Oratio de vita et morte Frederici II

101쪽

uiscuit ille quidemsed nulla, sedulm arte, Nulla ope collapsam potuit reparare salutem. Non etiam Regina, pios Alcesidis ignei

Experta immites potuit lenire sorores, uuamuissu ua optarit te morte redemptui Non tua siue pio remorari funera planctu, Sive tui desideri potuere clientes. Sed ne conceptis, quae te pia patria, otis

Incolumem Hi, spe Deum obtestata, poposcit

Fatorum potuit unus infringere leges. Heu miseros heu me miserum compita luctu. N; totas implere istis vlulatibus Ῥrbes, NI iuuat. O linam eti te fata manerent,

Disseream misere, sinon extrema subire Pro te fata velim quid enim res bublica damni

Me caperet pereunt, equidem reor omnia eodem Permansura statu: ducis lugendus amicis, Et posito strepitu, tenui mandarer arenae. Sed parcae immites c inexorabile fatum n pnum profrauit humi, non milli, sed urbes Totas ais adeo duo florentissima Regna.

Subiecit pedibus, quando hoc de Rege triumphat. Occidimus simul ab miseri, quando isia salutis Spes cecidit, nobis etiam peri e fatendum plasquam dimidium Osri cor ille caputet ingustum fiat Arctoae dum tueret orae. Non

102쪽

Nou rex si quidem mirilm, regibu ipsis Ataminis instar erat, Tam Majesate Perendus Tam Pirtute illustris erat, tam robore mentis ictus, tam consili sapiente bonοι Promptω , cir aureota tam praestans munere linguae, Vt merito lapsum fateamur sidus lympo In nostris enisse onus, quod numine pectus Coelesti penitus dias expleuerit aura . Se frusti; FUDE CE tuos, ter maxime laudes

Prosequor invita, . contra tu Iante Minerunt .

I iam quid ego, cui nulla rauit nisi turbida riuo Vena perexiguo stagnantibus excita lynthis, Vini Oceanum Sophiae ingrediatur, at ipso Desicit in cursu tellure absorpta, quid inquam

7 comen ego, aurisc tuis, rex MNe n Iutulauibus Lunare Pelim cum fama per orbem Iam tua, anis adeo dudum olet inclyta metuum. Dus carminibus ivinum aequare Maronem

quis posset, F lD CE tuis par laudibus esse Dicendis Sat erit nobis, si manibus sum

Diue tuis urnam lachrymarum rite acremus. At per te magne Heros, o debite caelis Indiges, exemptum terris quis fieret a tua Tempore te regius quis non desieret ademptum squin te certa manet requier, Ianctissime, sampis Estfi, ibi nama Deo se maena piorum cincti

103쪽

Ludes

Concilia aeternum colis, ri te nescia fati Vita babet Ambrosii semper saturanda liquore. Sed nos interetisthea scimur aura , scipsam totis impressam sensibitis aegri

Circumgestamin mortem Nil taedia praeteri .i praeter duros haec moriga pila labores Suppeditat:furiae immanes, o dira libido, Et nox alta tenent iam terras sceptra per moes. Huic ea colluuies, atet horum Laerna malorum quis miseri visere torquemur, femina traxit. Tu tamen sc iuulae, o Rex inuicte fuisses serruncator, fortein s ata beatam rictu muid ent nostris seu ima terris. Iam sibi relligio, jamsuta pax aurea, i e Pierides metuunt, es pulla veste dolorem Testantur, scringi assistunt iugiter 'prnae, Ses inter tenui ingeminant has murmure Poces, Lua DEVS quid te miseris pater optime tantis Et tam continuis uuat exercere periclis'

Er eo Lycaoniam extorres mi'nure sub arctouIussisti pater, ut subitὰ nos sedibus istis Exigeres ' quid enim salui serabimus,lI, Vel pacis, sanLIum quando hoc caput occidit' σ3itie Defessis dabitur requies quae meta laborum. Talibus isse equidem lugentsua damna querelis, dastus perpetuo lachrymarum sumine tingunt.

104쪽

stuis dabit hisce etiam lachrymarum Lumen ocessis uuis dabit, te Diuessam FRIDEM J quis inquamuriabit ut possim lachrymis explere dolorem 'Totus p in lachrymas solvar, et denis totus Russam, latices mihi det Terra perennes, Haud mihi, credo, satisfaciam tua funerasendo, Vel potius lamentando mea damna, maeaes

Felicis quondam patriae, miserabile fatum. Saltem clim meminisse tui FRIDERICE, tuis Dania, G Aonides Viri datur, ris subor u

mmorer immoriars nouis singultibus aeger.

Tu quos tu magnis Patria exercenda procellis, Tolle nouos tolle ingentes ad dem planctus, Fac densis penetrent nubes, is aethera magnum, Donec placatis Iouis istabantur in aures. Sed em lachrymis faciam: Tu Dua catenam Soliato, quam nostris connectunt fata periclis: Soluere nam solus, flos adamantina nutu Vincla potes, mundis nutas infringere leges. fu tibi paenarum satis exsoluisse idemur Sancte Deus, ni Danorum radictim omnem Extirpes, etiam deleto nomine, gentem.

tibi si viduata latro et smina curae est, Si pupidorum pater asseruisse salutem Vindici, Hinare tuis, tibi Dania curae Ioua siet, iduata suo iam maesta marito:

105쪽

Nos etiam iduae moestissima pignora matris Nos adeo totos, o rerum quidquid ibis esti Tostarum, tibi tutori iam dedimus Ῥis: Tu regem puerum sudio tueare paterno, Ut tandem istut ua maturum annis Sceptra manu patri capiat sibi debita IunTum P eryregni proceres, Ianctums Senatum, Sancte pater, tua defendat Sapientia, . ipsis Inspiret erum erae pietatis amorem. Vnanimes paci studeant alseditioni Et bella bellum indicant, o publica regni

Privatis nolint postponere commoda rebus, Te duce sic tandem diuturna pace fruemur. Regi Ludatissimo se optimo Ariar H des opti, emerito

iachvmans fundebat Iona Iacobus P vr afradi Spiritum. Erratis corrigenda.

Pag ti Versa pro Quinte, lege Quaerite Pag: B. . Versa,v: 8. pro quidem legendum profecto Pag: D. 1. V 14 VR addendum, ad Pag: D. a. V: D pro cuius lege quarum. Paga D. a. in margine Pro coniugia lege coniugium Pu D. 4 viri quod tamen, Rddendum, fit Pag: G. r. varis. naore, addendum, iistitutou . G. 3. V a cum addendum via

Impressit Laurentius Bra

Cum Gratia se Privilegis Sereni, ma Regia Maiesta