Ioannis Alberti Fabricii, Theol. D. et prof. publ. Hamburg Bibliotheca Graeca, sive, Notitia scriptorum veterum Graecorum quorumcumque monumenta integra aut fragmenta edita exstant tum plerorumque e mss. ac deperditis ab auctore tertium recognita et

발행: 1790년

분량: 822페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

121쪽

fri Wismariensem Ioannes Dola de Atho Castro Grae a diei se praedictum librum de

graeco latinuit seriae. Item vertit e graeeo in Iasinum Mahumetis vitam. Edidit sub sismi nominea bertus mater Basaeae in MoasM. eum aliis

Item Charitonymi Hermonyini capitam demonstratio, tauri m asse M. - B.,

122쪽

iamprimum edita Joanne negetinos una eum Cyrilli. Damasieni, et selli opustulis Augustae apud Georgium illex, et Sebastianum Mylium 6o8. inravo. Editumque

videtur ex autographinauet nis quum enim ipse in decimo argumento dicat, ἐπειγομα γὰ πενοχωρῶντος τῶ χαρτου, - διά τῶν ἐπὶ πλεον μηκυνα ριμ συγχωρῶντος. Vrgeor enim charta propter angustam deficiantε, et proptere is ius haec pristitere non permittente. ---- at Megelinus, in manuscripto paginae omne spatium scriptura repletum esse. Argumenta, quum in infideles, et Tureas potissimum, qui sacra non admittunt, producantur, neque ex saerarum litterarum, neque patrum testimoniis sed ex aliis rationibus deducuntur.

Nondum vulgata est Monodia in Georgii Gemisi obita- cum epigraphe, Hermons mus Charitonymus habetur in bibliotheca Augustana. v. ad sinu. nta 36. cum alia in eiu dem Gemisi obitum mosodia, scriptore Gregorio monacho.LvIL ne GEORGI SCHOLARI verba sae uris illud ante omnia expedien

dum est, pluresne, an tantum unicus Georgius Scholarius eadem aetate vixerit. Vnum

fuisse' patria Constantinopolitanum se philosophicis disciplinis, et reliqua literatura

doctissimum, qui eum Ioanne Palaeologo in Italiam ad eo illum Florentinum venit, in quo et de auxilio patriae ferendo, et de pace plures, atque elegantissimas oratione composuit, postmodum cum imperatore Constantinopolim regressum, capta eversaque Urbe a Turcis, cum Turcarum imperator Graecis, ut patriarcham sibi pro more eligerent, praecepisset. inuitum patriarcham creatum, nomenque in Gennadium mutasse, et quum non vltra annos quinque et menses sedisset, negotiorum mole, ac turbarum fluctibus perterritum throno renunciasse et sibi vixisse, videntur narrare in Turco-Graecia historia ciuilis Constantino-' politana, Gregorius Fraoza lib. 3. cap. 19, Chalcondylas de rebus gestis Turcarum, et alii,

sed omnium recentissimus Manuel inlisus in historia ecclesiastica.

aM-Iss. contra OF photiatiost Tures smperantiis ' usFerimit, totique Graeciae videnda quae scri e taeet tres Georgio sennadios infra fingat si expostiis. Vnum esse Gennadium, quem iaAllatius, tamen vinii fuisse, qui tres personas duos vel tres distraxere Allatius et Caryophylus, solus sustinuit, et uni omnia illa, quae sub trium obseruauit etiam ita Simon in libro, gallico vomiuibus ille resert esse tribuenda non dubita edito de transsubstantiatione eontra Thomambit, qui legerit ea, quae ex eruditis viri Euse Smithum. Fabri Ulatii opinioni subscribit Lambii Renaudoti obseruationibus ad Gennadii ho bee. V. p. 46o sqq. ubi in codd. aes CCLXXV. milias paris tros. 4. editas supra exhibui. vol. et CCLXxVI. Georgii Sehesarii liber secundas M. p. b49. not. b. Vbi per totam S. Ii copiosus de mees ne Spiritus S aduersas Latinos adinest Fanx de Gennadio. Min h. l. plura resecui seruatui eumque ab altero eiusdem temporis Bari I De eodem Nic. comitenus, Graecus ipse Georgio e lario. post et onem in patia... pag. 44. praenot. mystagog Vs ille in omni ham Politanum Gennadio dicto plane diversum siue tura conspicuus, dii Photianus, mox esse Iudicat, sed Guariis in not. A. Eusebiiognita veritate Graecu ingenuus, sic Comne Renaudoti sententiam veriorem adprobat. Hari. au. adpellat Romaliis sauentem, interfui aut In crusii Turoo-Graecia p. 1o7. et P. mo. Dj0jtjgod by

