De raro morbo quo sublatus est comes Nicolaus Bielkius, senator urbis. Antonius Blasius

11쪽

sicuti quod vocanto Romani praedicta illa fusca,in gangraenosia macula tribus diebus . Quartam denique inter is quintam diem eschara sponte delapia cavitas, sive ulcus sinuosum patuit, ex quo praeter Urinam , etiam alvinae seces prodibant, Wintra quod manifestissimae in oculos incurrebant Viae, qua Pu tris sanies, tum a superiori intestini, parte, tum a vesica sibi effoderat in cujus cavitatis anum τ' uti in

communem Cloacam in urina, calvi excrementa sese exonerabant

His incommodis quibus nulla remediorum efficacia potuit Oh- sisti, vehementer aegrotans nobilissimus Vir, ciborumque fastidio labo. rans tres,in viginti dies transegit, quibus ita laxatum habuit ventrem, ut singulis diebus septies , ctiesve copiosa intestinorum excrementa putri saniel admixta , cadaverosiumque fetorem emittentia

12쪽

dejiceret eodemque tempore cruciatus acerbitis mos anum intra, vesicam sustineret, quos ipse Egro. tus ad lumbos usque pertinere a sic-Verabat. Cumque animadverteret pauxillum fieri leviorem morbum inedia, summa deinceps dimultate cibo , potioneque usius est, quapropter macie,in febri confectus firmo animo, ac constanti, ut Christianum Virum decet e vita migravit. Io jug cadavere nihil superes te visum est praeter ossa arida cute vestita , quae mata I se Coin diata non secus sonitum reddebant , ac si vitrea fuissent, atque a nativa sua sede dejecta Morbi peculiaris, ac genuina Sedes , quae latitabat ioventris avitate, detegi post mortem non potuit, propterea quod ipsevctuerat suum dissecari cadaver ceterum morbus, quo interiit, non multum illi fuit ab si initis, qui vitam ademit Tito Pomponio Attico, Ut legere est in ejus vita apud Corn. ep.