장음표시 사용
31쪽
stanto si istorum conuincitur fit turpior. Et si senitalis,non deprecor quin in omnia omnium odia
incurram, quin e rerum natura semel exterminer; denique quin aeterna memoriae meae apud posteros inuratur macula. cruntam e hac conditione,
ut si nullum extare in terris rege qui magis fuerit ingratus in tenuis fortunae Principe, quam is qui me reum agit iamiamq; condemnat, in me meos que exstitit, si perfidiam eius incredibilem si lico in Rempub sed in me admissam docuero ut eadem mecum lege teneatur, habeaturque sili ac aetate labsequentibus omnibus, talis qualis esse conuincetur. Qu9d ego supplicium in eius causa non paulo grauius duxero,quam est illud quo me ille tragica su proscriptione mulctare cogitat: quae me Dei gratia non pliis terret quam phasma aliquod vel inane simulachrum. Primu illud profiteor, ornatissimi viri, memoriam Car u nti, quem Eoia oris causta nomino,naonorificam mihi quoad vitiam fore, tum propter res praeclarὶ ab eoetestas,tum quod me eo benescio Ornarit,ut a cupiculis sibi esse nouem annis voliterit; cui Mego vicissim fidelissurie obsequium omne Solibentis- sine praestit . Sed si is qui inter omnes mortalescius existimationi maxime tenetur consulere,me ingratitudinis accusat, quod beneficia ab Imperatore accepta non agnouerim; peto a vobis vidi-kiendi turpissimi criminis causa, hoc mihi concedatis,qubmere adigit necessitas ut respondeam nulla me beneficia a Imperatore accepisse , sed grauia rei familiaris detrimenta eius seruitio pascisum esse quemadmodum planum me facturum
32쪽
spondeo, si patienter me bona locum venia audire non grauabimini. Obiicit ergo aduersarius,in haereditate demortui cognati mei, Renati Principis Auraici, fauore&gratia Imperatorem me esse prosecutu In quorandem' primum enim nemo unquam ita stolide temerarius exstitit qui de haereditate hac mecum contenderet; ut si eam adeundi potestatem Imperator mihi non ademerit,quid,obsecro,fecit quod vel inimicissimus iudex non fuerat facturus praesertinaciam nemo adeo fuerit temerarius qui de hac haereditatem ecu iudicio ausus sit experiri Et vi fuisset, cum ea esset causae nostra bonitas,ea fr-mitas,qua nullis artibus obscurari, nullis machinis labefactari posset,si secundu me pronunciasset Imperator Mid aliud de me esset meritus quam
quod ius meum mihi tribuisset ' nec ademisset id quod lex, quod ratio,quod deniq; natura ipsa largiebatur inc si genus hoc haereditatis diligentius
expendere non pigebit, vir grauissi. ius meum a te fuisse iudicabitis , ut sine summa ac manifesta initula eripere illud mihi non potuerit. Duo erant succcssionis huius haereditari et capita Vnu possessionum ex familia nostra assauia profluentium, quibus maiores mei,aut atque ataui, patrui ac Postremo patruelis sunt, si, usq; in praesentia ipse possideo, in Brabantia, Hollandia
ac Luxem burgo Alterum caput bonorum ex fa
milia Cabillonensi defluxerat. Quo ad successionem Nastauiam quam vulgo Bredanam debappellant, quod sit ditionum mearum quas me tropolis, quodq; inibi nos, maioresq; nostri con
33쪽
cilium nostrum,qtiaesturam Marchiva constanter habemus quis de his mihi lite moueret nisi forte pater meus qui fuerat patruus Renati, patruelis mei unici illi Comitis Herici Nassati patrui mei sed tantu abfuit ut clarens hac hqreditate prohiberet, ut in Belgia venire ipse non sit grauatus, quo mihi in adeunda haereditate apud Imperatore adiumento foret nec quisqua in ictus est adeo impudens qui se mihi opponeret praeter nuptaesidem Schoorum , qui in concilio, , tar enim eius verbii dicere sustinuit, Filim heretici non debet succedere Propterea quod pater meus piae
memoriae ad exemplum bonorum regum Davidis,Ioset atq; aliorit,ecclesias ditionis uaris Germania reformauerat, a superstitione ex prςscr pto verbi Dei, atque adeo permissu Imperatoris, perpurgauerat. Nec hoc tame deterruit Conciliuquo minus ex aequo honosententia diceret ednec potuit qui de aliter. na auliculiis meus Comes ungstainius, quanqua etia Protestas, hereditate tamen Comitis Rochesorti obtinuit Ellii itur res controuersia esset si controuersia est ap- ellanda, quae intra septa familiae nostrae contisteba siue hqreditas illa patri situ e filio fuisset a iudicata tamen praeter nos nemo lege poterat haereditatem eam sibi vendicare.
