장음표시 사용
11쪽
Exarsit Romanis bellum Tarentinum unum quidem titulo et nomine, ut est Florus I, 18, I, sed victoria multiplex, hoc enim Campano , Siculon atque Lucan et caput belli Tarenti non i. e. totam Italiam et cum istis omnibuη Pyrrhum,elarisiamum Graecias regem, una veluti ruina pariter involvit, ut eodem tempore et Italiam consummaret oi tra marinos triumphon auspicaretur. Pyrrhu intor Graecos primuκ bellum intulit Romani . Pausan. I, II, T. Is spem conceperat, fore ut in ipAa Italia magnas toplan rogeret tum Tarentinorum, tum gentium sini- limarum, Italiam enim CCCL millia peditum, equitum XX suppeditaturam
in st, ut regem ad certamen nubeundum provocarent, Tarentini, ut vanum
erat et sallax istud hominum genuη, promiserant. Plutarch. Pyrrh. 13. AN quo hoc quidem modo Epirota ad Au'cipiendam expeditionem impulsus est ), nec poterat deterrere Cineas, Τhes alus, orator quem perperam Demosthenis serunt diseipulum Ni vhr. p. 562 , Pyrrho familiaris'imus, quean rex pe poluo habebat in honore, cujusque utebatur maximis in rebus opera. Plutarch. Pyrrh. 14. Huuc igitur ipsum vel Milonem iniebuhr. p. 523. do Κobbo hi St. Rom. iom. I. p. 3363 continuo cum tribus millibus militum misit Tarentinis. Mox Cineam, ut Agidi Tarentinorum imperatori ad pacem cum Romanis componendam proclivi imperium abrogaretur, Miloni arcis praesidium permitteretur effecit. Plutarch. I 5. Zonar. VIII, 2. Ipso Pyrrhus, retentin cautiminio ex legatorum Tarentinorum numero plurimis cs. Mebubr. p. 520, dum bellum parat, ab Λntigono naves ad exeretium in Italiam deportandum mutuo petit, ab Antiocho, qui opibuA quam militibus instruetior orat, P uniam Rumit, a Ptolemaeo Macedonum militum auxilia impetrat in biennii usum data, quinque millia peditum Iustin. XXXVIII, 4, 5. , quattuor equitum, elephantos qui liquaginta. idem XVIII, I, 6. Ob haee Pyrrhum quum Ptolemaei filiam in matrimonium accepi et, nocerum regni vindidem reliquit, ne abducta in Italiam juventute, ii sibus regnum praeda fieret. Τules foederis condition quamquam praeter Iustinum XVII, 2, I 3 - 15 nemo memoravit, quamquam ille ipse suis repugnantia tradidit XVIII, I, 3,Iι, Contra quod retulit Ciecto ex Ennii anna . uram. Par. 78. ed. LIps. ibiq. not. oraeulum Apollinis .. aj 1 te Aeacida Romanos vincere posse, ipse non credidit. de divinati II, M. ec Oros. IV. I. Aurel. victi de vir. illuxu. Mi. Au stin. de ei iti Dei IlI, II. IM Do eius vi virendi Dio Casa. fragm. Piareae. M. Illinori apud Photi hibliothee. p. 360 Berier.
Cinoas rhetor exeitatur a Sisi ruino Byrantio a. v. 'Eg ρα. 16 Antigontis sat Gonnatas, Antiochus primus, qui Ioeatur Ptolemaeus Ceraunna. omnea in ahas trahere partea eonabantur Prrisum, qui si vigulos spoliare eupiens omnibus se venditabati Iustin.
