장음표시 사용
11쪽
6 Annales Ecclesiastici Baronii
gustinus, summam inice inter eos Colla et ionis eadem ad .eo' epistola complexus est, quam maiori otio tu lector cons Iere potes. Quae enim ibi posita est con troversa de spurio Concilio Sardieensi, ros eum de eo suo loeo egimus , pluri-hus pertractavimus..... sed in his hic non praetermittendum tum ea epistola, tum etiam dum contrat a b Q. sa Cresconium agit, duobus potissimum
. r. Cνι- arῆumentis coarguisse S. Augustinum Con seon. 1. 3. ei lium Illud ab adversario citatum , non
34 uisse Catholicorum Episcoporum : Pri reo suidem , quod in eo Iulius Roma nux Episcopus legeretur esse damnatust S secundo , quod litterae synodales ab eo datae legerentur scriptae ad Episto pum Carthaginensem , non autem ut moris erat ad Romanum Pontificem: RAGI Us hi, in earilarinensi Collatione eonvisi sat et
hortaturque, ut nune demum redeant ad Ee clesiae Catholitae eommvn onem. In fine ait, se ea ad eos seriotae XVIII. Kal. Iulias pii mandinia Antis. IX. id est, Consule ut etiam vilium exemplaris Vatieani recte torrexit Raro. . ius. id eue Cone ilium Cistense. aut aeruisse, ut aliqua Augustina exemplaria habent. hoc an iano habitum s cum ta Epistola scripta sit no. quibus intelliga et , male audisse apud amtiquos , quicquid contra Romanum Pontificem dictum, factumve editum lege
sed quo ideo habitus , & quantae reissimationis esse deberet ipse Romanae Ee. - ηiis etesiae honti sex; idem s. Augustinns ad eosdeni ad quos seripsit dictam de Col- clo ita,
latione eum Fortunio epistolam , nempe cognita.
ad Eleusium, Glorium, Felleem , & MIos, cum eodem argumento , de causa
nimirum Donatistarum litteras dedit, hae habet inter alia b): Cum inquit de Caeciliano γ β 1ideret O Romana ge- M AMULelsae , in qua fem ν Volteis eui heia vis. Iodra tignis prine patias, O e teris ιρο-ris, und8 Εiunge tum ad ipsum AP eamoenit , per communicatorias litteras se estniitinerum , se. Arguens ob id Cath licum Cicilianum esse cognitum & pr hatum , quia Romano 'Pontifici communicatoriis litteris cui dictum est si pirius ) iungeretur. Porro erant illae pa cis , concordiae , & unitatis symbolum.& longe diversi genetis ah iis quae ad
Gentiles , ut . haereticos a Catholicis seri herentur : de quibus in hae ipsa epistola Augustinus eius exordio ait: Faestimes, tit ei iam ad nonnullos Donar sartim pri marios sνib emus non excommunieatoνias Iliteras, quas iam olim propter suam premersitatem ab unita/e CathoI ea, qtiae joto orbe diffusa es , non accipι uni, sed
ad Faganos riser. Sed iter iam Aue sini Cirtam versus cum Alupio, qui praeissen, fuit Collationi eum Fortunio, pr
Convenerunt ut diximus ) Numiddispiseopi Cittae civitatis, non alia ex cau- ci leni hsa, quam ut consilium inirent, deceria Conei nerentque quonam pacto occurrendum eia lium. set ealumniantibus Donatistis.& eonan
tibus mendaciis irritam reddere Colla tionem anni superioris. Quid autem in ter eos transaHum sit, & communi senarentia decreverint; licet Acta ipsa perim int , synodalis tamen epistola inde selliapta extat ad Donatistas. De qua qui-dEm illud in primis admonendum puta
mua, ubi In sine ipsius se legitur ιγ t.
me ad eos scripsimus dee-οoctavo Dadas Iulias, pii ino Monoris VIII. Cong. manifeste in numerum errorem irrepsisse, eum Octavus pro nono Consulatus sit po situs
mine Τpiseoporum, et Intersiere. Eidem praesedit Disanti . qm primus ex Episcopis nominatur his verbis a Diva us senex. Is cap. rg. ι luti a. his vellis literas subseripsi. D, in 1,ima sedis Previncia NM-idia suis ki s. Quare recte Baronius X lippum Primatem Numidiae ante Syl.anum posuit; ille enim anno CcCCI. lim Numidiae prinus erat, ut allo loeo ostendi.
