장음표시 사용
221쪽
Constirilia.Non omnibus eadem.
aud oculis eadem vitra sunt percommoda cunctis; Sed mage prae reliquis quae probet, omni habet. inc sibi nec quaevis specularia comparat emptor, Deligitast, oculis quae putat apta suiS. licet huic pretium longe sit vilius illo, Ritamen hoc pluris,quod placet, ipsus emet. am varie ad visum mittunt ocularia sormas. Vna nec ex aequo pupula quamque capit. ter constringunt species, ast altera laxant; Illaque laudantur, quae mage quemque iuuanta
222쪽
Vt nequeunt eadem cunctis ocularia fingi, Sed sibiquae libuit fingere, quisque probat: Sic eadem numanet rard est scitentia menti. Diuerso capiti nec facile una placet. Hic aliam astaliam, quam vult, sibi concipit ille; Atque tenax propriae est quilibet usque suete. Scilicet est eadem neque mens humana;nec una Et sensum ratio, iudiciumque regit. Hinc ea pro capitum nomero distensio nata est; Quisque quid& proprij, quo moueatur, habet. Ast ego tam varios inter, reor, optimus ille est; Qui sua sensa animi per meliora retae.
223쪽
ec bene, nee tuto saluo quis ducitur igne; In coenum,&foedos deuenit ille, lacus. aecat enim mendax, sallit fiamma sequentes, Et coeca incautos in loca coeca Vehit. rrat enim, A pulsu fertur per inania Venti, Inque hanc, qua fuerat nata palude, rapit. lateries viscosa illi,qt a mota calescen9, Pallaci formam concipit igne faciS, uminis is erimentitur iubdola lucem, Et ductrix, velut tu Italia cerna, praeit,
ut oculosa betans inopino fascinat igni, statutam certa surripit illa viae
224쪽
Si sequeris te blanda trahet, falletque sequentem, Si fugias, timidum post tua terga premet. Haec falsae ratio semper sectaeque dolosae est, Haeresis hanc speciem perfida lucis habet. Illa fidem simulans, doctrinae dogmata sanae, Pectora in errores non bene cauta trahit Subdola fax illa est,obscura luce refulgens, Cui plerumque ortum foeda Lacuna dedit,.ssimula sed solis lucem prommittit eunti, Quae solis melius lampade monstret iter. Sed nihil est aliud,fatuo nisi fulgor ab igne, Et vaga corruptae flamma palustris aquae, Seu putrescentis viscosus spiritus aurae, Quemue halat faedus putida terra vapor.
Huic vos tam salsiae nunquam osὶ committite luci, Quicunque ad coelos instituistis iter. Doctrina heteri stygia fax est accensa palude,
Ad strgios etiam pertrahit illa lacus. EMBLE
225쪽
Ξxigit ignivomo noctem cum Cynthius axe, Diffugiunt orto lumine noctis aves: mpatien, lucis mox quaerit Bubo latebras, Et repetit tenebras noctua foeda suas; Necnon subeunt sua brdida tecta volucres, Quae tetrum a sero vespere nomen habent; duin triges,& Ululae, tenebris suicquid amicum Ubscaenarum auium lucis honore carer,dox sua in obscuris nsueta foramina saxis, Antraque conspicui luminis orba, petunt. Ddit nempe diem,sceleris quae conscia mens est, Atque palam cerni culpa pudenda timet;
226쪽
bel metu S Id faciat pCenar, seu toro ea ipsa Saepe etiam ingenuus corda retanda pD dor. Et etenim rarus ram rasa fronte scelestus, Quem non in patulo dispudet eis malum Absit, ut ob crimen quisquam cogatur ab atra Praefr clium nomi quaerere nos e suae; Hinc animum castis ornemus moribUSOmnes, Ut sit nulli oculos tollere ad astra pudor: Vivere nam non est,uitam sine luce pudendam Ducere,&are sto pectus habere procul; Viuere sed vere, vitam est exponere Soli,
Quae tabe, turpi munda pudore caret.
227쪽
Fullitur augurio stes na spe suo.
tuae segetum musto recrearant fibre coibnos, Et messis dederant diuitis arua fidem,n modo tempestas grauidis viduauit aristis, Nudaque saxosa grandine tacta iacent. Icti seruant fraeti stipulas in arundine culis, Laesaque sustollunt nec sata laeta caput. ontritae recubant agrorum in puluere fruges, Ceu paleae immissis quando teruntur equis.
228쪽
Quin conculcatis procumbunt semina campis, Assolet ut pedibus trita iacere seges. Vanaque stratoris spes est frustrata labores; Et nunc lamenta, est nil, nisi moesta super. In re nemo tuas spes prudens pone fugaci, Instabile id omne est, spes mera quicquid aliis Hoc solum excipias tibi quod pia numina spondenis
Unica spes firma est, quam Deus ipse iacit. EMBLE.
229쪽
Fortuna vitrea est, si pendet frangitur.
)rdine mercator statuens cristallina lonoo, In medio aenum-dat sua vasa foro, ocula sunt variis multum pretiosa figuris, Fortuna a primo stat quoque prima loco. Iaec mira speciem princeps ostentat ab arte, Mercisque expositae praemia prima refert: lirantis populi densum circumstat agmen, Quique illam cupiat plurimus emptor adest. dateriem hic vitra,claro splendore nitentis, Is forma eximi arsori probabat opus, .um subito ex stabulo suo improuisus aperto, In medium penetrans prouolatosque sorum;
230쪽
Et toto subiens oneratam corpore mensam,
Supposito arfricuit sordida terga pedi;
NOX e tremens omnis cecidit congesta supellex, Sparsaque per terram Vitrea gaZa iacet: Nec sua Fortunam laus est tutata cadentem, Inter, sed maius, fragmina fiagmen erat. Sic mae splenduerat modδ, mox amisit honorem, Et porco tergum, nulla, fricante, fuit:
Lapsa sed in partesiacuit confracta minutas, Damnique indicium lata ruina dedit. Quin pretium populi, nec iam mirantis habebat, Vsibus is ullis utile pondus erat. Nec madidis quisquam casum spectauit ocellis, Pro fletu dederatius scabiosa iocum. Is solus lacrymis iacturam flebat amaris, Fortunam damno cui cecidisse fuit. An potuit melius, vanae fiducia sortis Quam fragile, agnosci, sit malefida bonum3 At tibi, cui splendet forsan Fortuna, caueto,