12쪽
et alII Pyrrhum v Iginii tantum elephant 'in Imbiiasse Aeripium reliquerunt, existimandum tanton t, Trogum sua potius ex dive is nec magni pretii libriκ hiΑloricorum negligenter compilaeκκe, quam JuAlinum, id quod Niobuli-rio videtur p. 522, auctorem Auum male interpretatum PM . Exercitum Epiroti eum in Italiam trajiciendum subminiAtratis naribus Tarentini curaverunt ε), qui etiam pecuniam miKerant Zonar. VIII, 2, non tamen gubernatorum Pru-dontiac contigit, ut univomam claAsem Ralvam tempestatibus eriperent; ipΑo Pyrrhus natando ad littu' Messapino advenit. Plutarch. Pyrrh. I 5. Hoc sa-cium est anto eladem Gallorum Delphieam biennio, ut perspicitur Ox Ioeo
Polyi,iano II, 20, 6. 'γ; clades illa Gallis illata est Olympiado CXXV, 2. a. u. 475ὶ Pai an X, 23, 9, Pyrrhus igitur in Italiam trajecit n. v. 473, quo nimo consules erunt L. Λ miliun Barbula et V. Marciun Philippvq. Consentiunt in tempore sermo Polybiun II, 4 I, II., Plinius nat. hist. I III, 6. XVI, IS ex Cornelio Nepote, Gellius XVII, 2 l. Circa idem tempus jun-olum esse postremum inter Poeno' et Romanos laedun 'i, quod est quartum Liv. epit. XIlI, Polybius III, 25, I tradidit. Antequam Pyrrhun in Italiam adveniret, bellum, mitio moro, quoad fieri poterat, per Fctiales indictum Serv. ad Virg. Λen. IX, 53, inter Tarentinos et Romanos initium liabuit. Λeinitio enim conquit quum in Lucanos iuxta littus angusto itinere exercitum duceret, Tarentini Plamo insidiati sunt. Frontin. I, 4, I. Zouar. VIII, 2, pontra idem vicit consul gentium foederatarum exeretium eodem anno n. u. c. 473. Liv. epit. XII. saΑf. Capitol. Pyrrho Cinean de regiη adventu certior factus Obviam proce Ait, sed quod Meto praedixcitat eventum mox imbuit. Plebem enitia Tarentinam voluptatibus iudulgentem, quam vix comPes ore pulerat, Pyrrhus, ut eam non minuA quam ne ii 'um Rervui et, sevcro edicio nil arma vocavit, et juventutis habito dele fili, quum multi ex militibus mari propolloso hauAti peri Acut , cxercitum continuo supplevit ). Plutarch. Pyrrh. 16. Appiau. Samnii.
ιιριους, καὶ διπιλίους Io: ότας, καὶ στενδονῆτας πεντακοσίους. a. Niebvhr. p. 5MI.I8 Fertur Pyrrhus hoe forum reputa xo, num pedestri transuiteontinuaret intervallum inter Apolloniam et Hydruntem Delia pontibus. Plin. nati hist. IlI, I6. In Minua aecurate idem Pol hiua I, 6, 1 rem posuit uno anno ante illam cladem, de qua vide Pol b. IV. 45 sq. Lir. XXXVIII, I 6 sq. 20 Rectias ad annum v. e. 476 revocarem a vitia doctis. v. Sehπeighaeus. ad Polyia L e. 2I Sive la Lue nia. v. Ni vhr p. S23.22 Vide quae Oeta de Pyrrhi exercitu disputavit Nisinhe p. 5M. Pyrrhus delaetori suo sertur dixisset tu grandes Elige, ego lor ea reddam. Frontia. IU, I, 3. Tarentini mox odio habuerunt regio milites, quippe qui ipsis invitis in hospitia dei ueti mulieris et pueruloa illuderent. Appian. Samniti VIII.
13쪽
VIII. Zunar. VIII, 2. Iani ipso' Romanon, licet nondum hostii convenIκgent, in Lucanorum lcri IR quaerens, qua miscre devaStari acceperat, invenit La vinum eonquiem a. u. 474 ingenti turn exercitu; qui quum pacem oldatam repudin set ), Pyrrhuq c tra pusuli ad Homeleam urbem, Romani ultra Siri in ' consederunt. Plutarch. I 6. Mimiκ a Pyrrho speculatoribuq Dionys.
κent Romani, con ortum est proelium ni meissimum, in quo ipse rex, quem mortuum lio res clamabant Frontin. II, 4, 9., vilao Periculo facio, Atrenuo puminuit, donec premensibus elephaniis' γ in fugam Romani conversi sunt. Ili adeo sortiter pugnaverant, ut Onanc' adversis Vulnoriburi proAtratos post pn niti Pyrrhu' in eniret, quod quum Vidisset, exclama Ac seriur ,, o quam facile orat orbiκ imperium occupare aut milii Roman in militibus, aut me rege Romanisl Flor. I, I 8. Utrimque magnus occubuit militum numeruη, ab aliis ni iter constituit ''). Dionys. et Ilicronym. apud Plutarcii. II. adde do
