Synodicon Herbipolense : Geschichte und Statuten der im Bisthum Würzburg gehaltenen Concilien und Dioecesansynoden

112쪽

priisen k6nnt, so dasa Ιhr rein und Ohne Tadet seid aus den TU Christi. Gegeben IV uret burg, den 15. November 1848. Folgen die Unterschristen Me Setto TTO

Aut die Boriclite, Welche die Versanam lung liber die Resultate threr Berathungen naeh CMeta, Wohin damais der heilige Vater Hus ΙX. aus Rotia sicli gestuclitet halte, absendete, ermine Dach-stehendes apostolis he Schreiben, Welches dureli don Cardinia denubrigen Bischlison in beglaubimer Atachrist mit getheilt wurde. Dilecto Filio Nostro Josepho Foderico Sanctae Romanae Ecclesiae Presbytoro Cardinali Schwargonbem Archiepiscopo Salisburgensi, ne Venerabilibus Fratribus Archiepiscopis et Episcopis Herbipotensis

Conventus

HUS P. P. IX. Dilecto Fili Noster, Venerabiles Fratres, Salutem et Apo licam

Benedictionem. Inter gravissimas, quibus undique premimur, angustias in hac tanta contra Catholicam Ecclesiam tempestate summam consolationem Nobis attulere vestrae obsequentissimae litterae, quus Dilecte Fili Noster, Venerubilos Fratres, die duodecima ac die decima quarta Mensis Novembris superiori anno a vobis Herbipoli scriptus libentissime accEpimus. Eisi vero nondum ad Nos pervenerit uberior illa de vestro IIerbipotensi conventu relatio, quam Nobis mittere velle in iisdem litteris significastis, tamen Nostrum ad vos responsum haud diutius distarendum esso existimavimus. Ac primum vobis persuasum esse velimus, non mediocri Nos laetitia assectos fuisse, cum in illis litteris mirifico effulgeat eximia vestra fides, devotio et observstntia Ergis Romanam Ecclesiam, ex qua utpote Ecclesia Principali unitas sacerdotalis exorta eat, atque in Ρorsonam humilitatis Nostrae, qui Wd Romanae ejusdem Sedis fastigium nullo merito suffragio, sed uream Divinae Providentiae consilio evecti in beato Petro plenam a Christo Domino potestatem accepimus pascendi, regendi et gubem nandi universalem Ecclesiam. Nec minori certe gaudio Nobis mit

ὶ S. cyprian. Epist. 55. ad comaI. Ponti . - et S. Ambros. Ep. 12. ad Damaa.

113쪽

episcopalis vestra de catholicae in Germania Ecclesiae bono et incolumitate cura ne sollicitudo, qua vehementer animuli consilia in Herbi lenti conventu inter vos conferre voluistis, ut in hac tanta iem rum iniquitate ac rerum publicarum conversione praesentem istarum regionum statum prae oculis habentes, uo spirituales sidelium populorum indigentias serio ac maturo Examine considerantes ingeminatis studiis pro vestrR sapientia in ea vel proponenda vel agenda animam intenderetis, quibus sub Apostolicae Sedis ductu connitamini, et ipsius catholicae Ecclesiae causam strenue tueri, ejusque jura libertatemque vindicare, et oleri disciplinam sedulo fovere, ac instaurare, et ecclesiasti eae solidaeque adolescentium Clericorum praesertim in seminariis institutioni accurato consulere, et reliquae juventutis catholicae educationi diligenter prospicere, et impiorum conatus retundere, et christianum populum ab illorum sallaciis ac serpentium erroTum contagione avertere eumque sanctissimis Divinae Nostrae Religionis praeceptionibus magis magisquo imbuere, ne salutaribus monitis excitare, ut in catholica unitate et fide stabilis permAneat, atque adeo immotus tersi sint in Obedientia erga Romanum Pontificem, cui vineae custodia a Salvutoro est commissa. JEquidem Dilecte Fili Noster, Venerabiles Fratres, hujusmodi egregii religiosissimae vostrae mentis sensus catholicis Anustitibus plano digni acerbissimum illum, quo tristissimis hiseo Supremi Nostri

