장음표시 사용
241쪽
rcle sive Christiani, sive Theologi , quam modestia,
gravitas decent, persona, aut Neirisianorum meritoni conscientia, aut ipsa illae iterae, quas tractat, qui is praecipua ab humanitate est commendatio, aliud eibuerant suadere. Sed de his aliisque alii viderint quiusmodi ingeniorum intemperantiam publice damna- saeculi, a literarum interesse arbitrabuntur eo tem nomine, cum a nostra sententia dissidere se hoe,ere semel prolessus sit, quod querar, non habeo.i, ut, curtam supellectilem meam, qudicium, prae- tim cum admodum adolescentes, sola praeclara au- ndi, maetatis venia ammati, quaedam olim in vul- exire pateremur, promptum erroribus ac prope illum este, non ignoros ita ha me ipso demtidem mcdisiadere,' distentientes alios audire, hineliora centibus non tantum cedere, sed iratias agere, aeclaruino laude etiam dignum duco. Non et ras, aviliam amicorum, quo cum postquam studiis seve-mbus, quibus de antiquitatis , Romanae maxime,
i institutis, aut ci ili disciplina, ad dubia veterum: idemtiden meadem cura quaerebamus, est i satis- 'βn pluraui ausas, erroribusque lentissime dist erebam ad breviores illos Historiae tumultuarias quasdam notas nobis e e qum, dum id cium suum siquidem sit udicrum facile permittit alceno priesertim in in arum hoc regno Principum , haud dissiculter persu sibi patitur audendum est e aliquid , dum ut Fabiis et bis, quanquam toties apud te de adversum alios mi repetitas, iterum utar, ierata est, spes, lavor
audere non dedecet, ae si quid desit operi, aetas pos
supplere. Caeterum cum a puero etiam observatis
. e constet, sed ut modestiae pariter ac veritatis fidio experiamur Insignis est Suetonii, vel iaeci co an qui non una Interpretum sententi in a tra- tr nobis etiam tentatus, in Augusto, ubi de eius parte ci cum abundante utar in atrumaram,
242쪽
qui potius opinionem qui perinde fribendum , acuo nos ambigitur. Quid autem ego olim senserim , conir C jus ex ipso jam s vacat, pariter nuci verba eius uni cap. xi Observationum debethies esse irendos tulerunt omnes Interprete inbutide et tame quid vellet lutonius a cita
hornitis Zuerius hac ad hunc locum annotat Locus Recitat verba nostra ex prima Ammad; t
et, ut spero, nonnihil lucis mutuabinatur. Ait Augu- in extrema lineae parte posteriores teras voculae
243쪽
lades sunt spata a inter tabula navis, sicut in libris sun in Paragraphorum Suidas: ih c. nsta retiar o
urum anter duas lineas, quod est vacuum scriptura sed ipsi nee fuderat, ac insatio illo, quod inter duas stat lineas, atque unco, vesigmate circumduxit, uti oque feri videmus. Ut in hoc Lucretii versu, qui aperireram libri mihi occur it Seorsinna amma, atque animus tanto mage in clandes,nisi fallor,quomodo scripsisse Augustum, quidelias autographo Suetonium notasse velu Croius. iod sum si voluerit etiam Suetonius , profecto ac-dratissimus auctor, dum disertim tradit verba non di isse Augustum, viden possit verbis usus ab hac men- ua plane alienis Caeterum, ut omnia magis in ape sint,age, Augusti hanc ad Tiberium Epistolam, quo ad eam scriptam , abundantes forte ab extrema a te versuum literas exaratas fuisse vult Crius aesentemus jam id facile hic factu est , cum Typo-lphia, in Batavia hac nostra ante duo iam secula,=:dquid opponant alii feliciter inventa nihil aliud sit
Aut senionem miserat, in gulos talos inculis de In medium conserebat quos tollebat, Versis qui
erat. Ita scripsisse Augustum rotus statuit Tum versu uera aliquot verborum, ut denitide undarent. Num recte docebit Suetonius C
sim significare. An non, quaeso, is id cet
244쪽
Suetonius, non dividere verba Augustum inquit, Eidit verba Quod Haprimis hic notandus est Croius autem Augusti verba, si quid ex ris sylrum aut iterarum sorte sub versuum finem supelines, quae jam ex sententia ejus repraesentavi scribendi ordine dividere se, neget, si audeat. Secl. non negabit. Neque enim potest nisi ex diei die noctis, ut cum Varrone nunc loquar, men tricere constituerit. An enim non divisa dicenda ouae natura conjuncta, ut singulorum verborum uel syllabae, non conjunguntur An non haud coicia sunt, quae eodem loco, e indivulsa, non leguta An indivisa, eodem leguntur loco , quorum pars priore versu, pars in intervallo, sive vacuo,' quod iter priorem sequentemque versum medium est, spati ocari Graecis dicitur, hoc est, alio plane diverso loco inveniuntur 3 In ea certe scriptura agnoscendam ei se divisionem sive Syllabarum divortuam, tam dubitatum est , quam constat, sanos e,