peoolio Diony . XVIII, 2-4. justin. XVIu, I, 4-7. Zonar. VIII, 3. Aurel. Vieti de vir. illustr. 35. Oros. IV, I. 'ὶ Milites Romanos, quicunque ex
2M Lao inus in libria manu veriptis Plutarevi Albinna voeatur, quod nomen vix liumriorum Ine a oratum est. es. Νiebubr. p. 555. Epistolas a eonsule et a rege invi in datas exhil ent Dionysius xvii, I 5-IA.. Zonaras VllI, 3, quae inibi quidem ad rhetorum declamationea propius quam ad veritatem
24 Pandosiam auetorem, non librariorum errore in bellum Tarentinum illatam exso, observatum est Nanntri e gr. antiq. IX, 2. p. 23l, quod miror Niebulirium p. 556 praetermisisse. Non emendan dua est Plutarchus, ut videbatur Cluvero itaL antiq. p. Ia 6. .vitiosa Lirim habes Florus I, IA u. Salmas. et Frein hem. . ex eo or ius tu, . Confuderunt seriptores Προκλειον ei 'He λεῖον Campaniae, unde ex SiAde laetus est Liria, Campanias su ius. 2M Elophanios a Poro Indorum rege Alexander Magnus aeceperat. PIrrhus naetus est in proelio eum Demetrio inito. Tune primi in italia vini sunt. Pausan. I, II, Id. Plin. nai. luati VIs l. R. ex eo Noliti. xxv. 15. Veset. de re milit. III, 24 ibi Stewech. Equos ab elephantis terrore pereuli a lom est. Liv. XXX. 18. Amm. Marcell. Xxv, 3. Frontin. ll. 4. II. Elophas eoi picitur in nummia Tarentinorum, qui Pristi aetati assignandi gunt. Nion et deserit t. torn. I. p. 344. I49. 26 Propter incertum numeri rationem porum, qui in pugnis taeduntur, meliores acriptores rarius numer editisse reperiuntur. Beeli do arte hisi . Tetti Lipa. I809. Pag. xlv aq. Deosius VII, Io Taei om eripiasse rotulit, mallustium alios ine auetores reticendum intersectorum numerum sanxisse . quare ipse idem potissimum elegerit. In proel tamen apud Sirim laeto Dieron mus numerum exploratum habere potuit . ut Niebuli tua p. 55 a coete observavit.
2γὶ Apud Oroatum L piantur quae hodie in libris vulgata sunt, ut de titulo in templo Iovia a PFreho Miror Qui antehae invieti suere viri, pater optime Ol3mpi
Hos ego in pugna vici viciusque sum ab iisdem. Laee proeul dubio ex Ennio. A. Annal. fragm. p. 82 M. Lips. NeFn. opuse. II p. 230. Nacte indla. petielecti. hiemal. Bonu. IS 3. versus sunt Miurnii, quos e Graecia Leonidae Tarentini eonversos se , est Niti limus p. 560. Apud eundem Orosium legitur Pyrrhi responatim ianae ego si ita rum odetii modo ieeto, iane uno milite Epitiuu revertar es. Aura Vieti de viri illustr. M., quod
14쪽
proelIo superstites fuerunt, Venusiam petivisse probabile est. Niebuhr. p. 558.; urbes melao post proelium ad Pyrrhum defecerunt plerae pae, in his praeteri egium, quod Campani tenebant, Locri. Iustin. l. c. I. 8. in Zonari
VIII, 3 extri Item convenere Lucani et Samnites ad Pyrrhum, po tquam do pugnae eventu dubitare amplius non potuerunt; quorum licet rex incus rei moram, aperte tamen gaudebat gloriabaturque, piod nolorum Epirotarum t Tarentinorum virtute ingentes Romanorum copiam profliga ei. Plutarch. ITTum Praenesteu versus progressus Flor. I, 18, 24 ad milliarium ab.urbo octaviun deeimum usque, mox terrore exercitu , qui cum consule Requeb tur, pere Au , aliis accedentibus causAis cs. Ni ebuli r. p. 582 , in Campania am Re recepit. Plutarch. l. c. Liv. epit. XIII. Appian. Samiiii. X, 3. Zonari VIII, 4. Eutrop. II, 7. Λurei. Vict. l. c. Ampel. lib. memor. 28. Romani, si fi lex habenda est conjecturae Niebubrii p. 585, Ferentinum concoxerunt in hiberna. es. Frontim lV, I, 24. Iidem, quum Pyrrhum exercitum adversus Romam urbem ducere videbatur, ad eum de redimendiis sive commuta dis captivis legatos miserant Dionys. XVIII, 5, ex qui bres unum Fabricium quum rex Duqira in Rum paries trahere tonatus mset ' , su piciens nobilitatem animi captivos, redemtionis pretio nullo niatulo, haud invitus remisit.
