Ioannis Alberti Fabricii, Theol. D. et prof. publ. Hamburg Bibliotheca Graeca, sive, Notitia scriptorum veterum Graecorum quorumcumque monumenta integra aut fragmenta edita exstant tum plerorumque e mss. ac deperditis ab auctore tertium recognita et

발행: 1790년

분량: 822페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

41쪽

stri uiuo Her ire is remur Hearmina, eaque suauissima, varii nec inelegantuargumentr, quandoque litte-omin sui edeiida penes me conserito, et ne talia fingere

videar, navium argumenta:

XXI GEORGII ano sphemi, PRAEFECTI AFRICAE ad misister gaxmndria

quae a catiatica uelisa deferarant, graece Romae seruari in Vatieana refir Gesinerua, et Pos sevinus. v. Mont M. Bibl. biblioth. vi. p. ra. A Memini Robertu Constantinus in bibliotheca. ue rem tamen illius seripti Georgius non esse, sed Maximum Homolog tam titulus ipse per se indicat: ἀε-- οναχῆ τῶ Ομιολογητε ἐκ προσώπου Da σι ν τῶ Πανευφήμα Σαταρχου Ἀμικῆς πρου ἄσκητρίας αποιτασας τῆς καὶ λικῶ -κλη ἰως μ λε,νιεια Maxim monachi Homologetae, ex persona metii uneuphemi profecti Africo ad moniatis Alexandrinas, qua a athostea re a defeemunt. P. γω μι- ἄμην.καὶ - ου Θῶs ἐτηριχθω καλῶς - αι uireαΘετευ χειν τάς τῆς μυχῶς βαισω - Logi in bibliotheca Barberina. - Similia sunt, se quae alii scriptores celebres ex persona aliorum scripserunt, de quibus nos alibi. -- XXII. Georgios monachos historiae celesiasticae scriptores plures fuisse, nemini dubium est Matthaeus Raderus Not in Viisus ' sancti Ignatii, patriarehae Constantinopin itani

αα Prodiit inter operi S. Maximi eom. s. an Prodiit Insolstad r6I4. 4.336, 34a edente coinbefisio, Paris. 167s ses. Fabr.

42쪽

litani a Nieeta Paphlagone scriptam tres cominemorat, quos penes se esse scribit. miserea, quae salom ad oram notauri placuit quoadam Otar ex Georgio Hamariolo, qui lares es a Georgio Synean Tarasi , quamvis in romte nomen Syneesii praeferat diuersus tum Georgio monacho qui thronicon scri t, quod a Panuino lavdatur, tamets ehronison sit Georgii noman praeferiptum non haheat Tres enim diuersor Giorgio monachos manus ipsos partim ex Palatisi a Besorum, partim ex Augusana bibliotheea inaditos omnes, ne translatos hactenus metum abeo, conferoque Discrimen tamen inter eos nullum adducit pleraque etiam obscurius prolata nobis diuinanda reliquit saltem illud tacere non debuit, qualiam ratione Hamariolus Syncelli nomen praeserεt, et Georgius alius, qui chronicon scripsit, et laudatur a Panuino quum Georgii nomen non habeat, Georgius sit. Et cum anuini locum subliceat, rem nobis apertam forte per se, dissiciliorem reddit. Vtinam nobis vel eorum historiae exordia, vel terminos praefixisset; sic enim historie praedicti dilucidius innotescerent. Quare de nostro, si quid id fuerit, ut rem implicatissimam extricemus, aliis quid in medium adseramus primumque de Synceus, deinceps Q Hamariolo, tandem deurito, si est, nam uti de primo, et secundo nulla dubitatio est, sic de tertio conie stura non leui haesitare poterimus, disseramus.' - XXIIL Primus ergo est GEORGIUS MONACH , et BBAS, ab ossicio, quo