12쪽
sius: quod quidem mendum ex eader ipsa epistola redarguamus. Dum enim in ea mentIo habetur Collationis habitae an Eo superiori Carthagine sub Mareellino. quomodo adnotati epistola illa potuit sub octavo Honorii Consulatu, qui incidit in annum ante Urbis excidium 3 Quod vero paulo post Collationem. eamdem Cir tensem Synodum esse habitam, ex lit telis ad Marcellinum datis apparet; n nus Consulatus pro avo , es non alius restituendus erit. Porro in epJstola illa synodali ad lateos Donatistas data cauiasa huius cogendi Concilii aperitur his verbJs: xv. Cum ἐκ auriatis hospis fama eνebraia Lucubra- serer , hoe oobis me,sios Disopos dite
certaque subdit, quihus ipsi Episcopi Do natistae apertissimi essent redarguenti mendacii. Hae quidem Patres ex synodo. Privatim autem S. Augustinus Breviculum
seripst , sed ante dictam epistolari datam a)AM . ad Marcellinum a , in qua ut vidi H 3. mus ) mentio habetur de epistola ad lai
eos Donatistas, nec non de Breviculo. Postea vero elucubravit eadem ex ea uian S. Augustinus commentarium ad eosdem laicos Donatistas , post Collationem inscriptum; cuius est exordium: Quid adhue Danai sis sprie mini ab Epis pii tesνis 3 se. Quae omnia simulatque absolvisset, se seripssse dictam ad Mariaeellinum epistolam, Augustinus ipse te
xvi. Sed & subdit, dedisse se tune duas e pistolas . alteram ad ipsum Marcellinum,
ad volusianum vero alteram: extant am-
,r apu/ hae l , atque dignae ut in eis aliquam h ' λ iis per oratio immoretur: etenim pro di. gnitate argumenti ista ad Volusanum
pacnis Quoad Ta meseos tolloquium eum Fortuniorpiseopo Donitissa illud ante annos circiter XV. - ι' habitum. Fertinet enim ad simum CCCXCVII. ut tardius ad annum CCCXCUIlI. incipien- -- T/- iem, ut demonstant Em. Card. Nori sus u reme Hist. pelag. eap. g. & Patres penediclini
'in ordine Chronologico Epissolarum Divi Au.. gustini, ad Epistolas XIIII. & XLIV. alias - . cinis. & CLXIII. Cum itaque Tiburtico Ru
datae litterae primum locum Inter mutita pliees eiusdem Augustini epistolas merues runt. Erat Volusanus Gentilis homo, lusarii inter Romanos nobilitate nulli secundus, malet la-& philosophieis disti plinis imbutus, in b irat Pr ater primos philosophox adnume,andes,1 filo meuius mater Christiana semina religiosis '
sma erat, quae Oecasionem nacta prose-clionis Marcellini in Astieam, apud ipsum sol iei te estit, ut ageret cum Augustino quem fama scitet omnium diserticsmum ) ut scriptis suis volusianum situm
ad fidem Christianam amplexandam, omisel studio adhibito, eonaretur adducere. Quaenam autem fuerit mater volu sani, Genusuo. nobis hactenus incompertum est. Seimus suiram Stamen, Volusianum usque ad obitum in Ethnieismo inflexo animo perseverantem
patruum suisse Melaniae Iunioris; per ruam ad fidem Christi eapessendam iamiam. obitu tua tandem persuasus est , ut
suo Ioeo dicturi sumus . Putamus qui .dem , fuisse Volusiannm fratrem matris Melan x Iunioris, quam Albinam nomine dictam suisse meminimus; patris vero nomen ignoratum, qui filius fuit Melaniae Senioris: saepe enim patruus invenitur pro avunculo usurpatus: ut . nihil obstet quin matris eius potius fratrem fuisse dixerimus.
Quod autem ad genus & familiam P. lusani pertinet: extant quidem de his
memoriae in veteribus inseriptionibus S ut de volu sano Praesecto Urbis sub V
men eius inscribitur, Caius Coetonius Ru- 13. fius Volusanus. Ut autem hune eumdem ra. eum illo fuisse dieamus, tempora non
repugnant; utpote qui sub Valentiniano iuvenis erat, sub Honorio & Theodoso senex vixerit & obierit. Hunc enim Ρio-eonsulatum in Asriea gessisse puerum, Rutilius Numatianus, intima illi coniumctus amicitia, docet his versibus: Iamque aliis Romam redenatibus haerit
fert amitis De da commissa Pataria Iinguae
Rexerat ante puer rutilas pro C is μ
id iter agebat, non quidem, quo D uia vis Ea- Onius, occasione si nodi Cisj., ,hd Episcopa ordinandi ea iis eo υMaii, , is disertis verbis ipse testatur Augustinii, in . eni Epistola cap. VI. num. XIII. Porro sisti ndus erat suraesisor , s non ipsi Fisi ara, qui anno CCCCXVI. . Cirtensem Ecclesiam adhue regebat, cum Mileis vitanae synodo substripserit, terte HUMtων. . - qua xv II. te 3 smeti
13쪽
8 Annales Ecclesiasti ei Baronii
ine ipse . Erant RutJlius, de Volusanus amho Gen.
alles , & tum rei litterariae tum etiam xeligionis arHis vineulis amicitia mutuo dederati. Porro alium Rufium volusa. num . praeter hune de quo agitur, aeque eruditione ae nobilitate pollemem, huius
temporis invenimus neminem: ut plane fateri quodammodo cogamur, unum eumdemque esse eum eo de quo agimus; quem
quide in disertissimum fuisse, ex Augustini atque Maleellini litteris satis perspectini habetur. Quae autem hoc anno im et ipsum Volusianum S Augustinum mutuis seriptis transacta sint , videamus is
devia . Interpellatur igitur S. Augustinus litiata uatis i. teris Narcsilini. S ipse matris Volusa miti labo- ni precibus satJgatur, qui & ad eius con-Tatmeon versionem addixit animum : eum alioqui
praesens eum ipse Mareellinus , ut cum ' eo disereret, id Christianum saceret, convenire soleret. Nam ipse in litteris
gnertir . Degebat ut apparet ) Volusanus Carthagine , ubi te Marcellinus manebat. Provocavit, aperuitque Augustinuη illi viam, ut de Chrisianae fidei v xitate solicitius inquireret. Unde ad eum
vhluscini es o cupio, sanctae matris tuae totis stimna ier pro 1ονι Τe erram ipse nod impaνr hortatur filii salute enim eum divinas Seripturas legere, de
sol utra. s quid in illis oboriatur quaestionis, ad s.)ANU . se ieribere. His accepetis litteris e)V
υ a. Iusanus, initi ante congressus mentionem faciens , ex alterius persona, quae in Mde Christiana sbi viderentur absurda, declarat, eamdemque solvenda propo-rAc Ius qui Epistopa iam anno Cc XCIV. aut inse
quenti adeptus bre .i post tempore desenesus est. Frisisti,a autem satost ipse Fari natia . cuius ordinatio ultra initium anni CCCXCva II. . ix remitti potest, ut scriptores laudati ostendunt, qui plura hae de te habent. Vs et A. num. XX. ad XXuli. Anno superiori num. XIII. ostendimus Antisti hoe anno s ripsisti Epissolain cXI. at Ias CXX. ad Honoratum δε- mias unitas Pinque , quas hie ei proposuerat. ν-Μ a Lesenda qum ibidem hae de re diximus . viii. spocha Concilii Cari gin M, , in qua GD
Dis pelagii discipulus damnatus est, accuratenti; nImirum, videri sibi Deo indignum .