Quod ad familiam Cabillonensem, non pos
sum opinor obstrictus videri Imperatori propter hi jὶ, eos Baionatus quibus secure fruor, tam in Ducatu Burgundiae quam in Delphinam Viennensi; quibus in locis non plus habebat imperi Carolus,quam ego; quippe quibus imperitaret Gallia-
34쪽
rum rex, qui bello inter monarchas orto, pariter&illi comitatum Chariotiensem, mihi Baronatus meos adimebat ut hoc etiam nomine nihil ei debeam, nisi forte quatenus foedere Sues nico
mei ab eo habita fuit rati, quod profecto ossiciu
praeterire non potuit, si manibus cognati mei deesse nollet, qui paulo ante eadem expeditione ante pedes Imperatoris in obsidione San-Desiri ita post tot tantaque praeclare edita facinora occubuit. Multd etiam minus gratiae praest are mihi potuit in Principatu meo Auraico, in quo nec ipse, nec quisqua alius Princeps, ius sibi potest vendicare cu totus ille principatus, quod absit verbo inuidia paucis aliis contingit proceribus,pureri ab lute meae sit iurisdictionis Nec est Princeps vllus, cuius mihi gratia ad hunc quide principatu retinendum sit opus,praeterquam Regis Galliarii, qui tenuis in alioqui deuoti sibi Principis bona, ut cerib scio, non continget vel ubdiatio aequi& boni hoc postulat vel qudd memoria tenet,
quantis suis laboribus, sumptibus, vitae periculis, maiores mei regno Gallia is ducatu Britannico undevi haereditate invi genus traxit fidelem operam impenderint.
Reliqua est igitur ea possessio quam habeo in
Comitatu Burgundi : qua per summam iniuriam& tyrannidem tanto iam tempore spolio , cuius que damnum facile est duorum militonum . Sed illud primum in memoriam reuocari velim, quae causa sit cur Comitatus Burgundiacus francuss-ue liber appelletur nimirum qubd inter alia ea quoque est immunitas ac libertas dominotu, qui in
35쪽
in eo Comitatu possessiones habet, ut de bonis ac
facultatibus suis statuant, eaque legent, quomodo, quibus videatur usque ebit nec uxoreS, nec liberi,nec haeredes quicunque possint intercedere,quo minus de fortunis suis suo statuat arbitratu. Quandoquidem igitur Princeps Renatus, vel hac una de causa, quod ita voluit, ratione mei ha
buit;qui tum infans admodii sub disciplina praeceptoriac paedagogorum habitus, aetate in Germania degebam Nnum hoc spectans,qubfeiIatruelis eram , haeredem me quod lege ac consuetudine illius regionis poterat ex asse scripsit: certe si cui gratiam, huic uni pia memoriae principi debeo;quicum esset familiae nostrae princeps irimogenitus volitit mihi, ut primogeniturae rei n-quebri mihi dignitatem, sic cernendae adeundaeque haereditatis ius a se relinquere. Nondum igitur video quomodo huius successionis nomine Hispanicae familiae vel tantissum debeam4 nec
est mortalium quisquam qui id vere possit affr-
Sed permisit Renato Caesar, t cui Vellet,bona risia, . sua testamento legaret;atque ex vi eius potestatis, haeredem me nominauit. Hoc vero etiam pro me facit, tantum abest ut aduersariorum causim iuuet: Nam clam potestatem hanc Renato Imperator ficeret, nesciebat videlicetque Princeps scripturus emet;ac nescitum est quidem ab ullo mortalium, prius quam defuncto Renato testamen tu
praesente Regina Maria fuit resignatum . daro cum Imperator diploma illud suum indulserit, nsi eo animo ut mihi benefaceret, ne me quidem debet C
36쪽
bere ei quicquam hoc nomine intelligo:quandoquidem in hac gratia, principi facta quam tamen quivis licet infimae sortis haud dissiculter ordina
riis literis cancellariatus impetrat nulla mei ratio habita est . a iudicium de diplomate ex eventu qui fecerit,peccarit certe contra regulam illa, tosties ab Imperatore nobis audientibus usurpatam, qua monebat consilia non ex eventis, sed ex causis examinanda probanda aut improbanda esse.
