M. Vitruvii Pollionis Architectura textu ex recensione codicum emendato cum exercitationibus notisque novissimis Joannis Poleni et commentariis variorum additis nunc primum studiis Simonis Stratico 2.1

발행: 1827년

분량: 339페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

101쪽

5 . Epistylii latitudo in imo quae supra capitulum erit, quanta crassitudo summae columnae sub capitulo erit, tanta sint summum, quantum

i, ampli ludiitemve, idest magni

ponderis, excelsa, de quibus Lib. X. vi P. . Celamim eri imis p ima

colassicotera , moeolassicotera , legendum arbitratur. Sed non video ec-

qim indue priorem eripulum poditeat Ilo tamen ionendum est, eum, qui Vitruvium exscripsit, cum colo Eicotera, et postea certum vocabulum Terris et, pro colassicoterata Monicetera imperii supposuisse, et certam alios pili necessariam dietione in vel illi Bubsultantem, temere et pessimo consilio summoxisse Pola, et illud iam neri , colossum adjective dici ararum. pridio in Alexandro, uti a Plinio Lib. XXXIV. cap. . Mosseunt, et a Ltruvio colossicum, ut et a Plinio oeo memorato Illud studiosum non fugiata Philippo Beroaldo numquam visum

esse orem uesanuni ob ebulo PMnis pore dieiae, qui seruuii a stilo

Lib. XXI. Gli. . colossinium Propter altitudinem vocari,cum constet exigulam esse. Itaque seminiti colossinus, es re tui a Colossis rho Troadis vocatus est Quen intelligi vellet , indicat Lib. XXV. cap. . in quo dicit um n eos cyclamini flores . Dioscortilem

et veritatem secutus. Nain colore sunt, ad purpuram inclirmio, quos Dioscinrides dicit , ἀνει πορρυρίρον me. PH L. Ma otium ipsa eo si rata leg in E. V. et is Pil Sag. Elo Oxs Vat. Est Bim. Non nego in Lib. X. . . Mulvium seri mo verbum colauic tera cum vix una aut altera habeatur ibi varians laetio et sere in omnibus

vestribus libria missicotrea legatur sed 'o nullo in steri lium a me viso, me reperiisse hoe in loe verbum e lassicotera quod primum induxisse intextum Joeundum, opinor. Quamobrem ego , retinendan esse anti viam lectionem, plane ratus sum. Bene itidem Maroebius , in suo commentario inmutilum Amphitheatri Campyn titulum, se ipsi quidquid ita in alium

erigeretur, ut oculorum aciem satis, rei, reeieci sive colossus, sive col-aeum ex ea iii et Etrurologi semientia dicebatur: laque a verbo in sus significari potest, altitudo ingena. Cum autem tiruvius proximo nomisenaverit operam datur intelligere ipsa celera Periari hoc est, alia Vera. Atque ita sententia est hujusmodi aut alia Pera allistidinis ingentis Texluin propterea emendavi antiqua lectione re stituta cujus erat aenam perspicuus. POMs . μυι-um, quan se imus sca-Pusu ae projectura sunt nae alitudini epista lii parva quidem est, neque in probatis operibus ullum exemplum

eiusmodi reperiure. Porro videretur pro summo epistula intelligendam esse superiorem sietem sine cymatio ipsius epistylii , cum antiqui liui superiori lacte secerint priij re iuram sere aequa lem imo columnae Adde, paulo infra ab ipso Vitruvio verba seorsim fieri do cymatii epistylii proieetura. Ego tamen secundum Vitru ii herba figuram delineari in Tab. XXll. in qua H crura mali episi1lii imum Munnuis

non excedit Ex erraullio. O .. Summum, quaruum inuis sco

Permultius , et Casamus observarunt ex lino in lege inuninutionis colum-

102쪽

narii in consequi, quia eum ipsa im-rni nullo altior illii collimnis exigua sit, etiam proieci uia epistylii nimis parva liabeatur idcirco per summum e Mylium intelligendam esse superi en ' dem faciem, dempto cymatio. Sed etiam

