Annales minorum seu trium ordinum a S. Francisco Institutorum auctore A. R. P. Luca Waddingo Hiberno ... Tomus primus 17

발행: 1734년

분량: 615페이지

출처: archive.org

분류: 그리스도교

21쪽

Patit ad Pede.

vit, di eum seu

Quin a

6 Annales

plaustro utramque tabulam, & duxit absque alio ductore per aliquot milliaria in urbem, reposuitque majorem in aede matrice, alteram in sua Eeelesia, omnibus admirantibus . Utraque tabula in praesentem usque diem cernitur in praedictorum templorum aris praecipuis . Pietate, doctrina, & concionibus elarus, hoe in loco requievit in Domino, sepultus coram altari maiori. Post annos centum choro exornando, esAsso illo loco, inventa sunt Viri sancti ossa candida & mundissima, cor integrum &ilhesum. Admirantibus, qui aderant, quaedam vetula rosario cor tetigit,deinde oculos cujusdam caeci, qui

statim visum recepit. Hic ille est vir incognitus, cujus ossa sub summo ait ri, & linguam recentissimam asservari dicit Gonetaga, sed pro corde linguam reposuit. Eius contaret, necnon corporis fratris Francisti Lucerint, ibidem sepulti, miracula plurima contingunt. Conventus dicatus est sanctissimo Salvatori, & aliquando a Fratribus derelictus, quondam a beati Ioannis Capistrant Commissariore assumptus est , & a Luceriensibus restauratus . XI. Successit Stronconio in regimine per provincias sancti Angeli, &Calabriae frater Thomas Florentinus, laicus, vir pius & prudens, cujus opera & sollicitudine multa eonstructa sunt in illis partibus Coenobiola . Horum exemplo certatim alii per universum regnum Neapolitanum, & Siculum, Institutum propagarunt. In Apulia multi iam erant hujus viae, &viis sectatores, sed quodam spebialis fraternitatis vinculo eum Fratribus Bosnens bus, religiosis me viventibus , alligati, eoru inque peculiaribus institutis, uti alias rape monuimus, regebantur . In Sicilia egregie, & stren elaboravit beatus Matthaeus Agrigentinas, de cujus gestis re virtute longiorem alias sermonem instituemus. XII. Sanctus Bernardinus Senens s h e tempore praesectum agebat Coenobii Fesularunt, & mirabili modo excitatus est, ut priedicatum iret in Galliam Citilpinain . Aberat ille Florentia , 8c domi tirocinum preserebat quidam Canonicus Monasterii Luconsis sancti Fridiani, quem ad hoe Institutum admisit Bernardinus. Inter sacras preces & meditationes, quibus assidue inhaerebat, miro quodam aestu per dramum n squequaque serebatur clamans, & ingeminans haec verba: Frater Bernaresne vade A Lombarviam, DeI tectum praeduasurus . Regressus vir Dei, ut scivit miro modo tantum sibi indiei ministerium , imperavit Fratribus, ut Dei voluntatem amplius explorarent, & quos scivit Deo cariores, tum inter Fratres, tum alibi,

non aliter quam sanctus Francistus sanetam Claram , & heatum Silvestrum, humiliter consuluit. Multis demum indiciis, & interiori edoeius spiritu , ita Deo placuisse , statim perrexit ad Pedemontanos, ubi admirabili fiuctu praedicavit. XIII. Mediolanenses audientes mirabiliter, quae de ipse dicebantur, ad suam evocarunt Civitatem . Ille paulatim auctoritate & opinione crevit, prius in humilioribus Ecclesiis, & rarius, mox in praecipuis, & quotidie predicans, tanto hominum concursu &applausu, ut maxima quaeque templa numerossiimo auditorio uiderentur angusta. Opportune hic ad

dam , quae de primis istis Bernardini predicationis auspieiis seribit Mata jus

Veggius Laudensis, vir doctissimus, & Martini V. in forente adhue aetate Datarius , frequens istarum concionum auditor: Nee vera, inquit, quamvis talis ae Ianos hah Ius Deris , satIm tamen, ae primam publice docere popu-tis aggressus', e u celeber ipse gloriosus e laseri ; multis enis annistituit, ineunitamque ae olfurum evus nomen Dis . nuri Bernardisum norant, statici frequentabam, nemo adhue eum tanto in honore hasebas, nemo

admiratara , nemo esserebat, praedis alat, eriouebas, donee peragrasis mul-

22쪽

Minorum. I

tis, ut fit, dis riviis has, Iamdem persenis Medistiniam, actis jam ρaaIu-derim annis, quibus d fiminando serio Dei semper intenderat. Ego Iam , dum puer essem, Goderim eirriser annas nitis, rectio mo eum idi via e assque ulis prorsus nomine osma , audistin esiam In popaeo loquentem . Nam eras m , praeceptor Graminatisae optimas quidam senex , qui iebus festis , eum versa facere audire ram avide, ae aesistitis quosiam praeeisuesbi commendator , MOHYm unus eram, aussituros Hiam I mulseram da re consueverat, diceresque ad nosse M. Famas, AII, avidi viri bonam istim Frater tam , tam diti, ct trita indatum sese , eis rania tinguae graiia , tamari endor et titi, tam opus Heenia modus, tama mersortim simul a qua sensenturum majestis. Hu semovi enim flebat sermonem de tuo proferre. Nam munifice egre,e e eum semper eommendasas, a que existibas, affirmans rensanter, numquam sumiIem ilia aliquem Ussisse . Fas judicio magi i mei fretus, non meo, gaod nucum ρυIdem eras, propter Metiorem aetatem, maxImI farietam lominem, audiosamque verba sitius a IoIe; luet minus e ax esset ingenium ad aeriphiatim pondus ipfram . Sed etim talem tuam esse arbitrarer, quatim magis' Dduabat, viduantur mih) omniaque eumque diseres, disino ore prolata . 'XIV. Ita e tuo ram uam gregaritis Didam, apud paucos ranium c inuas , ρο tam si quando, Demadmodam in Leessis Adristis, docebat. Cum oterim paulatim Hareres magis ejus disenia modus, commendarique plurimum a graduus o ritas eisti. A se Iia stirique acti sunt menses, cum demum adore ense tempore madrages me, demandata es ei previncia,

Iama executus es gratis , tis eum antea omnisus eum avidientutis eaeregis AH d visui sisset, tune fissum Ionae superosne sidere r. Tamam vero

apud omnes III eo remis namen 6tis , Ianta expectatio , tanta auctoritas , tam

ιο, fine Deo Ofasu, ad bonum semper prompta r ct cum precateria, minime

ri, is gloriae.

XV. Misam autem erat videre quanta aberransitim Iurha,OudDIs Ititas riwInIs, ad rectum essendi modum perduceba r. Concurrebans ad Bessos Insar formicarum, ut missu erens, qui peccata eorum audienses purgarent, functisue, di subrutis Saeramentis satisfacerem. Aestimque de neσι , arque id diati as Ua, qui rebus seramensariis praeerans, animarier m es, at tanto numero aut 'luri somines ratis annis a6udini retiam vitio luenterque venisent, quanto antea per deum annos stilant. Trane mutii eontempta pensius Misse munae saritare, ad Deum eonter adstiscentes, ReIL

tant omnes sacramenta .

