De elocutione Panegyricorum Veterum Gallicanorum quaestiones

1쪽

DE ELOCUTIONE

QUAESTIONES

COMMENTATIO ACADEM lGA

I AUDITORIO V A. D. V CAL. IUN. MDCCCXCVII

UPSALIAE TYPIS DESCRIPSERUNT ALΜQVIATAE IRSEI LMDCCCXCVII

3쪽

Si quis p0nitus intelligere velit, quali cuiUS JUe

indol0s et natura populi aetatumque Singularum fuerit, littora linguamque e igno Scere nece SSe St, UUm X nulla alia re meliu concludi poSSit, quanti ingenii facultatibus praeditu fuerit Lingua enim Sola ortum quasi fundamentum St, a quo in diiudicando, quo ad gradu quoque tempore a Scenderit cultu animi humani tati Sque, pr0sici ScariS, eaque due inde ab initio perei per licet, Utrum dolo Scen ineroVerit an SeneSeen in potu Se onVerterit. Qua re prorsu pol Specta Do Stroquidem aequio in lingui persorutandi et comparandis do et viri studios diligenter quo ei Sati Sunt, QUO IC- tum est, ut ad Summam gloriam honoremque per Ueniret Solentia. Qui quum in lingua Latina conati essenteXquirere, quid uiUSque a laetori proprium SSet, jSque

linguae aetatibus et Spiciendi S, Hibia nomen aut eae et argenteae S inditum P tati S, Summum Studium ollo- QRSSent, tam0n 0Steriori, luid per Se SSet intelligendae minia incubuerunt. Quam Si per Serutati idem US,HUnn- tum res foris domique gestae ad linguam Latinam eorrumpendam alia erint, neSeio an Valde reserat, ut cog-n0Scatur. Nam quo magi moribu Romanorum Voleribus ad mollitias absentibu re alienae nVale Scebant, eo facilius Voce peregrinae Struetur aeque Sermoni Voteriim mi Seebantur. Saepi SSi me autem Scriptore S QUOS Onamplius in dicendo Suo fuiSSo videmuS, priore Bucto-r0 imitari studebant, imprimis quo hoc ad loquentiam et ad 0S, qui eloquentiam docebant, pertinere appa

4쪽

ret. Nam si de arte rhetorion agitur Cie pronem Sem per principem et qua Si patrem eloquenti 20 SSO Xi

Haec Si ratio illarum quoque undecim orationum Gallicarum, quae laudatione Plinii minoris addita' a n0gyrio Latini vel votore in Scriptae Sunt, et quarum optimus codo in bibliotheca psallensi X stat. Hi Sih panegyricis, qui intor anno 289 0 380 post Chri Stum natum in Gallia, quae tum Studio loquentiae lorebat, habiti Sunt, et quorum templa S, quand qui S ille ortu sit, facile do niri potest plurima At illius aetati effligie S, quod a Xim declarant, quanti blanditiis adulationibus quo usi Sint homine in imperatore Romano S, Hibu audientibu omne quarto sexcepto dicti Sunt. Quae quum in Sint prudenter moderate quo iis

Cuius in asto dissortalion nuda ratio habebitur, quia panegyrici Galli an quum duobus aut tribus Moulis post panegyricum linii eri-berontur, melius per Se tractantur. ue Oeedit quod non a Romanisso a Gallis compositi sunt, qui in lingua Latina non nati eam ut nos hodiequo didicerant. Quod oratore ipAt quum compluribu locis Stendunt tum para. I cap. primo: neque enim ignoro quanto inferiora nostra sint ingenia Romanis. Siquidem latino et disserto loqui illis ing0neratum est, nobi elaboratum, et, si quid forte commode dieiinua, ex illo fonte tit capit facundis imitatio nostra derivat', et an XII ap. primo, quum exponatur, quam dissicile it palam Theodosio imperatori laudationem habere 'huc accedit auditor senatus, oui cum difficile sit pro amore quo in te praeditus est de te satis fieri, tum diffiditius pro ingenita atque hereditaria orandi adultato non osso fastidio rudem hunco incultum Transalpini Sermonis horrorem, praesertim eum absurdi resiniAtrmque iactantiae possit vid0ri his Alontare facundiam quorum de fonto manantem in nostro ΠΗque usu derivatio Sera traduxit.' Vid do hae ro librum S. BRAND11s Eumenius ora UgUStodUnum uni die ih Zugosobriobonen Redon, resiburg 1882, imprimiου Pag. 4.