hoc posito, em Iter veriIm fit proiecturam eo minorem fore, quo alii or lavina est, atque praeceptum ab e mali ad fasciam superiorem tantum modo esse translatum atque si lacum

habere debet in fascia babet Qui in

matio. Ad ermalium tamen non per lineret, nisi hoc inclusum esset in Pr

heiura publio uilinia, nam quo altior est columna, eo crassius est epistylium et quoniam habet in altitudine et in projectura altitudinis partem serum in proiectura ea ni id eo major erit, quo assores erant columnae, dum

interea fasciarii in prole tiarae tabel nin-tur minores. Quod quidem adeo aliau dum videtur, ut putandum sit iv viii in in proiectura, quam assignavit epista lio vinalium etiam compreliendisse iis pie eo magis, quo cymatium in episWlio ineludit , ubi ipsius altitudinem desinit; nam paullo inserius, ite relitiua altitudine epistrii loquitur, dempta ea mali altitudine atque ideo Matirendum est vocat Milo epist1lii e

matium comprehemiisse etiam ubi loipsius latitudine scripsit, atque hinc summum epistylium initi re sumium Cum alium et ii silem epistylii Confirmantur liae exemplo desumpto ab aedo Fortunae Virilis, in quo proiectura cymatii consormis est huic explicationi, nam cymatii extremum ad idem perpendiculum est cum circumferentia imiscapi columnarum. iam porro Deum, neque iamquam invenustam reii Aen

dam esse neque lana quam ili 3 senti iris

tem ab altero Vitruvii praecepto cerium est, quia scilicet in altitudinum genda sint memitra . piis ob distan. tiam apparent imminuta. Nam ob hanc

ψε ni residani preiecturae sunt

dae, ne ob idipsum membrem adhu

ludines appareant mininutae , quamobrem in altioribus columnis pilius rum projecturae minores esse debent. tamdem ob causam etiam abaci in gnitudines augendae non sunt pro rataliarte altilii dinis, quia projecturam ia-beret majorem, quae superiorum membrorii magnam partem tegeret. Quapropter apparet Vitruvium praecipere,

ut altitudines quidem episuliorum proraia parte altitudinis eoianinarum amgeantur, sed projenturam semper e dem minio esse delini eiulat ex e

liendiculo ad imum colunmae scapum. Potenus hac in re arbitrio locum esseratus , quaestionem proprie praeterit. Gallanus animadvertit in coluinnis supra L. pedes, summum scapum, quod minus extenuetur, sere aequalem a nere imo scapo , juxta regulam Vitruxi I hujus libri . u.', hinc si summum opis Flium intelligatur de lautimili ne epistylii in cliis cymati , Onseu qui, ut ea latitudine aeque latitudinem , qua columnae eidem insidet,

quod videtur absurdum intelligendum proinde esse latitudinem epistyli cymatio non incluso, quae major erit, pro ut major habebitur summi sopi di meter, pro dixem altitudine eoiumn

Turn. Ei vero alitus in epistylii in parte superiore fiet a projectura sociariam superiorum supra inferiores. Sed Lorii observat, utcumque altae columnae sint etiam supra L pedes, em

per ummi scapi diametrum inminui, iuxta Vitruvii ipsius dietata Tertiaci scia epistylii projecturam habet ad pedipendiculum imi sopi prima et inserior aseia ' unum sopo respondet , quod nisi sat nunquam haberi pes

rit conveniens proiectura sis Piae ter

tiae superioris supra mediam, et hujus upra imam, neque requisita crassiues ad scalpturis, mitis in 'lata est sium.

103쪽

LIBER III. CAPUT III. et

imus scapus Cymatium epistuli septima par te suae altitudinis est iaciendum, et in Hisiectura tantundem reliqua pars praeter cymatium dividenda est in partes XII. et earum trium ima lascia est lacienda, secunda quatuor, susem quinque.

