장음표시 사용
241쪽
qui sin illo nomine latet, Esthaolle Quis in praesit ad Panopi iam eontra schisina
Graecorum, testatur, horum actorum legendorum copiam sibi factam a celeberr B jugio, qui codicem graecum e bibl. Columnens descriptum accuratissime et cum aliis duobus romanis ollatum, et versionem latinam, assederico Metio ante centum anu
adornatam, cum eo communieauit.
Denique post indices totimi opus Emeregii claudunt perquam eruditae et locuple- tes eiusdem in canones eorumque scholiastas notae, p. 1-a3o. Fabr. Add. Edmunditio ne ii iuris orientalis libr. III. gr. cum eiu versone, ex ossic Stephani, 373. . et Dau. Latinetiui Iu graeco. rom edit et locupletatum a Marquo u Frehem, gr. ac lat. Francosis . sol confrinisa, vol. XII. p. 487 sqq. vel ed. et Lymamn tibi iuris Orient can. etc. cap. II 64s et 8 sq. et lib. II cap. l. p. - aa. H. XX. superest, ut notitiam collectionum latinarum, quam promisi, subiungam, atque ita capiti huic de canonibus ecclesiasticis finem imponam. A, De collection latinis cons mutat. Praenotion etc. lib. III cap. aa sqq. p. 7 sqq. In Gallandit sylloge etc. tom. I. Coa tam diss de antiq. concilior collecti part Il. f. III - XI. p. 7s sqq. - . uris. Fr de iisd pari. II. .pp. I-XIII. p. 3o3-468. et de aliis colle Aionibus, et instis part IV capp. VII. XVlIL p. 6o9-676. - Caroli Sebas Berardi diff. de variis sacri can. collecti ante Gratianum, obf. IV. de collecti vetustis lat. quae peculiaribus ecclesiis adscribunturi p. 7 . sqq. - M. v. de ceteris iat colle fit antegratianeis, priuato quorumdam studio lacubratis, p. 7s4 sqq, in Biblioth der irchenversammi pari. I. p. M. sqq. ubi etiain Ssta iremus et pittis Mit. Vntersechunides oleo Laodic. anons, Mo-18 p. 41 sqq. - I. Gluc, Praecognita etc. cap. III se l. a. s. 17a-17s. ..426.
a Pro antiquissima trinium habendus Odo eam umore a romanas, quem ex codice duplici Oxoniens per Eduardum' 'DBerohardum transmisso, ac Thuano primus vulgauit Urivssus . nisus cum Leonis naam operibus raris I67s. 4 et Lugd. 1Too. Iol. Hic nempe ipsi videtur codex, cuius, ' antiqnioris, Diota leminit, et cuius confusione testatur se impulsum, ut nouam ipse canonum editionem adornaret. In hoc canon vicesimus Nicaenus praetermissus, et canones Sardicthses
eum Nicaen. ita permixti exstant, ut canones Nicaen' numeret XLVI. vel XLVII ut in codice Atrebatensi, quem laudant Ias. amelius notis ad Cyprian de unitate ecclesiae, et lanus opus dialogo I. se aduersus nouatores Anim. 1373. 4. p. II. vel, ut in S. Oxoniensi, XLVIII. Hinc Sardicenses pro Nicaeuis laudat Innocentius I. an. 416 deiunctus, qui solo etiam Nicaenos canone a romaha ecclesia re
242쪽
opim, alibi testatur pro Sardieensi vicissita Nicaenum anonem adduxit errandus diaconus qua de re, et quomodo codex ille nouis subinde incrementis subcinnocentio. Zosimo, Caelestino et Leone magno sierit auctub, et excreuerit in illam capp. XCVIII. magnitudinem, consulere iuvabit laudatum uesnellum dissertatione ad Leonem duodecima et decima quarta tamdem plane collectionem memorat Petrus Pirithoeus qui Dionysio Exiguo iuniorem ratus, tres eius uoluit Stos codices, et post
Dionysium illius facit mentionem his verbis Imperitis euisu exemplaria duo sunt in Bibliotheca Meloia Ballovacen M. Tertium hasti βαε- ameseus Pithoetis, Me titulo: xontinet codex iste canones,cclesiasticos et constituta Sedis Apostolieae Deipit autem a mnonibus Nicaeni eo illi, quibus admisissum quasdam Sordirans synodi sopitulo, sum praefation et suo lana dei. Sequintur unones Carthaginio vis synodi, A v, ritanus, uafarie r Gangrens et aliarem plarium, carthaginiensis plenariae contra Pelagium et Caelestium, Mileuitanae, Chalcedonensis, Antiochenae, Laodicenae, CPolitanae, Theleptensis in Africa, infertis constitutionum imperatorum et pon- eam romanorum solis a tam .ibus rameentii L qui episeopus rom fuit ab a C. 4oa ad 416. ad es Leonem, qui fuit ab A. 44o ad 46i. suis spissis 3 ad Porum , Dorum, Beneuentanum episeopsia, eam mussionem, claudit. Inserta etiam
Faustini presb. fides, libellus fideiraugustini, in illi in Nestorium et variorum ed
a De Gallicana ante Dionysium Exiguum collestione canonum haec Sirmondus praef. ad concilia Gallicana Graecor quidem eanona et dirisanos o nes, quos Dioninus in D p a Milesiona posuit, igno pisolos pontis m, quarum deereia D. 2 sum'
σαρ v. etsi ον dimm redegit, Musa in Jrodisibus fisi sal μὰ nrpis e tam ante Diovinaetatem in oneiliis suis uti solitos Meent inprimis synodi aliquot Dionyso viso mi eius milesiona antiquiores, ut Valentina. Rege s Arelatensis I Agathenses, et '
non ex Dionysana translati ε, quae nondum arat, sed ex altera vetvsiora pud Gallos tum erepta illari a nimirum, vae apud Isidorum Mercatorem legitor, et M Lam . Sisivi in edition e risiorum iunii , fana se interproatione eoniunxit Vs-dimus et ' antiquae uis versonis exemplaria non pavea sum in his optima praεeaeteris notae quatuor, Anteiens, Crebrians, Remen a Fb utensi abr. ConsPUta quernelii dis III de primo se eod. canonum Dionyui Exigui tu Gallicanis
regionii us in Gallandit sylloge etc. I. p. 8si sqq. at cons Ballerin adnotati et sub nexas et adie stas. Iidem Ballerisii l. c. p. o9 sqq. pari. II cap. o. copiose agunt de collectionibus Gallisanis hinc in I. I. docent, vetusos codd. anonum apud Galli-eanos plures priuato studio si conditos, nullum publica auctoritate digestum et editum, idemque agunt de celebrioribus huiusmodi codicibus, ac praesertim de Vatic. Palat DLXXIV. in quo quae continentur, in I. a. p. qia sqq. singulatim lateque explicant in . 3. p. I9 sq. recensent ei d. cod. additamenta in s. 4. p. ao sqq. de
collectione Gallicana in cod. Vatic NMMDCCCXXVII et in I. s. p. 4a3. R. secensent aliam galli mam collectionem, quas exstat in in Colbertino MMCCCLXv, Iid.
243쪽
continebantur, quomodo disserat ab iis quae Coustantius edidit, de tempore loco, et auctore illius etc. copiose disputant. Hari. O Dionio, Exiguus, natione Scytha, monachus et abbas Romanus, rogatus a Stepha. no Salonitano episcopo circa a C. po canones ecclesiasticos ex graecis exemplaribus vertit. quo Aodie, inquit Cassiodorus c. 3. diuin lin. Uu εωινrim Meles romana inmineatis . Scripsit haec Cassiodorus cicca a C. 36. Et Gallis etiam ignotam non fuisse Dionysianam hanc eanonum versionem, priusquam eius exemplar ab episcopo romano Hadriano sub Carolo magno acciperent, atque hac interdum se eue, Si Isiondus probat ex antiqua collatione canonum e bibl. S. Benigni Diuionensis, atque ex aliis eiusmodi monumentis, Caroli aeuo longe anterioribus, in quibus canones graeci promiscue nunc ex Dionysi na, nune ex vetere illa prosemotur istamin enum
es, inquit, illas priseum illam libentius semper stirpessa, ei qua Uvm Learim sine Caroli magni tempora frequentasse, idque declarat intiresera Capitulaσε nigranofeci si eissiam, quod totum grauis antiqtia versonis auctoritatibur refertum es, praeteν- quam is canoniis apololisis, qui nuessario ex Dionysana citantar, quia alia tune illo-rtim verso nulla erat Pos Mae varo favis ab ea deflexere, odiumque canonum Di ni fana cosiactionis per Hadrianam eapam Carolo regi eommendatum amplari ste. Confer Fascias Qvesniali dissa6. ad Leonem magnum et Carolum is Coinu tom. 6. An LFraneor. p. 4 seq. Habet haec Dionysii collectio nones Io Apulosieor, Canones 49. Coneilii Laodiestat,ao. Coneilii Nisami, a Conrisit POL a 4 Ancyrani, et Chalcasine si14. Neoc farisola, at Sardismin, a Q. Gangrensis, 38. Carthag. et diversor eontiliorum A Las Antiocheni, eana prouinci .