23쪽

8 Annales

ne omnisas propositam sanctitaris montinenIam, amea infueram videre Iossobhium, tiaroram ae viroram Dos , d laute omnes, stinaedeque ene tos , ad tantam hamultatem tua nante desectos, propretiosi muis at seses Induero, pro e vis senties cibos capere , pro restium amis, Aris instraria recumbere , pro generosis, qvibus ante vehebantur, Nun , usias pedum , es iam per omne frigoris tempus inradere , pro Iasivismistis bland oris νυ eantibas, functam IIbemus Alleluia sone nere , pro Iaxiore; qua ante ut hamar , luentia , nihil uis jus editis , qai eviram haberes omnium , essere. VI. Quibus vero virtutum fulcimentis, & doctrinae eloquentia ad tantam pervenit sermonis , & opinionis dignitatem , idem audior his verbis . enarrat. Omnis dis ct divae,ia functo si istincto opori Asriens, tanta nud impi It graiti di fluitate, Damam, ρώI eam ver a farientem audierant, non fatis a Dari,atquesummis iura omnes lutiduas eFerre posue runt . Si enim pronantistionem rim antistiti I ct fastinii mi dieravi praeceptores primam esse, di summam eloquenι ae totidem ereaederans. M imierrogatus Dems enes, id in oratore primum esse jaricares ρ pronuntiationem respondii; quid sera fecundtim , IIrim pristin istisnem: euid den qtie tertiam pari mo Trinumuirinem semper esse rixit: ρtias in ea omnia vis , omni ue oratoris excellentia eontineri potu tim videretur. Iuuas nos Bernardinum praeeuntis exutiemus ὶ tua admiras ene prosequemur i gis ioties eum audisimas ea presentis Ioah gratia , naIarae prae Iarga manu adeo donatam friue, tis nuta Elamus, nihII erere prae mitia dies posset. DispemI ita vox tinis , elara ,sonora, risincta, e DesIa, FDis, Mnesta a, sl na , redandans , elotata, aIque effieax erat, tit ad id , quod is assus erat , proferendi in vulgus sermovis osse tim , recte IIII ad Mitim formata crevi lice

otiam rem id, quod a d alios etiam summae es ariti, ibestio ingenu norat, quo uco principium haberi, tib fusenia sistras , tibi ei di usus deberet,

quis In omnisus ordo servandus esset, qui evim ornata esstinHus tantam apud animos hominum triri, vi nuta es nos triere maximi oratores at Iesentur.

pabulis recreares, Nereas que proinde Ita etiam e ceres aiunt ores . Acc delat iti ven sar oris , Mi uia tutias, testassue disere corporis a Issimi , etiam ejus , rei edita es, quaeremiae exponenda esset, ravraemisim gestis . mutis adeo miso rasurae retinere salisat, vis ne quissuam tuum ametis doctus, atque omnJ sese in istis mimus ametret. Unde flebat, ut tit o. Iantis ad duendam adminitatis alutas, uia, q- is ora ore ex sentemis

24쪽

Minorum. 9

temra summorum eo entiae auctorum exiguntum , mira uti vio naque graIIa Dpra omnes assequeretur. Nam ct eunesti, quae iacturas erat, mritas doce lat, edi animos autemiam muri de Hobus, ct vehementius eos moebat, algae ad galeiamque placuisses, ardent us Aetiolat. XVIII. His adjungamur, quae major His , a Dabiliorem reddidis Eparari earum issiturionum rectam rimisam . Neque enim tam ei sola lis ua , corpori ue gesus semiebat, quum multa etiam eorum , quae victurus eras, erussilio, aegrae nans I en um . Adpetimus is per multarum raram notitiam , iummamque in dys emendis sa Is popniorum moribus 'u-δntiam . ut omnes ad vir DoLae elatistes, sums eas inseruens dis

suo consenJemitus morbo remediis emendohas; morem sequens medicorum, messicus isse animarum, exerrita tis admodum usque infractus . Da zero emendabat, ut e peres magis vitia , Dam homines , mula scelera , ρ tu'sehrum factores adfiatim pro earn, tit non eamdem omnium, .es Iempo

rum , vel coniationum , vel personarum, set sta utim, in reprehendendis criminibus rationem haberet: magnis, ae por sate, aliquetve di valepraeduis miris, modese loqueret semper, ne tetris uti, ac praecipiteι

Putius Timotheum docet: Praedica verbum, insta opportune , importune di a . argue, obsecra, increpa in omni patientia &doctrina . ue ita ιν ans,

eum in Ira iiD Mofectus auctor extveri , ntim ais tamen Issum aliquid, ρυο candali eos esset, pratui e remperium P. quod eo m ore dignum laude putandum es, os perpaneis id ejus mun/ris μον ινIbus datum essexIdeamus: rao A iae ct arduum est μή is aurientibus multa loquensem ,

modum per servare.