carnem suscepisse humanam, aliaque adhaee spectantia operatum. Atque ad postremum de ipso Augustino magnae etiam apud Gentiles famae, volu sanus haec is dii: Interes fama ruae, tit quaesita no-
ltis divini in aliis Leeν ribtis toleratur inscitia r ae eum ad Anti irem Auti stia vicim lenitur , legi acies , quisquid constigit igΛorari. Haee ipse . Quae autem ad haec humanarum rerum XIX. sapientissimo Augustinus rescripserit, ipsa quae extat tanto auctore digna epistola
ter Augustinum esse admiratum, Marcel- opis. 3.linus e ) testatus est : ad quem ut ruriasus Augustinus seribat, idem rursus horiatatur : qui de novas illi soluendas quae stiones ab eo expetitas proponens, fgni-seat Uolusanum Apollonii Tyanaei de A. puletl magnorum studiosum fuisset ut non mirum sit, s tardius, & nonnisi in existremo vitae spiritu eontigerit ipsum fieri Christianum. Sed expetiit rursus ab e dem sancto Augustino Mareellinus, ut illi quos ue obiectioni respondeat: Cursus Aheusia
Chrisiarii Hiise pilus tot tantaque mala nus resis
invaserint Roma,tim Imperiam ρ Praestitit pondet haec quid eni ut dictum est disertissime quasionia Augustinus, qui Ae ad mensuram addidit bus Vol
culmen, dum hane Gentilium ealumniam garru Ia loquacitate u hique linatam, e Eregio commentario illo ut diximuΑ de mi.liate Dei, statuit consutandam. Quod laltur ad Volusianum pertinet: ut se ineuitu deorum ad obitum usque manis serit, prava mens eius ob cultum mago rum in transversum acta , in causa fuit :uod vero tandem divinae Eratiae in cre-
baptismum muniti in fine meruerit, matris eius pro salute ipsus ardentissmae ad Deum preees selieiter Impetrarunt: sed uomodo id acciderit, suo loco dicemum erit.
Haee vero de litteris ad Volusianum, S Mareellinum hoe anno esse transacta, ex alia illa post Collationem data praeis senti anno ad eundem Marcellinum f tD Aug.
epistola ut diximus ) demonstratur; vhi .pis. a13. de de
supplenda. Postquam Pesagitiis Hierosolymam cis,ilari prosectus et rivi haeretam palam praedicare is e coepit, deprehensusque apud Aurelium prima. c. tem Cartha inensem. aliosque episcopos accu- .um. satus est . Quare Λυγγρωι mox Concilium coegit , eui qHiuem niues Episcopi interfuere, non tamen Augustinus, quia post Collationem anno superiori habitam Dipponem prosoctu' nondum Carthaginem redierat. Gaatur hoc ipsemet Au gustinus lib. a. Retrael. eap. 33. ubi ait: GI sitis -- .isiptitas estis jam pνουν latis as ιiones aptis Carthaginem in 1 solata justiis . uti
14쪽
Curissa INNoe ENTII Par. plo M R. g. 4II. Ir. Turon. s. 4Myr & ὰe alia anni huius lucubratione, quam tune elaborabat, ista subdit: Nuae in m. ibtis habeo librtim ad Honoratum noserti de quaesioni r quibusdam quinque quas mihι proposuit, . per titteras intima λι .
E Ytat de hi, epistola b) ad Honoratum, immo ut ait in fine ipsius) prolixuq si
her. Ex quinque autem illis quaestioni nibus una erat spectans ad haeresim PGlagianam de Gratia novi Testamentit Carthaginem enim eiusmodi quaestiones per Coelestium primarium Pelagii disti pulum sunt allatae hoc ipso anno, atque pugnaciter defensae , sed enm auctor etiam iudicio riclesiastico condemnatae. Quomodo autem ista se habuerint, enaria remus : sed primum temporis certa ratio
Cum enim Synodus Carthaginensis e lebrata anno Domini quadringentes modecimosexto sub Theodosi septimo Conia sulatu cum eollega Palladio ut suci l eo dieetur) anno ab hinc ferme quinto, epistolam habeat synodalem datam ad Innocentium Romanum Pontiscem, in eaque dicatur ante annos serme quinque iudicium super Caelestio Pelagiano Mitatum : ad hune Ipsum annum illud reseia
n. Ecel. Div. VII. rendum esse, nemo non videt. Sunt everta eiustolae Coneilii Cartha inensis e ιγ Factum est , ωι recensen m petriremus , quad ante freme quinquennium su- ωνὸν CaeIesii tio itie hie apod Eceissam Carrhaginensem De ι agitarum . Haee ihi . Nec est etiam, quo 1 huiusmodi terminus ferme quinquennii ab anno superiori numerari debeat. Nam ut diximus adhue,
quod auctores minime proderentur, sine auctorum nomine haeress impugna.hatur. Praeterea nulla penitus memoria est, ut eo anno, quo ab Apiscopis totius Africae celebrata est magna illa Collatio , ibidem , eodemque anno exerdita tum fuerit iudicium contra Caelestium. Merito ergo ex assertione Carthaginensa Concilii, hoe anno Gelestii causam ponimus. Haec ad tempus insauandum satis. Sed quid adversus Caelestium hoe a no aelum est Carthagine, investi emus. λλι Periere Asa ipsa hoc anno in Episcopali iudicio Carthagine habita, ex quibus tantummodo superest fragmentum a s. Augustino contra Pelagium , & Caelestium recitatum de Peccato orJginali, quod nos hie reddendum putavimus. Sed ante inendum , aduersus Coelestium disputasse Paulinum diaconum ; quod e dem Acta produnt, quae se se habent, praemissis his quae s. Augustinus ea rectitatulus ita prae satur c d ): Di ι .