55. Item zophorus supra epistylium, quarta

Cymatium γisFlii γtima arte suae altitudinis est faciendiana, et in Projectura iantundem uuli bΛΕri ab XXII. g. . altitudo b dbvidatur in partes septem n etc. atque earum suprema b facienda est altitudo cymatii nax, quod est P. maiium epistylii Ejusdem cymatii proiectura A lanluruleni esse debet: iocesi cesse debet aequalia μ. POL. et earum trium prima Mela eti

facienda , secundo itatus , Κωnma

=uinque' Hoc perpetuum esse debet in omnibus generibus. Nolim tur istis eum Arebilectum, se exiriseri fornicem , qui est Veronae ad eam Portam quae a leonibus appellatur. In epinylio enim composito praeposterum eiarum vidimus ordinem, ima scilicet

crassissima, media secia nilim crassitudinis, summa minimae erasaitudinis N

que diversa ratio erit in reuatis si xisve rabeationibus. Quin eadem ornamenta quae directis robibus dabunturi alitiae idem ordo tribuetur. Idipsum lamen vitii observavi in semico

qui Spoleti Drusi et Germanielis

nil ne exirii cliis est, et in tropliae Au gusti Caesaris in inicipii Segusini ad alpes Collitis cujus inscriptio integra Iegilui iii lilii Lili. III. c. n. IIominum enim injuria, non eli lis viti Osactum est, ut penitiis ili li larii l. cum

non ita pridem pariem aliquam leger, mire item in de eiusdem principiis

nomine an eximeto. Ita protuli, ne esse nescius , etiam in veteribus monimentia esse, quae nisi eum illa ibmitari non possinti niti. et earum trium prima an 'mas. Est Elo. ouc habent earum trium ima fascia quam lectionem accepi nam ut supremam suetam Miminus tertiam non ala pellavit sed summam ita hane infimam non priniam, sed imam repeblavisso redibile est. In nostra Figura ima fascia est WE. Quod si deinploepistrili cymatio, na reliqua altis ita epublii, dividatur in partesdu desin, ex bis tribuentur rea bula imae fasciae sin tum quatuor tribuentur,

secunilae sagetae uxD, ae lettium quinque tribuentur summae sociae ceB.

55 2νων usu ars est supra epi stylium , nostra in figura Tab. XXII. M. II. notatur litteris suum ., eo stat ex duabus partibus, nimirum ex parte praecipua od, et ex eymatio UR POL.

qtiam optior assignat. Imalium inclusum sit aut non. Cui autem duas altitudines zophoro assignet, alteram minore ni altitudine epistylii, si simplex Sit, najorem litteram , si in eodem si

104쪽

Parte minus, quam epistylii uti sin autem sigilla designari oportuerit, quarta parte altiorem, quam epistylium, uti auctoritatem habeant scalpturae. 56 Cymatium suae altitudinis partis septimae projectura cymatii, quam crassitudo.

minor cum altiore epistylio, juxta Vitruxit proportiones, pseu furnina eadem prodit in utroque easu. Sed in hoc secundo casu cymatium pisu lii maius liabetur, quia ejus mensuri ex

nyso epistylio deducitur. In primo casumphorus o suae altitudinis quina parte

epistylio altior est non quarta Imri

altitudinis ei stylii ipsius ita ut in m. no eas epist iis tres , Ophoro u tuor, in altero epistylio quatuor , E phoro partes tres tributae sint , quae

partes sunt solae unius diametri imiaevi Sed si eum altiore publio ineolumnis ped. XXX. Eophorus alii ris proportionis conjunctus an, qui scialio partem quartam altior sit episto iam , trabeatio in legra nator prodit

quam in alterii tro ex dictis casibus, nimirum 'uae binas diametros excedet

M altitudine. Quare saliuntur, qui piniant eamdem proportionem Vitriavium in minoribus , naajoribusque columnis

56. Crmatium suae auit uilinis Prum nomen illud ue denota ros Quamobrem in Fig. III. concipiamus, totius zophori abihaltitudine indivisam esse in partes septem; laque pars ferit totius altitudini Pars a ptima et hae pars a dabit altitu