Pontificatus et christianae reipublicae temporibus conficimur, moerorem summopere leniunt atque solantur. Dum enim de universi Dominici gregis salute vel maximo anxii ac solliciti sumus, eo mtiorem ac majorem do illustribus Germaniao Ecclesiis curam et solicitudinem gerimus, quo graviora in illas ex praecedentibus etiam rerum vicibus

discrimina impendere videbuntur. Atque idcireo pro paterni animi Nostri ipsas Ecclesias assectu, et Apostolicis Nostri ministerii officio nihil nobis potius nihil antiquius esse potest, quam Deo bene juvmte

est Omnin peragere, quae ad earundem Ecclesiarum bonum, uulitatem, prosperitatemque pertineant. Itaque sacerdotalem Vestrum gelum meritis laudibus osterimus, Dilecto Fili Noster, Venerabiles Fratres, qui nullis nequo curis, neque consiliis, neque laboribus vobis parcendum esse ducitis, ut in Germaniae regionibus sauctissima Nostra Religio majora in dies incrementa suscipiens magis magisque Vigeat et storeat. Hac de causa vestris quoque esset in votis, Supremia Nostra et Apostolicae Sedis Auctoritato omnium Venerabilium Frutrum Germaniae Antistitum convocari concilium, in quo iidem Vene-

114쪽

rabiles Fratres concordibus Δnimis, atque sententiis ea consilia Nostro et ejusdem Sedis judicio proponenda ac subjicienda studerent inire, quibus et conjunctis viribus, quasi agmine saeto possint validiori modo praeliari praelia Domini et opponere murum pro domo Israel uosimul opportuna adhibere remedia, quo proprius cujusque grex ab venenatis pascuis et perditionis sectis facilius amovesttur atque ad salutis semitas deducatur. Quamobrem enixis precibus a Nobis efflagitastis, ut huic vestro desiderio Occurrere velimus, cum probe n catis, concilium idem absque Nostra et Apostolicae Sedis auctritate nec indici nec habere posse. Nos quidem in ejusmodi desiderio haud

possumus quin demiremur ac summopere in Domino commendemus

egregium pastorulem curam, qua Dilecto Fili Noster, Venerabiles Fratres, in majorem Cleri Populique Germanici spiritualem utilitatem

procurandum incumbitis. Verum neminem Vestrum latet, eam nunc esse in istis quoque regionibus rerum ne temporum conditionem, ut

Opportunum tempus conjici haud possit , quo Solemnis ille omnium Germaniae Antistitum conventus aut ea tranquillitate haberi queat, quae in tanti momenti negotio requiritur, aut ea celeritate absolvi, qua episcopi Valeant quam primum ad proprias redire dioeceses. Quapropter etiamsi in praesenti Omnium fore regionum perturbatione nihil hae super re a Nobis jam nune statuendum existimemus, tamen futurum confidimus, ut ubi Deo bene juvanto optatissima pax ac publica quies restituta fuerit, majoris episcoporum concilia tranquilliori modo possint celebrare. Atque interim vel illud maxime optamus, ut quem ad modum nonnulli e Vestro Ordine jam coeperant, quisque Germaniae Archiepiscopus provinciislem synodum a saeris canonibus, uti Optime scitis, praescriptam habeat, in qua unacum

cliepiscopis suffraganeis suis Omni cura, industria, studio ea vel proponere Vel agere connitatur, quae summopere conducant ad eatholicam religionem amplificandam, ad ecclesiasticium disciplinam retinendam et instaurandam, ad pietatem morumque honestatem fovendam et excitandam, O gr sanies errores radicitus extirpandos, atque ad vesanae incredulitatis pestem profligandam, quae luctuosi simis hisce temporibus universum pene terrarum orbem inficere et perdere tentat. Jam vero quod attinet in dioecesanas synodos cogendas, de quibus in iisdem litteris loquuti estis, tanta quidem, Dilecti Fili Noster, Venerabiles Fratres, prudentia polletis, ut per vos ipsi

Plane videatis, ea esse peculiaria in pluribus istarum dioecesium locis adjuncta, ut prudenter timendum sit, ne ejusmodi synodorum convocatio absque periculo possit haberi. Vobis enim apprime notum est, nonnullas e clero reperiri, qui in hoc potissimum temporum Disiligod by Cooste

