Iusti LipsI Epistolica institutio, excepta è dictantis eius ore, anno 1587. mense Iunio. Adiunctum est Demetrij Phalarei eiusdem argumenti scriptum

발행: 1601년

분량: 132페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

41쪽

I LIPSI EPIST. vi tentari. Tune ille, quem norunt: laudant, quicunque Virti . F; usta terea: Sapientiam norunt qui non solum m ous,

Dcb id inceps tibi priuato hoc nomine, mi Pendast usi se stus aut iactantia me tangant,videar aliquis mihi esse,quia tibi sic placemus. Sed non hoc irrepat humanitati tua sit audasse aestimasse mei iudic ,eadem tibi, sed ex vero,rependisse. Proh Deus de omnes superi, cur non videre mihi fas is a puriores animas cur non amplecti, Mab amplexi non diuelliis Fata vetant, manere me volunt in hoc natali solo,nec alia sortassis rei venia dicto sit tunc laudando Nosti illud vetus r. accedit auctoritas situ iussio magni Regis, qui cogit Breuiter vere tibi ista, vir amiceitalem enim habeo,& habiturus sum: ac precor, ut tiamsi collegi vestri futurus non sim sim tamen in asinore consors, affectu quem tibi fideliter offero, voveo, ita me ipsa Fides amor ille aeternus ament Louanij xi .Xal.

MARTINO ID IAM EO, Regia Secretis. MIRABERIs cum hanc manum vides, nomen legis. Quid mihi tecum inquies. Repono, Quid tibi cum optimis a tibus quarum omnium elogio, cum Mamans Entellegens sis: mirum tibi, insolens, si ego adeam earundem ambitor, cultor Iungit nos hoc vinculum nec ut in profano amore distisci mur haemulamur, qui sumere gestimus ex uno riuo. Itaque ea caussa fidenter me ad te misit rato ue adeo cum munere, quod Principi inscriptu iri, id est Regis filio de futuro Regi, debetur in parte etiam Regis ministris Accipe,inqua,nostia DE MILITIA: accipe me auctorem una, nouum clientem siue amicum dici viles . ouem, si non aliud, amare vetera lonesta studia, eadema tenebris mcaligine educere, pro virili vides: atque igitur si illa amas, me ama. Ita te Deus, Rex, iste in aetatem, si seu aeuum.

42쪽

CENT. III EPIST. x xxv.

HI S XXXV. Bononiam. FLAMINI MORO S. D. M Eus es mi More, seinper eris. Posterior epistola tua amorem tabenignitatem pariter adfert, priores spirabant iram, sed illam quoque ab amore. Acquiescis in consilio meo: magis faceres, si scire quam iustae eius mihi caullae Nihil in speciem , aut pro tempore dicimus sed valetudo caussa caussa illassentica, utinam non sit qualem describo Ecce ad Acidulas uisaudi tristem nostrum casum: Nuncium illic Pontificium repperi globus praedonum e Batauia inopinato inuasit , septenishme omnes nos abduxit. Quam illa excusatio legitima futura, sed non pro meo gustu Deus soliis fuit,qui eripint, Muires atque alacritatem non ad cursum, sed ad saltum addidit , ut Centauros illos euaderemus. Nam requites erant. sed trans sepe aliquot ego cum comite uno alii, contra quadrupedum impetumi

pagulo illo me muniui. Nuncius ipse in templo asylum habuimnon sanctimonia defensus, sed bribus, munitione obiecta. Ecce fortunas Cur ad nos non venis, inquies, ubi haec non eueniunt Vellem, sed caussam nunc,&caussas alias apud te dixi.nec suspicare aliud iii hac re esse Candor in me es b, atque is pro aeui huius moribus nimius repriuatim saepe laesit. Quod quaeris de Libro quem iussi diuuletari, is est de Misitia Romam, ad Po=bium: opus minime pro vulgari gustu Totum in antiquitate est,&scis Quam omnia tot saeculis immutarint. Quae tunc bella valida,nodie ridiculaaut imbecilla sunt: sed usum habeat tamen, ut volui, in historia, scriptoribus illustrandis Velim ad te miratere liceat,tanto interuallo profecto hoc, alia a me habere inter amicorum primos Ceterum,apud alios illic,ut offers, me excusa, resecit me sentiant virum esse de ceteris non laboro probum Omnia mihi detrahantur: Pietas, Virtus maneant,quae mecurriferam in sepulchrum. Eodem ita amorem,mi More Loumh,

EPIST.

