Carmina Antonii Gigantis Forosemproniensis exametra, elegiaca, lyrica, & hendecasyllaba

발행: 1595년

분량: 271페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

251쪽

uorum tu ex animo, ac tenaci amore

FINi, ii em series breuis dierum

et inclo amicitiae mihi perenni Iunxit quam modo te libenter et: Adire, ac lepidae tuae camoenae d dulces numeros meum excitare

Pridem, scio quo graui meterno Torpescentem animum, nihil prid Curantem citharaesides sonorae, Et masse alloquium bonae Thaliae. S d me tri iis hyems metat nivosas Per Alpes equitare, blandi amicum

Veris, Zephyri tepentu aurae.

Tu Iero mi bifer, precor, elabens Opem, languidulae medere menti, Non herbis, neq; pharmacis sed illa ira Apostinis arte, quasepulti

Alane adsupera iocantur auras sNempe carminibus tuis politis.

252쪽

a 3 ANYONri GraANTIs Virtutum siecutitor, ore pleno Collaudat, meritos ad afira Ozi. Atqui illi hinc mage cogor inuidere. o praesens ruitur tuo lepore. etsermone diserto , eleganti. . e solo tamen, ac trumq; mestrum

Interdum memorem me uturam

Spero quin etiam P boni, atq; comes iis costoquq me adesse eriris Tors optabitis inne inanis ipsem /s Iudai, prohibete sic benigni Vobis omnia mota dij secundent,

Et Phoebus1acilis oratus adpit. Por NITENTI Carmen.

IA, risii, stes, cini, satis seperi

Indulgensgenio, octo , inertirbunc sempus misere se peractum; rimpus quod spatio haud treui dierum. Sed multos male perdidi per annos. Namq; ex quo didici bonum , malum , Plii unquam nisi praua perpetraui

Ausacto, aut animo, aut nocente lingua.

Eheu quid Olui mihi misello '

En quo tempora floridae iuuentae Contuli, en melior quo alluit aetas; En mihi modo quos refert amaros

253쪽

CARMINA HENDEc ASYLLABA. Frusius signitia, fi lii is voluptas.

Tu et ero omnipotens Deus bemgne,

filius sproprium suas fatenti

Noxa parcere, Fume poenitentismae rei indicium, meis sacrum Admisce lacr=mis tuum cruorem. Ilias qui faciat malentiores Adsordes animae meae luendus ac ne tot maculis onusti foedis Laeda mox oculos tuos decoros Fac eam tui amore sic calere sementynme I xv, it Omnia isti Prae tegaudiasordeant , c, ni Oίnixe IIudeat tibi placere. Ad vDovicu VILLANIVM

OV p ii ridum noueste cultor

Vi tibi, numeris tuis ad astra Asse tollens minimum omniumpoetam' Num ranam philomenae,et obstrepentem Anserem aequiparas cycnis caroris' denisco tomen, an bo mentem Gam praefers cupidam viros colendi Digne, iis cra Apollinis mi aiurant. ιos ego. veneror libens, honore Et omni reor e se prosequendυs. Versus caetera m tuos si se

254쪽

God sint di lepidi P perelegantes. Q. rem magis hinc amo, tibi ,

Grator moribiti hoc tuis en istis Additum decim, in diesq. tantum Augeri cupio. t tuae amoenae

fani non modo gaudeant Sisen si Nymphae,sed quoq,Flora, etArnus ista, Tota iustia laudet, accelebret. Ad IOANNs CvRTE Riv GALLVM Virum doctiss.

CVRirgi 'time, amabilis, diserte,

Ergo Pieridum te amore captum Fateris' neci, quas irent quonda

Amplexus fueris sieme iuuenta, Iam canum quoq; dispudet fuere Nimirum ille animu mihi probatur Tuus, ei etiam hinc magis magiis

Amo cum tamen ante plurimarum virtutum merito, atq; comitatis ,

E db li alloqui tui lepore

Tractus luam pote maxime te amarem

is no Bri mitibi pedioris recludam Sensius rufi id tuae rependam Et me uescio quam nouem sororum. Vil quandam magis ut reor)sacrati

255쪽

CARMINA Ha Nn rc AsYLLABA Ipsarumfamulam chori, iuuabat Oli in deperi se quae per imos is costes Heliconis evagari Interdum, liquidas inebat ladas

Summis astali, attigisse labris.

Sed tristes alio cor inquietum Iampridem reuocant, premunt curae. Tum mesegnitie , malusi torpor, iam truncos hedera, arbutus revinxit: Ut levios nequeam mmeregressus. Nec et iam reperire, qua priore Istius repetam libens amores. Neminem tamen inuidis cestis Prosepecto, celeripede, ac secundis Scandentem ominibus iugum beatum Parnasii, s*iridi comas corona Cingrutem inter Ap binis sodales. uio plane meritos eis honores. Sicut nunc tibi, gratulor IOANNES. Tantum in desiidiae meae leuamen Magno te studio rogo, siuaues Cantus eximiae tuae Camoenaenseas ne prohibe enire ad aures.