115쪽

motu et asperitate novis pravisque rebus laventes ac sacrorum Antistitum potestatem minuere et ecelesiasticam disciplinam subvorsere ac solutiorem vivendi rationem inducere cupientes, dioec anus synodos avidissime expetunt, quo vel perniciosas Hermesii ullisque pesti- seras doctrinus instaurent vel gravia excitent dissidia, vel exitiosas rei sacrae novitates insinuent et foveant. Neque ignorulis, haudquaquam deme in Germania ecclesiasticos viros, qui subvertivam et reb Apostolica Sede, uti apprime noscitis, damnatam laventes doctrinam ) sibi in dioecesanis synodis decisivum sust rugium nrrogare contendunt, quique synodos ipsas en sano mente jamdiu summopere exoptant, ut cujusque proprii Antistitis auctoritate depressa sibi sues-lius viam muniant ad sacrae Hierarchiae jura nonvellanda, ad sacri coelibatus legem dissolvendam, et alia persei da, quae sanctissimis catholicae religionis principiis et sacrorum canonum praescripto Vel maxima adversantur. Quibus quidem pervorsis machinationibus Apostolica Sedes omni cura obsistere haud omisit, datis quoque ad aliquos episcopos litteris. In hoc igitur rerum statu longe opportunius et salutarius lare arbitramur, ut Archiepiscopi provinciales synodos primum habeant, et cum aliis Antistitibus consilia conserunt, et ea statuant, quae ad catholiene Religionis et ecclesiasticae diseiplinae incolumitatem atque ad spirituale populorum bonum et dioecesium

procurationem magis in Domino expedire videantur. Ac Nobis profecto gratissimum erit, ejusmodi provincialium synodorum ueta excipere, Oumemque Nostram curam ct uuctoritatem consere, ut vestra studia utque consilia ad mMorem Dei gloriam, et istarum Ecclesiarum decus Re prosperitatem et in animarum salutem cedant. Posι- modum vero utiliori prorsus ratione dioecesanae syn i convocare poterunt, in quibus unusquisque episcopus ea eum suo clero ad exitum deducat, quae cum ultorum Antistitum consilio constituta, et

Apostolicae Sedis auctoritate fuerint corroboratu. Habetis, Dilecte Fili Noster, Venerabiles Fratres, quae vestris gratissimis sane litteris

in Praesentia respondere existimavimus utque exploratae vestrae religioni et pietati quam plurimum in Domino conlisi pro certo habemus, vos divino auxilio suffultos nihil unquam intentatum esse relicturos, ut majore usque alacritate et constantia ministerium vestrum implent , in omnibus vigilantes ac bonum certamen certantes Pergulis Dei usque Sanctae Ecclesiae causam si renui dolandere, gloriam ampli- sicare ac simul efficere, ut fideles vobis coner iii mugis in dies umbulent digne Deo per omnia placentes, et in omni opere bono fructi-

'ὶ constit. Pll VI. Auetorem Fidei. Propos. s. Seg.

116쪽

scantes, atque sedentes in tenebris et umbra mortis, depulsa errorum caligine, ad verilatis ac justitiae semitas revertantur. Nos certe haud omittemus in humilitato cordis Nostri assiduas Deo optimo Maximo offerro preces, ut Suae bonitatis dona Super Vos propitius semperessundat, ac pastoralibus vestris curis, consiliis in abundantia divinae Suae Gratiae adesse velit, quo amplissima ista Domini ei agri pars vestris exculta laboribus, Vestrisque irrigata sudoribus uberrimos utque laetissimos justitiae fructus in dies emittat. Ac superni hujus praesidii Ruspicem, et praecipuae Nostine in Vos benevolentiae testem Apostolidam Benedictionem ex intimo corde prosectam vobis ipsis, Dilecte Fili Noster, Venerabiles Fratres, eunctisque Clericis Laicisque fidelibus vestrae vigilantiae commissis Peramanter impertimur.

Datum CMotae die 17. Maii, Anno 1849. Pontificatus

Nostri Anno Tertio. Pius P. P. IX. Concordat cum eo, quod mihi Viennae dict 26. Junii aD. cure. por Nuntium Apost. Archiep. Viale Prela exhibitum est, Originalo. Fr. Caes. Schwargenbem Archiep. Salisb. Salisb. d. 10. Juli 1849. Disiligod by Cooste

119쪽

ἡDecrevimus juxta Sanctorum canones, ut unusquisque presbyter et semper in quadragesima rationem et Ordinem ministerii Sui . . . .

'ὶ Dr. L. cl. 8ehmit. Dio Bambergor synodon S. 23. ''ὶ Aueh das tm Jahra 74i nnter dem Vorsitae dos holligon Bonifaeliis au sol songotialtenε coneli hestimnit Can. 2 dasa alia Iahre eine Disicemus3node gehallan merden o I, hut populus ehristianus ad salutem animarum pervenire possit, et ut haeresia in populo

amPlius non resurgat.

120쪽

Alberi sciate d. 31. Juli 1352 sest, dass die Cupites und Convente der