Petri Papei Samarites Comoedia de Samaritano euangelico. Additum est carmen bucolicum per D. Eras. Roterodamum

발행: 1540년

분량: 218페이지

출처: archive.org

분류: 시와 노래

201쪽

Atas RYI EvFRENI. OILI DI 'Mant, commissa quom tutela viarura Et quos oceani corrula lympha vehit.

Sub pedibus, sisne pede radure, lutosin

sim itιter. Violas terra benignast L. i d Tro spinis, saxisque, tibi sint crebra rosita. Astri nec agentes tardes arena pedM.

Cum rate ficabis pelagus, ctu que marinos, Neptunus Dueat, Cymothoeque simul, Ne diram incurras Scyllam, seu ve Charybdin,

Sed medim filix inter utramque volta. - ν irent optatae aurae, Ventique secundi, ma at vasti molliter unda maris. Hoc tibi non culta cecini rude carmen auena.

Non artem, in mentem res ce, quasi, bonam. Sitque tibi firmi non fictum pignus amoris, Uri multos annos inter utrumque fit, Et quem confido per saecula longa sturum , Dum nos disiungamta spicula dira necis. Iam h vale, es nostri memor usque manere memento, Maxima pars nostri, dimidiumque animi.

202쪽

prudenti I ac Doctiss. viro . D. IOANNI CORNELAEO

GEssELIO, Scholae Ametasurtians Reetori & in Gmnasio ibidem Historiarum Professori publico; praeceptori olim meo.

G xt Exi, indocta moderator iuuentae, tibi mes, quod nulla tua, peruenit ad aures Littera discipuli manibus conscripta' quid' an me oblitum esse tui Doctor venerande putasti' Absit; ct a nos o procul hoc sit pectore crimen Sed, quoniam haud licuit praesente, cernere vultus, Docta scripta mam pepererunt gaudia mentie V ima qua nec longa Deat remouere istina Me 'nos haec dum scripta manent, O signa moris. At sibi praestamus qua nos, hac tu quoque nobiso Nec dubito, una tibi quin mens, eademque voluntauosncti seruare velis venerabile amoris, Convictus longo peperit quod tempore, laedus isti iacto Jrmata virum cum sicerit aetas Gratia readetur vobis quoque tempore plena;

Et mantiquum renouatantpectora amorem Interea haec placido cape barbara carmina vultu;

Namque haud Grynaeus mihi dinat Apollo; illa riser amor paruo conseribere tempore iussi.

203쪽

Ninita quae a vi fuit valuis cudem Lugdum Bata Pijs Manibus

Ingeniosissimi ornatissimique

Iuuenis, S 1 MONIs BAR LANDI, Goesani, Iuris Studiosi.

vio euis, Libitina, inuitum scribere carmen, Aut planctu,Iimenem dum truculenta rapis' Sed qualem Iuvenem l Muta caritate Poetam: Hester erat,e Vatem Acite Pierides. ω matre, qua tellus distendit brachia, famam Spargite. Sint cunctis nomina nota locis. Bariandum resinent fluae, situ que visentes.

Bariandum monita, maenia cuncta cara L.

Bariandum moestaequestra, moenaeque voluctu Ingeminent, O qua monstra alit Oceanus. At tu, Leida, comas resilam, accede sepulchrum; Et madeant lachrymis pallida membra tiys. Occidit, ecce, tua Iuuenis Bariandus arena,

Gloria Mattiaci, spesque, decusque sili. id restia clam genusὶ aut quid stemmata magna' Aut quid opes, qua cum corpore depereunt 'Sunt aliena magis bona, quam sint notura. Quid ergo' Diuitis Ingenij disere dona iuuat ;Egregios mores, ct candida pectora amici;

204쪽

II4 SYLva Et sancta ornatum Relligione. animum . Sed qui queror, complens mugitibus aut δ' Occubuit celeri funere noster Amor uem celeri fato raptu orente iuuenta Incassumflemus. Stat sua cuique dies.suod restat: leuis incumbat tibi terra perempto ; VFloribus ct tellus vestra sepulchra tegati. Hac, Bariande, tibi. Saeuo quae dira latroni precer' Exagites moesta virum Nernςsis, sui docto immersit truculenter corpore'rum Balbarus, Hyrcana Tygride natus homo.