Dionys. XVIII, 27. Liv. epit. XIll. Eutrop. II, 7. Flor. I, 18, I 5. Dio C A. fragm. Peir c. 4 l. Cic. de ossic. I, I 2. Enn. fragm. p. 83 Νq. Zonari VIII, 4. Val. Maxim. II, 7, I 5. Frontin. tu, I, I 8. Jaestin. XVIII, I, I 0. Sed nequit silentio transiri, Iustinum libro modo laudato 2, G, ubi do paco
inter Fabricium et Pyrrhum composita tradidit, propter quam confirmandam Cineas Romam mimius sit, salti et negligenter xcribere. Nec video a Plutarcho cap. 20ὶ idoneo loco Fabricii legationem memoratam GKe, qui quum ex pluribuis auctoribus, quorum quod alii posuerunt, alii omiKerunt, narrati nem contexeret, rerum gestarum ordinem turbavit. Hic soluq retulit de Fabricio, cui no elephantus quidem icrrorem injicere potuerit cf. Fabric. respons. 2, sed habet in reliquis adsentientein Appi auum Samnit. X, 4. 5., apud
15쪽
quem Inveni A ea, quae de captivis ad SaturnaIIa Romam retassis ferunt uriuuid quod apud I ionem Camium fragm. Ursin. 146 Romanorum legatos iniPa urtio Τarento a Pyrrho lautissime exceptos esse hospitio seriptum legiatur Z Qui bellum Tarentinum enarraverunt, eos, ut laudibus aut Pyrrhum aut Romano cumularent, Ringula specioqius quam verius legentibus tradidisse, vix quisquam negaverit rerum g tarum exiηiimator paullo acrior. Fidem sequor Acriptorum Romanorum, qui dum Fabrietum legatum ad Pyrrhum an te, quam Cineam Romam, mismum osso immant, gentis nune gloriae prospi cient A commutare legationum tempora maluiswnt, si seri ita potuisset. Dionysii locus in oratione XVIII, II ut a xententia discedere me jubeat tantum
abest, ut nonciam an Dionysium ipκum erroris auctorem cxistimem. 4Post legationem Fabricii Pyrrhus, hostium expertus sortitudinem, quae orat riun consuetudo, ut potissimum, antequam belligeraret, adversarios, quocunque PoriREt mudu, in suam sententiam ni duceret Polyaen. Vt, 6, 33, quum iam ut Ap raret pacein Deilo impetratum iri, nihil omisit, quod ad bellum
pomponendum duceret. Itaque Cineam Romam iniqAm est, qui tamen, obnia
sente Appio Claudio Caeco, nihil artibus suis in potuit efficere. Liv. epit. Mil. Plutarch. I 8. I9. Dolendum profecto, quod, quum liber, quo Livius do Cinono legatione retulerat, Ait deperditus, temporiκ injuria egregium artis
oratoriae specimen nobis vires puerit, ut hodio ad eum confugiamus necessexit, qui ab ingenio et a doctrina pariter inκtructus Cincae et Appii oratione quasi alter Liviuη, effinxii. Νiebulii'. pug. 566-578. B poninm regi tulit Cincius: Pyrrhus, ubi excesserit Italia, tum si foetetatem et amicitiam populi Romani putat, agat ea de re, addidit urbem templum, Aenatum Romanum
multorum regum pon8essum Ribi risum effie. Appiau. Savmit. X, 1-3. Zonaris
VIII, 4, Eutrop. Il, T. Liv. X lV, 4. Cie. de Aeneel. 6. Philippi c. I, 5. Flor. I, I 8, 20. Val. Maxim. IV, 3, 14. VIII, I 3, 5. Diodor. exe. Vatic.
neque iis adsentior, quae p. 563 disputavit. 3l, Cineas senatui et questri ordini blande nomina reddidit postfidle quam Romam rudvmerat. Plin. VII. 24. Solin. l. IM. Senem eontrov. lib. I. pag. 66. M. Bip., quod haud reio an sit invenium pro-imor inrignem viri memoriam Cie. Tuae. I. 24. et ad similitudinem nomenelaiorum, qui pollieri a aetatis erant, commentum. volvisse donis latis Cineam Romanorum principes commitere. praete Z naram nemo anetor est. Niehul r. p. 5M. Non pertinant ad Citieam quae narrantor de massim P,rrhum interemturo apud Aelianum V. H. XII, 33. es. Llv. epit. Xul. XXXIX, 5I. Flor. I, 18, 2I. Cie. do ome. I. 33. Ill. 22. PIutarch. resp. Fabris. 4. 5. Eut p. li, A. Frontin. IV. 4. 2. Aurel. viet. l. e. AtinatoL XI, M. Int . ad Val. Maxim. vl. 6. I. Laelisnam de fontib. Lim IL p. a. Gellius rem retulit ut, ex antiquis auctoribus; qui illic Neias voeatur, apud Aelianum Cineas est veriptorum tanta est discrepantia el. Nebula. p. 505, ut non dubitem, quin commentitia est narratis illa, quae inta est et deontata.
