Nova acta Regiae Societatis Scientiarum Upsaliensis

41쪽

B, ab. 8 A. Chordaria flagellisormis vari is et Ag. p. I p. 66 et T. Dictyosiphon hippuroides Alg. c. exf. n. 105 n. 32 et n. 321 - Bot. Notis. 1873 p. 133. In l. paululum infra limitem aquae marinae, cum in mari Orientaliusque ad alam tum ad oram Scandinaviae occidentalem saltem usque ad Μοlde et Christiansuit in Norvegia, praesertim hordariae flagellisormi, sed etiam aliis algis molibus ligneis et lapidibus innascens, cum in interioribustum in exterioribus inubus minime rara, aestivali tempore et autumnali. Est, ut credimus borealis et distinctissima species, quae cum nulla alia confundi possit, si ejus structuram diligenter examinemus, ipsum habitum non respicientes. In speciminibus bene evolutis basi observatur vestigium strati centralis, quod in ceteris nunquam observavimus, eodemque loco cellulaestrati corticalis fuscae et origonialiter radiatae, valde sunt insignes. Sed hordariae structura est longe alia et cum hac nil habet commune. Ab amnibus de cetero differt quodammodo in eo quod goosporangia immersa extra ab strato corticali saepe tecta sunt, quod verisimiliter fluit ex evolutione minus provecta, nam vidimus quoque goosporangia denudata, nec hoc modo velata. Ρhaeogoosporae, cum natare incipiunt, late ovatae, endochromate usque in rostrum intus tinctae deinde ovato-elongatae, plus minus acuminatae, Superiore parie hyalina granulum fusco-rubrum dateraliter in media phaeogoospora cilium anticum longum et acile visibile, posticum, si adfuerit, non visibile longitudo earum 6-10 cr' et maxima crassities 4- mcr'

PhoeoEoo orarum conjunctio et greminastio. Ut copulationem quandam videremus, motum haeοZoosporarum cum hujus tum aliarum hujus ordinis plantarum diligentissime observavimus, sed semper frustra. In motu altera phaeoEoospora alteram non tangit, omne per se cursum tendunt, ceterum mundum non curantes. Quae cum ita Ierit, ipsam ph-Zoosporarum

germinationem diligentius sequi et perquirere nobis proposuimus. Itaque mense Augusto 1874 deposuimus in craterem vitreum tria hujus plantae specimina, e Chordaria flagelliformi depromta, ex quibus post nonnullas

horas maxima phaeogoosporarum copia procreata fuit Ubique in aqua fuerunt dispersae, vivide huc et illuc natantes. Otu earum sensim languescente, longe plurimae in acervos, in fundo vasis jacentes, conglobatae fuerunt; pauciores latera vasis et fundum strato tenuiore obduxerunt; omnes, motu finito, plus minus sphaericae. lostero die et quattuordecim insequentibus eas

42쪽

que quoque postremo. In illis ph-Zoosporarum acervis, quos supra memoravimus, hoc tempore observatae sunt. OZOosporoe mortum 1 subsphaericae, rostris cohaerentes binae, quarum utraque materie interna solita et granulo rubro-castaneo laterali notata fuit tab. III

2. Sursum vatO-acuminatae, rostris cohaerentes binae, quarum utraque materie interna solita et granulo rubro castaneo laterali notata fuit

3. rostri cohaerentes binae, quar Im utraque materie interna solita et granulo rubro-castaneo laterali notata fuit quarum vero nunc alterius, nunc utriusque rostrum ita fuit elongatum, ut ambae phoeog

sporae tubo conjunctionis ut ambo fila in Spirogyra conjunctae fuerint. In hoc tubo sutura cst Spiro ram sab. III g. ).4. ut in . binae tubo conjunctae, altera vero phaeogoospora magis sphaerica, evacuata seu inanis, altera longata, materie interna solita rariusque unico plerumque autem duobus granuli rubro-castaneis lateralibus et fere oppositis ut in gygogoosporis Conservarum)notata ). lam masculinam, hanc femineam nominare lubet tab.

