장음표시 사용
61쪽
Q IULIUS IASON ET COCCEI TRYPHAENΛFECERUNT SIBI ET LIBERTIS LIBERTATIBUSQUE SUORUM DUMTAXAT QUI EX FAMILIA EORUM FUISSENΤ.
IN FR. P. I S. IN AGR. P. VII. Idem celebrat nomen inscriptio CXV classi XVII apud Reinesium,quam a
Cl. Barthosin acceperat , qui eam Patavii viderat in ara Quadrata
D. M. ubi notandum duplexa pro e stimptum esse, ut in pluribus alius saxis . Legitur' apud Petr Arbitrum R PHAESI A qua lacrymas ludit decep-zasupticio, cc. Hoc exstat monumentum Brixiae, ut rcferunt Musae Lapi- star- Io. B. Ferretii.
MINICIA FORTUNATA SIBI ET MINICIAE TRYFENAE LIB. QUAERERE CESSAVI NUNQUAM NEC PERDERE DESIMOR INTERVENIT, NUNC AB UTROQUE VACO. VIVITE FELICES QUI LEGITIS.
Aliud ita inscriptum vulgavit h. Reinesius , quod Romae visitur in domo
62쪽
M. APRONIO MUSONIO ΛNTONI TRYPHAENA MONUMENTUM . CONJUGIAE M. CUM O N. AN. XXX. ET SIBI ET S. L. L. Q E.
Ad ulteriorem hujus nominis seu cognominis indagationem, transcribenuda hic venit inscriptio XXXII Appendicis Marmorum Oxontentam , quae Londinum olim deportata, in popinae vestibulo conspiciebatur . Haec autem Cum nostra tantam habet affinitatem, ut magna sit conjectura illam Smyrna n Angliam delatam, una cum aliis ibidem descriptis Marmor in quo exarata erat, figurae quadratae 3 extensionis undique pedis sesqui alterius ς regie cum nostra convenit, ejusdem plane magnitudinis . Sepulcralisci ut nostra , utraque emptionem ulteriorem designantes, di vas Proconnesium , quamvis altera Mi O vocem admittat , altera m Γ ΕΙ ΟΥ
TRYPHONI filii mentionem facit, qui TRYPHAENAE forte nostrae consanguineus fuit. ALEXANDRAM celebrat, ut nostra ALEXANDRUM haec patrem, illa filiam ΑΛΚΗ ΤΙΜΟΚΡΑΤΟΥΣ ΤΟΥ
TAI ΑΥΤΩ ΚΑΙ si AHPONOMO eorum, haeredi ΑΥΤΩΝ ΚΟΥΔmN1. eorum Cudioni Huc referenda est inscriptio Gruteriana quae olim Nemausi egebatur. D. M.
Alea lia Timo tis, filii Apellis, locum,
Camaram ct coenaculum, quodsupra eam est, uoculos emit , cum Decimo silio Docimi Inhonesilio Docimi,qui cu eas ut enutriti erat posuit sepulchrum loricatu- in quosepelivi cum ea ut enutritos
63쪽
C. ALLII C. F. VOLT. MACRINI EUPORUS ET TRYPHAENA
LIB. Coeteresin inscriptio Clariss Graevii opinionem firmat TRYPHAENAM per diphtongum scribentis , doctillimo Scheffero volente e si Plei. An a voce ρυρῆPis derivatur , quae Iuxus di deliciarum indulgen
tiam sonat , atque cui ira Diror. ac sol ndere λ
AΛΕΣΑNΔΡΟΥ . Alexandri nomen requentissimum fuisse tum apud Graecos tum apud Latinos nemo dubitat Hunc porro Tryphaenae patrem valde obscurum fuisse censebimus, donec ab alio monumento celebratus annotescat Atheniensium lege sancitum erat, ne qua oriretur aut fraus aut controversii , ut in tabulis publicis privatisve in omni negotio patris ιν paterni nomen popidi adscriberetur: μὰ παραγραφειν του πάJρος , τουμου τύνομαι quam etiam laudat Demosthencs cita exempli gratia scribebant NANTI BEO MANTIO OEPIXIOΣ. Nonne elegantiores cssent coeterae inscriptiones , si praeter nomen patcrnum , adesset etiam patrium p Quod, ut e Varrone refert B. Augustinus d. XVIII de civit. Dei, cap. M. Cecropis temporibus institutum est ubi de contentione qua inter Neptunum Ac Minervam fuit, ob imponendum Atheniensium urbi nomen,