ν-ναι. sed idem Augumnus in libro de Ge. sis Pelagii Aurelio Carthaginensi Episcopo ducato cap. a 3. postquam retulit quae Pelagio obie
hil eorum ad nos transmisi, praeter stagmemtum ti partem libelli a Caelestio Romae editi, gessisque Ecclesa sitis ab eodem allegalis. In omellio stetit aἡversus Caelestium pavitatis Dia..tim , qui eum detulerat ad Aurelium. Hune Paulinum esse illum . qui sancti Ambrosi vi tam elumbravit . recte subodoratus est Ear nitis; id enim disertis verbis tradidit Maesus Nerea toe in Commonitorio super nomine Ca lestii Theodoso Aug. inseripio, ubi & inquit
apponenda virgula pos luee verba , C Butis stipνaρνιφινι, uti a nchis iactum , quia Mercator denotat ad.ersus catis rapitula pari numero eonseda missae. Porro ad eapitulum II. Mad tertium Catisiui ea neque conti teri ausus ea, neque raro voluit inficiari, sed eiusmodi quaesiones in utramque pariem disputati piesse diavit ; cum plurimos, ut aiebat, ex ordine Pres. hyterorum, atque in his maxime R, iam sanis Eli Pammachii convictorem nosset, qui originis pectatum negarent. Ad dii tamen se semper dixisse, insantes egere Baptismo , ut Augustimas lib. a. de peccato Originali capa. testa lux , ci ius uerba Earonius recitat. Caelestius a synodi sententia ad A soli m x. sedem appellavit , ut Mercator in Comminatio- CAUI,
rio de domine Caelestii his verbis de larat . MAE sista
νε . quae appellatio ab eo interiem , non iaci. um ut laiam contra se sententiam declinaret; sed etiam ne uti haereticin palam traduceretur .
15쪽
earum adae ipsum solam Iaserit, O nongentis humanum e s quod infantes qui κ suuris , in eo salti fiat , in quo Adam fuit anta ννadariea ii em . Et paulo post ita describit Acta iudicii Carthagine ha-hiti: D. Gesis enim Aese sicis camrba iis Mur hie eisi verba deferipsimus .ram. πιν litis Episeoptis dixia: Sequentiata Alia Iudi- MeiiΘ, iis, libelli videlicet Caelestii . Et pati, ἐ- recitatum es ' Quod pecearti Ada .
tere diu eo natus est Ruffnus, a suo di . ., scipulo publice proditur: ut hae ex pa Dux riti is plurimum debeamus, quod gianorum Russitus visus esset, retecta facie, eiecta supei imposta larva; iusto Dei iudicio , omnibus notum secerit: ut hoc uno teste satis possit intelligi, quam iuste S. Hieros aus in hominem saepe comis
motus sit , quamque vae. αε-- aes rit
uae de ipsius dolosis artibus seriptis pr idit. At observa & illud, citari a Crilestio non Pelagium ipsum, ex quo hae resis nomen accepit, sed Rumnum, ut coryphaeum, atque sectae antesignanum .
Disce & Russini in occultanda impleta. te dexteritatem e quippe qui eum talia
sentiret, atque suis intimis communJea. ret, tamen ad conciliandum sibi nomen absque ulla suspieione Catholicum . RO.mae apud S. Pammae hium uirum maxime pium atque disertum habitare aliquando delegit . sed reddamus pauca , quae Teis
latir is , qualis Dit ante aransgressionem phcius Multus Dos docuit harism cessis. . quorum
ope uicinas insulas insecti, sed modtim maxi me , ut sexibit Hieronymus in praeti . lib. . In Ieremiam . sed eum Erhos non se continerent Caelestiani. Catholici merito eommo i illos per tu multum eiecerunt, ut ex his prosperi in Cariani ne de ingratis versibus deducit carnerius inautis ad Mercatorem.
ma, usos , Aais pagis μέν eonsi is timiris. D. ω mobi fastis , O semisa missis anuibui nominibus fgnitiati videntur. & ii qui errorem imbiberant, Ee ii qui veluti eoniatagione in seiebant alios , δέ ipsum maxime Caiatistium primum mali pestiferi auctorem . Quae eontigiae evictimanἡum quatuor illis annis , quia prksenii a/ CCCCXVI. quo pelagianorum.
δεννi fussoria με λυν a Multi enim amiseri nomine Caelestium Intelligunt. verum Me catoris auctoritas, inquit Gamerius ei latus pag. 2 a. in contrarium Deit . qui eum Caelestii suam ex Africa , peregrinationemoue consecutam eseriberet. non meminii Hierosolymorum; cum tamen maxime debuisset, sue propter societatem Pri ... sve ob res gessas in concilio Diosi politano. Certe Hieronymus nunquam fecit men. tionem Catili , velut homini, a se vis ; ne isque ullus sis in Conυentu Hierosolνmitano , live in Synodo Dios litana sermo habitus est de Calessio , unquam de praesenti. aut etiam de eo , qui, eum in proviraeia conlistere . iaci te posset evocati . Aiqiae, ne egregie refellitur causa dubitandi mox allata; loquitur enim O rosus de armigero pelagii, qui praesens solet; aberat vero Caustias . . Parte altera P Iarisa. qui anno si periora Nar. Hierosolymam proseo us est. suos sbi discipu- p. niti,
io, ibidem facere. perinde ae alii' in locis in. l. . cepit, imo de Patris Episcopi Hierosolrmita- δε- ά sat semina .
