장음표시 사용
501쪽
Coriretius a P, qui notas et coniecturas suas addidit, Traiecti ad Rhenum G 737 8. - Tertiam Casau boni editionem reddidit, nescio quis gconiecturas autem Casau boni in textum recepit, illiusque commentarium mutilauit, saepius interpolauit inscite. et loca veterum scriptorum ab
Casau bono laudata diligentius indicauit, Brunsvici I 6 9 8. - Discessit interdum a lectionibus Castu bonianis et ab omnibus superioribus editionibus Thomas Gale, qui Charactere Thoophrasti inseruit opusculis Ethicis Cantabrig. I67 I. et XVII annis post Amste repet Praeter editiones
habuit cod. HS. unde varias excerpsit lectiones, quibus suas passim immiscuit coniecturas. - cum Cebete aliquoties Nouam recensionem instituit, septem codd. contulit, et textum Cassiu-honianum multis docis non raro inconsiderate immutatum dedit Petrus Mee am. cum motis
Isaac Casau boni, Sylburgii Palmerii, et Clerici suisque Addidit Duporti praelectiones in Ch
racteres tredecim. Cantabrig. III r. I. Haec textus constitutio a pluribus editoribus deinceps retenta est. - in textu tamen et Casau boniano et Needham discessionem saepe, at etiam audacter fecit o. Conrad. Schivaret, qui Charaeteres cum noua versione latina, ineditis Augusti Buch-neri notis. supplementis item arr. lect. HS. et commentationibus suis edidit oburgi 739. q. Incredibilis in eo fuit et eruditio et ingenii aud cia ' Quo factum est, ut multa quidem docte ex plicaret, multa acute videret. sed textum quo
que pluries deprauaret. -- gr. et lat. Cum notis
Neutoni anglici Oxon. I7s . 8. - Nouissima et ratione inritices optima plenissimaque editio est,
502쪽
quam graece adornauit Io Triae ischerus, Rectoe schola Thomanae Lipsiensis celeber Coburgi 1763. 8. cui adiecit et indicem verborum egregium, et commentarium Isaac Casauboni In praefatione historiam aeditt. criticam contexuit. In notis autem de veritate atque integritate contextus sollicitus, varias et Sstorum, atque exhibliotheca Guellarbylanx opera cl. Heusingeri duorum MSStorum collationes accepit, et editionum lectiones, itemque doctorum interpretum
coniecturas adtulit et sub examen, interdum seue-xe, Vocauit, atque, quum bonus grammaticus et verecundus sobriusque criticus sit, in exemplo seditionis Casau bonianae tertiae, raro, idque auctoritate tantum fideque librorum veterum, disecessit. Eius contextum indicemque contra fium remerus post haec typis repetendum curauit. - ex rec Needhami, Glasguae, gr. e lat.
17 3. Ia 758. Tiguri in Eclogis, 7 9. 8. cum Needham notis contractis et interpolatis. -- gr. et hispanice a D. Ignano ope de sola, Madrit. 787 8. apud Copin. - In cod. Vatic. n. X. inter alia reperitur altera dimidia pars cha. racterum Theophrasti a c. 6 3 o. Prosperaetronius, bibliothecarius bibliothecae Alexandrinae Gymnasio romano, qui etiam nouam Theophr char editionem e codd. Vatic et Bar-her auctam edere inchoarat . sed postea tribus iam foliis typis excusis, intermiserat, defunctus
I 783. primum detexit illa. Ex illo igitur codice l. Amadutius cap. 29. et O primum uulgauit: Characterum ethicorum Theophrasti Desii capita duo hactenus anecdota quae ex cod. sto
Vatica1io Deculi I. graece edidit. latine vertit,
503쪽
praefatione et adnotationibus illus uit L. Chrisophor Aniadutius. Parmae, e regi typographeo. I 786. malo. Splendida est editio, eum notis criticis. In praelatione de codice illo Vatic editt. versionibus aliisque rebus copiose disseritur de editionibus vide inprimis pag. 48 sqq. 34 sqq. Illa duo necdota typis repetita sunt in Annalibus litterar Helmstadiens. a. 787. m. Aug. pag. I o. in Continuarione deli Novelle Leti di iarenZe 787. n. I. et ex his subiuncta sunt a cet. Beckio institutionis philologicae monogrammatibus, Lipsilae 787 8. atque l. Nas editioni suae adiecit, sed num genuini sint Theophraste ingenii metus, dubitat cum quibusdam viris doctis. Theophrasi Characteres cum adnotationibus et indice locupletissimo, edidit Io. Frid. Leonh. eu-