agit. Cujus ut iracundia placaretur , triplici supplicio dicit idem Autor ab Itheniensibus a sectas esse mulieres, ut nuta ulterius ferrent suffragia, ut nul
Ius nascentium maternum nomen acciperet ne quis eas ΛΘl ruet vocaret. ΕΠΕΣΚΕΥΑΣΕ prael ab σκὰιάσω reconcinno reparo , sarcio quod fractum est quo non novum sepulchrum a Tryphaena factum esse decla-eatur, sed instauratum ampliatum Frequenter occurrit in sepulcris ΠPOTONIKON avitum, scilicet ab a vis, de Progenitoribus , qui a Graecis προιονοι dicebantur . -ῶν olim solorum vi- eorum erat, ut τίκ, mulierum . Tamen apud Marcum, Daσαβε γεννη ει πιον σοι Elisabet pariet situm tibi . Unde γεννάω genero , de utroque sexu iacitur, si . ideo ωρογονικον . Virgil. Eneidos a I. I. V. 621. I unc ille ne, quem Dardanio Anchisae
64쪽
Tossessione a m Oribus acceptae dicebantur προγαρι ι γρια - , solebant enim Veteres sibifamiliaeelaesepulcra constituere, ut ait Cajus, . de rete. HPΩON, Sepulcrum. Hoe vocabulum cadem significatione cernitur in Rlio lapide myrna etasi , cujus ectypum vulgavit doctiss . h. I eine-siu a class. Linscr. XLIII qui quoniam eum nostro marimam habet affini
ficu criptura continet, sibi miro, bbori, posteris.
Nemine habente potestatem illud alienandi. Si vero quis coetera desiderantur , sed ex similibus inscriptionibus ita possunt suppleri , coutrafeceritsolvet mi ictam
MATRI DEUM SI PULENAE Thygiae.
Legitur iterum, elag. VII. Inscr. XXmc. ΤΟΥΤΟΥ ΤΟΥ ΗΡΩΟΥ pro monumento seu sepulcro, quamvis ab antiqua Graecia minus usurpatum notet idem Reinelius μνημῶον scribentes, pro parte domus secretiore, pro sepulcro . Lucianus , in Charontes, jungit Ei ρία, τυμ βου , ταφους Dion Halicarnasseus I. I. ραῖον usurpat pro sacello . Egregius est locus Jamblia CL, I FI OV XXXI. ubi de interfectis ab Eurymene decem Pythagoreis ,
postquam terram injecissent caesis, HEROUM insuperciis adgerasse scribit: Hi si im itaque sive ἡμιον sit monumentum inligni viro crigi solitum , quod Cicero , de Ieg. 18 a pro re libuis sepulcri usurpat . II sio apud
κα7 ξαιρε , δετὰς μιμν 4 ωι δομ, ους 2V0nnlilli ararem censent omnia ingenore si id a ita nominari , peculiariter verinea quae non sAn in altitudinem exstructa. Sit itaque sepulcrum , subterraneum aedificium , revato opero exstructum, pavimentis stratum , ac parietibus circumseptum , in quo Πquam in cellam quamdam per gradus aliquot descendebatur, foribus condit
65쪽
ditorii clausis vel apertis, proni usus requirebat Potest ροῦν de privato
sepulcro intelligi, ut Ceramicum de publico : Δύοῖσαν Κερὶ μιιοι ' ο ενδ του δειτα φίους ἔλεγον . Duo erant f Alcra cliina κερθυυμ ικοι alterum itidem in tra urbem alteram extra , tibi si in besto de undios publice sepeliebant , acvscctant OBJαφιους , quan dicas , sepulcratos . Audiamus Thuci iidem , l. I.