XIX. Sed praeser haes, damnis, quae disimus, superat, tam s erat sitae ejus inturitas ct sanctuari, nihil in eo an ua in deprehensum fuerit, mis reprehendis es, nihia ora notarum, quod sinceritatem ejus maculare laci IrreriEM, Uderetiar, ut non Mers essent asermon bus ejus opera , habere que semper si ii, Arias res verbis, resus, at non rivis ae alios Arabat, i faceret. Anti jam imitaror Salsis oris no I, pari riira pubiace populos erussiensem legimus faeere prius quam docere cors e. Neque minus observom in , ror Apostoli, qui TDum is, rares, quo Meere mo D debeat senes, Iuvenes, , adolescentulas, prosis Devique dime,'eonestione , pos omnem δε- Lyrino MLt: In omnibu teipsum praebe exemplum bonorum operum , in doctrina, in integritate, in gravitate. Uthos tantiam lues N auctoritatis mendicat e, Da eriure IDI, ae magninis nomen adeptus es, mpas eum

omnes populi, omnis aetas, omnis ut, pUBII simul o magnisquerentur,

amarent, eotirent, ob marent, omnes ram reverenter magni earent, orio

Ierent , ae tamquam divina oracula ejus terso susiperent. XX. Summum eras euique dum sitithas ejus ct sanctus perhis recreari, . monuis imbui, A mentis Inseris, inerepationibus salubriter eurori, ponere ante oraus tur tussines anteanis suae, duciere sordes desinorum, fla misere an quorum maiorem, scelera horresere, si Ih HIIam Indicere, man-H ntieebras eontemnere, conserti ad meliorem sententia , recta gravi via,

25쪽

r o Annales

26쪽

Minorum. II

causa extveru, non es ambuendum parem HII in caelis, tibi sempitemo aeus fruitur, eorum gloriam referri; neque modo eorum, quae vivens ipse operatus en, sed θ omnium, quae eumque nune ad mellarem atiam et Iam translatus ex antiquis penestas itiis, ρυμ ex istas an es minuus e Vurgentia res vi semper orsu producis. IIa --μ, αι uid pium, justim,snctumque posse morientes rei uerunt, propter quod is ore pisonsium fumma cum Dude versentiar; id ρυο titerioris io Hos μ meri I , ad Merionis utique in Aer, gloriosiore tie tuam eis redus. Ad suam dies , non ad majorem hian dientis uti ias famae ex Iulionem, tio moriritam tana maxme ct inanis deripvar opinio . Visa namque apud Deum es, nin fama , quae locis tantum temporius Iove at tuo atienis praeseruitur. me diseris es ratio eorum, quae s etiam inde mala exortantur , WJmo das ransri poenam acciamnunt. SP par ergo in extis IIII gloria refertur rerum sonoram, quae iri visae tempore , ves nune etiam visa fiannus piorum mori oram siriste agis, beat, a certe ipsum, gloriosi magiae eum Deo tua frui ererin m es . Nullaque proinde excessae I scis apud Deum te solis admiratIo haberi risei, sρο2δε id pro salute no a ab eo petas, οὐ in I, eum iis etiam magnis, admira-

que novimus.

nes , macerariones , grati mas eorporis MEDIIones, quisus m orem procul dubio apud Deiam , excetiensioremque gloriam quaeri nemo negaveris. Ego

amem non satis possem mirari, is magnifarere tiniam hominem ut populis fuisti sese; tintim sominem potuisses res sis dominis ae exemplis Ianto1

priorum quotidie graviter detin entium errores , sansa selera rare gere , curvas in terris, Geleritamque penitus inanes animas no σι ad Deum erigere, tot exeumntutis questiae rerris nomi motibas staenum p sere , a tot blandi ii usis no si τοι salutis aliaeare , steriores, o seriore sique erepori nUro Ieges dare ; ut titierasis violenti Ne morbis memtes minas purgare, crinarum mores remon re, nuri anna avere, pr si are mitia, seuere scandala , dare se disiones, sanare inmisitias, inu serata , ardentiaque odia exii uere; tunsae domique eis, tantae reconcilia conII ct comordiae Horem se . me enim longe majoris meriti qua us rura, recte cuique ea examinanti se viribuntur. Eruae nee ma no etiam βασ