Sed faciamus nulla intercessisse Imperatoris gratiam : nihil tamen a Principe testatum fuit quod non ei leges atque consuetudines uti dictum est)concesserint.
Sed quid sint responsuri miror, clim praeter ea quae naodb sunt allegata etiam illud addam testa mentam hoc Princi pis Renati testamentum militare esset quod neque infringere neque unquam poterunt obscurare quidem solenniter ac deliberatb conditum, subnixum inquam hoc consilio quod disertis verbis testamento exorimitur, videlicet quia non ignarus quiessent belli discrimina, edoctus scilicet tot expeditionibus quas Caesaris antea nomine suscepisset, iamiamque proficis
ceretur in militiam, grauem ac periculosam, qualis expectanda esset ex Francisco monarcha potentissimo. Et quanquam iuris scientiam mihi novendico me tamen audire memini compliares viros doctos coram patre disserentes, cum hoc argumentum tractarent, eam esse ex legibus Imperatoriis vim ac auctoritatem non tantum test mentorum militarium, verum etiam codicillorii, ut si miles ante mortem vel minimam voluntatis suae
37쪽
suae significationem dedisset, puta, si nomen eius quem haeredem voluisset instituere vel sanguine suo scuto ille uiiset, vel hastilis aut cuiusuis teli
cuspide terrae inarasset, extremam hanc volunta tem ratam inuiolatamque habenda, dc cuiuis statuto praeferendam , iuxta antiqua priuilegia eorum qui ornantur balteo militari Quanto iustius debebatur hoc priuilegium, ta excelsi animi Principi iuxta ac militi generoso citius extrema voluntas non leui aliquo signo, sed testamento ac curat illimo declaratur, non festinatb,nec a gregario milite moribundo sed a clarissimo fortissimosque Principe per otium de consili sui sententia, expeditione ingressba iamiam in procinctu conscripto qui non alienum, sed sobrinum; non importunum adulatorem, sed doli expertem puerti,&qui longissime abesset a castris an Delirium oblidere. Parisios usque pertendere cogitanti bus bonorum suorum haeredem scriberet ita scriberet, ut Imperatoris diplomate, haeredi suo caueret, legibus patriis testamentum defende ret. Quis igitur haereditatem hanc mihi tam fr
mam, ta munitam de manibus, non dico extorsis set, sed omni nolite de ea mouisset nisi forte vim facturus fuerat Imperator quae res fortasse rebus ipsius plus detrimentiquam emolia menti erat allatura. Et quem actinodum inter maiores meos nodefuerunt, qui a principibus quibusdam recuperandi iuris sui rationem inuenerunt, ita de mihi spero Deum adfuturum aduersus eum, qui ut me
per iniuriam bonis spoliauit, sic vitam linguinem crudelissime petit. Sed quaero existis ventilanda
38쪽
landa enim adhuc successionis huius est quaestio;
an Imperatorcu me hqreditate hac passus est frui, de suo quicquam largitus sit, necne Nam si nihil accepi'nod non fuerit Principis Renati, non video quomodo mihi exprobrari possit beneficiu, quod vel Rex vel Imperator in me contulerici nisii sorte largitio rerum alienarum liberalitas est appellanda. Quin contra ut nihil hic attingam, iniuriam mihi factam, eodem illo in Comitati, in quo pluribus Luberrimis fructibusvi praeeminentiis sum spoliatus, cuius causae tractationem in illud tempus reiicio, cum ab armis praesidium iuri meo petiero, quod ab eius impetrare nequeo iniustitia qui mea per vim mihi detinet vix iam haeredita
