장음표시 사용
1쪽
'Foundations os,ester Civiligation preservation ro)ect
NATIONAL ENDO MENT FOR THE HUMANITIES
Reoroductions may noti made ithout permission rom
2쪽
States Cod concems the maing of photocopies zother reproductions of copyrighted materiai. . .
niversit Librar resemes the right to refuse toaccepi a copy orde id in iis judgement fulfliment of the order ould involve violation of the copyright law.
3쪽
4쪽
COLUMBI UNIVERSIT LIBRARIES PRESERVATION DEPARI MENT
Origina Materia a Filmex Existin Bibliograpllic Record
5쪽
ii sis illis siliis stili liis illis illis
issiliis si si is sis sis istis sis is l
6쪽
OFFIcINA ACADEMICA DIETERICHIANA TYPIS EXPRESSIT.
8쪽
Plauti Vidularia fragmenta ter edicti studemundus, post eum Winterus et, cuius editio his diebus prodiit Goelgius atque prima quidem et principe editione a. 1870 Studemundus id egit ut duorum
foliorum Ambrosianorum lectionem proponeret et de fabulae argumento quid ipsa et fragmenta a grammaticis servata docerent indicaret, alteram a. 1882 notulis grammaticis auxit, tertia est in apographo codicis rescripti Ambrosiani cuius apographi admirabilem fidem ne demi neque addi sibi multum pati Goetetit, qui codicem denuo inspexit, adnotatio ostendit neque enim ad rem pertinet ecquid non viderit successor quod Studemundo apparuisse compertum sit de lectione igitur quae sciri possint cum Stude- mundo debeamus, viri docti sibi persuasisse videntur etiam de emendandis et interpretandis poetae verbis atque de argumento fabulae quaestionem a Studemundo ad finem perductam esse saltem praeter interum, qui de uno alterove versu aliquid novi protulit, nihil quisquam in horum fragmentorum interpretatione profecit, ac ne temptavit quidem tamen de fabula attica agitur, de argumento Diphilio, de versibus lautinis. Prologum excipit in Ambrosiano primus fabulae versus: hominem semel quem usurpavit servitus. si emendavit Studemundus quod in codice scriptum est usu rupit nec ioco nec serio dici potest alautus num talem sermonem 1.
in codice esse uameis et ipse monet non satis ex usu heus sine Vocativo praemitti enuntiato nec interrogativo nec imperatiVO, nihil probabilius videtur quam a meis verum esse et u leniter c0rruptum, loqui igitur senem si fere: heus tu, a meis illic estur satis duruJs fibus, velut egio Capt. 18 sq. suum victum asperum cf. 497 et terrestrem appellat, et Nicodemum respondere: misero male ess e fuerit con senta ne um. etiam quod sequitur adulescens dicere videtur namque haec
qu0 abs et vel te . . . o p . . t quaesso ut fihJ impertias quod seni tribuit Studemundus et eum quaerere putat quid bonia Nicodem expectare possit, vellem aliquo sermonis Xemplo Versum supplevisset et indicasset quomodo verbum illum significatum ferre possset dicit aliquis da mihi quod oro . id adulescentis est, deest verbum eius significationi cuius est postulo sed quoniam Dinia ipsam rem credere nolebat et iam Nicodemus pluribus verbis ei persuadere studet ut se conducat, aptius videtur eum de veritate petitionis suae aliquid adicere qualis orationis forma fuerit quod abs te pesso, fello quaeso ut mi impertias, quo modo locutus est Rud. 122 si sapias, sapias et oen. 874 ubi recte in Ambrosiano legitur qui homo eum norit, norit, scilicet ut Ierbum primum solita notione ponatur, deinde significanter magis sed illum Vidulariae versum felicius puto alii restituent.
