De poetis latinis critica et hermeneutica

11쪽

critica et hermeneuti ea.

557 uirgulas uel ramulos a matre decerptos Sueton. Galb. 1 Varro de r. r. I 41, 3), qui surculi a vite ad inserendum decisi palmites malleoli sarmenta viviradices uocari solent. Accedit quod ad uerba

em ordine non multorum cliuorum mentionem eXpectes sed uitium

ipsarum fieri Pone ordine uites Vergil. eclog. I 73), pusillum denique uinitoris officium significari ex uoce isse diuinamus. Ne multa: panyamque ei ordine colles intellegendum est non de clivis, sed de caullibus, quod et colibus siue caulibus scribitur: duplicem autem istam i litteram recte se habere a Buechetero quondam dididi ad Plauti Trucul. III 2, 18, ubi caulleS recte traditum est.

Gules scaules uitet Plin. XVII 162 Varro de r. r. I 41, 4 coli duli uitet 1 31, 4 Colum. IV 22) aptissime si quid uideo

ramuli illi uocantur qui ad uineam renouandam ordine panguntur uel inseruntur: uelut Cato de r. r. 33 ait: 'vineas nouellas alligato crebro De caules praefringantur'. Colum. IV T: ' omnis autem pampinationis ea est tempestiuitas, dum adeo teneri palmites sunt, ut leui tactu digiti decutiantur . . . Atque ideo, si iam caulibus duris falcem adhibere necesse sit, ei paullulum ab ipsa

matre recidendi et uelut reseces relinquendi Sunt . . . eatenus qua naScuntur a latere palmites'.

Tu certe Iouis occultis in amoribus Io Sensisti, multas quid sit inire uias, Cum te iussit habere puellam cornua Iuno Et pec0ris duro perdere uerba Sono. A qu0tiens quernis laesisti frondibus ora Mansisti stabulis abdita pasta tuis ludorum uersuum n0uissimum n0ndum emendatum in editionibus eXtare videmus uariis c0niecturis temptatum. Post mansisti LachmannUS tit, Heinsius et inseruere. A. Palmer, qui pro abdita arbuta, pro mansisti mandisti scripsit, nilo pr0speriore SucceSSU USUS eSt. Interpretatione magis opus est quam emendatione, nisi quod mandisti recte est emendatum, cetera recte tradita sunt.

Distichon ita legas: A qu0tiens quernis laesisti frondibus ora, Mandisti stabulis abdita pasta tuis luuid enim aptius est poetae Alexandrinorum ingenio indulgenti, qui talia accurate depingere in delidiis habeant, quam puellam inb0Hem mutatam vaccarum ritu fingere uiuentem quercuum folia aspera pascentem Caluus D. 16 Lachmann), mansa tempore inter' mi 8SO e uentre reuocata iterum mandentem p Quod quidem ru-

12쪽

minare Vergilius et Ouidius uocant, remandere Plinius et Quintilianus. Facete igitur Propertius Iouis paelicem querna folia in pascuis comedentem facit, post in stabulorum quiete abditam folia pasta remandi88e: etenim paSta accusativum esse manifestum est. Cons. Ouid. am. III 5, 17 de tauro Dum iacet et lente reuocatas ruminat herbas Atque iterum pasto paseitur ante cibo. Nondum satis exploratum est quali quantoque poeti00 praec0ni0

Propertius II 34, 65 seqq. Vergilii Aeneidem nascentem populo

Romano renuntiauerit licet copiosissime de hac re in eis commentationibus quas Baehrensius ad hunc locum laudauit actum sit. Atque ordinem quidem uersuum turbatum esse apparet: etenim toto exitu carminis de solis amatoriis poematis in quibus et Vergilii Bucolica aperte numerat Propertius, actum fuisse manifestum est: qui tenor carmini S perquam moleste rumpitur Georgiconlaude uv. 77. 78. Quod distichon ea da causa transferatur necesse

est inter u. 66 et 67 atque ita iam Ribbeckium rectissime iudicasse e Munroi et Heyden reichii commentati0nibus uidi. Atqui post uerba dite Romani ad Iliade' uehementer desiderari grauius quoddam elogium poese0s nascentis et poetae ipsius in Lachmanni et Baehrensit editione recte adnotatum est. Tamen hiatus quibus uersibus expletus erat, eos excidisse idcirco negauerim, quod eosisS08 e8Se cernam distichon 79. 80 Tale facis carmen docta testudine, quale Cynthius imp0 sitis temperat articulis. Inepte enim de Georgicis, quae iam perfecta in publicum emanan erant tale facis carmen quod uide quanto rectius dictum sit de Aeneide nascenti. Deinde utique poetam elegantius Ap 0llinem

fecisse Troum errores post urbem euersam fataque p0puli Romani futura uaticinantem quam uitium pampinationem aut boum apiumue feturam omnes concedent. Bene se excipiunt uersus hoc ordine

positi: Cedite R0mani scriptores, cedite Grai: Nescio quid maius nascitur Iliade. Tale facis carmen docta testudine, quale Cynthius impositis temperat articulis.

Tu canis Ascraei ueteris praecepta poetae, Quo Seges in campo, quo uiret uva iugo. Τu canis umbrosi subter pineta Galaesi Τhyrsin et adtritis Daphnin arundinibus. Sequitur laus eclogarum, cuius uersus ultimi sunt:

13쪽

critica et hermeneutica.559 Nec tamen haec ulli uenient ingrata legenti

Siue in amore rudis, Sive peritus erit, Nec min0r his animis, aut Si minor, Ore canoruSAnseris ind0cto carmine cessit Olor.

Quae equidem de iudici0 quod critici de Vergilii poesi Sidula

fecere intellego: neque ulli, inquit, Vergilii eclogae ingratae sunt legenti, neque poeta hac poese0s subrusticae tenuitate ab ullo iudice poetis aliis inferior habetur, aut si quibus Baulis Meuiis

Anseribus ob arbitrium prauum criticorum cesserit, tum certe olor anseribus indigne cedere debuit.

Vetere me iudice corruptela laborat Ouidii metam. XIV u. 420, ubi legitur de nympha Canente Picum coniugem amissum

frustra exspectante

nee satis est nymphae flere et lacerare capillos et dare plangorem: facit haec tamen omnia, Seque proripit ac Latios errat uesana per agrOS. Qui uersus multum abhorrent ab Ouidii eleganti perspicuitate et simplicitate, ut quorum sententia nimis sit impedita et contorta. Inprimis uocabula satiS et tamen moleSta Sunt, quoniam nusquam dictum est, quid nympha praeter fetum planctumque ultro fecerit, neque quod luctu uesana per agros Hagabatur, id diuersum potuit fingi ab illis luctus signis, quae antea memorata erant. Verba facit haec tamen omnia sic quidem ineptissima uiam emendationis demonstrant: pro SatiS nimirum fas scribendum est: nec fas est nymphae flere et lacerare capillos et dare plangorem: facit haec tamen Omnia, Seque pr0ripit ac Latios errat ueSana per agrOS. Nymphae cum emphasi positum est: neque enim lacrimare deorum