장음표시 사용
11쪽
eontigisset, ad supremam Pontificatus maiestatem efferendus esse vid retur Mos fuit quondam ciuibus Romanis, quo animus ad magna negotia esset paratior rebusque connciendis instructior cum publice facta esset mentio desiimmis occupationibus,de quibus in Senatu paulo postas ndum esset, ut unusquisque qui nobilitate esset insignis, quo se ad dicendam sententiam commodiris compararet in domum principis ciuis conueniret, atque ibi una cum multis commentaretur,4 quid in Senatu paulo post dicendum esset, subtiliter dissereret. Hanc ipsam commentandi consuetudinem usurpauit quodam modo,& crebro Leo Pontifex tota vita,&praeter cetera quoad eius fieri potuit adamavit Magnas ille duiridonii sententias amicorum exquirit, utilitates collegit; .ctim expromeret, quid de re propositi, quae:grauis esset,ipse sentiret, atque aliorum sensum cum suo sapienter conferret, mirum dicitum est, quam vir ille indu strius, quam experiens, quam sapiens periclitatis multorum sententiisellaserit. Fugam praeterea illiberalitatis, atque auaritiae vehementer in sacerdotriatque in homine sacro probare solitus erat, voluptates libidi.
nis. ωVeneris exhorrescere atque eum quod in se probari sentiebat)qui se ab iis vitiis inuictum praestitisset, facile cui vis probari posse affirmabat. Supra id, quod cuiquam credibile est, homines ex hac nostra ciuitate fouit semper sua sponte,&, quam potuit maxime, dilexit Accidit enim, simulatque Pontifex Max. renuntiatus est, ut multi ab eo peterent multa;
quibus maxime nostratibus hominibus4 pollicitus est benigne,& dedit liberaliter quibusdam vero,quasi eos puderet, ex hac urbe esse oriundos, non solum nihil dedit, sed grauiter increpuit, quod a proximo Pontifici
celabuerant, eripuit; Crebro dictitans,quod Florentiae natus esset,quod ex hoc coelo spiritum duxisset, quod mores, quod vitam ex hac patria nactus esset, se vehementer gloriari,4 magnis Dei Opt. Max beneficiis acceptum referre. Clim multi, atque in iis viri Romani illustres ad eum confluerent, ut ei dignitatem recens delatam gratularentur, suamq; Operam deferrent, ut magnificis ludis, gratulationibus paulo post suum animi in ostenderent; affirmauit grauiter, si suo illi sumptu id facerent,fore, ut pro
beneuolentiatam magna gratiam haberet; sin eundem sumptum,ut quandoque heri solet, in capita egentium praecipue conferrent, aegerrime esse laturum,&, ne id facerent,denutitiare. Iam vero quam hic suum animii mdiligenter egregiis disciplinis exornauit quam moribus nobilissimis excoluit Etenim vise augeret,ut vim ingenii locupletaret,quid ille unaquam omisit aut quid umquam potius non est expertus qui sicuti mercator nobilis variis maris tempestatibus iactatus, multisq; agitatus procellis, postea quam nauis inportum appulsa est, naufragium facit, nec merces, It asnobilissimas collegit, in terram exponere potest ita vir hic insignis cum
merces multarum virtutum opportuno vitae tempore collegerit, quas amplissimo in munere explicaret, conspecto portu, furentibus ventis aduer-
12쪽
qua inmus: met ignitatis munus exerceret , vix conspexit. Qua de stitutione in duersa, tam misera nonne honestissimi viri, multoruli hominum de trinaeiarum,& vastitatem ciuitatis florentissimae perspici tis ' um igitur ad vim augendam virtutis se se comparat, dum ad se ornandumna res sanct si mos,ndiq; conquirit, dum ad imaginem singu laris sanctitatis se conformat, qui vir ille fuit, supreme Deus Θ virtuten ipsam eamq; dium is comitatam moribus cliceres,non hominem, si eum ii spexisses quam magna virtutu cohors in eius animo insederat,esses contem l latus Mens fallax ficti vultus, fucatus sermo ita abierant ab illo, ut nihil, nisi veram pr bitatem, viminos sensus eius oratio olere videretur. Ita res humanas tractare, & persequi solitus est, ut suam operam,quam nauaret, Deo se probare posse arbitraretur: ita suam orationcm audiri ab hominibus, ut a Deo praecipue audiretur; ita de aliorum salute agitare, ut suam in ea salute inclusam esse iudicaret. Sed quo mea longior oratio tam multis commemorandis laudibus prouehituri quo maior enim optimarum rerum multitudo, quibus orbati sumus, se se offert, eo vis lacrimarum maior se profundit,& causa luctus maioris magis se ostendit Carendo discimus, quam mirus fuit Leo Pontiferi, quam singularis, quam laudibus efferendus; ut cum prae luctu progredi longiuS non possim,&, quod prae manibus est . transire silentio non liceat, rem ipsam in medio relinquam,&, ut ea vestras in animis, quod opus est, moliatur demisissime Dei praesidium inuocabo . O virum iure optimo ceteri omnibus praeferendum Oanimum in omnes homines benigna salutare mi Paruum est omnino, quod possum; exiguum est pro tuis summis meritis, quod enitor , multo maiorem, quam quae pristari a me Potest,vim eloquentia maximarum virtutum numerus requirit. Utinam, quando res tanta mediocribus rebus