Epistolae et poemata Marc.Zuer. Boxhorn

발행: 1662년

분량: 525페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

331쪽

Box HORNII POEMATA.

Hoc cura pernox nec tamensatigata, In striaque pertinacis examen, Et cerna coeli caelitinim ne conatissEffecit ardor; in in sinus heroum, Tautumque mentis occupator augustae:

Erectus ardor a possidere quem nescit Gens latia vecors, segnis imperitorium. Nonio a talis ille se tibi totum Sibique defert quod sequatur exemplum Cordata pubes Major omnibis Tonsa, Seque ipse major. Veras canant vates, Eoaehornianae certa de Mura, Suumque semper praemium ferat virtus,

Meritumque secti scaeva non premat labes, Patriae regundis adnam ebitur relus. Par ille toti, nec tamen petit totam, Partimque adeptus demerebitur totam.

In excessum

E TRI

In noctem , qua exstinctus est . do 'dum per fra: Phosphorus orbem,

aesiit, ct nondum reddidit mi manet S serti Phoebus tam licterae,strumque, Ut o et, uratum non sui esse caput. odiis I cxculeis iterum lithitiinnatis Tamiacata insensis credimus esse Deos. aeternam indixit mors inυida nos quem is nobis ab illi ita diem.

Ad Parcas de ejusdem excessu.

or levis e Parcae omae inittria rapti est: I in Daserna polluit umbra manus:

Amantes,

332쪽

32 MARCI TUERI I

I cctaturque scelus quod non admiserit aether, qui seseris poenam sentia esse ui.'od obis in nos iis es, ignoscite Divi, In magnos nobis si ii ea esse Deos, mors quoque si coleret nos ras obnoxia leges,

Ultrices elleis are Parca manus, Unitis ob raptim totus se luxerit aether.

Et sibi sibiatiam viderit esse Iovem.

III.

Ad Manes.

Accipite etern , frema haec munera, Manes, Has animi lachomas ultima erba mei. nai fuerat Pallas dolitura cadaver, Sed quoque se doluit cum moriente mori. Hac quoque qua cineres tegitur Boxhor et tu rirna, Et nimis immites sentit adesse et eo . Nos quoque nossequimur, fatia

Tantaque non

Unius hiludfunii Tlurima jam posse finiera sunt i habet.

Ad dolium Siritium, defuncto parentantem. DUm uaffinebres, orsi, facundia doces Exserit di quidquid Suada dolentis habet , cunae eoectam coeli ad sacraria mentem, Et tristes tanti nominis exsequias, Et lachramis mersam plicatae Palladis aulam, Tmplaqueiam lachrymis facta minora suis: Illa tua nobis placuit is ignea linguae, qua loqueris quidquid sit tacuisse nesai. Et meritis laudes doctrina ingentibus aequas Et certam quaevis promeruere em. Certa silet, orsi es eu qua lugentibus, eri ata, velim magnis a Fusui sciri. V De

333쪽

Box non NI POEMATA.

De suo in destinctum affectu.

Isis in aethereas cunaeus candere sedes, e ternumque a tris inseruisse caput, Deseruit totuiu, major quo dixerat, orbem; propter hoc orbis creditur esse minor. Me quoque deseruit, quo cum, mea numina non ama equoque Castalides deseruere Dea. Diem colui sequi me donec superesset amavit Sola nonpotuit morte placere sibi.

Exercitationes Miscellaneas. NU' ergo, T si nominis inde tui,

' ista prodit charta, quod condit manus Sed erudita parsa sed Termesside, Superasque famari praevenisque, publicus

Eternitatis promus ac auctor tuae,

Audere perge qui fruuntur plurimis nam non merentur, famajam debet tibi.