Cormatium suae a rudinis 1- sum ium epistylii, tum Eopbori ex septima parte altitudinis membri ad quod pertinet determinaturci in aliis memtuli sexta pars ematio tribuitur, ut supra dietum est Ioniei publii cymatium proprio nomine ebinus a Vitruvio licitur Cymatium quodcumque, quod etiam undam signascat, eat, quod vulgo appellamus in ro Atiquod vero membrum dieitur Golia dru- ω, nunquam Iinatium aruatur, sed unda, lina ima, et puluieri. E propter, quamquam illae voces tamquam synonrmae applicari posse videan- vir ad utrumque illud membriim dea, gnandum, nimirum Gola rara, gesar Mescii, ea tamen Vitruvius propriis adbibilia nominibus distinguit in antiqui aedificiis pro 'matio membrorum minorum usurpata conspicitur re gula vi l tuadra loco illius quin appellamus Gola moeresar cum enim adiva eius cymatii mensura sit, exile nimis et jejunum videretur si ad undae formam excisum esset tum porro id

ab antinuis laetum sui ad alternandas in meimuis terminationes reculineas et

105쪽

LIBERGIL CAPUT III. 9957. Supra zophoriam denticulus est aciendus tam altus, quam epistylii media fiscia projecim

in ejus, quantum altitudo. Intersectio quae gra Ce uisio dicitur, sic est dividenda, uti denticulus altitudinis suae dimidiam partem habeat in ror te, cavus autem intersectionis hujus fiontis e

rvilineas Vitruvii interpreto, libutiam exsepto , hane mereatio ni praeterierunt, quam ipsam ob causam Halianus negligit versionem verborum -- fori iam nutririuodque meimbrum trabeationis suum habet ymatium , quod ipsa disiungit. Etiam Iu sis da riua Ura coronicea inclinatas laesinatas tympani suam tali et inaram .eu regulam, quae cymatii meis, se

Eis Oxs. Est legebatur tιantia ejus crassisti . Praeceptui est oe: p je-Huin ymali tam extensa sit , minierassitudo ipsius cymatii in alium protenditur: Z sit aequalia i proiecturae cymatii. Hoc enim in loco voce eramindo pro voce altitudo uina est,

ut Art. o. et a hujus libri pota 57. denticurus est fucisndus tam ab lux, quam Urimi media fuscis N, mirum eniteolo, hoe est toti illi mem-heo S detur altitudo X. quae a qualis sit epistylii mediae foetae et jeeiura Lx denticuli, aequasi se ius alii iudini X. O ..projectura ejus , quantum altum Proiecturae semper intelligum tur a membro immediate obposito e troitum , non ab ipso margine optim

Ii quod consensit cur praecepto, ut

Projecturae sint aequales altitudinibus nisi rorum. Proiectura et ephora se apud Vitruvium signist tua l. STRAT. Inurimis Me raeceis, Intersectio pars est ea ova, quae inter duo quosque denseolos est, ut pars I inter denticulos h. Graece με- non Metu dicitur, rei d Harinis eodem Vitruvio Lib. IV art.

9. utrinque enun et inter tantici Ios et inter tri ratio quae sunt inintervalla, et a niminantur. o L.

denticulus altitui linis sum

dentios latitudo A in fronte sit paradimidia altitudinis, , uuae est alibiudo eiusdem dentioli. Potadenticiatur altitudinis stia j liii do denticuloruin dupla mi latitudinis, nimia videri debuit anti piis chitecti . qui eandem sesquialteram aut paullo minorem in operibus inisserere , ut in operibus antiquis eluseris notae observatur. Videtur etiam πι- tioni magis e sentanea r nam is

glyphi qui trabe repraes litant , Pan

quialtem ratione altitudinis ad latitudinem eontinentur, hane ipsam dense lis etiam eonvenere . quibus antherii repraesentantur, probabilius est. Id semen Vitruvii praeoplo manis rei r

