Petreidos libri 24

211쪽

pontificum Paler, atque pia Sic Voce precatur: Αl vos praesentes vestras me insistere sedes conspicilis. Jam sancte Pudens, jam Sancta propago Auxilium posco Vestrum: praecurrere nobiSDignati vestrum jam suSleniale parentem. Tum Vero gaudens Summam procedit ad aram, Atque Deum supplex per plurima Vola precat US, ceu mirabilium species puIcherrima rerum Rideat ante oculos: Quae nos arcana manebunt Fala, inquit, comites' prior haec venerabilis ara F, quae mensa e ligno Sacram curvatur in B PCBm, Quam supra tolles caelestis victima Christus N0stris mactatus manibus, Venerabilis ara Ll regum furiam, et populorum proleret aeSluS.Christiadum pietas primi decora inclyta cultus

perpetua emciet. Quando Deus omnia caelo Digerit in melius, Sponsamque tuetur amatam, pontificalem aram seros Servabit in annos, uua super incumbens lania est reverentia sacris in R0manus Senior solidum bis terve per annum funcelebret. Simul haec memorans vestigia lorquet,

Et capitolini subter fastigia moniis

invisil sedem. Terris migrare relictis Magnanimus nequiit Senior, nec pignus amoris Perpetuum, Narcisse, tuis conecdere lectis, Temp0re quae primo SacriS palUere colendis. X0elurnus quamvis et ineXpectatus iniret, ilicet ingenii domus omnis murmure gestit ille statim incaulo jussit cessare tumultu, Et Dominum amplexus: Narcisse, exirema propinquant sempora; nunc furtim car0s abiturus amicos

212쪽

- 212 Alloquor, et Sanctas venio Ora luruS ad araS. Dum gemitum ingentem percusso e pectore ducunt Narcis Sus, sociique, Parens allaria ad ipsa Procubuit, geminatque preces, Romamque domumque Commendans: Sancto lum Vultum affusus amore Da, Pater, ut terris quae vola novissima fundo, Prosequar exceptus stellata tutius aula. Haec ait assurgens. Mox rursum amplexus amicos: Stale, viri, potius tristi sed tempore vestris Indigeo precibus; caelestem Orale Parentem, Ut reliquum quod restat iler, decurrere done locyus, et tandem tutam Contingere melam. Ex in Ianiculi clivum, sedemque petebat Lucinae. Illa quidem quantocSus affore Patrem Praen Orat, longasque moras, noclisque lenebraSPermetuens, sancto Orabat semota receSSU, Cum Pater ingrediens, famulisque silentia mandans, Improvisus adest, sanctamque irrumpit in aedem. Sustollit Matrona oculos, Summumque StupeSCenSCornil Pontificem. Linguis animisque faventem Ille videns, prohibensque preces turbare Silentes, Procidit ipse etiam, et sanctas dedit ore loquelas. Tum vero loculis sese molare reclusis Conspicit extemplo cineres: summa ilicet ara Ipsos Caelicolas inopina luce micanteS, Ei sortunatas, telorum praemia, palmas Monstrantes, caro, Ul quondam, arridere parenti vidit, et aetherei hortantes ad gaudia regni. Solvitur in lacrSmas Petrus, et vox excidit ore: Jam vos portus habet: me dira per aequora iurbo Versat adhuc. Per ego vobis quae prima reclusi

llis

213쪽

- 213

Atria Christiadum, sacra Bapti SmaliS unda, Per Iesu qui illexit amor, vivosque decoris ornavit factis, lethique sub Ostia ducens

Texuit aeternam caelesti in Sede coronam, Natos Oro Pater: Vestro sucCurrile Patri. Natorum exemplum merear Servare. Profa lur, Talia Christiadum Rector, cum Visa resente Vanuerunt. Primo lum sole redibat ad antrum, Et socios iterum complectebatur amRlOS. Tum vero Caesar clio tumefactus honore

