Chrysippea particulam priorem [microform]

12쪽

INSUNT

II. DE DOCTRINA CHRYSIPPI CETERORUM

1 Chrysippi de providentia et fato doctrina in 2. Chrysippi de libero arbitrio doctrina 103 Antiochi et Alexandri de fato et libero arbitrio Oetrina . 124. De Diogeniani doctrina 13 'EXCVRSVS de loco quodam Tulliano 15 FRAGMENTA . Chrysippi περ arpovoluc 17 Chrysippi repl liuapμευ'c'Di0geniani picurei INDICES 1 Sedes fragmentorum Chrysippi

2. Inde verborum ' Quae asterisco notata sunt una cum ceteris in proximo volumine supplementorum ad Flecheiseni annales additorum edentur.

13쪽

PRAEFATIO

Libros lirysippi si quis restituturus Si id maXime cavere debet, ne nimis teStimoniis et vestigii obruti parent, velut ague tum feeisse notum est atque X pSa re e Xplanatur et XeuSatur. Chrysippus enim cum innumerabilia fere opera condiderit et ediderit ingentem farraginem ex alieni libris odiorum advorsariorum philosophorum poetarum in Suo derivavit rivulos, atque etiam sua ipse exscripsit et repetivit adeo, ut in quolibet libro de quaque re egisse

Videntur illam consuetudinem famosa Medea Chrysippi L. D. VII 180 atque explanati xyευbo μευ ulter III 1 i. 114 sq. 0t argu

Tri Π9OVoluV, 6 Uuεχεc0ui alta UVti με TO KOC OV V OVTu Kul ΠεΠεstuc με VOV. haed Xempla Satis Sunto apparet Sententias ab illo imprimis de fato et providentia prolatas Si collegerimus pristinam unicuiquo fragmento Sedem adtribuere nos lane nequire, tamen in libris quos de ipsis his oetrinis proprie composuit quid docuerit, ita divinare atque enucleare posse, ut paucis terminis positis totas provincias Chrysippo reddituros atque eum libro Πε9 0ε V, Πε9lκ6 suo alios tum ΠεpiorpoVoluc et Πεpi l lau9μεVὶJ Script0 PaenereStituturo nos S Se Spes Sit neque enim veri est Simile illum quamvis Saepissimo temero sibi contradixerit de se descivisse in summa doctrina, neque animum eum et disciplinam umquam mutasSe rObari potest immo ut ipse secum ita tota fere Stoicorum porticus adeo cum illo duce stabat, ut etiam omisso Chrysippi nomine ulterove quodam prodito ingenuam illius doctrinam Saepe proserrent ita, ut notum est, Laertius Diogenes post Zenonis vitam placitis Stoicorum

enarrandis unius sero Chrysippi sententias subdidit idem quo in multis Arii Didymi et otii notis, in quibus universi Stoici adseruntur auctores, edidit hi ipsos Chrysippi libro non legerunt tamen circa DCC 0rnuto relictos ab A. Persio esse traditur Suet de . ill p. 74 13 R. postea fortasse Aristocles Lam pSaeenti Stoicus,

14쪽

4 lsredus Gerche: quem alteri . Chr. n. saeculo adtribuere solent, illius Πεpi οὐ Tricεκα Ta λε solaεV ut diaVOOυμεθα ' libros quattuor interpretatus estiamquam Scriptum canonicum eodem fere tempore, ut videtur, Diogenianus Chrysippi de sato doctrinam acriter adgreSSu est certior est astas duorum philosophorum initio alterius . Chr. n. Saeculi Philopator Stoicus meram Chrysippi doctrinam suam Dei et in libro de fato edidit ei de nat h0m. cap. 35 . 140); ei omnia Chrysippea, si recte conicio, debuit Nemesius eodem Saeculo exeunte AleXandrum Aphrodisiensem proprium contra Chrysippum scripsi8S librum infra xplanabitur hunc illius de sato libros et legisse ipsum et exscripsisse quisquis excerpta vidit persuasum habet talis igitur erat Chrysippi memoria vides omnia illius vestigia detegere non muSeSSe me ne duorum quidem librorum reliquias contulisse omnes haud nescio plurima iam praeStare confido.