pugna STRAT. Mus antem intersectio no h in

106쪽

tribus duas latitudinis partes habeat huius cymatium altitudinis ejus sextam partem. 58. Corona cum suo cymatio praeter simam quantum media sescia epistylii Projectura coronae cum denticulo secienda est, quantum erit au

iitudo a zophoro ad summum coronae cym

h us e minium aliaudinis eius

extiam ari ni Denticuli S una cuin uo cyniatio D lota altitudo FG Olidatur in partes sex, et hari mora suprema altitudini ipsius ymatii tribuatur. Perrauhius animadvertit cymatium hoc, quod denticulo superimpositum esse debet, tam parvum esse, ut suspirari in sit esse Deum iune corruptum. Ego Vitruviam men

sura usus sum. o

M. Coronari si ierii atque suprema archiis eloni a pars, ex pluribus composita inembra , superpositam oro, ut ophorus est superpos,

tua enis sio. In is IlI. corona est pari Win Corona igitur hie imbscat luod cororiir, nempe verbum non Vitruvianuin, sed a Plidandro apte ad hibitum, i russeret ambiguitatem inter verbum coronam tui ab ho si- suis tu terita illa tiar Ο.T , et verbum coronam, cum ab hoc eodem si- misi iur illius partis membrum Gnam quod a me dicitur corona gutiunx Significat autem coronicis membrum praeditum magna projectura , et inserius excavatum in gura apposita Iab Cfg. i. ut membrum est D FKG, quod inventum suit, ut in ipsum delabentes ea superioribus membris, pula I aqueae guttae , deinde ex ipso perpendiculariter in subjectum aedi seu solum cadant: atque magna proiectura praeditum este e vatumque, ne uuae tu in ad LΝc pertransire; sed avulsae vi gravitatis iacile decidant. In Tabula XXII sis. II. corona guttans est PR, Rusque eminuum est m. Po

CIg. a. cuius ora constat ex concavo PR, et ex convexo RS: Onovi autem

altitudo sto est aequas, e sex alis tudini OS . et integra sima hal et proiecturam P aequalem suae altitudini QS. Item sima quoque est MN

Dieitur porro sim recta, in qua concauuini est in parte superiores contra vero convexum RSux inferiore extat parte. sima vero inversa, cuius convexum LM tenet superiorem partem , et insiti ior concavum X du;iitris aliis quando strictioribus, aliquando crassi fibus simae coronantur, et sunt veluti complementa simarum. POL. quantim media fascia epistylii Nimirum luanta est altitudo I Fig. III. Tab. XXll. mediae epistylii fascia i Diania debet esse altitudo coronae gutiantis II cum auo cymatio a. O .. Projectura coronae cum denticula

a zophor ad summum coronae Cy

matrum Hoc est i Fig. I. Tab. XXII.

coronae mirantis N eum denseulo P proiectura te facienda est ista, quanta est altitudo Uab zophoro HRON cum suo ermatio ad summum

107쪽

LIBER III CAPUT III. rot

tium : et omnino omnes ecphorae venustiorem

habent speciem, quae quantum altitudinis, in tundem habeant projecturae.

50 Tympunt autem, quod est in astigio, altitudo sic est acienda, ut frons coronae ab e

et onmvis omnes remonae' naee io Nimirum planum triangulare, quo

aeqhialitas ecpliora miri, in ps prole frens terminatur duabiis oronis at laeturarum et altitudinum, haudquaquam ter inclinatis , et tertia horizontali,

obseratatur transducta ad omnia mem quae trianguli Lam n eo invii risissilir Architecturae siquidem projectu gium, si non solum pro ornamento imaeae facierum aut pisuli aut denticuli telligatur, sed pro eo quod vere signi- sunt miliores altitudinibus eorum. Haec scat, apud antiquos, lum triangulare, notavit erraullius. Attamen praestat tum imulare usurpatum est. Id Vitru- anima Meriere, hoc in loe videri lim V;u, Lib. V. e. i. i de Basilio mutum te sola toronii se ventia sacere Pota quens aperto tradit ita fastigiorum et omnino omnes remora Menti ex Ma disposuis extrinsecus

