장음표시 사용
11쪽
Substantiva g 15 certe ex ipsius foederis verbis proni pia in tua stionem hic non vocanda sunt: si ειενσις, apud Demosthenem non X stat es Arist. Olit. IV, 11, VI, 3 αναδ estio apud Demosthenem quoque in psephismate XXIV. 149 et lut Res ubi VIII, 60 e: αποκωπν apud Demostlienem in psephismate XXIV, 149 Andocide I. S: πελευθεoωσα apud Philare humΡOplie VII: νεωrεοισα νς lat. Rep. VIII. 55, d. 0gg. I. 753. e. leguntur. Sed alia ab ipsoauetore usurpata subStantiva a Cedunt: 20 legis περο Ρω Demosthenes Oe ejus vo ab ultim πεο υτ ανια ponit XXI, 3, 6137, 195, 199 Contra apud Isocr. VIII, 9 et Lys. XII, 3 invenitur.
quamquam vocabulum ponit tamen alia atque ea uridie signification usurpat ut sit aecusatio quaedam publica. y Vim, luam hoc loco ποοβολή praebet, habet apud Xenoph. Memorab. III 5, 27 et apud Platonem, non pud OratorOS. 26 Iiόπειο hoe quo tuo substantivum neque apud Demo Sthenem neque apud Cetero Soratore repperi legi apud rerum scriptores et Herodotum et hucydidom. 27 iten ne iue a Demosthene neque ab ceteri oratoribus SubStantivum παράδυσις
2 'Eδισυος, quod eum illo conjunctum est, Aristoteles thie. I, 7 et Polybius Saeptu S
4 29 idem cadit in substantivum κλυσιν, quod propria signifieation Porporis disso itionis apud i alenum et Hippocrato saepius invenitur hae translata Significatione, nisi fallor, nullo alio loco poetae ita usuri ant ut liberationem Significet. Adjectiva ait dimus quae a Demosthenis genere diesendi re edunt. Primunt i 3 ογυωώνuroc, quod apud Lucianum set Phitarchum saOpius etiam apud Isocratem IV. 23. XIV. 18. invenitur. Posteriore loco verba mirum in modum ad nostra
8 πεοαrοπος, imple X djectivum ἄτοπος saepius Demostlienes ii sui patra 26 XV 25. XLV, 1 52 76. I. . l. sed haec gradatio quae fit praeposition si praefixa verbi jam per se mavissimi abhorret a Simplici Demosthenis usu dicendi neque apud alium seriptorem hoc adjectivum legitur. Si autem lan ex hujus oratoris Consultu sine. In niVOrsum Onim Oe in eo memoratu dignum videtur quam multis su portativis at illi aliis verbis magnRvi hujus rationis auetor utatur. Optime Oe Oesent ii portativa illa: ris soιστικοπαrον
adjectivum νεόπ λουτος exstat quod jam scholiasta, ut Supra id iniuS jure notaVit. Dem OSthene enim, tuamquam Sententiam, quae in verbo inest saepissime exprimit. III. 29, VIII, 66 XXIV, 124 de quibus locis infra accuratius disputabimus, nullo Oeo adjectivum uSurpat. Neque apud alios oratores legitur, est apud Aristoph. Vesp. 130 9 et Arist. Rhet. ΙΙ, 9, 20 et Lucianum de hist conserib. e. 20 set in lut Symp. I pa 634 e. 29 διυ ητος apud Demosthenem non invenitur, est adjectivum Sati rara OSitum, exempli auS Xenoph. Cyropaed. III. 7 3 et 22. Adde his adjoetivis qua ab hujus orationis auctore a Verbis Ormata sunt duo Similia, quia DemoStheno quoque usuI'pat. καταγέωστο et 15 apud Demosthenem VIII. 67 etia νυπόστατος ga apud Demosthensem LIV, 3 et die utrum haec forte ita formata esse an consulto et studio quod:im tibi videantur. Imprimis si idem in adverbiis formandis et derivandi apparet. Haec sunt adverbia, quae ab usu dicendi Demosthenis abhori unt: r 2. νεγκλi roae, quod repetitu et 30. apud Demosthenem non reperitur, quam quani Pollux VIII 69 0mostheni id attribuit est apud Isocratem et in Aristotelis Polit. I. S. Adjectivum et luto et Xenophon usurpant et exstat in Secunda epistula, quam laSSiu SDomostheni ascripsit L 14 1470 νέγκλητον πεπόιηκε τὴν Πυλιν. 2 συντύ uo, idem do hoc adverbio statu0ndum est; legitur apud tragicos. Xempli au SaAeSehylis umen. 93, raro etiam apud Oratores, apud Aeschinem II, , 51 ως συνrδυως καὶ
ἔχονr Mii σαι; et in epistula Philippi, quae inest in Orationibus Demosthenicis, g 10 συνrdiaως εἰπεῖν. apud Demosthenen verbiin συντέμνω XXIV, 14 et XLV, 5 legimus adverbium nullo loco. 13 ἐξεταστικcὼς adjectivum est apud Xenoph. Memorab. I, 17, ὁ ἐξεταστικόν legitur in Oratione, quae inSeribitur περὶ συνria εως quae est Suppositicia ad Verbium apud Oratores nullo OCO. 29 καταπεφρονηκorως, Oe quoque adverbium ab orat0ribu nusquana OSitum stusurpavit Diodorus Siculus XIV, 17, 19, 92, 3 95.
Si his adverbiis addis duo alia περιζων το ς et ναυφισὶ ur 3 rως ς 25, quorum alterUNI, apud Demosthenen quo qu legitur XVIII, 30 atque alias apud Oratores, Xempli cauSa apud LySinin IV, 9: ν ν ξεστιν Drῶν να/ιφι 'ν rurως χειν priu Dem OSthenes non Surpat, ad-j0 uiuum XVIII, 297 t XXXIV, 29 ponit - st apud Aesellinem I, 113 - ὼς περιι O iro cies LQχi'u , duodecina adjectiva se adverbia a verbis derivata in hae ratione in Veniuntur quorum mBjor par ab Oe Orator singulari modo forniata sest. Praeterea commemoraVerim adVerbium 5 13 παρέργως, quod idem non an saepe apud oratores logi, exempli cauSa apud Dinarchum III, 14: Mi m παρέργως χειρο nuSquam apud DemoSthenem adjecti V una ταλλα πώρεργα LI. 17. Ne λίαν quidem, quod exstat, Demosthenes saepius usurpat Additur SubStanti Vis. - cf.
Kruegeri artes I, 50 8, 4, - VI, 21 adjectivis et adverbiis XIV, 41 XX, 145. XXI. 10 A. XXVII. 16 24. XXIX. 2. XXXI, 2 verbis XVIII, 174. XXI. 205. LIV. 11. Contra adverbium
12쪽
eXempla annotaVit. Inter quae verba lint o Drου φενακιζοντος quo iii ex ratione VI, 1. quae est inter Demost lienicas sed jure et abjudicatur. Hi enim verbum Iro Uχε si λαι aut abso
Magis etiam ostendimus in Verbis I Kνrὶ οὐ παυαδεξαsi 'm i πεισι 'orας τε δουλευειν ανrἐτων ρὶ Doων, ir ὐνr Jam BlasSius in libro suo III. 2 pag. 125 hunc locum in strueturis sepreliendendis refert. Ne dicam de parum eleganti sepetitione praepositionis νrι, Significati HuS. quae altero loco ab auctore hujus rationis usurpata est, ut aequationem quandam X primat pro instar '. nullo alio κ' apud Demosthenem invenitur. Saopius pud poetas imprimis Homerum. XStat Contra Vis permutandi saepissime in liae praepositione apud Demosthon semineSi plurinium ut hoc Oeo. Cum genitivo infinitivi conjungitur ex sempli causa III. 21 IX.