8 gr. cum doctis animaduersionibus criticis atque exegeticis et indice graeco Germanico Praemista est commentatio de consilio ac ratione Theoptarasti in notandis moribus, et Theophrasto liber
vindicatur. Est quodammodo noua textus recenissio. Idem . . scripserat progr. de consilio et methodo Theophrasti in suis notationibus pingere dis Stutigari. 79Ι. Characteres sunt vel in alias linguas saepe conuersi, vel imitatione expressi Hic tantum Hli a comme
504쪽
commemorabo: es cara teres de ThEophrase, traduit di gre en frangois ave les caracteres olitis moeur de cessiecte, par Maean de la BruFere. Paris. 696. I 2. Plus decies repetita est editio: recentissimae sunt Amstet. 7 . . H. volt Paris. 176 . . res dae 76 9 8. II. Oll. et germanice versae a Messiusto Lipsiae 17s . 8. - Galliace a Levesque cum Menandri sententiis moralibus, Paris. I 782. 2. et in Collectio de moralis es anciens, Paris, apud Dido IT 83. 2. Cum noti, vitaque Theophrasti per u B dei. probabiliter Belin de Ballu, Ρaris. 179o mai. 8. Anglice cum notis, praefixa critica artis et scriptorum disquisitione critica Essa on characteristic ri-tings, auctore Henr Gad F. Londini. 72S. 8. Italice per Ani Idum ciba, Genuae 62O. 4. Gratteri di Te rasi greco-toscant , colle loro illustrarioni, varie legioni, e note de senatore
Leonardo et Riccio. Florent. 76 I. et I 763. 2. IV. tom quatuor codd. SSti Florent sunt collati, eorumque lectiones variae in extrema ora positae.
Germanice a Gotor Ephr. Muturo, res dae et Lipsiae I 737. mai. . - Io. Dau. Buchling. Halis Saxon. 79 I mai. 8. cum notis, a X. G. SouλitU, Rigae 79O. 8. cum vita Theophrasti et animaduersionibus philosophicis. s. A latone bertatem et copiam atque elegantiam orationis ab Aristotele subtilitatem, cumen et amorem historiae naturalis accepisse et didicis videtur. De libris eius physici argumenti iudicare non audeo. Berum igitur harum cupidos ablego ad Halleri biblioth. Analom. Tom L pag. i. q. in primis biblioth BOtan. TOm. I. pag.
505쪽
3ν- 38 is vero notat pag. 3 . textum ipsum aude corruptum esse, et vitiis plenum, quae emendarentur, ii aspari Hosmanni editio, adhuc latens, lucem adspiceret. Eius vero notationes, quas quidam homines temerari abiudicare voluerunt Theophrasto, adeo elegantes sunt, ut in genio ac facundia Theophrasti non minus, quam illius aetatis omnino dignae videantur. Mira in illis est simplicitas et nativa venustas, et admirabilis ac sapiens breuitas ad intelligentiam atque dein lectationem, eaque tamen maxime perspicua. Vt delectaret, saepe adhibuit colorem comicum et adlusiiones ad ritus etc. Mores atque ingenium et stultitiam suae aetatis pervidit philosophus, et adeo apte descripsit, ut vel nostra aetas in plurimis illarum tamquam in speculo quod communia Omnis memoriae vitia repraesentet, dilucide conspiciatur. Consilium erat, popularium animos emendandi, et, quum virtus in schola peripatetica potissimum esset prudentia ciuilis, hanc quoque Theophr. in his notationibus ante oculos praecipue habuit. Non nugax fuit, nec nimius
in enarrandis vel minutiis vel plane singularibus, uti plures, qui post illum notationes describsere moresque hominum illepidos stultosque ridendo exagitare adgressi sunt. Praeivit quidem Aristoteles in hoc scribendi genere. Theophrasti tamen
notationes videntur pars maioris operis esse, Cuius finis vel ultima pars illae fuerint, a Theophrasto grata negligentia elaboratae. Vel fuerunt ab eius discipulis aut serioribus grammatici ex plurubus Theophrasti operibus collectae, et eo, quo
nunc leguntur, ordine positae. Num in compendium ab aliis sint redactae, minus probabilo esse Hlici videtur.