contenta non est, ea mihi dicendi faculta tribueretur aliquando,qua, ut aequum est, tanti viri interitum lugere possem lugerem profecto prudentiam, firmitatem lugerem animi magnitudinem, grauitatem Iugerem patientiam,qua huius seculi insolentiam vicit lugerem veris lacrimis modestiam, qua non ceteros tantum homines, sed se ipsum superauit lugerem denique grauissimam iacturam eo nomine, quod in huius unius morte mores nobilissimi defecerint. Sed tamen, si rem ratione metiri volumus, minime lugendus est is, quod a nobis abiit, sed idcirco sit nobis impatientius dolendum, quod videre eum,quem amavimus is frui tam repente mirabilibus virtutibus desiuimus Fama, ut omnibus exploratum est, adepti Pontificatus quam laetis animis audita est quam faustis excepta clamoribus λ Commouisse se suis sedibus nostra ciuitas omnis visa est cum ex suo corpore virum hunc sanctissimum in tam magnam dignitatem Peruenisse nuntiatum est,cunctis laetitus exultans, qiud sentiret,magni
13쪽
,ficentissimis et ritu tionibus declarauit S d quid de ciuitate nostrasti'co Ronia, ubi Pontifex Max. renuntiatus es , nullis laboribus nullis pepercit sumptibus, ut hilaritatis signa quam maxi ne ostederet. Quies' qclocu q, tam laetae rei nuntius peruenit , eodem incredibilis laetitia peruasit. Cur igitur tam subito ex ingenti letitia acerbissimo luctuin dundant omnia Cur tantopere inani spe tota ciuitas hilarata cite cur popularibus auris credidimus, ut paulo post exitus tam tristis nos tan multis lacrimis obrueret misera est omnino nostra rerum coditio; qui qua ratione nostris malis mederi possimus non habemus Leonis vero, si recte ratiocinamur, fortunata; quia nobis eo potissimum tempore
discessit, clim spem ob multa merita, eandemq; prs claram secum tulit. Cum sibi tempore ipso Pontificatus grauibus in cogitationibus non parceret, rogareturq; ut de animi contentione remitteret aliqi id, nec Iahores, qui se offerrent,cuncto Sexciperet, resipondebat onanibus, qui id petebant, admoneri se a sua conscientia, ut sui potestatem faceret,niuersis, nec cuiquam aures suas clauderet: se ita natum esse, eis moribus
institutum, ut iam exacti paene aetate nullo pacto a se ipsi dissentiret, &suam implorantibus opem denegaret munus illud grauissimum, quod sibi illustrissimorum hominum suffragiis a Ieo mandatum esset, prompto animo exequi velle, qtio initio iuscepisset, &it cunctis quam maxime inseruiret, se ita esse paratum,ut suo negle Eho,aliorum tantummodo commodum respiceret . Quoties rerum difficultas, ut eum terreret, adorta est quoties a grauitate negotiorum insolitus labor reuocauit quoties virium infirmitas, ne ultra graderetur remorata est ctim ipse tamen conscientia, quae cunctis probata erat, sibi non deesset, Manimi constantia inflammatus, cum maxime aegrotaret, de cursu rerum, qui honestissimus erat, nihil remitteret,diuino numine prouehente cui fuit semper mirii inmodu addici us, eo quo voluit,feliciter peruenit Dolores enim cum minime cessarentia singulas tamen plagas feriebatur immobilis ipsaq; mors quo magis se comparabat ad impetum, eo magis vir fortis quatiebatur inuictus. O labores cunctis perpetuo salutares p mentem omnium vocibus efferendam' u ne illuminandis virtuti-hus delectus, tamquam flamma, quae repente oritur, moritur, tam repente extinctus es Z Vix in vestigio summae dignitatis visus es,cum omnium ex oculis ablatus es. Quo nunc confugiet probitas, ut se, quoties vis aderit,ab improbis defendat c quo se pudor recipiet, qui in tua vigilantia ius suum tueri cosueuerat λospes nostras inanes,& omni laetitia
destitutas quid nobis posthac boni pollicebimur'quid expectare, quid
moliri poterimus, quo vitae rationibus consulamus Didicimus, sed magno nostro malo,quam saeuasit mors, quam sit immitis, quam dura quae omnia deiiciens, in quibus sita erat spes, salutem ipsam non dicam medio in cursu , sed vix exorientem prostrauit. & extrii xit . Ideo ne nostroS
14쪽
sros hilarauimus animos, ut subito tam tritas casus unchri luctu nos obrueret ideo laetissimis nuntiis c buiam iuimus, ut nuntius tam reperitinae mortis nos exciperet Succumbam igitur luctui, Iacrimis subactus petam a te, mitissime Deis, ut moerorem, quo uniuersa ciuitas conficitur, imminuas, ut aerumnarum grauitatem subleuesivi animis se af,-βictantium aequitatem, eis vero, qui de salute desperant, patientiam suppedites . Nuna res umquam post hominum memoriam nostrae ciui-, eati tam inopinata accidit, tam grauis, tam tristis; nulla tam infelix, tam aerumnosa ut nisi tuo praesidio iacentem subleuas,quid posthac restae nisi ut cogitationibus alutis extinctis, de omni laetitia penitus deploratum sit apud nos is conclamatum e usa ne contingat, itate rogamus, obsecranaus, ut, cum infinitis beneficiis totam ciuitatem aliis temporibus affeceras, hoc unum ipsa omnium maximum imminensia tua pietati re erat acceptum, Dixi.