I MONIS GANELII

Pan Tricum,

BERNIAE ARDO Saxoniae, Vinariae, C. Duci dici um. Um tua inariam laudat facundia dextram, Arsacique ingens obsidionis opii , Te quoque Dux dictor, stupefactas ut citat orbis,

334쪽

JANUM ODE CHERUM

CANNINGIUM,

proficisteretur. Ualissetiera lege misit ictus politris sum: fratris exsine gentit .

tam mortuali corpiis 1 rponit rogo Cinere diu praeter, ossa nil rater idet Maiies et: fracti anus implorat dolor Terci ius haeret, dixit e sm mentis pote Lentaque pectus tabe depascens sitim, Mellum querelis ponit an te sis mos in Talis , eortim prima lux sodalraim,

Amoenitatis blandi II,

come siue no ira his It Sublime e reris, igneo siue piritus Et im docentis scire qui

Tanni me cum te patrios extra tarcs Alio in calentem sole tramittis plagum, Et tot teneris totque te votis, as, Et partia magnum pigni: abducit ratra,

Viae Serendi m mn tibi die m Vale,

Larmentaque inter Madentium geni. , Diserta os linguasi rassi, foret, Totus dolori languet sino, Tuique plentis, nec tamen potens tiri, Sibique raptus simi l raptus tibi,

' et ota praeter nil mihi res a tui et Irra resant Faverit recto De is Tibi mihi die Admen in os in mare

335쪽

Sceptro tridentis non movendas fi Viliis Componat undas e Coli lareet manus Ascra ferenteis me procellarum pater fricus se tollat aut furor Noti. Tereant nocentes. Nosra quem tectus colit Et grande Hris numen inseditsbras od pronis aether, tantas movent Deos. Negetur mi is Undas tamen radis Et puppim atroci mota convellat an Trosundo Delphin lenis emergat mari. Aderit canentis excitatus ad modos; ales solebas , Bodechere, redderei, ternitatis ipse cum promus tua Et insidendae praedicatorinle . Antiqiutati condere versum par ei N. Alumna atum Castalis suae it tibi, Suamque Phoebus ponte porrexit chel M. Meliora asor inter afrorum domos,

coelo tale numen adsurgat tibi. cimus aras, jamque votivum pecxi Tnis fatienteis rebus addicit et eos coelo recepta quas peregimus preces. Situs Tethdis, si tuentur Coelites Vitam merentis, certas vatum des, Nec falsa dicta tui itus praecordiis Phaebcus ardor Oecta qualis fluctibus therea quondam spmnc emersi mari,

alemque Ledida vidit o qualem cupit

Iterum videre, terra te talem idet

Indi calentis. Est tibi ex rectum sitis Labortim S ultra Doridistis datum. Iam longioris meta se pandit drae, Pronamque sese terra subsernit tibi, Et laeta defert omne erio recondita Amoenitatis prodigo fodiet sinu. ut minores cesserint Campaniae malae tepentes Itali meis foli, Ciaque uiderii culta, quidquid educaui Taphnaea Tempe Ccri eterni vigor

336쪽

M ARCI TUERI I

Et temperati solis heic ridetjubar. Nocte opacum frigus mundunt polo

Et lene inurmur di teporem suaditer Spirantis aurae. Forte si terram madens Ligarit aether , roscidus coelo liquor Se spargit agros inter ut nectar merum,

Dominoque qua porrigit Iovis puer Alandi sique u metti quales promit jugii.

Frondosa semper arbor si virens nemus, Et citrus altis exserens fidis caput, Dulcessire carenae, quas beatae Coelitum Fecere dextrae; quas edidia de sinet Tumoque quodis, melle quotiis dulcior. nt et metallo nobiles argenteo Dites arenae; quas petisset cognitas hi pervagatus Colchicagentis plagam Serpente icto ellus heroum tulit. Haec Tonchere, regnajam ni tenent Pretio a fasces; patri sui moTrocul remota, sed piDatura messem, quae tibi locum paret

Inter Tat horos, Magni co L .F. mos ferri per rerum dices,

egit ardor, pos id re quem neqriit Imbelle pecti:s Guentis augus a labor Domi es utique S patriam quidvis putat 'od texit aether Ille am favens tuos Accendit ausus , perque discreta procul

Tramittit oras, ConsilI haud motus levis, Nec partia rerum fata, nec pecunia Vesanus ardor, occidentis trichmSi tamen aequi publicae splendor rei,

Et promovenda Patriae pomoeria Et Rarbararum turba vecorsgentium

Recti Magistris continenda legibus, Huc impulere. Iamque se credunt tibi

Propago Nerei torva nadales diri, Et Lessitanae nationis traduces,

Et ora cujus ostiis infecit diri

337쪽

PObs inquilina pressa quas rannide esse 'v. lata Baniola antis, Et si dercti pira uiartemiscet omni gaudet; SI assati sinplexas ei, prona Iauritimam si