Hen vectem M. Sag. aio de fastigiis aut Impanis agatur, ubriue. beant v ciem Pori ri bus ostiomini superiora limina, aut sinquansum a uilinis mas. Em Poue nestrarum exornantur , ea apud ant, Bim qui tum astitia lino Pori quos solum ex figura trianguli , nun-59 Tr ani aruem quod est iris quam vero ex arcu circulari terminata illa Tympanum diversa liabet alii suisse certum est. Innumeras sere M stata. o Meo , triangulare planum liborum tirma, Mellilaei recentiores

sa lieli Coronicibus ire limi insit in ha induxere , iras tamen recta artis in-

betque summitatem in angulo medio stituit respuit , praeter triangularem In is IV. Tab. XXII. est planum a circularem. 60. Nan fastigii sat duabus omnieibus titi s in coronicis ab extremis 1 ι es, sFa et trabeationis oronide uinis Ma d etiatur in aries mimo vi umelusum. Alias area trian orem, e ex eis tina ars in medio xij ria tympani nuda a plana est, a cacuminis i vani mutiluatur 'Imras aeuia atque ornata liguris risii panum iis loco vocatur, quod pom-gi ut est Sat. quod scilicet planum ei et astigii l. cominii thus auditur. Rui omprehendit. Fastigium Λ Si eui vero pressior videbitur haec ρο- quiue nomine etiam appellatum fuit, an altitudo i ut serie viii ita memsorio e quia in aqitilite Milao passis dare pol rit Secto in partes aequas demissiNlue alis simili ludo quaedam se duas cymatio in medio demittatur uni εtigii efformetur Taeitus Ilist. Lib. III par affetos idest perpendicularis imi inquit, amus ignis in ortietis ea , in qua ima collocatur parcentoni σν υ aedibus mox sustinentes immobilis , in cymatio vero exiremo Fu tigium Aprati e ectere ligno ira pars mobilis constituatur ducaturque in σωι summam, auxeruntque Poti aliud extremum irrinatio , ad erius

D mi aurem, quod est in Iasu meoini a ubi si viroque latere re

108쪽

i- DE ARCHITECTURA

tremis cymatiis tota dimetiatur in partes et ex eis una pars in medio cacumine Umpani

ei ubilia supremi ordinis tuuntur

stigia literia ala i nimirum quo in alterum est triangulare, alterum circulatiun Porias me coronae ab ex remis Loquitur hic Vitruvius de corona guttante

nenii, in Pim IV. de eorona sol, up mi doliantis in paris aequales novem, diiunctis numeris , , ,

ete. x iis itaque Una pars nona fit xx, auae in medio cacumne Impanil rumirum in vertice a sinerem a Mitympani ipsius' incipit. Sed ab Menona parte ianus parvam umpani altitudinem provenire exuuinavit Philander, et liam alii mea motrius tympani altitudini duas nonas partes assignat. o ραπι in medio cacumine Umeiae ducantur lineae E erit vo ni triangula species. Sunt etiam, qui ea iretitatione ad fastigia in tur, ut essetant non trium 1gulo n.

sed circulata et arcuata , vocantqUE sermone vernaculo remenata. Utrius

que rationem subiecit Muris intelli, ges. I ab Crag. 3. 4. Sed illud mili

puto praetereundum , quod ad rem ciat, oportere fastigatae coronicis partes Perpendiculo respondere iisdem subtensae partibus. Nenunem autem iniis in ne mentis arbitror imitaturum , quae ad Nemorensem lacum, et ostiam ce nuntur fastigia. Quorum illud quidem medium versus refringitur, et introrsus veluti subfugiens retrali itur hoc vero libramento astragali platine eulumnae est det Istud momi propter quorumclam omasis. Imponuntur fastigio veluti arulae tres, cluas acroteria Vitruvius appellat mediam oportet angulares parie octava es cedere , tantum vero tillas esse illas, quanta est media iunipa in altitudo De inii te nihil praescripsit nos rati nem secuti, existimamus ita deformari oportere , ut perpendiculo nihil sint majores minoresve summo columnae

