장음표시 사용
1쪽
nona Decembris νος. Primum Praeceptum, Diliges Dominum Deum , &c. negative sem- p um semper obligat; sumptum vero
positive certo tantum tempore, in
ante scilicet grati se mo mortis p
riculo, atque etiam juxta sancium Thomam cum primum homo rationis sum adeptus eis. Praedicta porro Tlaesis Vesperiarum ejusdem M. Joan. Go-hinet nullas continet Historiae seu Disciplinae Ecclesiasticae positiones , cujus errorem secutUS est in stia etiam Thesi Vesperiu-Tum M. Joannes Baptista de IaRue contra Statuta sacrae FacultatiS. Amadaus Guimenius, p. 66. n. edit. Lugd. 166 . Et illam amplectuntur non ignobiles Magistri atque Doectores quando defendunt Praeceptum charitatis per se tantum obligare in articulo mortiS. Pag. 68 n. 8. Praeceptum amrmativum amoris Dei & proximi non esse speciale, sed generale, cui per aliorum Prie-ceptorum adimpletionem satisfit Censura Sacrae Facultatis Theologia Parisiensis, 3. Februarii I ues. Haec doctrina falsa est, erronea , impia, dc primo dc maximo Legis Evangelicae mandato contraria.
Statuta Sacra Facultatis Theologiea Parisenss, articulo septimo, de LicentiatiS. Licentiatus Theses paratas habeat s Vesperiarum in sex columnis dimns Eas, quarum duae prima de- fumantur ex sacra Scriptura i; duasequentes ex Historia Ecclesastica;
posteriores vero ex Theologia M. O rati.
2쪽
AL 1 A Psopos ITIo tertiae columnae Theseos ejusdem M. Joan. Gobinet his concepta verbis Si una opiniost probabilior, ct una minus probabilis, meo quidem judicio prηbabilior sequenda est. CONTRARIAM AUTEM
DAMNARI EXISTIMO, silentio pr temmittitur, ne ulla praebeatur occasio puritatis morum corruptoribuS,perdendi suos fratreS, eosque tanquam
rebelles insimulandi, etsi Regis sui
mandatis obedire ducant Religioni. Saris erit igitur monere planum esse & evidens vere posse damnari opinionem eam , quam summus Pontifex Alexander VII. Censura sua in librum Caramuelis contra
FagnanUm, anno 1663. damnavit ;quam IllustrisIimi Archiepiscopi Bituricensis, Rothom agensis , Senonensis & Mechliniensis , atque etiam Episcopi Aurelianensis , Electensis, Apamiensis, Con Venarum, Bazatensis, Nivernensis, Andegavensis , Lexoviensis , Ebroicensis , Cadurcensis, Diniensis , Catalaunensis, Tutelensis, Vinciensis, Suesiasionensis , Bellovacensis , It w- , &c. an. I 6s8. & Iss9. Atque etiam Ecclesia Parisiensis , an . 1618. damnarunt ; quam denique Facultas Theologica Pidhavi ensis, cuius Censuram septem viri, quibus a Rege negotium istud demandatum est, intactam reliquerunt & integr4m, proscripssir.
nion, quoi quelle semble molns
probabie q in C autre. Censure de Messeura les Vicaires Gener aux de Monsigneor te Camdinal de Rhers , Archeveque de Paris, en Iσ F δ Signee de Contes, de Hodeπου , de Gamache, Seguler , Gaudin , Gauquelin , Henauit, Aleaume , Rishecorur,
ceve est fatisse, temeraire, & dangeretisse ; introduit ouVertementia confusion dans la Morale Chretienne , empe che de cher cher & trouver la verite, don- ne liberte de suture les inclinations de la nature corrompue. Coercendae igitur temeritatis est contra autoritatem summi Pontificis, totque aliorum Pontificum , & maxime Ecclesiiae Pari siensis, cujus censura per omnes Urbis SI Dioecesis Ecclesias promulgata, nec reVocata, Vim Legis adhuc necestario obtinet, asserere huic propositioni nullam censuram inuri posse.
