Emblemata ethico-politica carmine explicata

271쪽

EMBLE MAT A

EMBLEMA CLIII.

Non aeqviliter mendum omnibω. 2 s

ciam.

niam diuersa gerunt varios animantia vultus Tam nec habent hominum pectora pectus derrumi, queis cum humana mentis concordia formi Est magna,& genius fraude, doloque carens. lnt, quos, versuto latitans sub pectore vulpes, In quamuis faciem vertere corda, docet, in quorum genio formam tribuere leones, Aut animi mordax finxerit ora cani S; uid tigridum dentes, ursos, rictusque lupinos, Aut referam turpis sordida rostra uisῖmnes, qua circes genuerunt pocula formas, Diuerserum hominum corda, animique gerunt.

272쪽

Non idem mos est,sensus non omnibus idem, Virtutem aut vitium par neque quisquis bab g Sunt quibus in pretio virtus, fida sodali est; Qui peius tristi fallere morte putant, Sunt, queis sinceri,rectique est nulla cupido, Sed tantum pendunt utilitate decus, Talis perpetuum tibi se simulabit amicum, TePyladem dicet, Pirithoumque suum, Sed mox deceptus ficto inuenieris Oreste, Et falsum cernes Thesea Pirithous. Hinc nimium simplex nunquam te crede cuiuis,

Sed tibi sint longa corda probata fide.

Facta recens Manue gnatum decepit amica, Saluus, si temere non adamari et erat:

Alterius diro Machabaei secta Triphoni. Colla iacent; nimium credidit ille cito. Occubuit iaculo Paridis consectus Achilles, Credulus a falsa captusin ille fide. Nomina fingenti Cyclops credebat VHG, Vindictamque oculi perdidit ille sui.

Sed quid ego enumerem, cito queis confidere nexata Intulitὶinnumeri credulitate iacent. Qui dextre humanas poterit cognoscere mentes,

idere ne ciuisi sit sat bene nota,sapit.

273쪽

EMBLEMA, CLIV.

Consuetudo frequens, longos agitata per annos, Atque ab auis ad nos more profecta tenet, Qua solet in resar populus conscen clare laucem, Corporis pondus quaerere quisque sui. Res si ad corpoream referas tantummodo molem, Est leuis,haud curis digna,sed apta iocis: Notitia at proprias hac si cognoscere vires 'Vis, in effectu scire quid ipse queas; Noueris ut mentis simul ri tua pondera carnis, Et fias totus cognitus ipse tibi, Magna est in tali Patrum prudentia facto; Vnde superba nimis mens moderamen habet.

274쪽

Namque ignara sui, caeci prete sumptio cordis, Causa mali multis exitios afuit. Crescit amor proprius, quisque de se aestimat ipse, Maiorque est oculos quilibet ante suos,

Sit Deus, aut fiat, quo se putet esse minorem, Cui semet proprius nosse negauit amor.

Musca sit ille licet tanta ignorantia veri est Pro tamen ingenti sese elephante feret. Hinc animi tumog,hinc fit temerarius ardor; Impetus hinc frenum pro ratione tenet; Hinc parium suppressus honos, hinc clara minorum Iniuste variis gloriatas modis: Quin furor, praeceps, maioraque viribus ausa, Factaque prudenter non facienda fluunt: Mox odia, lites, wiurgia foeda sequuntur, Ensis in tenui cuspide vita sedet. Sed sint ista nihil, quinin praesumptio secum Aut vita aut fama funera nulla trahat. Turpe tamen sese est temere accinxisse laborat. Cum mox inceptis sis minor ipse tuis. Turpia ut haec vites non vanus iussit Apollo, Prudenter vires noscere quemque suas. Accipe doctrinam, pandamque inscendebilancem, Nec pigeat, pondus cum docet illa tuum, Hoc feretan variis tibi commoda plurima rebus,

Nee diaere domi non satis esse tuae.

275쪽

EMBI EMAT A

Dubia atqsse incerta , non supponenda ocertis, atque confectis.

Pestem non eupti nunquam venundabis ursi.

Fors geminos nummi iuuenes torquebat egestas, Mythica11 veram dant documenta fidem Quare dum tacita multum sit mente volutant, Pauperiem possent quo releuare modo; Ion filio statuunt ursae diuendere pellem, Illa licet primum post capienda foret; isse etenim facile, geminis fortibus nam Sterni ursum,& capta pellε redire domum: sec mora, quartito condixit pellio nummos, Naimque acquirendae pellis auaru erat.

276쪽

:; ET HIC POLITICA.

Vrs genas igitur generoso pectore silua

Ambo petunt, voto diues terque suo. Sed fuit inflatae breuis haec constantia eniti Obuianam grandis protinus ursa fuit, Moxque illis cecidere animi, timororaque pressu Et fuit arreptae proxima cura fugae. Arboris in ramos trepide celer evolat alter, Fulmine ceu tactus concidit alter humi. MOXque,animae explorans admota Me meatus, Prolapsum attento circuit ursa gradu.Foedaque iam naso, mox auribus appIicat Ia, An signum vitae sors daret aura leve.

Ille vias animae cunctas sed clauserat arcte, Deceptat ficti funeris arte fera est. Sicque a se mortem simulata morte Rugauit,AIter in arboreo vertice tutus erat.

Visaque iam missis siluas repetiuerat illis. Creditaque est antrum iam subusse suum.

Quando animo certa veluti de morte resumpi Venditor ad socium pellis terque redit: Et mox, cui trepido vitam seruaeuerat arbor, Effundens tremulo paucula verba Gmo. Vidi ego de ramis quando te circuit Ila: Di tibi in auriculam quid sera dixit lait. Hoc mihi dicebat, iam cautior Intulit alter, Grataque erunt auim pdst documenta meoΣPellem non capti nunquam venundabISVrlI, Capturo nondum nam tibi tuta tua eli.

Non ursae haec nobis sed sint ab Apolline dictaλNam sunt fatidico dogmota digna Deo.

Noxius est error, certo supponere Iassum,

FactaFe iam caedi,quae faciendi Mem

277쪽

Non semper pirabimin.

raritis cuncti exarast in annis.

Stat vetus arescens vegeta inter robora quercu Deciduis ramis,in prope calua comiS. Quin ramorum artus subtus, defectaque succo Multa ad radices arida membra iacent: Ipsa&perpauca retinens in culmine frondes, Parte sui exigua, coeteia seca, viret; Ast ingens fuerat ramis ingentibus arbor,

Maior in umbrosis nec stetit ulla rugis. Grata olim aestiuum pecori depelleredolem, Dondeque sub densa condere Luscinias; ' nunc exesam paulatim longa vetustas Opprimit, atque anima deficiente necar.

278쪽

Sic omnes tacitis pedetentim occumbImu atri A, Inque necem occulto tendimus usque gradu: Cuin iuuenes abeunt lento cum tempore Ire S.

Semper ex nobis mors sua lucra capit. d vegetis igitur stolidi confidimus annis, Et frustra sexd quaerimus esse senes: omnibus ah miserit veterascimus usque diebuS, Atque senes fieri cogimur ante diem:

Nec formosa iuuat, Venerique aequata venustaS, Nec vis, nec pietas, ingeniive Vigor: Tendimus,& trahimur; sponte, inuitique movemur; Et properant iuuenes ad seniora dies. Quin veluti lima vires raduntur, MannINec quod praeteriens abstulit hora, redit. Nil stabile in mundo est morimur quoque quando Iremu αOmnis,ut arescens denique quercu homo est.

EMBLE

279쪽

EMBLEMATA

Nos quoque floruimin.

Ad vos mox veniet, iam nos prace tu, ordo. Qua steteram influis longe pulcherrima fagus,

Per loca lata meis conspicienda comis, Quae crebro aestiuas fregi pastoribus auras, Cum traheret resonum fistula rauca nemus. 9ub cuius densa requiescens fronde viator, Inceptum fessus saepe refecit iter. Nunc vetulae impacta succidimur, ecce, securi, Et meriti ratio nulla prioris adest. te defloruimus; flos namque erat ipse caducus; Nunc quoque cedo aliis tota recisa locum. auod mihi contingit. cunctis continget in orbem,

Proxima lignatrix iam mihi ligna secat.

280쪽

Ad vos&properat quinos modo transut ordb diis Qui nunc vos ornat flosque caducus erri. Vivit me melius quotquot durare potestIS, Plus faueat vobis, quam mihi, silua locum 3ed moneo,vestro nimium ne fidite flori; Mox inopinato tempore siccuSerit: Vestra tegant etenim spatiosum brachia indum; Frondibus4 vestris temperet Vmbra determ Sitis amor voIucrum vestroque a culmine silua Aligerum varios reddat amoena sonos; Quin auium in densis CaIiens plebs prurmitaralnis,. Extruat in vestris plumea tecta comis; Denique siluo fissitis celeberrima campis, Gloria; Hamadryadum deliciaeque choris;

Vos tamen haud quicquam praecoina tanta ruuabunt: Non fuerat vestro noster honore minor,

Et tamen occidimus: res hinc disponite vestrassMortis enim cuinae cadidua silua sumus.