5. phaeogoospora feminea, ut in , cum masculina, quae evacuata fuit seu inanis tubo conjuscia et ex extremitate inseriore filum articulatum, nunc simplex, nunc ramosum emittens. Haec vera germinatio

Denique non raro a nobis obaervatae sunt: I:mo tres sphaeoEoosporae rostris cohaerentes, inter se similes, Omnes materie interna solita granuloque rubrο-castaneo laterali notatae tab UIng. 12 M. 2:d tres phaeoEoosporae rostris cohaerentes, quarum unica sphaerica et evacuata seu inanis maaculina rostrum habuit elongatum in rubum, cujus apici ceterae duae, materie interna solita granuloque rubro-castaneo ornatae, inhaeserunt phaeogoosporae semineae tab. III g. 2b). Diu incerti fuimus, utrum his in rebus veram foecundationem, an aberrantem germinationem videremus. Sed observationibus nostris figurisque rite perpensis, foecundationis verae praesentia vix denegari potest; nam nunc duae, nunc tres cst figuras rostris cohaerentes et normales phaeogoosporae cum D CD Obs phyc. in Aetis ps Ser. III om. IX g. 2 et 5.Dj0jtjgod by

43쪽

tubo germinationis uitius phaeogoosporae non uni commutandae. Cum conjunctione progrediente progreditur quoque cellulosae formatio ut ambae conjunctae phaeogoosporae, tubo Hunctionis sormato et phleogoospora masculina evacuata, possint haberi cellulae quae membrana cellulari, quamquam tenuiου- sima sint circumdatae. haeοκοosporam masculinam evacuatam seu inanem saepe nominavimus latendum est tamen ejus evacuationem in phaeogoospο-ram femineam nos nunquam vidisse, quod in corpusculis tam parvis res est nimis fortuita. haeοκοospora masculina evacuata, phaeogoospora seminea incipit ex extremitate inferiore emittere germinationis tubum qui sensim articulatus fit ramosque procreat Phaeogoosporae rostri connectuntur verisimiliter eo temporis momento, quo in acervos colliguntur et moriuntur. In acervis phaeonoosporarum germinantium observantur germinationes duplicis generis: thfoecundatione exortoe, in quibus exit tubus germinationis ex extremitate inferiore phaeoEoosporae femineae, quae cum ma8culina evacuata conjuncta est tab. III g. 11) 2 sine foecundatione Mortoe, in quibus phaeogoospora solitaria emittit tubum germinationis denique articulatum, in queni demittitur ejus materies inclusa, ipsa sphaerica et vacua l. III s. 13). Hanc germinationem in Chorda tomentosa supra memoravimus t I f. 113.

Si se nosure observationes sunt, ut speramus verse et stabiles, adest inter Chlorogoosporearum et haeogoosporearum oecundationem tanta disterentia, ut hanc paucis verbis attingere abs re non alienum putemus. In illis dum chlorogoosporoe corpuscula duo protoplasmatica coalescunt in gygogooaporam, sensim membrana circumdatam et denique germinaturam. hi haeoEoosporeis autem connectuntur tantummodo rostris, cum moriuntur, phaeogoospora masculina et seminea deinde utraque membrana cellulari vestitur hoc acto utraque earum est vera cellula et oecundati perscitur qua perfecta ipsa phaeogoospora feminea immediatim germinare incipit. Absunt itaque omnes gygosporae, et potest potius phaeogoospora masculina in memoriam revocare granulum pollinis tub conjunctum cum vesicula quadam embryonali α phaeogoospora seminea). Quantum a procreatione phaeogoosporae in ejus germinationem praeterlabatur temporis spatium, certia experimentis comperire non potuimus.

Ρauca tantummodo afferre licet. Die 1 Auguουti hora IX a. m. plura Dictyosiphonis hippuroidis specimina in craterem deposita fuerant, ex quibus magna exiit copia phaeogoosporarum. Horas p. m. harum longae plurimae immobiles et plus minus rotundatae sierunt. Ex his: I:m rotundae, sine formatione ubi germinantis maxima multitudo. 2:do rotundae, cum sormatione ubi germinantis, sed antecedentibus longe

pauciores ut in tab. III fig. 13 M.