I. ME FONTIBUS

Quinque de providentia libros Chrysippum scripSisse testatur Laertius Diogenes VII 142 Dg. 17) librorum tertii et quinti

fragmenta nulla Servata Sunt ne in ceteris quidem libri certum auctoris consilium rerumque dispositio investigari potest. Primi libri fragmenta variis locis exstant agitur de mundo diisque non nulla e coniectura huc rettuli, lura simillima tamquam tibiissima sed incerti Hei midi , , . , opiγAlterius libri quae mihi innotuerunt omnia e bibliotheca HLH-CVLANENSI provenerunt, de quibus conseratur . Comparetti lavilla reolanes de Pisoni, Torin 1883 p. 66: Crisippo Πε piit ovolac V 22 di cui per rimane poco tu che it Itolo. que poeo che ne rimane fucillustrato aliaraseandolo in uno seritio rimasto inedito neli officina. addatur ibid. p. a 23 s. n. 1038

da . Ca8anova pergi 10. - col. 8 r. 35 et adn. ibid. i ram- menti non disegnati sono di poetiissimo messu frutio. his accedunt quinque incerti libri fragmenta, quorum rationem habet idem p. 34

1821 a C. Malesci. - peggira meta di papiro sit adnotat m nomedi Chrysippo nel itolo ' intravvede appena. septem columnae adhue editae cum supplementis a me temptatis infra lag. 19 - 25 sequentes etsi pauca tamen non vilia docent de natura ovis mundi hominum cs. p. 11). quarto libro egregia quaedam imprimis de Illa quaeStIOne, unde sint mala in mundo, aliaque quae etiam in libris de sat similiter exposita fuisse haud iniuria conicere p0SSis, eaque omnia Paene

arte cohaerentia GELLIVS tradidit N VII 1 et 2).

Chrysippea.

Ceterum non nullas sententias quae eodem iure quo huc in libros de fato referantur illic ponere malui inter illas a me consulto neglectas, quas in libris de providentia fuisse expresse non traditur Si triplex

mundi definitio a Dione Chrysost0m adhibita 0r. 36, 29 sq. et 36 .

Vtriusque libri fragmenta cum promisque a Veteribus citentur ita narranda sunt, ut PS08 Se id mV RVς 'x' o ik uDuos fuisse Chrysippi de fato libros testatur DIOGENIANVS quidam, quem in Peripateticorum numerum elle recepit cf. in as 13, 4 eum do fato condidisset librum nunc deperditum philosophoriam omnium de hac materia exposuit et recensuit doctrinas; cuius operis ea pars, qua Vehementem e8t aggreSSUS ChrySippum, Eusebio saeuitatem dedit, ut eadem opera et Stoici summatis delato sententiam e0mmode lectoribus explanaret et acerrim adversaruargumenta tamquam Sua adderet atque feliciter accidit. quod hic Dio renianus summa doctrina Chrysippi lani verbi indicavit in-σulaque refellere studuit atque priorem alteri libro prorsus contradidero ita probavit, ut consilium ChrySippi egregie perSpiciamuSciuoniam praeterea Sine dolo adversarium exscris Sit neque illum aut so defraudavit, in utroque libro restituendo optimum Se praebet ducem. nimirum hie, ut Cicero et Alexander Aphrodisiensis, auctore videtur usus esse vel auctoribus Academicis. Certo CICERO in componendo do fato libello secutus est Antiochum Ascalonitam, id quod inde elucet, quia Π0 Solum inde a 31 Carnoadis auctoritas evocatur tamquam philoSOph Victori Sedoliam adversariorum Sententiae ita comparantur aliaque alii accomodatur ut conclusi fiat erbis eos non re dissidere es et rIV 602 4 6 3 quod eum Antiochum melius demonstret quam

Hoveri Ibula, aliquando disceptari potest, utrum non nullae dei Orta Chrysippi sententiae a Cicerone male intellecta an ab Antiocho consulto deflexae sint. hoc plerumque credo ipse Cicero Semel aliquid novavit. cum pro athleta quodam legeSarcii , quem Sine dubio ipso Chrysippo auctore nominat Diogenianus frg. IU), MI-lonem Pythagoreum, quem omne illius aetati noverant Romani, duxit Do 117 vel hac ex re apparet sinceritas Diogeniam ceterum multa e Aceronis scripto, quamquam turpiter mutilatum et perverSum nobis traditum est, disci potest valdeque dolendum St, quod nunc Dierisque neglegitur non nulla servasse Tulliana Augustinum de

aia tisiqu6 uae gesareth quo libelli Chrysippei aetas definiri potest.