5쪽

S0d auctore pan. VI et X nobi prorSUS ignoti Sunt. 00teri autem, de quibu docti viri multum disputa verunt, oratione II et III RULAL ' ab eodem vir scribi non potuiSSe XiStima Vit, quam illam odisse praeferunt eundem SSe dolorem, Si V ei nomen fuit Mamertino, ut in uno codice igni datur, Sive aliud nomen. lura

vorba de an V, VII, VIII cum V collati fecerunt. Quos quum inde ab aetate Livineti propter multa in

iis inter se congruentia reditum HSSot SeripSjSS Eumenium, qui ipS Se quartam rationem habuiSS dicit, postr0mi temporibu rem diligentiu in SpeXerunt A. SAuus qui minimam operam in locutione pol Serutanda con Sumpsit, o plane StendjSS arbitratur Eumonium praeter an IV etiam VIII composui AS imprimis argumenta BRANDII Vitia peran S, qui et eloquiton formaque inglatoriam panegyricorum breviter ii notandis et maXim rorum pSarum Sententi artim quo ratio noti absenda fori non potuiSS iudicavit, ut unus Seriptor oration0 IV 0 VIII componeret. Cui Sententiί hoc decennio R. offri RSSentitur, qui tamen rem pluribus rati iti se subtilioribus quaeStionibu illustravit. Nam ut 0rtius do his rebu iudi Cotiar, non par Vam quandam partem Con Suetudini dicendi panegyrieorum sed totam loquitonem per qui Si Vi SSo se non Solum Sol monem pati eorum Sed omnium cognovi SS at tu inter Se ComparaSSe ne eeSSe St. Sed quum nemo ex illis docti viris, quo Supra jXj, copio Sihi de lodiatione panegyridorum quaeSiVeri quamquam quae ibi propo Suerunt, diligentila pel Scrutati Sunt me operae pretium adero iam arbitratu S, quum ad hanc rem diSputandam aggrederer, On gn0ran Omnia, quae me XSpeetantur, praeStare difficillimum esse. Propter

in Do XII panogyriois Latini propaedeumata. DiSS. In Rug. GryphisWaldis 1868. De quattuor panegyrteis, qui ab Eumenio scripti Esse dicuntur.

6쪽

4 magnam rerum copiam et angia Stia tempori complura quidum omittere mihi nece SSe fuit, quae, quum Ocmihi ad diSSerendum proponerem, tractare in animoliab0rom. Veliat maXime intereS diligentiu quaerere, quo modo panegyrici in figuris oratoriis adhibundis inter Se di Serepent, quo modo ii alius alium et cetero qu0 4 de Scriptore Latina lingua usos imitati sint, de quibu rebuS UEHI. BRANDT, SA cIIS GOTZ in libri SSupra commemorati pauca diSSeruerunt. Et multa alia Hin Smodi afferre poSSum. Itaque tantummodo partem quandam eloeutioni panegyricorum Xquiren primum d usu se Significatione Singularum Vocum milibu partieulae quoque addentur, deinde de ration Syntactiqua liquid dicam. Priu Squam rari Seo ad Singula Verba traetanda, comitio morandum SSe puto in panegyrici Saepi SSime, ut apud Suet. 90. lj0S, imperatore propter divinum honorem, quo coli Solebant, eum dei Conferri, ut nomina set attributa i tribuantur, quae rite debeantur diis. Velut numen in omnibu panegyricis X XI, XII 0Xceptis HSitatiSSimum e St praetorea dii inuas V 43,1 Τ143, P. XI 256, 1 l. 270, 3 pietas VIII 186, 4. X is, 12 praeter alia voces. Quidquid ad principem pertinet, a Tmn SS Significatur, ut II s, 13 tIX 2, 18 sacra urbs. IV 124, 7 a The largitionis.125, 15 epistulo sacrin 122, 23 a ris liftfris. 131,25 a ras aures. VI 151 se et XI 256, 9 aerunt pectu8. 256, 7 8acra mens, Vel an tum II 89, 16san tum illud palatium, Vel divinum, ut IV 125, verba illa divi)ia coelestesque litteras. 131, 27 clivinam tantorum principum scientiam. V 133 7 clivinarum aurium. I 35 l diviniarum mentium. I 37, 16 ivinis