pergit Nicodemus: si tibi pudico homine est opus et non malo, 40 qui tibi fidelior sit quam servi tui
cibique minimi Axumaque industria, minime mendace, em me licet conducere. ubi homine Studemundus inseruit et mendae correxit, nam in codice est mendacem; sed dicendum est de . 41, quem ut dedi Winterus scripsit, cum Studemundus temptasset qui Me ne peior
sit quam servi sunt tui vel servi eteri vel etiam qui fide sidelior sil in codice haec vidit: qui fide. peior sit quam servi tui ubi quod Soetetio prima fuisse visa sunt qui tibi, id prae Stude- mundi testimonio non multum valet, qui quidem proj legi posso
9쪽
adnotavit, item p vel ι pro e non sequentia, ut tantum quae
pari iure legi possint repetam, sic notavit: pe iam quid poeta scripserit dubium non esse mihi Videtur vide talia lautina: d. 19 viti probrique plenum, fraudis sceleris sarricidi periuri plenissimus, Mil. 22 ne gloriarum mniore in quam illi est, inplenus periuri atque adulteri, 512 dedecoris pleniorem 783 ut faeetiarum cor sectusque sit plenum et doli. hoc igitur seripsit: qui fidei plenior sit quam servi tui, ut Ennius de Flaminino ille vir haud magna eum re, sed plenus fidei vel in titulo non vetusto C. I. L. X, 4763 et de plena pietate nobiliviaeit in codice autem extare vel extitisse existimo fideli pJleior. senex adhuc dubitat, sed ut sequentia docent, tandem omittit dubitationem nempe admodum lacerati sunt versus M sq.: non edepol equidem credo mercennarium
te esse. An non credis 3 non ondulci irmi 45d si dicat simul
operarium iam unde conducam mihi
multum labor et plaullum mereat, paullum edi t. v. 45 an addidit Studemundus idem de ultimis irmi adnotavit, pro priore i legi posse e s Vel etiam a pro in cogitari posse debi, pro altera i legi posse e vel etiam , post irmi non plures
quam duas tresve litteras extitisse probabile esse haec qui consideret, exiisse versum dicet in arbit rori, dixisse igitur Diniam non bene conduci arbitror, quae sententia tali excipi debebat tamen conducam, quod talibus verbis pronuntiari poterat nisi quia probus sideris sed de hoc versu nihil amplius tempto, quia dieat quo pertinere possit non video, nisi eodem modo quo V. 50 faeia pro faeiam, sic hic dieat pro dicam scriptum esse coniciam scilicet Diniae sermonem tali fere modo continuandum esse apparet:
iam qualemcumque undeJunde conducam mihi, multum laboret, paullum mereat, paullum edit 49
quibus sic sere praelusisse senem probabile est sed dicam simul, ne post civisse te neges tripertito sermone utitur . 49, ut ille in Menaechmis dietum facessas, datum edis, aveas malo, Vel in Truculento me videre vis, te a me ire postulas, puerum petis, et saepissime alias, cui sermoni adhaerere non debent quae secuntur . 50:
minus peris nihilo faciat quam qui plurumum,
quae praesertim iam occupaver1 senex dicens multum latores sed haec esse Nicodemi minus operis nihilo faciam quam qui plurumum, Studemundus dixit ad tria scilicet ille respondet, quae exscripside labore, deinde de mercede et cibo his verbis nec mihi nisi unum Frandium quicquam duis praeter mercedem satis igitur ipsa ratio evincit cuius personae sit v. 50, etiamsi non . 1 a ne incipiat. addit autem ad cenam se domum iturum esse, quippe habitare Sehio Fud piseatorem Gorginem respondet Dinia, quae ultima sunt huius folii verba vieinit igitur es mihi, ut tu praedicaS. Hic igitur scriptum est nomen eius piscatoris qui Nicodemum hospitio exceperat Gorgo audit Studemundo et Soeigio, miro modo nescieram qui Gorgo esset Gorginem fieri, aut qui Mago Maginem. Γοργινης est ab adiectivo quod est γοργος ut μικρινης Λεπτινης Αἰσχίνης ab eis quae sunt σμικρύς λεπτος αἰσχρύς. Sed perierunt inter illud folium, de cuius lectione diximus, et alterum quod restat quattuor folia secundum Studemundi computationem, qui prius illud secundum, alterum septimum quaternionis folium fuisse docet ap0gr. praef. p. XXV. desunt igitur
Versus fere centum quinquaginta quorum non multi finem colloquii inter senem et adulescentem effecisse videntur, qui deinde una rus abierunt ut . 69 sq. docent in scaena videmus, ubi alterum folium incipit, Cacissum aliquem, cuius nomen SequentiSScaenae inscriptio praebet, et Gorginem, qui post pauca verba
abit, sed Gorginem esse id ipsum ostendit quod vicinas Diniae aedes habet rincipit Cacistus:
ibo et quaeram, si quem possim sociorum nanciscier Seu quem norim qui advocatus adsit iam hunc novi locum.
