Assertiones de vero Dei cultu propositæ in disputationem a Nicolao Hemmingio, anno 1562. mense Februario.

6쪽

lutio

NES DE UERO

DEI CULTU PRO-

positaem disputationem

Excudebant Haeredes Christophori

7쪽

L 1gelij quae est poenitentiae,

remissionis peccatorum in nomine

Christi conuersi,&spiritualiter renati, Deo spiritualem quendam cui tum debent , quem soli credentes cintelligunt, praestare possunt. Philosophi quidem omnibus aetatibus se torserunt, in tradenda humius cultus ratione: quidam ex illis, ut Socrates, Plato,Xenopho c. multas praeclaras gnomas reliquerunt sed nullus eorum scientiam colendi Deum veram monstrauit. Nam et ii principia quaeda huius cultus,naturae lumine viderunt Philosophi tamen, priusquam ad rem deuentum est, in horribiles demersi tenebras, kse: suae doctrina sectatores misere deceperunt: cavero Deo aberrantes creaturam. darmonia coluerunt, sicuti cum his ria mundi Paulus Apostolus testatur. Veruna

8쪽

Verum de tenebris istis sua Ec

clesiam educit Dominus, praetensa verbisui lucerna, sicuti sanctus ille Rex David testatur, cum inquit: Lucerna pedibus meis verbum tuu ,&lumen semitis mei S. Huius lucernae splendore, quae ad substantiam huius diuini cultus pertinent, inquirere operae precium est, ne vel cum Philosophis umbras inanes sectemur , vel de uno errore in alium cum Monachis, spreta lucerna coelesti feramur. Sunt aut equatuor, quibus probe ex verbo Dei perceptis, solida cultus Dei scientia haberi potest. I Ggula, ad quam tanquam ad ii diu lapidem exigendus est cultus Dei. 2. fundamentu. 3 definitio seu ratio. cultus Dei in suas quasdam formas sectio. Regula cultus Dei generalis est hec: Nullus cultus Deo acceptus est, nisi quem ipse Deus proprio suo verbo ordinat ac homini commendat.

9쪽

Hinc regula vox Dei apud Isaiam,& Donamus in Evangelio con-xirmat, cum inquit Frultra colunt in docentes doctrinas , mandata homininD I: Paulus clare damnat omnes εθὶ λο)ντὶ Ιης hoc est, cultus, quos b, a me bona, ut dicunt, intentione excogitant. Huc accedit quod Paulus diserte pronunciat imis

possibile esse placere Deo sine fide. Et rursus quicquid non et ex fide

peccatum est.

Hanc ergo regulam teneant ij, ωquiduis potius patiantur, quam utinant eam sibi ulla Diabolorum, aut his minum tyrannide hypocrisi& sopistic eripi. Nam ea amisia, omnis superstitionis est idololatriae ianua est aperta, regnum Christi

us huius regule est multiplex. Primum enim ea liabilitur auto ita slagi lar oris Deia Nam ut in re publica, ubi liberum est cuilibet condere leges

10쪽

uleges pro suo arbitrio, autoritatem supremi domini vilescere necesse est:ita etiam in Ecclesia, Dei autoritas conteinnitur, quando ali alios cultus Ecclesiae ob: udunt. Quareὶ cum hanc autoritatem sibi soli ven dicat Dominus in primo praecept , caueat pulvis S cinis, ne sibi bono rem diuinae maiestatis, urpet. Dem de Uaec regi liliberat nos ab errore Ethnico , Pharici Papillico, ne cum illi rice modi luperstitiones Ehooena κείας cu

Praeterea nos animatharc regula in ad audacter contemnendas, d e- standas omnes Paparum ac Monachorum regulas ac leges , qua VO-lunt Ecclesiae obtrudere, cum ii

nitis pene cultus generibus, de . bus vox Dei nullum plane verbum

habet. Quare, tu speciosa sinit in manae leges de cultibus, quos glaora verbum Dei, securea ijs omni