123쪽

feJIoandis Matthaeus ατ MIus, ' coniensis episcopus in praefi quinque

capitum conellii Florentini, quae ipse vernaeulo Graecorum sermoni donauit ad lectorem, et in Nota ante orationes sporgii Sesolatii post concilium editas, quum videret sub Geomω Seholarii nomine duos commentarios diuerses, aduersosque in eodem argumenta, unum eontra Latinos pr Graecis, alterum contra Graecos pro Latipis, neque posset tantam rei discrepantiam concordare, in eam iuit sententiam, ut adsereret; duos suisse Georgios Scholarios, num, qui concilio Florentinoe intersuit, et pro Latinis contra Graecos scripsit, quique sine ulla dignitate lateus ante raptam Constantinopolim obiit alterum Marci Ephesii alumnum, numquam in opinionem Latinorum abreptum, et qui post ereptum Graecis Byzantium, patriarchatum ceupauit, calamo stricto contra Latinos insaniit se Probari

potest. Scborarius antiquior multa dixit, et se ipsi inhnodo, et postisnodum posterior ait, consulto tacuisse ad illud tempus, quum eontra Latinos scriberet, sed iam tum suscipere patrociniunt dissensionis familiaris, discipulus, et sectator Ephesii. ο δὴ - πεδ ἐμού

τῆς ἐμίῆς γνώμιης ἐκδηλου γεγειημιήνης, τε μεῖλεν ριμοτεραν - ἀνοι καικεαυτην, ωφελ' ωτερα δε η προσΘεν, τοῖς τῆς ἀληθέας φίλοις κτίθεσsae , τουτων μιὸν ἔνεκα πω παροντα λογον νεηησαμην. Quod quidem in auga fuit, ut da nobis vis dabitarent, a eontraria sentirent ,. quandoque propter nofrum iniurinam flentium eius, quandoque etiam nubam, atat in sermone, aut rebus diis tionem pro libidine perperam ex uentat, quandoque etiam palamniamtra. Fortebat itaque propter iam dicta οπι antorium feribere sorque, quu non desperata sunt valetudine eorrigere, et ad aratiquam ilia , asina eum ipsis, ει risi e thyla opinionem educatam redueeo. Et, neque enim quis in F eram dubitabit, neque ad em . lammis confugiet, rasententia in publicum prolata , -- os ipse Nortunior, magisquaquam antea prosen veritatis felctatoribus esset futura. Horum quidem causa prassentore ferimonem in tui. Et ad calcem libri illa suggerit: Ἐριαυτῶ δὲ προ παντων κατηγορῶ, μ υπερ ηριῶν αυτῶν Θρηνῶ, σσοι τοῖς πραγμιοισι μένοις εκοντες, 4 ακοντες - ἡ καΘωποι εἰ μερους τανος ἐνεσχέΘημερο, η δυναμενοι λαλῶν ριως ἐσιγῶμιεν ποτελομιενοι. - um pra omnibur ac se, et luges praeterea nor Ommae, quotquot rebus illis sponte, autus intorum, vis ex parte interfuimus, νι eum loqvi Esemur, arebamur tamen, et mause

Subdit Caryophylus. In nempe antiquior, aut emidiam orientalis, perii res a vita, tu raptum vidis Cou Minopolim. Illi namquamsaeris initiata obiit, tu patriares Dione autem supra, vol. xi. p. 3σ3 sqq. s. s. ΑΦ Igari.