hicine vos habitatis 3 respondet Gorgines: his in aedibus, huc adducito. at ego vidulum intro condam in arcam atque occludam probe. tu si quem vis invenire tibi patronum, quaerita; 60 perfidiose numquam quicquam hic agere decretumst mihi. inter istos sermones et prioris folii finem quid argumenti intercessisse sibi videretur, Studemundus his fere verbis significavit ind. GryphisW. 1870 p. a D: Gorgines, dum piscatur, fuscina Vidulum cerat et in ora maritima prope myrtetum deposuerat, ipse aliud nescio quid agens gratias ob praedam acturus Veneri, ut duodecim annis post coniecit, teterum nihil demutans paulum ab
10쪽
eo loco recesserat servus quidam Caciatus, qui qua de causa prope eum locum fuerit ex fragmentis dignosci nequit, Gorgini ut videtur ignotus, o myrtet prosiluit Vidulumque visum pro praeda
abstulit nec tamen satis caute egerat Gorgines enim cum aliis piscatoribus supervenit - vidulumque Cacisto invito eripuit . frustra Gorginem commovere conatur aetatus, ut vidulum sibi reddat . Haec non exscripsissem, si post Studemundum alius rectiora protulisset quam non recta sint iam dicam primum actatus SerVus non est, qui socios et advocato loquatur quemque Gorgines
patronum sibi quaeritare et Men. 585 Most. 407 iubeat, non
erum adducere liber est ut Gorgines neque ero eum Verberonem
dicit V. 65. neque igitur Cacistus est de quo haec dicuntur g. VI nescio qui servos e myrtes prosiluit ergo Cacistus est qui primus invenit vidulum, id quod etiam . 6 docent verba aptam praedam perdidi; qui ei eripuit non est Gorgines, ut ipsum illud
fragmentum docet, sed servus aliquis quem foris quaeri non necesse est, ipsum novimus et Aspasium vocavimus, hominem semel quem usurFavit servitus aut Diniae aut Gorginis servum esse con-Sentaneum est, ut qui ex alterius utrius aedibus in principio fabulae processerit quod si Cacistus sic interrogat hicine vos hiubitatis quem cum Gorgine una adloquatur apparet, eius scilicet servum qui Cacisto vidulum invenienti et ablaturo supervenerat. Cacistus igitur cuius generis homo sit non est obscurum, illustrant condicionem eius piscatores in Rudente prodeuntes, fabula Vidulariae tam consimili ut qui utramvis recte norit ambas OVerit. ex eorum numero est quibus hami et harundines quaestu et cultu sunt, qui cottidie ex urbe ad mare pabulatum eunt; spasi condicio esse videtur qualis Gripi in Rudente ut i de nocte multa in Ureque Mure it, tempestate saeva e eriri e etivit, pauFertatemeri qui et suam servitutem toleraret Rud. 914 sq.), item Aspasius in fabulae initio fecit Gorgines vero, etsi pauper est, locupletior
tamen quam urbanus piscator et iuxta mare aedes possidens e
Serom Gorginis igitur quae partes sint in ista lite iam verbo satis fuerit dicere ad eum confugit post altercationem cum praedatore servus, Gorgine homo liber et honestu et senex non ut ipse sibi vindicet vidulum intro conditurus eat, sed sequestro Recepit ergo non Dinia sequestre, quae Studemundi opinio erat, Gorgines et Caciatus utuntur, sed Gorgine equestre Caciatus et Seros, quem quod Aspasium esse dicimus id unum in hac argumentatione ad coniecturam redit. Gorgines arbiter factus non
statim iudicat, sed ne iniquius agat cum homine ignoto, Cacisto
concedit ut patronum aliquem sibi arcessat ergo ad eam partem quae inter duo folia periit hoc fragmentum a Prisciano et Nonio servatum pertinet I et Gorginis verba sunt:
animum advortite ambo sultis. vidulum hic apponite; ego Servabo, quasi sequestro detis. neutri reddibo, donicum haec diiudicata res erit.
item ad hane partem Cacisti vel potius Aspasi verba lag. ID:
haud fugio sequeStrum. quae quam vere disputata Sint septem versuum sermo confirmat, quem Cacistus a Gorgine eiusque Servo solus relictus in scaena habet, qui sermo ut rem illustrat, ipse summa rei iam perspecta
cur malum, patronum quaeram, postquam litem perdidi γne . . homo misere quo insolix fui vidulum qui ubi vidi non me circumspexi centiens. verbero illic inter o locusti . . insidias dedit. 65 tam scio quam me hic a)stare, captam praedam perdidi, nisi quid ego mei simile aliquid contra consilium paro.
hic astabo atque observabo, si quem amicum OnSpieer.
versu astare stare A et 6 eonsilium eoncilium AhStudemundus indicavit, idem . 64 supplevit bui tibi fidJ o Cacisti similo
consilium κάκιστον esse intellexit. V. 63 supplevit ne mo homo misere' adaeque ut ego sum atJque infelis fui, nimirum pro F etiam legi posse vidit, et moetetio etiam probabilius visum est quam F. in quo supplemento displicere debet est ante fui, quorum temporum ratio non apparet similes loco qui comparabit, velut Amph. 325 ne ello homo infeliae fui, qui non talas intervelli, videbit Cacistum de eo tempore loqui quo vidulum inveneri nee satis caverit ne perderet, ut Gripus ud. 1166 in simili causa qui te di omnes predant,
qui me hodie oculis vidisti tuis, meque adeo Soelestum, qui non circum- speeti centiens, prius me ne quis inu ectaret quam rete eaetraae eae aqua.
non igitur ne moJ supplebimus, sed quod spatio non minus convenit ne ego homo miser e, atque quid sibi velit ex locis discemus quales sunt Aul. 78 quem proster hodie auri tantum perdidi infeliae, miser vel Most 562 ne ego sum miser, scelestus, natus dis inimicis omnissus, ubi maledicta in se cumulare audimus homine in rebus adversis qualia non inconexa protulit Caciatus, sed, ut etiam que docet, copulata: