장음표시 사용
601쪽
Inter primos qui ex inmtuto acta sitietili Meaeni eollegernuti sint GA Moy
4-r, Caesareae in Palaestina episcopus, qui tros libros elaboravit a Photio in Bibliotheca cap. Is breuius et 88 89 diligentius rectositos Depromsit autem Gelasiva hane historiam circa a C. N. a se concinnatam ex Eusebio aliisque scriptoribus, et imprimis ex membranis Ioannis presbyteri et Dalmatii Cynicent, vis' ipse in praefatione testatur Graece et latine eum notis suis hoc Gelasi opus edidit Parisiis apud Fredericum Morellum Is99. s. Roboris Ra - Scotus. P0stea etiam chmanalis meidelbergae i6o4 sol. Gelasiana ista eoncilii Nicaeni acta, cuin Balsore versione separatim subiuncta, is auit. In qu editione prior Parisiensis editio neutiquam dissimulatur. Vnde nescio, quid sibi velit 'st -- , linum in adparatu tomo II p. I37. catholicos seire cupit, quod Gelasius ex omina Commesiniana pro re plane noua venditatus et erolatus uersi. Idem Gelasi opusculum
mar in posteriori conciliorum editione tom. r. atque edit. Regiae curatores Din. a. et L - tou a. ---atis tom. I. inseruerunt, quod et ante Biuium eterosque minumilouciliorum M. alium adstora a C. I6o8. secerunt, qui in praefatione sua D multorum e rorum Gelasium postulant. Verum errores illos tanti momenti non esse iudicat Dorsias
in exercitatione ad diatypos concilii Nieaeni p. 8s et ' ubi et multa aliorum de Gelasio iudicia adducit. Tres eodices MSS. Vatieanum Noalianum et Petri Stellae laudat D. - .μφω in dissi ad locum Ioseph de Christo p. a. quem vide etiam p. 3. Ceterum uum in Historia concilii. Nicaeni, quam Gelasius scripsit, non amplius compareant, um qia smo Consanum Photius apud Gelatium se te e dieit, non leuis apud nonnullo oritur Alphas, quod primi editores subtracto per fraudem libro III tantum epistolas quasdam ConstMatini, quae totum librum tertium occupant, substituerint, ne sementia eorum, qui Constantinum Romae a Sylvestro baptizatum dicunt, Gelasii autoritate premeretur, qua de re videatur Cava in histor literati p. 366. et mos de historicis graecis lib. a. cap. I. qui, ais se iselasti librum cum notis suis et latina versione soceri sui Francise Iunii edituriam ibidem pollicitus verit prymissis tamen stare sui impeditus. Conserantur praeterea d. Gelasio Laobetis de scriptori a Melesiastiei tom. I. p. 339. Natalis styalix sec. V. dissi13. p. 22o seq. dissi T. p. 246. M. Larenosas pari. s. epistolarum, epist. I p. 696. et seq. ubi et Gelasium incertae aetatis scriptorem esse dicit, et magnam in rebus ecclesiasticis iguo rantiam ipsi tribuiti lanalysis librorum Gelasi in re nitore medullae patrum Λbrinam
edere voluit, quo ex alio eodie et Photio re ut mane iii edit. Regia et Labbei repetitam, stituit Morelliis ut alia plurima haud probando onsilio, omisit En verba Gelasi sunt παν- τα, ιαωνν τῖ arduinuo.
602쪽
leuites editione Oeeum . quae in priore desideratur Uen Muritus lisero a taure euangelic. e. 6. vetustissiim codicis actoruni synodi Nicaenae ineminit, monstrati a. asi Barorai aDhona Viennae a Ioanne Sambuco, tu quo. vicesimo primo loco se subseripserit 'Iωἄννης--κοπος ΛΘηνῶν, λιπατος τοῦ ποτο,κῶ Θροιου τῆς πρεσβυτερης 'Pώμης.Gelasio iungimus aue orem libri, qui inscriptus fuit: Πολι- τῶν ἁγίωνπατέρων ημιῶν Mητροφοί, ους - Λλεξάνδρου. Politia sanctorum a rem μινσώ-is α --. i. Quantum enim ex Photio cons stat qui in Bibliotheca sua cod. CCLVL opus hoc excerpsit.