15쪽

agere, qui satum SSe prorsus negent Sed horum Se rationem habiturum esse, qui omnia Secundum satum fieri e0ntendant. Heinde sua summatim exposita doctrina eapp. 3 H adversariorum singulas deseribit et impugnat sententia. eapp. 7 - 38 . Scilicet Stoicorum, quorum nomina nu Squam addit tamen doeti non dubitaverunt ipsi Chrysippo ea tribuere, cuius et Senientiae sunt et ratio conclusionis inest logicae. hane formam coneludendi agnovit Zelle IV 167 adn.3 - 5 cf. quae de eodem usu disputabo p. 16 Sq. Sententiae omnes fere alienis testimoniis confirmantur, id quod fragmentorum e collectiones facile apparebit exempla lapidis, Oedipodis, alia rursus reperiuntur, mundus animal fingitur cogitans lag. 72 init. f. cum

eum seg. 144); ceterum in Summa doctrina et fatum et v0luntas hominum defenduntur, duo genera auSarum, UTKuT60εci alia X-

Tui TroiiaTε V IruTOpευTlKo b T V O T OlηTε V. re confectaeSt quaecumque Alexander adversariis vindieat Chrysippo debentur; tamen cavendum est, ne omnia illi imputata genuinam prodere doctrinam iudicemus, quoniam non nullae Sententiae adeo detortae Sunt, ut in contrariam fere ariem versa inveniamus. haec fragmenta, quae erue notavi, plerumque Similibus aliorum auetorum aut ipsius Alexandri corriguntur aut contrariis funditus refelluntur. Una vero doctrina adhuc ignota nullis fere testimoniis firmatur tamen addubitanda non St f. . 11sq. verSatur ea in educatione puerorum, de qua pauca iliaque tradidit Quintilianus quae ab Alexandro ne respieiuntur quidem quani tuam ea quoque AleXandri fragmentis lagg. 128 - 140 aliquo modo illustrantur praeterea his ipsis egregie dodemur, quid de natura hominum et deorum deque morali eorum constitutione, de facultate dedandi denique de laude

vituperatione admiratione etiSuerit.

In altero Πεpi xpυxi j libro eundem Chrysippum cum alibi parsim impugnare videtur tum in eo capite qu0 in Aldina p. 159 sq.)inseribitur in Trupti ApicTOTελου Πεpi O εφ' Diu a quoniam quantum Chrysippo debeatur difficile est iudieatu pauea tantum quasi specimina electa inter fragmenta recepi. D iis fontibus, qui singula iantum fragmenta raebent cum aliorum auetorum tum Chrysippea, veluti placitorum Scriptore S

de fonte quodam Aetii es. Diel DG p. 178 et Senecam non nulla

nobis Servasse uolum est, nihil dicam nisi magna puS SSe cautione; nunc quoniam de primo quodam eorum fonte agimus propiore iure

Chrysippea.