Elegia resfurtum mi se, ad doctissmum acutis imumque Philosephum D. EGBERΤvM STAVERDENUM, Logices Professorem.

ibunt' Anne et os quis vetat i re leuci ZIre lices pro me. Campos penetrate patenten&ueplacer lympha currere, Rhene, tua. 'Si licet, anne lubet vili celebra e lacerna

Gaudia' sic sello ntim deces ire die' Musa incompta restaressis: Conuiuia lauta 'sorti populus dictus Amore 'cit.

I cne putas laceram ιxcipiet, silioque localis 'Ne speres. non te pocula plena manen L.

Sed lata go' non plena manent te pocular nunquid Mentior

205쪽

Perluit irriguo nec moenia Amulius ame' csiccam extinguas flumine, crede, sitim Inuenies illic genio maiore Poetas,snam qui te vili cogit abire. toga. et de tamen. Parvos calice spinaque mensis, Si non sis nimium barbara, 'te dabutata. Si maiora tibi contingant nomine noctro, mutui ue tenta conficiata locum GDulcia verba restri mentesque hilarantia tristeri, Namque inter calices gaudia fila decemnia Gaudia siti decent, risiis, tremulique cachinni. Non habet hic luctus, trima verba. locum . Ite procul Curij; procul hinc, procul ite Catones: Hic lepor ct Charites, tusea beata, iuuarati. on maculare decet tristi per amoena dolore

Gaudia; sed carmen Ullere dulce lyra.

Dulce melos recreat doctorum corda virorum Dulce melos iuuenum p tora lata facit. Ad quid de dulci mihi mentis camine, cuius Carmina vel semno languidiora suumL 'Nm ego in Ascraeis habitam vallibus unquam ; Nec didici numeros, custe Tibulle, tuos. . e stamen hoc, quodcunque, precor iam accipe mente. Vt non sit donum, pignus amoris erit. Pignus amoris erit prognatum mente benigna,

Et quodliatarum, nos meminisse tui. Et meminisse decet, quorum 'ere labores Vt non fine Iuuenum barbara corda nimis. J H a Ergo

206쪽

Littera, carminibus non bene compta suis, Accipe, Leidensi tibi missi in ex urbe, Poema, Egberte, Amsfurti, Castalidumque decus: Sique placet, forti nugas complectere Amore. In ire iuberi non vato; namque licet. Sed quoquesaepe silent ad nos qua missa placere, Si modo, qui scripsit, gratus amicus erae . Credimus esse aliquid: Cacos Amor essest, atque Obuelat tenebris lumina ἡ Erasiis. At quate tenebrae allant, Aganippidos unda uem nimium puro summes e riginti' tamen EufrenI miti cape pestore trica Ignoscens; vessit culpa, Galene, tua.

Elegia, Rupesiam in Galliam transmissa,

Doriti Proboque Imrem

amico meo non vulgari. HAEc de Cattigenis veniens te misse salutae, Littera, Pierij gloria, Iane, chori. μώ rte, a quo ferit tranmissa, requiris:

Non optu indicio est. Frons dabis i ta tibi. Illa tibi laetae mentis dis nomina fetusta; , Deducta antiquis nomina de Proauis;

Sed sine Ncbilitate. Guid hac' quid caetera pro di,

Qua vulgus tollit laudibin existis 'Derrita nil sint tabulae nil cera, figuris ornat

207쪽

Ingenium in laudes vertere ct omne Dei. b.

Muius ast huiusne Numine d Dahit error, Et irahit, heus miseras in sua fata homines. Si ramen est ri quid, laudem merui seperennemque a permultis post Aa fata legis Christe 're, O tantum dones mihi Numine sum, Ut fam nostrae gloria prima domus.

Parva peto. arui tantum sim nominis authorioseque emant pueri, mequη legant Iuvenes. Nomina non doctos inter peto maxima vates: humiles inter veruficator agam.