Nimen inprimis concilii historiam, et quae concilium Nicaenum praecesserunt et confe-quuta sunt, auctor ille enarrauit qui, etsi se Constantino Magno eoaeuum adsenis lavi tamen recentior videtur. Plane autem eum hoc audiore, quam Photius excerpsit, commenit auctor actorum a Combesisio in auctario nouo Bibliothecae patrum pari. II pag. 7 grare et latine ex eodice Regio et Seguieri nor in vulgatus Titulus est: ἁ πραγ-ντα B ικαιε παρα της Συνοδου ἐπὶ καΘακέσει Aesis. Incipit: Ἐννεακαδε--a- τῆς Διοκλητικωλβα λειας, latine ediderat Li mauuus tom. H. ..u9. b. Et areas ad io sui Hoe seriptum in vetario Combefisi proxime antecedit Gregorii Cassinis A in carinulacia presbyteri, ratio in patre Nicaenos, quam, quum hactenus latine tantum ab eoden, Lipo- manno tomo VI. et Surio in vitis sanctorum ad Io Iul edita fuisset, Combesis ona cum emendata Lipomanni versione graece ex odio regiae in Gallia bibliotheeae in lucem publicam emisit. Inc pit: μεσθα τοῖο λουμένοις. In Pentecostario pari graeca mesesia memoriam patrum Nicaenorum selleainiter celebrat Dominie sexta post γω , quae est ἡ κυριακή τῶν τι σιγιων πω ὁρ-, ut in vico Sabae pag. 94. egyptii ainani v Nou. Vide acta sancto tom. a. Febr. pag. 639.
Gelasi Cyet tune adhuc iraediti into codice Vaticano sua Alph in Pisau , S. I. Toletanus, de actis concilii Nicaeni quatuor e libros conscripsi Dillingae is a. '
et auehius Colon. 38I. 139I 8 editos, eosdem priuia conciliorum venetiis Is8s vulgatorum tomo inseruit Nicota , cuius exemplηminimus quoque imitatus est. Verum romani eo illorum generalium editores, quum Gelasium exhibeant, haec Pisani iusta omiserunt, quae etiam nee in Regia conciliorum colle stione, nec in Labbeana aut Harduintana comparent. Domit autem Pisanus, qui a. 398 deinde diem obiit, his libris non quale fuerit Nicae 'num concilium, sed quale ad sensum et palatum Iesultarum esse debuerit, ut liudicat M . Risiarius in istoria conciliorum generalium lib. I. c. a. the aa. p. 8o. Cum quo etiarn Latim in part 8 epist I p. 699. et seq. conferri poterit, ubi opus hoc boni malisque artihus mixtum in lucem prodiisse scribit. Eodem saeculo tabulas naufragii Nicaeni a Gnid. Lindam eollectas, in quibus aurea sanetorum canonuari et actorum Nicaenorum raritenta repraesentari perhibentur, memorat osseuinus in Adparatu tomo I pag. Tor et tomo II.
pag. x37. Quales autea snt istae siue tabulae sue fabulae, dicere non possum, quum ad
nias Vide hoe probantem Nisanoatium torno o Perperam in b. Ittigii libro posium ex-
603쪽
oiani meas hae mi isnaum venerint. Italiee Historiam concilii Ni en tradidis Tisaearciuini Lucae 637. 4. Gallice nonymus quidam auehor Paris. 1693 8 et deinde in Beb, gi a. 169a 4 reliquorum etiam conciliorum generalium historiam editurus. E nostris de concilio Nicaeno prolixe egere . D. D. Gωm Dorymm in exercitatione ad Diatyp sin D concilii Nicaeni, de S. Coena Argent. 16 33. I681. 4. Cui praemisit, quae ad integram concilii historiam pertinent. D. A. mi Balem in disis historico- theologica de concilii Ninae pi au male atque integritate contra Christoph. Sandium. Ien. 169I. . v. se pro in nota, in qua alios quoque nominaui. D. D. Faehtias, respondente Adolpho sudeone Bariboldo, in diff. de innocentia concilii Nicaeni, contra Godfridum Arnoldum Obseruationes Hallense tom. a. obseru 8. Oflota trio. 4. Huic iungi possunt Ioac, icimam ii historia synodi Nicaenae, et seorsim Lips is43. Issa. 336o. 8. et cum Chronologia Nicephciri Constantinopolitani Basl. Is61 sol imprella: cons Bais orien Nachrichi. ORmerk-ird Buchern voL XL p. II8. D. Balthas Menare dissertatio de eonedii fel Ν, caeni auctoritate et integritate, sub D. Sebas. Numanni praesidio lenae habita recusaquη siessae insa. . subiungitur Io. Misi mirum, theologi postea Augustani exercitatio docollatione sue yncris concilii Nicaeni eum Tridentino, sub D. Ioh. Conradi annis ripraesidio Argentorati a. I66I. ventilata.
