장음표시 사용
11쪽
Persarum et Hippo rati dessentem , Sed etiam, ut notat Halter, aevum Cratetiae Rhizommi, et proportionem deCem ictientorum ad parriae cujusdam Thracicae Urbis fortunas. Superest nunc pestis ex Illyria in Atti Cam Ventis adducta , et rogis accensis praecipue depialsa, qUOd de Acrone Agrigentino multo anteriore jam narratiam erat. At in OΓbUm illUm -niane scimus non advehi ventis, eo rogoriam inCendii8 expelli. InSuper, Ut scripsit mox la datus Halter, pestis istius ab Hippocrate curatio ti inime concordat Cum narratione Thucydidis Origo igitur Hippocrati8, tempus, patria, totius, quali S narratiar, vitae contextus, nihil habent certi, praeter ingentem pelebritatem librorum Hippocraticorum, temporibus Peloponesiacis, paulo post renovationem litterarum apud Graecos. Νonne fieri posset libros istos
in tam antiqua aetate jam fuisse antiquiSSim OS, Ct Auctorem pene ignoti m ; ut accidit Homero, Ut AESOpicariam stabularum auctori, et cunctis fere qui scripserunt ante tempora nunc historica 3 Nonne
fieri quoque potuit ut scripta probati8sima medicorum , qui in diversis et regionibus et temporibus Vixerant, Graeco Sermone VeStita ,
sub unico Hippocratis nomine publicata venerint; sive is Hippocrates fuerit Prigoriam traductor , sive Unus il Se e traductis auctoribUS , Sive etiam vox Himocrates nihil aliud significaverit quam ipsius collectionis selectae nomen ; Ut apud repentiores collector, Conciliator , contractor, conesonator , et C. libris quibusdam in
Nomen Hippocraticum plurimis et variae admodum doctrinae libris PraefixUm ; genialnorum, Ut vCCamus, a non genui sis difficil)imai md impossibili s dis retio; dictio poncisa admodum in plerisque Cta Graecorum Seribendi more longe aliena ; diale ti in cunctis ferei uniformitas ; disputationes Hellen istarum de illa dialecto; assertio Galerii , in lib. de Friacturis , formonem Hippocratis a nonnullis
- priscum Atticum existimaA ; omnia favent mox adductis Conjeptiaris, quaS etiam . roboraret Platonis iis terium , Graecos noViMimUS OSSei pectu gentium barbararum a quibus medicinae, Scientiarum Cunc,
12쪽
Quid nunc, Si probari posset quo8dam saltem collectionis Hippocraticae libros, Hippocrati ipsi aut posteris ejus adscriptos , mUltis
MULTAS antiquitatis remotissimae notas habent libri Hippocratici , illi etiam quos minus genuinos vocantes δd posteros ejUS rejiCimUS. Exemplo sit artium deSci iptio in libro primo de Sanorum et iratis ratione, quem multi Cum Galeno tribuunt Polybo Hippocratis genero. Ibi Vande Lind. a. 194. XV. a. ) Statuariam artem raptim describons , figuli na8 tantum Statuas memorat AUCtor quamviS lignea , aerea, lapidea deoriam et herolam Signa, ante omnem memoriam consecta , nullum aUtem figulinum, Pausanias invenerit in vetustissimis Graeciae templi S. Ibidem, Septem tantum litterae alphabeto tribuuntur; ex quo sit evidentisSimum, librum istum Scriptum fuisse ante Phoeniciam et Cadmi in Graeciam appulsum , multis proinde saeculis ante Periclis tempora et litterarum apud Graecos splendorem . si GrammAtica , inquit auctor Vander - Linden , vi a. 194. XVI. 3 ad 6. ) , tale quid CSt , si urarum compositio , vi quae sunt humanae VOCiS notae , facultaS ea quae praeterieruntia in memoriam revocandi , et quae facienda sunt demonstrandi ;si ea cognitis per Seselem ii raS hiabetur. Haec omnia homo tum ci litterarum gnarus, tum earum rudiS Conficit. At liber iste, eruditione magna resertus et argutissima disciplina . pertinet necessario ad Saeculum aliquod litteratissimum et proinde