16쪽
nem Misa an ceνta de eadem ori ne peccati , de qua nascitur, transgressotiis
C,i asi' reses a se editas , assertiones suisse quae- haeres,8 stionis, & non haereses Attende va-che itau- hum constium . Ut enim suas ipsus p ta des. vas sententias , adversantiaque fidei Christianae haeresum rapita promulgaret, ita ea libello tractavie, quasi per quaestiones veritatem inquireret: idque ea secit arite . ut ab haeretis erimine se excusare posset. Extant ipsae quidem quaestiones, ad S. Augiis inum ab Eutropio & Paulo In Galliis Episeopis, quas acceperant in
Iespondet, ae consutat. Ex his etiam cum illud proditur, noluisse Caelestium damnare eos qui dicerent peccatum Adae ipsum solum laessse, nec transsulam Inposteros ; cumque ex dictis ipsus mantia seste innotuerit , Ru Unum illius suisse
erroris praecipuum asteriorem : utique an
firmandum est eodem Epileopali iudieio
una cum Caelestio condemnarum quoque fuisse Russi num. Damnatus aut eodem
iudicio Caelestius quid agit subterfugia
captans, appellandum putavit In noeenistium Romanum Pontificem: sed haee in ele tenus , ne illo iudieio stringeretur rcaterum quod sciret innocentium aeque sibi ad Wetlantem fore experturum ap pellationem minime prosecutus est : sed eo desunso, ad eius successorem Zoλmum Romam se eontulit , ut ex eiusdem Paulini libello rasmo ripae oblato con stat , quem suo loco reddemus . At de rebus contra Caelestium hoe anno Carathar Jne gessis , satis . . p.r,. ''
Quod audis de Caelestii Carthagine pristo iudieio; haud velim existimes i plam ν m,
Pelagianam haeres m in Synodo Carthagiis damnatas a nensi Roma aractus ni gratiam au pari. Ilium I. a. a benigne
excepῖt, quod adversus Hie en mum opportuno
praesidio sbi suturus .ideretur. Unde HI aut editos a Di,o Hieronνmo in Pauli Epistolam
ad Ephesos . commeritarios carpere empit. Ηieronymias υerci Commentariis in Ereehielem a solutis. δεν iam Prophetam novis expostioni
hus illuniandum suscepit; prima enim prioris I ibit Prasatio anno sequenti edita videtur , quo se illeet pelagius Commentarios in Epistolas Pauisti in Oriente vi ulgabat. Non facile est explicare versus Prosperi I xlar. Carmine de Ingratis a paron;o num. XXVI reis N νιμ ρε- eitatos . Sedem scilicet Apostoli eam primam suis
Iaaiana se quae damnaverit Pelagianam haeresim et eum/ν-Nm a eam ripetitis quinque ante annis . praesenti sciis seri A lieei, prose ipse tit . Eatonius e tugii ad Io. δεια viniani, Rufinique eondemnationem ab Inn damnata. een ii praedecessoribus factam, quasi sureulus in radice exeisus a prospero dictus sit. verum Pro . per de alia longe diversa a posteriore tondemia natione Iocutus, videtur, de ea nempe quae e Mpit sparsum a Britanno colubro venenum, tiquae tune seret .
Opinatur ἱlaque Carnelius eitatus pag. s. noluisse prosperum prius a Sede Apostolica damnatam liaeresim, quam ab aliis Episeopis. id enim aperte falsum: sed facta ecillatione inter oceia dentem & Ctientem , hine a prima petri M. de , quae Romae est, inde ab Clientalibus Histri hos , qui apud Dios lim congregati , eam
compte sere. Facundus vero lib. r. cap. 3. quan eo de Innocentio ait: P. M anam B/νUm pri mur eonsomnavit , manifeste intelligit Ianae a
ritim fuisse primum ex summis Poniiselbus qui Pelagium eondemnavit. XIR Marea in dissert. de vet. Colles. Canonum cap. as. alio modo hanc diffluitatem solvit,ae arbitratur a sede Apostollaa pr mum Pela- Iudi tuis ait atque Caristia dogma proscriptum. tanquam S Mis dei Catholicae contrarium, generali decreto. Consuri. sane Carthaginentis synodus hoe anno repulit a Ua 3νLC tisitim a Phesbyterio, Ae ab meresae eom. vatam ismo sone . quod errores illos spargeret. Sed Catinitiis,haee erat privata in eum hominem censura , eon' aquam ille appellatione ad Romanam secent se suis.
se elussse putabat; ipsique adeo Asrieani ad eam reserendum tune quoque eensuerant ἔ a qua proinde totius rei definitio ea pectabatur. Itaqne Prosper non immerito Romanae sedi primam Pelagianae haereseos damnationem triboit his et sbus loco eiu o P s. sisti tem prima νυώ ML1 Roma miri qua Pasinatis A stria Facta rapiat in da, satis id Λοa p. Ἀρ
me agitur de Damna iope ab Innocentῖα edῖta ilia de nulla alia ; ne quis eum Earonio reserat ad sententiam si isti ad verius Iovinianum; quitieei pelagio pratisse videri posset, te se Biet nymo , hie tamen de Pelagiana haeres loquitur Prosper , Ad de iudicio Innoceqtii , quod postea Σosimus seeutus est . Enim vero non leve viris eruditis negotium div. Beelsi , prosequitur Maro, quod subiungit νη- ε,νι. ιν D. Patisinorum Episcoporum in orientc tu i..., dieio , id est . synodi Dio spolitanae, dogma qua- ..- α que pelagianum tondere natum et quod cum . Hum p. . . uerti anno CCCCXv. ti rescripta annocentia ....