Captivi meminit Petri: pejora limenti Haud visum foedare recenti sanguine Romam. Ergo Iudaeae graviora negotia tractansfum sociis: Mamertino jacet abditus antro, Tigelline, inquit, judaei causa duelli. Nunc velit imparibus mecum concurrere fatis Semivir Hebraeus' in diis in millibus ipsum Unum perlimeo: magnae Spes altera Romae Fertur: sacrata fulgens in Veste Sacerdos Uno confidit caelo et caeIeslibus armis. Namquae militia est isthaec' Dum mola tumultu Ardescit Iudaea novo, mihi magna cupido Visere Pontificem vultu, ei cognOScere coram Advenial: quidnam Romae praesentius ausit captivus Τ lalia pro majestate timendus 0ccurram: videat me insignia mille gerentem Romani imperii flolo quid majus in Orbe Sol videt ): Hebraeus pedibus procumbere nostris Respueril Teclum hoc centum sublime columnis, duo demum coluit Roma Obstupefacta Neronem, faelicolis dignam hanc sedem contemserit ipse

214쪽

Sic ait exultans: solio consedit in aureo Arduus, auguSla comitum stipante corona

Iupiter haud aliter sedet omnipotentis Olympi Culmine, Moeonidae vel uli mens ignea finxit

Considunt Superi concessis sedibus; omneScaeIicolas superat divumque hominumque Creator, Et subter maria inspectat, terrasque jacenteS. Densa thronum augustum cingunt subsellia: lolo Vertice conspicuus supra est Nero: legmina Vestis, Et solii sedes gemmata luce eoruScant.

Demens qui ingenii comitatu dives, et omni Splendore imperii, Solida de mente polentem Christiadum patrem praevertere posse putabali Ecce autem Mamertini penetralia adibani Missi lictores; Romam Secreta latere

Consilia excupiunt, popularis murmura molus Vilantes, odia Hebraeum turbasque limentes; Εl medium amplexi Petrum, mandata Neronis Significant, properantque una contendere Rd Rulam. Li stetit ante thronum manicis devinctus ahenis Christiadum Pater, ut proceres senioris honesti Exuvias cernunt laceras, macieque Suprema Squalentem faciem, vitaeque extrema trabeialem Ingens fit strepitus lectis, turpesque cachinnOSIngeminant, capitique Sacro convicia miSeent. Ad ierram Ipse gravis caelestia lumina torquenS, Expositus manet: at miserae ludibria gentis Bauribal, Iesum oranti bene pectore dicens, Quod sancto liceat pro nomine ferre nefas lae Poenam ignominiae. Ridens huc detulit, atque huc Ardentes oculos Princeps: mox fronte Severa

215쪽

- 213

Dissimulans: Hebraeum, inquit, ne lemnite regem. Dic age, quid Romae et nobis Iudaea minatur Bellipolens' Solymae deceat concedere prImRS, Viciaque Iordani famuIabitur unda refusi Tibridis' Λsi olli sedalo rettulit Ore Pontificum Senior: Mille hanc de pectore curam Improba gens Judae caeco inflammata furore MeSSiam, caelo optatam qui ferre salutem Venerat, infami suspendit robore Iesum: Et nunc ipse Deus romana exuscitat urbe praevalidas acies: comitabitur ipse nefastam contra Ierusalem ulturus lol crimina. Genlem Ne paveas, Princeps, Iudaeam. Numne limebo Christiadas' Nero respondit, fremuitque: timebo Christiadas' repelli: Novi molimina cuncta, Et quos horrendos nocturna per Orgia coetus Jungilis, ut lolam liceat subvertere Romam.

Haec novi. Senior pacata mente Secutus K0slin' ' sed nosses porro me incumbere in unum, si nova progenies mulato more reSurgal

Et virtute nova: nosses, quod n0cle dieque, Suppliciter tristes pro rerum principe, pro te Vola Deo ferimus, faustissima cuncta precati. uuis Deus ' ille autem solita feritate tremendus: Nullus in Orbe Deus, nisi Caesar: nola palescit Pr0dilio; nostros poscit Deus alter honores' Al non ventosae palitur penuria linguae Grandaevus Senior: lotus pro numine laeso Turbatur: monstri scelera execratus iniqui, Siquis adhuc errat moribundo Spiritus ore,

colligit, inque Dei extremum profundit honorem:

216쪽

- 216 Tene Deum fingis' perituro e pulvere natus, Mox et in exiguum rediturus pulverem, et acre Iudicium, et summi Subiturus vindicis iram, Tene Deum fingis quae te dementia cepit Audi, Romane, haec audi: lua facta latebunt

Fors homines: cernentem abscondita cuncta nequibunt Effugisse Deum: fratres matremque necasti: aedibus innumeris clarissima lumina Romae Ultro ex linxisti: per cuncta opprobria caecam corrupisti urbem. Tua quidnam liquit inausum Effera saevities' per septem incendia lucessum strepitu glomerare, a ris tumulare ruinis uuae te progenuit, speravitque Omnia laeta, Conspexti patriam: et delectam crimine geniem Incusas' Princeps, scelerata Opprobria caelo Vim faciunt; stat numen adhuc placabile: Seram Distulit Omnipotens damnato a vertice poenam. Ni te poeniteat, ni publica damna nefasti Exilii repares, extremos nuncio CRSUS omnipotente Dei correptum fulmine Cerno Teque urbemque luam. Ingenii formidine tolus contremuit Nero; compressis vox faucibus haeret. Humanae gentes nullo rectore Vagalae Baelenus, ad Tiberim cupidas convertite mentes 'M. Ei justum, et verum, quae mens optatque Voluntas Assiduis desideriis, quae sola Serenam Coelibus humanis poterunt monstrare quietem, Iamdudum alternae fuerant ludibria Soriis, Et nunc primorum imperio cessere solenti, Et minc calliditas nebulis obduxit iniquis. Jam tandem in terris suprema est orta poleStas

217쪽

Quae jus atque nefas norma discriminat aequa. TerrenOSque RPices supra, Supraque polentum Arbitrium tutela incorruptissima stabit: Nec parcet VerbiS, si verum quando negabunt, Si justum vires imae summaeque refringeni Damnabitque reos, debellabitque superbos. Dum Romae Violens, et sola polentia regnat, Romanae frontes trepida formidine quassae Αbjecere humiles sese, coramque Nerone obstupefacta manet generis nativa facultas Humani, magno Senior venerabilis Ore Fulminat indignum: veri juslique ministra talabii nullis vox immersabilis undis. Nec minus excussi, Servilia corda, ministri Vocibus arcanis steterunt. Natura priores Αversala Vias, digilo signata supremo Eumano delere nequit vestigia corde; El simul altitonans veri vox personat, imas conscia per fibras divina movetur Origo Monstralisque videns Scitis errasse, satorem Fassa Deum, ignoti praesentit Iudicis iram, Litoremque limel. Nequissima terruit aula Romanum imperium, at Supremam territa vocem Audii Pontificis: lania est praesentia verit Vix animis rediit fiducia prisca resumptis, Helius et Tigellinus rapuere lacentem pastorem, et foribus procul extrusere tremendis. parte alia Patris Romanam adventus ad aulam Christiadum extemplo Sacrata per agmina fertur, Turbalique animi. Dubiis Ecclesia justis Haerebat irepidans, cunctisque e finibus urbis

218쪽

- 218 Ibal luctisonus pro Petro et amor ad arces. Al proceres magni, quo eoepta Deronia Vertant, Ilaudquaquam dubitant, ei fors graviora tremiscunt. Praecipue Linus, et clemens, et Clelus in unum compulsi, longe patris vestigia cuniis ServanteS, ipsum Summam comitantur ad aulam, Amol0que loco, congreSsus omina ianli Expectant, set usque cient, deSumque precantur. Allicus Antistes lenebr0sum ingressus in antrum Visebat Paulum, consolaturuS amicum, Et dum se Vario ancipiles sermone levabant, SucceSSus rerum ingentes cala Sasque volutans Tarsensis: Quae mira, inquit, Spectacula, Pasl0rlsissigies, imo umbra acui malefirma caduci Sint coram, atque novi fundator maximus Orbis lΕrgo caesarea jam formidamur in aula Doctrina ei numero' Satis hoc: quod quaerimus unum, Gloria divini clarescit ubique magistri. Dura quidem nobis, Sed non ignota minatur Ethnica saevities. Crebro luterrima bella Praemonuit desus, Sumus et bellare parali. Talia volvebant comites, Sed Petrus ab aula Turbata victor foedum remeabat ad antrum. Et gradiens circumstantem mollire maniplum Prudens quaerebal: Nostri gens nescia nostrum Persequitur nomen, nobisque haec praemia reddit. Quao vobis dico, S0ciis vos dicite cunctis Quod capiare feror ventosae murmura lamne, Et plebem mi Seram nocturno nVertere Coelu, Atque mihi imperium, fascesque et poscere regnum, credite, ianiloquaS dictat fallacia voces. λἰη gk