16쪽
p. SI M. Dindors Suid. s. v. Me et i δέ m. Seriptorum quum do parea Romanis negata cou ensus Rit, non cAt in conditionibus oblatis NIebuhr. p. 565. Plutare ius 2I Cineam denuo tradidii Romam miAsum, captivos gratis reddit se, quo milii quidem negligentiarn in componendo opere et ἀκολίαν probavit; abiit error in alios Zonaram I III, 5. Appianum Samnit. Xl. I stinum XVIII, 2, 7 - Id, qui legationem iusto aeriun memoravit. Do captiavis quidem, non soluto redemtionis pretio, iterum remis Ais ii o Dionysius XIX, 2. 3. primus tradidit, sed parun, probabiliter, nemel enim Pyrrho, ut Alexandrum Magnum imitaretur cf. Curi. III, 9, 18., liberalitatem ostendisse satin erat. Quum rex bellandum esse vidisset, castrin motis, prope Λsculum Apuistiae oppidum aciem instruxit, Tarentinos, qui peAstini erant, in medium reis oepit Frontin. II, 3, 2I, et poηtquam bin Rigna contulit, Romanos atroci comtamino in lagam eoegit, ut plerique tradiderunt; sed Dionysius non exploratam fuisse Pyrriti victoriam retulit. cf. Plutarch. 2I. Liv. epit. XIII. Iustin. XIIII, I, II. de Kobbo hiηt. Rom. toni. I. p. 340. Longius etiam a reliquiκ auctoribus Eutropius II, 8 recedit, dum Pyrrhum Publio Sulpicio, Decio Mure consulibus a. u. c. 475 Tarentum fugatum erine scribit. cf. Oros. II I. Zonar. IIII, 5. Frontin. II, 3, 2I. Aurel. Vieti de vir. illuκtr. 35. ID quidem de anno, quo pugnatum t, reetius Alatuit quam Florum Ι, Ι 8, 9, qui Curium et Fabricium posuit consules, Red cetera perperam iradidit nut ii in Iapsus, aut scriptoris uoscio cujus deceptus negligentia, qui, quum Pyrrhum Post pugnam Tarentum Reso recepi e legi set, fugatum eugo crederet, niκi consulto de proelio Aseulano ita quis scripsit, ut Romanin victoriam tribueret. ψuod serunt, in illa pugna Decium morti se devovisse Cicero Tusc. I, 37do fiu. II, 19 ut videtur ex Mnio et Niebutir. p. 592 , non duhito, quin Deeius ille tertius ad ornandam gentem, Samnitium bellis elarissimam Val. Maxim. V, 6, 5 ibi inti p. Aurel. Vict. de vir. illi tr. 26. 27. , a poetiκ et rerum scriptoribus immorita laudo cumulatas Hi. Zonaran quidem IIII, 5
Paratum lantummodo ad devotionem Decium, ut ii ten perterreret, imite retulit, eumque Goerenatus ad Cic. de fili. p. 2I4 neutri auctori adsentiens, cum Ciceroue conciliare conatus est. cf. Κuliner ad Tu' . pag. I 39. Pyrrho,
tuum magnam umiHAAct exercitus Pariem, Inagnum anai Grum numerum, quumsdex melorum labefacta eqηet, Romani cum Carthagini emibus societatem
saa Teanaiam Prethum oppugnare voluisse, apte Ni vhrias par. 588 e Ireli. Asenltim etiam Floro I. Is la Ainalia est, quum rapite tu rectius meontium caput dicatur. ut apud Pilatum hiati ill, 18. Callide eo troversiam evitavit Orosius IV, 3. qui urbem in Apuliae snibvia altam esse tradidit. D plex Asmium eo tituere nolim, immo Apuliam scriptoribus lativa patern eonfirmaverim. Ceteram pugna Aaeulana in proverbium abisse videtur. Feeti Titinu. Baani. pag. 75 Bosae.
17쪽
inissent Niebubr. p. 592 sq. de Κοbbe l. e. p. 3403, neque elephantorum
ope in poAiorum quidquain Pssici posse intellexisset, gratum accidit, ut Siei lorum legati contra Carthaginiemes et tyrannos, qui mortuo Agathoelo caput extulerant, ip tum auxilium implorarent ' . Plutarch. 22. Iustin. XVIII, 2, II. Oros. IV, I. Mansit tamen in Italia per annum v. c. 475; Requentu etiam amo castra habuit Uc na Fabricio iterum consuli. cf. Plutarch. 2I.
Eutrop. II, 8. Gell. III, 8 et qui supra nota 3 13 excitati sunt. Carthagi
niensen eo tempore claARem CXX mu turn specie quidem, ut auxilium ferret Romanis, era, ut Prohiberet, quominus Pyrrhus in Siciliam transiret, mi erunt; Renatus tamen Romanus nave redire in Siciliami jumit. I lin.
XXIII, 2, I-5. Valer. Maxim. III, 7, I 0. Rex, iniit η induci ἐκ Appian.