Ηoc est, s sponuntur itaque in publicum sepulcrum , quod est in pulcherrimo urbis suburbi . Qiiod Scholiastes explicat, ει et διημοιπον σηρια καλάμ. πον Κεραυμικον quod vocatur Ceramicum itura sunt in Atticis Pausaniae, Heum portae ab Albeniensibus appellantur , quod illinc ad sepulcra mortui essereba=ι- tur; cra πυλπιοκι- δια et τους νέκρους ἐκφέρεθὶ λίγει τι hes et , aditi τοῦ ταφους Ita autor Etymologici Pulcherrimus est locus Plutarchi , in Theseo : Καιταφους π πεσοντων et τια πλατῖati Torbus φέρουσαν - τας πυλας παρὰ τἀ κωδοντν Ηρωον , Misa Περακας νομάζουri Hoc si , Et seprdcra desiderata -τμm Amazonum in platea quae fert ad portas secundam Chalcodontis monume
P, Hoc est , Compertumque est illas coronas fuisse sumptas ex HE ROICO O GOR Ι ex interpretatione Vallae quod en uxta januam aulae exstructum , quod vocant Hrobaci , o inter esse hunc eumdem HER NEM responderunt. Ad derivationem nominis , juvat He Zychii locus , in quo pro mortuo scriptus est , quasi νεκρος unde ορωον ἔργον merolim pro monumento debet intelligi in lapide Hierapolitano , qui ab erucl. Sponio descriptus est, Itin. t. . p. Is O. ΤΟΥΤΟ Ο ΗPΩΟΝ ΣΤΕΦANO H Pr ΑΣΙΛΤΩΝ ΑΦΕΩN: Hoc est , Hoc sepulcrum coronat Communitas tinctorum . Ut Heroum 3c Herium pro sepulcri ita dictum es Caesareum inscriptione Gruteriana , pag. CCXXVI
P. VEIDIUS P. F. POLLIO CAESAR EUM IMP. CAESARI AUGUSTO ET COLONIA BENEVENTANAI.
VAM Poe o MMI . H. dibus , scilicet Iegitimis , quibus ab intestato dei criti haereditas . Sunt qui volunt ut ab haerede diffstrat κληρονου ηθει , haerest inscriptus, ἀγχροςd agnatus , συγγενης ex eadem familia , Γ οἰκειν familia' ληρονομ. legitur apud Plutarchum in I mulo, miρονίμον ἐπέλιπεν - πολλοις Τημ.αα. Hoc est , Rindem reliquit amplarum fori Coetenim
66쪽
II inscriptionibus sepulcralibus stequenter hi erant sculpti characteres m. M. II S. Hoc Monumentum Haeres sequaturi, vel H. M. H. N. S. Hoc onumentum Haeres Non Sequatur . Nostra vero aperi declarat haeredibus idem monumentum deberi. ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΟΙΣ, Libertis . G εκ δείλου λιιθερωμος qui ex servo liber factus erat , dicebatur libertus , υπella 98. Libertorum filii dicebantur ελιιθεε - libertini Hotom in Insit. I. st excisi Frequens erat patronorum mos libertos libertasque fuas, atque illorum posteros, sui sepul-Cri participes nuncupare , cujus cum multa suppetant exempla , unum se- legimus a Reinesio commemoratum a Jadae exstans , Inscriptione LXAM.
Cis XII HELVIA VENERE V. F. SlBI
ET Q. PETRONIO CAPITONI VIRO SUO ET PETRONIO APHRODISIO ET SUIS LIBERTIS LIBERI AB UsQUE POSTERISQUE EORUM.
cit Scrvis vero non competebat iste honos , sed sepulcris carcbant Ebει μη δουλον l eio κτωντο , e M ελευθεροι, ex Artemidor, quod de privatis intelligendum est Nam ea misericordia tenebantur Antiqui, ut etiam publica monumenta tenuibus hominibus tervis aedificarciat. Exstat tamen vetus epi-x phium Graecum , quo Servus Domino suo gratias agit ob concessum sepulcri privilegium, quare ipsi studium, thoentiam, fidem mortuus Pollicetur , quem ipse vivum liberis suis magistrum Malumnum praefece-- cu'd si , inquit , praesenectute ad me veneris , etiam in orco a me ser-πum habebis. Lib. 3.
st stus eram, tu Timanthes , pon fata epularo
Ingenuo altorem das recubare mi m.