13쪽
remotiss mum ab inspuro Cadmi SE UIO. Cadmus enim , ex vulgari chronoIogia, vixit inter Ogygis et Deucalionis diluvia. Ab Oogo autom ad Cadmum , si Pata Saniae in Boeoticis et Straboni in lib. Geo-gr h. 9. CredamUS , multae nctiiones barbarae, ECtenae, Aones . Tem mices, Leleges , Hyantes, PelaSgi, ThraceS, Phaenices demum . magnam Graeciae Partem OCCUPAEVCTUnt SUCCESSi VC, unRquaeque ab alia hesllo depulsa. Iidem auctores memor Ant pliari mRS Urbe8, maxime Boeoticas, diluviis, terrae motibus et hiatibus deletas; fluviorum etiam alveos mutatos , et PCnitus absol Ptum Melanem amnem , relicta solum palude in agro Haliartio; et illa accidi88e inter Cecropem et Cadmum. Miserrima igitur haec Ssectata fueriant partim opportuna litteri S , et necesse videtur opia S docti SSimiam et elegantissimum reserre ad auctorem Ogyge anteriorem. Sed hic penitus deficit Graecorum memoria. AEgyptii soli, si fides adhiberi possit Solonis libro cuidam
impersecto, in Platonis Timnes et Critia laudato, rerum anteriorum memoriam in sacris templorum annalibUS ConSOrvRVOrrant. In utroque Platonis dialogo, Critias describit Athenarum statum multis saeculis anteriorem Phoronaeo et Ogygi , e Scripto Solonis accepto ab avo Suo, qui juvenis per aliqUOt annOS Vixerat Cum auotore : totaque narratio verisimillima videretur, si vulgatis temporum ideis minus reptagnaret tanta antiquitRS. Dicente igitur Critia , nec Sub persona Socratis contradicento Platone, Solo apiad Satticos, in AEgypti Delta, sacerdotes edoctus e Sacris eorum libris exScripserat, AthenaS antiquitus artibus pacis et belli , legibus imprimis et medicina, cunctas civitates antecelluisse ; innumeras Atlantidarum copias totius sere orbis victrices expugnaSSe ; POSi haec , novem ante Solonem annorum millibus , ingenti teriae motu , jugique diei unius et noctis illuvione factum esse ut terra dehiscens illos Omnes bellicosos homines abSorberet, urbes in planitie sitae ad mare raperentur fluminum impetu, et At Iantis insula Sub vasto gurgite mergeretur PAStoreS OVium et bubulcos , qui juga montium habitabant, solos evaSiSSe, et ex LOCexi o Semine Crevisse iterum Athenienses , litteris et muSis per
14쪽
pluria saecula orbatos, nihil e VetuSta historia reminiscentes, praeter nomina qDaedam celeberrimorUm VPOTUm, POSt nati8 Venerationis ergo indita: AEgyptum autem isti et similibus vaStationibus obnoxiam non fiat88e , propter naturales quas Solo deducit Causas , ab Andre&Syr novissime memoratas in g. VI. descri t. lacus Mentaleh; et
proinde longiMimam re tam memoriam nationi huS Superati tem aMeP-
Ad istas ergo antiquissimas Solonis Athenas , aut aliam quamlibet