Non ego βιm, Lauro facilis quem donet Apolla,

Dulcia vel cuius cammina as Orestiamta: Nec tamen erubui doctas transmittereia aures inmina, quae vomitum sint paritura tibi. Interea nostrisemper memom esse memento

Iane, o Rupellae lausique decusque tua. Litterulis veniat paucis constriptis tabella, In firmum nos irae pignis Amicitiae. Sic gratum, atque sus actu. Nunc, siue finem capit, hoc opto secula longa, vale. Raptim, ex Muiso nos fro, Lugduno Bat uorum; Anno Iubilaeo CIO. Iv. c. qui quoniam vobis) utinam & nobis iu- siti. v. Non. Quintil.

208쪽

III SYLVA

ogenis imo ct maximae Dei

Aucius TINO STAL PER vanden ele, Hagiensi, Iuris Studiosissimo.

vid, stalperde, tua non infima gloria gentis, Laus magna Astraeae, Pieridumque decus, Carmina ab Eusten I poscis desumpta phare tra' . Tempore quae longo iam vacuata fit.

Sed quia amicitiae non tenuia Vincula metunita . borumque animos mutuus ardor agit,9 Non potui tanto non scribere carmen amico, ι.

Atque, leuci quamuis, mittere quisquilias. Sed cur quisquilias, ct cur non carmina dico' Nam,scio, tu coeli odera ad alta μοι,2 Dicemus versus; quakι' Vah, pudet, igis

Tam rudibus, docta limina adire domus. Si tamen inrificias, veniant qua mente;merentuπEt veniam, O vena carmina nata tua.

Vae possum, O qua tu poscis, ego mitto. uid ergo Restat' Quod debeου silue, Pocta, tuo.

Solue, Poeta, tuo Phoebaeum munus amico. dictoque tibi gaudia sino animo; Gaudia, quae pote ut vestrae praebere Camoena . , Ergo, age, iam veniat missa tabella mibi. AVGv,

209쪽

Acci γε, Castalii μίαν celeberrime fontis, ' lsi petis, imparibus condym verba modis.

Nec quia Pegaseo non simi madefactis 6quore ualis in excultis vatibus esse sese 9

RHyce; Sed tenuis venae non immemor, hac tu, Quid tenuisρscat vena, queatue, HE. Q. Et facies certe meque enim dubit e necesse UUM, quacunque leges, duc π Amore letas. . Et lege, materiam cupido quod abunde miniserat,

Ingenii Dudet, magne Poeta, tui. Nec, quia camando nimium sum parem in illi, Namsism, iudicium sternito, quo, meumς Sed memor, ut memor es, feri bene quodsit Amore, Sic quoque sis memor hoc consuluisse boni. Ingenu si quis ergo mereatur ob artes, Ingeniis palmam iure tulisse damm: lias ea d. m. palmam nam ferre mereris, Artibus ingenij seia , amice, tui.

AEquo namque tua, trutina cum pendero dotes, Et video quam si culo Minerva tibi: Pro Superil cunctas Dear que scarmina cur Attoniti quanto membra stuporepavent. Nam verum tfatear vere tibi vera fatebor Nemo quam certe me tua Musii iuuet.

210쪽

Nee mirum quid enim miri non mira ministrent Cum parsis tanto, quantus es ipse, iro.

At eum Relligio tua, eum Pietasque, Fidesque, mul bona praesenti tempore rar subit:

Mentis inops, amens animi, vix credere totas

Virtutes isquam vatibus esse queo. Et tamen hae cum sint, mam Funt; quis nom mellat' Iure sacri vatis tu tibi nomen habes. Hac igitur Superi cum tot cum mno dedere Dona tibi, nulta deperitura H Salveto δ Vates, magnorum maxime ritum, Et quem tu Titulum iure mereris, habe;

Maximuι ingenio, nusi, Pietate secundu o fidei, is vera Relligionis amans. Ingenio famam, coelum Pietate meretor: Hae precor, hae Ῥοt, es seu a suprema mώ.

QVAMvis tu Dio Musarum Nectare plenus, Et potes ipsis sntibim Aonidum

Flumina, quae magnas tibi dent in carmina viro, e seque Maronaea digna sonare tuba: Non tamen a vinro mea limine Musa recessit; g Nec pudes ad vatem mittere quisquilias, . . Iurgat que aures dignis pulFre cachinno' Uresbim, ct cultis rustica re locis. unosces: Cupiunt hoc foedera noura. PumsisForte esiam nugas carmina lecta mea

SEARCH

MENU NAVIGATION