. Mancimus. V. Advocati, eamdemque ob causam Ad VI. Ll vocati,

276쪽

et 1 S DE MANDATI svocati in dignitate constituti esse censentur, Fontane de paci

nupt claus. q. gos. p. n. 8. Gratian cap. I 86. n. 7. Iacob. Ben. de ribile . Iurisconsuli. privileg. 62. Scannaro de visit. Casecerat. lib. I. cap. 3. I. n. 7. Advocatorumque corpus dicitur esse Seminarium dignitatum, in Novel Valentiani de ρο- sulando ut expressit Cujacius observ. lib., a. cap. I 6 in Commeniar ad tib et Pauli ad edicium in explicatione l. a. 3. de μnor es inparatit ad lib. 2. C. lib. Io adeo quod inde Quaesto res eligi constieverint, ut honesti laboris fieretpraemium digniata litterarum ut colligitur ex ejus ossicii sormula apud Cassi

sodorum ar. lib. p. epist. ia. o libri inst. . Nec mirum s ne , si vel hujusce nobilissimi muneris gloriosa primordia, felices progressus apud Ammianum Marcellinum hist. lib. 3 o.

intueamur. I rebant, scilicet, elegantiae priscae patrociniis Triabunalia, cum Oratores concitae facundiae, attenti udiis doctrinserum, ingenio, de copiis, ornamentirique dicendi pluribin eminebant: ut Demosthenes, quo dicturo concursus audiendi causa ex tota Graecia ferisolitos monumentis Atticis conrmetur se Casi

stratus, quem nobilem illam super Oropo causam qui locm in Euboea est perorantem idem Demosthenes, Academia cum Platone relicia,sectat est ut Hyperides, se Ochines, o Andocides, o Dinarchiu es Antiphon ille Ramn ius, quem ob defensium negotium omnium primum antiquitas prodidit accepisse mercedem. ec mini apud Romanos Rutilii A Galbae, es Scauri, vita, o ribin,frugalitatequespectati, sepostea per varias aevi sequentu aetates Censorii, se Consulares multi se Triumphales, Crassi se Antonii, se cum Philippis S molae, aliique numeros, est exercitu prosterrime ductos, post tritorias ct trophaea civilibiti stipendiorum officiis soruerunt laureasque forispeciosiis certam

nibus occupantes, Ammisgloriae honoribu fruebantur. Post quos excesientissimus omnium Cicero orationis imperiosae fui nibu

sepe depressos aliquos judiciorum eripiens ammis, non defendi hominessine ituperation ortasse posse,negligenter defendis eselere nonposse rmabat. Caete-

277쪽

PRINCIPUM CAP. XIII.

Caeterum avaritia magis magisque in dies animis hominum Manualescente, paulatim haec etiam ar communia aliarum rerum mortalium in pejus labentium vitia contraxit, quae plene per Ammianum ibidem, Myintilianum Inst orator lib. a. cap. 8. O si in prisci aevi Advocatis reprehenduntur, cin recentioribus causarum patronis per holosanum Uynta ζω.

jur univ. lib. 9. cap. 6. mernardum de a Roche Flavin. de partament. lib. . per tot condemnanturque per Carolum V. Imperatorem, in p. par ordinationum Imperialium iudicii Camerae, a tis 1 8. ad 2s apud oldasi in statui. rescript Imperiabibu a Carolom ad Rodos. II. Cum enim agen XL darum causariim industria summa esset in pretio, eamque viri sua majorumque luce praestantes certatim exercere solerent, magnae inde auctoritatis, magnae rei familiaris accessioncs sebant, ut, quia jam nobilium potentia nimis obnoxia plebs,&,ut ait hist. lib. q. Livius, vectigalis esse carperat, occurrendum immensitati oratorii quaestus legis Cincia remedio fuerit, qua, teste Tacito annal. lib. II cap. . cavebatur, ne qui ob causam orandam pecuniam donumve accipiat quam

is Mus legis vim Augustus intendere studuisset, ut est apud Dionem hist. lib. I . hibendo, Oratores causas nasio accepto

praem/o agere qui secus fecisset, quadruplum acceptae mercedis reddere nihil inde hominum cupiditas est retardata, ut imperante mox Claudio, haud quidquam publicae mercis tam venale fuit quam Advocatorum perfidia, ut legitur apud Tacitum anna lib. I. d. cap. s. Accusando sane huic crimini XII quia acriter Silius incubuit, Patribus legem Cinciam flagitantibus, i contra pluribus exclamantibus , neque eoquentiam gratuito contingere , omitti curas familiares , ut qui se aliems vegociis intendat, multos militii, quosdam exercendo agros tolerare vitam, nihil a quoquam expeti , nisi cuius fructus ante prae

viderit, sublatis sudiorum pretiis etiam sudia peritura et Et Princeps quidem eo tempore capiendis pecuniis modum statuit

278쪽

XII L

tenerentur , Tacit. d. II cap. 7. brevi tamen praestita materia iisdem contra Advocatos sermonibus, ut apud Plinium epist. Nigrinus Tribunus plebis recitavcrit in senatu Libellum disertum est gravem, quo questin est, venire advocationes , in eamque rem multa legum capit. Senatusconsultorum retulerit Ideoque juxta Imperatorum rescriptum, in haec verba, . p. I in honorariis Io. . de extraordin crimin estormatum si Iulius Maternus, quem patronum cause tuae esse zoluisti, dem sceptam exhibere paratus est , eam dumtaxat pecuniam , quae modum legitimum egressa es , repetere debet araescriptum fuit provinciarum Praesidibus , ut in honorariis Advocatorum ita versarentur , ut pro modo litis, proque Advocati facundia, ct fori consuetudine , se judicii , in quo erat acturus, aestimationem adhibeant, dummodo Dcitum honorarium quantitas non egrediatur. . l. LI. si cui ir, ne , intelligitur licita quantitas pro sngutis causis ad centum aureos. Valenti nianusque Valens , in L qui quis 6 34. C. depostulando vetuerunt, ut nullum cum eo litigatore contrarisum, quem inpropriam recepit fidem , ineat Advocatus , nullam conferat paritionem, cum antea Constantius in .s qui C eodem rescripsisset si qui Advocatorum existimationi suae immensa atque si cita compendiapraetutisse sub nomine honorariorum ex ipsis negociis , quae tuenda si seperint, emolumenta bi certae pariis cumgravi damno litigatoris, sed raedatione, poscentes uerint inventi i qui in 't nodi saevitate permanserint, ab hac fr

fessione arceantur. Nulla est nim, ut dicebat An fit orat. lib. I 2. cap. 7. Quintilianus, 1 stior acquirendi ratio, quam ex

honestissimo labore or ab iis, de Hibus optime meruerint, quique s nihil invicem praestent, indigni fuerint defensone, quod quidem non, usum modo ,sd necessarium etiam est, cum haec ipsa opera tem que omne nenis negotiis datam facultatem aliter acquirendi recidant sed tum quoque tenendus es modus, ac plur

rimum

279쪽

rimum refert a quo accipiat quantum, quousque pa-escendi quidem illa piraticus mos cir inponendis periculis pre-tiaprocul abominanda negotiatio, etiam a mediocriter improbis aberit, cum praesertim bonos homines bona que causas tuenti non At metuendus ingratus quis sit futurus. Imo it , post damnathim in Advocato praevaricationis Cri X v I.

men ab Antonino, in Lp. C. de advoc dives Iud quod plene examinatum ab Vlpiano caeterisque I. C. in p. se toto tit.s e praevaricat. 5 ad propositum a Tholosano in Tnt. m. 'ur.

universtib. I. cap. 21. caetera vitia a laudabit Advocationis munere excluderant Valens δἴ Valentinianus in . quisquis 6. Cod de Adv. divers. Iudic. p. g q. vetuerunt, ne quis ea Industria protrahat jurgium,i in si apudVrbem s. monuerunt, ne ad turpe compendium stipemque deformem haec arripiatur occa- io, si laudis per eam augmenta quaerantur. Nam si lucro pecuniaque capiantur, velut abjeci atque degeneres inter ilissimos numerabuntur ita in p. usserunt praeberi patrocinia

urgantibus , ut non ultra, quam litium poscit uticitas, in licentiam conviciandi maledicendi temeritatem prorumpant,

agant quod causa desiderat, temperent se ab injuriae de sane

convicia adeo longe ab advocationis munere removenda censuit, Instit orator lib. 2. cap. 9. Quintilianus, ut Advocatum crediderit, ne vera quidem Herituri nisi id causa exigit ea est enimprorsus canina eloquentia censuram maledicendis.bire, quod facientibus etiam male audiendi praesumenda patientia est cum dixisset, quod haec est turpis voluptas,rnhumana, nulla audientium bono grata, addidit, quod seuper omnia perit ilia, quae plurimum oratoriis authoritatis e fidei fert, modestia, si a miro bono in rabulam latratoremque convertitum compositius non ad animum Iudicis, sed ad stomachum Ditigatoris frequenter etiam secies libertatis deducere ad temeritate olit, non cautis modo, Mi is quoque qui dixeruII pcri'

280쪽

Et sicuti cautum fuerat, ne Advocatorum inscitia praejudicium inferret iis, qui sub eorum patrocinio quiescerent; XVII. dum definitum fuit, quod errores eorum qui preces scribunt,

veritati praejudicium non afferant l. a. C. de error Advocat.

X III co quod Judex, si quid ab his qui negotiis assistunt minus fuerit dictum, id supplere debeat,in proferre quod sciat legibus&duri publico convenire L un. C. ut quae sunt Advocat.

I l. . C. de appel. nisi tamen penderet ex facto , quod ipse nequit supplere, nisi forte ex actis ne dum conjici sed probari

possit faber in suo Cod. lib. a. tit 7 desinit. p. anchin in a dat.ad Gnidon Pap. dec. 22 I. V. probatione ita providit Iustinianus, ne justitiae obsit nimia Advocati scientia , dum hic erubescit susceptam litem cognita inter dicendum iniquitate dimittere &sanctionem edidit in V. rem non novam I . si Pa-N X. troni autem C. de judiciis. In qua praescripsit, quod post litem contestatam in quocumque Iudicio Patroni causarum, qui utrique parti auxilium praestant, sacrosanctis laetis Euangeliis juramentum praestare teneantur, quod omni quidem irtute

sua,omnique ope, quod verum Gustum existimaverint, Clientibus suis inferre procurabunt nihil studii relinquentes , quod sibipossibile est non autem creditas ibi causa cognita quod improbast, vel penitus deserata se ex mendacibis Legationibus

composita, i scientes,prudentesque mala conscientia litipatrocinabuntur sed se, si certamine procedente aliquid tales hi cognitum fuerit, a causa recedent, ab hujusmodi communione sepen, tu eparantes. Cujus uramenti meminit alias Imperator in L a C de jure ur propter Calumn se in Nose de testibus XXI. g n. simile onus Advocatis impositum legimus periridericum,in Constit Neapol. e Sicut ob p. tit. 82 qui insuper voluit Sacramentum hoc non semel tantum praestari, sed anno quolibet renovari. Haec igitur omnia diligenter animo teputans Imperator, ac remedio singulis opportuno mederi cupiens, suboicit hoc decimum tertium Mandatorum caput,

SEARCH

MENU NAVIGATION