diti nona Baehron sit Lipsit 1874 secutus nullos alio locos asseram tuam qui certi mihi sesso videntur, sed si alia quoque dulita commemoranda erunt, id in adnotatione animadvertam. Quum automexempla proferam, et panegyrico Singulo et paginas et linea paginae

7쪽

5eipeditionibus tuis. VI 150, 3 divinim iudicium. 353, 12 t VIII 188, 2 divina mens. 189, 21 o divinam tuam medicinam X 224, 1 divinas expeditiones XI 266 6 divinior felicitas. XI 267 8 oris illius divinis

o utibiis, Vel cele8te, Ut VI 148, 23 inle8turum nuptiarum. 150 28 coeleste illiu vultus. 157 6 celestem pietatem X 220, 22 cel68ti prucientia tria, praeterquam quod Saepi SSi me oratore alloqui Solent impora toros ossibus quae Sunt Sacrati88ime imperator, quaevo in pan. II, III, VII, VIII, X usitatissima est;

sacratissimi principe in para. III et VI sanctissime imperator in pati. XI tribu loci 258 20. 260, 7. 270, 3. Scriptore panegyricorum ut in oratione ornandast in verbi sententiis id conginno et eleganter odocundi Cidoronem alio Squo optimo auctore imitabantur, ita etiam in Vocibia con Struendi plerumque lege Slinguae Latinae Servabant. Tamen in orbi elegondiS similitudo quaedam ij cum Scriptoribu argonteae et poSteriori aetntum St, quum Saepe Vocibu LSi Sint, quas aut nulli alii quam poetae ut Seriptore Solutae orationi rariuS Surparent, qu0 fassile se ii rebuS, quas ad jSSerenda tranS00, apparebit. Ahcti caro . . . reiicere XII 284, 3 nihil abdi eandis vitiis adoptandisque virtutib/ι i=npensius entio profuisse. Livius et SallustiuS abdicare magi Stratum. Apud Plinium majorem usitati SSima Si hae Structura abdicare aurum, igne S. Cicero abdicare Se ni in re, qu0d operitur IX 205, 2 cum S at di a88et imperio. X 219, terrarum se curis absit averit. XII 2 6, 28 vita sese abdicare sompul8VS St. Abiuraro at id . . iureiurando negare XII 308,

13 Sed nec tu debitam struti beneficii insitiator abiu ra8. Hoc Verbum apud Plautum tribu S, apud Clin Virg. Sall. Singuli loci inVenitur.

8쪽

6Ahnuor cum dativo Hi unetum VI 155 1 tibi rei publico curi non erat abm endit . Eodem modo Apul0ius duobus ouis. Apud alio Scriptore aut absolute aut iam 900uSati V po Si tum St. AbSolutei Surpatur X 212, 10 ιρ abnquendi est au8a. Cum accusativo coniungitur XII 282, 10 nec ab ιuisse usitabit imperium . Sali uno losio abnuere de ni in o. Abrumper tranStat Sen Su, ut apud poeta ut script po Ster XII 298, 3 06du abrumpere, j. q. THm- pHTH, violare Cic.)Ahiati cum ablativo iunctum id om fore Significatqu0d large o plene uti, ut apud Cic. nonnulli loqjS, X 236, 18 abuterer aequisito qu0 iam lepore a beHlι- state dicendi. XII 294, 31 latro ruptis tutitur. Vij firmata idem fero S a uti XII . 299, 23 quamvis hoste tali abutereri8. Aococtor in Solenter cum cola Sativo coniungitur IX 207, 3 ausi etiam quidam tueri tam cito Se to)ac e88i88 palatium. Eodem modo poetae. Ci aecedere ad at id, quae Structura reperitur VII 161, 28 ad inti nium terrarum limen acce88it XI 261 22 ad te mali mus imperator a cedet. Et de robus inanimi X 238, 2 ad animum ansiuidius accedunt quin aurifin via