506쪽
videtur cons cl. Nos in protegg. ad suam editionem eiusque doctum censorem in ephemeridib. litterar Lipsiens. 79 l. n. ψ3. Pag. 37 sqq. 6. Diogenes Laert Libr. V. sect 36 sqq. Fabrie. B. Gr. Vol. II. Libr. III cap. . et edit. Aeta hilosoph. Part. XVII pag. 66 I sqq. Brucheri histor crit philos. Ol. I pag. 8 o sqq. in Append pag. Heuman in Actis Philos. . III pag. 662 sqq. - eis e in Animaduersionum ad graecos auctores Vol. I. Lipsiae 1737. . et Christian Adolph. Motet in Animaduersionibus in Theophrasti Characteres, enae 176 I. 8. aliique de quibus Fischerus in notis et in praefatione disputat, locis quibusdam medelam adferre haud pari successu adnisi sunt, Grip. Gotitieb Matren seinii nonnulla de Theophrasti historia plantarum bene merendi subsidia, 772. cons. Biblioth. philol. Gottingens Tom. II Part.
IV. r. I. - Bandini in catal codd. graeci Florent Tom. III pag. 428 e cod. ineditum pu-hlicauit fragmentum, quod ad decimum libri hiastoriae plantarum pertinere arbitratur. - α
. Aequalis Aristotelis, cuius discipulus est. Frisius Alexanis lib. I. contra Iulianum pag. a. C. eius aetatem refert ad Olymp. XXIX a darentinus, et primarius rei musicae scriptor.
507쪽
3. Exstant αρμονικων τοι escio s. elementorum
harmonicorum libri III. . Eum, una cum Nicomacho et Alypio auctoribus Musices, primus graece vulgauit et illustrauit Io Mevr r, Lugd. Bat. 6I6. . deinde diligentius et emendatius cum noua sua versione et notis, usus praeter ea trium codd. Anglic collatione, Marcis Mibomius in antiquae musicae auctoribus VII. Amstet. 6S2. . s. v. Fabric Bibl. r. Vol. II. Libr. m. cap. io et Maii Onomast liter. I. pag. 8Si. g. I a.
Messenius, siculus, Aristotelis discipulus,
philosophus, poeta et Geographus. Reliquias eius Aναγρα φης της ελλαδος Poematis, versibus geographicis, et βίου εὐοιδος, de vita sius statu Graeciae, post Stephanum, qui αναγραφῆς rellia quia primus edidit aris. IS89. . reci in thesauro Antiquiti graecarum ronoui an Vol. I. et post David. Hoscheltimi, qui illum adiunxit geographicis Marciani, Scylacis, Artemidori Ephes et Isidori Characeni et graeco vulgauit August. Vindel. 6oo. 8. insercit et auxi fragmento de monte Pelio Hudso=ι. M. In geogra -- phiae vetoris scriptoribus graecis minor. Xon. 17o3. Idem praemisit Henr Dodiuelli dist . de Dicaearcho eiusque fragmentis. Conf. Fabr. Bibl. Gr. Libr. III cap. II. Vol. II Bructer histor erit
508쪽
I. Prior floruit A. O. C. 3683. Olymp. XIV.
3. ante C. N. 32 P. V. C. 32. Sed secundum Cor intιm in fastis atticis Om. IV pag. 7. et 89. fabulas docere coepit Olymp. XIII. F. et praeeunt Diodoro Sic lib. XXIII. cap. 7. qui illum 99. annos vixisse tradit, mortem illius refert ad Olymp. XXIX. 3. Posterior, suppar et aliquantum iunior, natus est Olymp. IX. . obiit Olymp. XXI. . aut secundum alios CXXII. 3. r. Solis siue Pompeiopoli, Ciliciae oppido, natus est Philemon, nouae comoediae auctor, grandior natu fabulas docere coepit, Me eling. tamen ad Diodor Sic. XXIII. T. p. Oa. Om. II. secus sentit; et ex opinione quorumdam ultra
centum annos natus in scena nimio risu animam effauit ). - Menander vero Atheniensis, fuit nouae comoediae auctor celeberrimus, discipulus Theophrasti, a quo artem rationi moratae et
notationum didicit. Vi comica in primis excelluit, et a Terentio dignus est habitus, quem praecipue imitaretur. Licet octies victor discesserit, tamen accidit ut iudicum malignitate deterioribus poetis palma praemiumque decernerentur.