43쪽

EPIST. XXXVI. Remam

ANDREAE Cito Trounc Iesu s. D. I AAt M ,rbem dominam te retenturam, mi Schoet non opinabar mvidebaris spem fecisse non litterari huius colloqui sed mutui adspectus. Sed ab alieno nimirum arbitrio cum pendes,res ista in tua manu non fuit: nec aut dissuadere aut tristari missum te esse ii luce illa loci ac hominum, seiunctum inobis veteribus quidem amicis tuis, sed a turbis sciuilibus dissidiis, quae sine liuennissione tot amaos adfligunt nos&-xant. Quid quod ipsi homines per ea mutati sunt, non est prisca illa humatutas aut comitas Belgarum , non honos aut amor meliorum artium serocia est in plansque,&conteinptus, harabar quidam ac Martiales ritus Vtinam ille, sui exspectatur, L- EAT T RI AN G, tantinum, sic vires habeat medendis nam de illo non dubito, Sesiuit egregie etiam in E CN,- o defuncto quo Principe nihil melius aut benignius Sol vi dii denique qui totus Pacis proles erat, eamque fortasse nobis reddidisset, nisi eum eripuisset Pantinum nostruinctim Hero illo venire, id mihi volupeu nisi actu solatium vel auxilium erit. Quod is etiam tibi esse velim mi Schoite in istis ad Senecam Suae vidi nondum, nec temere per viain iusserim ad me deferri, hipse Antuerpiam censeo me iturum. Ego vero cum videro, quid censeam perscribam; siquidquid opis meae erit, fiet, Vt non dis errant tui labores. Sed Faber multa egregia notauit, mos tamen quaedam habemus sed ita nunc toti in M, C HI N Ira tum I O VI Tu Curi sumus nam&haec cum Notis recuduntur ut alij nulli curae vacemus, imo vix has sustineamus. Sed ut dixi,videbimus, homnia pro amia cod publicolid quoque agitur) faciemus. Valet ' in Christo

CI A Who piscopo Tricaricensi, Nuncio Apostolico. IA, Di in tuo aere me esse fateor, inter eos quos iudicatos habes nexos. An non sic obstrinxerit me eximia benignitas,

44쪽

. CENT 'IL AEPIs T. xxxv III. 3r qua Coloniae in nouum tibi, nec nisi nomine notum es usus Vsurpasti eam terum Leodici, nuper Bruxellae siquid ad conciliandiime attuli praeter cultum, aegregiam de virtute prudentia tua opinionem, nihil quaeimputare non possum passsim' ab omnibus delata, quibus gustus aliquis, notitia est tui. Itaque in aere isto manere, fortasse, immori debere me sentio: tamen, ut boni animi ac sanguinis debitores consessionei, cumno solutionem offer , debere me ac debiturum hac velut syn- rapha consigno. Cui libellum iunxi Di Cinaei nuper a me editum non ita ut dem munus Ad vi accipiam si beniona rare admittis,&in vacatione aliqua a curis legii pondet tua1ngenua benignatas,atque eadem constan mDao Deus,&idem tibi, Ili' &Reu Domine, ea quae merita

tu vota nostra poscunt. Ouanij x. al. Ianuar. o. II. xcv.

O TE virum probum desiderasti me, inuitasti calid siquis unquam excusationem tamen accipis , hamici a tionem habes, non solum affectus tui. Exosculo te absenteni sed animo, qui solide se copulat tibiae iungit Persidem tempo' ina in L p o quod ubique, quod semper est corpus, non nisi ob aliud Isto quoque iungi volebam, nunc vellem sed quae pretendi, res fuerunt, non sucus aut color. Valetudo 'ires exiguae, in diutino languore ipse animus, lingua, stilus quid dissimari non qui solent. Tuis haec non tibi soquin mori me, una cum Moro meo im me excusatum aut defensum secto mi Comet vir Illustris animo perseuero tuus esse; aether partem aethere spem itingi. Louanis,postr Κώ.Sept. o. o. xc

iudicandis in sacro Tribunali.NTE biduuin litteras tuas accepi, quibus gratum tibi, tiuumque esse ostendas, Franciscum tuum apud ine exh