ad sνnodos Africanas promul ra M't..ando δε- . . . CCCCXVII. primi videntur Misc ipi illi haede re' deeroiae . sed Deilia est responsio. P . Iuliam illi non tondemnarant, absolverunt prasgnorant Iam facti a δὲ quamvis gratiam Christi probarent, seque illius vindices gererent, non damnaverunt ignotos sibi per P. agit versutiam errores . Eotum itaque cura pronat Ecclesiae ad dia
17쪽
12 Annales Ecclesiastici Baronii
nens primum fuisse damnatam . Etenim s. Prosper Nec spectans Oculi . constanister affrmat, primitus contigin Romae damnari: eee init enim hoc ipsum bis vera
Facta eaput munda , qaisqaid non pos
Rel oue reari: Nee Prosper. Nore maiorum igitur factum est, ut no
va emergens tmesis primum omnium a Irima sede examinaretur. atque pariteramnaretur: de uua antiqua in Eeclesia consuetudine consule quae a nobis suo imeo superius dicta sunt. sed quando damia nata non quidem in Pelatio, sed in Joviniano primario haeresiarcha : Pelagius enim sub pallio latebat Catholico , sub quo diu Romae delituit: detectus vero abiit m Meillam : indenue ut diximus a
navigavit in palaestinare. Caeterum ante haec tempora eas haereses fuisse Romae damnatas, non autem auctores ipsos,
intelligas; quod illi ut vissimus) non
dum se prodidissent, latentes adhuc subtegmine ovis lupi. In Joυiniano enim hae. retiarcha olim damnatam fuisse Pelagii haeresm Romae, s. Hieronumus b teis . . . statur, ubi alloquens pelagium ipsum sub j.
Disona Critoboli , ait: Non erubescis ex. Ias. l. a. plosam atque damnatam Iavi mam sentenis iis Diae.
ruisque uilitiae argumentis r I ma tu iti 'nus hele
titis ἐκ Beata secta r ι in Orisura docere garus in desiderans, qvia olim Romae , dudum in insulam Africa condemnata suaι. Hre ipse. Quod igitur inventi sunt errores Caelestii atque Pelagii in Ioviniano haeresarcha fixas naiabere radices, in ipsum eonversa est tu. sta imperatoris vindicta . Etenim sub huius anni Consulibus datum ipsus Hono
xii repotitur scriptum se ) adversu' Jο- .2., e r
vinianum haeresareham , de eius relega. tione in insu iam Boam , quod alia occa. sone a nobis superio Α recitatum est. Ad haec usque tempora , magno Ecclesiae M.trimento, licet saepe reiectus, permansit tamen in Italia dogmatistes impurus. PQ-stea autem in insulam deportatus, num quam amplius auditus est. De cuius obis
emeritate tenta Derisse uelae vera di vina Paulus afferendam gratiam, sed nullo earum 'deereio
Mettas ignota profer .hi di serie potu t. Gravior est quae procedit ex unlio a d Prosperum ver ho dieieulias, a qua se et diligimus petavius expedire non potuit. videtur enim seniscaresost damnatam p.raria haeresim, in orient ala 8;nos Episcopos iudicasse , DL ω om' ris Roctorem etiνa emi uis . eum certum si iussi elum Pio pollianum antecessisse duobus annis Romani potitietis deeretum. Iisti hM sn versa aeon tempus, ut putant. sed locum fgnificat. Selibebat Ptu per in oceidente. 8d habita ra tione elimatum ast . -a in oris R/mνum ι - .m,euis . ae si dicitet: mae in Cecidente pe- sis adversos Graiiam tecto est . & Iari in o viente eius quoque rei euram gesserunt Episco. pi Palaestini . Quae omnia ex Ma ea excripta. Nuti Augusinum hoe anno seripssse librum δε hia AMMi:. νιι. ω tii. ad Marcellinum . nune inter D. ωι δενι- renes convenit. ti enim seriptus post libros
1,νωα δὲ ἡ peerasoram merisia qui ad hune annum pet- Damae vir linent , ut anno superiori num. XIV. ostendi. δει ara mus, 3t ante mortem Marcellint, mense sep
temhri sequentis Chilal anni occis . Eius prin
cipio innumera , quae neque extitere . neque eri
ab uni unquam , tamen maxime esse possibilia Augustinus demonstrat: Inter alla tua. , Inquit.
in homine ad opus ipsius hciminii peti inere et hoe Augustinus quidem agnostii, sed simul eam perseis Oionem opus esse Divinum contendit . indeque inasione accepta de adiutorio gialia Dei disserit. Honoritit dedit te em 13. Theod. δε ε - κυε iotiris prid. Nou. Mart. Mediolani. in I seni nam haereticum . qui iam itide ab anno CCCXC. β' Mediolanensi Uibe di oritus ad Dioctes m Rω ξ 'P manae Uthis se se e tulerat, ibidemque extra muros eiusdem Urbis Conventu, agebat. Iubet ε μ ε ergo Imperator, eum in insulam Baam . quae in Dalmatia sta , exiliis Me tempore samosa erat . deportari . plumbatis prius exsumr ae miniis nistris eius & parti ei pes in alias patitet insulas inter se diversas. A num.xxvii. ad XXXII. in Cod te mem XVIII. sano ira to. d. hariliri, Heraesiano Comiti Afri
18쪽
V ro admonendum putamus te orem, iriste piisse mendum in numerum horum Conissulatus , ut loco decimi , nonus, ct pro sexto quintus Consulatus restituendus sit:
ratio eni in evident est: nam ante deo.
mum Honorii cle Theodosi sextum G sulatum , qui post triennium contigit, Heraelianus ut suo loeo dicetur ) iam
turannus factus, e medio sublatus erat. Contra vero Meldisse videmus , ut rescri ta) ι. ar. ptum illud Honorii de mee Her d. p. M eliano inferenda . datum inveniatur sub τ . huius anni Cohsulibus: cum constet eius
turannidem nequaquam hoc anno coeptam,
sed post ipsiua Consulatum t quem gessiti se liouet anno sequenti ut tradit or si mos sus ε ὶ: sicque videas inversum prorsus esse numerum Consulatus, ct resti. 43. tuendum esse, ut in margine positus est: haec quidem ex iis . quae de eodem damnis tur inferius .mani sessiora reddentur: reia si menda sunt igitur suh αἱ data restriapta Consulibus ; ne ex illapsis erroribus, rerum gestarum veritas confundatur.
XXVIII. Adiecit pius Imperator pro rebus. & .a I. o. personis Ecclesiasticis dare rescripta e ) ,. i. δε υ. ne scilicet bona Eeclesiastiea diversi, aliis, cleriti praeter canonicam pensionem teneantur '. obligata muneHhus 4 meis eleelei apud alim iudices quam Episcopos iudicio pG
Iudieta E- stulentur. Voluit enim Honorius seeleis
piscopo- sias leum iudicium Episcopis in omnibus Ium 34- i Thatum servari, S ut sacrosanctum in. omes, in violare in custodiri. Porro non eletlei tan. vitii, d . tum , sed & laici, es qui inter eo a m lioquina gistratibus fungerentur , ii quid in tes . Deum peccassent , vel iura . Ecclesia si ea violassent, habebant Epii copos iudices , qui Ecelesiastieorum confectione Actorum , ipsorum causas iudieahant . Quorum iudicium tanti pcinderis aestim batur. ut licet iniustam . execimmuni iationis sententiam reos aliquando subire contigisset : haud tamen contemnendam putarent; sed ad alios talia passi Episcopos recurrerent , agentes supplicitas votis, ut iniuste lata sententia, ab eo qui eam aulerat , scinderetur. Est de his exemplum egregium apud S. Augm
i. tu epistola d 4 ad Auxilium .
rum Nonotius Imp. per Africam rursu in pro L ae ri/no, bibet, dicitur Δι. I isti κώ ad. a plemb. Η νυε Φε- ..,.. γ H. A . COSS. ideoque an νειμε- CCCCXV. Et tamen Heraclianus, cui ea in- Σμε ρ - seribitur , anno sequemi caesus est: quare A m m r. ronius halic legem ad hune annum reserendam existimavit, id est. Η ..itim lae. O T . a. - U Aa ἰ Coss. verum Gotbo redus in ejus Commentario rectius erase . nihil mutaniadum esse: nempe Herael ano tyranno rassa , &me ita e vi aboleri auila, Donausae & eam
sed quod In his versamur : illud hu- xx x. tua temporis Ecclesias iei iudicii minis p.raalio
insinuandum putamus. Cum criminis acia per tur cusatus, haud adeo plene, ut damnari mentum posset, convinceretur, neque eius inno q. cu centia ira perspicua appareret, ut a solvi reus penitu posset: eonsuevisse hu- iuiti. iusmodi tum reum, tum actorem, Periuramentum purgandos, ad sepulcra sanctorum martyrum mitti, illorum praeis sertim, quorum virtus in miraculorum editione Omnibus nota esset. Habes dehi in primis exemplum ab eodem S. Auis gustino deseriptum ad suos Hipponenses
s e a de iudicio Boni saeti presbyteri . t. a
Quid autem in ambiguitate iudicii ipse .p. 13a.decreverit, audi r Elegi t inquit ali
Nolam ad s. Felicis ablegans reum, &accusatorem.
Mediolani quoque eam viguisse e m xxx suetudinem iurandi super loculum tam
do deciperet e eo pulsum fuisse eousrei δενιum, ω quod abstiterat , reddere . Hic ipse . Fuiste Romae etiam eamdem consuetu- xxxi. dinem, & perdurasse adhuc temporibus
Gre- simul legem, quae ad Nisae arim anno CCCCX. adversum se lata suerat, id es , legem I . .eleritaeis, pariter infirmandam ti infimatam Nisoasse videntur t haud aliter atque incla, -- aevina post eius mortem irrita hoccinabant. Qua re Honoivit recantari hane isem voluit. ti in Africa proponi, caeni eadem inscriptione ad M. λωιι--, ut ita Dona is liqueret, qua l. t infirmatis aliis sub Heracliano gestis, non ideo iameti eam leamn st. δε 1Melura infirma. iam e multumque intereste inter ea quae ipse ges.saei, vel etiam a privatis sub eu gesta, a pu-
19쪽
14 Annales Ecclesiastici Baronii
412. II. Turon. s. Gregorii Papae, ipse latet seriptis saepius fidem Deit: nam de basilea sanctorum martyrum processat & Martiniant, ubi
eorumdem condita erant eorpora, haee
a a crem habet lai: Ad extincta namque eorum
κ Λιιν r daemoniaci ven tiar, O tiberauia νυν . Haec ipse. Confirmat id exemplo de S. Paneratio Romae in periuros acer- . e Timo ultore Grestorius Turonensi, ε) , his alia innumera exempla ;cu. Mori. sed haec modo satis. Iam vero, quae reis . . ,1. liquae sunt anni huius res gestae, prose
xxxii. Hoc eodem anno, iisdem ConsulibuΑ. ., mu Prosper sc) Aquitanus haec praesens spe T i Ram Mulls tradit, Gothos ab Italia misclinis. nitus recedentes, sub Athaulpho Rete coth; in invas fler eonfirmat id ipsum Cas .idiari sodorus: Magna quidem Dei .indicta,
callia, . eontigit Me saeculo uniuersum serme Ro manum Imperium dedi barbaris ineursan dum . de praedandum , ae caede hominum
Ovastandum; euius quidem divini iudi eii pondus etsi grave videri possit; si ta .men ubique delinquentium feelera in alia teram librae lancem eoni telas, nihil est quod mireris, sed potius cum propheta Mia
aia. ciam tuum. Haec autem ut aperte percipia provMO. te ad Mo libros hoc argumen to, hoe Ipso tempore, hac etiam ex cau
o quad his omnibus peius es, praeter hae , euncta e fine. Interrogo enim Christa
sagii ii 3, -ι sceleribus, qua nune diri.