67쪽
2I6 Na Ω ΙΩ. Antonii. Nomen est Graecum Latinum Gens Antonia 'pud Romanos celeberrima fuit Antonius hic Melitini praenomen obtinet. MEA ITINΩ. Melitinus videtur diminutivum a Melli, cujus aliquot cxstant apud Guterum inscriptione. Haec etiam Ne poli visitur.
ΠΑΙΔΙ ΑΓΑΘΩZHZANΥΙ ΕΤΗ Η Ο ΔΙΔΑΣΚΑΛΟΣ Melitam Iuveni menlio, Vixit annos XVIILPraeceptor . Supple . ofuit. Solebant clientes Sc manumissi patronorum nomina assumeres sic ab AElioedieebantur liani ab milio , Emilianici ab Anicio, Aniciani ab Apronio , pronianici a Caecilio , Caeciliani AE alli, Cassiani o Claudio, Claudiani o Clodiano , Clodiani a Caelio, Caeliani a Julio Iulianici a Licini, Licinianici a Lucilio, Luciliani ; a Marcello, Marcelliani o Proculejo , Proculejani, a Quinctio , Quin stianici a
Sentio, Sentoni a Valerio, Valeriani. Egregium est epigramma , . r. ἀνθολ. cujusdam Stephani qui e paupere dives factus , Philostephanus. appellari voluit .. Inter Neptuni amasias numcrat Hyginus , fab. CVII. Meliten Busiridisllam , ex qua filium habuit Metum , cujus diminutivus esse videtur Melitinus . Meleti unius cx accusatoribus Socratir, , mentionem facit Laertius in Plat postmodum capite damnat . Illum commemorat Plutarchus , de animi tranquissitate , Socratem inducens ita loquentem , Interficere me Mytus e Melitus possunt , nocere mihi non pospunt Lapidis inscriptionem inter meas schedas jacentem eo miniis praetermittam, quo TRYPHAENAE nomen una cum M ELIT IN A juncta st ΜΕΛΙΤ INH a Ἀ-
ΓΥΝΑΙΚΟΣ. Uxor dignitatis nomencst, non voIuptatisci quam ideo unam ducebant Athenienses , juxta legem , Ευαί νδρα λιαῖς γυαωκος τυχὼν - nam tantum uxorem ducito. Id Athenaeus commemorat , t. XIII., Θυίους
'V et Κεκροψ μι MDιεζεβεν Athenis primus Cecrops unam lini unxit . ut
68쪽
solte derogatum esse videtur ante Socratis tempora , qui duas dicitur ha-Omue uxores legitimas , γαμεταὶ γ ta . Quamvis non desint qui alte
ram veram uxorem censeant, alteram pelli em a Xoris loco retentam is,
προν,ο παλ-ειοῦς, ad suscipiendos liberos . Quo etiam sensu Nuptiae definiuntur ab hac lege, ε - ωδων, Liberorum usrendorum causa 'Porio ex uxoris vocabulo intelligenda venit Antonii Melitini conditio h minis scilicet liberi Servi enim nuptias non contrahcbant, sed ruo. O Luci Neque illae quibuscum consueverunt, Uxorer, sed potius conjunctae conservae quibus Lineantslios , nuncupabantur ut scribit Varro , de re ruri. ι- L . XVII. Idque juxta Solonis Iegem , Servi sti minis utuntor: δἰ
ΟΜΟΙΑΣ. Simili. Quid sibi velit illa similitudo&paritas uxoris, ambiguum mihi prima fronte visum est . AEqualem porro sortem ionilitioneni Hrcrprctor , juxta id Thucylidis I u ομοίοις. Quippe μοιον &αy μοιον sunt qualitatis, ,ον Ἀννισον, quantita is Uxorum isterentiam perit rinximus superiori nota . illa forte similatu clo refertur adleg. Forminae Gig de senat. 'eg. mulieres dig. l. XII. quia splendent honore mariti ix rei Et com duo sim in carne uni sociique divinae I lmina is domus dican
ς quam ut Drtinis casibus, prosperis vel adTersis conjugis participi m comis gem seris L s cum dotem . . maritus dis sol mair Meris absurdi mucteres ligaverunt, aliquid esse quod non inter virum P uxorem commmune sit. EA N VN. Filiorum . Tiκ lo paries, unde τα τα in γα liberi. Τέχω inusi-2xum est. Τεκνον proflii, soboles, litatis limum 'ut de catulis canum
Q limiarum usurpetur , κυιῶν πιθηκαν τ&να . Filios autem tantum legitimo nominemus : Qui enim ex concubina nati , naturales duntaxat diccndi unt, honorifico legitimorum titulo illos lege exornante , . Aliquando Ge nupt in Imist.