Ferro atque avita nobiles clementia, mat timet ue Tanta te nobis ne eam

Tipi tu qui quid dulces poni, tibi

dedes paternas, domesicostare, Os dulce matris,disororis unicae Et praeferendoipatris vlixis tui on ipsa euntis impetum ac uiri

Devota quamquam promerentis in decus Perennitatem laudis ambire tuae

um p futuri promovendamiaecuses isti quicque donat, invidentium licet Annipatur inguen; est iis quorum furor ora dona coeli necfatam mentem pacaecumquesupradustis erectam capit. Perculsa Pallas desitutam exemit Docentis ore verbaque inca erit et ' 'carii, teque majorum rapit Labido rerum dumque non qui ruplacee

r si mulcessit tibi.

Hic disso i ura praescribis viris; Armissubactos ecfubactos legibus et sanctiori inseritis,ita et m. Te terras is equitatis arbitrum,

tot beatis mentem mercibus, Tot expetitam, tot negatam regibus

Ut quam relinquet Patriam obstringat tibi Patriam Baladiis condis ac, di, suis

338쪽

MARCI TUERI I

DANIELIS ET SCH li

orationem de Pacificationis Passiviensi, origine Vulu.

I tuli dum se lacerat Germania bello Et Tahit insectassanguine Rheniis quin, Teschius innoctia acta pracoma pacis, suris adibitrii reo Urimquesui. cire saream tandem Germania legenta et a b haec meta es uua sutura tim.

MARI' IN VETTII,

Et Themidis partes dem . Ut i Ur criai , haec in nescitus at dire sepit Et cineres ancti sub tuisse vi.

huc quoquesublata reddidit o a. i.

Batavicarum, cum

339쪽

Box HORNII POEMATA.

ater Oceane, genetrix Nereia pontisu Didii, Eosdes, O lis que et eae , huicfaciles Iuveni permittite dentos, Mollis , infractam prodictat aura ratem meri it toti uim uspraecordia Phoebus uit, coelo proximus ardor adiit oet repromeruit Neret laudato undae reconem fusum ne probet nisu sui m.

In Supplementum Lucani,

ex proprio Anglico poemate Latim versibus reddidit

itur Arctois iterum dicturus in oris, Et quondam coeptumperficit auctor opus. O atriant alta magnorum carmina Varum

de didit hie Vatem Minus ipse i tim.

IH ISACI PONTANI.

D Ont iniuiae crisus vii co disjacet, a Magnumque nomen unus haud orbis capit. Urac inter ras diis exultat norium, contemptor orbis, sertis rimana salare, conti a D: sim, aeternitatis helluo, Coemiurati res, debitum coelo caput, Cui dita caelam, terra cie caelum sit. A D

CHUM OFFERUM

340쪽

Dio et ocat tamen illa nequit retinere vocatum, Quodque potes, comitem me cupit, e tibi. Et comes es equiturquesuum pulcherrima vatem, Et praeit, solitam nunc quoque spondet opem . Deseris insitam ed enim comitatur euntem, Et tecum quemvis incolit illa locum.

wILHELMO QUIRINO

De Principiis rerum naturalium

disputanti.

C Unctarum Iutienis repetens cunabula rerrin Et quidquid prini seminis orbis habet, Utere principiis, abit incrementa laboris Laudesque ingenii hoc nobile principium.

C, D Juris Consultorum ordini insereretur.

AStrea legio mater, artifex aequi, Fulcimen orbis, innocentia usos, Diter Balados quae perenne fixisi Sanectae tribunal aequitatis sedem; Huic te faventem, Di a poscimus pompa , itiam Leida fruxit, consecravit Hameli

patrimonium Phoebi , Titasque tot mox, tot miritium leges Ingressa virtus ipsa qua minor pompa est. Spectatur ille, cujus ore se prodient L aeqiuitatis promiconda mens celsi, Et Paulliis ipsi magnus arbiter recti, Ea di seque Barto usque, quotque si Et cit

SEARCH

MENU NAVIGATION