장음표시 사용
81쪽
IN O CONTRA VER ORAT. torus popultis Romanus Principio tres fuerui, Tatienosis una a Tatio rege, Ramnensis altera a Romulo, Luscere altera Lucumone, siue Lucretines, Deci luco quem licum AJlam uocauerat Romκlus post de notiminibus Sabinarum plures fuere, quibus deprecatricidibus parentum bellum maritorum i initii est, adpo α tremum NX factae . Obtinuerunt autem normen aut a trib:ito dando, aut quia primo tres fuerunt, unde etiam Tribuni dicti. Religionem. Quia iurati testes dicebant Latum ijs. Lat::miae ca; cer raclisis Latomiae autem Siculorum lingua id est laupicidinae dic tur, loca caesis lapidibxue execta. 79. De loco superiore. 3 De Rostris, quippe qui Aediutissum fictra in numero e uobis complures fuerunt. J Alia enim sortitione nune sedent alia indi:ιinatione constituendi accusatoris κit. Inimicitias iustas J Ad aliud argumentum uictoriam suam in αterpretatus simpliciter fatetur quod in diuinatione plignauerat, non idoneam fuisse causam accusandi
Verris Caecilio comentitiam simultatem . an iustas iniumicitius non magnas dicit 'ut e contrario Virgilius,
iniusto sub fasce uiam dum carpit. Cum id postularet Bene addidit, quia in Diuiα natione huiusce rei menti facta non erat. Vim in inquirendo tantam habui. Dicit plura crimina in 'Mniri potuisse, quam inueta sunt, si uellet Tullius noad legem repetundarum inquisitionem facere sed ad
iuersa, quae comistrat Verres . nam certe quan trim
abstulerit ex Sicilia Verres, nonaliantum flagitij como iiii
82쪽
miserit, dicere accusatorem catis compellit. Nequis de mea fide. Et Verris pecuniosi rapinis inuidiosum re apud iudices plurimum ualet Et non sine causa de eorum constantia Cicero dabitare uideatitκ ualet ad suspicionem magnopere , immo opiαnionem, uel potius fidem redempti Hortensi, sa καtorum Verris ad defensionem eius quo se quodlis es spicione hominum non excepit Tullius. Sciebam , in rei ciendis iudicibus. Multi, inquit, ita subtiles saeuΥunt praeuaricatores, ut in tota. Aione fideles adfores esse viderentur: qui tamen non effugerunt susspiciones hominum, cuin reiiciendis iκdicibus Mersarent ar reῆα
ciens enim malos, et retinens bonos, Merus accusator intelligitur qui uero contra facit sit impedimento caeteris, astu tegat, de hoc intelligitur quod praeuaricator existat. Et est bona occasio cum causa laudantis iudices oratoris. Post hunc statum re . quo nunc utimur. JQui est per annos, ex quo γlla uicit ex quo iudicat senatus. Quam iste laudem. Vitat argumentis m,qκod ipse in libris rhetoricorum reprehendit, com*mline appellauit. At cum P. Galbam iudicem reuiecisset. Bonum M. Lucretium retinuit. Maclum scilicet sed tamen scire uos conuenit, blinc Lucreαtilim a Cicerone esse reiectum neque enim praesentem
iudicem uituperare fas fuit. Rit c passus esset. Ac per hoc reiecisset ipse. Contra honorem meum nihil posse debere ' mia non sum Aedili tute deleue ius. Deinde reliquis diibtis. J Apparet, multis dierbas prima actione accusata productos testibus Verae.
83쪽
Non enim spolia C. Verris. J V qκadruplator qsti de condemnati bonis ipse aliquid sumam . Sed
existimationem. Vt bonus ciuis ex sitimarer. Cum
cause cui rei contrarium est, sine cause . Reip. consulare subaudiendu est ad omnia , meum fuit.