ΠΑΜΦ Iino . Pamphili cognomen frequentissime occurrit apud cle-xς a quod omnia amantem denotat, ab omnibus amatum Pamphili licujus epitaphium observaverat Amasiae, in camiterio Armeniorum 4
69쪽
Phoebe Namphilo 1 emmarito suo recordationis ergo ΩΝΗΣ ΑΜ ENH. Cum emisset. νέηχου, νοῦ χαι verbum est ἀνώμια ν, cujus futurum σοαM . Ampliatum hic cernimus sepulcri locum , empto vicino , quibus contractibus , nihil est apud Veteres frequentius. Ita interdum κου, εσκευασε praeparavit; ελε posuit; πι im honora it σω εκε χωρηκοῆος αυτῶ concedente ipsi, δωρησα dedi , γορασας το θωρακων , ταὶ μ' ἄμα, σομ τρεις emens boc thoraceum , c tria in eo sepulcra . Inscriptum marmori hoc vocabulum eodem sensu vulgavit , in antiq. Lugdun. p. 18S clariss . Sponius. D. M.
M. LICINIO FILONI BENE MERENTI DESELICINIA ARETHUSA CONLIBERTO SUO FECIT CUI LOCUS EMPTUS EST
Addita interdum fuit emptionis summa , ut in hoc epitaphio D. M.
TE GEDIAE FORTUNATAE ET L. CORNELI FIRMI VIVI SIBI FECERUNT QUEM EMERUNT HS XX.
70쪽
τo ANrEION 2 Uvum vas Monumento avito 3c familiari M AE adjecit Tryphaena , in quod sola inserri jubet.
Denominationis simplicitatem miror, cum jam Μνημιειον, Μνημα, Θωρα -ν Διαιρον, Καμαρα, rapti, νσοράκ, Voce fuerint receptae, designandis Pleraeque locis adicragendos sepulcrales ritus consecratis . Μνημειον primum quidem significabat partem aedium secretiorem, postea sepulcrum, ut pote omnium secretillimam . Μνῆμα dictum est με της μνη ης , a memoriae, quod sepulcrum mortuorum, refricet recordationem viventium , viatores mortalitatis admoneret quare frequenter scriptum erat SISTE VIATOR
Monumentum es, inquit festus , quod mortui causa cascatum ere, M quid ob memoriam alicujus factum It , ut fana , porticus , scripta carmina marmor Oxoniense n. C X LV LI. egregium praebet hujus M E MORI exemplum , Legati Hadriani Aug. igiem rescrens , cum
VIVIO MARCIANO LEG H. AUG. JANUARIA MARINA CONJUXPIENTISSIMA POSUIU ME MORIAM.
Sepulcrum thonis ejusque tenuitatem ob inscriptum γραφιρ α ΜΑΡΚΟΥ ΟΘΩNm irridens Vitellius , ei, ut fert Suetonius , c. C. Lapidem, Moriae Othonis inscriptum intuens , digreum eo mausoleo ait Auc iamus Seria
tum Locus unita dici fodit operis confli uetios sepulcrum inscriptum ηomen, memoria atque monimentum . Eleganter testive Cicero , lib. de , QDein P, ee sepulcra legens , creor quod quinta ne memoriam perdum , his enim ipsis ligendis redeo in memoriam mortuorum. Adhuc Itali sibi memo xi m erigere dicunt, pro monument , tale defunt balasuam moria in Chies . illa lic est locus Artemidori G. I. Oneirocriticic. c. 6 . μνημ α δ η τά ροις os εν οδω καθέδειν. - 'ῖς , Θανατον προσαγορευώ . Inpρημmentis sepulcris , s iis dormire rotantibus mortem praenuntiat. Onvenit , moria definitio a Cicerone tradita l. a. de invent. Est inquit, q*am repetit animus ea quaefuerunt in re in veteri inscriptione Loitur: sER-