De Iesu Christi anastasi Eiusque in caelum ascensione

11쪽

Dextra stri corpus stellanti cinctus amictu. Qualis mane novo varios induta colores Affulgens oritur roseis aurora quadrigis, Talis, quin imo multo fulgentior, egit Compescens Erebum et cocytia regna triumphum Ille unus, dignus cuncti cui gaudia promant Mortales, nemora et colles campique resultent Laetitia ingonti et passim cita flumina dulci Μollo fluant dulci distillent nectare rupes. Iam tandem vicit, toto et spectabilis Oro Signa per aerios tollens victricia campos, Tartareique hostis spoliis mortisque peremptae 60 Insignis summa coeli dominabitur arce. At simul hunc torvo conspexit lumine Averni Rex magni atque hominum longe infestissimus hostis, Quantos tunc gessit subitos in corde dolor Lividulos torquens oculos atque unguibus ora Prae rabie lacerans proceraque cornua iactans lIndomitas quantum saevas surrexit in iras lNam veluti primo taurus malo saucius ictu Effugit excutiens duro e cervice securim Mugitu horrificans coelum emit ore cruento, Haud secus ingenti perculsus corda dolore Clamorem immensum tollit, quo territa sodes Tartarea ex antris fremitum dedit atra profundis, Contremuere polusque atque ipsa e sedibus imis Tellus late et late mugiit Amphitrito. Protinus,at rauco stridet clangore tubarum Excutiturque gravi iam murmure Regia Ditis. Adsunt ad sonitum calcato limine turbae Undique spirituum excitae, genus omne malorum, Qui tunc horribiles visu et capita alta serentes 80

12쪽

Sanguineamus aesem volvunt et corde furenti

Omnes effundunt lymphati pectoris iras;

Pars se coeruleis serpentibus incingentes Fumiseras quassant ardenti sulphure taedas, Par piceum expirant nigra caligine fumum, Lumborum tenus humana acie, inde chelydri, Effantos alii densatum saucibus ignem Horrendum stendentque ruduntque ac multa minantes Confundunt Orci horrisonis ululatibus antra, Quos inter medios torvus tenet aspera Ρluton Sceptra manu, monstrum immane, ingens, cui male pexa Atque inculta cadit, laedato vellere, barba Μento, quique oculos suffectos sanguino et igni Volvens exsuperat capite et cervicibus altis Non minus ac si stet Calpos aut stellifer Atlas. Hic postquam socium cuncta agmina circumspexit, Raucisonas rabido has rupit de pectore V es, Rupit et ardentes vomuit simul ore favillas Clamans heu me miserum Quis sertur ad aures Rumor, inauditur quinam per inane iunultus iae Ehou Infelix nimium caelestia scandit Templa Deus, Deus aeriis e nubibus actus Molitur claros, devicta morte triumphos Illuc felices animae, quas sedibus umbra Perpetua obtectis scelus exitiale parentis

Iamdudum tenuit, supera ad convexa sequuntur Defunctaeque mali, securae operum atque laborum, Astomum caeli iucunda luce uentur. . .

Ast ego, pro dolor hei satis perculsus iniquis

Quot nam persolvo solo pro crimine poenas lΜe miserum quantis supremi dextra Tonantis Percussit, quantis me cladibus externavit l

13쪽

Dixit et his socios verbis inessus amaris, Quid, lenti, increpuit, cessatis monne videtis Signa triumphati Insem sublata per auras Siccino devincens nobis illuserit hostis Ille caputque pede invicto contriverit Ite, Haud mora, testifera, saevi, miscete ministri, Praelia dura manu bellumque inferre parate,

Arma citi arripite atque in vesana arma ruentes Ire Funereas iactate saces nigrumque Venenum Spargite et excidia, interitus casusquo ruinasque Instruite innumerorius dolos, artesque nocendi. Tartarei comites, num vos cessare pudebit Incoepto segnes validas expromite vires,

Nec vos impediat quin proludatis in arma, Illa quod humano generi sit sanguino Christi Parta salus iterumque reclusum limen Olympi; Vincimur hoc lateor, nec demens longius illa Fata querar nobis inimica si nescia flecti; Α neque humanae gentis prohibere salutem, Ast in bella seros populos armare licebit Atque odiis vorsare domos et tristia ferro

Funera stet certum casus procurrere in omnes,

Omnes moliri fraudes, nil linquere inausum, Quo tandem illa hominum propore decepta ruatque Per vetitumque scelus, per sanda infandaqus praeceps Bla inimica mihi nimiumque invisa propago. Has dum flammato Voces profunderet ore, laterea motis pictisque exercitus alis 140 Advolat aligerum coeli de aedibus, omnes Vincti ibant olea, crines ontemque decori, Ardentique nines et multa luce corusci, Membra quibus roseis gemmis illusus et auro,

14쪽

- 10 Arus opus mirae, circumvelabat amictus; Ρectore stat roseam subnectens mula vestem; Qui quum venerunt omnes ex ordine circum Victoremque Deum caelique serena tenentem S sundunt longeque polum cinxere corona Νon prius auditum terris paeana canentes.