3쪽
AI extractum ex monumentis Sacrae Facultatis Theologiae
IN Comitiis Ordinariis habitis in Collegio Sorbonae die secunda Ian
uarii anni 16 7 exposuit M. Gasto Cham illard Syndicus Sacrae Facultatis quod M. M. Rouland , de Bordeaux&de t 'Escole , apud eum conquesti fuerant de thesii vesperiarum M. Ioannis Gobinet Doctoris recens inaugurati, in qua haec haberetur propositio , primum praeceptum,inlia ges Dominum Deum tuum s c. negative sumptum semper obligat, sumptum
vero positive, certo tantum tempore, instante scilicet gravi simo mortis pericu lo ; atque etiam juxta sanctum Thomam cum primum homo rationis usum adeptus est, eumque monuerant ut hac de re ad Sacram Facultatem referret : vertim M. Joannem Gobin et hac de re Sacrae Facultati suam mentem jamjam declaraturum esse. Ingressus igitur M. Gobin et veniam petiit a Sacra Facultate , ut sibi dicendi copiam faceret : tum voce exposuit eadem fere omnia quae in extracto infra scripto continentur ; excepto quod mentionem nullam fecit censurae Guimenti. Vbi verb dicendi finem fecit; jussus est foras secedere dum deliberaret Sacra Facultas. Iamvero statim proposuit D. Syndicus mim arbitraretur Facultas sibi factum satis per hanc M. Gobin et declarationem. Responsum fuit , non satisfactum; rem in deliberationem mittendam. Tum e per a chartulam extraxit D. .Syndicus, quam sibi ii M. Gobin et datam esse dixit, 3c in qua sic legit. Ego Ioannes Gobinet Sacra Facultatis Parisiensis Doctor 2 Socius Sorbonicus,
pro Areor Sino cultati me nun uiam in animo habuisse praeceptum positivum
dilectionis dei ad duo tantum tempora , nempe periculi mortis , ct primi usus rationis , restringere e nihil umquam a mea mente fui se magis alienum , quam divinum illud maximumque mandatum ita coarcitare , quod mandatum posit e sumptum credo non istis duobus tantum, sed aliis etiam temporibus per se obligare ; duoque temporia in mea thes posuisse tantum eaeempli gratia, non restrictionis causa ct pro particula , verbi gratia , in theses meas, eet inadvertantia irrep-Ase particulam, scilicet, quam aeclarationem rogo ut Sacra Facultas gnatam habeat. Hac lecta chartula, rem iterum in deliberationem mitti voluit Sa cra Facultas , gratamque habuit M. Gobinet retractationem, cui hoc tantum addi censuit , nempe ut declararet M. Gobinet, nullatenus voluisse se adversari censurae latae adversus Guimentum ubi de charitate agit, hancque retractionem suo Chyrographo muniret, quam typis mandandam voluit praedicta Sacra Facultas.
4쪽
Eae Monumentis Sacrae Facultatis Theologiae Parisiensis
lN Comitiis ordinariis habitis in Collegio Sorbonae die secunda Ianis varii anni millesimi sexcentesimi septuagesimi septimi, Magister Joannes Gobin et Doctor recens inauguratus tuitio Comitiorum dixit se ae- cepisse aliquos de se rumores spargi quasi in suis Vesperiarum Thesibus .praeceptum positivum dilectionis Dei ad duo tantum tempora, nempe periculi mortis, Zc primi usus rationis restringere voluisset, aut adver1ari censurae latae a Sacra Facultate adversus Guimentum ubi de charitate agit; cum autem nihil tale unquam ipsit in animum venisset, e re sua esse, ipsi usque veritatis duxisse , ut quae fuisset mens sua , palam ac publice aperiret. Quare volens lubensque declaravit Sacrae Facultati , & omnibus notum esse voluit, nihil unquam a sua mente fuisse magis alienum quam divinum illud maximumque mandatum ita coarctare, aut a praedicta censura vel minimum recedere; teque illa duo tempora, quia a Theologis magis determinata , posuisse tantum exempli gratia, non restrictionis
causa. Unde pro particula scilicet) quae in primas Theses ex in advertentia irrepserat, in aliis Thesibus posuit particulam verbi iratia), ut omnem tolleret disti cultatem , dc vel ex eo significaret praeceptum dilectionis Dei quod dixit in Thesi negative sumptum obligare semper , id est ad nihil unquam agendum quod eidem praecepto dilectionis Dei ullatenus repugnet) : Positive acceptum non istis duobus tantum, sed aliis etiam temporibus per se obligare. Quam declarationem veram atque sin ceram rogavit ut Sacra facultas gratam haberet. Hanc vero declarationem sponte factam Sacra Facultas gratissimam habuit , atque ut praedicti Doctoris mens & recta agendi ratio omnibus magis innorescerent, eam publici juris faciendam esse censuit. Idque lectum confirmatum fuit die prima mensis Februarii anni pretetati. Signatum, M E M M. TAS SI N.