45쪽

litteris moribus, de omni bona disciplina imbuendum. Quem

suscepisse me haud prompte initio, fateor,siscit eius parens non quin vestra caussa omnia vellem: sed quia vetus meum decretum mos erant, mihi vivere,nec solitudinem, S ex ea quietem, in sortio adolescentium interpellare. Quos bonos modes osque a sus dare potest sed idem alios. praesertim in nostra hac Belgi ca, in qua per haec bella,mores a priscis illi, valde demutarunt, reprotervia vanitas, ferocia saepe habent iuuentutem. Hac caussa, ut dixi, abstinui tenui sed peruicit denique tuus, . paene di cana meus, frater(talis, tam arctus inter nos amor est: tum tui aspectus , quem valde hoc velle, idem mihi ingerebat. Feci, nec paenitet apud me est,ex meo vestroque voto,adolescens tranquillus moribus studiis industrius nec quod desiderem reliquit, nisi ut perseueret. Quidni faciat, naturae bonitate,sia tuo illustri exemplo quem ille de cogitat adsidue, saepe loquitur merito, familia uniuersae decus, de proprie ipsius spe, praesidium:

quem egoivide quo eam icona nendatum mihi a te vltro coma mendo, dc ut in gratia ilia firmiter ponas, rogo Meretur,maciisque cum annis merebitur' atque utinam diem videain, qua te educente, attollente ad fastigia tonoris veniat,quo des in astis.

Deum precor, Vt rata haec vota sint: te autem Vir Amplissime, ut me tuum atque Oranorum censeas in Omne aeuum. Louan , prid.Κal.Nou. o. ID. XCV.

P a. Romam. AsCANIO COLvMN AE, Cardinali. TE VI In meum pectus tua scriptio sies dii intimos istos sensus Tene illo genere, illa dignitate det fama, sic

benigne, sic ultro, ad me scribere beniuolentiam tuam tcstari,&offerre haec omnia honestissimis iudiciis cumulare Vere dixi, commouisti totum Lipsium , qui non nescit, maiorina tu rum, tuas dotes. At enim argumentum etiam totum sumis, amoris lonoris in me pletium Hortaris ut veniam in Italiam, propior vobis sim, spem atque occasionem dem mutui etiam affatus. Quae una res ut fatear,obnubilat serenum illud toaescriptionis,& triste aliquid adspergi laetitiae iam concept . Examino

46쪽

CENT. III EPIST. XL. 33

silibro omnia, sedeo iterum ad consit , ut sic dimin calculos: sed eum dispunxi subduxi negans illa pars potior est videtur. Quaeso te, Illustrissime Domine,mecum paullisper considera si

a seriis magis vacas: hic iudicem in caussa hac ipsa sumo aetas iam mea inclinat, devergit in senium, ac proximo Octobris grediar cum bono Deo annum quadragesimum nonum Mutare aerem,sedes,mores dissicile est; saepe,m huiusmodi aetate,m- faustum Pono hoc,&vicerit, age, ineus affectusti sed valetudo subsequitur&excipit, quae negat quassari, commoueri. Nec recens ea, aut subito tristior nobis est, sed ab annis undecimis siduo languore,aut tabe, assicit nos premit. Quae spes hic vincendi, aut emendandia ipsi medici vestri dicent, commorientes quosdam esse lentos istos internosque morbos. At demus etiam

venire me,morbum spernere quid, cuin venero, fiet umbram mei ad vos adferam, hominem, ut ille ait, monogrammam 3 qui par ero susceptae functionis concepta opinionia atque ea res, non nego, animum istum mordet Aiunt ab Alexandro Magno inuitatum quempiam , in magna fama perite sagittandi, ut specimen coratri se ederet atque illum recusaste motum autem obstinati ne Alexandrum , iussisse duci hominem, ut sui contemptorem. Illum in via dixisse, non pertinacia, sed ingenua verecundia deterritum, ne forte in senio manus aut ars aberraret, coram tanto Rege dedecoraret veteremiainam Idemi ego dicam fra tendam,an peccem Scio alacritate quadam vigore opus ad dicendum dicendumque scio memoria sieloquio nec nego fuisse in me aliquas istas partes mat quin morbus etiam eas libauerit, non ausim sperare aut profiteri Totum me reuelo retego apud tam fauentem arbitrum: haddo minora iam alia,quae extra me, sed me circuna stant. Ecce uxor mihi,annis me maior, tuae pedem

patria sua nunquam extulit: qua suada effecero, ut audiat me sequatur, in terram caelo,inoribus ingua diuersam Deserere autem hanc coinparem, non diuina,non humana lex dabit. Quid amicos, cognatos dicam, quibus solati aliquid in me, alit consili 3 quid resin patrimonium meum 3 perdo haec omnia, si desero: tavincula Raec etiam sunt in animo purgato, sapiente D dique Rex patria etiam retinent,imo recenti liberalitate ligant, Q frons mea erit abeuntis, exteros velut in ignominiata

47쪽

3 I. IPSI EPIST. virorumque praeponentis Enimuero extra honestisnes, o aequi abire me censeam, si in caussa pari, commodo istos non anteponam. Haec in mea parte sunt praecipua in alia, ea quae tu, Illustrissime,diserte ponis Italia,quae vocat frequentia splendor auditorum res pacatae . quod super omnia mihi est,Pontisicis summi ditio, tutela,ad quam vocor Ex animo fateor,duo haec magna apud me esse, Pontificem, Italiam Mut semel decidam; umpam alia omnia, si valetudo sola commeatum det&pennittat. Quid deniq.tua auctoritas 3 suades enim, S pqnhi gas. Suffundor rubore in hac parte,& iam scutum illud valetud nisiqne abiicio, quod sumpsi Sed enim te rogo,cuius non benignitas minor est tuam auctoritas, virtus, ne eo me compellas, quo non dicam commode Ad honeste vix eam. Vires enim identidem examino, quas dare aut reddere solus ille Deus potest etsi animum erigere, excitare auctoritas tua. Non mentiar, plus inemouerunt binae litterae tuae, colleget illustrissimi Palaeoti, quam omnis vocatio, scriptio machilare, quas priuatim aut publice adhibuerunt. Sum enim is qui proceres reverear in praesertimi clesit S praesertim is os,qui in ea enainent virtute,prudentia,eruditione Talain te esse, Illustrissime, Amplissime Cardinalis, me hoc nomine cultorem tuum ac clientem coram supremo ilialo numine testor quod ipsum rogo veneror,te talem sibi,Ecci si Italiae diu seruet boum , v.Idus Sextit . II. XCV.

EPIST. XLI.

Tisa coram me breui sistere L sermone gratias agere tibi constitui, tamen prose sto animus me adegit, stilo descriptione quoque id facere , testari deuinctionem quam in magnitudine noui huius benefici haberem. Quid enim limnestius aut aptius dari mihi potuit atque ego fateor, etsi nunquam id egi aut ambivi, tamen in animo: voto habuisse semper id munus . cuius nunc compotem benignitate tua video gaudeo me factum. Quod studia mea deinceps quieta libera a curis erunt quod res gestas tradere, scribere potero in usum

48쪽

CENT III EPIAE T. XLII.

posteritatis id totum tibi ego acceptium resero, fortasse illa- ipsa posteritas,si Deus vitam damam meis scriptis dabit. A magno isto ingenii mei rivulus manabit, infructus quos assidua haec irrigatio gignet, iure merito sibi vindicabit Re pis liberalitas, tua. Id testari breuiter nunc ita mos ineus est sed fideliter volui, Ex C EL L ET ILL PRINCEPS, quem Deus seruet, dirigat in suam Regisque gloriam hin pu

Nos sesellit te noster Monelia, qui de affectu meo in te

honestis ubique sermonibus est testatus . Nihil nimium potuit dicere, siue ad amorem,siue ad iudicium , in utroque sumus inter primos,qui te vel diligunt,vel colunt. Tu vero Me curialis, ille es qui Romae milii in adolescentia prima innotuisti, paullo me maior, sed virtus tua doctrina etiam disparem me cepit,harcano lentoque vinculo tibi iunxit . Vari postea peregrinatus sum, varie etiam in his patriae mea turbis iactatus sed vetus ille amor firmiter haesit, nec Mercurialen meum ulla tempestas mihi excussit. Ego vero iam ante messes aliquot in eo eram, ut Italiam vestram, ste viderem reperiendum mihi, complectendum, ubicumque in ea fuisses. Nec enim tu lates, illustre in ea sidus, exteris quoque cura notitia est tui. Sed id consilium cum valetudo remorata est, tum Rex meus abrupit, qui hic esse voluit, si honestissime possem effecit. Praeter enim munus lectioinis publicae Historiographi me sui titulo donauit, addito in hanc rem salario annuo, in quo vel cupidior aliquis acquiescat: quid nomiaeodestiae, continentiae an iantas 3 Enimuero res laxas aut splendidas numqtiam appetij, nec id vilitate aut abiectione

animi sed iudicio: decreto,quod sapientia mihi dichauit Quid

ista externa omnia, nisi in ys uia meum habeam 3 dc scio virtutis bonae mentis saepe naus agium factu iri, cuin superfluunt, redundant. Adduco vela, nec totis sanibus ea pando, aut inrtunae adspiranti permitto Delectatio autem nobis, sed iecupatio, quae solet, inhonestissimis studiis et i quam ames, etiatu 1 inter

49쪽

36 I. IPSI EPIST.

inter tua seria, non dissimulas, cum de locis quibusdam consulis me, quaeris de quibus seorsim,quid sentiam,hic habes Vt me

quoque porro tanta inter fastigia est votorum meorum. Loua- iiij, XII. Κ .Mari . oo. ID.XCVI.

IOANNI VERAsTEG v I Praesidi censere Tribunalis.

AtetvM simul triste mihi sitit, audire de munere, quod

magnus Rex noster benigne tibi donauit Laetum sane tua caussa, quia dignitate augeri te videbami tristem mea, quia diuelli a nobis, ad loca ire quo non nisi litterae nostrae peruenirent. Sed in pugna tamen ista affectuum, prior longe vicit quia vera amicitia inducor tuum commodum supra meum habere: tum etiam, quia ad honestissimum locum, functionem voc ris, quo ae o nuper: nunc item liberalissime inuitor. Est enim ibi Cardinalis Borromeus, decus ordinis sui,qui in cohortems miliamque suam adscriptum me cupiat,largo insolito sanet norario sed addictum iam, alligatum Regi,ouod te non fugit. Sed, alios insignes viros urbs a Senatus habent: atulor igitur, gratulor quod nostris turbis, ad quietem, lucem illam ibis. Quod autem petis a me de Oratiuncula,libens fecero, si capita breuiter ad me miseris dicendorum. Nam in talibus parum usu doctum esse me,non nego. Qui has tradet cognatus meus est,

cui aliquid negoti apud Coenitem Fontanum si id tale est, ut a

te decore possit iuuari aut saltem admissionem impetrare, rogo facias si aliter est,non rogo Deum autem, ut felix, tutum iter tibi tribuat,&in optata illa meta sistat. Ego memoriam absentis seruabo, per litteras etiam renovabo merito,hominis tam a dide mihi amici Louanij vii Idus Mart. m. D. XCVI. E HI S T. X LIN. Romam. GABRIEL PACAEOTO, --i.

1TTERA tuas Muna librum, scripta aut missa ad me D cembri superiore mense, nunc denique hoc Iulio accepito uod non quia mirer scripsi, grande locorum interuallum est sed

50쪽

ut excuser , si cogitatio serie incidisset silenti mei, aut tarditatis. Ego vero Ili' ad tales epistolas ad talia munera, non sileo: quae honorem, gaudium mihi adferunt certe tuus liber, quem in serio illo, graui argumento , non libenter solum, sed avide equidem legi. Eo sane iam veni,S: Deus,aetas,iudicium hocinia hi dederunt,ut vana aut curiosa multa studiorum incipiam spernere,&animum oblectare maxime aut pascere iis , quae propria animi sunt id est, quae Virtutem,Sapientiam, hipsam mino talitatem spectant ad quam occulto nisu,etiam in vanis istis, adspirat Omnis gloria, quae scribendo quaeritur, quid nisi posteros etiam cogitat, remonumentum sui 3 Atqui abeunt, ne diuturna quidem hunt,non dicam aeternati sola illa nobiscum perennant, quae animus sibi e tribus illis induit, ideliter adsciuit . Ergo, vel hoc nomine,gratus iucundusque mihi tuus liberti sed etiam

argument etiam tractatione: quorum illud in me quoque conuenit, si non annis,valetudine senem rista, proba, composita est,bono ordine,bonis verbis Nam Sc haec bona appello, non quae fucum aut quaesita scitamenta habent, sed quaerebus apta, grauia significantia cuiusmodi attulisti. Didici non ex libros rum, sed ex ipsa ratione tua scribendi falsum illud Lucreti de

senibus: Ctiudicat ingenium,delirat linguaque,Vim ue. Imo contra verissimum illud alterum, boni poetae veteris, Godperitis .mus in vita, atque usu cassimis magis. Ita sane est in senectute,quam iuuentus non debilitauit,nec vitiis suis effarium corpus illi tradidit. Ego me tibi Ill . Reum Do mine trado deuinctum reliquae virtutis tuae caussa, tum hoc dono: habe me inter fidos tuos clientes. Louanij XII.Κat Sex

til. - . ID. XCVI.

EPISTI XL U. Bruxellam. et set ora I iam vi AE, Gubematori Limburgensi. G viri uri sum in conspectu tuarum litterarum' dolui in pruna statim lectione ubi conquereris memoriain me tui deposuisse, hargumentum capis a silentio meo ad iter iam tuam scriptionem.Primum hoc testor,nec si sileam qui lcm,

SEARCH

MENU NAVIGATION