Abstulerit J Pro suo sustulerit, pes usum sit bibabuerit, crediderat. 8o Quato periculo uenturi simus ud eos iudices. J Vult intelligi metuenda esse senatui ne equites Romani tuae dicent; quos non solis pro integris, sed etiam procini α cis nobilitatis uult populus Romanus iudices esse A'portu subito adiudicium retraxisset Hoc comminiscitur Cicero, ut credamus uerum fuisse secunda actionem Ἀκue secundum uerum gestorum fidem non dicta , sed scripta est. Non sim causa corruptis iudicibus Lilicet. Nunc ne nouo cinerimoniae generare latia Ciceronis haec fuit, utendo testibus, ut nihil reliqκ esset Hortensio, nisi ut eos interrog repossetάicedi autem facultatem nullam ei dedit, n Ail ipse dicendo etenim metuebat, ne, si loca dicendi inuenisset Hortensius,breuitatem temporis longa oratione con sumeret; ut secunda aelio ad alios iudices, qlii corrumpi possent, alium cI Praetorem post Cul uan perueniret, consulibus futuri se Metello, fautoribus Verris. haec ita sunt, κemadmodum dicimus. sed Cicero se proponit querelam Hortensii, ut iniusta ridicκαια esse uideatur et nunc ne nouo querimo αgenerentis Osit Hortensi , moremi digeram
84쪽
Hic tu fortasse eris diligens. J Apostrophe ad j sum Hortensium qua ostendit, non posse se cogi uti
oratione perpetua, omnibus horis suis si nolit uti. e mire horis dixit,cum dies sint plurimi ut ostendat nimiam diligentium. eas hora dicentis diectione esse complendas. ueteres praeterea horas generaliter dicent
Quod mihi lex mea causa dedit De commodo proprio licet unicuique detrahere, praesertim clim inde aduersario nihil possit esse incommodi. Ea re quiudem quaestionem propositam infirmaret, causam propositionis affinxit, quaesibi solutione propositi, μή uolebat, afferret. Adimo enim comperendinatum. Jcomperendinatum pro comperendinatione posuit. est sensus aufer uobis molestiam bis dicedi. sed quid idice, utile esse bis dicere mihi et denego hac utiulitatem : in qua re cur me accuses, no habes aut enim comperendinatio propter me magis quam propter te, est instituta aut non magis propter te, qκam propter me si enim numerum dicendi consideres, exaeqκ res
est: si ordinem, ego sum prior ultimus nam simul accusator dixerit, restondet prima aditone defensor et rursum comperendinato iudici dicit prior defensor, defensionem tanquam duplicem in medio positam obruit ultimus accusator Glaticia primus tulit. Ante legem Glauciam de comperendinatione,aut aratim sententia dicebatur, si absoluendus esset reus aut, Amplius, pronunciabatur, si uideretur esse damnan dus, cum dixissent iudices Non liquet,hoc est, obscuraca; se est itaqκ eapari interposita dilatione dicebat,
85쪽
natio uero utriusque partis recitatio est. Ali sic ad nos tanti comperendinatio est secunda actio item compere αdinatio est ab utrisqκ limeatoribus inuicem lsibi denuuciatio in perendinlim diem . nanque cum in rem aliae quam agerent litigatores,o poena se sacramenti peterent, poscebant iudicem an dabatur post trigesimum diem . quo dato, deinde inter se in perendinum diem tit ad iudicium uenirent, de nunciabant quo uesset Mentum, antequam causa ageretur, quasi per indicem rem exponebant quod V sum dicebatur cause coiecilio, quasi causae suae in breae coacti . Alij sic inter compeαri,dinationem di ampliationem hoc interest, quod coα perendinatio ex una tantum re dabatur, cum causam iudex no intelligeret omnino si uidebatκ iudiciustis bona caκsa, absoluebant reum si mala,non statim damnabant, sed hac excusatione parcebant nam cum condemnandi nota esset Clitera, absoluendi Α, ampliadi signum a dabant, κο significabant non liqwerezunde ampliatio nasiebatur . Iredicari. J Dici sena tentia absolutionis hoc signiscat id, quod sequit: r cito absolui. Iudicari. Tarde condemnari. JAmpliari. Aciliam legem. Acilio Glabrionis, prα tris huiusce Praetoris de quo etiam supra dixit. quae lax neqκ comperendinationem , neque ampliationem habet. Mittam in consilium. Id est, perorabes nimittere iudices in copilium est dimittere iudices adsententiam dicendam, ubi, allegatis omnibus argumetis, orator dixerit , Dixi. 8 1
86쪽
scilicet. Sestertium qzadringenties In Diuinatiotine, millies, dixit. ed cur ita uariauerit fidem summae, iam in Sperioribus diximus. Nomina sua exegisse. Tituli debitorum nomina dicatur, irae ertim in s deubitis, in quibus hominum nomina scripta sunt, quis specuniae mutuae datae s ni clii rei contrarin est, mutκas accepisse ergo no rini, debita te debitores. Haec eadem se audisse dicerent. Apud antiquos et de auditione testimonium dicebatar. Vt in testibus interrogandis. J Tenere debem: s, lauterrogationes testiud accusatoris, sed ensoris esse, e eius, qκi prodAcit, eius, contra Nem produclinutur. Sed etiam populus R. Qui circκmsubsedia coronam fecit. Interposuistis accusatorem Qui iste sit accusator, uel quem acclibet in priore libro iam
notauimus. quod autem dicit, menses mihi tres cimeriespuissetis, hoc dicit C et X dies inquirendi in Sicilia postulaui consequens erat, ut, etia si quinquagesimo die redissem, ut redij, statim accusare quod ne possem facere, interposuistis accusatorem quendam eiusdem ex Achaia rei, ' sibi C et VIII peteret ita factu est, ut, quamuis ego festinato redi spem .i re adhuc prosci
sceretur non potuerim tamen agere, donec coplerentin illo absente C VIII dies sic enim erat a Praetore legibus ordinatum, ut G intra centum d odit dies ille
iηquisitor Achaicus aduenisset , priore loco ageret ita factum est, ut prope tres menses sine ludorum impediumento ad agendum appositos si ne causa Tullius amisierit aduersariorum dolo centu met octo dies plus,
87쪽
quam menses sint . ' Vt cum horis nostris. XX Dbus cilicet. bienim dabatur ad accusandum legitimi, totidemq; defensoria re Pndenda. Ne, quem nemo prima adtione defendere resus esset. Testes ab κ' eq: facti dari solent itaque ab accusatoredant: ι. r. non facti non datur testes ergo nihil prosunt a parte defet poris quid ergo facit pro defensore Lora et: obcilicet, cuius potestatem Hortensius non habuit tacente accusatore non ergo defendere Verrem non auesus est, sed, qais no poterat Et uolibat, in tota praeteret
misit orto situs Si, quam diemqκ istum eripiendii
redemerunt Fingit Tullius peruen si se ad pactio αnem eoru qμ in se si sceperant procurationem corruerpendorlim iudicam liberandi Verris psos ita in cauendo scripsi je dicit, pro eo se promittere corruptura ros esse iudici .:m, si post Cal. Ian. de Verre iudicarent. In ea diem ego. Is lem stultus,vnquit. si,qua diemissi in promittendo elegerant, ego in acclisando non refugissem , praesertim Ain possem ess gere, si imprum dens no essem. N:snc mihi teporis eius, quod mihi ad dicendum datur. Ali fecerut hoc dies XX, alij pauciores, ali plures. At ex isto, qκem sui simillimum produxit. J Reprehendunt homines stultissimi Tu Lliu quod insilio Verris innoxium dat aetatem,igno: rantes illum accusatoria arte providere, ne in epilogis productus ab Hortensio conciliet misericordiam iudicupatri Lenonum,aleatorum, perductorum. J Lenones sunt scortoris, perductores etiam inuitarum perso αnara C in quibus stupra exercita legibus uindicantur.