61. XVIII. 124. 230, XIX. 32b-327 quinquies XXI. 09 1ll. XXIII. 12. 150, alias.
Similis huius loci is esse videtur qui apud Demosthenem XLV. 73 logitur: ro Q Γωυνα δε
ώνri 'αρisia2O ποι,ήσανrra ta ν ιtio ty ν ἄνδρα πω νου sed hi prasepositi vini permutandi non aequa nisi habet alisluid Simile reperis in eadem oration k 4. Quoniam de praepOSitionibus luaerimus. X tra Ordi non verba e 1l: rωι καθ' tio νπεπλο τηκDrων in me lium profer muS, ubi praepOSitio raria Satis insolenter usurpata esse videtur. VOemplius in verba vertit . in vostrum perniciem O upletati sunt . Sed Demo Sthenes uno lupo XVIII. 19: κατα πάνrων συετο Similiter hae praepositione usus si VOemelius item vertit in vestram pernielem ). Verba quae eandem atque Oe OCO habΡmus. Ontsentiam X primunt. legis XVIII. 131 An λουσι M i aro1χων διὰ ro τουσὶ γεγονως' rubi διώ cum a eu Sativo usurpatum St. Neque Silenti praetormittendus est tertius rarus praepositionis usus. lui in t 1 hujus Orationis XStat die praepositionem προ ' Cum genitivo των ἐχι'oων ' Idem Sigili fissatione On-junetam e multo Sitatiorem περ Duobus tantun loci πρόc ita apud Demosthensem positum QSt. nam tortium qui est in Oratione XXXIV πο . Ρορα Ωὐναὶ ς 49 in horum numerum non refero est enim non Demosthenis. Alter exstat XXXI f.πους Ποιον τὰν περὶ roo ιν Iutaroe) 40 Io k MDυ νιν νῆσον 'εσi ε . quae ratio. tuamquam n veteri hus eriti is inare houscripta est tamen jure et a Sehaefero se a hassi Demostlieni tribuitur Alterum in pronomio unde luadrage Simia 144 Sl: κύν Doro πρ&' υωων Mi γίγνοιτο legi nam prooemia uni lassio
contra Se haeserum Demostheni ea esse non nego. In omnibus aliis Orationibus imprimis in civilibus Πρυς cum genitivo in certis quibusdam juris jurandi tantum Ormulis ponitur δ). Uno autem loco qui Oetissimum illum liminem fugit. XXIII. 182 signification m ahol ut sit -PQRdVereo Tortium Cum genetivo conjuneta in una ratione VI ποος Ethio Di ιν g 20, 22 23 4 ita usurpatur ut Originem significet. ane tuos tuo strueturum Philanigius in indice non annotavit certe Seliaeseri sententia commotus qui Conspbat hanc rationern Demostlieni abjudicandum esse, Sed recte lassius i. e. pag. 427 set proxX judicavit, sine ulla ausa de haere dubitari. De praeposition ἐπί g 16 satis moleste ter repetita: ἐπιφερειν ἐπὶ πολευον ἐπὶ
Jam iis rebus quae ad praepositi Onos pertinent ad finem perductis, redeamus ad verba
1 Domosthonis orationes. malis 1857. p. 874. 2 cs. Bernhardy Rynta Graec. p. 238, qui ad hune praepoSitionis κατά satis rarum Rum Deum sex
suppositiciis orationibus XL, 2 se LVIII. 38, praeterea apud Aeschinem I. 178 εἰς τους γῶνας
παρα Τέχεσθε et II ii παραδεξαυε νον φρουρών legitur. Haec Sunt Singula Verbi δεχε si λαι Composita a Demosthene usurpata
Ne res similes sejungamus jam Verbum διακε λευεsi'αι, quod Q. 5. 2 24 30 legitur. addere volumus. Apud Demosthenem vel simplex κελεύ/ειν Vel ompositum παρακελευεσβα XIX. 13 XXI. 2. LIV. 2b X stat nullo loco διακελεὐε si λαι. 0gis apud Isocratem XVIII, 45 ακε - λευο ιαι μν ilia ονε Dειν et pud Herodotum P Xenophontem. Idem distendum est de composito συνrρέχειν g , quod nusquam Demo Sthene u Surpat. saepius Polybius hae significatione eone urrendi V 48, 10, VIII. 17. . alias Repori ποο ' - τρέχειν XXI. 224 et ἐπιτροειν XXVII, 6 et XXIX, S. sed non translata Signifieatione . tua utitur auetor hujus rationis tr 19 os ικρὰ ἐπιδρα ιουμαι ut it Verbi pereuITere ' duobus locis servat propriam signifieationem aecurrendi eum studio . Tortium tale compositum verbum ἐπικρύ πrεσο α g 17 assero. Legitur tantum in suppositicio Erotico g 46, ubi idem est atque Obseurare'. Colandi' autem Signis eation in seque Demosthenes nesiue alius orator nisi fallor Oe orbo exprimit, saepius Plato. Apud Demosthenem est e0mpositum noκρυπτε si λαι VI Al. XVIII, l56. XXIV, 72, XLV, 66, LVII. l. aut rarius συγκρυπτειν
II, 20 XIX. 24 pro seni. XXXVII, 1446 .
Coni positum Mαμ ε si'αι g 18 quod et Behherus et DindOI su et Turicenses legunt, X auetoritat eodicis Aug. l. consulto praetormisi. Qui eo de Verba habet Πρῖς ουτ δε ιαχο&ένους ' re te autoni Vo0melius in annotatione ad Di judieasse mihi videtur, in reliqua parte rationi a para- grapho secima, usque ad quam tantum Odeca Verba habet familiae Aug. 1 quippe quae in primis partigraphis et in formis et in Verbis ad a proxime accedat. Sununam auctoritatem tribu sendum OSSe. Contra Verbum g 23 να noχρῆ si λαι quod bi compo Situm St. Sumniam Suspieionem OVet. Hoc tantum loco legitur Verbuni semel comitositum, ποχρῆσθαι g 13 etiam apud Demosthensem exstat XXI, l24 Saepius activun αππον ν ita usurpat ut satis esse ' significo IV. 42. XV ΙΙΙ. 137 XXI. 3b,
Item frustra compositum g 29 παγορευειν in Demosthenicis orationibus quaesivi. Exstant ConlpOSita verhi γορευε ιν haec: σοναγορευειν XV. 15, XIX, 178 XXΙΙΙ. 172 ἄπαγορευειν X X,
2ll. XXIII, 3. XXIV, 23. XXXVII, 25 LVII. 28; προςαγορεί ειν XIX. 295. XXIV, 152.
13쪽
HOC OnipOSitum Παγοοευειν raro tantum apud Xenophontona exempli causa eo XV, 7, saepius apud recentioreS, nullo Oe apud Oratores invenitur. Eodem modo compositum g 30 διαὶ ε φαι νυσθαι aliquid public declarare alienum est ab Oratorum S loquendi. Simple ιν αιουν et fui φαιουσμα Heg0Sippus VII, 9 et 10 usurpat similiter Demosthenes diei XXXVII et 2: Μνηοικλεους hi αιουντος h&ῖν . CompOSitum Ut Polybius XII. 12 fi et Diodorus XIII. 90 usurpant. Accedunt nonnulla composita, quae a Demosthene usurpata sunt sol apud eum paulo aliam, atque apud hunc Oratorem signifieationem habent. Primum verbum καrαλει πειν ii profero. quod saepissinio apud om Osthensem significat alii luit rolinquere' imprimis post mortem. Xempli
causa XX, ib. 79. XXI. Ibi XXIII, 208, 10, XXVII, 4. 7 Cf. III 36 IX, 74. Auctor hujus
orationis Verbum ut grammatie dicunt praeia nanter ponit, ut idem it, ut lue into Irum Olin luere' Vel concederΘ': Ortit Demelius: tanta licentia concedenda illis est. Eadem significatio Orbi apud Xenoph. Meui arab. III. 2 4 exstat, simili apud Demosthenem quoque XIX, 1 ν υλυλισιν
Mitras etiam Ompositum irrιγνεσθαι g 26 ab simillieatione, qua enii Sthenes utitur. recedit. Est enim h0 loe idem ae licere', quae significati Saepius apud Herodotum X Stat, non apud DemoSthenem Nam uno loco XIX. 253 ubi ea logitur veri a ipsa Aeschini asseruntur. Demosthenes hoc verbum de tempore Onit ut sit intercedere IX. 324. XXXVII. 2 uitii loco id ni valet atque insesso' XVIII. 68. in licendi et verbo εν Τίχεσι =αι, - f. Supra AEt ἐνεiναι
ἐξεῖναι. quod septua e annotaVi. Haec Sunt quae de verbis Compositis aliter atquo a Demosthene usurpatis asserre mihi videbatur. Ut leviores structuras a DomOSthene aliena praetermittam. PYDmpli causa Verba rων ἐκεiνα απεω ἈλέξανJooc nomυντα , ubi magnus ille rutor, Si similem locum XIV. 39 Onu aramus , ,ευχε σι ρε πασι
ῶπερ 'A Παν Τοον ποιουνrα . f. rueger art. 62 4 3. qui alia hujus attraetionis exempla illi Ti. In pro X imo paragrapho orba toguntur quorum Si Structura ni ira et Ooli Ca die verbum rDOαννε i Cum a CuSatiVO jun tuni seir DDώνι OD MEGI si νυν Dμιώδου Παiδεες . Ni en in raptimus codex a verba habet quem Oe melius et sellius Sequuntur. Ille in annotatione ad locum duo exsempla hujus structurae seribit Lueiani Meretrie dial. III DOαννε ἰν τ sotiar asto et Dionys. Hul Ant. V. 34 ri Oαννι σανrες τὸ ν Πωλιν. D mosthene IX. 27 verbum absolute ponit et XX. 161 futurum medii pro paSSiv ἐν ις ora Mia rerεως DOαρον σεσθαι Tur et Dind. ut ratam lectionen Μεσσ/.νtio receperunt. Sed non St, eur auctoritati Odiei non confidamus ne lue hane inusitatam structurum auetori tribuamus apud quem talB StruCturae non rarae sunt. Quid Vserborum quae deinceps leguntur. διο καὶ Πῶς οὐχ MOώτοπον hyhisi'αι εν ο ν συνδικον aliquid Simile in Oratio uibus emi,Sthenici non in Vonitur. Primum enim displi et conjuncti καί, quae saepius interro rativis pronominibus Vel ad Verbii postponitur ut magis d0finiantur es Xenoph. Anub. V. . . id luod Vernaeula in sua Vertimus heben ja , Sed in pronominibus relativis idem ni itur partieula πευ affixa. Reis kius qui sensit tuam frigida haec tria tura , νι ι καὶ nox ODχ sit. Conj Cit Scriptum fui SNe is νικαίως ' luod advertitum ex usu D mosthenico es XXIII. 205, XXVII 66 sententiae antecedenti adjunxit. Sed dubito, num hi auctor ita seripserit eum orba quae Sesiliuntur donti mirum jus modum di senili demon troni. Jam iussi ii l. e. offendit in prhi δεῆγε is δαι roa I i'aiκί, tua idem Significant uti tu ..prin-
cipem tenero locum in foedere Voom. Simile quid apud Demosthenem quoque legi XXIII.