aureo, ut angulares an aribus eolumnis ei mediana medio summo suis angulo media respondeat. Seribit Plinius Lib. XXXV. cap. a Dibutadem primum pereonas tegularum i Aeduis

extremis imposuἰsse. Id ueidem se is-ae prodit aptista Alberius libro de re a.dis stes VII eap. r. miam horis oronae Fastigia circu-uia in aedisesis antiquis nunquam o,

servantur aut saltem tantumnodo super en tras, aut cubilia Matius d Minata causa exempli in reliquiis iustam ulmi deseriptis a delineatis. Auio , Deas deuio super lineal ., shin ui itur ma. m. in mo Nam in medio eo ituatur. Ponet.

pressum nimis et humile astisium ex ea vitruviana retula hii K. esse

est intellectu i nee antiqua consentiunt.

Sellius alii. IV. regulam proposuit, a Philandro relatium, iuxta quam au ductis rationibus, patet ex novem paribbus , in quas frons coronae dixis sit, paullo minus linum duas in medio e cumine di poni, scilicet ii noxii '. 8 moratus duas ex novem eidem seneae ribuit Dissicile est hunc Vitruvii locum a corruptione immunem 1t tuere neque tamen variantes aliquid iuvant. Animadvertit erraultius Vitridivium de altitudine tympani, non ast, pii loqui quocire a tyn num fiat altitudinis unius ex novem partibus disciis eique addatur altitudo oronae, fastigii altitudinem non ineptam haberi. A quo tamen antiqua di Mentiunt, is quam altitudo 1mpani, non ii

clusa coronae alii luiline artium

mn est unius ex dimidiae. S Q.

109쪽

constituatur, dum contrii epistylii columnarumque nouaesielia ad perpendiculum respondeat. Coronae quae supra aequaliter imis praeter fiama sunt collocandae insuper coronas simae,

que ' Postuchesia ery endiculo res- ρο-- Seri nuum respondeat res dimi enim ad tympanum. Sed ep, Mys intelligas inram epistylii raciam, ad uilis perpendiculum respondet sam phoriis. Nam Mesa sinum V

minet, ni ui unus in Urinae se pus. Vidi. qui contra gerunt, quorum ego pervemtatem non ovum nono Moimiter damiarer adeo dentur priserint errare , totique in id ineumbere ut praepostere omnia , Omnis mou-ε se faciant. Praeclare cum auae amissa lauriturum, posterim eorumetum iri ex imant, si quae sede intquam longiMime aiatiit a veterum plaeui, monimentisve. Ament, Per me, iidet, istud rum hisentum, me rix

lem non sunt habituri ParL. dum confra mis Ita Veterum librorum auctoritate E et Attis Pit. Est Sag. H. Reg. Εto Emendavimus et scripsimus miserti pro γislatis aer Pondea pro re' andeam Autumo enim, lupotractinimicium de continctura tantum summi sopi eorum mimilicii sed etiam de maxima Pontraetura quarumdam aliarum partium ; et hoc

partem contractiorem cri Ut propterea sententia sit dum contra hoc est,

ex inferiore regione Q,poli achesia nimirum partes contractiores t epistylii Munarumque respondeant tympano ad perpendiculum. otico unque inpotrachelio mis , sumta eapi apophygi sive --

sexu et contractura pii lii I , illum

do interpretati sumus capite secundo. Nam hypotrachelium in capitullis in. venitur Dorico et Ionico non in aliis. Pat Cororiae quae avra aequature se

ria sunt quippe manifestum est, coronam Satuans Me supra coronam

vero tost Me imam. Pota Coronaeque s ra in mum fumet

Coronae vocabulum nonnumquam usurpatur pro igniscanda integra omisiace, nonnumquam vero pro indican do singulari membro ac suprema ejus. dem coronicis. oc autem secundo sen-

in id a Vitruvio adhiberi apparet. Nam Graees in in iis impavi tui

rihus coronam et simam tantum pos-

re , quod etiam convenit cum iis quae Vitruvius f Lib. IV eap. a. docuit.