omittemus itomque de duobus tui archi libris satis utilibus, qui

de repugnantiis Stoicorum et do communibus eorum notitiis scripti

permuli Chrysippea vel nomine apposit vel quamvis rar0 0misso exhibent, non habeo quid addam. Non nulla NEMESIVS qui ad finem quinti Saeculi putatur fuisso e nostri libro servavit videtur ea omnia, ut supra dixi p. ) Philopatori Stoico debere hunc bis, Chrysippum semel nominat: tamen non dubitavi plura e posteriore libri Πεμ φυcε c V09 που Dari nostro iudiearo; at iu feliciter accidit, quod n0 nulli loci testimoniis alienis firmantur es lag. 74 cum 72, 73, 83 etiam lag. 10 eitra dubitationem p0situm ego tamen diiudicari de auct0ribus euioris propria tuo doctrina emosi diffistillimum est mire aliquando sit eum Alexandro conspirat et cum CHALCIDIO hic, qui ca annum3' si recto conteiunt, commentarium quendam ad Platom Iimaeum comp0situm vertit, Adrasti et Numenii aliqu0 fragmenta vel sententias redepit, seierum quo non nusquam Stoicorum imprunis Chrysippi placita pr0didit, qua cuinam debeat nondum audeo assima Uterque mirifice cum libello de sat Seripi qui I VI AN Uuln0men iniuria prae se fert conspirat, Chalcidius adeo, ut eundem auctorem arseviasso Psseudoplutarchum, ,eriisses Chalciduim corio ovin alui quae quoniam in animo mihi est mox, Si di volunt, ac curatius exponere, nunc omitto. sed moneo ne quis hoc libello usus renuinis ea admisceat, qua Stoica inde ab Andronte sere et An

tioelii tomporibus Poripa totiei t eademiet proferebant. eadem suo de causa libellum de mundo quem diu ab Arist0fele ipso 'b-

iudicatum rodentioribus Peripateticis adtribuerunt quemque nuper Beru Nicola Damasceno, Bernays et Sener aetati erom vel Vespasiani vindieavorunt, mitti praestat. Jo in libro Chrysippea multa inussu olim sani domonstravit, qui tamen aene caecu ipsi illi Stoido totum donare v0luit libellus lutarcheu nullii in Sannum

adhuc invonit quare neque . Heine Stoicorum de fato doctrina Numburgi 1859 p. 1 neque M. Volhmanu leben . Selirifiei undi hilosophi des Plutaret vota Chaeronea erit 1869 p. 46-Ibl)uuicquam in o agnoverunt Stoicum praeter ultima verba, quae di- sorte eos nominant, qui omnia aio fieri censeant. hoc eniti noti lino Chrusippum otiam ab Antioch apud Ciceronem, Alexandro, Dio-60Diano aliis notari neminem regit, nimirum quia priorem Πε9i

ucipuευ ac librum ad iam finem seripsit, ut omnia sat seri probaret huii consulto neglexit Plutarchus personatus, altero libro fructus si ita sex uno voeabulo juvet; apyevi cap. 4 p. 569J J, uod ipse Plutarchus, ut par est, num ilium adhibuit, ChrySippus

Vno fraginent excepto, quod volgo neglegitur itemque Chrysippo adtribuendunt est 12 i).

16쪽

Alsredus Gerche: εκucTOV UT V iOV ut πεφυκε ε iuui stat cum Chrysippo lagg. 144, 112 115). etiam sati definitiones initio operis prolatae, quas volgo Platonicas esse dicunt, ex officina Stoicorum prodierunt recentioribus enim temporibus Stoici vestigia sua doctrinae apud latonem reperire atque detegere conati sunt, ut ipsum Chrysippum seg. 26 Platonem adsciscere invenimus eadem ratione hae definitiones nemini latonico deb0ntur Sed congruunt cum Chrysippei lagg. 33, 41 - 49. quid quod etiam ΠοκuTu Tuci Stoicorum cap. 3 ex poni neglexerunt eine et Vothmann ne ipsius quidem compilatoris ratio, quam Stoicae opponit in ultimo capite, nova est Sinceraque sed ab argumentorum ordine eo derivata, quem Chrysippus in altero Πεpi ilaapμεunc libro Secutus est; sed de hac re alias. Etiam ALBINVS Platonicus a Chrysippo quaedam Sumere non dubitavit hic autem cum odiosum nomen diligenter removerit, doctrinam eius vix mutatam recipit, quippe qui totam fere doctrinam etsi non diserte pronuntiatam apud Platonem inveniri sibi persuaserit.