27쪽

IE Annales

singulari cari sis gratiae in xa fleri posse credenda μι. Ut recte quidam

orianis das Am mus, ae dysen semus, eum interrogaretur, cur se mutis majore doctrina ac eloquentia praei Iur , non Iamtim in corrigendis populorum pereulis sm haleres rixisse videatur; se ρsidem esse tamquam earbo nem nuti ignis halensem, etii oppBeati aut mi e carrines msnai minime raripiscam: Bernardiniam aurem carionem lenitam disino Biritu esse, quem contingentes eueri cariones extinta , Avibvs tm ignis iusi emes arde- sunt. XXV. Plane eum tot IID, ct tanta egerit, ae versis quidem omnia, ct publie s iselamationus uis non mistis inter Italas amones stati euorum eumque confitebat, nune hortans, nune monens , nunc pro tua quemque comiarisne emendans, m ntitia ex parte omnis sermo ejus frum careret. Iuemadmodum euidam adsissemi , quem pro reprobissem estis praecipue diligebat , dum pendente ,2 terram eonae copite tantatim eum aliquando vidisset: ν,.. , ω tilis a. Dic mihi, inquis, an ante faciem, an retro incedis quibus non tam pru-aia eaus v Ni a. dentiae , quam faeniae seriis Maride iue admonius ab ea ringenia eo eim dine , quae neque decens, neque eonvemens nartirae videbatur, po odum

iusceperas religiosam rem etiam im ere, ruonsique ρtio foetitas id modo posses efficere, annuens ipse Deianoro in terram sors tarpore , nua aliad Pam , deorsum deorsum, i e respondis. Talibus o signis, ct serbis pariter A Ucans humauarem, ρtiam tiri praecipuum , anicumque ejus, quod magnopere cupiebat fundamentiam , seqvi defreri. Cho My ct altas dum d scendi forte, ut fit, causa rogaretur, quando renesistitas in sermorination lus exclamandom esset: μIure ira msnuis; sae, inquit, quod facturus es ,& persce in caritate, & quod maxime optas, spiritus ipse Dei, cum tem pus postulabit, tibi suageret, atque ultro subministrabit. XXVI. Nuie per Iti os antid responsum, quod dedu atii eum rogavi I, tis cum tanti a d o es popuIos sermones, quos sciHue enuntis,as, habe renItir , tantum ue yrtinum parerem, doceres ipsum singuAres , quas in enuntiandis usis sermonistis regulas οὐ mares, quibus infractus mitiores , is ipfisos, quos habiturus esset inermane acere in I. Unicam mim, imgu I , tantum regulam observavi; quod eum lue admirans, ae gaudens a quod facilior eI esset timui, quam purium regulariam osservatio, quaenam ea esst regula i rursum quaestissu : Ex quo , ais, coepi hule exercitio in tendere , numquam nisi propter honorem S: laudem Dei, verbum aliquod protuli. Atque haee regula, quam semper sollicitus observavi, mihi praestitit quidquid vel scientiae , vel eloquentiae, vel promptitudinis , vel auelaritatis sum consecutus . Hac, quascumque errantes animas ad Deum convem

teram , sela mihi praestitit. Me omittendiam es Aud, quod eidem alio Iempore Inierrogami ram , quid sentiret de do Inostra ρ γώ diaeriem is mstias oris Fes, triginta id ei annis gaeasse: Nune minus, inquit , quam unquam videor mihi eam intelligere. Non etiam fatendum ess Jentia ρι num siud dictvim , quo hane ipsum consultis es, dum in primis conoersionis suae annis spiritu Iutinis graυi re sensatus, quae isses αδ es, ρώid triginta jam ipse annos Religioni γanctae m litans, eum pugna caris ageret Prudemser enim Ba eam admonens: Nunc, inquit, pejus quam unquam sacerem . Gibus Mane eterbis ct hamiti Iem fua emanis, o infirmum FraIrem , magna ad retundendos Infisae carris simus, desinandamque ejus pugnam coriantia exempti su roboratu. VII. AIque, ut alia Missemodi mutia praetereamas, non tam sta dias di