Saninit. All. init. , postquam sociorum civitaten validis praeAiditR in fide eo firmavit, Locriq filium Alexandrum relinquens exercitum in Siciliam trajecit. Liv. epit. XIV. Justin. X IlI, 2, I 2, sperabat enim, soro ut brevi tempore insulao imperio potiretur. Plutarch. 22. Discesκit ex Italia media sermo aestate, extracto bello in duοη annos et quattuor menses, anno 476 n. u. c. Diodor. XXII celog. II ibi IVesseling. De expeditione Siciliensi exponere nostra nihil inter Ri, idcirco lectorem ablegamus ad scriptores Diodorum XXII ei log. 14. Plutarch. Pyrrh. 22.23. Dionys. Italic. XlX, 6 - 8. PauRan. I, I 2, 5. Iustin. XXIII, 3. Zonar. VIII, 5. , quos, quum paullo acerbiu in Pyrrhum invecti κint, Timaeum ec Orem admodum Severum ante oculos hiluisse probabile mi.
h) PYRRIII EXPEDITIO IN NAUAM SUSCEPTA ALTERA.
Quo anno Pyrrhus ex Italia discessit, eodem Fabricius et Aemilius m scies a Lucaniis, Bruttiis, Tarentinis, Samnitibus victoriam reportarunt Liri iti XIII. Eutrop. II, 8. sasti Capitol. cf. Niebuhr. p. MI h); quo factum est, ut, cuiu aliae civitates, tum Heracleenses laederi Romanorum se adjungo rent. Cic. pr. Balb. 22. pr. Areli. 4. Hem. Dp c. tona. II. pag. 242 sq.
33 Elephantia enim proboseis abaeissa est. Plin. Vllu, T. Flor. I. 18 R. quod tamen is Ineola laetum ... vegetitia de re militi lat. 24 tradidit. . vel linia suppositus est. Oroa I. zonar. vim. 5.siiuili, Alox ndri milites la hello Inmeo secisse traduntur. Curi. vid, I4, 29. Femina eane ei phantoa etiam ariete eernuto tit aula grunnitu, doeet Aelianua hiati anim. I, 38 ih. Saneidet. αNiebutir pag. 59I. 343 Epem ponebant in Pyntho Sieus anam, quod L nassam Agathoelis filiam uxorem doxorat. Plutareh. P11Yh. s. Diodor. XXI, 4. xxll. II. Pyrcti sillam is matrimo tum do xit Gelo Hieronia filius, qui post Pyrilii fugam 83raeusta potitua est. Panaan. VI, Iet, a. Eo r. viii. g. M. hi Hae pertinet vietorisa monumentum Iovi, lunoni. Herevili a Fabricio dedicatum, da mina tameti fida dubites. Muratori thesaur. in eripi. lom. l. p. Io. 8.
18쪽
Capia est Caulonia Pau an. VI, 3, 5. , mox Croton et Locri, licet praesidium duco Nicomaeho a Milone mi quin exsci, in Romanorum pol talem c serunt. Zonar. VIII, 6. Ii n. l. e. p. l93. Ni liuiir png. G03. Λtque litiuo in modum duo anni consumti sunt. Vuodsi sorte mireriΑ, liellum minus Atrcnue gotum se, pestilentiae remini Acere, qua illo tempore Roma deva-μiata est. Oros. IV, 2. Augia Alin. de civit. doi III, II. IliΑtori miseell. io m. I. P. II. n. D. ed. Murator. Tertio anno, qui mi ni, urbe Pondita quadringentosimu septuag κimian Dota η, Pyrrhus in Siculorum adductuq invidiam, relicta insula Carthaginieresibun et Romanis palaeΝtra, ipso dubius animi, quid sacoret, in Italiam rediit. DionyΝ. Halle. XIX, 6. Appian . Samnit. XII, I. Iustin. XXIII, 3, 5-Io. Λ eoitus erat liue in Samnitium et Tarentinorum, qui, quod circumcirea n A pulni nox re bellum a moenibus Auin Propulsarent, opem eius implorabant, quamquam olim ex Italia diκcedens inviiiκ Tarentiniqurbi praesidium impoquerat. Tarentini quum PDKtulaΝΝent, ut vel, qua vetiisset conditione, praestarei ram, et ipsiA bello Romano adesset, vel si Italiam desereret, urbem ut Auam relinqueret, qualem accepi'Rei, Pyrrhus nihil nequire ponderat, sed ut tacerent imperaverat, et Aun tempora eXΝpectarent. Plutari h. Pyrrh. 22. Λd liunc igitur statum plebeia factione et peregriniq ducibus redacta orat rivitas olim prae omnibuq beata, ut enim ait LiviuΑ XXIII, 7 ,, superba Pyrrhi dominatio et mis rabiliη Tarentinorum servili . PFrrhus quinii ex Sicilia in Italiam transiret, proelio cum Carthaginiensibus et Mamertini' laeto, magnam umisit exercitus ot navium partem Plutarch. 24. Zonur. VIII, G, quamquam non cum duodecim tantum navibu , ut Appianuq tradidit, sed cum viginti millil peditum et tribus millibus equitum 'i Locmκ ovaΑit. Quam urbem, quum contra militare praesidium, quod imposuerat, rebellamet, ipRe magna rei nummariae dissicultato pre