Tarasio patriarchae inseruiebat, MNCELLUS, veluti nota sibi propria hoc cognomine ab aliis discretus. Quid ossicii nomen prae se serat, ex aliis sumseris Syncelli pro fide catholica certamen et in ecclesia dignitatem tetigit Anastasius bibliothecarius in praefatione hist . eeclesiasticae. ILocus iam pxscriptus est supra in not. v. ad vol. VII. p. 437. Ham e Breuiariam taronographisum ab ipso orbe condito ad Diocletianum quod ultra deducere morte praereptus non potuit conscripsit Syncellus. Syncelli eod. in bibl. Citiensi eod. sub titulo Georgii monachi chronicon a Iulio Caesare usque ad Diocletian imperatori non esse G si Syncalli, sed Georgii monachi amariosi, caliger in p. 391. p. 6TT. osseudit. -- Vanaiis inter codd. Iulii Iustiniani fuerant Gsorini monachi historia ab Adamo ad Romanum Diogenem, atque Georgii oeeummisi et Simeonis magistri historiae ab initio mundi. v. Moni ac diar italic. p. 433. Hars Synollum in hoc volumen uniuersam Eusebii elironologiam sine ulla verborum i mutatione transtulisse; et, quemadmodum Eusebius se Africanum, et alios, qui ante eum huic scriptioni manum admouerunt, castigabat, quod multa aduersus veram temporum rationem sciscebant, re ipsum Euiebium Georgius iste,ncellus, ubi, quid ille paulo ianius a vero dixit, aut iacit, ita exagitat, ut, ubi sur

venit,ir AEPolitano, Hesivicto a to6 conser, si syneello addidit Ioeum Theophanis de Syneelli

plaeet, quae de seorsio mcello eiusque chro studio, diligentiaque in eontexenda historia cumnte dixi volum. VII. p. 4s7 sqq. Fabri ubi de versione Iae Bullarat, siue rectius Io. De B Georgio Syneello, eiusque continuatore, Theo ' Aardi, v. supra, ' ot. c. ad via. VsL p. 461. phane, et de codd. atque edd. iam, quae neces et loca cedrent, s. Ioan scylitzae tu prooemio, saria notatu viderentur, prolata sunt. inllatius ac Mich. Glyrae in fine partis tertiae Annalium. posthae ostendere studuit, seors Cyprium, de quae vetiit Ioannicius Carinnus tu Flor..c. 113.

Corale

43쪽

veniri ob minem sine eerba obiurgatione, aut contumelioso die o dimittat; rim etiam a remis adpellat, adnotauit non male Iosaphvs uigor in Eusebii chronicon, et ex eis Gam Icumnas offla de histor graecia lib. a. cap. 4. Eum merito ab Eusebio dissentire sepe saepe etiam immerito, Iosephus passim conatus est ibidem ostendere, cui vi in multis subseribes, ita in pluribus meram animi contentionem agnosces. De illis, quibus plus otii est, iudicium ferant. Euenit porro, ut exseriptorum ineuria, vel legentium taedio, et sollemni ae misera seriptorum conditione, , ut pars anterior operis, qua a mundi exordi res gestae ad obsessam a Pompeio Hierosolymam, vel ad Iulii et Augusti principatum enarrantur, in auctore exscribendo omitterentur adeo ut vix uno, vel altero loco inueniatur m a Pompeio, et Augusto bique. Hinc nonnulli nullam aliam syncelli historiam praeter hane posteriorem agnoscunt. Plerique etiam, quum nullam aliam ab orbe condito Georgii historiam praeter Immarioli deprehenderent, et scirent, Syncellum ab orbe eondito opus inchoasse, ama toti sententias pro Syncelli, ut alii quoque Theophanis parili fuco diuendunt specimen 'huius rei esse poterunt excerpta sub Georgii e Syncelli nomine ex illius chronico a Dionysio Petauio exhibita post Breuiarium historiculis Nicephori patriarchae enim, ut vir ille animaduertit, falso Georgii nomen prae se serunt, quum sint Theouhanis. At ipse Georgii Hamarioli aesti, non Theophanis, deprehίendi. Quod inde etiam melli negotio haberitoterat, quando in illis nulla annorum distinetio, nulla temporis delineatio, sed rei, ut se habuit, plana et continuata narratio, quod praeter institutum Theoplianis est, qui omnia annis concludit, ut uno obturu conspiciatur. Et ne alios in crimen adducere videar, ipse egomet in Syntagmate meo de Engastrimytho olim edito sententiam de ea Hamar. toli, Syncello, errore non leui adserui multa itaque sub Syncelli nomine, quae Dieophanis et Hamarioli multa sub Theophanis, quae Syneelli et Hamarioli multa denique sub inmarioli, quamuis non ita saepe, quum auctor in promtu baud fuerit, quae syneelli, et Theophanis sunt, laudantur Et hi tres auctores, quando non omnibus . pateant, apud recentiores confunduntur, et unus alterius saepe numero locum occupat. Quid Georgium Theophanem ossii reseram Plura rapit calamus, dixit ille. Ego dicerem, plurima typographicorum amanuensium incuriam confundere, plurima ex recta scriptorum semita in prauam distortamque nulla poena notrudere. Fraudem in hisce Georgiis aperiam, ut suturis temporibua, suis quisque plumis. alienis abactis, praesulgeat Caussa erroris fuit, nomen illud monachi, quasi cognomen Georgiis addictum, quod recentiores parum aduenenteε, unumque Georgium monachum historiarum scriptorem opinantes scripta omnia ad unum retulerunt sPrimum ostendit

Corale

44쪽

Allatius ei, ores Possetiis in Adparatu eommissos, dum Georg. Immariolum eum Georgio Syncello et patriaresia Tarus consundsi et historias ab illis conscriptas licet diuersas ac varias commiscet. Codex avaricus, cuilis osseuinus meminit, hodie sec. H. Hard in Aretini Beytrage etc. a. 18o . part 9. p. 3o. R. numeratur CXXXIX. et est inscriptus Γεωρ- γυ συγγέλλου παρασίου του ἁγια3τατου πατρια ου Xρονικον συντοριον ἐκ διαφοραῖον χρονο γραφων M. ἐξη γητῶν συλλεγώ κέν συντεθεν πο γεωπίου ἁμαρτωλοῦ κοναχῆ. Προλογος Incipit: πολλοὶ τῶ εξο φιλολογοc cci Hares de hoc cod. valde mutilo in ipso prologo. in quo Hamarioli historia usque ad Constantinum edi Romanum continuatur, plura disputat, animaduertitque, male hic Georgium Hamariolum cum Georgio Syncello confundi, licet id titulus innuat. In fine autem, iste, ait, Hamariolus a me latine versus et praelo paratus est:

mundθ, usque ad regnum Nic Aori Bolaniata ' I, osas manuscripta manetiis in hibliotheea sanctorum Ioannis, et Pauli, et apud Diegum missim Caesaris legatum ibidem. Vide, sidem ' qui infra Georgius Pachymerius nominatar; nam et i e monachus hisoriam quandam se κ'fertur cuiusnam ea historia Georgii sit, diuinare non possumus, et certum est ex commemoratis superius, nullum ad Bolaniatem usque historiam suam produxisse. Nisi id adfirmaremus, alium quempiam ad historiam Georgii, quicunque ille fuerit, quae deerant ad Bolaniatem usque de suo, vel ab alio scriptore adiecisse. Ridiculum praeterea est, similem auctorem Pachymerem fuisse, quum Pachynaeres non a principio mundi historiam inchoarit, neque plurium imperatorum res gestas, sed Michaelis, et Andronio eius filii Palaeologorum tantum, quando etiam ipse rebus intersuit, prosequutus sit, ut infra dicemutas J Syncelli itaque chronico potiore fui parte mutilam visebatur in bibliotheea Antonii Augustiui cod. XXXVL Georgii monachi Syntilli Hronographiae epitoma a C. Iulio far, ad Diocletianum, M. Ssquitur chronographia Theophanis ad Mehaelem, et Theophytisum eius Altini. Eius chron. refertur ad Theophylactum, sicuti in praeeedenti nota, non ad Diocletianum, a Theophans monacho continuatam. lndex manu seriptus. Et sortasse idem erit cum alio eiusdem in eaden bibliotheca, ut est in Indide edito. Genetsi monaehi, et logonusa Syneali chronicon breus m diuers Hronographis, et interpretoas tollectum, omtinans his tu ob exordio mundi usque a Heraclionem, Heraesiissium. Vbi vides, Syncellum logothetae etiam dignitate, nescio an eas vero, insignitum quemadmradum et in codice Ambrosiano Mediolani: λ αρονικον συντομον διαφίρων χρονογραφων, - Θγητῶν

45쪽

χρονικι Γεωργίου μοναχῆ ram γοΘέτου Dimram, dubium esse, an Syncellus Georgius. Logotheta itidem fuerit: alium namque fuisse codex Palatinae MS in bibliotheca vatieana mineit, in quo tota Georgii Hamarioli historia praeter nonnulla loca, quibus res susus, vel succinctilis habentur, et variantes, sed saepissime in melius, lectiones, ad verbum exisseripta est. Ioanni Siculo, postmodum patriarchae Constantinopolitano tributa. Mονικονώνυμον is διαφορων ρονογράφων, ων ἐξηγητῶν συλ ανὸν tri συνσεμ παροι ποινάννου μοναχῶ τῶ Σικελιώτου, τοῦ Η χρηματωαως Meo Πατριαρχου Κωνταντινουπολ- νέας Ῥώμης Chronicon breue ex aure chronographis, et expositorisv collectum, e eommystum a Danae monacho Sievio, qui postsafuit patriaσα. stantisopolis novae Romae. - . πολλοὶ

diuersum, omnia Hamarioli sunt: Desinit in Michael filio Theophili, notaturque in fine, reo cis τε χρονικα Γεωργω g Λογοsέτου. m. aeque ea uico Georgii re miratiae. Multo quam in fimbrosiano clarius Chronica nempe haec ex Georgio, et logotheta, duobus duntaxat seriptoribus, concinnata suisse. Sed quis his logotheta suerit An idemiamet Ioannes Siculus, qui ante patriarcharum initum logothm suit Vel etiam eognomen to talis, quando titi sequioribus Graeciae temporibus multi cognomentum illud, sue a logothetae dignitate, qua fuerant insigniti, siue alia causa, ut fieri solet, usurparunt, et nunc quoque usurpant L AEn etiam alius a Siculo Certe logothetae illud Georgio adseribe dum non videtur. ex quo sua Siculus deseripsit, vel cui sua adpinxit Quis praeterea Ioannes iste Sieulus fuerit postmodum patriarch Graeci historici, quod ipse viderim, sient. Ego suspicorim alium a Ioanne Glyca suisse, cuius licet taceatur patria, eum tamen Allieismi studiosissimum eloquio valuisse, et quod magis est, Logothetam Dromi, antequam in patriarchieum solium collocaretur. suisse tradit Gregoras historiae Romanae lib. 6. et

rarma lib. I. cap. 9. et Ephraamius monachus in chronico.

46쪽

ias, et nugas Vnus illis Georgim innia fuit; et propria unicuique singulis, ac si eo- munia essent, conceduut Ambrosiana historia ain sub Syncelli noti in uitata, Syncelli non est, neque di*ersa ab ea, quae Hamariolo in eadem bibliotheca adscribitur, si ex prior cipiola e reliquis libri partibus sententiam serre anco innum non est opus tamen hoc, si coniectura non fallor, non est, neque Hamarios, neque Syncelli, sed ex virisque ut libuit Epirumatori, compilatum, productumque ad Heraelionem, et infra ad sua tempora eamininen historiae partem cum himis foliis vetusta laceram, vel alio infortunio deperditam,

ut uepe usu venire solet, suspieor. Quod etiam in odie CLIV. bibliothecae Vaticanae adnotabam, in quo a principio mundi ad imperium Romanorum, et inde ad Theophanis principium historia continuatur totidem verbis, quibus syneellio et Hamartolus usus est Ut videri possi ab aliquo tertio ex Georgio Hamariolo et Syneello historiam illam fuisse decurtatam, quum an multis in eoncisor sit, nee tam erebris, longisque sanctorum auetoritatibus abundet, licet iisdem verbis inmarioli, et Syneelli, ubique semper narrationem

coistinuet, nee usquam varieti

Coniecturam eonfirmat ore serus, qui de Georgii Syncelli odice Boico, et A

gustano sermonem habens, testis oeulatus seribit Martim nu Boistis, Me v -- ciam, - - iam usi ἄν, g Minam Synestam eontinet, sed miseellanaum quandam Dirragmom εχ Narsi ac nescis quisae rhapsodis confusam. Nam veras, a germanus Syneelius tamineum Daemo pimis a Iuli Caesare, rasurit a sine ad primam amrum Distutiarii; qua termino

γ-τ ναρχιεπι-οπε Κ--ν-- - συν-αεις, τοι πονογραισιω- Hrere κω ἀπὸ τῆς βασιλέας Ιουλέου Καισαρος eo μαων, ahoe - βασιλεια τῶ πρωτου D- Διοκλττιανῶ, etc. Falsum nihilominus est, Syncellianae historiae principium a Iulio Caesare esse, quod postea et idemmet Grethrus ex Theophane ac Cedreno agnoscit ac proinde eod , illi a Vessero exhibitus, non integer fuit, sed para postrema Syncellianae historiae, euiuo quemadmodum et Theophania plures codices, quae eam ab obsessa a Pompeio Hierosolymis, vel a Iulii, vel Augusti principatu auspicantiir, in Italiae bibliothecia, et praecipue Vaticana custodiuntur. Attamen partem illam, quae ab orbis conditi initio ad tempora Pompei res pertractat, etsi sedulo avideque pervestigarim nusquam hactenus vidi. Rep riri tamen nullus dubito, confirmorque schedula, quae in codice quodam Palatino dita Georgii reperta est. In ea adseueratur, chronographiam Syncelli integram ab orbe condito in bibliotheo regis Gallorum adhuc exstare, ' I charaetere vetusto, bonaeque notae, cuius

τιανε. 33 Cons. not. . ad vol. VII. p. 4s mari. - Ex hoc eodie rem publicanit Iaeobiis

et sec. eat. ssi Paris. rcgg. II. p. 398. est Goar et eum vel sione sita a notis in lucem

47쪽

ex eo omnia Eusebiano mur mus, qua qui deprehendere potiam , - να -- - to a quid- par eorum esse viatur, quae M EUHis olim sane aliquando tomm Mium νοι-- mpserastiliant. Sed codieem illum mutilarum esse, pace tanti Viri, dissicile a duci possum, tinredam. Monachum porro et Abbatem Syncessum agnoscit Theoptam in Principio 'o ρὼν μακαρ-τατος Ἀββας Γώργιος, ο - Συγκελος γεγονώς. Viu bat temporibus Caroli Magni. Quum autem Georgius Aronographas, seu Moxime laudetur a plerisque, Hippolyto Thebano in chronico apud Canisum Antiquammae monum tona. 3, 'Nγου

-ti m ni Virgili civi inopatrae fuit Luriarum et Gai M, et Pluta-- .is, Diodor , Georgiω, mroω Chronietis eam aliis, et Damis pos Aor Antistam postr-so dubitari potest, de quonam Georgio intelligi debeat. De Syncello dici plane

censet Gretardas m in de historicia graeei lib. 3. in Ioanne Antiocheno, et postremo ista TZetaae conuincere videntur. Nam si Georgio posterior est Ioannes Antiochenus, e qui nihilominus est Damasceno antiquior, quum ab eo Oratia de imaginibus laudeturi sane Georgius ante Damasceni, quin etiam ante Ioannis Antiocheni tenipora fuit, ergo, non lius, quam syncellus, quum ille antiquior ipso inmartolo, et his sierit. Sed enim in his insulse, quemadmodum et in plerisque aliis, Teterea argutatur Nam si vera ipse pro

Bunciat, quod ipse neutiquam erediderim, alius erit hic gelgianus chronographu a Syn Cello. Et vim argumenti nee Eelga ipse, nec alius eo acutior, aut turbulentior effugiet.

Corale

48쪽

, GEORGIvS HAMAR LVs. Via. X. p. 6o1e6oatiocheans posterior est chronograsio, quum post eum stripserit m ergo chronographus

hie non erit syncellus Tarasti patriarchae, qui post Damascenum anhos sere se uaginta seri sub Constantino et laene. Ecgo quantum hic Syneellus Ioanne Λntiocheno et Georgio chronographo, qui ante Antiochenum scribebat, distabit Chronographi tamen nomen βyncesto magis quam alteri Oinpetet, quod ipse res per annos diuisas pertractauerit, ceteri sine ulla annorum distinctione illas prosequantur. Verum in tanta auAorum consu-sione non dubito, aliis etiam Georgiis, et Haviariolo praecipue a scriptoribus, qui non .smges ad amussim examinant, tributum. Allat. Hic addere placet irronis , lingua privulgari scriptum, et a mundo crωιo, ad Amurathis usque Sullani tempora deductum

auctore Georgio Malam, Paris in cod. bibi, pubi quondam Coibertino DCCXC. r. I. exarato probabiliter saeculo XVI. μνι

tor latine diceres, in sui contemtuma quod etiam larique alii, sed Tlieophanes Syncelli continuator, potissimum in inscriptione peris, et ex Latinis etiam muli consueuerunt, adpellari chronicon et ipse scripti ab exordio mundi ad Michaelem Theophili filiunt, I quando ipse vitam agebat, ex variis et diuersa chronographis, et interpretibus sacris comtextum historia quidem non adu indum opulentum, sed ad firmanda fidei capita, dissertationibus, et sane oriam patrum auctoritatibus longiusculum. Pleraque sunt in te eo, quae in Cedreno, linophane, Glyca, aliisque iisdpm pene verbis, ac sententiis, paucissimis tamen eYcpptis descripta ex hoc autem illi veluti e sente suo, cum posteriores sint, hau-ssse, nemo ambiget. Historiam ad aliorum scriptorum loca obscura, et ardua explananda apprime necessariam nos e graeca lingua multi abhinc annis vertimus in latinam. Quae

utinam aliquando bono reipublieae literariae lueem videat Quid ex eius lectione speraa possis, auctor, qui qui ille suerit. in principio libri carmine iambico Mnifieauit.

Ποαξ ἀκρβὸς τῆς γραφῆς τοῦ βιβλίου,

ww Fieri potest, ut teletes ne voltierit qui plores, e quo excerpta Petresciatis, nominatusdem teinpus, quo Ioannes Antiocheluis vixit, e eum Ioaniae Antiocheno, itidem Hamariolus est, orgio chronico posterius ianuere, sed tantuin de quo vide, si placet, quae dixi voltim VII. p. quia post ceteros Antiochenuni ommemorat, 463 sqq. ubi vide, quae de Gramis amariolo ideo με αἰτῶ -έρω eum noluinare. Nain ita et de codd. quorum nonnulli iam ad anteceden- Phuarchus ab eo laudatur-post Lucianunt et Ga te s. inelnorati sunt, adieci Hyri. Jlenum, licet utroque antiquior, et Diodorus post inc linperio praesuit ab a C. 84r ad gQ. Plutarchuni, quum diu ante vixerit. ceterum vh Nec dum, quod dolendtim lucem vidit, per Georgium chronicum teletae, amariolum neque Allatio nequa alio editore, dicet manu potius simari mihi persuadeo, quam Syneelhim; exarata in variis bibliothesis, ut eaesarea, apud quemadmodum Georgius monachus inter scri Lambeciuin VIII p. 46MDj0jtjgod by

Corale

49쪽

T I eupido temporis laps tenet Nouius fariam odium sum perlege,

Et σω vola feris, it fugiat niti Namque illa Veientibus eum posmodum Miseres, Miseris expertur, catur. Nec alio respexisse viderer, id quoque viter hie nollem, quamma Dionysii Perlegetae carmina. 'fl J Hocque meus Paraphras manuscriptus' soluta oratione extulit tri operis anilium ira huc et tum est Ἀρονικον συντομων - διαψγόρων χρονογραφων τε - ευγητων ο ερα προησεν ο eo τον aia, κατ- όνα, --ο- νιν αὐτῶ. O δὴ Ἀλήμ ε πησεν υιους Metio reueri Monston Mimose Annalium scriptoribui, et os toritas decreptum, sem uotumve o Geor moveso e Putarine. Liber gaveratiosis lumini in ab eoAe, 4 Deus domum ad imagiriem, et iurudis fuam errauit, exorditur. Adamvs tres suscepit si mere Fo plerique dictum Hamariosi eluontes syncello adscritant, ut adnotauit miserus et inter alios eo lex Ambrosianus Mediolanensia v. s. antecedent L. Idem chronico legitur etiam Seoriaci in biblioth regia. vide supra g. VέI. r. 3. D ς si flauar CXXXlX a cet. Hard paullo bellua descripto, iam in s. anteced de Georgio Syn cello quaedam adnotauid Horc

