Specimen criticum in Hetoemoclis epistolam, quae legitur in symposio Lucianeo

13쪽

Haec epistola, qua VenuStius, acetius, elegantius vix quidquam in arte satyriea reperialia , atque δεινοταζον ἐαυτου φαίνεσθαι Lucianum in ea merito dixeris, scripta esse singitur a philosopho quodnm, ex eorum genere scilicet, qui a Luci an , tum alias , tum Olissimum in Hermotimo sale vere Aristophane sugillantur, quique graviter Sese Ossensum existimabat, quod ad coenam non esset vocatus. Est autem ita Comparata , Ut, quo se ulchre defensum utaverat homo, nihil ab eodem roseratur, ex quo abjecta eju natura deperditique mores non appareant. Rusdem Propemodum argumenti sunt Timonis l. 5 et T. ειοι habet Od Gori. ReitZius ιου. ὁσγε. Vertit interpres ρι qui em, malim qui δε-pe qui Solet enim ὁσγε Sic Ositum usurpari roor αυτος , ubi Sequitur sere odi Vel και ut ιος rooτι τοιου To Vel τι τοσουτος, frequenti usu apud Lucianum Philops 16. Tox. 2. Nigrin. 26. Beor.

Dial. XVII. . alibi. Similiter Plato Ion. . 54 I. C.

14쪽

ἀλλὰ μερε τεμ ε παρατυχοντι ἀντεῖχον. De hoe Suquaedam monuerunt Wyttenti ad Sel. Princ. ist. p. 34T. Matth Gr. Gr. S. M. Ol. I et 3. σγε autem et στε quid disserant accurate exponit Hermann.

ad Soph. Oe . Tyr. s. 688.

Ουδ πω ποτε Cod Oxon. υδέποτε exhibet. Cum suturo ουδε ποτε tantummodo ConStrui Ουδ πω ποτε autem Cum Praeterit contendit Brunckius ad Aristoph. Lysistr. V. 301. et Eccles 384. st Quae pauca, inquit, asseruntur e Solutae Orationis script Oribus loca contraria, aut editorum libidinem, aut malam librariorum manum experta sunt salsum hoc esSe praeCeptum, neque υδέποτε, etsi cum su-tur vulgo ungatur, tamen apud optimos scriptores non interdum cum praeterit ConStrui Ουδ πω ποτε autem nunquam eum suturo, luculenter apparet ex iis,

quae de harum particularum usu disputarunt V DD. Dau es nisceL Crit. . 98. ierson ad uero ian.

p. 401. Wolf. Apparat Crit ad Nem. . 96 sq. et Lobeck ad Herod. p. 45 sq. φερων. Egregia est Hemsterhusi ad Dial. Mort. VI. . de vi ac potestate hujus articipii disputatio, post quem, sic enim dudum Dorvillius ad Char. p. 520 , quis Iliada canere suscipiat taque altum mihi silentium servandum existimarem , nisi non omnem obsolvisse quaestionem intellexissem. Hunc autem lepidissimum locum, ab interpretibus aut rorsus neglectum , aut negligenter Latine Conversum, commemoravit tantum , ceterum intactum reliquit.

Siquidem enim multis in locutionibus participio φερων

15쪽

tiir IO testas, rectam ejus notionem consequi non licet, nisi interioris cujusvis mententia' receSSus excutiantur Constat, ubi animi propensi agendique stu

explicare liceat, qua sere notione . l. accipiendum esse arbitror, ut sententia laee Sit quippe qui multis quotidie molestiamfacessentibus , multum te ilioribus, nunquam anten ultro me illis ederim. hoc aulem signifieare videtur Stoicus , non sese discipulis divitibus se obtrudere, cujus rei illius temporis philosophi accusari solebant, med non sine magna reluctatione invitantibus Obsequi Nee minus exqui- sile verbum ἐνοχλων Stoici Stultam arrogantiam χxprimit. Cui venuste respondet φεοων. Ad hunc singularem loci leporem non allenderunt IntΡΡ , φέρων

illud prorsus negligentes CL Necyom. Tim. 22. Hermol. 52 plura indices dabunt Ostmemsterhu

16쪽

quiri assii mons Verum tamen interdum nihil dissei re, eademque notione Surpari , docent Bergier ad Alcinhr. Ρ Π.2. BoiSSOn aes Aristaen. . 5l0. In Cod autem Xon. εοῦ γειτονων legitur. Quae ab Α-breschio in Anima υ. U Aeschyl. P. Tri movetur quaestio, ab Cil Zi CXPlOS , de raeΡ. . , utrum per se geniti Vo iungi queat, nec ne, lane ab . . aliena est, nam eCuliaribus istis in sormulis vo . ociscop, Vel Simile quid , Subaudiri constat. Legitur

uster ad Arist. Plut 435. Chaes ad L. Bos. Ell. p. 29 et 342. et iudatos ab eodem Bern hard. ni. r. P. 226. πλακου τος Si reSlitui Selimi ederiis ex Cod. Par. 2955. pro πλακουντων in Reil Zian et Cod Gort.