gentem littCPatam et fere aequaevam, libenter referrem libros Flip-POcrati os de Sanorum Missus rasione et alios Com PlurCS; ni, do trina vulgari imbutos, ab antiquitate saeculorum viginti trigintave SUPTA CentUm abhor rerem, Stirpore quodam per UlSUS. Non minoremtRmon Hunoriam n Umerum indicant passim obviae in libris Hippo- Craticis aStrorum ObServationes ; quarum praeci PUAS huc adducens , Comput9tioneS moas et Corollaria sapientioribus medi Cis et reriam mathemati avom peritioribus candidus Subjiciam ; POStquam , ad faciliorem rerum intelligentiam , vulgares quasdam AStronomi Casveritates in lectoris memoriam rovocare condonatiam fuerit. Vulgatissim Um est, etiam apud rusticos, Stellas quotidio oriri , meridianum circulum attingore et Stab horizonte Occultari , quatuor Circiter minutis ante horam ortus, et C. diei proxime antecedentis; ita ut , persecta terrae I cvolutione annUa, etidem senSim redierint
unde initio anni praecedentis profectae videbantur. AStro1 Um tamen PoSitio paulisper immutata est: eadem enim Stella , eodem alterius anni die observata, meridianum tangit duobus horae minutis secundis et aliquot tertiis serius quam anno praecedente z Unde AStra videntur progredi circa eclipticae polos et Secundum ordinem Signorum paulo Plus quam quinquaginta gi Adus minutis Sectandi S ann Uatim , unum circuli gradum emetiri intra annum sere SeSquiSSem ultra Septia a-gintB , et revolutionem totam complere Spatio annorum 25,74O. iEx illo opparenti stellarum motu , manifestum eri ecliptici Cir-ςuli Puncta quaecumque , et ConSequenter aequinoctialia , eadem quaBlitate progredi in sensum cout rarium , id CSt, ex oriente in
15쪽
occidentem : unde, cum aequinoCtium Bd Venit, SVPere8t spatium quinquaginta miniatorum Sectandorum Cum Viginti tertiis percurrendum, Ut terra idem praecise attingat CesiPticae PUD tum in quo advenerat anno praecedenti ae inootium eiu8dem nominiS. Haee est illa cele-herrima aequinoctioriam PraeCe88io, PotentiεSimum apud doctos veritatis chronologicae fulcimentum. Enimverti, si stella olim Observata Oritur niano aut opcidit in eodem Ioco sex mensibuS seri U8, aut, quod idem e8t, Si Stella, hora quadam nota olim oriri vi Sa, nunc eodem anni die duodecim horis tardius appareat; patet Stella8 aut se ita inoctia medi9m revoliationem Coti Cissse , et pi imam ObSei Vationem di Stare a Secunda intervallo annorum 12,87o '. His nunc principii8 hippocraticaS astrorum observationes applic OmUS. Auctor libri tertii des Sianorum et ictuS ratione, sive Sit Hippo rates , sivo Polybus, sive etiam , ut aliis Placet, Gymnastes fierodicus , describit in capite secundo vivendi modum Convenientem singulis anni tempestatibus digl Sitis, ut videtiar , ad Graeriam aut loca vicina , versus 38 aut o.' latitudinis gradum. Oritas Ct OCCASUS Siderum, ad
anni pircumscriptionem memorati, CircumSCribrant rurSUS au Ctoris
aestatoria Ot Autumniam. AC hiemem quidem a Vergiliarum occasuvi ad aequinoetium Vern Um. Ver autem ab aequinoctio ad Vergivi liarum exortum. A Statem a Vergiliurum ortu ad Arcturi exortum. M Autumnum vero ab Arcturo ad Vergiliarum o casum Istati victus ratio instituenda est a Vergiliariam occasu ad solstitium
Hic De rθqui Rieris aqtronomicae veritutis rigorem qtaein daret trungitus stellarum sub meridiano; Sed ortui et occasum tantia inmodo ex uiatiquis habentes , his solis ut1 ueCesse habemus , ne immensae computationum inoli suCcumbamuS 2 error autem tantulus itide emergens non plurimum facit ad chronologicas suppartatiori .
16쪽
ae usque , di Us qUadraginta quamor. At, Circa Solstitium , in C - ω todia quam maxime CSSe oportet, et a Solstitio aliis totidem diebus vi eadem Viptus ratione uti. Ubi autem tempestas favonium adduxerit vi et mollior evaserit, Victus quoque rationem Cum tem State sequivi Oportet, diebus quindecim, cum Ar turi exortUS est et hirundo M advenit. SequenS vero tempUS varie magis jam tranSigCre Oportet; vi ad aequinoctium Usque, diebus duobus et triginta. . . . Victus rationem instituas ad Vergiliarum exortum. TUne iam adest aestas ad si qUam victuS rationem instituere oportet. Cum itaque Pleias iam
M EXOTtR CSt. . . . In hue aiatem Victus ratione ad solstitium aestivum M USque PerseVerandiam, etC. Tempore Vero Sequenti utcttur mol-
si libUS, etc. ad Arcturi exortum et aequinoctium, diebus tribus et M nonaginta. Post aeqUinoctium autem , etc per dies duodes quinquaginta ad Vergiliarum occasum ab aequinoctio o Ex hoc auctoris topo Sequitur, I .' praeter multoriam OPinionem , annum Graecorum illis temporibUS Complesta revolutione siderum
definitum fuisse; cum initium hiemis et finis autumni in occasum Pleiadum inciderit. a.' Occasum Pleiadum tunc temporis advenisse diebus 48 post aequinoctium alatUmnale et 44 ante Solstitium hiberniam; Cum peculiaris vivendi modus reseratur ad 48 dieS inter aeqUinoctium et occasum Vergilissum , et alia diaeta ad die8 44 ab eodem occasu ad
solstitium. 3.* Diem unUm SUpra nonaginta ComputatUm fuisse a solstitio hiberno ad aequinoctium vernum : in textu enim numerantur a solstitio 44 dies, dein 15 ad Arcturi ortum heliacum , postremo 32 ad
.' Solstitium aestivum ab aequinoctio autumnali separatum fuisse intervallo dierum 93.5.' Dies 91 illuxisse inter aequinoctium autumnale et solstitium hibernum ; scilicet ΑΗ ab aequinoctio ad Pleiadum occa8um, et 44 a Pleiadibus ad solstitium : quos numeros addenteS. Unitate minuendos
17쪽
rensemus, cum dies occaso Vergiliarum Videatur computatu; utrimque.
Hi ne igitur colligere Iicet auctorem AStronomiae , Pro tempore, peritissimum fuisse et observationibus ejus fidem habendam; tuti
enim studiorum medicorum para non minima erat AStronomia; cum
in pluribus Hippocraticorum Scriptorum locis haec disciplina celebretur, et in libro imprimis e Aeribus, aquis et locis medico praescribazdivus senex observationem Solstitiorum , aequinoctiorum , et exortus
Siderum , praecipUe canis, deinde Arcturi, et Vergiliarum occasus. Pleiadum ergo occasu S , apud auCtorem , praecedebat solstitium hibernum diebus. Eae igitur stellae tunc referebantur ad 18 aut, 19. gradum signi Scorpionis, et meridiano subjacebant cum 223 aut 224' aequatoris gradu; dum 13 circiter gradibus ad 15 declinarent ad aUStrum. NunC vero eadem sidera subjaeent 27' gradui Tauri; meridianum tangunt cum 53 aut 54' sequatoris gradia , et declinant ad boream 23 ad 24'. Distat igitur planctum sequato S meridiano subjectum cum Pleiadibus, dum Scribebat auctor, a puncto ejusdem circuli nunc cum Pleiadibus meridianum subeunte, I96 gradibus circiter, et declinatio Pleiadum immutata est gradibus ad minimum 36. Sed ista ad Astronomos. Aliunde, quod nobis satis est, occasus Pleiadum apud auetorem dimeri ab occasu hodierno eorumdem siderum , ad latitudinem 39',