50쪽

Ex hoe opere. vi mota me Narrationem edidit mem, et latine cum aliis

Gret M tom. a. de cruce p. 34 . notatque eam desumtam esse ex Alexandro, aut Iulis

Polluce; aut certe utrumque eam ab hoc Georgio descripssse, eamque iisdem fere verbis referri a Theophane in chronico; ite ignorare, qui in monumentis sequioris, ae post rioris Graeciae versatus est, quam liberaliter scriptores sese mutuo exscribet e, aut expilare consueuerunt subditque, hunc Georgium chronico suum ab exordio mundi usque ad imperium Constantini, filii Leonis, pereexuisse. Si de Constantino Porpbyrogenneta sibo Leonis sermo est, fallitur Gretserus, quum muli ante diem suum Georgitis obierit necvltra quam ipse in prooemio iam allato promiserat, historia illa produlita sit. Quare ab alio, nec ab uno ex aliis seriptorium illa addita esse manifestum es et ego in nonnullis manu- seriptis id obseruabam. In exeerptis etiam, de Legatu ibas Romanorum ad exteror, nondum vulgatis, quamdam ex eiusdem Georgii histaria iusdem argumenti habentur Περὶ πρωβε- ' μα- προς H νικας ἐκ της ἔτορέοις Γεωργὼ τοῦ μοναχοῖ. P. ἔτι ο τῶν Περσῶν βασιλευς Xοσρeης ἀποτειλας κατα Ῥωμιαί- ut hine videas Georgii historiam ab imperatore Constautino iri Porphyrogenneta tamquam non contemnendam in pretio habitam, et dignatione. ematurque penes me ex satis antiquo codice descripta ἐκ g χρονικου Γεωργῶ μοναχου διννησις ἀποδεικνυουσα ποθεν - - ποίου βασιλέως λοιβε τὴν ἄρχ-- των

et x quo peraiore originem fis eri iconomachorum haere's, et quando em saluit, triis is, qua ' primo sanctorum ieiuniorum siminica. P. -τ- Θεοδοσι- τον Ahἄμυτηνον ἐβασίλευσε iis ν σαυρος, ο - Κονων. Quae 3 ista narratisve habentur ex Geoui hu storia carptim, et, uti concinnatori placuit, deisnata sunt: nihil ex ea hauries, quod non melius, ac persectius ex eius historia addisces. Multa tandem ex Georgio in suos Annalea resere Michael Glyca' quae tamen non omnia probat, de quibus penes alies iudicium sit. XXv. GEORGIV CEDREN a quibusdam etiam monaehus, vel sacerdo existimatus, tum quod sunt is sortis hominibvs genus disendi similliare sequatur, tum quod de religione, et ea.rimoniis, et vita monastica prolixa displitationes saepe saepius inter-M Alexandrum monactum intellige, evius auia Eari I De eodice Bavarie huius pollveis

historieam narrationem 4 inuentiori erueis praeter retariam saei mentionem Posseuimis Gretsexus graece et lat. praemisit Iuuam μι- adpenitie ad adparatum aeriam, et Iae Pont Iacem, Christianiim scriptorem, auctorem histo nus praefatione ad brantam. De Uus a riae physiem in Hexaqmeron e cha ovis siue ea via 4mma amaria Hainburgen a. 7 3 p. 3οὐ

elesiastieae historia ab origii. erum ad V. 'n De Sehleusingenti Godosredum Ludovieum in o. tein et V lentinianum, quae a variis bibliotheta ut chihil. him se a via. Fabr.

struatur man exarata, At dixi votum VI pag. Etiam inter soriptores et quibus moerpta 144. ivbi editt. Bram:- μ' eod. Mediol et Petresciana ollecta sunt. Georgius monae. is Haratii ex eod. sauar. ductas, tu notis iam lau laudaturi

SEARCH

MENU NAVIGATION