88쪽
uaestor Cn. Papirio Consuli fuisti J Vn ηο mi ne Cn. Papiri Carbonis, tempus cri ni significies Mit,o crimen legitur tamen 'onpule . Obtigit tibi consularis 4 Prouincia, subauditur. Dissensito ciuium . t Leviter dixit bellum ciuile grauisimisSγllae cum Marianis. Quid sientire debueris. J Cum quibus facere. Ac sorte. Potuisti enim, Iebli isti, si nolles, ruepudiare illam sortem, aut susceptam tueri. Pecunia attributa dissae in stipendium militum de aerario atribunis crurijs adnumerari Quaestori silet ergo Verri adnumerari intell/gitrer Voluntatis albensioni,q; eo ixum. J γllanorum scilicet . Compilarit Pilos pervellerit sc frauda Aerit furto, ut ne pilos quid in corpore stioliatis reliquerit. Ad nobilitatem GHoc est ad suos totam hoc per ironiam dicitur. Acecepi,inquit. I Referri ad aerarium ratio solet pecunia publicae L Maestoribus Verres igitur retti lit. Fed Tulilius hoc reprehendit, primo falsam hanc breuem rela tionem esse, deinde idcirco accepta, quia proditor carrbonis fauorem sibi apud γllam comparauerat nam paucis uerbis, quid acceperat, quid reliqκ erat, dixit. Dedistipendio frumento Catis. Haec omnia nomina sunt erogationum quibus, aut stipendium mirlitibus dedisse se, dicit Verres,aut frumentum coemisein annonam exercitus , aut Legatis, Proquaestori
in sumptum dedisse eis enim alimenta de public dar
89쪽
IN III. CONTRA VER. ORAT . r. teres enim omnem magistratum , cui pareret exerc&tus, Praetorem appellauerunt unde praetorrum taubernZcul: eius dicit κr, in castris porta praetoria, in Odie quoqκ prae edius praetorio. Pro Qt e locre.' Id est, pro officio quaestorio. significat aut Q meustoris annonas sibi imputat pecunias publica datas Verres . accepi, inqκit, uicies ducenta triginta quinque misia, quadringentos decem, septem n limos. Reu liqui Arimini sexcenta millia. Haec summa cum ratione cosentit. Hoc modo aut tumoris, aut ego. Ambo enim Crufa lores fuerant. Qus ne falso qui αdem potuit J Non enim uerisimile est, tantae pecuniae rationem duobus uersiculis confici potuisse. Oppid sibi elegit Ariminum . ' Hoc oppidum Albinouanus S; ita prodiderat, dux ipse Marianus. Recita denuo. P. Lentulo, L. Triario Otub toribus ' Hoc est caput
lectionis relaturum a Verre rationum ad aerariam oditius Quaesturae eius. Non ut bonos dignitas. Pro nobilitatae pugnate 3ssu cotra Marianos. hac enim
de causa se transfugisse aiebat Verres, ut dignitas sdus nobilitati restitueretur. Idem fecisses, quod anαno post M. Piso. Exemplo urget Verrem astis lenodat, qκi facere pol isset, nisi furtum pararet.
Beneuenti esse iussit. J Beneuentani pleriqκe γ&lani erant. Non modo non existit. mergit, exucriti ν, exurgit. Malleolo occiso. Oratorie pro mortuo occisim dixit inlae in istum realibant crium in a.d pertius hoc postea dicturus est :ι ius etes enim acci sitor Dolabella uolens indice Verre uti conu
90쪽
AS CONIVS PED. tra Dolabellum , librum criminum comm Anium Veruris iolabellae Verri ostendit, o promisit haec se cri mina non obuesturum si bi Verres o causam omne Dolabellae proderet O testimonium aduersus eum diesceret. ci tare Verres Dolabellam, cui Legatκs, e pro Quaestore fuerat, oppugnare copuibus p. inimicos auetem accusatoresq; Dolabellae, Caesare=ndicit nam Scazurus Dolabellam alium accusauit nec damnare potuit.
Miser cum Ubet. Miserum pro innocente x Pius ponit sic Aibi: Et erunt,qui ita, si hoc feceri non improbum sed miserum me non dii emisimum Cones sulem sed crudelismum γrannu existimari velint. F communicesamitate. Panis temporibus scilicet : ne diceret de γ a clausit, ut diceret, γοά
to, circi dxcto, ac praetermisso aliὰ decepto significat Posteaquam Cn. Lolabebae. αἰανε αλαωn de Dolabella. nam supra de eius damnatione dicebat.
Est alius mihi locus. Designis scilicet an peculartus si hinc euaserit Verres Z Aestimatu . J Impositorretio exadium, secundum legem repetundarum. 8S. Ita magni fluctus e ciebantur. J Extra fine litoris exibant . . Temporibus exactis. J ensibus exactis. Sacra putat: r. Sacra mari colitur medio elegeαrunt potilis sacra dicere, quam, id quod inconsuetudiune est, sacrata. Vt ne Persae quidem, cum Dario Xerxeq; duce. Diis hominibusq;. Quia non sola hos e crant,utrcte barbari, uerum etiam more gentis