44쪽

Ροstero die hora X a. m. pluries observatae fuerunt binae copulatae, rostris valde elongatis ut in tab. HI fig. 9 a.), quarum in nonnullis Observatum fuit in extremitate inferiore phaeogoosporae femineae tubi germinationis

primordium verrucae instar.

Ρlanta usque tripedali olivaceo-flavescente inserne fistuloso-tubulosa superne plus minus solida elongato-ramosissima, rami alternis l. nonnunquam oppositis repetite ramulosis cellulis strati corticalis tenuis parvis insuperficie augulato-quadratis I. rotundatis endochromate tenui flavescente repletis, cellissis strati interni et tenuioris angustioribus e membrana tenuiore construc

Variis algis praesertim phaeoEoosporaceis, ut Chordae flagelliformi Scytosiph lomentario, Phyllitidi Fasciae, Chordae Fito, immothloeosporae ad-

natus, cum ad oram Scandinaviae totam occidentalem tum in mari Orientaliusque ad alaro praecipue in interioribus inubus, locis vadosis vulgaris et saepe in societate Phloeosporae; de cetero lapillis conchiaque innascens. mense Martio usque in Septembrem mense H optime vigens. Habitu et magnitudine cum Phloeospora ita convenit, ut utraque planta difficile distinguatur nisi oculo armato longe vero difficilius a priore specie dignoscitur Color tamen magis in flavescentem vergens, et fila tenuiora Cellulae strati corticalis circiteri mer 'clongae, angulatae l. angulato-subquadratae, et minores quam in priore specie. In ramulorum apicibus saepe obserVantur pili hyalini et fere oppositi, cellulis seu articulis basi subbrevioribus, superne usque 25-plo diametro longioribus. In priore specie hi pili sparsi sunt, totam plantam omento obducentes. Tubulationis diameter est in diversia speciminibus et in diversis ejusdem plantae partibus eximie variabilis. Interdum inflatur ita, ut reducatur stratum internum in stratum tenue, a strato corticali obtectum et tubulationem circumdans. Interdum in axi tenui-fistulosus Sporangia nilocularia in superficie plantae plerumque longitudinaliter elliptica, sed

45쪽

OBSERVATIONES lBYCOLOGICAE. 31 extremitate crassiore stratum internum acutiore stratum corticale intrante. Sed hac in re verisimiliter magna varietas. haeοκοοSporae, cum e movere incipiunt, ad parietem vasis senestrae oppositum colliguntur. Vatae . elongato-ovatae, M. 8 mc' longae, cum duobus ciliis visibilibus granulum fusco-rubrum plerumque in infima phaeoZoosporae parte. Tertio die germinaverant tubus germinationis nunc obtusus, nunc Subacutu8, tandem articulatu8.

r. Dictyosiphon accidus Aresch. Bot. Not 1873 p. 137.

Planta bipedali olivaceo-virescente . flavescente tubuloso-inflata membranacea in ultimis tantum ramulis solida ramusissima, ramis alternis l. nonnunquam oppositis flaccidis repetite ramulosis cellulis strati corticalis tenuis submajoribus in superficie plus minus regulariter subquadratis endochromate tenui subviridi-flavescente repletis, cellulis strati interni tenuissimi angustioribus et e membrana tenuiore constructis intra stratum corticale ut stratum tenue perifericum tubulationem circumdantibus. Dictyosiphon accidus ii sub spec Aresch. in Boi Ot. 873. p. 37. Saepe in societate praecedentis et cum eo commixtus, rarius solitarius, caespitesque flavescentes sormans. In sinubus interioribus ex gr. prope iskebackskil mens Maj0. Vix aliud est haec planta quam praecedentis varieta seu sorma magis inflata Quam enim variabiles sint structura et tubulatio Dictyosiph. foeniculacei jam supra diximus. Sed habitus ejus differt ramificatione recedente, flacciditate quadam, quae ex consistentia membranacea fluit, filisque et ramulis inflatis Cellulae strati corticalis in superficie plantae longe magis quadratae, in Dict foenicalacei larma normali contra minores et irregulariter angulatae. Fila tubulosa et rami asire non raro repleti, ut Entero-morpha intestinatis aliaeque, quo magna tubulatio facile conspici potest.