Symbistum, quod apostolicum vulgo adpellatur, a Nieaenas patribus e postum fuisse, Laurentius Valla ab inquisitore haeretieae prauitatis, quod de symbolo apostol. sen tiret, rogarias, respondere non dubitauit, multis rationibus id probaturus nisi inquisitor non probandi, sed abnegandi et reuocandi iam tempus esse regessisset, ut ipse Hana in alumnia theologica sibi littentata pag. antepenultima testatur. Et Erasmus in apologia ad a4. libros Λlberti ii, Carporum Comitis, quae tom. LX. operum Eralmi legitur, p. 9 8. 4- serit, aviam in Antidoto ad Nicolaum . pro latibus argumentis docuisse, quod symbolum apostalicum in concilio Nicaeno editum fuerit. Verum, si Valla putauit, symbolum, quod apostolicum vulgo adpellatur, totidem verbis in concilio Nicaeno editum fuisse, sententia eius probabilis non est. Multo minus probanda est Sandi sententia, qui longius progressus symbolum apostolicum in Nicaeno concilio ab Arianis, quemadmodum leaenum
ab Homousiavis in eodem eooeilio compositum fuisse, in Nucleo suo p. 167. asserit, qu eadsertio confirmari non potest per ea, quae p. a. et 3 de apostolico symbolo produxit, resutata a b Bello Antiquit saec. IV. part L arti, . . thes 46 p. 879. et thes 8 pag. 88s. cui nonnulla addit rant zeli. in Exerciti selectis Lips et Francos I69a. . pari. I. p. z. qui etiam pag. I3. varias seriptorum de auctore symboli Nicaeni sententis ita inter se sonciliat, quod Eusebius, quem Graeci teste Trapezuntio symboli icaeni anc'orem siciunt, prima
huius symboli Ludamenta locauerit; sius, quem riani apud Athanasium in epistola ad
π Acta Eriid i a. p. 4s7 ceterum mei . acta Pelianus ulmuit sed pararm humam in riae lapsu rem abbas D. D. An . Schmidius fuerit ho vitio dare viro praestantissim', qui
som. Sagittarianae introdii uoltu in hist. ec mi milita etiam de eq3iciliis recte et utiliter incles p. 3o tradit, synodi Nicaehae acta libris minio mitti hominum usus adnotauit.
604쪽
Solitari meaenam fident edidisse adserunt, omplementum addiderit Hermoget . a re quem Basilius M. epistola 319 symbolr Nicaeni auctorem sacere videtur, symbavis ab Osci eo eptuni litteris consigninerit. Idem Teutauris in iudiciis eruditorum de symbola Athmnasiano p. in seq. explodit sententiam eorum oui hoc, quod sub S. Athanassii fertur nominaismbolum. I a patribus Nicaenis compositum talis sibi persuaserunt.1m verba leaeni θmboli ex arcani dis)iplina proserre non ausis est Somae aerivi ipse profitetur lib. I. cap. m. Verum ea arean religio seu superstitio, alios non tenuit. Relaeunt enim symbolum a Nicaenis patribus conditum in epistola ad Caesarienses apud Theodoretum lib. I. cap. . et Somum lib. I. cap. 8 p. s. et ipse Merata eodein eapite paullo ante Eusebii epulatam p. a. Maris de synodis p. M. μινυ - Ephe Lartie VI p. 6 3. minis epist. 78. Manu in in epistola de fide ad Iovianum. L. M. in epistola ad Leonem Augustim, quae est in vulgatis editionibus M. in me ha-134. ex uisas Africo M an. 37. μι- concilii E Uni act. 6. Chalcedona rae ione a. Vt Epiphamum in Ancorato cap. 1aO Ra - si I. cap. 6. et alio taceamus. θQuid statuendum sit de obseruatione Bamnis ad ann. 3as num a. 3 ex Athanasio notantis. quod symbolum Nicaenum sane diei et consulum non editum fuerit, exponit Dosians in exereii de conet Nicaen p. 74. qui etiam p. 76. et sequentibus variantes quasdam huius θmboli lecti ies obseruat Symbolum autem quod in libris nostris symbolicia, et passim alias Nicaenum dici solet, non tam Nicaenum, quam Nicaen constantinopolitanum est, qua de re apud Vossum differt. II de symbolis, thes s. et sequentibus, et A. GO *ν- in commentario ad symbolum Nicaeno-Constantinopolitanum, edita rate ad Rhen. ITIR , p. Is seq. plura videantur. . videantur praeterea de symbolo Nieaeno Raa.. Bisalivi saec. IV. artis. 4. p. 883. et in sympsi postuma historiae et doctrinae symbolarum n. 6. seq. ori ianu Lupur in differt de *mbolis post et Nicaeno, quae praemittitur,oliis a canones Nicaenos; in eiusd. opp. tom. L p. 177. ' lysri Sehliehtingi aliisque antitrinitarita, qui patres Nicaeno mysterium trinitatis Me symbolo profiteri negant respondat D. AB M in-- in consessione martyrum et aliorum fidelium thes II Dan. Z.lexero, Christoph. Sandio, Guil Whislon et aliis Arianillantibus, occurrerunt Gorgias
B M in defensiona fidei Nicaenae, nisi biot aliique quos laudaui tom. IX. huiue
605쪽
et io sqq, nubem scriptorum de symbolo apostolico et de symbolo Nicaeno exeitauit, mihique fecit otium. Historia symboli apostolici, cum obis ecclesiassicis et eritieis Lipsa o6 8 R. md meam historia de se symboloriam, potissimum apostolici, Nicaeni.