Corale

124쪽

miserepto, si mulato nomina dictvr D Gmnadius. Haec ninis temere adserta strobare debuerat Caryophylus. T Quanto Qxutius alibi loquutus in m obseurissima sest. ν δοῖτος, λέοικε συνηθης, η - μαειτῆς Mαρ- - Ἐφεσου. Erat aut hic, ut videtur. familiaris, με etiam sei In Marci Ephesi si cum ait Scholarium antiquiorem Comstantinopoli rogatu Gregorii tunc Protosyncelli, deinde patriarchae, complura Marci Ephe si argumenta contra Spiritiis S a Fili quoque processionem valide connitosse sed intereaeo vita iuncto, Bessarionem reliqua Marci sophismata diluisse, nullo probatorum scriptorum dictis eonfirmata, eludit nos in alea, et somnos narrat, ut ex iis, quae infra, sum de illo Georgii opusculo contra Marcum sermonem habebimus manifestum erit. Qua mecum a xyophylo conueniunt, duos fuisse, et eodem tempore Georgios Scholarios trosquq cogno

mento, non indoctos, neque ineruditos; eruit tamen non Vn animo, nec Oramdem

defensores, sed sententiis et voluntatibus discordes. Hic Latinor, ille Graecos ad extremum usque spiritum oppugnarunt. Bene Cetera,' adsentior Caryophy 0. Scholarius qui Graecorum causam egit inglorius, absque ulla patriarebatus dignitate, et sorte ante excistin Byzantium, monachi tantum habitu Georgium inmeri dium commurans fato sine' Habeo ex titulo syntagmatis Γεωργίου, τοῦ Σχολαμ, λυτερον γενηώνου Γενναδου Ῥο - ναχῶ. Georgii Sehorarii, qui demum Gennadius monactus factu es. Nulla hic patriarchae dignitas, quam nec ipse, nec post illum exscriptores operis, saltem pro dignitate operis, et nomen adeo carum, quo postquam inditum illi fuerat, tantum delectatus est, ut numquam in posterum alio quam ipso publie et priuatim compellari et scribi, Georgii obliterato. voluent siluissent. Hinc scripta illius omnia post patriarchatum sub Gennadii scholarii nomine, nulla alteriit sacta mentione innotescunt quod aliter in syntagnam cernitur. quum primum et praecipuum Georgii, Gennadii tamquam minus notum nomen praessatur. Seripsit ante patriarchatum initum syntagina illud Falsum Monaehus enim non potuit, nisi post patriarchatuin fieri cum ante e laico in dignitatem euectus sit. Quare si monachus, ergo iam suerat patria ha si ante monachus, quam patriarcha, ergo alius a sch lario atholicae do strinae assertore. Nec alium suisse existimo quam quem Cortesium Seholarium in aliis operibus manuscripti codices indigitant, et presbyterum, ad quem Madieus Ephesus epistolam contra ritus et sacrificia romanae cesesiae direxit: ἐντιμοτοιτε

οπως πιο νη ἡ αγιωσυνη σου, κει ἐπὶ παῖσι καλάλ εχ i. Honorati m presbyter, et nobis i iis o dilecti me Baiis, domine Gmmi Praeorimm ut sospes It sanctitas tua, eis omnibus benas MMat. P. την γραφην σου δεθιριενος. Ad quam epistolam satis susinis pqnsionem And eae archi episcopi Colossensis ad ciues Methonenses per modum dialogi, beneficio tum antiquae, tum recentis eccissasticae historiae condi Ferdinandi ratielli abbatis Cisteretensis etiam per otium legi. Perpetuus Florentinae synodi hostis, quod ex L nardi Chii epistola, anno 1433. 6 die Augusti de'expugnatione Constantinopoleos data manifestum fit. Nec tacuit Chalcondyles lib. 6. ο μεν τοι αρχιερευς - σοφῶν τινας - ήμφει επὶ τὸ καν ον παρα τὼς Ελενας ἐς διαλεξο αφιξομιένους τοῖς τῶν in νων σοφοῖς, ετ προσυντο τὴν γενομέγην σφι ν ξυνοδον κατὰ την Ιταλίαν , αρον τε τῶ 'Eφωε ἀρχιπει, δε τη- αρχω Θεμέγα τῶ τῆ δεα νων δογματι, παράπαν, κώ iχ ἄρ- τω σε παρ μησε το ἐς σοφίαν υAαιριῶντα - μέν τοι χηνυετο αὐτοῖς ἐς λογιον