In Lyng et Hydroph. Dan. p. 6 duae asseruntur Scytosiphoni foeniculacei formae, Mintricata et membranacea, quarum una l. altera ad Ostram subspeciem sit orsan referenda, qua vero de re cum certitudine nil dicere po88um US.

2. Subg. Coilonema: Aresch Alg. sc exf. n. 23. Species utinores fila primaria et rami longato-subsimplices, tubuloso-inflati. utrinque, praesertim in basin, attenuati cellulae strati corticalis majores, rotundatae goosporangia nilocularia in strat corticali locata γ), in superficie sere orbicularia et dense approximata.

46쪽

32 . . ARESςΗ0UG, Hoc subgenus differt a veris Dictyosiphonibus, cum quibua ejus species in statu evoluto vix confundi possunt, ramis fili primari elongatis sub- simplicibus et cum in basin tum in apicem insigniter attenuatis caria Cellulaestrati corticalis quam in Dictyosiphone magis rotundatae et majores, largo endochromate repletae, in sectione transversali origontaliter sere seriatae. Stratum internum vix corticali crassiua eique impositum et tubulationem circumdans Zoosporangia nilocularia in tota planta frequentia, in trato corticali locata nec ut in Dictyosiphone stratum internum intrantia3 , in sectione horigontali rotundato-elliptica l. elliptica in superficie plantae plus minus rotundata et raro ab strato corticali tecta. Omnes species pilis hyalinia, quorum articuli basi sunt diametro breviores, superne longiores, plus minus dense

obsessae.

Ρlanta 3-5-pollicari olivacea filo primario subaimplici l. ramis pluribus longatis simplicibus i. ramulum unum alterumve portantibus per totam sere longitudinem b8esso. a. Bahusiensis: Ἀ-5-pollicaris, filo primario ramis elongatis subsimplicibus per totam fere longitudinem obsesso. Dictyosiphon Chordaria Aresch. hyc. c. mar. p. 150. ab PB.

b. simplicissetua filo primario simplici l. ramis nonnullis longatis basi

Coilonem Chordaria Arescit Alg. c. X8. n. 23. Forma primaria a lecta est in Bahusia prope iskebackskil palis increscens et dein ad oram occidentalem nunquam reperta b frequenter legitur in mari orientali prope Dalar cum Dictyosiphone hippuroide molibus ligneis adnata. Aestate. - Sept. Hae formae, quarum altera cum in hyc. c. mar tum in Flora Dan. delineata, altera in Alg. Scand exa distributa est, sunt longe minus quam equens species gelatinosae sed rigidiores, nec tam flaccidae Color magis fuscus. Crassities insigniter variat nonnulla specimina inflata, nonnulla tenuiora sere capillaria, cum ramis elongatis capillaribus; sed horum transitus in illa evidens est. Idem observatur in Dicdoaiph. oeniculaceo, sed in hoc ramiscatio alia ramique nunquam basi attenuati.

47쪽

Planta 5-8-pollicari olivaceo-flavescente accida, filo primario sub- simplici l. ramis elongaua simplicibus . ramulum unum alterumve portantibus per totam longitudinem obses80. a. filo primario ramis secus totam longitudinem egredientibus sub- simplicibus ob8e880. Dictyosiphon Mesogloia Aresch Alg. sc exf. n. 106 1862 . Coilonem Mesogloia Aresch. l. c. n. 324. b. filo primario crassiore subsimplici l. unum alterumve ramum longiorem et parce capillari-ramulosum portante.

Ad littora in fundo unum l. duos pedes demerso lapillis adnatu8. Forma a jam 1834 a nobis lecta ad Sar in Hallandia, deinde ad iskebackskil in Bahusia tandemque a Domina S. 1hermar extra Gothoburgum prope arholmen inventa. Forma b. ad Gottiandiam legit et benigniter communicavit Cel. ros leve. - Ρlanta vernalis, mensibus Majo et uni optime evoluta, ante initium ulli evanida. Et a priore et a sequente acillime in eo distinguitur, quod tam est

lubrica et flaccida, ut eam eaogloiam esse crederes. Cum cra88i8sima est, duo l. tria m aequare videtur, saepe vero angustior Specimina usque pedalia et ultra, longata et valde tenuia Dictyos foenicul var flaccidam inmemoriam non male revocant talia in priore memoravimus), sed distincta manet semper ramis simplicibus basique attenuatis, ut de vera utriusque differentia nunquam dubitemus.