aera lupinis distare. Ergo , qua bire Augusti, Suetonii. si littere te centat, ut censet Cro
dere non oliui Augustus quas non divisisse eum ius chironi aptio disertim Suetonius stirmavit edubite illi , qui de scriptura Augusti idem hacti visi statuunt, quod Crius nec enim primus, quod
men jactat, aut secundus, aut territis, id sentit in t palam agnoscunt verbi divisionem Ericium lipsas literarum Veneres, ipsamque earUm . vii amus mei tabis ita loquitur cap. vos Fat istinc . lite is ii cogitandum est, quoties insue Vos . iturus pars ejus transfertur
itis haec infra ptione cura erat, nec ubi liter .r Di cme ir, transferreparte Nonsolabat, si a circu iere Sequuntur Suetonii, quae aminus, de quibus hic quaeritur, verba Quibu
245쪽
et circumductio ' an illa , quam expresiis illa C. sed aceps ille L. litteram Latinam usurpabat quae hinmmis hoc usti, Vsensu conspicitur, ii ineptire imus, pro signo inibi habenda Illud nostrum s intillum abit Vides magnum illum virum ingenue re min hac scribendi ratione palam agnoscere divi-hem. At Suetonius tradit, verba non dividere Auget
talis . Adde Hermania una Hugonem. Is de Origine bendi cap. xxvii ubi de Grammaticorum Notis; sam inquu agnum diti onis , cum dieri alicui I
sunt in extrema linea, altera initio alterius de Ys, Mum ut homines , quem
em Augustiis repudiavit, qui reliquum, quod supererat bi, malebatpartifcripta in extrema linea subscribere, et ante Suetonio, quam alterius versus initioperscribere. n hac, quae Augusto, ut abundantes literas statim dicienti, tribuitur scriptura, homi- nonnem diastasis, ejusdem notae, quam tamen semper, cum fine versus verba dividerentur, adhi-
'le veteres ex multis vetustis inscriptionibus, inibus ea non apparet, facile colligitur usus est, . ejusdem verbi Syllabae palam dividuntur aes vel 3 signum verbi divisi quod con- endum est, non modo in fine versus , sed halibi rie scriptoris vitio conjungendae littera vel syllabae
in divisae ut in veteri monumento, quod legitur. CCCXL. n. v. Inscript. Antiq. HOC RUDas Au- , 'EqUIE5CUNT oss sEPUL H o. Haec imihi olim obieceram, cum statuerem,a-
et erum est e non posse, sic scripsist e Augustum, ii volebant, tamen eum, quod disertim Sueto- notat, verba non divisist e. Restabat tum, ut cum ita plerisque sententia mihi non faustaceret, neque
246쪽
eorum cuipiam solutum hunc nodum obici vas em,iti vana, quae cum Suetonii verbis propius co :igindagarem. Neque sane alia scribendi ratio qutunc videbatur , quam qtra abundantes fine versilirae, quod videtur de Augusto affirmare Suetonius, ne non dividerentur lio autem modo, aut qui omnino non divisa illo videri poteram , nisi ultam versus mensuram in marginem proeticeti Hac enim sola atione manent conjune illimae. tunc mihi placebat Croti prosccto crat, quem ilcaveramus hic non explicatum , aliis hactenus solvere, ut in aliam, si non rora, quae falsa est, iveriorem , nosti postposita , sententiam conccc
mus. Non solvit Q od tamen eum, qui tonium se illustrare, Wa nobis merito dissidio uicquid in utraque, Graecas ac Romana, nil
impeditum est, expedire se posse passim proritetur, i
cere debuisse, nemo eorum ambigit, neque di eiuri neque suae sententi satisfactum putas tDraecipuae inprimis si earum jam praui una sit, sublatum fuerant dissentiendi rationes Hic contra nodum in scirpo quaeratri verum neque o. neque tangita Ego illa Suetona de onriet verba, quae praecipue hic expenc iant, aicuos sequutus es, aut post quos idem sentat Crolus, os posueram ille autem , icit, tanquam Plane ita intellectu facillimum esset, eundem de subsiceit undantes verbi alicujus litteras, Gllud ipsum' bum non dividere, mihi objecti Non emi mus, rosi verba sunt quae hic legis , Aleti m , inscribendo, ad marginemiclittera ecli, quibi: ira nil non esset locus, transulisse atque unco inclusisse obfribiten inquam, qui sum ab dantes litte iraiecissesed subjeci . At non ignorabam et Pili etiam significare quod vult Crinus Sciebam
non esii ejusdem abundantes verbi alicuius ut Sicere, siquidem hanc habeat significationem ipsum verbum omnino noli divideredum nobis tum erat, an non ejus dein vel Di
subjici possent dici, ut plane non dividetenti
247쪽