nulli commodius dicta sunt, cum hie irεisi'αι absolut usurpatum sit. Addo quod apud Dems Sthenem primam , dueendi ' significationem quinque tantum, nisi fallor, locis IV, 24, 39. 46, XXIII. 103 196 derivatum existimandi SeXeentie annotaVi. In judietum vocamus verba νομίζετε τον ἐν καιοῖ, πο ἐπυειν καὶ ἄνευ του δικαίου τε συμψερον Πρατ rειν Pendet igitur hoc loco a verbo MDειν infinitivus Demosthenes autem
id ut absolute ponit Il. 9. IX. 40, XVIII, 7, 203, 321, XIX, b, 204, 241, XXIII, 102, XXIV. 135 XXXVIII, 22, XXXIX. 33 aut cum neutris adjectivorum vel eum adverbiis Conjunetum IX, 23, XIX, 283 XX, 147 XXI. 223, XXXVIII. 20 epist. ΙΙΙ, 28 1481ὶ uno loco sequitur
infinitivus eum Darε, Sed verbo Droia adjectum est XVIII, 18. Hoc loco Demosthenes pro Verbo ἰσχυειν Surpasset κανον εἶναι f. XXVII, 32. Transseamus ad verba g 15 το ἐπι καrαγελαστοτατον si habet Verba Aug. 1. quem jure sequuntur Oemelius et ei lius. Hic de ἔτι Cum Superlativo Onjuncto annotat. 0 loe id esse quod praeterea', magi milii placeret, idem SSe ac deinde . ei lius putat: Iei advorbe
I signis eatio temporalis inest ut sit adhuc II. 30. VIII. Ti. IX. 4. 76. XVI. 28. XVIII. 47. XIX. 22, 131, 262. 276 XX. 144. XXI. 2 οὐδἐ ἔτι οὐκετι XXII, 39 XXIII, 168, XXX. 28, XXXVI, 29 LV, 3, 1 pr000m. XXXIV 1444 pr000m. XXXVIII 1447 0pist. II. 1469 .
II a saliquid adjungit praeterea plerumque eo unetum eum Ooc ουro VP τουτοις II
EA IV. 22, 34 V, 9 Vm. 20. XVI, 6 21. XVIII, 36, 2, 102. 138 266, XIX, 9 14 l. 20. 230, 313, 329 XX. 35. 154. 160 163. XXI 62, 5, 84 102. 103. 139, 184. XXII, 3 17 46, XXIII, 2 214 XXIV 36, 47, 1, 187, XXIX, 0, XXXVII, 30, XXXVIII, 28, XXXIX, 3, XLI, 18, 25, XLV. 3. LV, 35. II h senum serat ali tu id se d0indo XVIII 58, XIX, 213 22 l. 45, 339, XX, 8 29 84. 115. 21. 136, XXI, 14b, 90, 206. XXII, 21. 40, 3 XXIII, 7, 0 94 99 162. XXVII, 4. 13. 14. 20. 34. 48, 6, XXVIII, 4, XIX, 15, 16, 17, 33, 48, XXX, 23, XXXVIII, 7, XXXIX. 29. XLI. 6, XLV, 24, I, 6, 12, LVII, 25, 28, 2 prooem V 142I epist. II, i l 4 il). m. 19 1479 . III auget aliquid, otianv XVIII 3l. 53, 100, 202 XIX. 128, 144 XX, 81. XXIII 171
XXXVII. 32. LIV,44. Semper comparativo additum est. Histoeis ante oculos positis statuimus Satis inepteliropter superlatiVum, quod deincep sequitur, ab auctore ita ετ usurpatum esse ut deinde Signifieet. Alian strueturam quam frustra apud Demosthenem quaeris Orator in Q ponit: ει δε, 1κ νμισιν οἱ και ' λιον mo μακε γν ὐπρνὶρδεαι roOςτώrrοντες Non offendo in dativo in Μακεδε νι una subStantivo orbal eonjuncto, es similia Dentosthenis eXempla apud RelidantZium ), Sed c0ntraus uni Demosthenisv0rbum αμναι simiis utione intransitiva orator usurpat et eum partieipio Onjunigit. I In indico II pag. 209 Sub dativo. 2.
14쪽
Denis Sthenes Iarius hoc Veibo utitur duobus tantum locis XIX, 229 es. Voenisel. yi ad hunc bicum ot Ι. I, 6nbi bis transitivo set cuni accusativo ponitur: eodem modo bi compositum ε πα- ναι fremittere ab eo usurpatur II 30, XVIII, 177. Oninibus aliis locis pro Verbo νιεναι apud Demostii senem graνrat legis plus septuagies. Sed paulo post in verbi. 20 huju Orationis . σκε ωοου&ενοι εο αυr ODπρύrε γονώτεiσαι ' participium σκευωωυμνοι non pendet a Verbo τε iσαν, ut Oemelius vertit ter riversarid iis n0u prius ostiterin P sed lacile ad hoc Verbum objecti te verbo τα πλοια Supplentur.
I absoluto diei XVIII. 148. XIX, 226 XXI, 6, 9, 2IS XXIII, 195, XXIV, 15, XXVI l. 64, XLV. 30 LI. 15 LVII. 27. II eun participi conjunctum ponit a non reflexiv XVIII, 140. XIX, 13, XLV, 80, 85;b reflexive pronomine non adjecto I. I VI 27, XIX, 96. XX. 2b, XXIII, 23, prooem. I. 1424 . XVII 1429i: III eum accusativo positum usurpat VI, 5, XVIII. 90. XIX, 239 XXII, 8, XXIII. 134. XXIV 36 66, 199, XXXVI l 55. prooem. XLVIII rao , epist. I I 464ὶ:
IV sequitur participium et accusativus orsonae XVI. b. XXIV. 16. XXX, 4. 6 XXXVII. 54; pendet ab se enuntiatum selativum IX. 22. XXXIX. IS; VI gra XXIII. b. XXXVI 28.
Porro traetonius structuras a Demosthonis consuetudine alienas g 25: εἰκοrio ν αὐτὼ πεπίν λασιν. emel vertit: jur id confitentur ' et recte cum H Schaefero ad Dr supplet ὁμολογεῖν rooro. Orator igitur Verbum πόσχειν Si ζnifieatione paulo amplior usuri ut ...jure ei Saecidit, ut inviti confiteantur . Apud Demosthenem ad hune usum Sola Verba XIX, 195: . mer τῖν Ρα ππον Παι-εi r καὶ δουναι ' proXime accedunt ut Philippus commotus concederet Oom. Ceteriina semosthene Verbum Πύσχειν
I absolute ponit sappissime exempli causa in Oratione XXI. 20. 23 30 43, 45 46, 70. 72 118. 137, 187. 220. 26. II Cum adverbio vel κακα se εἶ VIII. 5. XX, 1, 7, 2 83. lib. 59, XXII, 74 XXIV. IR2. XXXVI 14
III Cum neutris pronominum et adj0etivorum saepissime anniva Vi centie Se Xagies exies. IV bis tantum cum substantivis XXI, 17 ποώγαατα αἴσχισταὶ et XXIII, 155 πρῶria τοιουτονὶ .
mire post verbum dicendi re eum genitivis absolutis OSi tum PS Schaoserus vel verba cτουτ r, Graro post εἰπεi homoseoteleuto, ut gruntinati ei dicunt intercidisse' vel .. post εἰπεi tido aliquid ut trν scis 'ra subaudi nilum Sse' vult. Contra Oe melius in annotatione sua ad hunc locum nihil addendum aut Subaudiendum esse recte dicit, Sed Xempla et e Platone et ex Xenophonte assert ubi ας Cum gen abSol post verba dicendi ut post verba Sentiendi uSurtiatum est. Certe Demosthenieus similis locus non legitur.
Sed Voemelius ure a defendit, cum superflua non sint. Si igitur cum Dindorso optimum codicem Sequimur habemus hic gensetivum absolutum, cui senitivus subj0eti opsi es art. M ueg. 47 4 30 0Xemplum ex Oratione quae est inter Demosthenica καrὰ Λιονυσοδέ ων Ιου Προδ, λον, νro Ora καrαγνωσεται Apud Demosthenem Xemplum nullum investigavi, saepius Xenophon hos genetivos usurpat Balteriis in Turicensi pro hoc genetivo absoluto voluit uel usutivum, Vel potiti nominativum absolii tum participii διειρ/iμίνον, quocum obolus in consentit. Atque re vera inveniuntur apud Demosthonem praeter usitata partiet pia absolutata, παρόν, ἐξων, δέον, ποοσυκον ' duo Similia Xempla, quae Beria hard quoque ann0ta XXI, 199 καrαχειροτονηδέν et XXIV, 73 asOςrετι rati&ίνον).
3ιαλακίαν, tune lassius p. 125 reprehendit. De Substantivi jam supra tractavimus gradatio ut saepius, deeroscit. Quod autem ad strueturam et translatum Significationem Verbi καταγιγνωIκειν attin0t, similiter id saepius Demosthenses quoque usurpat 'Vellius locum similem adseribit
Sed jam satis satisque de verbis eorumque structuris disputavimus. Demon Strasse mihi Videor, auetorem hujus rationis et Oees apud Demosthensem et ceteros Oratores parum usitatasu Surpasse et praep0Sitionibus et Verbis compositi aliter ac Demosthenem usum esse et Structuras rara mirasque SeripSiSse, ut ratio a Demostheni genere distendi, si hane partem eloeutionis reSpicimus, alieniSSima Videatur SSe. Iam O vertimus ad
B Compositionem sententiarum examinandam. Duae imprimis re Sunt, qua reete DomOSthenis in componendi sententiis maxime prolirias SSe lassius III, 1 pag. 12 et 27 docet, et arietatem et conclusionemisi Groog, . . Utraque autem in huius rationis Sententii desideratur. Quod ad varietatem attinet. rpprehendendum St, quod auctor dii figura contraps Sit sc νrίδεσις nimis ab usu est. Contrapositum ille exprimit I aut collocatione tantum verborum ter 28.
II per particula μείν - ὁ 1, 3, bis i , . . 10. 12 ibis I 4. 17 bis 2 ibis 23 bis 24, 25, 26, S. III per conjunctionem D. g 1, 4, 6, 7, 13, 19, 24, 26, 28, 30.
Trici se igitur et ter in triginti paragraphi Verba contrarie relata sunt, quaeum re Dion χHalie Dpm. e. t Ompana R), qui illiin laudat quod in tertia Olynthia a. ubi res temtioris sui Cuni antiquis i mponit, non Singulas Io Singulis Obicit, Sed primum res antiqui tum recentis tomporis deseripsit, deScriptas inter se comparavit. Deinde notanda sunt quattuor epi hiremata 3, 10 16 19 et pr0XX., quae tam Similiter formata sunt, ut in ea ieeroni verba de in Vention I, e. 1 g 76 optime cadunt 3 Bespondet Oitim primum epichirema tertio, alterum luarto.
1 Domosthenis orationes contra Aeschinem, LipSia 1862, pag. L 6 ann. I. 1 In Miscollancis criticis anni 1 ST6. pag. 6. 2 D0quibus consor Bornhardy, Synt Graeci, p. 72 Qt 3.
μενος ολ ν τῆν ἀντέθεσιν ιεξο νικῆν es BlaSS. III, 1. 1. 139. lui hune locum unotat. 4 -Variar autet orationem magno Oliere oportebit nam omnibus in rebus Similitudo At Matiotati maior. cf. Volymann. l. in p. 155.
15쪽
Oἰ,ήσονrra . . . Praeterea forma conditionalis ter legitur g 3. εἰ ri O i γοντί, σειεν ἐναγκαζοι, Ιωαι εἰ ἰσαν et g 27 et g 30. Quam parum Orator in Sententiis Omponendi Variet, setiam verba i ii demonstrant in quibus quater deinceps artiCub ro usus St: υ ἐν υν
Quae X Ompla Cum attulerim nemo negabit varietatem in hae oratione valde deSiderari.
Tran Sennatis igitur ad omplexion sena quam Hermogenes πεοὶ ἰδεῶ ν pag. 394 sed Spenguli 3 imprimis admirandae Demosthenis artis dicendi propriam esse signifieaVit. Hi autem Orator
Singula nunciata magis laxe inter se connectit quam arte complectitur. Paucae periodi quae paulo ingiore circuitu in Oratione nostra XStant propter liane RuSam jure repreheli lim tur.
rium se quae sequuntur. Si enim eum a sine dubio legendum est id quod urie laeserunt. Vettius jure defendit. Nam ausa non est, cur h0mines d0eti et Volfius et Reis ius ti Nehuelarus de hoc loco dubitaverint aut indortius verba Vulg. αγανακr,ήσαιτε, εἴποιτ' ἄν Iiaci Πάντες, ει rις ναγκάζοι ' em1utaverit et ita collocaverit: πιανακτί σαι ra, In Oιτ α, Πάνrες. εἴ ις ἡναγκάζοι. Ohια δε aut VOemelius qui lectionem Od a Sequitur, OS οἶμαι punctum OS uerit., Abrupte, inquit reSpondet recto sermone sibi ipse Orator. Sed recte ellius ei opponit verba εrrις αναγκάζοι non fore Atheniensium responsum. Equidem enSeo, omnia bene undrare. Si Statuimus verba ita legenda utra habet et Verienda Sse ..jam Si qui interrogaret Athenien SeS Ob quam rem gravissime indignaremini, Si quis cogeret Opinor, si lio tempore iVerent istStratidae et aliquis cogeret, eos reducere, nos armi Capti omne periculum potiu Subituros quam illos recepturos esse. is verbis deinde parti ut tantum opulatiV ea quae Sequuntur.
ubi alierum και alterum Xeipiat. Tax alterum quoque membrum υδίνα δἐ χνrra αἰσιθί σε si αι τῶν orarειῶν καrα λυομένων alter g 1 adjoetum est Quid iue enunciata n0nne apta concluSione carent Non melius tres illae sententiae relativa deinceps posita Se habent
mam g 1 et 2 ubi Onstructio coneinna est et verbis ijκέτι μελλοντες bene Orbem Cons Cit. Altera paulo majore circuitu sententia o obseuritate quadam Verborum inSigni QSt.
κυrους cum Obraseo rύ ινὶ Τένα conjectura Oliiij δικε isi'αι, quae bene eishius X plieat , lin 'tenus j a se essitatem in aetis perseverandi in euk'antibus Obseeundandum Sse, quatenus eam urgente non Capitos loquuntur. Oe est X eludunt a Cogitationibus Suis eam pactomni ClauSulam. suae Vetat ulli injuriam ullam Ossorri . jam per se non liquent seque ii Oile intelliguntur obscuriora autem et impeditiora fiunt iisdem verbis repetiti δε is/3ιένειν - tu sim νε rέον:
16쪽
cuserunt is Oem et Dind. 0 W0il ad hune locum Prinuim enim nescio quo modo, ut Reif-kius se H Seha0Drus et si recte eum, intellexi, Demelius quoque dubitaverunt, quid illud. contrarium ' sit 8 Iure ei lius qui bene sententiam explicat miratur quod hoc Contrarium hinterprε tibiis parum intellectum est Unusquisque Athoniensium, qui re Oratorin albitas
attent audiverat Sua ponte verbis εαν At λελιε i' a ' Opp inebat Oti Di Dia Ei 'ra Deinde hominus docti re te haeserunt in verbis illia sequuntur εἰ ora Ori Ei αυσασδαι, κλῶ ι ηδ να&ννisi', in μυδεμία φιλοτι&ιας, imprimis in illa se ratione rati V Oiliti locum ita sanare studet, ut scribat αρ' Daiora vi quae conjectura quantituam et ni Verba codicum pro Xime accedit neque cum Sontentia quam Orator X primere Vult Ju rnat tamen nec ipi Pnda SSe mihi non videtur. quod eum Sauppio en Seo. οε Ποrε ot ποτε in Oratoribu non usurpatum OSSO. Itaque Saul pius vir doctissimus in . Oratoribus Atticis' ad hunei Cum puta Vit POS V orbum δε nogationen ti, interponendum esse quae propter vi, quod antecedit Deile interci tere Potuit uam conjecturani
et Oemelius et indoimus seceperunt. Nauppius ipse id si uod Seio, non jam probat Perspexit
enim, Si μν intereoratur a verbo a αυσασθαι et parti Cipium κODi Di yos νrre et infinitivum ναι. νηs. -ῆναι pendere et recte judieavit iane structuram pud rut ire forti l l l OSSe 9iamobrem V mplius et in dorsuS qui ιν PCOperunt infinitivum ιαμ viis et O re Pendore Vithiorunt non verbo nia Docisi 'a sed a verbo Mi Pt ille vertit . NS6: Si forte alii tui nilo nec SSurium est. - deest perpetu l/ιν arat oe cid - aliorum velum turpiter equi, Sed ne r cordari fluidem', et quae sequuntur. Iam supra indieavi irri Aionem portam . quam Oemoliti in Orbi ineSSe vuli non inesse inani vero hoc nunciato nator exponere mihi videtur cur Athenienses Medoris non jam participes esse velint uani rem aut ii, si rationis obsevio Suo quasi Volato modo dicondi quem per tota ni rutionem usurpatum esSe inlin demonStrabimuS, ita X primit ni iluinu . Ni tarte utiquando necessarium est desinere ductum aliorum turpiter equi, Sed non necesSarium est)immo more esse iaναι. νησύλῆναι - η hia ιῶς veteris gloriae. Itaque tantum pro ιri qui ut libri habent scribendum At ινὶ, quam negationem Si arte eun ia/λὰ uia rimus duae illa ' Pgati ines μῆ- ιυβε ιιιῶς non durius sejungriintur. ubi modo Savppiti ipSe nisi fulbiro 'iun in 'uni in torpretatur Apparet igitur ne Ompo Sitionem quidem Demo StheniCam artem tirn SP Orro. Noliti aliter censebimuS, Si postrent OUD Figuras Ornatu D tu irationi Sin quaestion in Vocaverinius dum scholiaste Sensit si uani languida oratio esset Diei seni ni
Figurae enim et Verborum et sententiarum, tune rationi Vi rsem P uictoritate ni addunt. eis iue Demosthenes prae ceteris Oratoribus XCellit. CL DionyS de Thu Cyd. pug si , Illuss. III, 1, pag. 144 pro XX. Dre Omninra in hac ratione deSunt. Inveniuntur haec Pi horum lignirae an nominatio. Illae hodie allit ratio dic itur Παον χησιc
usit uissimas apud Ontii thensem figura verborulia, imprimis dissolutio non fias υνδετον frustra apud auctorem hujus rationi illi adris.
Contra similiter eadentia verba si,/ιοι ἰπro ταὶ et similiter desinentia ομοι πελευrra ilua Demosthenes Vitat, I Socrate eum amore quodam usurpat. 's. RelidantZ in indie sub λαοι irεχευτον et Blass. III. I. p. 138, in hae oratione non an rara sunt: - 1 νε rοίνυν οὐ Lαν ἐπ' Dro
ἐξεῖ. riti: μένων λυδεν Eίων ὁντων, es de his genitiVis coacervatis Othmann . . . pag. 40. Postremo loco accedit graduti decreSCens. Sententiarum figurarum in civibus potissimum summam Demosthenis vim dicendi positam fuisse Cicuro in Oratore ς 136 affirmat duas tantum auctor hujus rationis Surps' interdum interrogatio ire S. quas Oeant rhetoriens ut 18 uno loco laSSiu Subjectionem et . . λών si Statuit I. I. ἰ ὰ εἴποιεν ἄν οἱ Doαννίζοι rες, sed ipS dieit, eam parun Vividam Sse. Jum luaerimus, num in aliis rebus quae Demosthenie generis dicendi maxime propriae sunt, Orator eum illo consentiat. Primum di O Sun illum magni Oratoris, quem jam Dionys. Halic in libro suo: περὶ δεινε r=iro Λ=ὶμοσδένους e. 58 e perit, aesturatius deinde traetaverunt lassius IlI, 1 pag. 3 et oberengius in et Belidantgius De Siggius ut verba imprimis
dicendi et sentiendi sed alia quoquo et substantiva et adjectiVa, aliis ejusdem fere Sentsentiae additis xornet et amplis eoi Blassius, ut hanc Demosthenis consuetudinem exemplo demonstret locum proosemii Midianae assert, libet ulterum locum seribore ex ratione de Chersoneso 46. Si verba, qualia Sunt οκοι καὶ συνθῆκαι et saepius et ἴσον καὶ δίκαιον tre Dri νο/ιος καὶ λευδε OO cum Semper etiam apud alios seriptores inter Se conjuneta Sint . in rati in non uel muS, OStant in Orationse, quam truetamus, quattuor tantum Dei gra δεσποτικευς καὶ σελγῶς g 1 roscior καὶ rh λικαυτα g 26 τ δε lyoιστικώταro καὶ Περοπτικάπατον g 29 εκ λυσις καὶ μαλακία. Qui numeru satis parvus nobis videtur Onsiderantibus in prima Olynthiaca. quae pauetore t arctgrapho C tintinet SedeCim tale Verb0rum amplificatio nos reperiri.
Deinde Orationem ad duas quaestione exigimus, quae a Bonsoler et lassi in Stitutae aliquid valent ad dijudicandum, utrum ratio Demosthenis sit, necne. Ille enim in libro suo Alex loco, quem in Ciceronis Oratore e 44 legit '), prose tus, Singulis rationibu S Xaminatis, demon Stravit Oratorem in orationibus publicis aecuratius etiam, quam in privatis hiatum evitaSSe: qua re mei, ut eae rationes, in quibu multi tales loci exstarent, Oratori abjundi andae PSSent. Quarum in uni ero etiam hanc rationem Suo jure rettulit, nam lassius ire ii uini tuagintatre graViores tale concursiones in ea numeravit equidem Ommemor tantum in quin
Alteram legem, tuum appellat rhythmieam a Demosthene eeurate ObServatam laSSiuS
1 In programniato ΙΙil ibui rhusensi anni 1S44 Xe. 1-3.2 In indies I sub ..Εoveiter g . 3 In ann. iihil sutilii. VI, 18 de orationibus privatis . 4 -Do hiatu in oratoribus Atticis set historicis Graecis , roiborga 1841 et in programmate id hiatu Domosthenis rationibus , Froibergas 184S.b , Ut in legendo oculus sic animus in dicendo prospi iet quid se luatur DB extremorum Verborum Cum insoquentibus prim g concurSus aut hiuleas voces efficiat aut SperaSV et paulo OS g 151 quam One Sionem inagna se paIte ut viti0sam sugit Demosthenes .