CPolitani et Athanasiani in sacris tam veterin quam recentiorum Christianorum publicis. Lips I733 8. - aliorumque scripta, an mainu carui tomi III vota p. 3sa -- Baseris deant collecti pari. I. de graecis canonum colle it cap. 3. p. 34 sqq. in Gallandi stilogem de catalogo patrum Nicaenorum symbolo subiecto, qui non solum in primaeuo graeoo cod. canonum inerat, verum etiam antiquior est ipsa colis stione graeca et an ass. '' dissicultatibus, quae Tillemoni not. 3. in cone Nicaen mouerunt, satisficere studet. Add. p. IV. p. 63 sqq. - Cons. quoque supra, Ol. XL p. 333 sq. r. . et s. et in hoc vobXIL p. x33. . LXXV. - Vindobon in cod. aes LXXVII nci o Symbolum Niminum. v. μεα. III pag. 39o. oll. - idem ibid. pag. 34. r. o. cod. LVII e nr. 49. concilii Nicaeni epistola, ad ecclesi m Alexandrinam et fratres, Aegyptum, Libyam a Pentapolin incolentes, contra Arium eiusque socios in eod. cod. sunt quoque Λthanasi aliaque scripta, quae ad concilium Nicaenum et Arii haeresin pertinent. ibid. in cod. CCL. r. s. symbolum concilii primi Nicaeni nr ret symbolum Ss apostolorum, diuisum in XII semuntias; r. r. 24-am expositio symboli Nicaeni in πι--μεν εις ἄλ- πωτέρω παντοκράτορα, πάντων ορατο ν' quam ollarius in nota obser-t, in ineam protrarumet γνησίοις adnumeratam edidisse Benedictino monachos congregationis S. Mauri tom L pari. II p. Ia78. nc a. ratis se expositio fidei; inc πιτευομεν - ἔνο αγώνητον Θεον,
x98a symbol. leaenum et in illud in multo pluribus symbolum apostolor et in illud mindie. MSS. Bodlei voe Symbolam apo Brum De codd. a stolorum symbolo, et in illud, in bibl. Cantabrig. v. ind. ad eodd. Cantabrig. sub illo oo in eat dicto, tomi prior partiuL- in ead biblioth in cod. collegii S. Trinitatis xlv et XXV. s. nr. 3os sis dicti eat actaeoncilii Nicaeni, gr. - ib. in cod. collegii S. Benedicti CCLXVIII crati as33. eatat eano seoncilii Nicaeni et aliorum, latine et laxonicer atque consector eat. p. 4o hanc adiecit
notam is Hie liber videtur esse scriptus primo latine per Theodorum, archiepiscopum I. Canti et per Alfricum translatus anglice, et continet pag. IIo. ib. in cod. aulMaemisbmeh. CCXII. s. nr ar4o eatat expositio symboli apostolici, et fides 3I8. patrum in eo ellio Nicaeno. -- et in XIV. sita a94 in orati dominicam et symbolum. - Secundum eumd catal tom. II. r. 463. in cod. Hus CXXXIIX. conrisii is canon - r. 4 8. eod. oll. Sion in IV epistola synodi Nic. I ad ecclesiam Alexandrinam; r. 926 eod. GaI XCII. ae concilio Nicaeno L et vita Constantini M. nec non Gorg. Caesariens iam patres 3I8. et Constantin M. - nr. 927. cod. Gale XCUL conciliorum L et II ap. Nicaeam argumenta; - in eod. tomo, r. M. Od. DII. cin cathedralis m-lman ,
symbolam a solorum glossarum, aerari 68 cod. DIIL symboli expositio, et in eodd. haud paucis in amφοι .symbol. v. indic. h. v. - molini in eod. coli. S. Trinitatis CCCXXVIIL nr. 468. breuis expositio orationis dominicae et syinboli apostolici.. - Mositia in eod.
bibi typograph synodab XXXIX. in . Si sonis Tisalonis interpretatio symboli eiusd.