125쪽

Et ut tandem evidentissima ratione rem firmem, scholarius iste romanae mesesiae perduellis, neque in oncilio Florentino fuit, neque adesse potuit infirmitate oppressis. qui posse monachum induens, et sub eo habitu etiani post concilium unionem illam Hoc rentinam summopere obiurgans, multa cum Latinis confli status est, quae de Catholico Seholario, qui cum imperatore Florentiae fuit, et non nisi eum ipse patriarchatu semper lintea laicus, ecclesiasticis initiatus adserituri Manifestum itaque est, non Scholarium p triarcham, sed alterum monachum a patriarcha diuersum, conuitium eeelesae latinae seia risse. Non ex meo ista pix fero fidque uberius demonstrare sustinuit sed a Re udotic insulatus. - stri In epistolicitam, quas monachus scripserat, licet habitum mutarit, naturam tamen suam haud vineere potuit, ut in romanam ecclesiam, quam semper contum liose l. it odium sibi insitum aliouo modo ex animo euelleret. Quomodo ergo Scholarueus Catholinus, erit patriarcha schinnaticus Monachum mihi a patriarcha concilio ad . haerentem, ab eo, qui in concilio non fuerat, seiunge, et euidentissime contra Caryo Dium conelude, Seholarium schismaticum nullo modo patri etiam fuisse eum, qui in Italia fuit, non ante excisam urbem fato occubuisse. sed adhue stiperstitem imperii Othomantes exordio na omnium sententia ex laico patriarcham electam Seholarium alterum prius monaehum sinum continuo schisinati inhaesisse, qui nec patria ba fieri potuit, quum non ex lateo, sed IJ ex monacho et monachorum praeposito in patriarcharum ipsum contra scriptorum omnium fidem gradum fecisset. Seholarius vero, qui semper virtute ac doctrina sua praesidium tinis eorum Gram eos fuit, praeceptorem habuit Matthaeum Gmariseum, non indoetum hominem, de quo vide supra vol. I. p. Ia 8 sqq. Hari. J vi in fronte cuiusdani libri Ioannis Zygomalae adonotabatur: τῶ σοφωτάτου, καν λογι- άτ. α- ου, - καμαριω- ἐμηρος - τας ἐπιτολὰς Συνε Κου του σοφωτάτου, si θεοφιλεροάτου τισκοπου πραμερώνη μου χειρὶ τούΚαριαριώτου mi is βροχοῦυπο κνημαι - τον αυτον Καμαριωτην, τι ἀπο Θεσσαλονίκης ορμιώριενος, νον φιλύ σοφος ων, η Θοίδε - - εντινι πολιν re τοῖς σπιν πλευ-ι χρονοις τῶν βασιλ- τῶν Παλαολπων, - οῦδε κῶας καται την ἄλωσιν ἡ πολεως

υπηρξεδδάσκαλος του Πατριάρχου κυρω Γενναδου, τῶ Σχολαρίου, Ἀλων πινῶν -χον- των περὶ τα ριω τῆς βασιλείας τῆ Σουλτανου ουρα η. Docti inii et ruritissimi Matthaei Cumariota omini in sapienti mi et reverendi mi apscopi Syno solui, manu ipsus

seri a Praneo commentariolum in eumdem amaristam, quomodo patris IIussalonicensis professon philosophus hue Constantinopolim venerit ultimis regum missologorum inferis tempori ira et hi pos urbem omissam subsitarit, osquam Scholarii, qui postea patriarcha fuit

Gennadsitis, et quorundam aliorum optimatua circa medium regni Sullani Aminatae, praeceptor

Corale

126쪽

fui Neu dissensit Maximus in unius epist ad Dauidem mentiellam Synopsi rheto.