II. DE DOCTRINA CHRYSIPPI CETERORVM.

1. Chrysippi de providentia et salo doctrina. Multa sententia prioris de fato libri cum in libro de providentia item explicatae fuisse sed casu quodam interiisse videantur iam una tractandae sunt; deinde quomodo altero libro liberam defenderit Chrysippus voluntatem Videbimus.

o tamen commentario quodam eget neque enim Olum, quae Zeno indicaverat tantum, Xplanavit auxitque atque multa quae ille omiserat adiecit sed aliquas doctrinas aut ipse condidit aut ita reformavit, ut nihil fere nisi nomina a Zenone inventa retineret. Unum reprehendisse Cleanthem videtur, Zenonem seque ipsum tamquam Verum

illius discipulum defendit proprio libro Πεpi TO Rupivi κεχphc0ui Zrsu Va Toic Voluaci scripto Laert Diog. VII 122) quo ex titulo probatur iam ab aequalibus impugnatum esse Chrysippum ut uiVO

confeSSus est P0Sid0nius, quem cum Chrysippo Videtur comparare Galenus T. Tvi T' 'ψυχη ηθῶ IV 819 Κ): κεiVO με Tost Πεica uUTOυ αυTOυ Vsener Tri ΠαTpida luciHo h Tu 61ματα Π9ObOUVul, IOcε ibi UVlO b Trivis V CT iκiu uipεci luctλλo 'Thv λῆθε iaV. itaque aut oetrinas retinuit nominaque confudit vel certe non curavit aut veteribus n0minibus inusitatam obtrusit significationem ita liuapμε Vri nomen retinuit removit necessitatem caecam astrologorum et Zenonis nihilque docturus erat nisi causarum nexum empiternum tamen ipse quoque aliquando VtiTκη nomine, eiuSque non autum logicae usus est qua re cum varii fluctuantibusque placitis Chrysippus doctrinam adumbraverit, nos certioreSChrysippea. his de rebus fieri raro possumus. accedit quod Saepe Chrysippea neque a Vetustiorum neque a recentiorum edictis discerni possunt: imprimis de mundo eiusque gubernatione, de providentia fatoque ita Stoicorum porticus, Si paucos excipis, conSentit, ut propriam Chrysippi doctrinam discernere frustra conaturus SiS Xempla docent. Zeno censuisse dicitur ab Aristocle eripatetico Euseb. MXV 4)easdem esSe iluu9μενη Rui ΠicThμη καὶ λῆθε tu ui Vos OV. Chrysippus sati rationem veritatem causam naturam neeeSSitatem

promiscue dixit lag. 49 et in libris de fato sit dubito an etiam de providentia certe Phaedro fortasse auctore, es. Diel D0X0gr. r. p. 127. 546 a 20 eum adn. in primo Πεpi ε V libro similiter fatalem necessitatem empiternamque rerum futurarum Veritatem nΡ-

psellavit fatum vel Ι0vem seg. 10) idem Cicero do div I 55 125

Posidonium, si Sehicheum audis, secutus tradit: iμupμεura est ex omni aeternitate fluens veritas sempiterna' atque plura huius loci ita ad Chrysippi accedere videntur doctrinam, ut totum inter fragmenta s. n. 43 receperim. iam sequatur alterum exemplum. mundi definitiones Laert Diog. VI 137 sq. ponit Posidonium, ut ipse 138 adnotavit, secutus easdem praefixo Chrysippi n0mine tradidit Arius Didymus lag. 31 Chrys. rg. 18): itaque Laertiana idem Chrysippo vindieare non dubitavi frg. 17 et eodem iure generaliorem ei tribuere potui opinionem Stoicorum, quam Arius frg. 29 exhibet: tres enim illae reliquiae ad unum eundemque redeunt fontem tamen ex hoc fragmento unum haurire locum satis habui, qui unde defluxerit in Laertii et Didymi rivulos ille ipse testatur seg. 7) aliam de mundo doctrinam tradidit Antipater D. L. VII 139 70 0λovκoclaOV QO OVTa ui εμψυχου ui'oTiκον, id quod a Chrysippo usurpasse eum affirmabis, si huius seg. 9 et 10 legeris. iam vero

haec confer:

