Studia Apuleiana [microform];

발행: 1879년

분량: 33페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

1쪽

a partis the undations os estem Civiligation preservation Project

Funded by the

NATIONAL ENDO ENT FOR THE HUMANITIES

2쪽

accepi a copy orderiis in iis udgement fui liment of the order

4쪽

COLUMBI UNIVERSIT LIBRARIES PRESERVATION DEPARI MENT

Master Negative

BIBLIO GRAI'HIC MICROFORMI ARGET

Volum os Pamphtot'

TECHNICAL MICROFORM DATA

5쪽

Conti meter

sssis sis sit

2.5 2.2

l. 25

6쪽

CONSENSU ET AUCTORITATE

AMPLISSIMI PIIILOSOPIIORUM ORDINIS

RIT OBTINENDOS

UNA CUM IIESIBUS A SE PROPOSITIS

DIE XXVI M. OCTOBRIS A. IOIDCCCLXXIX IIORA XII PUBLICE DEFENDET

AUCTOR

MDCCCLXXIX.

7쪽

PRAECEPTORIBUS CARISSIMIS

8쪽

I. L. Apuleium Madaurensem diverso in metamorphosibus diverso in ceteris seriptis dicendi generi ipsum studuisse particularum diverso usu illustratur. II. De mundo librum salso adhuc Apuleio Madaurensi attributum esse

de mori Stratur.

9쪽

L. Apuleium Madaurensem divers in metam0rplius ibus diverso in eteris scriptis dicendi generi ipsum studuisse particularum divers usu illustratur.

suo anni sunt et aliquanto plus ex quo operam Apulei libristia vare incepi nunc quae per id tenapus passim elaborata sunt, mixta inter se et temperata in unum collecturus et pluribus ad legendum traditurus sum, quasi nun inutilia sint philologis. atque in eam formam totam materiam includere instituimus, ut prius de Madaurensis diverso Sermone Sententiam proteram US, dein de libro qui est de mund iudicium nostrum periamuS. eas vero studiorum primitias doctis viris et prudentibus subicere ausi sumus, Iuta novi aliquid inesse speravimus, quod si laudem

non conSequeretur, tamen reprellen Sionem non Vereretur quicunque enim de Apuleiani sermonis genere ScripSerunt, eorum nemo describendi diversa ratione accuratius disseruit at puleius ut in metamorphosibus saeculi mores omnium ordinum respiciens depingensque vulgi 0tidiano serm0ne libere ac suse videtur uti, ita in apol0gia floridis in libris qui ad phil0sophiam pertinentorationem politam ac saepius ex rhetorum reguli limatam commendat quod diversum genus nos patefacere conabimur diverso usu particularum, parvae quidem rei in speciem et milis, sed ad usum magnae ac plane necessariae δὶ ita vero quae hodie deafricitatis quae dicitur vana imagine docti viri saepe hariolantur, aliqua ex parte corrigere nos et exquisitius diStinguere posse Speram US. neque enim totum quidem Sermonis genus et Apulei et Frontonis et Arnobi tumidum et male artificiosum satietatem legentibus mox adsere quisquam negabit, verum ea simili ludo temporis mihi videtur muribus adscribenda esse saeculique ingenio, quippe qu0 non tam res enucleate expositas expenderet quam

ursellinus in praelatione.

10쪽

verba vuluptati aurium inurigerantia et pleno Solii tu exeuntia exposceret sorte vero accidit, ut in Africa nascerentur ii scriptores, iliai 0die nos illium aetatis elocuti unem docent. haud ii iisdem scholae regulis instructi, haud iis deni rhetor uin praece lilis imbuli, Sed omnium qui eius aetatis erant literatorum h0 milium iudicio de ServienteS. O vero, ut cognoScatur qua illum illera inter particularum usum in pillei, Frontonis Arnobi Scriptis, illi loco opus erit, Apuleianis locis ceterorum aucturum hinc similes illinc dissimiles addemu S. Verum Si probare pOSSumus, id plod nunc sacere molimur - puleium n in casu vel sui te ortuna Sed via ac ratione in diversis libellis oratio item diverso modo formaviSSe, ea ipSa re tuaestio de Africanae latinitatis natura prorsus commutatur, is lod adhuc in ea explananda grammatici ab pulei aetamorphosibus pr0 secti sunt. Hare autem monstrari potest ec diversu particularum isti Ipulei lim in metamorptioseon libris vulgi sermonem imitatum isse, cui iis exempla salis cillustria iv comoediis et recentissimorum aucturum operibus c0gnita habemus, in milibu cet 'ris scriptis aut Cicer0ni constructi0nem Secutum esse aut eas voces eas coniunctione praetuli S Se tuae propter plenum Sonum a rhetoribustum De luenter videntur usurpatae esse. citabimus vero loco ex metamorph0sibus excerptos ex auctoritate editionis, quam Franciscus