τῆς οἴακαμ καταπι-λἰς ἀκμάσαντι μὲν πρὸ τῆς os Mare, λίγον δὲ ἔτερον ταυτηεώπολιπαντι τον βιον Scriptis, ut videtur, Matia i arista est viri pii et loquendi j eundia diserti. Eum inter illos audiuit Gennadis Scholarius, qui post emtum Byzantiam vivisdem visis Misama BIDLeonerisita βψε-- Miathainus areis acri sum Ilamis, sed patiis pos meidium diem obiit De discipulis et patria Matthaei Camariotae mora nimis erosimilia tradit Theodosius Zygomala epist ad Martinum Cresium dei iculis et cladibus Conflantin politanis ' Cum Graecorum imperatore Ioanne in Italiam veniens, Ferrariae Florentiaeque eoneilio intersuit, ut supra adnotauimus. In synodo rogatus, ut sententiam diceret, a quadkenda uici in synodis excluduntur, quum laicus ipse esset, nihilominus dixit, et libris de ea editis, omnibus testatam esse voluit sessi as hia tri δε μετο. παύσων τῶν Ουγωτάτων ἀρχοντων προτρέ-ομα νυν M. αυτος imo ἀθώου σου κρατους --οις μασι δε-ῶσα -

πλο ποιῶ, o λοπι μυ κοσμιικος, risu ἀνάγκην ἔχω πειλαλιν τῶ - κράτει σου κώενα εξλ. Saa quoniam anter alio nobilis mos vir sacrum istim impariam me quoqus horiatur ad proserendum, qua sontium vis enim is eoasti enda sua unione nos ometina σε eo fontienter dictoque anaant non quidem frendo sequentiam, Me enim potis eo gruis iis, i sortis fumisia a gra riseri asteor, fariam imparata. Et, -- fari nona a sum latear, et nuda mihi es Deo tuo parer imperio in Post synodum, et collapsas fortun a

Graeciae etiamnum laicus eligitur patriarcha Constantinopolitanus, et Gennadius mutato nomine nuncupatur; et quemadmodum antea patriarchae ab imperatoribus ehristianis in eorum consecratione, ita ipse a Turca muneribus etiam oblatis excipitur Georgius Frangalis 3 cap. q. historia politica lib. I. Turco-Graeetae Malaxus in historia eccles et alii. Quinquennium praefuit, et M uot menses, et tranquillate vitae e quiuis nudi patriarchatus abdicauit, et in monasterio Prodromi in monte Menoecei prope Serras sto vitam posuit. Sequunturque Latini fere omnes, Posseuinus, Bellarminus, anuinius, et alii. Genebrardus Chronolog. lib. . in Nicola V. nescit, cir ID Gennaditis Seholarius patriarchara lami nopolitamus, qui Anod Horonianas interberat, a pro Latinis contra Goreos de eapitiis quin

Corale

127쪽

, se Nee dubito, lin etiam huius nominis a comomanis perfures sitis, quorum scripta quum nulla ad macuo peruenerint, ac si nulli iassia de illis istino nullus obis liabendus est Hine pro e rio adfirmare possumus, opuscula omnia, quae sub Gennadii Scholarii

nomine circumferuntur, huiusce Gennadii esse, et potissimum, si patriarchae titulo muniamtur. Item, omnia, quae latino nomini fauent, etsi Gennadium non praeserant: sem quae

aduersus Georgium Geminum, . cum quo iste nosser simultates exercuit, id enim i de is scribit, Manuel rhetore reserente. Manuelis verba supra relata sunt. Versiones item ex latinis auctoribus huic tribuendae sunt, quum ipse opusculis omita Genustum, et in Italia fuisse, et linguam calluisse latinam profiteatur, quamuis in eo id etiam cauillatus si emisius, quod de alio non dixerint. Licet enim ille de se dicat, ουτω- εμοι παντων - ἐ-τἐριβεν συγ-ψαμώ--πληλυειτι κοιλως - τας ἱερας