Cic. d. d. n. I 17 45 sq. Sed cum talem esse deum certa notione animi praesentiamu primum ut sit animans deinde ut in omni natura nihil eo sit praeStantiu . . hunc ipSum mundum quo nihil excellentius fieri potest animantem esse et deum iudico . . . mundo autem certe nihil est melius nec dubium quin quod animans sit habeatque sensum et rationem et mentem, id sit meliusquam id quod his careat ita efficitur animantem SenSus mentis rationi mundum SSe compotem.

illa qua Cicer tradit a Zenone repetenda esse et ipse antea 8, i indicavit strenueque melimanes demonstravit in Alexin Megarici

17쪽

ptagna Sext. E. adu math. IX 107 sq.). itaque Zenonem ad verbum videtur expr08SiSSe Chrysippus, alterum utrum Apollodorus et Posidonius, liberius rariusque Antipater quae cum reputaveris, ubicumque a Diogene et doXographi unu appellatur auct0r, plures vel consulto vel temere esse omi880 reete, uto, concludeS. harum igitur opinionum omnium Deilue primus aueior neque ultimus defensor fuit Chrysippus, neque est cur Stoicam illius doctrinam accuratius explicemus, praesertim cum hac quidem in re quaestiones prorSus 80lverit duardus eller de uno fragment 24 in si a disputabo. 2. Chrysippi de libero arbitrio doctrina. Ut Diogonianus indignatus S ita n0Strum nUSquisque Plato,

Si generalem audiverit doctrinam in prior de sato libro prolatam a ChrySippo, mirabitur, quod in altero prorsu contrariam prodidit aliquidque esse in hominibus ipsis situm contendit hae in re non Stoicum Se praebet sed ipsum Chrysippum, quippe qui SententiaSProrsus alienas conciliaverit opinionesque ceterarum Seholarum, imprimis Aristotelis ut videtur, disciplina antiquitus ibi tradita et

Stabilitae ita adiunxerit, ut novam exstitisSe factionem uteS. nimirum voluntatem hominum inducere n0n potuit, nisi Xpulsa neceSSitate saluti posuit Seriem esse causarum naturalium lia igitur tamquam cuique rei praecedentes ii distinxit, ut alias principales et perlaetas in nobis sitas esseer aetiones, alia adiuvanto continenteSque movere ipsas illas diceret sine his enim causis extrinSecus accidentibus neque principales causas fieri neque aetiones itaque Visa

extrinsecus recipimus ne tu dubitavit Chrysippus illa fatalia appellare quiPPe quae e nostro arbitrio certo non endeant); ipsi tamquam illorum iudices aut adsentimur aut respuimus hoc iudicium animorum ratione ut et experientia fieri ratu est nomen et UT-κaru0εcε adprobationis indidit o Epicurei osteriores hane

Vocem Surpaverunt et Alexander promiscue ea Sus est significatione

atque 7rpOλrlypεi de fato c. 11 p. 36 O.). talem igitur probationem negautibus eadem ieis rineipaliter a nobis institui 110n male dixit: putas hae totaque libura voluntat tolli et fatum ex aeternitate impendens et divinationem id cum Mugarie intellogerent nequo igitur Valente fato utilia esse oracula Chrysippo obieerent, hic idipsum praevideri fato et una computari affirmavit condidiones quasdam fato dari voluntatem nostram et arbitrium omneSque actionescUVεiluapyiεVa consatalia, esse asseveravit, ut illorum λOTO Opiovretardaret Vel removeret idem quod contra Megaricos Aristoteli quaedam posse et fieri et non fieri coneessit ita videtur docuisse, ut possibilia quoque υTKu0εilaop0a poneret testimonia desunt neque Similiter excogitatum est mirificum illud rapεiuapsacuo quod Aristoteli l adtribuit Pr0eliis in lat. Tim. p. 322, p. 783 Clin.).