17쪽
in libro sit III. 1 pag. 99 pro XX exponit. Ex me an Xie Orator ea Vit. O plus quam linae breves syllabae deinceps sequantur. Ne X hae quidem lege rati ii iistra Composita Si Legimus statini in primis verbis exordi CEιον Ira, χε si λαι, πε si εν ἴσον, λυιNGrεω πεοί, ἐκυνrες αδικου&ενοι, g 2 προελομενοι. Eodem modo tota ratio talibus locis squalet. Restat ut de verboriim inopia qua ratio maXime laborat nonnulla proferamus Blassius tantum an nritat. Verbum s 1 ε λαι eum amore quodam ab Oratore positum Osso. Pratur Vel
k 30. Eodem autoni modo per totam rationem orator Oeabula et structura repetit, nuSquam variat. o neminem fugit qui attente orationem perlegit. Sed ut melius perspiciatur quanta et quam molesta verborum inopia Sit, singula exempla asterre Volumus. GraViora Sunt praeter
Quoniam haec de orationis cultu disti utavimus vix expressis verbis de aste 'tibus Oncitatis πώ, 'o: ejus judicari necesse est de asse tibii compositis fui'ος infra diSSeremuS.Caput altem III. Ita prinia quostionis parte ad finem perducta demonstravimus, nullo modo Demostheni, Oratorum prinoi pi hane rationem tribui passP. Altero OP quaerimus num aequali ejus auctor Orationis fuerit. Veteres critici eam vel Hegesippo vel Hyperidi attribuerunt aes Libani i
et Kμqorίρους οDrους VII et XVII c ναφλοροσιν εἰς Hrs σιππον. De Hegesippo jure cogitari non posse manifeStum est, Si ea, quae supra de hujus rationis elocutione di Sputat Sunt. Comparamus
cum lassi de egesippi genere dicendi III, 1 pag. 1l et proxx judicio et addimus Dionys.
Met0W0ilius quoque de Hegesippi oratione pag. 40 judieat: Le contraste est Dappant enim es phruses unies, impleS, latreS, uia ei Bibles, de ceti harungue, et la utSsante complication despori de Ou respire a pasSion concentr6 du grand orateur Veteres eritie ad sententiam suam plerumque similitudine quadam dispositionis p0rducti sunt Hegesippus nini ex singulis Phili pili epistulae rebus eodem modo orditur, at tu hic orator ex foederis legibus et Singulas partes semper verbis δεπερὶ δε inter se conjungit. Contra in rebus et argumentis, quibus utitur, HegeSippus Oratorem plane alium atque hic e praebet. Neque Hyperidem auetorem hujus rationis esse A. Schaeferus III 1 192 indicavit eum diceret ingenium et alacritatem Hyperidis huic orator Omnino deesse. y Aeesedit quod et locutio Hyperidis, nisi delectum verborum excipis, quo ille n0 tam insignis erat, f. Dion Demosth. cap. 6 - et argumentatio cum hae ratione discrepanc D Lycurgo jure n0m neque veteribus neque his temporibus cogita Vit. Inter quindecim ejus rationes quae commemorantur, nulla oratio X stabat, niSi qui primam in Lycophroneni rationen apud populum habitam esse eenset es Blass. l. c. pag. 84 et annot. atque Si respicimus Summos Lycurgi assectu et concitatos arcii λος et compOSilo. i. 'ος , ejus genus distendi hae ratione alieni SSimum est. Idom Oncludere possumus ex parvis sed argute compositis fragmsentis Polyelicti Sphetii in Orat Attie. II pag. 273 0 274. Vidimus igitur orationem neque Demostheni neque aequali cujus vel rationes vel fragmenta exstant, aser ibi posse atque eam ab genere dicendi non Solum Demosthenis sed etiana reliquorum oratorum hujus temporis qui quidem a Demostheni partibu Staibant, Valde recedere.
Sed ut accuratius, quis fuerit auctor, dijudicare p08Simus priu de tempore et argu mentis orationis disputandum est. Duae sententiae Ominum doctorum inter se pugnant. Seholiast D l. e. dicit eam habitam esse primis Ale Xandri toniporibus iuam sententiam Bo0hn0kius Τ secutus: oratio inquit, necessarie habita est post paeta ab AleXandro ἰraecis concessa et ante Thebarum excidium Eam habitam esse ante Alexandri in Asiam expellitionem tant Thebas dirutas inde equitur, quod in oratione ipsa nulla harum rerum menti injecta est. Immo Alexander in Europa adesso cogitatur. Deinde Thebis dirutis tralexandro in Asia bella gerente Athenienses quieti erant neque amplius res novas moliebantur: Os tune talibus orationibus aures praebuisSe, Veri dissimile est; plurima, propter quae Orator Macedone aecu Sat, Xeunte hieme anni tricossini sexti et ineunt vere anni tricesimi quinti laeta esse videntur et ratio ipsa habita est, dum Alexander adversus finitimas Macedonia gentes barbaras belli gerebat. Id0ni tempus Reiskius 3 et rotius h et Spengelius β) causis ex argumento rationi promptis Om-1 Consor quoquo περ υκ ους cap. 4 et lassium III. 1 pag. 42.
3 In Quaostionibus sui, do Atticis oratoribus I. 628.4 In translation sua I, 353Π Mn. 5 In historia sua rauca VI pag. 430 ex Hoppinori translatione).6 In Contionibus Demosthenis s. aut acad. avar volumen IX 186l II pag. 315.
18쪽
motus, et ellius y probaverunt. Contra G. Droysen. τὶ tempus posterius proponit, aestatena anni tricesimi tertii cuni Alexander jam in Asia Versatus est et eli Si PerSarum prope oras Graecas agans Allieniense summa Spe libertatis implevit. Accuratius etiam A. Sehaeserus δ)iluaeStiouem tractavit cum Droysen Sententium probaret, nisi quod ratio non ad ebsellion enia Agide Spartiatarum rege contra Macedones factam refert et paulo post anno tricesim habitam esse vult. St. CroiXεὶ statuit annum tricesimum iu urtii m. quod X Orationis verbis i 20)Tenedus insula adhue in Maeldonum potestate est. A. V. Beckerhi ad multo posterius tempus progreditur cum anno trecentesimo vicesimo quarto Alexanitri jussu exules in urbes Graecas redierunt. Postrem Blassius si quaestionem denuo alti rit ut luo BOOhnokii sententiam lefendit. Res igntur non liquet. Quastio est disticillima et maxime impedita quod neque facta quorum in oratione menti injicitur ab aliis seriptoribus rerum cem mimoruntur et Orator in ratione tecta et quasi timida parum dilueide . quae tempora fuerint. X ponit. A curatius igitur fluam
adhue laetu 1 Si res quas Orator en narrat conjungi Pt C mferri oportet Cum aliis fluae proceriis ab ceteris Scriptoribus rerum vel inseriptionibus ni moriae traditae sun Deinde temporis ita definiti conditio Omnium quae in oratione sunt an Stuum quam diligontisSi me ratione habita, cum ea comparanda Si quae X Oratione apparet. Hae via inita orsuasum mihi St, fore ut non solum de tempore sed etiam de auctore Orationis Certius aliquid decernere possimuS.
Primum lexand0 ex verbis D filios Philiadae esse nam reduxit Apud om Osthonem
in natio de Oronai 295 Omina eorum Λεων ra Oorest DV sic leguntur. Illi it num Pro eorum reseruntur qui patriam in servitutem redegerunt Polybius XVII, 14, os defendit contra Demosthenis Opprobria eos dicens nihil avare et crudelitor fecisse, intellexiSse, ranidem urbibus suis expediro atque Atheniensium rei publicae. Hae Omnia Sunt quae de iis nobis traduntur. Facile id quod lassius fecit conjicere possumus, filios qui patri in dominatione SuCeesSerant tum expulsos esse, cum Philippus intersectus est. Sed quando reducti Sunt BlaSSio, qui l. e. pag. 122 alteri. Omnia, quae traduntur constitui posse Vel anni triceSimo quinto Vel ante eum annum statu nilum est, illos ab Alexandro reduetos esSe exeunte annoti icesimo SeXto eum prinum in Graeciam venit foedusque Corinthiaeum renovavit, es Diodorum XVII. 4. Legentibus uisem nobis Alexandrum. lui illo tempore dupliei et Summo periculo cireumVentus Prat cum et Attalus qui exercitui in Asia minore praeerat descivisset et initimaegsentes Thraces Illyrii aliae Macedonibus bellum illaturae essent. - f. Droys hi St. I. pag. 105
tam an Xi Graecis pepercisSe ut ne partiatas quidem eousantes, quominus foederi participes fierent armis OgProl. - f. Arriun. I. l. 3. - . Vi credibile esSe videtur. Pundom in aliis Peloponnosiacis rebus publieis tyrannis reduetis formis iue civitatum mutati Cives in Se inStigaSSP. Neque ulla re tiarum Similes hibe anni a s Tiptoribus usserunt ui'. ut Verba Grotii l. e. pag. 430: .Sibi Videri intra novem menses Si foedus initum PtoleXandrum et praefletos regios Singulus civitates et armis et legationibus Oegisse, Se ad Maledonum si dus api licare Pt Statum Prum
publiCinim CommutasSO. non tam rebus quales tun erant, respondere fluam unam l; ut illius I L. c. pag. 40 et 465.2 In historia Aloxandri pag. 242 et 272. annot 1. 3 In libri sui Ol. III pag. 91.4 Examon critiquo do hisDires 'Alexandro pag. 308, 3.b Demosthenes Pag. 264. 6 In libri sui vol. III, 1 pag. 122. 7 Cf. lassium do tyrannis i raecis II. I,ag. in.