mihi omn- ea utraque parte M peruatis usuris sim perceptis, quaein iam inda musto athiae tempora in misi romam profiterim, prunar iam dicta aliquid in re proposta ad ιο---dam varitatam, et ad oppugnamdam astataem ε πο- ωntigis Nonira Et cap. 18. κοβάπερ a- - σχεI τας -τέρων συρώσεσιν, aro, φιλοτιμ δε M. ἀνάγκης ἐγγεγυμνω ainas. Oh τοι ἐς παράχαστένοις ρητον, λωιχείρημα προς την αυτην δίων ταυτην, μη - προς την τῶν ἡμκτινων μωΦεληλυ ήδησιν. .ema Mum Noe in feo vina γε instantiis a glarisa viditato, etiam sua me axe ui δε--. Nacta mim apti. o. rimos sententia est, Mum aromotum eorum opinioniis forenti quod a nostram omisi .em traxisinum M. t et alibi Plauudem reprehendat, . quod mese verbum usustiniataeeis reddideriti latinae tamen linguae peritiam nullam sibi vindieat Argumenta etenim, ac discursus utrinque fieri solitos, interpretum studio, et scribentium Mu, Gramai quoque ipsis latinae linguae ieiunia multo ante patuerant. Illud quoque certum est, quae Latinis, ac eorum sententiae, et praecipite de pro. cessione spiritus sancti cornua obvertunt, alterius Georgii Scholarii esse, et sorte etiam, quae Cortem Seialarii nomen praefixum habent. v. supra vol. XL p. 3sa ibique not. g. Ea Id Reliqua nisi argumentum efficax oppostum suadeat, utriusint, in ambiguo esse. Ordi mur ergo a certissimis, et te a Georgio nostro, qui Gennadius obtento patriarctatu,

vorari voluit.

I. seripsit varias orationes Primam ad synodum orientalem Florentiae, Apage, a ferem satriae auxilis. Meundam, da faetenda unione, dogmatisam, quae praesentiorum tui asset pro utina Tertiam, qua impedimenta pari tonuntur. Quartam, in sua

Corale

128쪽

eomeoncilio Florentino in lallo: vid supra ob XI. p. 371 R. 3 3. Aq. Tum Assatim ex eonessii Florent. ML . arguatientum omionum repetit Harh Earum MiPascin Rutenicam linguam versas Ioanni Basilio, magno Moseouiae duci, ad illum a Gregorio XII poni niax allegatus, ut ipse narrat in Apparatu, obtulit Posseuinus se me alio respexit Mareus Ephesius libello de synodo Florentina: κοι - των ἡμετέ ων ἐπεχωσε λέγειν, δα μη ἁ- νιν οἱ πικοὶ τοῖς ἀνατολικοῖς αντιφθέγγεσθοι Et quidam exsostris adgressu/θε - ν Ἀ-- es pacem invisa' functoren inter se re ferastensas dem is Me na viam

καλα γε-ούω συρι.ωνουντας ἀλλήλοις σπέδειξεν Curis sente ti- vir docta Seiotari αὐ- int, qui reor utam rasiona de unione Mesesastica afidit, quibus famans orientalistis infra eum ratiaretaliburs uuare admodum demonstramit. De illis etiam Fabiqs Beneuo lentius Sehoiarias igitur, Vi riguitat multis esset inferior, doctrina tamaa tisii realsa si ex Mea menta is patet, in quide et soncilii metur. Sed a m sodem marisi auos Misso Midiis a fidei murisionem in eis exponando, quos imparatori, aliisque lagus legendo rem didit. Et audivi Pari s latinos fodis, atque editor Praeterea hic rear orationes composuit obi at Graeωσμοι ad union- - cimis hortatur, Metilentis ar. Nam eloquenti palmam uisuribsais .m Grain vidisuntur. Idcirco eas voti mperatori volumini concilii actorum inserta sint. a. oecupato per omne nefas Byzantio, sultanus Mahometus innata diseendi e pi/itate, saepissime de rebus fidei Mistianae, eiusque arcanis, nec non philosophicis qua stionibus eum doctissimo isto Gennadio sermonem conserebat, et inter alios quodam die per patriarcheium Obequitans, ubi in&llexisset, ibi adesso patriarcham in Pammaearisti fel exestuo di edens, superqub solium adsidens, multa de religione nostra, facta primum patriarehae potestate, ut libere et absque V perieuli metu responderet, interrogat. Ingenue Scholarius, ut virum Vere doctum, pium, atque catholicum decebat, pro sui mulseria et i,nti mysterii dignitate ad interrogata respondit. Disputatione illa Sullanus non indelecta tu, oam et scripto sibi consignari, et in Turco' arabicam linguam ab Achmete Bermeae praefecto, Mahomet Zelabi commentariensis patre transferri iussit, eo titulo: τῖ σοφω- τατου, καὶ λογιωτοστου κυρῶ Γενναδίου τει Σχολαρίου, γω Πατριαρχου Κωνταντινουπολεως υωὐτῶ 'Aχμοι ΚαδALBU οίας, τῶ πατρος Mοιχουριουτ υλεμπὶ τῶ ἀναγραφέως. minis i iis eruditissimi viri, domini Gennadii Seholarii parriare a Consansimo uos nox mistae, iamilia habuid vero et inculpatisci vitanorum fide. Iurrerogarus enim ab imparatore ἀοmua: Quid creditis vos Christiani respondit ei ad hunc quisequiis modum nandi lata es autem n nrω- arabioam Iinguam ab Atamato Ber ea praetore, qui a metae missi ιommentariansi putre fuit. Historia politica Viginti capitibus comprehensam, et huer

Corale

129쪽

iarer historiam talisaiam Manusiis Malaxi relatam atq- latine vaedam Martinus rusus

edidit, una cim Turciςis Achumatis et Malaxi historia in Turco-Graecia lib. a. Basileae per Leonardum fleuium a s 84 sol et latine in biblioth patrum. Crutas confundit, et cum cruso osseuinus vinitiam hanc cum alio eiusdem ennadii opusculo. alio modo, et sub forina dialogi graece et latine a Ioanne Bilassicano edito, Viennae isso. 8. Cuiu in kriptio est: τοῦ δεσιμνωτατου Πατριαρχου Κωνπαντινώατολε- Γενναδου Σχολαρ- βιβδών συWropis τι κών σαφῆ περιτινων κεφαλ ων τῆς ἡμιετερας πλεω , περι- η δια ει γεγον μυο Ἀμηθοτοῦ Mαχ 'έτου. o su επιγέγραπιταν, πω - Δῖ της σωτηρἰ sa-Θρώπων. ερωτῶ ο τῶ - ο δ Πατριαρχης ἀποκρινεται. Reuerendi mi putriarcia. consantinopolitani Gennadii SMolarii liber bratiis et eis id in istis rapuistis nostrae ei, is quistis alloquium hiatium es eum mera Maestimeto et inferipitimisit: viasaistis fio mi- -n. Interroga Turea patria cisa respondet. Subdit crustus mystabatur, aum aderetur

nadiam, qui post ex guatam a tureis urbem Gis anqui, primus factas It wi patriaσα Habebatur manuscriptus Scoriaci in bibliotheca regia, Monachii auari , Londini Blon deriana, Romania apud Alexandrum Cherubinum, et alios passim. Posthaec Mistius, e Poctvinus hisee libellis obiecit, diluere et Gennadium excusare studuit.J. Ni x Pro conrisi M. uno eontra recentiores nonnullos Graecorum, qui illud eonti meliose laedebant, pro quinque capitistis in eius definitione decretis a log msolidam et eficaeem composuit. v. supra vol. XL p. seta sq. f. 3. te Raanti qums erit pessario cardinalis Nicaenus, ostendit in epistola quadam ad Graecos de primatu Petri, in qua eadem sere leguntur, quae apud Gennadium conscripta sunt, interdumquoiisdem verbis; nec diei potest, primum scripsi Bessarionem, quum eius epistola data sit

anno I463. et Gennadius obierit 346o secundum Panuini Chroni novi liquido pateat, tunc apud omnes eius virtutem claram et celebrem e litisse. Tradit praeeterea in hac versione Gennadii, quatuor codicum ope se adiutum fuisse antequam liber graecus typis ex- euderetur. Primus est adue mas e Creta, relatim que est eum fuisse Georgii cuiusdam Corinthii, viri in graecis literis non medioeriter eruditi, quo eum spis ante multos annos Venetiis similiariter versatus sierat. iter sui Marcelli seeundi papae eum de sua bibliotheca proicit cardinalis Sirietus, testatus aureis centum coemptum Tertius ex Vaticano ab hoc fonte deductus ac descriptus Postremum, sed mam vetustum eommodauit illustrissimus ea inalis Farnesius, ac sine nomine auctoris in imula Naxo, una ex Cycladibus, Ut videtur conscriptum. Exstabat etiam olim manuscripta haec Gennadii vologia in bibliotheea Antonii Augustini eod. CLXIIL De aut fore huius operia satis in syntagmate nostro de viri quo. clesiae, oecidentalis atque orientalia, perpetua consensione I contra Mei

viam et Caryophyliam disputauimus. Miue lector petat, si placuerit.

Corale

130쪽

4. Ea dem vi praede nati e traefatum ad Iosephum Thessalonicensem, cuius illud principium est, κλινοπε- ἐλεαμην σου την ἐπιπολην, primum edidit I Dauid Hoe- schelius a Maximo Margunt acceptum Augustae is93. in to illud post palliarchatura renunciatum scripserat, ut ex illis colligo: ο γἀ ημμυρος καρος - τῶν ἡμεροέρων σχετ λογων, κῶλον δε παντος αγοδῖ - δῶ assum, χἁτιην ἀμορφίαν τῶ γένους ἐν σπαν

ποώματι καθη-ους ἐν γνώο που Θρηνῶν σιωπη - τὴν Στασγωγὴν τῆς τοιαυτης ἐξαίτεισῆα ζαχῶς, ποταν πονευε το Θῶον. utrum unis tempus, et nostrorumsermonum. imo totius boni absit. Fortesque extremam nationis in unaquaque re desermotionem in anguis nos confidenti deplora clarite, et ex hac vita Milionam, pretari, eum id annueris ulmea.

Et in sine tractatus: χεις in κον σῖτον μῶν ἐκ της ,συχίας τον λογον. ab et Assa strum ex quiet ει tranquillitate sermonem. s. Eiusdem χή - τω Βαι in τρισυ ποροιτο Θω. Natio adinam, si ιν presonarum D M. P. Θεὲ μιν πω δυναμε, ἀδιε, καταε. svid. sue , vol. XL p. 377Qet p. 389. HoHJ6. Literas in sepulcro magni Constantini excisas, emcidio urbis et Tureatum imperio obstrusas ad illa tempora, nullique notas ipse primus exposuit, et vulgavit iv. 4voLXL p. 389 et VII p. 69s sqq. ac VIII. p. s. H. y Et haec quidem edita sunt. se Nondum vulgata et Monodia, direpta Consantinopoli per Tureis. Fabius Beneuolentius audiui etiam da Angelo Iustiniam arase, omina, Gebennens episcopo, at ugisse

Monodiam Gennadii eiusdem argumenti, in qua opiose explicas et lamentatur suas tu is orgentis interitum, a magis orarium. v. ol. XL p. 38 J8. Gaulminus Notis in Eusathium de Ismeniae et Ismenes amoribus commem

sis Gennadii opp. posthaec Allatius nr Io-a . berius recensuit, ea supra ad voL XI. p. 39o sqq. iam partim in compendium redacta, partim cum aecessionibus commemoraui. Quare breuitatis studio ea h. l. praetermittam. Illis adde Gennadium C. P. in vita S. Ioannis Chrysostomi, ex qua excerpta facta sunt a Nicone in amplissima collectione et

in eod. coiriis XXXuIL . Monfaue bibl. Coisi. p. III sub finem. Hari.J V Posiminus in Appendi prima Apparatus Quin monodis, Georgii Scholarii in dormitionem S. Marci is supra vol. XL p. 374 nn 9. Reseribo 'erba Posseuini, qui ex graeco Scholarii transtulerat Ephesnicipi 'pi orabis manetiis Ware m. in his thera iasanctam Antonium. Viennae autem Urias in bibliotiam Ner liber de p. eoon Spiritur suam ad Comumtim magnum Trapras intii JU νε- grauim eum altero iuriam argumonti.

Corale

SEARCH

MENU NAVIGATION