Duo autem mox dicit, simas octava parte altiores esse coronieis hunc sensum eonfirmat, nam intelligi nequit Vitruvium mi eripsisse, ut alma esset octava parte litor commis integra, cum id prorsus esset absurdum. STRAT. Praeriem rimosa Corona orizontalis suis Melint, moueo Mirebatur eor

ni obliquis, ei suo uteribus

STRAT.

his ver coino uistinae ima in summis fastigiorum coronis collocantur, in imis non item. Sunt autem a te illae obtusiores et hebetiores, instar mare rarum. Gulas rectas vocant Itali, et eminum inveram subini. Pui

110쪽

quas Graeci dicunt, Aciendae sunt alti res octava pari coronarum altitudinis. io Acroteria angularia tam alta, quantum est tympanum medium Mediana altiora octava pasere, quam angularia.

stra figura V oab. XXII. sunt eas, μω. Generatim ac voce indicantur tam simae, quae , t trema mensehra oronidui sisti gloriam, quam quae sint suprema membra aliarum coroni-

ni iramim ad perseiendo aedificioriam suminitates, quamvis omnides non fastigiatae es,ent sed ad libellam

uiores arete J Inclusa r seu quadra. Haec sima recta est, ne iii ab ea disseri , tuae est in a. teribus fastigii, nisi quod haec obliquo ut posita. In anguli iungitur sima recta cum obli litii ne lite ii in praxi difficultatem ullam inducit, ut putavit

Galianus quam disseesialem, si in plis no delineanda esset coniviictio, fore,

perspicuum est. φλα in Acroterium t Latine sum initas,e tremum cacumen. In nostra figura

sunt aererem W, Bunn quorum duo angularia AY, BD, ei unum medium Q. PDI.. a 'aaria tiam alta, quantum es ty minuin meditim' Tympani altitudo Gedixidatur in duas aequales paries , Nae eritque iunctum medium quod significabit Umpanum medium. Per id punctum medium ducatur, parali la lineis oronidis inferioris linea NYA; haec linea et Mnabit altitudinem eroierit angularis Q idemque de albiero aeroierio si inuissendulii. Ita aeretesia emit alia quantum est tympanum medium. POL. qua iuran ''num medium Obseurus videtur textus, scilicet, vin intelligendii sit dimidia lympani alti

tudo, an vero Integra altitudo a ve

tie tympavi ad oronam horizontalem. Interpretes vario modo id explicant. Perba Vitrii, ii dentur indicare ni gram tympani altitudinem , nam si abieram mensuram indicare voluisset, meem, ut solet dinutati non praeter

misisset. Tamen haec mensura ex anin

teponenda, cum Vitruvius hoc Ioco attendisse magis videatur ad telns p riplimon dipi ron, Pse ullo lipteron, typaettim , quam ad empla in antis, ulmi, aut molliprostris , -- quam minus soleamia an 'oribus cedito aeresina nimis hamissent quae altitudinem 1 inpani exaequassent I si que in iis, quae tria intercolumnia in minis habuissent, aereseria rumi, insemilia ae depressa suissent si limidium altitudinis tympani non excessissent. Propterea acroteriis augularibus altitudinem aequalem duplo diametri summi scapi tribuendam, medio vero eamdem altitudinem addita ejusdem octava parte Cl. Orii arbitratur. Newtonus iis dissicultatibus pensitatis . proposuit, ut

acroleri angultiri. sant altiluilinis quae aequalis si pri,iuolitrae coronicis, quaecumque ipsa sit, hoc enim modo proiectui nibit demit i lani, i mus

SEARCH

MENU NAVIGATION