256쪽

SE Wi iam si sic Gigas M A Ram o

uo carmine plurimam salutem vicit quippe nouum litet vocare Carmen, quod residi, ac diu si centi

Dietauit calamo scens Phalia. Sic gy mere nomo su6s solemus Mores dicere, cis arborsem voci: stasTrondes, cruei hyeme, acgeta soluto Iam tandem revire ita In Tedis s. Huius tufacie noua, colore 2Distincta murio, Nouam cole do Villam, non oculos modo, atq;senses Oblectis, per agros vagans opticos, Vel per roscida prata, et res tuus mos,

Herbi inde egens, in alubres:

Se mentem quoq; recrem, alisi, num dum nuditare, cuius i fad urgunt imperio minii , pera lan Zebus materiam dicis pusillis, agrates refra Deo, atq; laudes. Paruo slice excutis micantem dcintιθam, unde magis cor incalescat, Ac caelesta purius emiser. Haec

257쪽

CARMINA HENDECAsΥLLABA. 3IHae curae tibi semper esse noui, Hurim omnia, quae iis, legis ve,

Ii fers ingenio pieJagaci Hac te de sophia oppido beata I verbis subinde serentem

Ipse audire libenter a veitu , Per cades populo sinu requenIes Dum comes comitem siquo delem. Lmno, discipulus bonum magistrum, Im it filius optimum parentem. Aegre iam triduum fero te abesse. Q in deside io tui recupum pum iam tibi cogor inuidere in orae Umpatiens te adiregestir In horas animiti Ibi dei mSalis Daciet, tu lepori Vere comperies in se vires. ales creditiis est habere magnes notus, nises, tefabulosius: AIi an is siquidem modi ab illo. fortalem perhibent trahi, ac teneri.

Longe maior erit, abutiori Siod breιι patio haud homuncionem Distum m , sed ab urbe er, quater,e Passus iste procul trahet Gigantem.

Bononiae. MD XC. Afri

Alboriis Mineralita

258쪽

r38 ANTONII GIGANT Is Ad IOANNEM ANDRgAM CALiGARIUM Britono hi Episcopum CLEMgNTis It L Pont. Max a Secretis. VMM Pontifici negocioso . Uinistro auricula leui morari gesta,graue crimen esse ducens, Iampriium calamumsilere iusti. Magna nunc igitur, Patrone dulcis, De rescribere me tibi putato

Gando ipsam quoq; desidem Camoena, Torpentem , diu Bylum excitauit. in magna es adeo sit mihi didetur Tanti, ponderis, is ubinde presi

Renes, atque humeri gemant Gigantis. Nam centum mihipensio aureorum SixT lege niu addidit molestum, 'He incedere non prius puero Marinu, Talari . tunica licet AI A RINN M

Libens sponte mea antea aemularer,

a' turba, is sudio id minus malebam. Nunc aegre duodena lustras utilis

V ortans viribus, aegrius grauantem Hanc circunfero sarcinam coacitus. Seu quandoque viam ire per lutosam,

Sive puluere sordidam necesse est, Non

259쪽

CARMINA HENDgCAsΥLLABA 23s Non enim leuiter iuuat per V sem. agari, hoc onere implicantegressus Eheu quam 1 tale post domum reuerso, Heu quantum est nihi taedij, ac laboris: Cuineosti uultu est, nec istoforsex Arridet celebri TRIPA ONIANA Sed ne incommoda longius querendo

stra sim tibi forte permolesus:

Te qua trium pote maxime rogamus,

Vt nobis aliqua feras leuamen CLEMENTEM prece optimum fatiges, Supplici hanc eniam annuat benignus V riore iliceat, sumpto amici: Expedire minus laboriose A ui quo uperestiter; upremum. Id si FIAT , ero deinde vere

Exultans elutigigas, , ipsum ne debere magis tib atebor. amsi cum titulo mihi decoro

Impetres reditus duplo auctiores. Ad Eundem.

centum mihi linguae, si ora centum Sint, dignas nequeam, Patrone grates Tibi dicere tantum abest, ut nquam Potissim meritis pares referre

Nam si pluribus antea teneri

Triphon Bencius Assitas tondebat sibi vectes lutosas

260쪽

r o ANTONr GIGANTIII uni nominilus tib atebar; Nempe quod lepida astocutione Dignares, fi epistolis disertis, Nec non hospitio pereleganti: Adde , munera, queis meum suἷinde. I Deum decoras, me que ab Istro, Longinquisve alijs petita ab oris: id censes modo me si lo silente , Tectim corde loqui, mimos sensu.

Cum tantum mihi gaudi, pararis, i in me, Derius eloquar, Iearis Per te nanse meaepreces samoenae in aximus Pater audi, benigne se nihilpoterat magis cupitum Nobis, mel magis obuenire gratum. et de me tibi inculo obligasti Tamfirmo, inequeat die sepremo Potenti Lachesis manu resolui . Sedplures numero deinde ersus,

Vestem dicere posse cultiores) frustra id mihi Musa pollicetur,

Graii Ectoris indices te adiIunt. Ad Eundem.

NV 'r' versiculos fide obligatos

Bona, iure quidem optimo repostis,

Praesul optime, acribus subinde

SEARCH

MENU NAVIGATION