salso aut saltem incerte suppleta sint, tamen demonstrant aliquid in potestate deorum non 8Se quia, puto, ne ii quidem comp0te Sunt humani arbitrii neque quae fiunt omnia neeeSSe est fieri. non gitur desinit post 'ab' εχε tu sententia, Sed sequebatur olim debilitas aut rerum omnium aut deorum; hi enim ipsi neque vilia committere neque impossibilia facere possunt, id St illa facere nequeunt itaque

concessit Chrysippus ipse debilitatem de0rum, quod exprimit ab e0 recte Alexander paulo supra srg. 3) iure igitur fragmentum a

me non reeeptum inter reliquias nostra aut librorum de divinatione numerare otes quod nomine omisso Philodemus tradidit 1 00dem

quoniam neutram recipere potuerunt naturam Sed admirationem S

vindican a Sint une non quaeSivi, praesertim cum rectius tibias de

Tamen admittitur Xe0ptio, quoniam trietas e melancholia Virtute servata esse non possunt, cf. Laert VII 127 Itaque reprehen lit

18쪽

doetrina eum dueandi ratione, quoniam divina illa arte pueri adb0uum adliciuntur ita suu Chrysippus nutristes iam per triennium iis datum insantium menter informare quam optimis institutis Quirit. 1, 16 iussit secutus Platonem lie p. II p. 3T B, s. s. 'Plut de

lib. d. e. 5 . in . di S Sentiebat ab hoc in arte en is tui cortioris eurum multo ante ipsani nil vitalem esse instituendum iudicabat. hae tu re cum Platon Staiis Posidonius illum vehementer vi lupe. ravit, tamen pS quarto decimo demum vitae anno uerorum mentes

et o oiicetino v valere iudieavit Galen de l. lipp. et Plat. V

P. 466Sq. sua nam aetate liberorum naturam atque indolem corroboratam os Se Chrysippus en Sucrit, nescimus, certo OS annum vitaeteriturii. Sine dubio unu honii nos discor virtutem de buro docuit,

itaque Si quis h0mo ad vitia propensus a X stirpavit, hunc laudibus iaetulit atquc a leni ratione hominus debiles sed sanos diligenti cura saetos antepo Suit iis pii e natura corporis valetudine bona ruuntur: hos enim ut i onos deos non laudandos Sed beatos es Se appellandos si g. 129 39-49 tamen ne sapientes quidem natura S Se bonOS usquam diserte diXit immo ab eo videtur sumpsisse Posidonius quod de arte et exercitatione tradit Seneca ep. 90 4 4 Sq. es. Zelle III 1 p. 269 . 0nirtiri a sententia legitur apud Plutare h. pers de lib. d. e. 9 p. 7 A Ru0 cirrep ε b c yia υ advo V si tuo u Hu ui ευ-ξKTlico et V lopi l K lobu'OTO UI GUT c hi duo co uouo u λλὰ Kui Upu)CTOV iutal ε i. 6 iEV supra q)uλε ε Π ut Vfi Tui yiOVO V, Tod erri Riud UVOV ui ui tuu εTal Chrysippus laudem in hoc, admi rationem in illiu transtulit. Neminem sustit ne hae quidem in re satis liberam esse Voluntatem hominum ab illo ei reum seriptam et tamen prorsu abhorrere a Zenone huius dis diplinaria. 3. Antiochi et Alexati dii de sat et libero arbitrio doctrina. Ceterarum timium Setti)hirum philo Sol hi a ChrySippo eius seiudis et puli ea in re dissentiunt, quod casum introducunt et ortunam, quam ille ausam Sse protulerat rationi humanae impereeptam, ei licet secutus Heraelitu in Epicurei fortunam agnoscebant et liberam voluntatem, Academici et Peripatetici praeterea luibusdam in rebus etiam satum, quamquam id ipsum Dugaverat Carneades Cie dolato 14 31 . atque etiam Antiochus non fatum videtur retinuisse Sed DeXum eanSarum, et ne enu Sarum quidem ullas nisi naturaliteret necessario effieientes ibid. 14 334 1.). dum sustulit divinati0nem tamquam a fortuna alienam ibid. 3 6). Alexander non dubitat qui usi fatum eap. 2 init. et divinatio c. 30 a. c. , et tamen e con Sen Su

Chrysippea.