Editionem huius codicis Dionysiani, sed ex interpolato, ut videtur codice debemus Christbph. Iustello Paris. I6a8 8. unde in tomo primo bibliothecae canonicae recuses
at Vides se a quasneliam p. 774 seq. ad In s. a. de eius collectioinis praestantia; nune
Leon. Me cons Basierinios iu Gallanti syl Dionysius primus collegerit Mecretales omano- log etc. I. parte III p. 47i sqq. de collectioni, rum pontifimin, ignorauit duas Maleeedentes s Dionysii Exigiti, et ceteris, quae a Dionysio versione. alteram Marii Mereatoris, alteram, prosecerunt et quidem vi post Cassiodori testi insertam interpretationi antiquae synodi Ephesimonium de Dionysio adlatum duas collemonis nae; atque ostendunt contra iniesnellum, ab eo Dionysiana partes cum conti uiata numerorum priorem saltem partem, ad canones pertinentein, serie in canonibus gr. destribunt. docentque, sub Symmach et sorte etiam sub Anastast. II., ab Iustellum duo additamenta, a Dionysio aliena, in texam autem sub Symmacho circ. a. 499 esse ut secuuda parte recepisse, purosque Dionysii eodd. satam. In g. 3. destribunt cod. Vatic Palati stile raros, me cum in istaneis eo ridendos. LXXVII. ut solam primam collectionis con-
244쪽
est, una eum eiusdem Dionysii Exigui collectione decretorem siue epistolariam pontificum romanorum, de qua supra g. VIII. Tituli canonum cum epistola Dionysii ad Steptimum Salonitanuni prodierunt Paris i6o9 8 se e Nic. Fabri codie ad cabeem codicis canonum veteris ecclesiae romanae, de quo statim sum dicturus. 4 Dionysium in plerisque omnibu sequim .dex anonum Caroli M. missus circasu C. 787 ab Hadriano papa et adiuncta reeentius habens decretalohtificum usque ad Gregorium II. de quibus supra pag. is9. quae saeculo nono labente Gallis Nicolaus papa commendauit. Hae est colle 'io, quae apud Burchardum vinus eane mus, et orptis canonum adpellatur a Nicolao L et Leone IV. an si Romanorum dist. rq et ean de libellis dist. ao et cap. a de praebend. exu Continet et haec conciliorum canones eosdem, quos Dionysiana συναγωγή, versos e odie graeco Orientali, quem a Io. Titio dirum, dixi p. 37. ed. vet. et ed nou. p. Us praeterauam quod Graeci coblectioni suae inseruerunt synodum Carthaginiensem, cui S. Cyprianus intersuit, quam Latinorum eo us non admisit, perinde ut nec canones postremos XXXV. apostolicos,
vel quaecumque post Africanos canones apud ilium sequuntur. Primum editus est. satis emendato, iudice Petro Pithoeo, nisi quod in Africano concilio quaedam transposita sunt, Moguntiae Isas fol. in aedibus Ioli Schoesse cum praefatione IO Wen desini data Francosuit ad Moenum, qui ex tribus eodieibus istis illum vulgare se testatus, scribit eanones Epha os XII qui apud Dionysium etiani desiderantur, ex notantum odie se addidisse. Titulus collectionis in editione Moguntina est Canones
apostolorum, uerum conciliorum consitationes, deerata pontificum antiquiora. Sed a Fianc Pithoeo, qui nomine suo praeterito, curauit editionem Parisiensem a. 6o9. 8. deceanonum vetus Guyga romanae cum eiusdem Francisci Pithoe eruditis notis
splendide recuses est Paris. 1687. l. additis Fulgenti et Cresconii breuiationibus ea- nonum, quae in priore edit Parisiensi etiam subiiciebantur, et Petri Pithoe fratris
Φ, miscebtinet inartem, aliae diuersam a seeunda, quam
Dionysius secundis euris digessit. In cap. tertio de ollectione additionum Dionysii, potissimum ex codd. Vatic ΜMMMMDCCCLIV. et allieellano berius declarata sed omnium, quae Bal. mn de ollemoue Dionysiana docte lateque
4Isputarunt, commemoratio aliena videtur a no
log uniuers tom poster. p. s8 sqq. et p. 76Ο.ge cod. ab Hadriano P. R. Carolo M. dato. -
ea disp. de collessit. Dionysii Exigui, in eius
opp. -- Asseman. in bibl. iuris orient caiion. lib. I. cap. q. p. 57 sqq. ubi quaedam Basseriniorum iudicia reprehendit. -- pitust in Ge- hievia des hanon. Rechis p. 134. Rq. 43 sqq. Isi sqq. ubi in nota quaedam contra Balleris. x Ernesti bibl. theo, tom. IV. p. 38o sq. add
Part. XVII. p. 8a.-39I. copiose disputat iudieatque de eius colles et contra Spituerum cum Benuigio in omnient de collectione canonum et decretoriam Dionysiana, dominationis pontificiae fiutrice, Lips. 769. 4. studii partium. ad
auctoritatem pontificis rom stabiliendam, Dionysium facit reum, et in quibusdam aliis discedita pittiero ac alterinis, te. - Cel Gisia in Praecognitis etc. V. III. feci. 2. g. 7a. p. 427. sqq. C. G. F. I lah. Grund atre der irehen-gesch de N. T. pare. II. p. 3o6 sqq. e. Dosm Lahies in Praeeogniti iuris eccles niversi Viennae I77s. g. cap. II. I. 26 de Diouysii cod. S. v. de eius auctoritate, p. 3'. sqq. Hari.