606쪽
de artieulis ἰdei, et ex quibus litterar sacrarem locis symbolum fidei sit conseriptum. v. Matthaei violit codd. gr. Mo'. p. 32I. HarLFidem Nicaenam serius in Gallia innotuisse, innuit Μών. p. 89. x me more restandi in liturgia symboli, orientalium praecipue ecclesiarum, vide Eusebium enatidotum rem . . Liturgiar. oriental pag. aar qui de diuersis symboli versionibus syriacis et arabicia
In aetis eoneilii Ephesin alia quaedam fidei confessio legitur, quae in graeco textu editiosis Commetinianae p. I38. Nicaenis patribus, in latina autem versione p. 387. Antio- ebenis tribuitur. Vnde Aronius ad a. . ara. Om. s. annaL p. 9s num. 6. quem etiam nonnulli nostratium sequvotur, istam fidei professi'nem in conellio Antioclieno aduersus Duli Samosaten Masphemias conditam, et ab Eusebio in Arianorum gratiam suppressam suspicantur. Steph. is D p. as I similiter Antiocheno concilio symboliun illud tribuit. Verum quum in illa fidei professione filius Dei patri secundum deitatem, et liominibus se- eundum carnem homousus dicatur, Antiochen vero patres ab Homousi vocabulo, ob Pauli Samosaten cauillationes, abstinendum censuerint, ut Hilariti de synodis pag. 43- astus de synodis pag. 917. et Ba in epist. 3oo testati sunt, Nicaeno concilio magis consorme illud symbo in deprehetiditur ex eo fortasse tamen in aliquo post Nicaenum concilium conditum, quum ex uetoribus supra itatis constet, aliud symbolum a patribus Nimenis compositum suisse, in quo nihil magis Arianos offendit, lana vox homousii, qua patres Nicaeni omnes Arianoruni rgutias elidendas censuernnt. Fabri Vindobon in cod. es LXXVII. nr. 66 8Storum CCCXVIII patrum concilii Nicaeni I. expositio fidei contra Pauli Samosatenum inc ομολογῆριεν τον κυριον ἡμῶν Ιη- τον Κριτο εκ τοῦ πατρος. De eod. syriaco XU. vatic in quo est symboli Nicaeni expositio, auehor an ymo est riano v A min. in bibl. orient tom. II. p. 497 inprimis not ad om III part r. p. m. sq. et p. 33a sq. 333. - ο Lumii diss de recta patrum Meaenorum fide, Venet Iz3o. - . secunda auctior et emendatior. Floren 73o. 4. Ilari. De canonibus concilii Nicaeni etiam dicendum. Et Iosephas quidem Aegypti tres eanonum libros a Nicaenis patribus compositos putauit, cuius sententiam in notis suis adsynod pag. Io et in protegom. 9. 33. perstringit meregius, qui tantum unum ex his libris, canones nempe viginti ex Iosephi huius paraphrasi complexum arabice et latine edidit
uti mons Plane ElnIeitui, in die theolog. ubi de eod. Vatie paIat DLXXIV. in quo ean. missensehasten rem. II p. 33o vii quoque eitat: XVI. Nicaeni, ex abbreviatione Rufilii esse, hu- Autenteamismus -- et breuis responsio ad Bulli . iusque abbreviatio te apud Gallos, et iiidem desensionem synodi Nicaena -- auct Subera duplicem fuisse collectionum gallicanarum ratio. Cur a te iis ra ac disqiusitioiles modest in nem statam, in hisqite canones sardicenses eum BitIli defensionem fidei Nie auet Dan. Imritis, Nicaenis vel integris vel in compendium red--ed. II. Londini irgo. AEdd. Basierin de actis coniunctos, atque eosdem canones ab ipsa antiq. ollecti pari. II de ollem lat. cap. X. ecclesta gallicana pro Nicaenia habitos demon- s. a. in Gallandit syllos etc. to a. p. Ia sqq. strat, et tiari. Dj0jtjgod by
607쪽
ad calcem tomia magni synodici, num canones, reliquis libris contentos, spurio esse manifestum esset Edidit IJ autem ex codice in arabico canonum orientalium, quem yic illustris Thomas Ro ex legatione ad Turcarum imp. redux bibliothecae Bodleianae imgauit, de quo operae pretium est, diro Salvinum lib. a. de Syniariis cap. 4 pag. II8 seq. Octoginta canoties Nicaenos ex arabica lingua in latinam versos publiearunt asphonfvs Pinianus in historia conellii Nicaeni, de qua supra, et Franefetis Turrum , ad calcem constia tutionum aposto licarum, latine editarum cum notis Anime . Is78 fol. quibus, ad sex edd. orientales collatis, quatuor in sua versione addit Abraham Euhia sis, Maromta Paris a64s. 8. qui et plures alias constitutiones, tamquam a patribus Nicaenis dinnitas, adiungis. Conseratur Iphon Pisani historia coneilli Nicaeni, qui, etsi itaeditione Dilli ens aviii s a septuaginta 3 tantiu canones numiset, alioque ordino disponat, quam in arahitae codicibus locantur, in sequenti tamen editione, quam Doministis Me uti et Sme αδ BAnias in conciliorum tomis sequu . sunt LXXX canones i*xta araheum exemplar dispositos exhibet, Apod etiam iacit Turmas , ex cuius editione et recognitione canones illos Eee latine