28쪽

Μinorum M

.iis , publici ue, o pri Iis exsonationibus, quam orationum etiam Iopsenis, mutavi labores Dos prosi si ef/. Nam iis horis, qviae nocte cantam Estis omao titur , quibus mei ante, vespos quisenae moris , qtiam orania tempus omni- v x 'lus esse es timis , isse tamen in retia sua, in Deo Capririae oratistii vacare consuevit. a muois jam annis in Itierat, numquam pon decantatas Matus MDs horais orise dura . - ncta eum praeeipsa in eo fuerim , majora e longe hamanis visistis , ρ- amen mirum es In iis , qui summos

a Deo graIIas consecuti iant, uas per di I,ine si nihil horam in eo fiet; iras palam omnibus Osredit, ae si notis at is sirtute praesaret; eafuit humanitate , ea pisae mans Hudine, ea diaci, , omnitus graIa esuperfatione ,

tis, quis es perfecti hominis manseritim inae tam , nos ins etiam ipsisse u iro, mitteret, conssia μιρυμ dis ab infertaribus ex fieret, de se

unquam praesumens an diem se an tiam existiens, adeo tis qui eum non cognosisset, missimum omnitim ab exteriori tantam moram sese e se judicas si meam tantus Instrae durando merso Dei fet, extant tamen qui eum di- . eentem an ierint a principis , uti sae operam dederat, numquam

neum eredia se . Sunt etiam gai perhuret eum, e 1 eeuam ipsorum serie cujuspiam ne fariae rei causa priores, plano semper passu vadentem nonnisi sevi tactu oritu atrisse , ne e nys votorum issumque unquam retra . Vsemque es aliquando, dum postili otim Hsed mem magno cum lonore, concursu estncomitaremur, Ita reisem , dejectum ,probatamque incedere , ac si adflniuium diae reiar . XXVIII. Da quoque pareas versorum , rem Ossaeque , ct patienti, natu

se ait, ut eum bilae omiuum erimina ara I me earperet, privatim tamen neminew unquam, etiam domes eοι,-inferiores indulauer a meris . D eam missa IIII privatim pasiue se exponenda essent, numquam samen , usis*uando ad ins monem atiorum Hebas, ex proposito mendoetam dixerit. Do nescis Id in IIbero , elaroque homine pulchrius ,

aut vi ius essem s. s quando autem Dduando quidquam erraset, pos

sum errarum manifesti ratione infestigens, tam fetu cede/M , tit teipen ius ramice seres, in etiam errose palam fateretur. Ita omnis omnino perivariae expers eras, natus Ipse raritis minime eonfidere , aut inniti audebat. Porro mundi opes ira des xu , ut eum istiuae uti perariae adex ιr monem Monaserioram obvenerui, namquam tamen aliquid earum , vel Bid re , vel lavere, nedumpossidere solareti.

XXIX. Conesonabatur aliquando Mediolani , presente Dure , in eiusque arrogantiam severe, & fidenter admodum invehebatur, quod ejus litterae ita acciperentur , ut propemodum divinus quidam cultus eis impendi videretur. Hortabatur autem populum , ut mundum, & eius inanem i. li. gloriam nihili penderet . Dux vero id sentiens, gravissime in illum comm veri coepit, aitque nisi ab eiusnodi sermonibus abstineret, se omni su pliciorum genere cruciatum e medio sublaturum . At Bernardinus ea re mi risce exhilaratus, retulit ad populum, quid Princeps ipsi minatus esset, oravitque ne defendendum susciperent , paratum se dicens ad perserendum pro veritate martyrium, rursusque palam illum reprehendit. Ea sancti Viri constantia fractus, & perterritus Princeps non ausus suit ullas porro minas

ei intentare.

XXX. Aderat tum Principi quidam non bonus eonsultor, qui diceret rsi vir Bernardinum eisrumpore, mure IIII euum nummir aurati plenum , uos si receperit, praeria duere populo, docere Beruarimum amplectendam

29쪽

34 Annales

paupertaIem , σ opes contemnendas, num tamen id non praesare , quυ mulsam a te meaniam Meeperit. Placuit summopere consitum Principi. Itaque exploraturus num opere saceret, quod verbo doceret Bernardinus, misit ei poculum , in quo inerant aurei nummi quos Ducatos vocant quingenti. Affertur a nuntiis Ducis pecunia illa Bernardino , aiunt ex devotione eam mitti a Principe , ut utatur ea ad res necessarias sibi comparandas , & prout libitum sbi suerit. Bernardinus vero noluit eam recipere , iussitque dici Principi, se ea opus non habere. Resertur ergo pecunia ad Principem, sed rursus versutus ille consultor instigat , ut denuo mittat Ber nardino , mandetque , ut ii ad privatos eam accomodare nolit, conserat in Fratrum suorum usus, & ad Amnasterii structuras. Redeunt cum aureis nuncii ad Bernardinum , explicant mandata Ducis , ille respuit plane .

Ajunt illi , qu/d ergo his seriemus , quando Primosi is ι ne ad ipsum illor

reponemus Tum Bernardinus: M ira , inquit , se res habet, ct mihi pecu-Mi . .. . .,. n o hoc MN uis pro meo arsi'Mu, sequamini me praeeumem . Ducit ergo α ζ1 4.M. eos ad carceres , quibus tenebantur a re alieno pressi: rogat ex singulis vinculis liberat . quantum debeant, jubet tantumdem illis numerari e pecunia Dueis . Id eum iactum esset, omnes liberati sunt, demptis duobus, ad quos redimendos pecunia non susciebat. Tum illi miseri coepere lae mas iundere, Bernardini amplecti genua, rogare ne ipsis dest. Flexus ea re vir pius , motusque misericordia, non sne lacrymis ait: m o, earissimi, ne vos an dolor secuses. His ego uicere polis me da ram operam, tit liberi hine re

cedatis , quo non possim, me loeum se iam silurum . Id ubi plebs rescivit plerique multa permoti misericordia , captivos illos e eustodia dimis runt. Dux autem videns non redire pecuniam , ait ad aulicos: Frater trieaerit oeperanum dueere pro nihIIo , si re usa anis se satur . Nuncii autem eum revertissent, ut Duci referrent, quo pacto illi aurei a Bernardino expensi essent, omnem de sancto Viro malam suspicionem, odium, & invidentiam prorsus a se rejecit, mundique contemptorem δc laudavit egregie,& maiori deinde reverentia prosecutus est. a sis./ .. ι. XXXI. At quoniam' non tam in prosperis secundisque rebus, quam in

tristibus & dversis vera hominis sapientia probari solet, juxta praclarami. . Gia, . ' illam Varronis sententiam: Sapiens o bonam ferre potes modiu , malum

fomiter . Operat pretium est intelligere , quam magno etiam animo graves sevientes in se iniquorum hominum ealumnias, & persecutiones tulerit , quod eonvenientius alias explicabimus. Nune illud dicemus , quod omnes, quaecumque contigissent incommoditates & necessitates eorporis, ita a quo animo sustinebat, ac si maxime omnibus, quibus indigebat, abundare videretur , semper Deum laudans, semper in eo spem certam ac fixam gerens , semper eius opem sbi praesto suturam affrmans. Quod tune potissimum demonstravit, iaculi reserentem sectum quemdam eius audivi, eum iter sa-cturus nomen loci non recolo ) errore viarum usque ad magnam noctem deductus est in asperrimos montes, & loca incognita, nullum penitus homianis , aut habitationis fgnum videns. Tremebat socius illius noctis casum , variaque, & magna ante oculos posta pericula querebatur. Contra bonus Pater asellum manu ducens , nihil animo fractus, Fratrem consitabatur, hortabaturque, bono & securo animo esse , nee dubitare quin Deus presens eis esset, dirigeretque gressus eorum , dieebatque e ora Iantum Deam , care Frater, ct ipse offerti aries Ber notisum . Cum tamdem audito latratueanum , manifeste jam ad hominum habitationem se pervenisse cognoverun . At tunc socius ostium cujusdam domus, ubi hospitarentur , pulsavit,