philosophoriun multitudinis suu i ominum agnosci fortunam et casum addit cap. 7 p. 20 .). haec vero tamquam secum non convcnientiu

iam vituperaverat Antiochus in Posid0nio Cic. 3, 5), qui in aliis

inquit natura contagio valet quam ego non tollo, Vis Si nulla fatalis in aliis autem lari uita quaedam esse possunt.' hae igitur in re vides Antiochum accuratiorem Posidonio atque Alexandro, etiam si hic fatum et naturam rerum non discrepare satis caute OSuit. Posidonio igitur videtur attribuendum esse placitum Aetii. I 29,7

videtur Zeller IV 165 2), adversariis non nominatis in formam redactum paulo liberiorem Nemesius cap. 39 initio). Ceterum de doctrina Antiochi et lexandri quamquam multa eum communia tum diversa enucleari possunt diligenter disquisitis Ciceronis ipsiusque philosophi Aphrodisiensis do fato libris, nemo adhuc propriam instituit quaestionem neque mihi nunc in Stituere vacat. 4. De Diogeniani doctrina. Nihil de Diogeniano constat nisi Chrysippi doctrinam acriter ab eo impugnatam esse qua de re sorte miraberis ellerum ita didentem IV IT adn.): D. voti dem Eus gros Sere bruch Stuche, gege Chrysipps telire liber die eis sagun und das verti lingnissgericlitet vielle icht aias iner christ r. il iupyiεVRc, mittheili mog- Echer eis e in person mi dem Pergamener . der et Plut de

Pyth. Oraculis ud u. conu ais geSprueli Sperson ustriit; a eritim tu dei mund legi, stetit enigstens mi dies er annalime nichtim id ers prucho, Pyth. r. 5, 17 Urdo ielmeli mi se inem heptis heu verti alten ur man fili stim men os solii aber alterdings an bestim mi erou angstichen astir, data . voti lut ais Peripatetikergesehil deri ei den Olle.' Cur Eusebii Diogenianus inter Peripa tutico recensetur pugna enim contra providentiam, satum, divinationem Stoicorum ab Academicis et Epicureis non minus quam a Peripateticis fit itaque magna ex parte Academicorum sententia cum Diogeniano congruunt; s.

eo quod in nostra est potestate collectae partim et de Graeco versae Amstero dam apud L. Elgevirium a. 1648 9. 206.

19쪽

conv. VII 8, 1 es 3 Platonis dialogos in conviviis recitandos com mendat placitumque Platoni eum uidi prelari convivas iubet VIII 2, 1); in libello de Pyilii ad oraeulis eripio Diogenianus puer, qui non nulla ipse scit plura quaerit euiusque pater, ille optimus Virorum eap. 1 a. α), fortasse Pergamenus est lite puer nulladum vibutus est Philosopli 0

rum doctrina Pergamenus fingitur tamquam vir artium litorarumque Deritissimus Platoni oditus. Nostri igitur Diogeniani do latria vel aetate in constat.

20쪽

fato stant, omnia ausis iant antecedentibus et necessariis.' ostendit viros doctos duplo 'ne suu positum ita suo altorum ieeit Lam

innus, adsentitur ad vii ad Cit de in IV 28, T collaudans Lambinum at hae e XSister Ut Seuientia Clirysili pus qui noti concedit inviso esse adiuvantem ausam id quod oncessisse eum constat l),oliam nocessuriam S se at uid nudo modo nox avi il): atque lamen omitia dixit Heessariis iuri causis lianc Charybdim vitans ipse in dythim in eidit Pelli vel linitur, id quod sensisse videtur Madvig. is enim inane essedit Sententiam: Chr. concedit in vis esse aliquam ausam non Ver esse neces Sariam ad adsentiendum non eo ne edit omnia causis fieri antecedentibus et necessariis haec doctrina cum ChrySippo convenit tit cum a sua gratis. go pioisi ut tu Stam recuberarem Sententiam olim coniectura locum temptavi tali neque enim Chr. eonee dens ad Sensioni , nisi , pro X imam . . . neque Se Vero non concede IS eam . . . Sed line neque eum sermone latino bene EODgTait et Supervacua Si non emendatione sed interpretatione