245쪽
miscellaneis ecclesiastieis, in quibus I. opusculum de graeeis latinisqne antiquis bibliorum interpretibus, auctius quam anno 6o9. 4. Carolus Labbeus inter Petri Pithoei opera ediderat p. 34a. Nicephori Pes sichometria, siue eano libro amscripturae S. graece et lat. p. 36T. 3. Historia controueritae vςteris de processione Spiritus S. p. 3ss. 4. Fide Isatis siue Isaac ex Iudaeo, cuius meminit Gennadius
cap. 6 de script eccles Incipit quisqvejum se omniasu sunt p. 362. s. Polycrates de martyrio S. Timothei, discipuli S. Pauli, apostoli, primi patriarchae Ephesiorum metropolis Asiae, ex acti synodi Ephesinae latine, incipit multi multas hist
ria et vita p. 366. 6. Ordo Cameraeenus et Atrebatensis Mesare, qualiter diebus dominicis vel finiuitatibus sanctorum agendum est p. 368. 7. Sortes apostolorum ex eouectione synodorum P. Pithoei p. 37o. 8 Catalogus synodorum ecclesiasticarum et epistolarum decretalium ex collectione adhuc inedita Petri Pithoei p. 374-386.9. Dissertatio de anno romano, tam prisco quam Iuliano et Gregoriano, seu potius Liliano p. 386 389. o. Λbbonis, abbatis Floriacensis, circa a C. To. Apologeticus aduersus Λmulphum epis Aurelianensem ad Hugonem et Robertum reges Franeorum, ex bibliothecam Claudii te Peletie p. 39s-4oa. Eiusdem Abbonis et aliorum quorundam epistolae XIII. p. oa-4a9. Formulae antiquae Aliaticae XXVIL p. 434448. F r. Hariarim tribus codd. usus, in concit German. tona L qui p. 13 I. memorat cod. vet. aeuo Caroli M. scriptum, sed alteram cod. sui partem omisit. - ConfBacteris. Fh. l. c. pari. III. cap. a. om. I. assandi stilog. p. 483 sqq. ubi singillatim et distincte agunt de discrimine Hadrianae collectionis a Dionysiana, ex addita. mentis potissimum orto, atque de codd. Vatican praesertim de eod. CCCXXXVII. qui quaedam peculiaria in prima eanonum parte continet. In ead Gallandit sylloge I p. II9 sqq. Conflavi de eadem collectione. - Diserimen Hadrian. a Dionysanaeeolle si et additamenta in utraque Hadrian colleet parte aliaque et p. 78 in nota L editsones indicat Spitiarem Gesch et g. s. p. Iro sqq. -- Io raris Ru Iph de die can. quem Hadrianus P. Carolo M obtulit, Erlangae 7sq. 4. - Εiuad noua commentatio de eod. anonum, quem Hadrianus L P. R. Carolo M. dono dedit. Eralangae 777 8. cons Erlang. gelehrte Animis. a. TIT. r. Iv. p. II, sqq. -- vias. Praenoti ete. I. p. 493. R. tom. II p. 6s R. ibique schorei noti is in Praecognitis iuri ecles uniuersa, cap. II. ι. 33 p. a. q. de hac collect et altera,euius auctorem Agilramnum esse putat, ad aliorumque testimonia prouocat. - cel. Glitia Praecognita etc. p. a8 sqq. qui obseruat in oelli et H. Iustelli bibi iuriacan L p. 97 sqq. t. in Harahemii tom. I. onca Germ. esse collectionem Dionysio Hadrianeam, non, puram Dionysianam βονι sanitome sine eo endiose traditio eanonum, quam Hadrianus pontifex Carolo magno traditur Romae obtulisse a C. 774. edita primum ab Henrico Canisi toni V lee . antiqv. Ingoli ad ι 4. 4. p. 443. at in ed. Baseag. s. Thesauro monimentori cohiom. II p. 66 sqq. deinde in tomis conciliorum Labbei tom. 6 p. 8oo et Harduini tom. 3. p. so33. recusa, in qua canones apostolici XLV. Ancyrant XXIV. Neocaesa,
246쪽
Carthaginienses XXXΠI. . diuersoriam Africanae proujnetae his diuersa
sunt eupitula LXXX de episcoporum iuribus, quae ex graecis et latinis canonibus et synodis ronaanis atque decretis praesulum ac principum romanorum sparsim collecta, Ingilramo Medio inatricae urbis episcopo idem Η rianus 'hpapa Romae ii adidit a C. 8s quae cum Antonii Auguistini notis leguntur in tona tertio conciliorum iniis. I6I 8 p. 436. et tona. l. Labbei p. 828 et sine illis notis tom. III. Harduini p. ao6i. Illorum auetoritatelai, quibus obtemperandum libenter subscripserat Hine- martis Laudar-is, adspernatur Hrnomai Ramn in c. 4. om. a. pr . Is etc. 36. p. sis.