Septiraginta numer ntur ii supposititia epistola Athaliasii ad Marcum papam, et Marci papae rescripto apiid Harchiin tom. I. p. ss4 sem inis Tis lana p. 3- Apologiae a via Minis politificiun testatur,. filium na-κω Veneti bibliopolae apud sena um Velictum lingitarum, quum tueret, interpretem, cauonem Ni-eaenum 44. latine vertisse ex arabico libro e. rustissitu Atareel II. pontificis, in quo raheomue Nicaeni canones exeeptis as quos libri vetustas consumserat. Hunc, inquit, ego eanonem ab illa latine translatum tu libris meis da dogmaticis haracteribus verbi Dei reeitaui. Reperit postea pater Baptista Romanus S. I. ADMandriae eosdem canones Nicaenos integros arabie quoque scri fos, quos ex libro patriarchae
siexandrini idem patre istis aes ins ει Me adissit Romam sed motis diffleuitatem,
quae maior es, ut i iis ait, linguae arahleae, qua Alexandriniicioquuntur, quom muscae, qua Africani, quamquam aliquot annis apud hominesiuius sing ae ars aes esset, o priua otiat fideliter transfarre, quam antos in ca lingua progressus faceret, quantocism fecit. mo, visaritus transferret osus etiam es operaini Georgii archiepiscopi Damasceni, natione Maronitae, qui adhuc Romae es, e tandem. σera Ioannis Senani laxaudrini, qui eam Iinguam, in in ea narus, probe inusi ebat De Pisani editioiae ita Latinoius de saera niseo unctionis extremae p. I4. Concilium Meaenum arabicum, quod fonsus Pisanas latinitate δε- nauit, laudo, non, quod credam omnia, quae ne reperiun-r, in vero e mi Manen ea la
κ- id tua temporis, quo Pricia - Misaeum. a bicum, ita ut tegitur, comparatum se in autem euenis circa septimum ae lum mih
Hebe Iesu pag. a. ' Catalogi se toriam
Oriental memorat Maratam, finrutham, episcopum Mipharechetensem, qui canones concilii Nicaeni verterit syriace et historiam huius con-eIlii eadem lingua tradiderit. Nane versionem posteriorem esse versione S. Iacobi Nisibensis, qui concilio interfuit, profitetur in notis Abraham Ecebellensis sed merito exigva fide dima videntur Rieh. Simoni interpolata illa Syrorum et Ara in monumenta tom. II. Bibl. Misiep. DI. I, aurai bim de Hoseata remamuersu us auon des anciens esuriis que Da Eliseriens a Ies Arabeae ne ea re aUou Aui Disas interpolations et qui ne euven potu reponesis veritabis canona de ces conciles, q--
pari. I. ubi v. notaminuem et p. 33s ML de eodd. syriacis, ibid. tvm. u. P. 497 416 41ε.
608쪽
p. 387. qui e etiam pag. 338. canon I ex Λbraham Ecchellensis vessione, legentium oeulis subsieit. Vtrosque et illos Turriani et hos Eeeheliensis, labet etiam arduinus. Verum canones illos ex arabico in latinum sermonem versos, licet apud Aethiopes etiam aethiopice, ut apud Cophtitas arabice exstent, teste Ludos III. . o. Hist Aethiop. et non minus a Melchitis quam Iacobitis, Nestorianis, Λrmeniis et Maronitis probentur, nsupposititios esse, et post Iustiniani imp aeuum confietos, non dubitant πιανθus in vindie. Ignatii, ait. I. p. 187. Hur J ita Simon Hist critique decla reane et des C tumes des Nations duaevant e. . . To seq. Aia sus Priorius dissi de litteris canonicis p. 79. seq. et Till ontius tom. VI memor P. 674. Antoni iugi ad a. C. 3as. n. 43. probandique Missis Atax see ' dis . 8 de numero stri canonum Nimen ta risiana Lupti ad nones synodor rum I. ag IIo seq. Maidus 9 hist eccles a. 32s pag. 33. tom-LEdmundus Risieritis hist concit generat. lib. I. cap. a. 'hes a Sei-φratenus antiquitat. illustr. p. 383. bi simul eorum sententiam siba displicere monet qui Ialeobo Nisibilano seu Nisibensi illam arabicorum canonun colle stionem tribuunt, qua de re videri etiam poterit Tisiaesius in dissertatione de Iacobo Nisibensi pari. i. Exercit select. p. 46. Nouissime argumenta cardinalis de Aguirre pro canonum horum γνησιοτητι consutauit L. Christoenur Maies in praefat. ad D litigii του μακαρίτου historiam concilii Nicaeni. Fibr. Θέtilem quoque in Geschichte des hanon. Recht f. 7. p. Ioz hotiy. negat, octoginta cauones Ni enos, ab Alphonso Pisano Fr Turriano et Abr. Ecchellensi publicatos esse genuinos. Idem ius as sqq. de Ioanne sobolastico eiusque collectione rationunu animaduertit primum, illum numerasse viginti canones leaenos tum librarios codicibus suis pro arbitrio quosdam canones conciliorum modo adiecisse, modo omisisse. idque patere ex collatione editio.