219쪽

Christiadae Romana contra, Contraque Neronem Nil conjuramus; Christi documenta docere, Falsorumque Deum eversis altaribus, Unidui caelum Deus, et terras atque alla creavit Aequora, nos petimus Inale rapios reddere honoreS. Talia vadebat memorans, ipsumque loquentem Mirantur primique duces, miratur et ipse Miles: Tanta seni virius i stat vertico in uno Tantum consilium t regalem accivit ad aulam Ipse Nero, atque loquente ipso tremefactus inhaesiit Armorum strepitum interea, longoque fragore f0mmixtas voces foribus resonare propinqUis

captivi allonili audierunt, lacilique Stetere,

Augurio tristi; mox aera micantia cernunt II0rrendamque aciem vasta Se mole moventem. Et mox aerisonae stridenti cardine portae iscrepuere: Petrus squalentia lecta revisit AH Feluti, nocte extrema, cum Sidere nimbuSAbruplo incubuit pelago, subitumque minatur Exilium, horrescunt nautae, dubitatque Magister, Si superante salo, Boreae vis incita navim impulit in portum, ei vicinae nuncia lucis

Aurora emicuit, converso gaudia luctu Exhilarant naulas; versae Sic omine SortiS, Laetilia ingenti lotum circum Sonal BΠlrum. it plausus caelo: obtulit sed constitit agmen Ante lares lacitum, sub il0que calescere fetu Lumina visa pio: quis certum avertere posset Exilium capiti nulla oli commissa morenti'At Rex Christiadum media inter gaudia Paulum Aelaeumque vocans, pastoribus 0scula libal:

220쪽

- 220 Nec frustra fuit hic regalem adventus ad aulam, Credo equidem, O comites: Vix fatur, jamque repentei Sive ducum fuerit pietas, seu militis ardor, is Nescierim) juvenes, fidissima pectora, terni, MTerni pastores Romae, latebrosa penetrani is Ostia, et effusi pedibus jacuere sacratis. ω

Al Petrus exultans, coetu exultante, receptus IajContinuo sequitur: Veleris dementia mundi in cnil ad extremum. Postquam caelum, atque jacentes o TerraS, atque Salum deinceps sua numina fecit UTerrigena inSanus; postquam virtutibus, atque Constituit viliis obscoena allaria, divosque 7 Et mala, ne noceant, bonaque ipsa juvantia fecit; Coenoso Sese lotum nunc gurgite mergit, Seque Deum, probi turpe nefast confinxit eumdem. Flagitium anne animo poteram perferre quieto

Spiritus Omnipotens ipsa me detulit aula,

Spiritus audaci omnipotens non defuit Ore, Eloquiumque dedit: caelesti fulmino lactus lcontremuit Caesar, turbatique ilicet omnes Aulai proceres. Tibi Sed, Iesu optime, Iesu Magni auctor facti, qu0d me dignatus in aula es

Causam orare luam, justas exolvere grates Non opiS PSt DOStrae. Damnantem opprobria saecli Εja age, da vocem tota innotescere Roma. Roma recognoscat, nisi Te Flamenque Patremque Praeterea nullum eSSe Deum. Domus assonat Omnis

Plausibus innumeris iterum, comitesque polentem Stipant Pontificem, totque inclyta facta stupescunt Et Paulus: Certe turbata exibit ab aula

Fama isthaec rerum, et cunctis memorabitur oris