Menan- Diuersus ab hoc fuerunt Philemon iunior filius illius, itidei comicus poeta, cuius forsitan sunt nonnullae, quae seniori, siue patri Philemoni tribui soleat, et Philemon, grainmaticus, Atheniensiis, Athenaeus XI S pag. 469. . scripsit de atticis nominibus et glossis atque de omnigenis Oraculis, Atheu. III pag. II 4. E.
509쪽
Menander vero Philomonem et ingenio, orationis copia ac suauitate, et morum comicorum cura superauit. 3. E multis illorum comoediis pauca exstant fragmenta. . Haec vero collecta reperiuntur in Hertolii hi blioth. vet. com Grotii excerptis ot com et
Winterioni posetis minoribus. I'leni sima illarum reliquiarum collectio est, quam graece et latine cum notis Hug. rotii suisque et indicibus cur uit Io Clericus, Amstet. I7o9 8 qui etiam testimonia veterum de illis collegit Had oditio tragoedias excitauit istenti eius enim scripsit d istum libellum: Emendationes in Menandri et Philemonis reliquias ex nuper editione Ioannis Clerici, ubi multa Grotii et aliorum, plurima vero Clerici errata castigantiιr auctore Phileleuthero Lipsiens, cum praelatione Burmanni I. Traiecti ad Rhenum
ITIO. m. . rec Cantabrig. ITI . Quod autem Benileius quaedam contra Iac Gronou. eiusque mutationes in Stephani de Dodone fragmento factas per occasionem monuerat, hic acuit calamum contra Benileium et simul contra Clericum, atque, falso quoque nomine sumto, edidit acrem libellum Difamia emendationum in Menandri reliquias nuper editarum Traiecti ad Rhemtm, auctore Philaleuthero Lipsiens accedit responsio M. Lucilii Profuturi ad epistolam C. Veratii Philesienis, quae exstat in bibliotheca Gotriae parte IX. iugd.
Batau. ITIO. 2. - Clerici partes, quamquam
imparibus viribus, suscepit Cornelius de Paula, qui nomen mentitus conscripsit: Philarorii Cantabrigiensis emendationes in Menandri et Philamonis reliquias ex nuper editione Io Cleriei Vbi
510쪽
quaedam Grotii et alior a plurima vero Phitilem rheri Lipsiensis errata castigantur. Cmn praefatiori L Clerici. Accedunt Antonii Mariae GHinii an rata in Menandri et Philemonis Reliquiar Amstet. 7 II mai. . cons de his libellis Acta ruditor Lipsi IIIo mense Marti pag. III sqq. a. 27 II mens. Ian. pag. 38 sqq. et mens Iul. pag. 29 S. sqq. ac mens Aug. pag. 363 sqq. 'im visi in critica anno in inanes Io. Corn. Pavonis Paleas, cap. V. Pag. 79 sqq. cap. VIlI secto II pag. 223 sqq. - Menandri et Phitimonis sententias integras atque emendatas dedit et Brunc . in Gnomicis poetis graecis, Argentorati 78 . .
Pag IS9 sqq. et pag. 33 . notis illustrauit
criticis. s. Cons suincti I. O. X. I. g. 69 - 2. III. I. 8. A. Gellium . A XVII cap. . Fabrici B. r. Vol. II. Libr. II cap. 22. P. Sy. sqq. et 76 sqq. cum addidamentis Saxi Onomast. lit. I. pag. 6. R. et tom. VL pag. 9 . R. D. Goror. Haupimanu progr. de Philemone Gerae 17 et de Menandro atque illius comoediis e Tae 7 3. Lamb. Bos animaduersiones in scripto
Heringae bis crit cap. 28. - de Philemone Mositor in biblioth sicula tom. II pag. 6 . sqq. Livesque gallice vertit Menandri sententias, v. Paullo ante ad Theophrastum notata. s. q.