ni. Iustet eum nonnullis codd. Vatican in Ag Uni bibi iuris orientalis vol. III. p. 334-4aI. dein s. ar. p. io6 sq. docet, canones Sardicentes sub nomine Nicaenorem fuisse prolatos, lib. e. 33 coli Bassurinio dis p. o. Gregor. Turon citasse canonem Nicaen qui tamen sit
Iobiis Ludolsus ommentar ad his Aethro . III. 7 67. p. 442. Negari nequit, a d Aethio-m ex re eadem illa acta Meaena, quae Copatiis arabicas dant, a quibus , ουν to . rapam translata et ab Abrah. Eerariten ιatine vorsa vita fuerun Abulbaraeatus Arabs inseribi nobis tria volumina alium actorum
Nicaenorum, quorum primum eonfinet XX carinones, eos videlicet, quo etiam in Euro a LAue habemus seeundum LXXXIV. an es, later quos e iis supra citatas. Primatu papae. Is ergo cum sequenti volamine tertio. ω- eontinet conditationes imperat tim, Baro. nivis pro authenticis minime agnoscit operae Fetium tamen Doe, ea hahere, et eum impresis xemplaribus antiquitatis causa ea ferre inna
Ariaiopes racia auctoriisu adhuc esse, ex oeolligo,
quos tam pertinacifer tuis in aereaut,
xx Praeter Αω Eeehellens, alioue illos, qtii rabie vulgo dicuntur, quia ex arabicise emplaribus primum a Baptista Eliano, S. Alexandriae exseripti, et in latinui versi sermonem deinde ab orientalibus imbuadam eorredii, et ab Alfonso Pisano, Frane Turriano et Abr. Eechellei,si publici iuris facti sunt, viiidicari etiam a Thνrso Gonzalas S. I. de infallibilitate roa pontificis, disp. 3 sect. a. S. s. temini inseman
in bibl. orientali tom. i. cap. a. in pag. 9 add. eumd ad .m. III pari. I. P. 78.414 de illis canonibus, et tom, II p. s74. Harin
609쪽
canon XIV. Gangren et a Bauar synodo a. 763. anon Gangren aut Antiochen proma, eaeno laudari, prouocatque ad Forsim dis in actis acridem Bauarteae tom. I. posthae r sere auamuis sit certum, in oncilio icaeno tantum XX canones suisse consector, tanten
Hebedi in uanni bibL orienti tom. I. p. 9s. testari, Marutham, episcop. agriten sim in Mes potamia, de quo v auoque AE amni bibl. oriental tom. I. cap. I p. ITO. 7 sqq. et de eius operibus r. 79 sqq. in historia Nic synodi, sub exitum sareuli IV con scripta LXXIII. canones Uriace vertisse inae verso Mamiliae quum nondum sit inuenta,
Spittier suspicatur, Maratham ex codice vertisse, in quo canones plurium synodorum ineonunua serie scripti fuerint, et ouoniam canones Nicaeni primum loeum occuparint, omnes reliquos pro Nicaenis quoque naisse liabitos idemque alias excogitat coesecturas et plura alia in hane rem disputat. - Codd. iam supra memoratis adde eodd. Morent Lamrent. XL. in quo uti in sequentibus adseruantur canones ecclesiastici diuersorum concilior. nr. 3 plui s. de uniuersali concilio primo, canones XX adiecta cuique expostione: pra satio est historica enarrana tempus, episcopos, et acta huius eoncilii id quod in omnibus sit, et III nr. 3. ac M. plutio atque X. r. 4. luti Io tesse Banasin in irati codd. gr. Laur. I. pag. O. et 397. ac q77 sq. -- Ibid in eod. XXII qui eontinet Io Scholastici, CPolit patriarchae, collectionem canonum, in istulas ta diuisorum, Nomoeanonem X et alias aliorum ecclesiasticas constitutiones, an s. et 8 plui s. anon. XXVI. synodi Nicaenae etc. V. Bandin. l. I. 46. GH Non plures porro, quam viginti eanones in concilio Nicaeno conditos fuisse, te stantur The oretur lib. r. histor eccles cap. 8. Gelasius lib. a. cap. 33. Hismarus emensis
in epistola ad Minemarum Laudunensem tona II opp. p. 46 a. seq. Beriholdus sue Barisa dur, qui cire a ro66. scripsit, epistola ad Gebehardum p. 6i in seriptoribus a Tegnagelio editis, et alii. Nec plures exhibent versiones antiquae Dion i Exigui et aliorum, quas inter non tacenda verso Milonis et Triarissi, quae subiuneta est capitulis oncilii ea
