Nic. Cragii Ripensis De republica Lacedæmoniorum libri IIII

291쪽

plo 2-la illile it Ilai et qua a LIBER ARTV s. 2 ,7 ignominia notati, qui τρίαtimn ipsis dicti, quasi trepidantes vel o flventes, ut scribit Plutarchus Agcsilao Tertia non multo huic diis milis ignominia, cic t scit 'riiu0s igna s, qui ita Spartae contemtii preti erant, Vt nemo O in contU-bCrnium admitteret, vel cum eis se exerceret. Ac in pilis ludo adne Utram partem assumerentur , itidem in choris ut ad abiecta loca reiicerentur. Sed vi quod in via iunio tablis ccd cndum ipsis fuit iisque stili gendum. Quodque maximum crat, Virgine do mi alere nec ecte habcbant, a quibus in ius sortitudinis nomine VOCarcntur, nec liceret domum sine virginibus esse absque multa, neque item vias γκ τοα, id est Integrae famae homine imitari liceret. De qua re Xenophon ibde Repub. Lacede momorum. Postremo nec leuis ea ignominia, quum iubebantur aliquia magistratibus otiosi cum scuto in publico stare. Quae paria I gitima erat in ordinis desertores Xenophon lib. 1 v. Hellent con ubi de Dercyllida retulit, quod accusante Pharnabago tu sus fuisset a Lysandro cum scuto stares, postea addit: ο δε---λci c μή Moic Ἀ- --- απι -Z ωψ i . Haec igitur sunt qtiae grauissimam Continebant ignominiam. Nam de aliis ut de prohibitis commerciis seu tire mendi de vendendi. Ite in de circumductione per urbem cum bota circa

collum, supra diximus, locis uti X timamus commodioribus. Ouinto nunierauimus inter popinas Exilium, quod veritast a s G -

men Spartae quasi peria 'fugium,quam pinna. Nam in plerum ΑΨQ--.que voluntarium tuit,&qui bluere multam non potuerunt, aut qtu ignominiam vel in Tem declinare voluerunt, saepe sponte exulatum abierunt, CuiuSCrcbra CX empla. Erat alioquin haec etiam cona legitima in quo suis delinquentes Reges Mallos,quorum pauci restituti, multo plures in exilio usque ad mortem deagebant. Quorum tamen ea aequanimita S, Vt non idcirco in exitalio degetes,hostili in patriam animo essent, sed legibus hoc tribuentes earum Vim&potestatem rc Vererentur. Sic ut Demaratus etiam sui exilis causam reddidit. Nam quaerenti, cur Rex qui in esset, Sparta exularet,i cspondit: Quia maiore vi sunt leges ciuitatis scilicet tiam Reges Et Pausania quum Tegeaee-xul Lacedaemonios commendaret, quidam diceret, cur ergo

292쪽

168 DE REPUB. LACEDAEMONIORUM non antisti Spartae, scd solum vertisti inc spondit: iij ne medici quidem apud sanos sed apud aegrotos solent Ver ita. Erat

ε 4 es autem C iij p Ima aliquarenta dulcrsa, aliasque mitior, alias grana diuersa uior. Nam aliqui Laconica tantum cxcedere iubebatur,quibus apud socios degeres commorari ius erat aliis maius stipplicium commeritis, ne apud cos quidem degere fas, quos idcirco persi quebantur dedi petentes, donec Graxia relicta longius ad

hostes commearent. Caeterum in exilii Cona hoc peculiare animaduerto, ut ea vindicaretur cedes inuolutaria. Sic Dracontium scribit X cnophon lib. v. Anabaseos Cyri,puerum etiamnum in exilium actum quod caedem inuoluntariam patrasiet. Quamuis Thucydides lib. v. auctor, Aristoclem GHipponoidam Polemarchos ea quo JUCpana damnato S, οξ ντας λα'mo et quod inuidio nostis misi Porro ultimo in rici narum genera mors nobis co locata.

ai. i. ta merito e X tremum a s Umnatam supplicium, quam ut La-Ced montis ex omnibus Ceni ea minus fuerit formidabilis sicut testatus Theclamenes Spartanus Is enim quum Ephororum iudicio addictus fuisset morti, stibridens abibat. Quodam itaque eorum , qui Una adcrant, rogante an ne Sparta leges contemneret, nequaquam respondit sed laetor hanc mihi irrogatam esse multam,ad quam soluendum neque mutuo, neqUc so nore aliquid sumere necesse Cicero Tuscul. i. de Plutarchus a η πω, poplirheg Erat autem mortis genus Unicum hoc usitatu, quodi ' nos obseruauimus, videlicet strangulatio. qua collo in laqueum inserto, anima damnati elidebatur, Ut patet exsiapplicio Agidis, quivi scribit Plutarchus in ipsius vita apophthogmatis, sponte laqueo collum praebui sic -δ- τώ βροχ*το Abhis iis inquit. SUImebatur tale mortis sui Plicium apud Laced - γ t se monios non publice in foro, Vel Ytra urbem sed loco quodam

δι ις πνιγγντες, id est Decas Octa in carcere, ubi morte affi-T iunt damnatos strangulante seu susto cantes ieri autem sole-

bus noctii non interdiu , mortis supplicium CXequerentur. Quod exempla fatis ostendunt: diserte testatum reliquit He

293쪽

IAE E R

ol, adita ea rodotus lib. IV m nunc morium 1ctanen S mirem τους αν κτει Πλ - αιυνιο ν κ Q. υ fi et Id est, QuicunquepleCicndi sunt murte eos, o ius lectur interdiu neminem. Quod Valerius a Xim V lib. iv.cap. vi etiamucteris instituti sutile apud Lacedaemonio sic statur. Tandem cadauera carcere Ciserre tiam moris cada . . erat, ut sepulturae mandarentur diam tria illa cadauera Agidis, si

Archidamiae auiae, Agesistrata matris,scribit Plutarchus post a M' 'strangulationem carcere exportata in magia publico metu, indignatibus tamcn ciuibus. Et Pausanias templo cxtractus quum expirasset, humi conditus est, idquo loco quodam prope Caeadan, quod scholiastes Graecus annotat: ut existimari possit, supplicio affectos solitos ibi humari, loco minus honorato S a reliquorum sepultura diuerso. Quam Lacedaemonior ut humanitate, ut calia multa pra clara instituta,quilam rudi Minerua pro mediocritate nostra cXposuimus, optandum esset Christia nas Respub. imitari,ne sinerent mortuorum cadauera in aere librata stupendi ad totius generis humani ludibrium. Sicut in aliis quibusdam inclytis Robus tib etiam hac tempestate moris est, supplicio defuncta cadauera terra mandari. Quorum exemplo, itemque Lacedaemoniorum, discere possent haud dubie multa Chr1stiani magistratus, quibus legum quarundam iniquitatem,Sc suppliciorum atrocitatem emendare liceret. Sed in hac iudiciorum corruptela, suppliciorum diritate, qua noxij cinnoxij passim in omnibus Rebuspub.affliguntur,Vix forteancinendatio sperari poterit. Itaque Deo haec cum aliis multis committamuS.