6 Fu*ιntii errandi diaconi Carthag. qui circa a C. 34o claruit et cuius praeter Cresconium meminit Gratianus dist. 63. breuiatio e canonum eclesiasticorum,
x is integram ollectionein, non epitomen obtulit Hadriamis, uti, motantibus alteriniis l. c. p. 49I. Simon SMOin VIII col. 6s tom. II. concit Gas pag. 27. iam obseruauit, qui, ,, atqui constat, inqiiit, oblatam fuisse nou epitomen, sed intefram collectionem tum anonum, ex quibus epitome illa deinceps conflata est, tum decretoriim etiani pontificum a Siricio ad Gregorium iuniorem. Harc
ν Vel potius Hadriano obtulit Inoiramus.
Vide Baina. . . praef. ac Anton Augustin. de emendatione Gratiant eumdem iii notis ad Λnton Augustin. p. 49i. 492. et Carolum is Cointasom. I. Annal. Hi comm . m. q. Fabric. De auctore huius eoisectionis 'ariae sunt varia. arum doci sententiae. Alii, iique plures, in his Douiatius, Hadrianin ipsum suisse auctorem, perperam arbitrantur; alii, ut Balazius in praefat. ad Augustinum, loco a Fabrici citato, etiam Lahie loe paullo ante disr. . oitato, mpenin diss de capitul viugo Hadriam, aliiqueo Angeiram num potius auctorem faciunt, ςoepti nonnullorum codicii inscriptiones alii eam collectionem ignoto compilatori adserunt, in quam opinionem iam inclinauit Blandesius in Pseudo Isidoro Protegg. eap. V. p. o. eam vero data
opera adstruxit Car Maseus in pectiliari diare. de Capitulis, Hadriano I. papae vulgo tributis, adiecta eius commentd io decollecti Isidori p. aaI rec in Gallandit syllose tom. II. p. IsI. sqq. statuitque, et probatis itinentis, illa capitul iis multo ante a. 8 s. ex seudo .isitiori decretalibus, et ex eapitularibit Benedicti Leuitae fuisse depromta atque Hadriano supposita, ad fidem iisdem pseudo decretalibus concilian. dam cui sententiae subscripsisse videtur Schoreus in longa nota, in qua superius scripta paullo latius explicat, ad Douiate Praenoti lib. III cap. M. tom. II. p. 81 sq. 'Douiat autem de iis capitulis et Angliminii pag. 64 sqq. plura subiicit. Spifuer in Mevselii Geschichtforsther, pari. IV. p. 92 sqq. in comm peculiari inscripta
mum vulgarem de Angliramno et ortu capitulo. rum sententiam breuiter repetit, ablegatque adHOrrimi. eommereret de adpellationibus vid Con- cordata nationis germ integra, variis. additamentis illustrata, toni II. p. IV I. Tum docet,
sub Carolo M. Angliramnum illa apitula conficere haud potuisse, adeoque nec illum, nec Hadrianum ipsum , sed probabiliter episcopum quemdam in dioecesi Moguntina, neque tamen Riculphum, antequam episcopatiun Moguntinum esset adeptus, uti Doniat. l. c. p. 6s opinabatur, suisse eorum parentem aut compilatorem, et, quod illius impostoris fuerit consilium, curatius inquirit. Add. Basierinios de antiq. colleci. et pari. III. cap. 6 p. 333 sqq. torn. I. Galland.
247쪽
pitulis CCXXXn ' contrahens praecipu/, quae continentur canonibus conciliomam a uenon . inquiritani, ia tiochmi, Curthuginiensum, ollensis siue niten'D, Conjuntinopolitani, Gangrenyis, Hipponevium, Incevis, Laodie sis, Macrianeno, Mara-- Us, Mazarmensi , Nileuitani, Maeni, Maecaesarien , Sardiemin Septimu-κieenser, Sustetuleros, Tenitani et tis inani, et denique Zactens ex epistola Siricii
papae. Variis naeuia scatere hanc breuiationem docet uernesitis differt. XV ad Leonem Magnum p. 738. et pluribus osteissurus erat Franc Florens in noua Fereandi edititione. Himus edidit cum Cresconio, de quo mox Franci Pithoen ex codiee S. ecclesae Treeensis siue cicassinae Parii ess88 8 deinde ad calcem codicis canonum ecclesiae romanae Paris. 6o9. . Inde cum Dionus Exigui collectione canonum cirrisoph. Iusellas'aris. 16:8. g. Hinc post Antonii Dandini Deserra editionem, 'Augustorii Pictonum I63o. 8 in qua indiculus breuiationi antiquus cum notis adne sti- tur, et post editionem Petri Mane Chi tum L Diuione I649. . recusa est haec breviatio in tom L bibliothecae canonicae oelli et Iustelli tom. I. p. 18. Paris. 16 6 I. l. et in bibliotheca patrum Lugd. 677. tom. IX. ex Chifleti editione et cum codice canonum ecclesiae romanae et P. Pithoe miseellaneis ecclesiassicis Paris. 1687 sol. FabriCons de Fu exuis et Cromnis supra ad . vlII. r. Io. II. et ΙΑ. Ian. Hanc Amutefer a Salvason notae et animaduersis ad indiculos ecclesasticor canonum Algenti Ferrandi et refroni Afri quibus in hac repetita edit subnexae sunt Petri r Chi iii notae in eadem Fulgenti Ferr et Cresconii opusc. praemissus est
intextus tam eietandi breuiationis canonum et Cresconii breuiarii camnum, in Meremaam thesauro lucis eiu et canon. tom. I. p. 33 238. Harcet Compendium fuerorum canonum, quibu ecclesia praesertim Hispanica regebatur ab ineunte texto saeculo usque ad octaui initium. Hoc primus edidit illustriss cardinalis Iosephus Saena de vivire tomo tertio collectionis niaximae conciliorum Hispapiae, Rom. 1694. sol putatque esse ipsam, de qua iam dixi, errandi breuiationem, sed aurum atqde interpolatam, additis conciliis et deeretis post Ferrandi obitum sanei tis.s Crasoni Sue o fronti, episcopi Asricani, qui cire annum Christi 69o vixit, Con dia fibri eanonum, siue breviarium anonicum ad Liberinum epise per titulos CCC. ' ex canonibus apostolorum et Nicaenis, Ancyranis, Neocaesariensibus Gangrens bus, Antiochenis, Laodicensbus, Chalcedonensibus, Sardicensibus, Carthaginiensibus, nec non ex decretis praesulum Siricii, Innocentii, osmi, Caelestini, Leonis e et
Gelasii. Editum primum a Francisco Pithoe a. I 88. cum Ferrandi breuiatione canonum, et cum eadem in editionibus supra memoratis toties recusem, etiam in tomo primo bibl. canonicae oelli et Iustelli, bi etiam duplices indices harmonici inae randum et Cresconium exstant, et in adpendice praeterea p. 33-IIa eiusdem Cresconii
248쪽
COLLECTIONES LATIME. VN. I. p. 6s 66sba taxonum, eanones ipsos et decreta eodem idine per titulos trecentos descripta exhibens, ex codice MS bibl. Claronaontanae S. L . I eodice S patrum ur torii romani abillonius pag. 69. itineris italici repprit 3nc notam eoniordia canontim a
Creseonio Afrisam episcopo . subb capitalis tracantis. Me nimirum Crefconitis bella et victoriar, quas Iohannes 6. Patricius ama Afrisam a Saraeenis insit, Aeramε-- tris vestas defert sub libris. Fabr. Cons paullo ante ad nr. 6. inprimis Cous ante Balterinos, supra ad 9. XVIII. nr ii citatos item Spititer. Gesch de han. Rechis P. I 6 praecipue p. 164 sqq. - Η P. C. Henhe disp. de Crestonii concordia can. eiusque cod. S. Heimst. 1788 4 et in uis. Acadd. p. I6s-I98. cuius argument expositum est in Erlang. gelebri Anmerk I789 p.79. ιυpara Raloran. l. c. p. 386. S. VII. ubi, quomodo nou editio operis integra ad fident eodd. qui illud breuiarium integrum continent, exigenda sit, scite docent, de numero capituloruna bene monent, et, retinenda, aiunt, est viilgata diuisio in capitula tercenta, quae pleriρque et vetustioribus codicibus
comprobatur. Quod si duo codd. Vatic MCCCXXXXVII. et Vatic palat DLXXIX. diuidunt in papitula CCCI alius autem cod. Heimstadiensis, laudatus a Fabricio diri vidit in capitula CCIII. id ex eo accidit, quia num aut alterum capitulum partiuntur in duo, sicut e contrario in S. Vatic regina DCCCXXXXIX. praeseruntur capitula CCXCVII. quippe nonnulla in unum coeunt H νι9 Martinus, natione Pannonieus, ex Dumiensi abbate Braeearensis in Gallicia Hispaniae episcopus, capitula LXXXIV. ex orientalibus synodis collesit et ad concilium Lueense
a C. fra misi, qua in synodo etiani Braccarensi II a C. Ta probata sunt se, infra, in recensione concilior editt. a. ra. μα Citantur a Gratiano his titulis exfynodo M artini papae, ex roncilio Uartini papae axes Miso non confundenda cum connitio Martini II papae romani, habiti Romae contra Monothelitas a C. 66a cuius meminit Beda lib. . histor Angi cap. T. Citantur, ut notat Petrus Pithoetis, in ordine cel brandi consilii apud nonem Carnotensem pari. 4. cap. 246. et apud Bureisurdum in fine
ex syi rodo Splegonflandiensi aut potius ex concilio Toletano IV. ' Vide Am4 flum oralem lib. XL histor Hispan cap. 4 fol. 6. verso et lib. XII. cap. 4 sol. IaT. --ginium ninonensem lib. V. histor Franeor. cap. 387. et de virtutibus sancti Martini cap. I. Item vide Tollatanum concilium X tom. 6. Labbei p. 467. In Martini m. pitulis nihil adsprtur ex canonibus apostolicis, ' sed ex Nicaenis, Ancyranis, Antiochenis, Laodicenis Neocaesariensibus Gangrensibus, nec non Carthaginiensibus, Arelatentis denique et Toletani concilii, ac Braccarensis atque Agathensis. Etiam ex pitularibus cap. 63. Prodierunt haec Martini capitula in conciliis Hispaniae, Garsiae a Lovis an Is9, et in Card. Aguiris tom a pag. 3aT. In conciliis Labbei tom. 6.
p. 9oa siti et Haianis tom. 3, p. 391. ac mansi tom. IX. col. 846 sqqd xstant etiam eum Io Douiati holis in adpendice ad tomum I bibliothecae canonicae oellis Iustrili, ut supra P. I anhorum. Vide s quoque Petrum da uaria VII. 38. o. de
249쪽
φLXL p. 66 AMONUM ECCLES. 3ν de Coneordia sacerdotii et Imperii, et Quesnaliun disy Ia ad Leonem magnutis pag. 637 sit in Gallandit syllogei p. 73 a. q. ubi vero et p. 99. X. v. Balterin offflet de Martino ipso ad sanctorum o Martii, et de ceteris eius scriptis Nicolaum -- tremum in bibliotheca veteri Hispana lib. IV. cap. 3. Fabr. Balleris pari. IV. cap. a in sylloge Gallandit, tom L p. 378 sqq. ubi etiam contra Quesneli aliosque quaedam adnotantur. - pistis in Geschitate des han. Rechis, os . . I99 sqq. de illo Martino huiusque ollect canon vel capitulorum, in duas secti diuisa, perite agit, et ostendit, Martinum capitula in sim priuatum non solum ex graecis synodis, sed etiam ex latinis excerpsisse, interdum canones mutasse, ac nullius synodi omnes iaOnes integros compilaste; quod autem in nonnullis codd. inscribebatur, apitula mi lini papae, ultimum voc per ignorantiam librariorum additum fuerit. Negat autem Spittier contra Lopea de Bastera in exercitatione historica de antiquo codice canonum ecclesiae Hispanae, Romae i738. . qui capitula Martini paullo correctiora, quam Iustellus, edidisse dicitur istam ompilationem fuisse antiquum genuinum ecclesias Hispanae codicem canonum, atque in synodo Braccarensi II. probatum verba enim in Mansi tom. VIII. col. 837. reeitatis ergo apitalis, quo ne prolixitatem facerent, Hr gesis non sunt inferis , docet, non respicere Martini capitula, sed, uti ex connexione perspiciatur, capitula primae Braccarens synodi, ab capitulis Martini valde diuersa in Mansi tom. VIII. col. 7 7 sqq. Add eumdem Spittier . 6. p. oT. r. 4a. in recensione collectionis Hispanicae cel. Glae in Praecognitis etc. cap. III sect IL9. 73. p. 432 sqq. qui alios quoque v. m. laudat, et Sehroee in chrimiche Rirchengeschichte, pari. XVII. p. 39a sqq. qui de illo Martino eiusque scriptis, praesertim de capitulis etc. multus est. Ἀσιro θῖ rus Hispalensis, a C. 633 defundius, de quo sis idem e. Ani is lib. v. c. . et Ha taeni in actis sanctor. ad 3. April. et Io Mabillonias in saeculo secundo B - nedictino, et ipse Fabr. noster in bibl. med et inficiatin tom tu pag. 83. sqq. d. Mansa post Dionysium Exiguum eoneiliorum et decretalium collectionsin et ipse contexuit, quam deeratum canonum Tristemius adpellat, cap. 32 de scriptoribus celes et vincentius Bellovaeensis XXIII si speculi his . librum epistolarum decretalium