30쪽

Minorum. I s

experge fecitque pariter Omnes, qui longiore iam noctis tempore pollulante sopori se dederant. Surrexit e lecto dominus domus, visurus quis illuetali hora adventasset, atque ubi Bernardinum ad elle intellexit, hetatus est admodum , suscepitque illum non alio ossicio oc honore, ac si Angelus Dei ad ipsum deseendillet. Iussit enim omnem semiliam e stratis surgere, indi- eans sanctum hominem ad eos ea nocte Deum transirisisse; earare illi magno studio inpit quaecumque ad curandum, reereandumque tatigatum corpus necessaria erant, a ui etiam curam habere . Ministrabat uxor , parvuli ci eum filii plaudebant, ipse omni cura Sc obsequio, atque ante Omnia Laeto semper εc hilari vultu assistens illi sedulus intendebat. Demum 'post datam corpori quietem, redditaque die , discedentem etiam eum non minore hujmanitate prosecutus est . Quam recognoscens Optimus Pater , cum per noctem inter vescendum gratias plurimas agens, .jucundis sinum etiam se illi exhibuisset, tum abscedens magno cum mentis assectu benedixit ei, Sc uxori, & filiis, & omnibus bonis ejus. Unde etiam postmodum prospere illi

semper cessisie notatum est . XXXII. Talis vero cum bene valeret, erat in serendis, quae ei accidi sisent, incommoditatibus, cum autem :rgrotaret, ita patienter tolerabat, ut φ ' 'inter eum bene, vel male valentem ni nil interes le videretur. Arenulis diu vexatus est: podagra aliquando: hemorrhoidarum fluxum gravem quatuordecim annis continue pastus est, sed ea aequanimitate, ut ab annunciando verbo Dei numquant ob id cessaverit. Aliorum autem, quos praecipue amaret , languores, aut interitus aegerrime serebat ; tam pia illi, & tenera mens erat, quia maxilue animadversum est in fratre Vincentio dilectissimos io ejus . Cujus mortem magna cum amoris teneritudine, magnisque cum lacrymis prosecutus est. Inquiens insuper, non dignum se tali socio extitisse: De his nos dicemas anno, quo Vincentius decessi. XXXIII. Continentiam vero corporis alias probavimus ex manifestis, Drohatisque testimoniis, quod ex ipsis etiam primis adolescentiae annis ejus

facile intelligi potest; quibus ita sobrie, castigateque educatus, ita sancte

senaper conversatus est, ut si ea, quae diximus , testinionia deessent, ipsa per se tamen satis minime unquam lubrica , minime unquam suxa vita ejus, talem fuisse testiscaretur. Denique , quod est omnium virtutum sundamen- tum , sane quo onauia quae sunt hona corruunt, tam firmo semper ille, ac so- ia..-ὰζ 'lido, constantique animo fuit, tanta in eo viguit laus perseverantiae, ut eum a pueritia sanctis semper moribus educatus, rectum vivendi modum imbiberit, tum pubes etiam factus , in dies magis crescens virtute , meri. iisque , profecerit. yer ipsa demum senectutis tempora seli eius utique procedens, ad extremum usque vitae diem numquam a recta via declinans, sortiore semper, constantioreque proposito pervenit, ut quod magnum quidem Sc admirabile, rarumque esse videatur, nihil unquam in quavisitate sua, vel dixisse, vel egille ab aliquo animadversum sit, quod turpi ulla maeula notari pollet. Eorum vero quae bene sancteque egit, tantus sit cumulus, propter quae merito summani est de se apud omnes existimati

hem, summamque, de qua satis diximus, auctoritatem consecutus . . XXXIV. Honorem hunc omnem Bernardino exhibendum, & fructi se- s. Vineeat. Fri ram pradicationem in Italia sese intendam , ante aliquot annos praedixit δ' φ. Va

sanctus Vincentius Perrerius. Cum enim Alexandria, LombRrdiae cIVita in s. e.

te, jam fama & sanctitate celeberrimus, concionaretur, audiretque Ber nardinus, adhuc ignoti nominis adolescens, absoluta concione ad Vince vium accessit . Ille vero egregiam adole Icentis indolem conspicuus humanis.

SEARCH

MENU NAVIGATION