sus diripuit et spoliavii Appinia. Samnit. Ni I, I. Dionys.'Ηalic. XIX, 9,
sed quoniam ne n templo quidem P Νorpinae manus Racrilegas abRi inuerat Suid. διιοιδυι ιονία , irn divina, ui iraditur, clasΝem thesauriη onustam Tarentum advenire non sivit, periit enim naufragio non illa tantum, Red inde ex eo tempore ipΝi Pyrrho re malo ceciderunt. Dionys. Italic. XIX, I 0. Liv. XXIX, I 8. Dio Cae s. fraxin. Poire o. 42. Appian . Samnit. XII, 2. Val. Maxim. I, I, exi. I. Aurel. Vict. de vir. illuκtr. 35. Lactant. in iit. II, 7. Looris Tarentum quum rex tuto pervenisAet, eductis Tarentinorum d lectiAsimis, Donira n manos, qui stativa in Samnio habebant, Rigna movit. Plutarch. 24. Samni-
19쪽
im autoni non uno Proclio a Romanis vici I, quia expedit IonIs Siciliensis tauq sa aliquid invidiae in Pyrrhum suberat, minio frequente' ad regem convenerunt , qui copiari suas parti in in Lucaniam ad detinendum alterum conAulem,no subveuiret collegae, miruit, parti in contra Marcum Curium consulem a. 479. tuto loco ad Beneventum considentem duxit. Consul, dum Pyrrhus infausto Aomnio, ut perhibent, terretur, Imna nactus omina regis exercitum 'γRuperavit. Plutarch. 25. Dionys. IIalic. XIX, 13. Claudian. do bello Getico
24 sq. , quem ea sum non solum Proxenum hixtoricum, sed etiam ipsum
Pyrrhum in commentariiη laesae Iieac indignationi tribuiAse, ex loco Dionyxii palei. cap. II ibi l. inti p. Capti hoc proelio a Romani R elephanti octo, tradentibuq Indis rectoribus ') Dionys. cap. 4. Zonar. IIII, 6, alii in ipsum regis exercitum convcria surit. Liv. epit. XIV. Eutrop. II, 8. Frontin. II, 2, 1. Flor. I, I 8, II-I3. 'i. Iia Pyrrhuκ quum bello sex' 'in annos contrivi Aset viro que Ava imminuisset, n po excidit Don solum Siciliensi verum etiam Iinlica, unicu bellandi artifex, sed magis in proelio quain in bello honus. Liv. apud Serv. nil Λen id. cf. Niobi r. p. 539. Transportavit in
Epirum a. u. c. 479 post Olympiad. CXXVI. IPlin. nai. iiiΑt. XI, TI oeto millia peditum, equites quingentos Plutarch. 26. Iustin. XXIII, 3, 1 l. I 2.
Eutrop. II, 8., neque nperie ex Italia discessit, Red metuem, ne salvus temram relinqueret, quum ab Antigono aliisque Asiae regibus frustra petiviisset auxilia, tamen impetrasse se Simulavit, atque hoc modo, quousque in Italia commoratus est, fidem Ruorum Ribi servavit. Noctu, si fides habenda est
nuctoribus, trajecit in Epirum' ). Pausan. I, I 3, I. Justin. XXV, 3 init. Pol aen. VI, G, I. Niebubri pag. 6I0.eὶ BELLI FINIS ET EVENTES.
POMquam res geniae deinceps sunt recensitae, quod initio do Pyrrhi i genio parti iv pe cripsimus, Partim veterum auctorum locis adumbravimus, id
an De numero militum male et laeetius quam v Nos retulerunt Dionysius et Oroatus. Nuilinhr. pag. 6ω. 38ι Dissensio .idetur luisse in Psolii meretis helli diuturnitate desesao, quemadmodum olim laetum est In Alexandri Maatii expeditione. Curius elephantos Romae in triumpha uiti Plin. VIII, 6. moe. I. 18.28. Rutrop. ll, 8. Renoe. hrevit. vii. II. De Curii ingenio v. Hipp. ad Vat. Maxim. IV. s. s. l. 3. 4. Frei hem. ad Flor. I, IR M. aM Florus Aruginoa eam a. eo erat vite Dr Io Iv. a. male ponit in Lueanta, quum aint In Minnio apud Beneventum. Frontia. IV. I l 4. Sed Florea omnino negi ister seripsit, ne verbo quidem fin
ciliensem Expeditionem eommemoran .Qὶ Quinque minua aeeurate orosiua v. a. zonar a V Ill. 6. 4ιν De iis, quae postmodum ea aeciderunt, vide Plutariarum 26 sq. Panaan. L II, a M. Iustin. xxv. 1 aq.
20쪽
videmn hoc ipso bello eomprobari, ut recte diximo videntur Antigonus apud Plutarchum 26 cs. Iustin. AXV, 4, 2. 3. , dum Pyrrhum alentori comparat, qui multa et secunda jacit, sed jactu uti nescit '' . Veruiu quidquid
de Pyrrho cemendum est, in eo consentit univerea sernio antiquitan, cum rei militaris scientia' Ioneo omnium fiuno memoriae regum sui8Se primum, mul
tumque ab eo didicimo Romanos ''ὶ Frontim IV, I, 14, qui quum in bellis
Samnitiei κ militaris studii prima rudimenta PoRuiment, ex bello cum Pyrrho gesto persecti nihletae certaminum evaserunt Polyb. II, 20, 9, ita ut sumtis animis ex ip in rebus tunc gesti', quaesitis opibus et nomine, quusi inqui'erabiles Italia statim, Sicilia sint paullo post potiti. PIutarch. 25. cf. Flor. LI8, 23. Mox enim Romani, impetu facto in eos, qui cum Pyrrho κο iet tem habuerant Polyb. I, 6, 7, rem bene gesserunt, id quod colonia Pa strum deducta a. v. 48I comprobat. Liv. epit. XIV. Volliri. I, I 4. Anno sequento Samnites, Lucani, Bruttii devicit Aunt Zouar. ΝΙΙΙ, G. saηt. Capitol. , quo
laeto Romani ad obsidendum Tarentum animum adverterunt, quod ii Io tom-poro praesidio Milo Pyrrhi familiaris tenebat. Justin. XXV, 3, 4. Tarentini
quidam seditiosi Milonem, n quo male accepti fuerant, Nicono duee adortiquum nihil proseciment, cintullo quodam suae ditionis occupato, hostilibus animis non solum illi negotia sacemebant, sed, missila Romam legatis, de paeo componenda ngebant. Cives, qui Milonem negro patiebantur Rimulque a suis Miloni insegiis urgebantur, cognita Pyrrhi fuga, CarthaginienΑium op in implorabant, paritin ut Epirotarum Praesidium depellerent, ut Zonaras I II l. Gnuctor mi, partini ut a Romanis se descuderent. O R. IV, 3. Liv. epit. XIV. Suseeptae igitur sunt a Carthaginiensibus inimicitiae contra Romanoq, quamquam illi hostilis animi Apeciem vel periurio evitarunt. Oros. IV, 5. ' ε . Milo in angustiis constitui '' in, terra Romanis, Carthaginiensibun mari pr mentibus obsidione, arcem Papirio conRuli R. u. 482'yὶ ea conditiono tradidit, ut sibi cum pecuuiis et militibas incolumi abire liceret, quo sacto cla
M Animosna magis quam emean TMentinae petulantiao de naor, hana aeto madore eum gloria hQua urbis i me moribus, an armis reptiuua ait. Val. Naa. Iv. s. Id. 4M Conseras Antigoni ad Hantithalia itidietum apud Plutareh. Pyraeh. A. Liv. xXXV. ι. Pausan. l. II. s. Dion a. Halle. xl x. II. Iusti . xxV. 5, 4-ε. Potraea. vI, 6, 3. Ampel. 28 et magnum artis miliataria existimatorem Pol Litim XVII, 3. 6. XVIll i. Ia44 Quamquam arsa easto metandi prineipia ipsi inveherunt. Niehula p. 66 45 malo nescio quo modo Nieti riua p. 6M - 632. advernatur. 46ὶ Pra aldium Epiroti m a Pyrrho, postquam Naeedoniam in deditionem Meepit. Tarento revocatum ae Iustinua XXV. 3. 6 perperam narravit. '4n in ius IV. 3 a veritate longius aberra . qui Mnnm a. u. E. 4Is ponit. Eoaeiana ctro . lib. post. pag. I I. ol inpiadem CXXVI aatis reete adseripsit, dummodo Catonis Metum aequamur. vlde ihi se scis. Fasti triumphalis apod Pighium Anaal. Rom. ttim. Il. p. XXV habent annum v. e. 48I.