tatem , quaeso teri subjici in scribendo dicituri allii modo, quod interiore loco legitur , sed id, quod continuo, . eodem ordine praecedentia et, ac proxime excipit Non putem id nega Crium , etiamsi exempla , quibus id pro- go non adduxerim. Quid enim his opus est quae tyrones etiam non nesciunt Malim ce icere Traiani , apud Plinium juniorem, ve qvibus sub stere ea si gnificatione accipiendum at contra quam eruditissimus eius Interpres, aes Maria Catanaeus, olim annotavit. Vel tua ad nunc faciam , quem , antiquae omnis et a studiosum , scio ejus scriptoris Veneres inter. praecipuas delitias semper habuisse Epi-XXXIII. lib. X. Traiani ad Plinium vi mirasit Gabiis Bassi s , non si cere si eum mi umerum, qui ut daretri mandatis meis comi sum mi quaeris crimis me ut notum ha- s literis fidici re si tum interest, res homines imperare latius vellat. Nobis titem f. demum pectandas i, , , itantum feri potes, on, ne milites a gnis ab i. Ita vulgo in omni- .uas vidis antiquis recentioribus editio
egitur. Non recte certe, quemadmodum nec iterpretantur. Volunt enim illa, inultA---
re quae porro sequuntur, usque ad Epistolae ex Traiani litteris ad Gabium Bassium icae tunc Praefectum, excerpta esse, non ne mota, quam quod proxune praecedat il- qui jussi Sed egregie falluntur. Neque enim it Tra anus, quam huic ad Plinium Epistola: iussisse litterarum suarum ad Gabium Bassiuae non exstant hodie, exemplar. Quae autem a non sum nisi sententiae , quibus ad .E- ad Plinium claudit, mea quae scripserat ad ut scilicet contentus siet beneficiariis decem, duobus, centurione uno , paucis confirmatam autem hic suspicor; id queremi, nem, qui conquestus erat non sussicere sibi eum numerum , quem designaverat Traianus,
248쪽
scripserim, ut notum haberes, his litteri subjici jussi Cene non est dubium quin id voluetit Traianus Vulgata lactio foedissime en corrupta. Sed de his plura ad ipsum Plinium , quem dare possumus, di, si unam Deus dedo
rit,daturi sumus multo quam ante hemendatiorem, Muillustriorem. Nunc enim opera ad Suetonium danda est. Cui cum neque hic lucem sceneratus sit Crojus, quod tamen promittit, neque veram ejus sententiam perviderit, quid restat, nisi ut nos utrumque tandem praestemus Aut enim fallor,aut quid velit, liquido iam ostendam Nolatii, inquit, ct in chirographo e ius. Digno certe quod inspiceretur; non argumenti tantiam, sed
etiam , quod ad institutum hoc facit, in scribendo et gantiae, sive reqsit gratia: cujus si commi
nem hominum errorem in permutandis .mittendis subinde litteris, syllabisve exceperis, Ata gustum constat sui si midiosum Constet certe vel eX eo tantiam, quod nihil aeque laboraverit, quam ut chirographum
suum a Nepotibus inter ipsa litterarum rudimentae X-primeretur Auctores Suetonius in hac eius vita Ne potes uitteras, natare, aliaque rudimenta , perset runque doctiit, ac nihltaque laboravit quam timi i-reni et iret, Tanti enim,&tam acculari in omnibus, Di tauri udicio nihil illorum imitationi,
nisi quod optimum elegantissimum, proponendum suit. Pro natare legi hic vult Lipsius, notare ac de ii interpretatur notis, quae scripturae quaedam sunt coni, pendia, quibus verba non perscribuntur, sed signantur, celeritati &excerptioni repertae quas qui discererit, ut Augustinus loquitur, lib. in . cap. XX vi de Doet r. Christian. Notarii appellantur. Non possum, quinde iis hic subjiciam(quid enim obstat, quominus una fidelia non unum parietem dealbemus Isidori verbation tam tua caustu qui post exactam in hoc litterarum
genere diligentiam nescire non potes, quae Nam xl l gus eruditorum non ignorat quam ut foedissime l- ruptus, neque cuiquam hactenus intellectus ejus loclis pristino nitori hic restituatur; exstatis lib. Otacap. Et de Notis Vulgaribus, ubi haec leguntur. O rest os asu i 33 t sprii iris mille ct centis, indienti
249쪽
iusus erat, ut quicquidpro concione vel contentione, antii diciis diceretur , Librarii fribebant complures mul
intes, divisis uter se partibus , quo quisive verba se
ordine exciperet Romae primus Tullis Tiro , Cicero Libertus , commentus es notas sed tantum praepositio et Tos eum Tertius Persa iniit , Philargyrus ala Libertis aecenatis, alius alias addiderimi, Dei m oraca contracto omnlium digesoque citat si numeros cecit in timque millia Notae autem dictae, eo quod aba vel di ab praefixis characteribis notent , quas qui viceruntproprie jam Notarii dicuntur Agnoscis hic,
fallor Augiae stabilium, noctem plane illunem.