Planta caespitosa, filis normaliter simplicibus e media parte inflata utrinque tenue attenuatis, cellulis strati corticalis majoribus in sectione transversali horizontaliter seriati exterioribus protuberantibus et laxe cohibitis, goosporanglia nilocularibus magnis.

In Scylasiphone lomentario ad aratran et ad Christiansun in or-vegia. Ipsi et Cel. ros liman ensibus Μaj et Junii.

Nova Aeta Reg. 8 . M. Ups Ser. m. b

48쪽

M . . A SCHOUO, Per longa spatia investit Scytosiph lomentarium veluti Lithosipimupusillus Chordam itum, ut ab incaut species Litosiphonia facile haberetur.

Fila ex eodem callo radicali plura, 2-5 cm longa et in media parte ubi crassigsima, vix plus quam duo m crassa indeque in apicem longe et capillariter attenuata. His notis a prioribus quodammodo distinguitur hareforma, quam tamen distinctam speciem venditare nolumus. Immo dubitare licet, an hae species ' quas in subgenere Coilonemate diatinximus, sint in natura specifice diversae, quod alii dijudicandum committimus. Dj0jtjgod by

49쪽

Tab. I. Fig. 1-3. Polyaeiphonia hemisphaeri r Fig. secti transversali, fili primarii amplis 200 . - Fig. 2 pars fili primarii, radiculas emittiens amplis. 03. - Fig. pars fili acido muriatico madefacta, ut 6 siphones cum centrali conspiciantur amplis 150 . Fig. Gloriosiphonici ex itaris tetrasporae amplis ci ).

Fig. b. Bamma fumo petin linea a filum in superficie visum; hi a sectiones illorum transversales progrediens cellularum formatio. Fig. 6. mmmmmmsia: a. b. s. d. fila diversae evolutionis e sectio transversalis

Fig. l. osoriphon Omentaritis secti transversalis strati corticalis et fructigeri, ut Eoosporangia multilocularia et paranemata videantur amplis 500 . Fig. 2. Et hiat Chondri Aresch. Fig. Maelitata Chordis Aresch. Fig. . Ch opteria plumosa a particula plantae goosporangia inlitiugulari portans amplis. 50 . d. goosporangium multiloculare magis 220 amplifieatum. Fig. . in opteria plumosa a particula plantae Eoosporangia uni loculari portans ib amplis); b. goosporangium magis amplificatum 220 . Fig. 6 Sphaeelaria irrhoaa goosporangia unilocularia a phaeoZOOsporis repletum b. evacuatum amplis 250). Fig. 7. Sphaeriaria irrhoaar Eoosporangia multilocularia a duo pira OZoosporis repleta; b. unum evacuatum amplis. ω).

50쪽

Fig. . Gis audia phasalarioidea a stratum basale, κοοsporangia multilocularia. fila majora et minora b. apex fili majoris. Fig. 2. GDeo. a mιbarti utitiae a. apex articulatus fili, in quo divisione vertieali acropeialiter evolvitur stratum corticale b idem, in quo haec evolutio irregulari modo perfieitur. Fig. 3. Phloeoninra twartici ta Sectiones transversales filorum a tenuioris, . validioris fili. Fig. 4. Phloeospora barticul a goosporangia nilocularia se cellulae cortieales phaeoZoosporiferae phaeogoospora conglobatas emittentia. Fig. b. Phloeospora bartieturia phaeogoosporae Viventes. Fig. D-yo phon inuroides phaeoEoospori Viventes. Fig. - 10. Dictyo phon hip uroides phaeogoosporae mortuae in diversis conjunetionis stadiis res p. 28. Fig 1L Dictyosiphon himuroides conjunctiones, in quibus phaeogoosporae semineae tubos geminationis emittunt. Fig. 2. Disyoriphon himur dea tres phaeoZoosporae mortuae rostris connexae in a. Onanes similes in b. una masculina evacuata cis p. 28 Fig. 3. Dictyo phon ip uroides phaeoZoosporae mortuae, non conueXae, et tamen germinantes