sex octove diebUS , ad minimum , ultra sex menseS : ergo, ab RUC- toris tempore, aequinoctia Confecerunt pluSquam mediam revolutionem : ergo temPUS auctoris, quo Pleiades occidebant 44 diebus ante solstitium hibernum, distat intervallo quingentorum Circiter supra tredecim millia annorum ab hoc nostro tempore, quo Pleiadum occasus advenit 36 aut 38 diebus ante solstitium aestivum. Quatuor Saeculis remotior videri posset liber de Stictura hominisiad PerdICCam regem, cujus extat solummodo versio latina Consecta post reformationem Julianam calendarii , prout indicant nomina
mensium et aequinoctiorum relatio ad menses romanos, eVidenter
interjecta a traductore ipso aut ignaro quodam librario. In hujus
18쪽
enim libri tempestatum diviSione, Pleiadum occasus refertur ad 49. diem ante solstitium hibernum. In hoc autem libro, sicuti sorte in praecedetati, aequinoctiorum distantia ab invicem, diebus interjeCtis computata , parum dissert a
tempore quod nunc SCimus terram impendere ab uno ad alterum aequinoctium. Longius a St a Veritate solstitiorUm intervallum tauctor enim videtur Constituisse solStitium hibernum ubi apparere incipit solis ascensus ad aequatorem, et solstiti Um aestivum ubi cessat percipi ascensus ad tropicum. Talis computandi modus loco vero postponeret Solstitium hibernum, Pleiadum occasum aliquot diebus adduceret ad genuinum solstitium, et Sic quatuor circiter saecula demeret antiquitati auctoris; Cui tamen remanerent annorum millia ut minimum tredecim. Eandem antiquitatem induxisset exortus Arcturi uterque, in iisdem libris indicatus, et imprimis ortus helia us, ad quinqUAgesimum nonum diem post solstitium hibernum relatus et trigesimum Sepiandum ante aequi noxium Vernum. Sed logomachiae et Contestationibus extricatu dissicilibus ansam praebuisset ortus iste Arcturi, si ab illo
initium computandi duxissemus, Pe8Simaque incubui 8Set necessitas refellendi doctissimos viros Freret, Balli in et alios Complures, qui ortum Arcturi aliter ac nos ACceperunt in HeSi Odo. Occasus autem Pleiadum , 44 diebus ante Solatilium advenienS, Unico tantum modo
intelligi potest, nec aliud esse qui8quam contenderit, nisi ultimam sideras apparitionem in horigonte Occidentali , post SoliS cccasum ;occasus enim matutinus , nUllibi ab auctore indicatus, incideret absurde in tempora nobi S proX R. Porro ortus heliacus Arcturi, id est , prima eius apparitio ante solem in horizonte orientali, ad latitudinem borealem graduum 39, incidit in diem 1 os ad 1o4 post occasum Pleiadum; ut patet evidentissime e sola inSpectione sphcerae Coelestis ad latitudinem idoneam dispoSitae. Applicetur . enim horizonti occidentali gradus Tauri coeut 26, in quo sol censetur Pleiadibus occidentibus a tunc convertatur globus stelliser ex oriente in occidentem , dum iudex horarius
19쪽
pereurrerit hora m rere Septem spatium , Correspondens revolutIoni siderum per dies io a Pleiadibus ad Arcturum : dein index horarius applicetur horae sesquiquintae Vespertinae , VCPSUS quam sol ad hori-gontem adductus OCCidit, apud auctorem , 32 diebias ante aequinoctium vernum : PoStremo , iterum CODVertatUr globus iisque diam Arcturus emergat ex horiZonte orientali : emersio haec advenir deprehendetur paulla ante medium horae Septimae matutinae et ante