: virum erudui sitimum Lipsium Cent. r. ad Belgas, xxv Ir haesitantem. Quid enim his obscurius p id impeditius quis sanam ex iis sententiam eruerit ante Tironem facta, quae a gravissimis, inani eo: ione Moribus scriptoribus a Tirone constat esse tenta An is commentus est Roma tantum praeposirium notas , quem imprimis designat Seneca, cum a st yo.scribit vilissimorum mancipiorum commendis verborum notas, quibus quamvis citata excipia oratio se quo Eusebius ad annum DCCXL vip rcus Tullius Tiro, Ciceronis Libertus, primus no-: commentus est. Est in Bibliotheca mea optimae rei quae notae in membrana Xararus codex, in quo te alia plurima veneranda ac hactenus, sacpoetet,quitatis monumenta, primus ac secundus Origi-
in Isidori leguntur. Utinam autem omnes In eo ista Librari criberent, initium est novae periodi, Hententiae complures ii astantes, c. Id haliatam mihi viam straverunt ad veram hujus loci l laena, qui haud dubie ita distinguendus ac emendan-
est VH ar s notas Ennius primi, mirae Sisentimet t. Notarum usus erat, ut quicquid pro concione aut Imis diceretur, Librarii scriberent. Complures, imul iter divisis inter se partibus, quot quisem verba ordine excipfret, Romaeprimus Tullitis Tiro Ciceronis tus, commentus est. Notas e tantum praepositionum,
in terratis Te annius Philata rus quila,
eritis Maecenatis, alias addiderim: Delude Seneca o tracto
250쪽
tracto onmum digestique aucto xii mero, opus e maene remi ra. Notae aluein ista coisim verba tabbas, praefixis characeteribus notent, , ad notitiam malam revocent quas qui didicerunt proprie Gracinosis Notarii dicti itur. Nihil hac lectione dari piverius, nihil illustri usu neque m posterum , utinus, haerere hic erit necesse. Quidni enim fidente iasierama cum jam levi ac prope nulla mutatione inscurissimo antehac loco omnia aperta sint ac conquae de harum notarum inventoribus graZi:
aliae Romanos auctores prodidere Tanitam, Inti isi si mi licet tenebris dare lucis potest vel solus distinguendi ordo recte observatus. Dicit notas , sed oppaucas, primum invenisse FEnnium Plana est se si modo rectum sit Proprium illud nomen d iquis Notarum fuerit usus Addit complares, hoc est, longe plures, subintellige autem, mias, quam in
rat Ennius, Tironem, Ciceronis libertum, ementum. Et hoc verum est. An non cum his examussim jam conveniunt illa, ouae a Seneca es Eul bio ei imprimis tribuuntur: Auctoragitur primustarum Ennius, lis Tiro,sec uoreo i
stiis diseri in legitur iii Persannius, id est, ter sannius. Ita enim scribendum est,non , Ut pes ita iri tenus, Tertius Persannius. Nomen enim illud liri proprium, sed ordinis, iumeri esse, res ipsa clamat. Quod autem additur , primum Tironem Romae mentum esse complures n5 tantum notas, sed mactes librarios, qui, divisis inter se partibus, quotqll quo ordine verba exciperet, in concionibus ciis celeriter describendis orationibus vacarent, alplane idem est, quod Plutarchus in Catone Utti liotavis unam ejus orationem exstare, excepta opera, qui tu Curia celerrimos Scribas agnoscis hic plures, tanter eos haud dubie primum Trat, praedo flos Notis ignis titi. Ovetris imbiicit Phitarchus , σκεν, vi miis 3 3 iis c ira tei: e quis nondum enim instituerat