Holo illi certatim inter se signa cruentas Μortis partiri properant gestanda triumpho, Quae prius heu fuerant saevi tormenta doloris. Dira manu hi gestant hirsutas texta coronae Atque hastam, atque uncos procus cuspide, Sparsum Sanguineis maculis clavisque trabalibus alto Traiectum tollunt alii venerabile signum Armaque et ardentes taedas clypeosque tubasque, Quidquid et in Dominum furor impius iraque praeceps Armavit luctusque t acerbi lanoris illi i60 Causa fuit, nunc acta sui decora alta triumphi. Ille autem nitida perfusus luce fluentem Caesariem nimboque latus succinctus utrumque Aethereum per iter rapidis velocior Euris Invehitur curru subeunt hunc sponte trahuntque Quadriiugum quatuor sorma praestante iugales, Quos olim vates Choba vaga flumina propter Stans vidit dio persusus lumine mentem Ezechiel. Valido subnixus eburae collo Fert iuga praegrediens formosus taurus et hirtis Crinibus impavidus Leo. o iam huic bella minaeque Sunt cordi, nec iam remit horridus ore cruento, Grata sed in placido ridet erimentia vultu. Tertia consequitur laterique adiungitur illi

Mituum regina potens super ardua caeli Tondere iter volucresque fuga praeverter Ventos.

15쪽

- 11 Additur extremus come his sociatque laborem Humana iuvenis acie pulcherrimus Ore Qui tergo applausis simul aethera verberat alis. Μulta triumphalem sequitur gens agmine currum IMQuot suerunt olim primaque ab origine mundi Casto vixerunt iusti rectique tenaces, viribus integris omnes et lumina gentis Ρrima suae, clari belloque et sortibus ausis, Μagnanimi heroes. os hos matresque virique Atque alii numero innumero, quos ordine princeps Anteit humanae gentis, dein criminis Heva Et thalami consors mediis in millibus illum Cernere erat regem vasta qui mole gigantem Stravit humi sortemque ducem qui sistere cursu Vol potuit rutilum deflexo tramite solem. Sanctorum hinc patrum, illinc vatum longa piorum Agmina, carceribus ractis quos victor ab umbris Eripuit oecis, animae, quarum ossa sepulcris Exesora rediviva atris, post terga sequuntur. Confestim fidium sonitum celeresque choreas Caelestes pueri instaurant plauduntque canentes. Pars pendent speculis, alii bipatentibus adsunt Ρortis, ante viam sternentes floribus, altis Ρostibus expectantque Deum et clamore salutant 200 Laeto, qui postquam auratam est ingressus in aulam Caelicolis clare si fulgentem se obtulit, omnes Attoniti assurgunt venionti et poplito flexo Et geminis Irontem pennis atque ore tegentes Inque pedum signis libantes oscula adorant. Tunc sonuit blando cantu permulsus Olympus Tunc caeli insueta sulserunt moenia luce, Tunc coelestis Amor, ater et supremus Vantem

16쪽

- 12 Complexi in soli meritaquo in sod locarunt,

Cuncta ubi onsorti moderatur numine, dextras Admotus Patris, sceptro subnixus eodem. O decus egregium, O nulli virtute secunde, Maxime victorum, nostri spes una Salusque,

Tam clarum vicio egisti qui Dite triumphum, Hos ego promeritos hodio tibi grator honores, Vincentemque. Ρatrisque tui trans aethera cursu Sideream sedem et caelestia templa petentem, Illa tuis dudum enosactis debita regna, Illa tui insignis memorans ego gesta triumphi Et bona quo suerunt nobis hinc parta, camoenis Immi prosequor sacris laetanti voce Subactis Vindice Te, nostris et duro carcere clausis Hostibus et stygiis pulsis iam audibus, omnes Solvimur et primi reparantes damna parentis, Quo fuimus longum domibus caelestibus acti, omni deiecti iam spe devotaque poenae

Corpora, mancipia, heu miserum atque obnoxia culpae, Nunc tua progenies iterumque tuoque redempti Sanguine, servitium hoc procul a cervicibus usque Depulimus caelumque amissaque iura potimur. Iam tuo ab ems renovata est sanguine tellus, Quo scelere heu suerat iam pridem imbuta nefando Inductique novi mores praeceptaque Veri, Queis homines recto iam e tramite deflectentes

Ire iam rursus Scirent, quae sola beatos Securosque metus praestat, sola inserit astris.

igitur quis Te omnigonis virtutibus auctum Laudibus efferre aut dignas tibi reddere grates Quis poterit nostrum meritis pro talibus Unum Restat adhuc, humili quo te te mente precamur, 240

17쪽

- 13 Speramusque tua dextraque o numius steti Iri concessum nobis, nempe ut bene vitam Ρost actam in terris puros caeloque recepi Des e nos tandem regali in aede tenentem Sceptra manu et totum complentem numine caelum Visere et aethereo fruituros munere sortis Te coram assuri, Te toto pectore apisci, Et dia incensos penitus praecordia flamma Ducere sidereis aetemum sedibus aevum. 24s

18쪽

m asprobatione Auctoritatis Ecclesiasticas.