Nullo igitur modo dubitari potest ortum Arcturi, post solstitium hibernum, diebus 59 apud Hippocratem et 6o apud Hesiodum, advenientem , fuisse ortiam helia Um ; et ortum ejusdem sideris paulli ante aequinoctium alatiam nate, duobus fere mensibus priorem Pleiadum OCCASU , fiatSse ortum Vespertinum , id ost, apparitionem astri in horizonte orientali , cum primum Stellae Conspici possurit posto Casum Soli S. His positis, ortus Canis seu Strii, in aliis Hippocraticis libris memoratus et ad finem tertii mensis ante Arpturiam , paulo post Solstitium peStiviam , relatUS, CSt etiam ortus VespertinUS. Existis proinde facile erit eruere tempus compositionis librorum do Aeribus , aquis et locis, primi et tertii de Morbis Putilaribus , et caeterorum fortasSiS epidemi orum. Sed singulas ex eis libris astrorum observationeS IOngi US esset perpendere et ad hodiernae astronomiae normam sigillatim adducere. Ne igitur in nimiam molem crescat dissertatio , hic satis erit Hippocratici anni divisionem , supradictae tempestatum partitioni conformem, ex Galeno et Mercuriali, additis quibusdam , repetere, cunctarumqUe Hippocratis observationUm CV milia divisione concordantiam ostendere e tunc enim manifestUm erit has observationeS, cum libris in qUibus continentur. reserendas ad tempus idem quo Pleiades occidebant quadraginta quatuor circiter diebus ante solstitium hiberniam. Hippocrates igitur et alii uuidam, inter quos Hesiodus ae fortassiSHomeruS, annum in Septem partes diviserunt. Hiems, tripartita in Semen numautumno continuum , Hiemem proprie diptam, et Plantiaraum , extendebatur ab occasu Pleiadum ad aequinoctium Vernum ,
20쪽
per menses quatuor et medium mensem. Ver , ab aequinoctio ad
Pleiadum exortUm VeSpertinUm, uni CUm tantum menSEm aut proxime
comprehendebat. Ε8tas, bipartita in AEstatem proprie dictam a Plei
dum exortu ad Cani3 ortum, et in oriam, Cujus etiam meminit PlutarchUs, maxime omnium tempestatum Calidam et Siccam, a
Cane ad ArctUri exortum; Continebat menses quinque et aliquot dies insuper. AutiamnUS, ab ArctUro ad Pleiadum OCCasum , mensibuSPaulo minus duobus Concludebatur. Porrh talis est tempestatum et astrorum dispositio libris de Moseis ρο uliaribuS, et de Aeribus , aquis et locis. Hiems obiques incipita Pleiadum Occasu et ver terminatur Pleiadum exortu Vespertino et Canis vespere Oritiar post solstitium aestivum , et Arcturus itidem vespere ante aequinoctium aUtumnale ; Unde in antiquitatis horum Iibrorum aestimandae elementiS non potest adesse error nisi PauCorum dierum, cum ortu8 Sirii in Sphoera distet ab ortu Arcturi media horam pra quinque, Seu Paulo Plu8 quam octoginta duobus diebus, atque auctor conclUSerit Ortum UtriuSque Sideri8 inter solstitium et sequinoctium , Spatio trium menSi iam. HiC CSi autem textus Hippocratis Iatine versus, ex editione Halleriami. De Morbis popul ., lib. I, 8eCt. I, initio. vi In Thaso, autUmni tem- ω pore, circa aequinOCtium et Sub Pleiada8, etc. V Inde L. a. 653. a.)is Ibid. , se l. 2 , initio. vi In ThctSo, ante autumniam tempestateS non vi tempesti Vae, etC HUjuSmodi verti durabant ad Pleiada et sub
Ibid. infra. vi Plurimos horum sub Pleiadas et Usque ad hiemem di febres Consequebantur. Ibid. 36. is Ibid. Constit. temporis tertiae initio. si In ThaSo , paulo ante Arc-
ω turum et sub ArCturo aquae multae. . . . CiΓCct aequinocti iam autem
vi et usque ad Pleiadas aUStrinae pluViae Paucae hiemS Aquilonia. . . . vi circa aequinoctium hiemes maximae. Ver aquilonium circare solstitium aestivum aquae Paucae, magna frigora HSqUe ad Canem. ω Post Canem usque ad Arcturum MSt calida .... circa Arcturum