manant. Cum dati Vo Unctum . . q. 86 adiun96re,

assentiri XII 282, 10 qui it e tus se tam rationesque 609noverit, side incunctanter a sedet. Idem quod addius VI 149 6 pristino veStroe cons0rdio perpetu inque pietati 0 quoque Unu ac θ88it. VIII 182, 26 bonis enim meritis cum etate dionifamet pondumas edit. Eandem Significationem invenimus XII 300, militi auxiliator a cederet, ubi tamen dativus otiam ad Vorbum quod St auxiliator sertin0t. VI 160 16 t XI 245 26 hue ae edit quod XII 271 16 huc accedit auditor Senatu8. II 00, 32 eae quo ire illius ad O.

tione quae si ad iungitur Absolute dicitur V 140, 27 a ce88erat diuturna celeris impunitas. IX 212, 11

9쪽

Actii cor at id ad alud X 237, 3 nil adiici adstorice mast nitudinem XI 246 5 putant aliquid adiicere au

lentiorem laudum tuarunt consillis nomen Sed pallio infra in se id om capit cum dativo adhiboliar auii itur enim laudum tonitati honore laudantis h. e. Ruget Urlaudum dignitas honoro laudantis. Ita et jam Curi Cel S. Quint. Adoloro, quod Verbum apud alio Seriptore Saepissim transitiva vj do auri robii adhibetur, j. . . exciture, conflare XII 202, 2 cum uti totius incendium continentis auolerent. Adoptare cum aedia Sati Vo rei iunctum in Solonter

adhib0tur XII 284, 13 ιihil abdicandis adopta)ndisque

ruri, maon 668timare IV 124, 1 hoc est si uarium ad0ratum a chris. V 135, 10 codd. praebent ad0 9 6, quod Baehren in adumbrare correxit Sine cauSn, Ut mihi videtur Adorato sint istitur mihi Sarmatico e 6-diti0He8, h. e. laudat e. Cfr Stat SilV. III praef. Her-

10쪽

bant. Absolute in participio praes. XI 261, 8 blandi menti adulantum refusinat. XI 261 14 codd. praebent quippo i a fucati adultantium Veneni quod peridulum At ubi Baehren coniecit adulatuum, UM VOX, quod Sciam, apud nullum Script0rem reperitur; nequo

Actvertor i. q. animum advertere V 146, 2 quin sinoula ut re e tante adverterant Tnc et 0Ster.).

Eod0m modo attendere VIII 183, 2 attende, qu6680, qua H thuem sit, ut apud Cic. Aclytum tra Statam vim habet IV 121, 7 privata Musarum adyta V 132 18 adyta Palatii vestri.

Aoquanimita Verbum apud Terentilam, Plin. Tertus Lactant. Stirpatum non apud Scriptore aureae aetati apparet. III 107, 5 vobis henus et Hister et Nilit. lam facile uni equanimitate communia.

Aoquar atqd te rej II 89 1l debeat honos vester divinis rebus equari, ut apud Li V. Virg. Vellej. Cita cum ista re). VIII 184, 11 qui fortunis nemini p088umus equari XII 289, 25 pris is coequanda in remonii8 instituta . . compareanda. Nullo dativo Sequent V 130, 7 tunc se nimirum et Parthus it uerat et Palmyrenu inquaverat. Contra XII 302, 13 fossa cadaveribus abL inquabant Sc. Solo). . . q. 88equi V 132,

16. VP 151, 4. 151, 12. VII 176, 1. VIII 190, 25. XIJ 276, 4. 301, 5.

reperitur, apud LiV. et o Ster frequentior St, Significat inquαre, facere atqd alci reli equale, h. e. quodat in re dignum Sit, X 215, 4 quis aspirare laude8