장음표시 사용
251쪽
NE mimam tibi, Lector benevole, videatur, Hymnos, quos in manibus habes, et materie vetustos et stilo hodiernis typis et hodiemorum lavori esse commendatos. Non enim abs te exigitur, ut quicquid hic scriptum inveneris, id in sinum tuum recipias illico, absque animi ulla exercitatione aut judicio tuo. Neque qui totimi aliquid edit in publicum illum oportet universi operis in singula quaeque jurare, aut in rerum squalore immorari quod in antiquitate versatur. Alia nimirum sunt in monumentis veterum simplicis ac pristinae naturae elementa prorsus aliud concretum vitium, et sordes temporum Cordati autem hominis est, neque obsoleta pro priscis, nec peregrina pro falsis habere. Quod quidem optimo conasilio actum est olim a patribus
252쪽
nostris, qui caeco quodam reformationis, quam vocant, aestu in Ecclesia passim fervente, e religionibus suis, non quae X-terorum studium posceret, sed quae vis eriorqueret, missa fecerunt a malesana philosophia ereptis caeteris, ea concedendo, quae sanctitatem plane nullam, parem autem invidiam haberent. Hinc illi, quibus nunc utimur, ritus et caeremoniam hinc rerum divinarum ordon hinc et disciplinae nostrae forma et agendi ratio repetenda est. Quod si fiat quaestio, cur diligentissimi viri, cum nostra omnia retractarent, h Innodiam solum intactam, et tanquam desperatam, ne dicam improbatam reliquerint, id vero ex ejusmodi silentio minime colligendum erit. Nam cum statutum esset, ut cultus divinus, eo usque in Latino idiomate absolutus, transiret in vernaculam, quis daret, ut qui possent aliquid in rebus reformandis, ii in poetica florerent simul, verba autem inversum et quaestiones ad veritatis normam, pari solertia redigerent 7 Unde factum est, ut in ossiciis divinis, dum habemus caetera, hymnos non habeamus. Quare in hac Ecclesiae nostrae qualicunque inopia, hoci impore, Lector benevole, tibi apponenda statuimus illa vel illorum similia, quae nostri in saeculo decimo seXto, Cum sua essent, de manibus prudenter amiserunt; non illa, e omni
253쪽
Parte approbanda, sed aspersa maculis, ita vero ut modo vix quicquam improbes, modo improbes, at neque ut rejicias nec tamen ut possis mederi. Nam quae tota reprobanda erant, ista scilicet tota omisimus caetera subjicimus judicio tuo. J. H. .
255쪽
μmni e Brnuario Roman mmmi e Brevires Sarisburiensi mn e Breviario Eboracensi Prosae e Missali Parisiensi Prosae e Processionali Eboracensi
257쪽
259쪽
Primo die, quo Trinitas Beata mundum condidit, Vel quo resurgens Conditor Nos morte victa liberat: Pulsis procul torporibus
Surgamus omne ira, Et nocte quaeramu Deum,
Propheta sicut praecipit: Nostras preces ut audiat, Suamque dextram porrigat, Et expiatos sordibus Reddat polorum sedibus. Ut quique sacratissimo Hujus diei tempore Horis quietis psallimus, Donis beatis muneret.' by OOste
260쪽
Jam nunc patem claritas Te postulamus affatim, Absint faces libidinis, Et omnis actu noXi . Ne foeda sit, vel lubrica Compago nostri corporis,
Avernus urat acrius. Μundi Redemptor, quaeSumuS, Tu probra nostra diluas: Nobisque largus commoda Vitae perenni ConseraS. Praesta, Pater piissime, Patrique compar Unice Cum Spiritu Paraclito Regnans per omne Saeculum. Per Aetialem. Nocte surgentes Vigilemus mMS, Semper in psalmis meditemur, atque Voce concordi Domino canamus Dulciter hymnoS. Ut pio egi pariter canentes, Cum suis Sanctis mereamur aulam ingredi coeli, simul et . perennem Ducere vitam.