rerum Seriptoris in Athenienses avore dicta videantur esse. Aliter res Se habet, Si cum A. Schaefero pag. 24 statuimus, tyrannos in altera expeditione post Thebas dirutas autumno
anno tricesimi quinti reductos esse. um causa non erat, cur Alexander tam aut Se gereret Attalu necatus, gentes Initimae subactae erant. Atque re vera hoc tempore simillima facta Arrianus tradi I, 10 1 με ὁ τους D. o Des ta ηνας, ως Air D δη ros Θηβαίων ὁ παύλος, οκώδες
Certiora etian de altera re, quam orator commemorat de tyrannis abole Xandro Antissa et EreSO e urbibus Lesbiaeis, expulsis prolare possumus. Duabus enim inscriptionibus LeSbiaeis, quas Sauppius, Vir doctissimus, tractavit in Droysen se A. iret, hostii recensioner0petivit δ), hac de re certiores facti sumus. N0Xander Congius in itinere suo Graeco. resimarmor magnum in tribus lateribus inscriptum, reppererat, quod Sauppi u l. e. aeeuratiuS describit at tu legit Hic ascribo versus 1 - 15 partis anticae e Sauppi recen Sione pag. 9. πο λ ιJοοκηδε νrας
Agitur in o titulo partis antista de Agonippo b ranno, cujus nomen insi' v. 1 assertur, qui milites mereennarios ab AleXandro misso ses similia apud Arrianum II 1, 4 obsidione cinctOS a Memnon Θ ut bene Sauppius suspicatus est anno tristesimo tertio adjutus, oppressit. Deinde aras quas reSi grato animo Philippo Maeldonum regi qui eos in tyrannis expellendis adjuverat, posuerant cf. Arrian. I. 17, 1 evertit, bellum eum Alexandro se Graecis gessit
mi illa lin. luae ut In Commemorat Sunt, Dein Ora ErpetraVit. Sed eum anno proximo bHegesiloelio urb recepta est, Agonippus cum ceteris captis tyrannis ad AleXandrum in Aegyptum de luetus St. f. Arrian. III. 2, 5. te pleros lue tyrannos urbibus Suis puniendos remisit. f. Arrian. III. 2, 7. Intor OS Agonippus quoque erat nam in Versibus 15-30 accepimuS, causam dias ad Capitis udietum vocatam osse: ipio judices judicaverunt. v. 30-32 traditur. Si recte haec a Sauppio disi, utata sunt, luti iam Droysen quod ad Agonippum Attine l. e. On-I In commentation Sua programmati Georgiae Augustae 1870 addita. 2 In appondico altor historia Alexandri inliseratorum. lui διά hλχοι VOCantuI' Png. 36A.
19쪽
Sentit Sequitur hanc rationem ante annunt tricesinium alterum habitam non SSO. Sed res plane non expedita sest. Nam in latere postico ejusden lapidis alter titulus est, ueni Sauppius i. o. pag. 10 posuit ubi v. 9 ejusdom tyranni Ag Onippi causa iterum Commenti iratur sed On-luluta Cun alter tyranno, Cujus nomen a VSilaum' Nauppius in vorsu decim quarto et quinto restituit Hi sunt VerSUS 'Eπεωφὴ καὶ rω
de formatione nomitus f. Suuppium pag. 17. Habemus igitur hoc loco alterum tyrannum Cum Agonippo connexum, cujus de cauS in lapide accuratius tu id quam non allartur. Contra Am)nippi causa etiam in alter titulo perscripta exstat. Ante Congium enim . tepertu prope parietinas Eres marmor repperit quod Oeckhius y publi 'avit A. Congius iterum descripsit in itineris LeSbia i pag. 29. Suhippius cum videret hune istissime Cohaerere cum tituli illo in antica parte hipidis, pag. 13 ei adjunxit. Ut autem intellegi possit illiam Similes liri inter Se in tituli hujus quoque versus 1 - 16 ante eulos Onere libet lectionem Sauppi sol illimur
His orbis cum altera inseriptione Pomparatis neminem filuit. Sumn in in liter lilia titulta in compluribus rebus similitudinem inter sedere, in aliis autem illos ut inb S tabulite publicae Sunt, satis inter Se diScroparse Ita lue Sauppius cun ros flua ilisserunt pag. 20 nsferret, magis etiam di VPIN Sunt Brba quae sequuntur in iluibus ratio Ctioni doli nillil eum repulavit quomodo factum sit ut jusdem populiseiti duo sex emphi in huibus hipidibus ins ripta propon rentur. Quam difficultatem ita expedire tu hiit ut Sumeret, in posteriore η id ea perScripta fuisso. Iuase, eum Ap Onippia ab Alexandro traditus SSet de causa genda populit scivis Set in parte Ver antie prioris addita luaedam fuisse quae eum Causa in judi Cium venisSet in aetione ipS domuni Ctores protulissent vel censuisSont. Quanti tuam res mira est tamen hae interpretatio ferri potest si tituli ita duobus liversi h litisibus exstant. Recte autona iroh-homus . . qui res inter Se arte es haerente et sensuras litorum lapidum' Consideravit. unum marmor SSe judicavit, quod in duas tantum partes ilistrictum Sit Hac de re dubitari
non potest Quae cum ita sint, explieationi illi Suuppi locus non est, uni tituluS in qu in- Scripta est auSa ipsa gonippi antecedat illum, quo ex Sauppi sententia traditur, quae de auSangenda populus civerat. Infra autem demonstrabimus, has res quae ad tyranno OXputSOS pertinebant, Certo quodam ordine servato perseriptas fuisse. troysenius pag. 370, item ut ausi tu S. duas Contra Agonil pum aetiones et saetas et inSeriptas esse sumit priorem Statim OS I Sbum ab Hegellacho aptam anno tricesimo alter ab Eresiis sua sponte intentam, alteram anno Viee- Simo quarto laetam post exules in urbes Graecas ab Alexandro reduetos es Diodor. XVII, 109. Olympiis inim ienset Droysen exules tantum a Nicanore Stagirita de reditu certiores laetos esse, deinde AleXandrum litteris mandata sua de hae re singulis rebus publici perSeripSiSSe. Ne haec quidem explicatio probanda esse videtur Nam primum Summa illa difficulia remansit quod duo plebiscita de primo tyranno in lapide publice inscripta Sunt alterius qui in plebi Scito OStremo, quo tota res comprehenditur et repetitur, arto eum illo Conjungitur, ausae antea nulla menti facta est Ipse enim cognovit id, quod manifeStum St, Si constat unum lapidem esse, hoc Imarmor ab Eresiis reetum esse, Qui omnia, quae ad tyranno eXputSOS pertinebant plebiscita it similia certo quodam ordine inseriberent et lialam proferrent. De AgO- nil pio ius jam alippi ii idem Suspicatus est e l. e. pag. 23. Deinde ne illa quidem diserimina, tuae inter duas actione Droysen. 9 371 Statuit, re vera intercedere puto. Quid enim ΘFac ut verbis tituli prioris V. 14 Atii ικί&ενος noὁς Αλεξανδρον καrεφει tiro X primatur Agonippum nil Alexandrum sessugisse. Verisimile est . illum aliter in eum animadvertisse, atque in alios
Curtius X. 2, Justinus XIII 5 memoriae tradiderunt, tam per Se X pii Catum Bruto ut 1RDdnta. luomodo emeeretur, Superflua S Sent. Aecedit, quod auSa non erat cur Erosii ex hoc edicto novam de Agonippo aetionem inStituerent, num antea aediS aliorum criminum OnVietuS, per se in iumero eorum irato quibus reditus X pSO dicto non concudebatur os verba Diodori l. i. Ἀπλ.ὴν oν ἐναγων et πλὴν των ροσυλων ora φονέων Curtium l. c., sequi ei Vili sanguineu Spersi erant, ustin. l. in praeter Caedis damnatos. Denistia jure interrogamus, qua re censeamus, jussicium de Agonippo anno triceSim alter laetum usque ad id tempus dilatum esse γA tura igitur actione ita Sumpta nil proficitur Contra Omnia bene quadrarent. Si in ioc titulo causa uerius tyranni perscripta SSet quam iretulossius quoque apud Droysen pag. 369 re-iluisivit, it positam duiSSe 'uSpicatus est in latere antico ante nitulum te causa Agonippi. Singuli nim tituli x tabulla quam irchilomu l. α apponit, ita sese X ceperunt:
In primo titulo, luem non labemus, ex ireti homi Sententia e Contra tyranno SanCta μωμο καr rio rυράννων Seripta erat, quae Saeptu in marmore Commemorutur; DIetasse titulus continebat eausam ErySilai, certo initium causae Agonippi, qua l)orro tractatur B I V. 1 - 32. Eiluidem Penseo in lapide saria a λιi' ,α , Si quidem tale si uale Supra diXimu S, CorpuS litterarum publiearum fuit, nulli modo potuisse causam Erysilai deesse. Oe hibium non est. Deinde maxini e probabile est. hujus tyranni causam, praeSertim Si prim loco eam P0Sitam
20쪽
fuisse, ex irehhomi sententia aeeipinnis eodem modo neque brevius altera causa go-nippi inscriptam fuisse. Hoc autem X irehhostii conjectura, Si mensurus lapidis supra assatas respicimus fieri non potest. Nam eun Superior pars lapidis A in Superiore arx ne fere integra Sit - es Droysen. l. e. pag. 364 - et ex titulis II et III appareat e medio paustissimos tantum versus excidisSe, emcitur illam contra tyrannos legem ex iret, homi sententia tres tantum versus complexam fuisse id quod vi credibile est. Postrem mentionem altem aliorum tyrannorum expulsorum qui I v. 19 et 20 commemorantur, in exordi totius monumenti factam ex talium tabularum publiearum ratione jure exspectamus. Quae omnia obstant. tuo minus Κiret, homo adstipuler. Alian igitur Viam ingreSsus inqui Si Vi num fortaSSe auS EDSilai, quam res luirimus insit in tabula titulo II quem supra nequiquam xplieare studuimus. Hunc titulum Oiserius, tuam verba inferioris lapidi parti SerVatum esse ex iis, quae Saupi iti l . . pag. 29 EX posuit, bono intelligitur. Multo plure litterae detritae Sunt, ut ille eos serotur multa vi rba alter titulo collato
restituere et addere es quae Vir doctissimus de Bookhii hujus tituli interpretation pag. 30 dixit. Legitur autem apud Sauppium nomen Agonippi in v. 16 Descripsit Congius littoras:
ut nemo pro certo affirmare OSSit. Si a litteras detritus respieit lite Seriptum fuisse nomen Agonippi. Ex Congi lectione ne numerus Iu idem litterarum Ongruit sed de hae re Onsiderandum est quod Sauppiu pag. 13 de riu'um Lesbi earum iras riptionum ratione disputat. Atque re vera ireti hostius alter titulo comparato hunc Oeum aliter legit: quae loeti neque eun litteris Servatis pugnat et e Similitudine alterius tituli propter priuiomen αὐτον, quod antecedit . 1 Sine dubio Statuenda St. Alter loco n0men Ag0nippi legitur a duobus interpretibus v. 22, Sed hie litterae tantum sex Stant 22 . . MAEAMEX
23 . Ω ut eodem jure hoe loe pro ' γωνιππω Elουσι λαον legamus P quae nuppius de luadris hina litteras continentibus Ita maxime et similes i. c. pag. 13 disputavit. Ita Deillime ili Didui litteras inseriptionis attinet titulum quem deSideramus, reStitu inius: noque mirnmur il uod cum simili in rebus quae generaliter Recidere Solebant eum tyrannus rorum potitus erat, congruit ita ut Verba luasi formulam SS judicemuS in Singulis, quas enumserat Nauppius pag. 20. discrepat Judicium autem quod in fine causae cum judiei contra Agonippum saetoin postrem titulo IV. 14 exstat, hie non addendum erat Loeo jus jus jurandum judi eum additum est. Ut jam singula, quae de his titulis sisseruimuS in unum Colligamus. io marmor ab restis erectum videtur in quo res et plebiscita, quae ad tyranno e Xpul SOS pertinebant, inseriberent in Seriptaque publie proponerent. Hi aut in erat ordo rerum in Seriptarum unde Sequitur temporum ordine in ut par St. a Curnte Semat uni SSO. Primo loco D doetio tyrannorum ilia Philippi temporibus erunt, et Hermonis et Heraei et Apollo Liri B v. 37 0 IV v. 18 19, 20 Pommemorata fortasse adjectum serat, Philippo ara positas esse. Deinde lexi Ontra tyranno Saneta seeuta St. ertio OCO causa Agonippi v. 1-32 seripta est. Quarto loco araditum aest SP v. 32-4l meroidam et AgeSimonem. tyrannorum prius iX pulsorum
pOSteros es Stemma a Droysenio, pag. 37 propOSit uni - ab Alexandro petivisse ut sibi reditus dursetur, eum in rosiorum judicium venire parati esSent. Plebiscituni de hae re factum . . 1 in inferiore parte lapidis erat, Sed cum multa abrupta sint non X stat. Quando hoe suetum est 3 Droysen id tempus proponit, quo AleXander Olympiis por Nicanoron Omnibus Xsulibus redit uni permisserat. Sed jure aliqui S cui diei uni Alexandri supra allatum ii memoria St. quod omnibus pauci tantuna Xceptis, XSulibus redit uni concedebat, interrogabit cur in titulo Scriptum sit
tyrannis ipsis, at tuo judicantiis codici verbis, per Se iis redire licuisse laqu0 eum Sauppio pag. 20 Ono id multo verisimiliti tum factum SSe, eum Agonippia tyrannu anno, ut infra demonstrabinius tri 0Simo quarto Xpul Sus St, quem Drob Sentu ipSe pag. 372 recte Suspicatus QSt, nulla neeeSsitudine cum prioribus tyrannis unctum fuiSSe. Tum Opote aliorum tyrannorum ad Alexandi una Supplices Venerunt, atque dixerunt, Se in resiorum judicium Venturos esse. Quinto loco sub finem B et II v. L 33, ubi pauca tantum e medio Xeiderunt. Cau Sa Ery Sila insculpta est. Sexto loco dictunt Arrii ldaei fuit qui Alexandro in Macedonia suocedebat, cui Ognomen Philippus erat os Diodor. XVIII 2 quo ex odieto Alexandri in X Sules judiei rata manebant. Soptimo loco III usque ad finem et IV, v. 1 ci litterae traditae sunt flua AntigimuS, Clii Cognomen eruti noculus. regnabat annis 30st 30l ad EreSios miSit, e quibus perspicimus jam prius Antigonum ab Er0Siis petivisse, ut Agonippi filii reditu perniitteretur, resio precibus non
obsecutos logatos ad illum misisse. Reliqua desunt tantum Vocabuluin Salutis εὐρονσδε in fine Servatun est. Oetavo et p0Stremo Oe plebis itum reSiorum quod Dinia quae antecedunt, C mal reliendit, perSCriptum St, legen Supra OSi tam B Contra tyranno et eorun postero ratanaesso. In fine totius marmoris iret, homus recte SuSpleatur magi Stratula quendan juSSum OSSO. has litteras publieas marmori inseribere et certum drachmarunt umorun in hane rem On Sumere.
Quid sex his titulis smeitur ad orationis tempus aesturatius definisendum Tyranni domt0mporibus belli illius quod Oeii cum Atheniensibus annis 357-35 gerebant in urbe fluae antea societatis Atticae etiam alterius partieeps fuerat, OnStitutam SSe et DrOSSen. et Savpp. conje erunt in Hie Vir OetiSSimus Salapitius urguti Ssime tyrannos, qui . Ι. 3 et IV, 19, 20 Commemorantur, Conjungit eum Oeo, qui apud Plutaretium adv. Coloten pag. 126. F. 0otur et cuni altor in dialogo, cui Plutarchia in Serip Sit: Or Oudi ῆν εστιν ridεων κατἘπικουρον pag. 1097 δ atque colligit, O tyranno a Theophrasto everSos SSe et resios gratis animis Philippo qui 0 hac in re adjuvi SSet ara posuiSSB. Ceterne autem reS, utrum uno eodemque tempore tres illo jui a tyrannidis inter se partitos fuisse, an diversis illos temporibus imperi potitos fuisse exi Stimandum Sit non Videt, qua ratione quibuSve argumentis certo dignOSei possint. Nisi quod dis apud Pluttiretium positum ei reet eo de lueere videtur. ut de diversis temporibus cogitet Droysen ad tempus paulo Ceumatius definiendum Oeun V. 1-3 ascribit, quo traditur tyrannorum posteros ab Alexandro reditum petivisse atque indieat hoc loco Apollodori nepotes non nominari, ex Versibu IV. t et 1 autem apparere, de eorum