romanorum pontificum, canonumque conciliorum, ex quo Iuonis et Gratiani decreta
fuerint excerpta. Huius videtur meminisse ipse Isidorus lib. VI originum cap. 6. ubi post commemoratos quatuor synodorum canones sed et Ii qua, inquit, Iunt concilia quae sancti pareas spiritu Dei plani sanxerant, pos istorum qinitior auctoritatem omni manent stabilita vigore, quorum ges in hoe opera rendita eontinentur. Diuersa est haec collectio ab illa Isidori Mercatoris, de qua mox et supra p. IA. d. et et ed. nov. p. 139. Sed de ista adhue inedita Isdori Hispalens ita Steph. Bal ius praefati ad Reginonem Prumiensem Dionyyli sudium imitatus posea o Isidorus, episeopus Bissipalmin, quipraeter ea, quae in eoAemone Dionysi eontinentur, etiam diuersa Africae concilia, tum Grilitanas et Hispanisas synodos in suam transtulit, o sola quoquo inferεns eortim ponti cum, qui pos Damasum romanam eat εὐ- tenuerunt, quam ob
Actionem poserorum diligensia auxis Ais concutis, quas habita in Hispasia sum pos tem-
250쪽
pora Issiam Vrδεναι unum eine mi illius ax-plar vir in is muri excinentissimus in omni genere lavdis Antoniur Aura sinus, archi seopus Tarraconavis, sindipsum fortassis, quod etiamnum sotat in bibliotheca retiyis Vrgesiens in proviseia Tarra-mnens, in quo pisola romanorum pontistetim nasia osam anta Damo a Siricii
xi ori mereatoris, siue Peccatoris velfuicumque demum auehor fuerit, praeualentis romanorum episcoporum potentiae, iure te iniuria amplificandae studiosissimus, Moguntinis praesulibus Ricolso et Olgario, non perinde Rabano, probata collectio
iam post a C. 8oo praeter epissolas decretales maximam partem commentitia pontificum, de quibus supra pag. 14 seq. med. vet. et ed nou. pag. 6I. complectitur sanctionum ecclesiasticarum farraginem a canonibus apostolicis ad concilium Hispalens secundum a C. 6ιT liabitum, saepiusque prodiit ab a Isa4 in conciliorum tomis, licet parum distincta pariumque sincera, V pag. T. d. vet. et ed nou. pag. 163. monere me memini. uctor ipse in praetitione, inprimis conqueritur de codicum et interpretationum varietate, sed iacinia conturbat, quia diuersas interpretationas mνias sententias f iunt, et sice unus μου sensear diuersae tam. n sunt enuntiae, aliae Iongiora at alvu breviores. Ea ver concilia, qua gurem sunt edita stilo, amplis quam triplicita aut quadrupliciter intre stata atqu conferi a reperimus. Deinde ordinem et rationem operis sui exponit his verbis: In incipio vero voluminis huius, qualitere ellium apud nos celebratur, ομimus. - - Denique prome sorum auctoritatem etiaris concisiis praeposuimus canones, qui dimnsu vosoloriam, sita ari istisdam πο- emphi dieantu , quoniam plure so recipiunt, et sancti pareas eorum sententias syaodali auctoritate roboraverunt, et inter canonisas m erunt consistiti ac Deinde quartim iam σψροι-- durata virorum possieoram inferiamur, id es, Clementis, Anaelati, Marsi et ceterorum aposolicorum, qua potuimus hamnus reperire epistolar, usque ad Sil frum papam Posmodum vero Nisamam synodum constitiamus propter auctorit tam si dem magni concilii Deinceps diuersorum conciliorum graecorum e latinorum,
flua quas antea, in quae posmodum facta sunt, suo oriis numerorum a temporum, rapitulis suis distincta sis huiu volumisis spectu lammas, stibiletanta etiam reliquid .ereta praefulum romanorum usque ad sanctum Gregorium, et quariam epistolar ipsas, in ovibus Fro culminasHis apostolica non impar miliorum exsa auctoritaticataIogar conciliorum si auctorum, suorum soli monii Uido eur Hypobo Iimaeus viis uriam monauli prolemmenis ad Pseudo. dorum pag. 17 sq. In dexa I. VIII. Mithrea addidi it Fabri no landi sit L p. 43 sqq. ibid. p. sas sqq. Bam