Εyssenti ardi ius curavit Bero lini DCCCLXIX. cuius editionis typo gra pilica errata 'aedium adserunt ita uit saepenumero cum de

manu Scriptorum corrupteli commentatu Si aliquantum temporis, ii vel typographorum neglegentia adpareat vel incertum Sit, utrumh0rum error an editoris salsa emendatio locum contaminaverit δ).

nec vero in animo est persequi errores vir, docti, qui ut alia Sagaciter et accurat' elab0raxit ita uildebrandi ingenti volumino nos liberavit. pol0giae autem et il0ridorum editionem Gustavisi rueger Sequemur, philosophicorum scriptorum Alois Goldbacheri, ita ut praeter capitum numeros versus adscribamus, quibus in editionibus pias nominavimus singula leguntur solum lorid0rum lucos, ubi japita longiora sunt, paginis et versibus ruegeriani exempli ad Scriptis proferemus tuae praeterea auxili erant dis Sertati0ni Sum luco adnotabuntur librum vero de philosophia rationali sive περ ερρορνείας. qui Sequitur in nonnullis manuscriptis duos de Platone eiusque dogmate libros is misimus, luta

- plaust cum Iildebi audio A consentimus ieiunum illud set exsangue opus a 'al0nico philo Sopho ion SSe consectum ceterum ex eo nihil singular ad jem de qua agitur pertinet. nequo minus collui pilum inter Iermemoris megis tum et Ascletitum, qu0d sit debrandius puleio attribuit ab eo abiudicandum isse putamus; ac recte quidem a Teulselio his t. it. Rum. p. 60 spuriis scriptis ad nil meratum St, nam multa auctorem libri praeceptis Christia ita udocti tua imbutum suiSSe enuntiant. ac Lactantius illi id om Graecum tantum exemplar libri notum habuit, Latine tuae secit, suis viri bi' addidit, Sed augustinus ciam Iatilium clibrum legit. pii nunc Apuleianus perhibetur praeter ea vero, quae illi debrandius I p. XLlX-LIV dubitanter disputavit et Jacobus terna ysius acta ad Berol. 'STI p. 500-5l de Christianae doctrina vestigiis adlecit, nonnulla ex particularum Su ad se iri OSSunt, quae nullium 'el in niti' ab Apuleiana elocutione rabhorrent. si ei luentissime enim auct0r particulam elenim Secundo loco posuit cp

in metamorpho Sibus Semel in omni hiis celeri Scriptis pii nil uius Invenitur quem quidem numerum Lith ohannu nonnullis emendationibus auxit. Similiter ergo collocavit enim ver duabus vocibus p 0Sili onere olet, luod item a Cicerone tum usui liatur, si duo prima Verba art0 quodam sententia in vinculo conectuntur l aliqui ipsique er90 pulicissinii puru mente rue dili 0rtiti sunt uel suspiciendi venerabilem curam singulari modo ei ut mo Strum erude

in rhetoricis opulei Scriptis musis iam exstat. sed pro ulque stup0stium est ) Apuleius denique utp0le sicut Livius it Curtius cum numinibus et participiis D coniunxit sinet. 1, 7 6 II 5 ub

y edit lator Lips. I p. XLIV. 0ntra cons. Jahiatu ac t. niin societ. liter Nari. Ibo p. 282-2, 7. ' quae Κοχi0lius in Iibro de p. seritionis genere p. 340 de locis orp- 0, 6; pol. 94, 1 disputavit, erravit adde p. 98 2s i Arn0bius p. 9, 26 Reiff. animas hominum D pol ab rebus non hi incipulibu eduus p. 106 4 utpote uno ei sanguine . . . proereuli

SEARCH

MENU NAVIGATION