tem adieram,cum statim exutus sum ditione mea Castrobelina cuius ditionis fructus, ex quo ea carui trecentorum eo amplius illium flore norum est.iamsi immum iniuriarum videte. Petebat Caesare parens meus,ut ex iure salie in haereditatis a cognato mihi relicti possessionem restito erer .negauit;Vnum hoc concessit cum tamen ea fui stem spoliatus it lege agerem in quo certe haereditate me non plane ex clii sit, cu persequendi iuris mei nam in cuti Mech liniensi causa agebatur contra se potestatem fecit. At filius qui mihi si Deo lac et beneficia obiectat, ubi videt in eoiem esse vide causa iudex esset pronuntiaturus, eo ipso die Quo de te pronuntiandum erat, sententiis iudicii in codicem iam relatis nam ipse admonitus fueram honoraria iudicum parare svidete viri grauissi. videte quae fuerit m admi- nistranda
39쪽
PRINCIPI 'AVR. IInistranda iustitia seueritas eius, qui se eam inuiolatam habiturum, mihi & caeteris Belgi: Ba ronibus iurauerat et dicit iudicibus ne pronuntiet;litemque uti adhuc est auspedi iubet. Eiale neficia, en prae rogatiua quibus auctus sum a familia Hispanica;en xprobrationum fundamen φta;en basim qua infamis illa proscriptio nititur. At si vice versit nairare incipiam, quot modis donius Hispanica maioribus nostris ut de me nihil loquar iit obligata bone Deus, quam vastum quam immensiim mare se mihi aperit unde si
facilis futurast regressio QDare contentus summa tantii attigiste capita, vobis viri grauisse .eoru beneficiorum accuratiorem cognitionem, ex historiis Mannalibus Belgi petendam relinquo. Qui primus ex familia Austriaca in Belsitum
venit, multis post annis quam maiores mi Comitatus ac Baronatus indide habuerunt, is Maximilianus Imperator fuit, tum Archi dux Austriae . Quis igitur nescit Conaitem Enpelbertunt propatruum meum cum elle qui Maximiliarum hunc Imperatorem opibus,vita, ingenio, sustentarit, atque conseruarii'Non Comes ED Ubertus illla est,qui cu Domino Rom0ntio ex pr ho Gui NU -- negastano victoriam reportauit clim distipato equitatu nostro virtute sita peditem in acie retinuisset sicque immensae illae Ludovici undecimi
victoria veluti fraeno coercitae, atque in posterum res Maximiliani in tuto tranquilloque fuersit collocatis Non is est qui post captiuitatem c Galliis rediens cum offendisset Maximiliani res in Flandria ex dissensionibus quae ipsi cum Domino de
40쪽
r APOLOGIA Rauestain ac Brugensibus inciderant, implicatas turbatasque partim annis, partim consilio explicuit'effecitque visa coiret; ut Archidux iterum firmaretur,utque pacta rugensibus seruarentur: quarum rerum illustria etiamnum hodie monumenta exstant, cum egregiae suae erga principe fi dei,tum ciuitatis Brugentis in ipsiim gratitudinis. Hic ille est Engelbertus, qui Rheno initimos rebellantes domuit.qui trans Mosam regiones Caesari pacatas reddidit. Vt interim tacea,quam multa de periculosa itinera, eiusds Caesaris causa sui- ceperit vehaticum in Armoricam Britanniam estptofectus, ad procurandum nuptias eiusdem Archi lucis cum Domina Anna haerede Ducatus, &postea bis Gallia regina quod suum negotium dextre tractando, eo deduxerat, ut de matrimonio plane conueniret coiissentque taedae nuptiales, nisi Ioannes Princeps Auraicus Philiberti pater illud euertisset transivis eiusdem Anna lo-Σut brinae suae nuptiis, ad Carolum Regem Galliaru.
η νη ς 4 μ ub laetita, ea virtus, ut uniuerso Belgi abienio Carolo Duce legatus praeficeretur.
Huius porro Engelberti successor, hi res bonorum qu in Belgio habuit,fuit Comes Ioannes
M ,,Pisc. Nassiuius, eius frater, meus auus quo mortia', Nus Comes Henricus,meus patruus,filius natum imus dicti Comitis Ioannis, successit haeres bonorum in inferiori Germania sitorum, puta 'rabantia, Lux emburgo,Hollandia, Flandria Pater vero meus, Comes Willelmus eorum quae