παρ αλλοις ἀφθονως πολ&i ω. Hunc Io- eum mirum in modum VeXarunt interpretes, in quo tamen ne minimum quidem ilium latere contendere

ausim. Moniti a Solano, qui locum suspectum sibi, ideri adscripserat, ilium Selimie deriis et Lehmnia

juncto , quae Structura Sententiae loci non admodum convenire Censuerunt igitur Schmied erus pro re legendum conjecit m Cujus rationem satis mirari non possum elimanno non improbabilem videri, qui tamen ipse vitii sedem in verbo πολαι o quaerendam esse putavit, quod saepila ab librariis Cum verbo πο- λαβδεν Onsusum SSe pluribus locis notavit; sed neque verbum πολαὶ o, O quidem loco eleganterlositum , extrudendum St, neque Pronomen, mulandum. Constat enim Verbum πυλαυε ιν sic construi,

17쪽

τὰλη. Vid. Matth. r. l. 92T, qui tamen Omnem quaestionem non CompleClitur, et Bernii ardium , infeliciter autem unicum hujus osterioris usus locum Diphili p. Athen. VI 1 227. . admoventem, ubi verbum ἀπολαύειν vitii suspieione non Caret. Quum igitur dicatur ἀπολαύειν - νος, πολ ra ἐκ et πυτινος, ἀπολαυε ιν τι Simpliciter, quidni dici possit Ἀο- λαυε ιν τι παοὰ τινι pure aliquem ' Ex iis, quae dixi satis liquidum isse arbitror. injuria luit lo-

18쪽

ψαντασία quid sit discitur ex Plus Plac. philos. IV. I 2. φαντασία ἐστι παθ0 ἐν τῆ φυχῆ γινομεν0ν, ἐνδεικνυ

multos, Menag. ad Diog. Lueri. VII. 46. et avis. ad Cic. tae in. ΙΙΙ. .

γεωt ετρία ποιεῖ Ibi . 35. V rin. ., quibus in locis ut in aliis multis latonem imitatus esse videtur. CL asyl. . 39 D. Symp. . ISME. Republ. X. 1 596 C. vid. C. F. Hermanu ad Luc. e Consor Hist. Ρ. T5.ά ίη δ η 'Aδρὰ στεια. Omnes libri ὁ και η 'Aδρδεστ. in Uno Od. Par apud Boissonii ad Arias aen. . 490 mi S um 1 καί Animadvertendum est h. l. 'Aδρὰστεια simpliciter ro invidia accipiendum esse perinde St enim ac si dixisset ἀπείη δ φθονος, cum roprie Sit ei juriarum vindex ea. Solebant autem Graeci di Clo exultantiori, vel insolenti aut invidios Ἀδραστείας nomen Sic praesari ut illius numinis

19쪽

- iram deprecantes eam sibi Dropitiam redderent. Multae sunt in veterum libris adnionitiones ut ab arrogantia praesertim in dicendo, temperemuS, ne in superorum invidiam incidamus, ex quibus maxime celebratum est Euripi is dictum in Rheso. V. 342 'Ado τεια παῖ

Quorum . BD. miror neminem memorem fuisse Iuliani Imper. 13. 29. Ἀδραστεια δ'ελιιενὴς εδεν et ΕΡ. 49. ἔλεως δε spcia τοῖς λογοι et ικῶν δραστεια, ubi contrario senSu nostri l. dictum.

dius Synt. Gr. . 360. 0κω μοι Vulgo cum Insiuitivo suturi construi docet, ossitne Praeterito tempori apponi, nec ne nihil omnino addit. At magna est ejus cum iis verbis, Ut sunt θέλω, ξιυω, εοικα et similitudo, quorum alia aOristis, suturis alia adjungi solent; nullum autem, inquit Oheckius ad Phry r. Parer 7. 6, tam fixos terminos habet, ut nzn aliquando , aut in significationem aut in Constructionem allerius succedat quamquam ne hoc quidem satis Concoquere potuerunt veteres illi magistri, qui omnia mallent ad perpendiculum directa. ' Plurima horum verborum ad certam normam redigere Studet Thomas nas. . 159 I68 ed. Bern ., qui licet in Celeris magna Cum probabilitate a Lobeckio reprehensus, O tamen recte monere videtur, verbum δοκεῖν tribus temporibus ad-

20쪽

quae in omnibus libri legitur. improbat elim annus, ceteri commenta lore cla Cent. Nominativum κερατίνας primae ieel. iam iusquam oblineat . illegitimum esse nemo dubitabit; quae aulem uintiliano cera-linae et croc9Uiliniae dicuntur, iis ambiguitates sive quaestiones intelligi Volunt ego Oer Graeco κερατίνν et κο0κ0δε Δίνη Simpliciter laetum pulo. Apud Diog Laert ΙΙ. in legitur κερατίννην Solet etiam diei κερατιν0 λογος ut in Vit Zenon. VIL QST. Ue

legi posse observat De syllogismis quibus imprimis doleo tabantur Stoici multa assim in Luciano occurrunt. Iermo t. V Vit. Aucl. 22. Γιε. Acou 22. Diat.