nias ν eas malorum omniam, quam non omnium; De Istis ma)orum erim num,
quam minartim , id est , faeniti, qtii , O
prope omnis riclinis plebs redacta est, ιν is etincto populo Chrisiana genus quod.ὰum s. itatis sis, inintis σου vitiosum . Addit his alia plurima, ite quibus diutius immorari, instituti ratio haud sinit. Sed
non praetermittendum, quod firmiter an severat , adeo excrevisse magistratuum iniquitate pauperum oppressionem in Romano Imperio , ut optabiles vis snt harisbari venientes, immo Ae eomplures eos praevenerint ad ipsos confugiendos: nam ait f) Interea vi nitiν pauperes , vi Ga gemuar, Orphani proculcant tiν ; in tantum , tit multi estptim, O son obseuria
afficti οκe moν anιαν , qtiarentes Ieriacet tia hortaros Romanam humanitatem , qui apod Romanos harba ori immanitarem friare Ληn possetina . Hie α alia plura salvianus: qui cle parvo negotio palam Deitct definit . iorige praeliantioribus mori-hus enituisse his temporibus harbatos, quana Romanos.
Sed haee generatim ad omnes ut duximus o speθant, quae huius temporis imspector, S scriptor vir sanctissimus p steris tradidit. verum quod peculiariter ad Gallias pertinet, quas hoe anno G
thus; ante Burgundio, Vandalus, Fra cus, Hunnus. & reliqua harbarorum colis luvies ad radices usque depasta est e quales Gallorum horum temporum mores fuerint, idem ausor Galliarum accola pluribus prosecutus est, atque in primis lucrum Aquitanorum, in quos primo haria
haricus suror irrupit: de quibus ipserti omnibus qaippe Gallis δει ι dion ι ir
Nieis atque Imperatoriis gestis, atque adeo
cotistitui innibus ad eum diremis. porro idem Imperator hoe anno VIII. Rad M. Iun. dedit legem o. Cod. Theod. δε Dioclii, qua immunitatis nominatim ab extraorginariis& sordidis muneram Ecelesarum privileaia conia firmavit, ri tensu eorum facto. Tot enim Ieg hus ad hane ron opus fuit, publieis necessitatu hus huius Geuli Me flagitantibus . Deela. ravit itaque Eeelesia, ἔmmunet esse a sordidis muneribus ab itinere muniendo , ab e tiaordinariis superindiuisue: a pont Ium instauis rati e et ab avri s miliumve collatione . a transationum sollicitudine . Denique non nisi ta- oeseus illationes & pensiai;ones praesare Ee. elesam, nullas adventilia . Legemus Coiluatie. dus in Commentario . ubi his omnia egregie exponit , seu ti de legem . i. δε uisosti hoc anis no III. Iu meoia. emissam . A rum. XXXII. ad xXXVIII. Prosper in Chronico se ibit G o. Reto A A Ipsa GaII siseris a quod & Cassiodo rut in Chronio ha bet. Athaulphus Alarici succetae . postquam Italiam deuastauit. in Gallias venii, ibique eonst. malo regno substitit. Quare ab hoc anno itiitium regni G. M.tim in Gallis inchoatum. Hi vero
20쪽
fessione ais doleanto ideri enim nune es animur in fareat ibas , ova in agentibus fuit: μιι ιtine non pudiait sagitia committere . AE atine omniso Eon paenitet
At exhorrestit stylus iam, ae resilit , atque resus it ulterius in turpitudinum eloacam intingi. sed attendamus lacruma Aquitanici XXXVI. viii sanctissimi Aquitaniae stragem lugentis, Prosperi inquam, qui eodem arguia mento carmen lugubre ceeinit, cum inia ter alia de Aquitanteis suis ce) ea presp.
intelligit enim Eueherium Lugdunensem, Salonium Viennensem , ad quem seribit, Nilarium Arelatensem, Seius praedere iasorem Honoratum, Prosperum Regiensem cognomento Aquitanum, & alios alumis nos monasterii Lerinensis ca) Meetris. iis tiam, his subdit ipse quos loqvia. .
sterigit , s ad hoe leuerabilii eoantibus .eνamensa dejecis , ut utilia in domo eba liis videretur in maritati despectione, lugebat ista Ipse deeem annorum spatiis rnam insertus:
gdaluere omnes: titiim peritiIimur Naee & alia plura de patriae elade. Huic iunge alium nobilissimum Aquitanum, qua privatas est prosecutus suas calamitates, notis quJdem lugubribus & carminibus luctuosis, dum incensa patria ex ditissimo evast pauperrimus, necessatius egens, ct profugus eum suis Vasatas concellit. Caeterum sciendum est, eodem quoque XXXuII. auctore, haud hane fuisse improvisam tam thorum inuasonem: sed cum iuncti foede iare essent Attalo, ut amici & auxiliares excepti sunt: eum continuo, illo spreto, in rapinas & incendia urbium eo vers sunt: unde ipse de se Paulinus Consularis agens .