thaginiensis 6. om. II concit. Labbei p. 394. et arduin tom. I. p. 124s. Ex cuius etiam Λfricani concilii historia patet, neque Caecilianum Carthaginiensem, qui oncilio Nicaeno interfuerat, plures quam o in Dicam adtulisse, neque Cyrillum Alexandrinum et Atti- eum Constantinopolitanum plures in Africam misisse. Conser Beueregii notas ad Synodicum p. ao3. Et quamui RMinus lib. I. ap. 6 viginti duos recenseat, diuersitas tamen illa ex eo tantum oritur, quod et sextuin et In octauum canonem in duos diuiserit. Cur in eodice voteri canonum romanae ecclesiae, quem in adpendice ad opera Leoniam qua elius Eeeera edidit. ea Tritonem et meam tam σοι voeat Tur quit, in Collinaris suo de an ibus, quatuorriantis apologia pro epistolis potuitielim . aso. asiliou/s Nicaeni concilii eompaginani duas Filionem Philonem et Marsum dii codd. vero es tres reliquis Orientalibus conciliis avi MSS. nec non Bertholdiis siti Bernaldus, presby ferisse , Sed harum eationum tuam nos maxiter Cpnstantiensis, epistola ad Gebehardum pag. me 'equimur, quae caeteris emendatior e o ais testatus Politanam synodum, de graeeo ab solicae sedi aereptior videtur videlicet quam iis in latiniit versam. Eugimiam lioque ea b. va, Adrianus, per maniam Raroli irnp. O Mones coiiciliorum vertisse ex Cassiodoro de illu ridentalibus diserit uae s. hae supra pas. strib s viris cap. s. resert et K Udorus, MN a m ed. m. Dj0jtjgod by
610쪽
edidit, eanon o omissi deprehendatur, inquirit praedictus 'Mnesias in dissere lac ad
Opera Leonis cap. s. qui p. 6 3 seq. etiam obseruat praefatisnem editioni Isidori Mem toris praefixam, potius codici romanae ecclesiae praemitti debere. cons Leonis opp. d. fratrum Balterinior Veneti s --s7 sol. -.MIL. et Seia ann biblioth histor liter. patrui latio tom. II p. 933 sq. Hari. Praefationem canonibus Nicaenis praemissam in IV issi bibl. canonica tom. I. p. 8a scriptam esse versibus, prima statim docet inspectio, et
inonuit CNεω- tom. III monument. ecclesiae graecae p. 6O9. Haiauim tom L p. 32I. , -- Franc Anton. Zaccaria de decretis ad romani pontificis auctoritatem spectantibus in eoneilio Nicaeno I. editis, in eius Diff. de rebus ad historiam atque antiquitati ecclesae pertinentibus tom. I. r. 6. Fuligo. 781. min. 4. Primatui pontis rom in canones et VI.
nihil derogari, euincere sibi visus est sedis censuram libri in ephemer liti Lips. 1783.
nr. 34. Ibid. p. 273. Zaccaria egit de canonibus arabicis con Nicaeni. - Cis Gail. r. IValta aliae recitationes de decreto Nicaeno de paschate, in nouis commentariis foetet rem scient Gotting. om L mst a pag. Q 6s. - Ernesi progr. de eodem, ipsae r773. 4. eontri quaeia Usina in prolusione quadam, eidelberg. ITTI nonnulla monuisse dieitur.
De praeiudicio, Nieaenis canoni a facto in conciliis Politano, Ephesno et Chalcedonensi, plura dixit APιmamriar in biblioth iuris orientalis canonici et ciuilis, libr. I. cap. II S. 27s. P. O3 sqq. Βαι
Inde Ieriptorum, piscoporum, aεσε ticorum, εις. L. Gelasi Cyziceni astis Anodi Nicaeuae memorantur. Λωsius, Nouatianorum epita pus lib. II cap. 9.Aehillas, Alexandrinus epise lib. a. c. I. alius presbyter Mareotidis, II. 3. Agathus, presbyterinlex. II. 3. alius Mareotidis, ibid. Alexander Alexandrinus, lib. a. c. I. a. I. M. concilio Nicaeno sevir sit, II. 7. epistola ad episeopos de depositionerarii, h. a. c. 3.Λlexandrini presbyteri duo Alexandrini, II. 3. tertius diaconus Mareotidis, id. Alexander, Thessalonicensis epise subscripsit concilio Nicaeno, IL47. m.
Alexander presbyter Pol Arii aduersarius, II. 7. Conciliomicaeno subseripsit, II. ar. 36.
Ammonae, presbyteri duo Mareotidis, II. 3.Λmmonius diaconus Alex. II. 3. alius Mareotidis, d. Amphion, Eusebio Nicomediensi succetardatus, II. 3a. Amyntiatius diaconus Alex. II. 3. . Aphthonius diaconus Alex. II. 3. Apis presbyter Alex. II. . Apollo presb. Mareotidis, II. 3. Apollonius diacon inlex. II. 3.